Blaðamaður sem snýr öllu á haus? - og er utanríkisráðherrann öllum heillum horfinn?

Af hverju kallar Þórarinn Þór­ar­insson, áberandi pólitískur blaða­maður Frétta­blaðs­ins, sjón­ar­mið Styrmis Gunnars­sonar gagn­vart Þriðja orku­pakk­anum "minni­hluta­sjónar­mið hans" í Sjálf­stæðis­flokknum?

Er Þórarinn svona illa upplýstur um meginmál? Veit hann ekki af samþykkt Landsfundar Sjálfs­tæðis­flokksins um að við eigum EKKI að samþykka 3. orkupakkann?

Veit Þórarinn ekki, að yfir 90% Íslendinga eru andvíg þessum sama Þriðja orkupakka skv. gildri skoðana­könnun á liðnu ári?

Hverjum er Þórarinn að þjóna með þessum skrifum sínum?

Ummæli Þórarins eru í þættinum Frá degi til dags í Frétta­blaðinu í dag og yfirskrift pistils hans Eintal sálar ... --- rétt eins og Styrmir sé nánast einn um andstöðu sína við Þriðja orkupakkann!

Þvert á móti hefur þeim farið mjög fjölgandi sem átelja harðlega daður Sjálfstæð­is­flokks-ráðherra við Þriðja orkupakkann og áform ESB-manna.

Ennþá alvarlegri spurninga en þessara hér fyrir ofan þarf því að spyrja þessa uppreisnar-ráðherra Sjálfstæðis­flokksins, sem eru að mæla Þriðja orku­pakkanum bót, þrátt fyrir að í 1. lagi er engin þörf á honum (enginn sýnt fram á nauðsyn hans) og í 2. lagi er hann stórhættulegur bæði fullveldi okkar í orkumálum og myndi valda hér keðjuverkunum til margföldunar rafmagnsverðs til almennings og fyrirtækja.

Í Morgunblaðinu í gær lét Guðlaugur utanríkisráðherra svo um mælt, að það væri "auðvitað markmiðið" að fara fram með frumvarp um Þriðja orkupakkann fyrir 30. þessa mánaðar! Jæja, er það "auðvitað" markmið ríkisstjórnar lands sem vill varðveita fullveldi sitt? og er það "auðvitað" (eins og "kalda matið" hans Bjarna Ben. á Icesave-samningum) markmið þessa utan­ríkis­ráðherra að sniðganga með öllu landsfundar­samþykkt síns eigin flokks?!

Jón Valur Jensson.

SI styðji verkalýð fremur en landeyður

Samtök iðnaðarins, SI, eru meðal við­semj­enda verka­lýðs­félaga. Þau ættu fremur að bæta kjör manna en að styðja þjóð­fjand­sam­lega starf­semi.

"Samtök iðnaðarins studdu Já, Ísland sem að­hyllt­ist samstarf við Evrópu­samband­ið."

Þetta kom fram í nýrri bók Helga Magnússonar, Lífið í lit, sem Björn Jón Bragason sagnfræðingur skráði. Frá þessu sagði í grein Jakobs Bjarnar í gær á vefsíðu Vísis.

Öfugmæla­samtökin Já, Ísland unnu að því að Ísland yrði enn eitt litla tannhjólið í Evrópu­sambandinu. Samtök iðnaðarins ættu fremur að stuðla að bættum kjörum verkalýðs á Íslandi heldur en að gera landið að undirlægju ráðherraráðs, framkvæmda­stjórnar og annarra stýri­appar­ata þessa stórvelda­sambands, sem að mestu leyti, í atkvæðavægi í ráðherraráðinu og á ESB-þinginu, hefur verið undir stýrivaldi hinna gömlu nýlendu­velda* álfunnar, en um það hefur áður verið fjallað hér í greinum.

* Tíu aflóga nýlenduveldi ráða lögum og lofum í Evrópusambandinu

Jón Valur Jensson.

