Fljóta þingmenn sofandi að feigðarósi gagnvart EES-máli sem stefnir í fullveldis­framsals­brot gagnvart stjórnarskrá?

Menn ættu að lesa stór­alvar­lega frétt um þings­álykt­un­ar­til­lögu á Alþingi um að Ísland gang­ist und­ir yfirþjóðlegt fjár­mála­eft­ir­lit ESB gegn­um Eft­ir­lits­stofn­un EFTA (ESA). Þetta fæli í sér framsal á fram­kvæmd­ar­valdi og dómsvaldi að ein­hverju leyti, segir Björg Thorarensen, og "íþyngj­andi ákv­arðanir ... gagn­vart lögaðilum og ein­stak­ling­um hér á landi, sem tekn­ar yrðu af sér­hæfðum eft­ir­lits­stofn­un­um ESB á fjár­mála­markaði."

Framsal sam­kvæmt EES-samn­ingn­um hafi upp­haf­lega einkum snú­ist um eitt svið, þ.e. sekta­vald á sviði sam­keppn­is­mála, en síðan hafi fleiri og óskyld svið bæst við (Mbl.is),

og hér er það enn að gerast -- skref í þá átt í þessari óafgreiddu, stórhættu­legu þings­álykt­unartillögu, en þingmenn í stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis virðast fljóta þar sofandi að feigðarósi.

Upphaflegur flutnings­maður þings­ályktunar­tillögunnar var Gunnar Bragi Sveinsson, þáv. utanríkisráðherra!

Grein Hjartar J. Guðmundssonar um málið á Mbl.is er afar skýr og öflug að efni til og rekur vel öll helztu málsatriði, og þar er viðtal hans við Björgu Thor­aren­sen, laga­prófessor við Háskóla Íslands og sérfræðing í stjórn­skip­unarrétti, þunga­miðjan, og rennur fullveldis­sinnum nánast kalt vatn milli skinns og hör­unds að lesa það sem fram kemur í máli hennar. Og HÉR er sú afar fróðlega grein og ekkert of löng fyrir neinn að lesa.

Hér er hins vegar eldri frétt um málið: Stenst ekki stjórn­ar­skrána.

Hér er trúlega eitt þeirra tímavillumála, þar sem alþingismenn fylgjast ekki með þróun mála og láta kerfiskarla í Brussel komast upp með að tala sig til að draga okkur enn meira undir sitt áhrifasvið til að fjötra okkur í sína valdrænandi skriffinnsku. Þegar sjálfur Þorbjörn Þórðarson, vel hæfur, upplýstur viðskipta­blaðamaður Fréttablaðsins og Stöðvar 2, er farinn að skrifa tvívegis nýlega leiðara í Fréttablaðið, þar sem hann varar við tvíbentum ávinningi og jafnvel skaðsamlegum áhrifum EES-samningsins, þá ættu alþingismenn að taka við sér og einsetja sér að flana ekki að neinu í þessu alvörumáli sem hér var um rætt.

Umfram allt má ekki afgreiða þetta mál í bráðræði á lokadögum þessa þings, heldur leggjast aftur vel yfir allt málið og leita umsagna um þings­ályktunar­tillöguna hjá færum stofnunum, samtökum og einstaklingum utan þings, en fram kemur á þessari vefsíðu Alþingis, að einungis var send umsagnarbeiðni um málið til EINS aðila! ("Allar umsagnabeiðnir (1).")

Þetta eru ekki boðleg vinnubrögð Alþingis í stórmáli!

Jón Valur Jensson.

Verður ekki lengra komist

"Viðreisn" vill taka þátt í að manna eða kosta ESB-her (fylgir í pakkanum með innlimun í ESB ásamt öðru ókræsilegu)

Í Brexit-vandræðum vilja Bruss­el-ráðamenn þétta raðirnar, styrkja völd ESB og m.a. koma á fót ESB-her (en vilja ekki að Frakk­ar sjái einir um það).

Hér er ný skoðana­könnun um afstöðu Ís­lend­inga til þessa fram­tíðar"kosts":

SKOЭANA­KÖNNUN á vef Útvarps Sögu 15. til 16. sept. 2016:

Eiga Íslendingar að taka þátt í hernaðarsamstafi Evrópusambandsins?

•  Nei: 90,63%
•  Já: 7,07%
•  Hlutlaus: 2,29%.

Ekki margir fylgjandi hér þessu framtíðarmáli "Viðreisnar"! Augljóst er, að ESB-her yrði rekinn og mannaður af öllum meðlimaríkjunum. Ef við Íslendingar færum þarna inn, að hvöt gamalla Icesave-berserkja eins og Benedikts Jóhannessonar Zoëga, þá er viðbúið, að Ísland yrði að bjóða fram nýliða í þann her, hvort sem um beina herskyldu yrði að ræða eður ei. En ef hér yrði þvertekið fyrir það af stjórnvöldum að manna þann her með Íslendingum, þá yrði að sjálfsögðu ætlazt til þess, að við yrðum að borga þeim mun meira framlag til að standa undir kostnaði við þann her.

 

Svo er ekki einu sinni víst, að íslenzk stjórnvöld í ESB-meðlimaríki gætu neitað þeim Íslendingum, sem hefðu áhuga á svona hernaðar-ævintýramennsku, um að munztra sig í ESB-herinn -- þeir yrðu úrskurðaðir jafnréttháir til að afla sér slíkrar vinnu eins og borgarar í öðrum ESB-ríkjum -- já úrskurðaðir það í sérstakri ákvörðun ESB-dómstólsins í Lúxemborg, sem eins og allir eiga að vita yrði æðsti dómstóll Íslands, ef Viðreisnar- og öðrum landsölumönnum hér á landi tækist að koma okkur undir ok Evrópusambandsins.

 

En tökum svo líka eftir þessu:

• "Viðreisn" vill afnema hér hvalveiðar og selveiði fyrir fullt og allt, einnig hákarlaveiði, til að þókknast Evrópusambandinu. 
• "Viðreisn" vill kippa stoðunum undan íslenzkri landbúnaðarframleiðslu með því að leyfa hér innflutning á kjöti frá ESB-löndum, þar sem notuð eru 60 sinnum meiri sýklalyf í hráefnið en hér (Spánn) eða 40 sinnum meiri (Þýzkaland).
• "Viðreisn" vill gefa evrópskum auðhringum skotleyfi á íslenzkar útgerðir og opna hér fiskimiðin fyrir jafnri aðstöðu ESB-útgerða.*

Og þá er alveg ógetið um stærsta málið: að lög Evrópusambandsins yrðu öll að lögum hér, og þar sem þau rækjust á íslenzk lög, myndu lög ESB ráða úrslitum. Kæmu upp vafaatriði þar um, yrði valdið í höndum ESB-dómstólsins ú Lúxemborg að úrskurða um það "rétta"!

 

Upp á slíkar trakteringar bjóða bæði "Viðreisn" og Samfylkingin íslenzkri þjóð í aðdraganda komandi þingkosninga!

 

* Sbr. m.a.: 

Sjávarmálastjóri Spánar: auðlindir "evrópusambandsvæddar" þegar ríki gengur í ESB

"Íslendingar verða að samþykkja og virða löggjöf Evrópusambandsins í sjávarútvegsmálum" -- ekki boðið upp á annað í ESB!

Malta fræðir okkur ekkert um að óhætt sé að sogast inn í Evrópubandalagið

ESB tekur sér alræðisvald yfir fiskveiðilögsögu milli 12 og 200 mílna!

Jón Kristjánsson fiskifræðingur ritar (21.4. 2013): Fjarstæða að við fengjum að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB

Samanber einnig þessar greinar:

ESB vann beinlínis gegn íslenzkri þjóð frá upphafi til enda í Icesave-atganginum - viðurkennt af áhrifamönnum hér!

Og síðast, en ekki sízt: Haraldur Hansson: Ísland svipt sjálfsforræði.

Jón Valur Jensson.

Segir ESB í erfiðri stöðu

Öfugmælamaðurinn / mærir liðsmenn sína. / Fús vill "Áfram"-faðirinn / fullveldinu týna.

Icesave-greiðslusinninn eindregni Bene­dikt Jó­hann­es­son í "Við­reisn" er afar ánægður með tvo aflóga ráðherra, Þor­stein Páls­son og Þor­gerði Katrínu, sem var mjög frjáls­lynd gagnvart óheyri­legu kúlu­láni manns síns, "þannig ég get ekki annað en verið mjög glaður yfir því,“ seg­ir hann um þá ákvörðun þeirra að ganga til liðs við Viðreisn. Þorsteinn er alræmdur ESB-maður og skánar ekki.

Bene­dikt á eftir að gera þjóðinni grein fyrir því, hvaðan hann hefði tekið þá ca. 70 milljarða króna, sem Buchheit-samningurinn (sem hann barðist fyrir eins og ljón) væri búinn að kosta ríkissjóð í einbera vexti (óendurkræfa og greiðslu­skylda í pundum og evrum samkvæmt þeim svika­samningi). Hefði hann t.d. skorið meira niður í heilbrigðis­kerfinu til að láta enda sína ná þarna saman, ef hann hefði setið í fjármálaráðuneytinu, eða látið öryrkja og aldraða blæða?