Hlakkar til að fara í verkfall

Ekki er björgulegt fram undan í Evrópusambandinu, djúp evrukreppa jafnvel yfirvofandi á komandi tíð

Hag­kerfi evru­ríkj­a eru ber­skjölduð vegna skuldasöfnunar, sem og einka­fyr­ir­tæki.

"Hugs­an­legt er að næsta niður­sveifla á evru­svæðinu verði verri en sú síðasta þar sem rík­is­stjórn­ir og seðlabank­ar inn­an svæðis­ins hafa ekki leng­ur nauðsyn­leg tæki til þess að tak­ast á við nýja efna­hagskrísu að mati alþjóðlega mats­fyr­ir­tæk­is­ins Moo­dy´s.

Fyr­ir vikið verði lítið svig­rúm til þess að grípa inn í með fjár­hags­leg­um stuðningi komi til nýrr­ar niður­sveiflu. Enn frem­ur seg­ir Moo­dy's að evru­ríki með veik­b­urða hag­kerfi og mikið at­vinnu­leysi hafi gert of lítið til þess að koma á nauðsyn­leg­um um­bót­um,"

eins og hermt er á frétta­vef breska dag­blaðsins Daily Tel­egraph og frá er sagt á Mbl.is í dag. Og ekki er útlitið gott:

Á sama tíma og Evr­ópski seðlabank­inn er enn að prenta pen­inga vegna síðustu krísu hefur rík­is­stjórnum Ítal­íu, Spán­ar og Frakk­lands ekki tek­izt að lækka skuld­ir sín­ar sem neinu nemi. Ennfremur hafa mörg fyr­ir­tæki safnað skuld­um þrátt fyr­ir minnk­andi láns­traust. Það hafi verið hægt vegna mik­ils fram­boðs á ódýru láns­fé. Þau stæðu því illa að vígi.

Margrómaðir yfirburðir ESB-ríkja í vaxta- og lánamálum, sem og vegna "öflugs" Evrópsks seðlabanka, virðast þarna hæpnari en á var litið og jafnvel orðnir að snöru fyrir þessi lönd sjálf, því að endalaust varir þetta ástand ekki, og skell­ur­inn getur orðið mikill. Vill einhver kasta efnahag Íslands inn í slíkan rúllettu?

Svig­rúmið til þess að grípa til aðgerða heldur jafnvel áfram að minnka,

Meðal ann­ars vegna þess að áhrifaþætt­ir til lengri tíma gera stöðuna sí­fellt verri. Þar á meðal sí­fellt eldri íbúa­fjöldi evru­ríkj­anna.

Ekki er staðan mikið betri hjá heim­il­um á evru­svæðinu að mati Moody´s. Þau

hefðu átt erfitt með að draga úr skuld­setn­ingu sinni á sama tíma og sparnaður væri af skorn­um skammti. Fyr­ir vikið gætu þau átt erfitt með að greiða skuld­ir til baka ef vext­ir færu hækk­andi.

Ennfremur: flest bendi til "lít­ils hag­vaxt­ar á evru­svæðinu næstu árin, jafn­vel þó ekki kæmi til niður­sveiflu vegna lít­ill­ar fram­leiðniaukn­ing­ar og hækk­andi meðal­ald­urs."

Þetta bendir sízt til glæsilegs ástands fram undan. Náttúrleg fólksfjölgun á evrusvæðinu hefur stöðvazt og fer nú niður á við, enda fæðast þar víða einungis 1,3 til 1,5 börn á hverja fjölskyldu og því einboðið, að miklu minna framboð verði á nýjum vinnuafls-kynslóðum þar á næstu tveimur áratugum en fyrir aldarfjórðungi. "Lausn" að hluta til gæti fólgizt í síauknum innflutningi fólks frá Mið-Austurlöndum, Afríku og Indlandi, en því fylgir bæði mikill upphafs­kostn­aður, aukið álag á menntunar­kerfi til að efla starfs- og raunar grunn­menntun fyrir allt það fólk, fyrir utan aðlögunar­vanda á báða bóga, innfæddra og aðfluttra.