Benedikt og félagar í öfugmælaklúbbnum "Áfram" voru afar seigir að ná sér í 20 milljóna króna áróðursfé til að kosta m.a. sína landsfrægu hákarls­auglýs­ingu sem átti að kenna Íslendingum þá skynsemi og ráðdeild að gjöra svo vel að borga Icesave-kröfur Gordons Brown og Downings, þvert gegn lagalegum rétti þjóðarinnar. Meðal styrktaraðila í Icesave-vinafélaginu "Áfram" voru Sam­tök fjármála­fyrirtækja (SFF), Samtök atvinnu­lífsins (SA) og Samtök iðnað­ar­ins (SI). "Sem start-gjald veittu þessi samtök Áfram-hópnum milljón krónur, hvert fyrir sig. Alls munu styrkir sem Áfram-hópurinn þáði hjá fyrirtækjum og almanna-samtökum hafa numið 20 milljónum króna. Til samanburðar fekk Samstaða þjóðar gegn Icesave um 20 þúsund krónur frá fyrirtækjum og almanna-samtökum." (Loftur Altice Þorsteinsson verkfræðingur ritaði.)

Nú þarf Benedikt að upplýsa, hvaðan "Viðreisn" fær allt sitt áróðursfé til að vinna að innlimun Íslands í Evrópusambandið (þetta sem Jón Baldvin Hanni­bals­son líkir, vegna ástands þess, við brennandi hús, sem enginn vilji fara inn í). Fá "Viðreisnarmenn" enn sína milljóna­styrki frá SA og SI? (nota bene kemur Þorsteinn Víglundsson beint af þeim slóðum). Eða er verið að misnota lífeyr­is­sjóðina til slíks? Eða ná þræðirnir kannski alla leið til Brussel? En þaðan berst hingað ærið mútu- og styrkjafé nú þegar og skiptir milljörðum. Eitt er víst, að leigan á Hörpu og veitingarnar þar á opnum kynningarfundi hafa kostað sitt, og svo er haldið uppi viðamikilli flokksskrifstofu og áróðursstarfi.

Benedikt er reyndar sérfræðingur í rekstri öfugmælafélaga, hann er einn af stofn­endum og stjórnar­mönnum öfug­mæla­selskaparins "Já Ísland!" sem er samansafn meira en 4.500 forstokkaðra ESB-áhangenda!

„Í einni setn­ingu er okk­ar meg­in­stefna sú að við vilj­um leyfa fólki að ráða sér sjálft en ekki vera að hugsa fyr­ir það eins og gömlu flokk­arn­ir hafa verið að gera,“ segir Benedikt, en var hann ekki einmitt, í bandalagi við svikula fjölmiðla og álitsgjafa, að reyna að segja þjóðinni hvað hún ætti að gera í Icesave-málinu?

Jón Valur Jensson.

Getur ekki annað en verið glaður

Fullveldis-andstæður flokkur, "Björt framtíð", þjónar evrópsku stórveldi

Þing­menn Bjartr­ar framtíðar afhjúpa sig nú með enn frekari hætti sem þægar eða fjar­stýrð­ar jarð­ýtur í þágu inn­limunar í Evr­ópu­sam­band­ið. Áhugi þeirra á þjóðar­atkvæði um að "frek­ari skref verði tek­in í átt að inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið" birtist á ný í formi frum­varps "til breyt­inga á lög­um um fram­kvæmd þjóðar­at­kvæðagreiðsla, þess efn­is að heim­ilt verði að víkja frá ákvæðum lag­anna um þriggja mánaða lág­marks­frest áður en þjóðar­at­kvæði fer fram, ef mögu­legt er að það fari fram sam­hliða al­menn­um kosn­ing­um inn­an þess tíma." Fyrsti flutn­ings­maður er Páll Val­ur Björns­son, þingmaður flokks­ins.

Í frum­varpinu er látið sem "aug­ljós þjóðhags­leg rök" mæli með því, "enda hleyp­ur kostnaður sam­fé­lags­ins af sjálf­stæðri þjóðar­at­kvæðagreiðslu á hundr­uðum millj­óna króna sem með þess­um hætti mætti spara."

Þetta sama "sparn­aðar-sjónarmið" heyrðist í öðru ekki síður þungvægu meginmáli: þegar Jóhönnu­stjórn vildi sniðganga samhljóða úrskurð fullskipaðs Hæstaréttar um að kosningin til stjórnlaga­þings hefði reynzt stórgölluð og ógild. Þá vildu forystu­menn vinstri flokkanna ekki hlíta lögum (um stjórnlagaþing og kosningar) með því að endurtaka kosningu til stjórnlagaþings, létu sem þeir þyrftu að spara peninga fyrir þjóðina með því að sleppa kosningunni, ákváðu í staðinn að fara fram hjá lögum og úrskurði Hæstarréttar með því að bjóða 25 manns, sem höfðu verið sviptir kjörbréfum sínum og höfðu ekkert umboð kjósenda, að "stjórnlagaráðsmönnum" -- og létu gott heita, að einungis 30 þingmenn stóðu að þeirri ólöglegu þingsályktunartillögu sem mælti fyrir um skipan stjórnlagaráðs!

Frumvarpsmennirnir sex í þessu nýja máli treysta því augljóslega ekki, að landslýðurinn hafi mikinn áhuga á þessar þjóðaratkvæðagreiðslu þeirra, ekki nægan til að fá marga á kjörstað, sbr. fámennið, 48,9%, sem greiddi atkvæði um "nýja stjórnarskrá stjórnlagaráðs"; en hér yrði þó um enn fásóttari atkvæðagreiðslu að ræða. Þess vegna telja þessir frumvarpsmenn,* þörf á því að finna sér gulrót til að trekkja fólk á kjörstað og að einfaldast sé (af því að þeir eigi líka í sinni ESB-þörf rétt á því að fara fram hjá reglum) að halda kosninguna bara samhliða alþingiskosningum, sem sé miklu fyrr en þeirra eigin fyrri frumvarpsákvæði um þjóðaratkvæðagreiðslur hefðu heimilað! Þess vegna segja þau í hræsnisfullu lýðskrumi sínu: "Jafn­framt liggja lýðræðis­leg rök að baki fyr­ir­komu­lag­inu þar sem lík­urn­ar á góðri kjör­sókn í þjóðar­at­kvæðagreiðslu aukast fari hún fram sam­hliða al­menn­um kosn­ing­um." Og svo bæta þau við, að ekki þurfi að hafa áhyggj­ur af því að þing­menn mis­noti sér slíkt ákvæði -- einmitt þegar þau gefa sjálf dæmi um slíka misnotkun!

Án efa verður þetta frumvarp litið hýru auga af útsendurum Evrópu­sam­bands­ins hér á landi, sem hugsanlega hafa líka verið ráðgjafar frumvarpsaðila. Fyrsti flutningsmaður frumvarpsins er ESB-maðurinn Páll Valur Björnsson, þingmaður Bjartrar framtíðar, meðlimur öfugmælasamtakanna "Já Ísland!". Allir hinir fimm flutningsmennirnir eru úr "Bjartri framtíð" og spurning hvort sá visnandi flokkur er að búast við fjárstyrk frá Evrópusambandinu fyrir þessar hugsanlega síðustu alþingiskosningar sem þeir eiga völ á. Vitað er, að mörg félög og samtök víla ekki fyrir sér að þiggja háar fjárupphæðir, sem Brusselmenn hafa fiskað upp úr vösum skattgreiðenda í Evrópu.

* En meðal hinna flutningsmannanna í sex manna flokknum er t.d. Bryn­hild­ur Pét­urs­dótt­ir í nefndum öfugmælasamtökum, "Já Ísland!", einnig Guðmund­ur Stein­gríms­son (sem er að hverfa af þingi) og Ótt­arr Proppé. Einungis tveir af þessum BF-þingmönnum, Björt Ólafs­dótt­ir og Ró­bert Mars­hall, eru ekki meðlimir öfugmælasamtakanna.

Jón Valur Jensson.

Víkja megi frá lágmarksfresti

Hvernig dettur þessum mönnum í hug að bjóða sig fram til þings?

Ólíkt Jóni Baldvini* vilja Þor­steinn Víglundsson og Pawel Bartoszek ganga inn í "brennandi hús" Evrópusambandsins!

Ekki er það til að tryggja lýðveldið í sessi sem sjálfstætt og fullvalda.

Þeir, sem heita vilja hollustu sinni framandi heimsveldi 27 ríkja með um 1400 sinnum fleiri íbúa en Íslendinga ættu fremur að flytjast til meginlandsins en að voga sér að leita stuðnings íslenzkra kjósenda við að þeir taki sæti á Alþingi til að brjála löggjöf okkar í þágu þess tröllaukna veldis.

Báðir eru þessir menn á skrá um félagsmenn öfugmælasamtakanna "Já Ísland!"

En okkar fyrrverandi utanríkisráðherra og Alþýðuflokks-formaður Jón Baldvin hefur lengri reynslu af Evrópusambandinu en samanlagðir þessir tveir yngri menn með glýjuna í augum. 

• "Þegar ég horfi á Evrópu núna sé ég Evrópu­samband sem er nánast í sjálfs­morðs­leið­angri ... og allt þar í rugli. Frammistaða ESB núna sýnir algert póli­tískt forystu­leysi, alltaf viðbrögð eftir á og skammar­lega lítil­mennsku. Við göngum ekki inn í brenn­andi hús núna. Slökkvið fyrst eldana,“

sagði Jón Baldvin Hanni­bals­son í viðtali á Morgunvaktinni á Rúv snemma í marz í vetur, sem birti þar viðtal Óðins Jónssonar við hann.

Er ekki tímabært að grillufangarar um evrópska útópíu fari að læknast af þeim órum sínum? Og hvernig væri að þeir fengju að mæta hörðum spurningum fundarmanna og fréttamanna á áróðursfundum "Viðreisnar" vegna þeirrar stefnu að ætla sér að gera Alþingi að undirþingi ESB-stofnana? Til hvers vorum við þá að berjast fyrir sjálfstæði lands og þjóðar? Jafnvel Dönum er fullljóst að æðsta fullveldi yfir þeim er komið í hendur Brussel-herra.