Jón Valur Jensson.

Næsta evrukrísa hugsanlega verri

Berum af ESB-ríkjum um mikla atvinnuþátttöku

"Atvinnuþátttaka var á síðasta ári sú mesta meðal fólks á Íslandi á aldrinum 15-74 ára af löndum Evrópska efnahagssvæðisins, EES [þ.m.t.  Evrópu­sambandsins], samkvæmt tölum evrópsku hagstofunnar Eurostat." Moggi þessa fimmtudags segir nánar frá þessu.*

* http://www.mbl.is/mm/mogginn/blad_dagsins/bl_grein.html?grein_id=1559099

Brezk heimili yrðu betur sett utan Evrópusambandsins

Þau myndu spara 200.000 kr. á ári ef landið segði sig úr ESB. Matvæli fengjust ódýrari frá ríkjum utan ESB (nú ókleift vegna tollmúra), auk þess sem kostnaðarsamt regluverk ESB yrði lagt til hliðar, en það er "til þess fallið að hækka verð til neytenda." Hugveitan Business for Britain fann þetta út, og birzt hefur það í Daily Telegraph og á mbl.is. 

Tollmúrar Evrópusambandsins bitna mjög á þriðja heiminum, t.d. er reynt að níðast á sykurframleiðslu þeirra ríkja með styrkjum og verndartollum fyrir sykurrófuframleiðslu Ítala. En hrámeti og matvæli eru ekki aðeins ódýrari í Suður-Ameríku og Asíu en í ESB, heldur eru þau langtum ódýrari í Bandaríkj­unum en í Vestur- og Norður-Evrópu og úrvalið og gæðin ekki síðri.

Við Íslendingar þurfum að ganga miklu lengra í þá átt að lækka eða fella niður tolla og vörugjöld á vörum frá Bandaríkjunum, þ.m.t. á bílum og tæknivörum -- og skoða það einnig, frá þjóðhagslegu sjónarmiði og með traustum útreikn­ingum, hvort rétt gæti verið að ganga í NAFTA-viðskiptasambandið, ef við nytum þá velvildar til þess -- en alls ekki í hið valdfreka Evrópusamband, sem heimtar af okkur æðsta og ráðandi löggjafarvald og önnur fullveldisréttindi!

Sigríður Á. Andersen alþm. hefur sérstaklega beitt sér í þessu máli, þ.e.a.s. fyrir lækkun/niðurfellingu tolla og vörugjalda, og er skynsöm kona í þessu sem ýmsu öðru (var t.d. ein á móti því í þinginu að kasta 500M kr. út um gluggann í femínismafræðinga och dylika).

Jón Valur Jensson.

Heimilin betur sett utan ESB

Minni hætta á fátækt á Íslandi en í öllum ESB-ríkjum, segir ESB!

Skv. hagstofu Evrópusambandsins, Eurostat, nýjum töl­um, er hættan á að verða fá­tækt að bráð eða fé­lags­legri út­skúf­un minnst á Íslandi á öllu EES-svæðinu auk Sviss. Við skákum ESB-ríkjunum öllum í þessum efnum!

Hér á landi er hlut­fall þess hóps, sem er í hættu á þessu, 13% af ­í­búa­fjölda (um 40.000 manns), en meðaltalið inn­an Evr­ópu­sam­bands­ins er meira en tvöfalt hærra, 28,5%, þ.e. rúm­lega 122,6 millj­ón­ir manna!