Vita þessir tveir ekki, að í sérhvert sinn sem einhver lög ESB rekast á einhver landslög meðlimaríkjanna, þá skuli landslögin víkja, en ESB-lögin ríkja?  En þetta stendur í sérhverjum aðildarsáttmála sem gerður hefur verið við hvert nýtt ESB-land í meira en tvo áratugi. Já, hvers vegna ekki að halda sér við sjálfstæði landsins og fullveldi? Eða ætlar einhver að kjósa skósveina eða erindreka erlends valds?

* Jón Baldvin Hannibalsson afhuga Evrópu­samband­inu: "Það þýðir ekkert að tala um að ganga inn í brenn­andi hús!"

Jón Valur Jensson.

Þorsteinn í framboð fyrir Viðreisn

Geðþekkur maður er ekki endilega tilvalinn alþingismaður

Pawel Bartoszek, lengi "hlynnt­ur inn­göngu Íslands í Evr­ópu­sam­bandið", gengur nú í Viðreisn, um leið og hann segir sig úr Sjálf­stæðis­flokki. Hann var einn margra ESB-manna sem kyngdu þeirri ósvinnu að taka sæti í ólög­legu "stjórn­laga­ráði", eftir að kosning 25 manna til stjórn­laga­þings var ógilt að fullu og öllu af Hæsta­rétti og kjörbréf þeirra aftur­kölluð af yfir­kjörstjórn. Hann var þar með reiðubúinn að láta tilganginn helga meðalið til að fá að freista þess að ráða einhverju um þá stjórnar­skrá Íslands, sem hann vanvirti í raun með því að óvirða úrskurð fullskipaðs Hæstaréttar.

Pawel sýndi eftir á, að hann var ekki sammála 24 félögum sínum í ólögmæta ráðinu um allt, og manninum er ekki alls varnað um ýmsar forréttinda­skoðanir sínar, sem hann hefur fengið mikið rými til að kynna í greinum og bakþönkum í Fréttablaðinu.

En kjörinn er hann ekki fremur en aðrir frambjóðendur "Viðreisnar" til að vinna af heilindum að því að efla Ísland og styrkja rétt þess í samfélagi þjóðanna. Allir þjónar Evrópu­sambandsins, í orði eða borði, eru í sjálfum sér af þeirri ástæðu einni vanhæfir til setu á þjóðþingi Íslendinga, rétt eins og Pawel var vanhæfur til að véla um stjórnarskrá Íslands fyrir nokkrum misserum.

Enginn, sem vill gera Alþingi að undirþingi Evrópu­sambandsins og gefa því síðastnefnda æðstu völd hér í laga- og dómsmálum, þar sem í milli ber um landslög og laga­gerninga póten­tátanna í Brussel, getur talizt hæfur til fundar­setu á því löggjafar­þingi, sem svo lengi mótaðist af anda frelsishetjunnar Jóns Sigurðssonar.

Jón Valur Jensson.

Pawel gengur til liðs við Viðreisn

Forsendulausar haustkosningar

Eftir Jón Steinar Ragnars­son  

Nú hefur verið boðað af fjár­mála­ráð­herra (í hvers um­boði er óljóst) að kosn­ingar fari fram 29. októ­ber að því gefnu að ekki verði upp­lausn á þing­inu. Þetta er furðu­leg yfir­lýsing og ekki í neinu sam­ræmi við þær for­sendur sem stjórn­ar­skrá mælir um.

Ekkert vantraust á stjórn­ina hefur verið samþykkt og engar forsendur um það að stjórnar­samstarfið sé komið í hnút. Forsætis­ráðherra hefur ekki gefið neina yfir­lýsingu enn og engar viðræður bornar undir forseta lýðveldisins.

Það er áhyggjuefni að hægt sé að gera slíkt af álíka léttúð, eins og það sé duttlungum háð að rjúfa þing og boða til kosninga.

Bjarni segir að fyrirvari sé á þessu ef ágrein­ingur og upp­lausn verði er setji vinnu­frið þingsins í uppnám. Það sem raun er að gerast er að Bjarni er að fara á svig við stjórnar­skrárbundið ferli undir hótunum frá málefna­lausri stjórnar­andstöðu um að eyði­leggja þingstörf ef hún fær ekki sínu fram um kosningar og þingrof. Það er ásteytingarsteinninn. 

Stjórnlausar frekjur eins og Svandís Svavarsdóttir virðast nú hafa fengið forsetavald eða einræðisvald með hótunum um skemmdarverk, upplausn og stjórnarkreppu. Ég spyr: Er ekki allt í lagi? Er ég mitt í episódu af Twilight Zone?

Hverjar eru forsendur stjórnar­slita? Hvar er van­traustið? Hvað ætlar nýkjörinn forseti að gera? Mun hann bera málið undir lögfróða og akta samkvæmt því eða ætlar hann að taka afstöðu út frá hlut­drægu mati, þar sem hann er sjálfur í herbúðum þeirra er stutt hafa upplausnina. Maður sem hlaut upphefð sína með því að stýra hlutdrægu fréttamati í Panama­málinu sem helsti álitsgjafi RUV í málinu, án nokkurrar sér­mennt­unar og þekk­ingar á því sem fram fór.

Hvenær var það annars í hlutverki fjármála­ráðherra minni­hlutans að lýsa yfir þingslitum? 

Þetta er fullkomlega galið.

Jón Steinar Ragnarsson. 

Fundað í Stjórnarráðinu

Þorvaldur Gylfason fer offörum í rangfærslum

Þvílíkt rugl í Fréttablaðinu í dag, hann lætur sem "nýja stjórn­ar­skrá­in" sé LÖG í landinu! "Stjórn­laga­ráð" hafði sem slíkt EKKERT löglegt umboð frá lands­mönn­um, aldrei var kosið til þess í al­menn­um kosn­ingum, heldur var kosið til stjórn­laga­ÞINGS, en kosningin sú með ýmsum ágöllum og ógilt af sjálfum Hæstarétti Íslands fullskipuðum og kjörbréfin tekin af þeim "kjörnu"; átti þá að endurtaka kosninguna skv. lögum, en Jóhanna og Steingrímur svikust um það og völdu í staðinn að fara að hvatn­ingu róttæks búsáhalda­mótmælanda, Illuga Jökuls­son­ar, að sniðganga úrskurð Hæstaréttar, og það gerðu þau og þeirra lið, en þó ekki nema 29 alþingismenn alls!! Frá þeim einum hafði þetta meinta stjórn­lagaráð umboð sitt, þó ólöglegt, því að við skipan "ráðsmannanna" var þess ekki gætt, að í gildi voru lög um stjórn­lagaþing, og samkvæmt þeim og almennum kosn­inga­lögum ÁTTI að endurtaka kosn­inguna til stjórnlagaþings!

Þorvaldur Gylfason og félagar, þ. á m. að minnsta kosti 10-11 ESB-innlim­un­ar­sinnar, tóku svo þátt í þessu, samþykktu (með einni undantekningu) hina ólögmætu skipan sína af hálfu hinna 29 alþingismanna! (þáttur í plottinu var að "stjórn­lagaráðs­mönnum" var lofuð tvöföldun setutíma síns og þar með tvöföldun launa!).

Aldrei stóð til, að öll stjórnarskráin yrði stokkuð upp, en glaðhlakkalegir lögðust Þorvaldur og félagar í þá óumbeðnu vinnu, eins og til að tryggja að sem minnst ráðrúm yrði til að kjósendur gætu í reynd haft áhrif á einstakar greinar.

Í lögum um stjórnlagaþing höfðu verið talin upp 8 (átta) atriði sem stjórnvöld (ríkisstjórn og Alþingi) vildu ræða og breyta. þ.á m. ákvæði um framsal ríkis­valds, en ekki þorði þó Jóhönnustjórn að leggja hina billegu lýðveldis­svíkjandi 111. tillögu­grein (og 67. gr.) stjórnlagaráðs um framsal ríkisvalds (í reynd í þágu Evrópu­sambandsins!) undir dóm kjósenda, það kom bara ekki til greina! Því réð ekki sízt Samfylkingarkonan Valgerður Bjarnadóttir, formaður eftirlits- og stjórn­skipunar­nefndar. 

Ekkert fór "stjórnlagaráð" eftir ítrekaðri hvatningu Þjóðfundarins 6. nóv. 2010 um mikilvægi fullveldisréttinda lýðveldisins!

Jón Valur Jensson.

Hvar stendur frambjóðandi í 1. sæti D-lista í NV-kjördæmi gagnvart Evrópusambandinu?

 Teitur Björn Einarsson, að­stoð­ar­maður Bjarna Ben. og sonur hins virta og vinsæla Ein­ars Odds Kristjáns­sonar, gefur kost á sér í efsta sætið í kjör­dæmi föð­ur síns heit­ins. En hvar stendur hann í málum?

Teitur var 1. varaformaður SUS þegar hann ritaði grein með formanni SUS, Þórlindi Kjartanssyni, í Morgun­blaðið 18. desember 2008. Hún er hér, opin öllum til lestrar: Auðlindir, fullveldi og ESB.

Í greininni segja þeir unga sjálfstæðis­menn hafa verið "sammála landsfundum flokksins á síðustu árum og ályktað að aðild að Evrópu­sambandinu sé ekki í samræmi við hagsmuni Íslendinga," en þrátt fyrir það hafi þeir "viljað knýja á um breytingar í gjaldmiðla­málum. Við viljum að sóst verði eftir því að semja um tengingu við evru, eða annar gjaldmiðill tekinn upp einhliða eða í samstarfi við aðra," segja þeir.

Þeir tala bæði almennt um "kosti og galla" Evrópu­sambands­aðildar, en hugsun þeirra er einna skýrust í þessum málsgreinum (og hér feitletrar undirritaður mikilvægar staðreyndir):

"Það þarf einnig að ræða um mögulega framtíðarþróun Evrópu­sambandsins því þótt framtíðin sé óráðin og óviss geta stjórnmálamenn ekki skorast undan því að leggja dómgreind sína á hvernig hún verði. Evrópusam­band­ið er langt frá því að vera fullskapað í sinni endanlegu mynd. Það tekur stöðugum breytingum. Í því ljósi er þörf á opinskárri og heiðarlegri umræðu um þá þróun sem á sér stað í þá átt að sambandið taki á sig stöðugt sterkari mynd sambandsríkis.

Það þarf jafnframt að komast upp úr þeim hjólförum umræðunnar að aðildarumsókn að Evrópusambandinu sé einhvers konar töfralausn á skammtímavandamálum – klassísk íslensk redding. Svo er vitaskuld ekki. Aðild að Evrópu­sambandinu er heldur enginn björgunar­hringur sem við getum gripið í núna þegar siglingin er erfið, en hent frá okkur þegar betur viðrar. Þvert á móti væri um nánast óafturkræft skref að ræða ef af yrði. Það ber því að hafna allir skammsýni og óskhyggju varðandi hvað kunni að felast í aðild að Evrópusambandinu."

Í kaflanum Fullveldi þjóðarinnar áttu þeir svo mjög góðan sprett í þessum upphafs-málslið (aftur er feitletrað það, sem Fullveldisvaktin kann að meta):

"Við aðild að Evrópusambandinu þyrfti Ísland að undirgangast það skilyrði að lög Evrópusambandsins yrðu rétthærri en öll önnur lög á Íslandi. Jafnvel ákvæði stjórnarskrár þyrftu að víkja fyrir lögum Evrópu­sambandsins ef þannig bæri undir. Um þetta atriði er ekki deilt og á þessu yrðu engar undanþágur. Slíkt afsal á völdum þings og þjóðar er nokkuð sem ákaflega erfitt er að kyngja þótt reyndin sé sú að með samningnum um Evrópska efnahagssvæðið þarf Ísland hvort sem er að taka upp stóran hluta Evrópulöggjafar inn í sín eigin lög. Stóri munurinn er hins vegar sá að Ísland hefur undirgengist að taka eingöngu upp í landsrétt reglur Evrópusambandsins á þeim sviðum sem heyra undir samninginn, það er á sviðum sem snerta hinn sameiginlega markað. Það er því ljóst að aðild að Evrópusambandinu fæli í sér mjög verulegt afsal fullveldis og sérstaklega ef litið er til þeirrar þróunar að stöðugt er verið að setja fleiri málaflokka undir Evrópusambandið. Í núverandi kerfi er Ísland ekki skuldbundið til þess að fylgja með í þeirri þróun. Spurningin um aðild að Evrópu­sam­bandinu tekur því ekki aðeins til hvernig Evrópusambandið er byggt upp í dag heldur hvers konar sambandsríki Evrópusambandið verður eftir nokkur ár eða áratugi."

Þrátt fyrir þetta er ýmislegt í framhaldinu þess eðlis í greininni, að höfundar fara aftur að slá úr og í og eru jafnvel ekki með það 100% á hreinu, að sjávarútvegsmálin mæli einna sterkast gegn "aðild", segja að vísu: "Ísland er eina landið þar sem sjávarútvegur er slík undirstaða og eðlilegt er að við óttumst að sú staðreynd muni mæta takmörkuðum skilningi þegar fram líða stundir," þ.e.a.s. í Evrópusambandinu, ef landið gengi í það.

Þeir spá þar ennfremur í "endurskoðun á sjávarútvegsstefnu ESB," sem standi yfir, og bæta við: "Áhugavert verður að sjá niðurstöðu þeirrar vinnu, en vísbendingar hafa verið uppi um að þar kunni að miða í skynsamlegri átt. Vera má að íslenskur sjávarútvegur geti jafnvel staðið frammi fyrir auknum tækifærum við aðild að Evrópusambandinu."

Þetta er afar óraunsætt og þvert gegn öllu sem skynsamlegast verður talið og byggt á staðreyndum. Tvímenningarnir reynast þannig vera farnir að spá verulega í Evrópusambandið í stað þess að standa traustan vörð um fullveldið. Og á þá lund eru sjálf lokaorð þeirra í greininni:

"Ef Ísland sækir um aðild að Evrópusambandinu ætti í raun aðeins tvennt að koma til greina hvað varðar sjávarútveginn. Annaðhvort varanleg undanþága frá núverandi kerfi eða Evrópusambandið hanni nýtt og skynsamlegra kerfi sem Íslendingar geti fellt sig við."

Þetta eru fánýtar bollaleggingar og taka ekkert mið af því, hve hörð stefna ESB er í þessum málum, né af hinu, að með æðsta lagavald í höndum getur sam­bandið alltaf breytt málum eftir á. Þessi linkind tvímenninganna er ekki í stíl bjargvættarins réttnefnda, Einars Odds, sem starfaði fyrir vinnandi stéttir landsins og ekki sízt sjómenn og sjávarútveginn.

En sé leitað yngri heimilda um afstöðu Teits til Evrópusambandsins, má vitna til þess, að Vilborg G. Hansen hafði haustið 2012 skoðanakönnun meðal fram­bjóð­enda í prófkjöri Sjálfstæðis­flokksins, könnun sem Sigurður Sigurð­arson birti niðurstöðurnar úr HÉR, og þar kom í ljós, að Teitur Björn var einn þeirra 14, sem voru "á móti aðild að Evrópusambandinu og áframhaldandi viðræðum," en 5 aðrir frambjóðendur vildu ýmist "halda áfram viðræðum eða fresta þeim."

Í öðrum málum mun Teitur Björn vera heldur til vinstri í Sjálfstæðisflokknum, hann og hans fólk studdi til dæmis Guðna Th. Jóhannesson í forseta­kosn­ingunum, gegn fyrrverandi formanni flokksins, Davíð Oddssyni. Ennfremur studdi sama fjölskylda mótframboð Samfylkingarkonunnar Þóru Arnórsdóttur árið 2012 gegn fullveldis­sinnanum Ólafi Ragnari Grímssyni. (En hver fjár­magn­aði kostnaðar­sama kosninga­baráttu Þóru, hefur það verið upplýst?)

Þá mun Teitur vera eindreginn fylgjandi fjölmenningar­hyggjunnar, m.a. byggingar mosku í Sogamýri, á gömlu landi Viðeyjaklausturs. Mágur hans, Illugi Gunnarsson ráðherra, bætti um betur með því að styðja líka aðra mosku, þá "íslenzku" í Feneyjum, og veita til hennar tugum milljóna króna, enda þurftu fátækir á Íslandi ekki á þeim peningum að halda, sízt öryrkjar og eftirlaunamenn!

Próf­kjör Sjálfstæðisflokksins fer fram í Norðvesturkjör­dæm­i 3. sept­em­ber.

PS. Grein þessi er þáttur í því að fylgjast með afstöðu frambjóðenda fyrir komandi kosningar í Evrópusambandsmálum og umfram allt í fullveldismálum, eins og áður hefur verið gert fyrir forsetakosningar.

Jón Valur Jensson.

Teitur Björn gefur kost á sér

Auðsær vilji þjóðar

Er þetta ekki býsna auðsær þjóð­ar­vilji að afger­andi meirihluti í öll­um skoðana­könnunum sl. sjö ár hef­ur hafnað inn­göngu í Evr­ópu­sambandið?

Þetta sam­fellda tíma­bil hófst með skoðana­könn­un sem Capacent gerði fyr­ir hug­veit­una And­ríki fyr­ir sjö árum en sam­kvæmt henni voru 48,5% and­víg inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið en 34,7% henni hlynnt. Fram að því höfðu skoðanakann­an­ir ým­ist sýnt meiri­hluta hlynnt­an inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið, and­víg­an þeim ráðahag eða and­stæðar fylk­ing­ar hníf­jafn­ar.

Sam­kvæmt niður­stöðum nýj­ustu könn­un­ar­inn­ar, sem gerð var af MMR og birt 22. júlí, eru 55,5% and­víg því að ganga í sam­bandið en 24,7% hlynnt því. Ef ein­ung­is er tekið mið af þeim sem taka af­stöðu með eða á móti inn­göngu eru rúm 69% and­víg henni en tæpt 31% vill að Ísland gangi í Evr­ópu­sam­bandið. (Hjörtur J. Guðmundsson blm. í Mbl.is-frétt, tengill neðar).

Þessar hræringar frá Evrópusambandinu hafa jafnvel aukizt upp á síðkastið, því að "stuðning­ur við inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið [hefur] minnkað tölu­vert frá því í byrj­un þessa árs sam­kvæmt skoðana­könn­un­um MMR, þegar hann var 36,2%, eða um 11,5 pró­sentu­stig. Á sama tíma hef­ur andstaðan við inn­göngu í sam­bandið auk­ist úr 47% í 55,5% eða um 8,5 pró­sentu­stig," eins og segir í sömu fréttarskýringu Hjartar.

"Nú er lag!" hefði einhver sagt við slíkar aðstæður, þ.e.a.s. fyrir ríkisstjórnina til að leggja á ný fram þingsályktunartillögu um að draga ESB-umsóknina form­lega til baka. Þótt það yrði hennar síðasta verk, þá væri þar ekki til einskis unnið. Og með samþykkt þeirrar tillögu hefði þingið og stjórnarflokkarnir loks­ins tekið á sig rögg og markað sér stöðu með þjóðinni, sem svo lengi hefur hafnað Evrópusambandinu.

Jón Valur Jensson.

Evrópusambandinu hafnað í sjö ár