• Hæst er hlut­fall þeirra, sem eiga á hættu að verða fá­tækt að bráð eða fé­lags­legri út­skúf­un, í Búlgaríu, 48%. Lægst er það 14,1% í Nor­egi ef Ísland er und­an­skilið. (Mbl.is)

Hvernig væri, að Samfylkingarmenn færu að taka mark á veruleikanum og hætta að góna endalaust á fjarlægar útópíur sem innistæðulausar reynast, þegar betur er að gáð?! Og hvað er þessi viti firrta umsóknar-ævintýramennska búin að kosta landið í mannárum embættismanna, þrálátum flugferðum til Brussel og almennri áþján á stjórnmálalífi landsins? Jafnvel Icesave-málið getum við þakkað Evrópusambandinu pent fyrir, með öllum þess óþægindum, útlátum og alþjóðlegri hneisu í nokkur ár!

1. Krafan um einkavæðingu bankanna upp úr aldamótunum kom frá ESB (og að þetta skyldi framkvæmt á EES-svæðinu!).
2. Útrásarmöguleikar og starfsemi einkavæddu bankanna í ESB-ríkjum kom til vegna EES-samningsins!
3. Evrópusambandið dæmdi haustið 2008 íslenzka ríkið í einhliða "gerðardómi" sínum, með fulltrúum framkvæmdastjórnar ESB, ESB-dómstólsins í Lúxemborg og Seðlabanka Evrópu (sem er ESB-stofnun), sekt og greiðsluskylt í Icesave-málinu! Sá gerðardóms-úrskurður reyndist falskur og dómsmorð fullkomið, eins og í ljós kom í algerri sýknu EFTA-dómstólsins; jafnvel málkostnað okkar þurftum við ekki að borga.
4. Evrópusambandið þrýsti á vinstri stjórn Jóhönnu, Össurar og Steingríms J. að gera Icesave-samningana!
5. Evrópusambandið hefur aldrei beðið okkur afsökunar á þessari aðför að íslenzka ríkinu og skattborgurum hér. Sízt verðskuldar þetta stórveldi innlimun Íslands!

PS. Gunnlaugur Ingvarsson átti þetta nýja innlegg á vefsíðu JVJ:

• Nú í dag er ég að lesa dagblöðin, þá les ég frétt um það að samkvæmt nýrri alþjóðlegri skýrslu Bresku stofnunarinnar Legatum þá er Ísland nú í 11. sæti á heimslista þeirra ríkja sem búa við mesta velsæld. Þarna kemur fram að í fyrsta sæti er Noregur, í öðru sæti Sviss og í þriðja sæti Nýja-Sjáland. Fram kemur í fréttinni að fyrir neðan Ísland eru flest Evrópuríkin, þar á meðal stórríkin Bretland og Frakkland.

Jón Valur Jensson.

Minnst hætta á fátækt á Íslandi

Gagnrýnar spurningar til formanns Samfylkingarinnar fengu mjög óbein svör!

Í 'Minni skoðun' á Stöð 2 í gær ræddi Mikael við Árna Pál Árnason. Undirritaður var þar með spurningar til hans, kom inn á ESB og löggjafarmálin og fullyrðingar Árna um síversnandi launakjör hér frá 1920!

Þátturinn er HÉR, innlegg undirritaðs til málanna (ásamt stuttri kynningu Mikaels Torfasonar) er frá 39:13 til 41:28 á tímalínunni talið (þegar rúmar 39 mín. eru liðnar af þættinum og áfram) og svör Árna Páls í beinu framhaldi.

Takið eftir, að flokksformaðurinn víkur sér undan fyrri spurningunni með því að fara að tala um annað, en síðari spurningunni (um launakjörin) snýr hann út úr! Þetta eiga allir að heyra í þættinum, þeir sem leggja sig eftir því að taka eftir inntaki spurninganna og hvernig Árni Páll notar svo gamla ræðutaktík, að fara eins og köttur í kringum heitan graut, til að láta sem minnst bera á því, að hann gatar í raun á prófinu, sem fyrir hann var lagt. Er þetta ekki í raun viðurkenning hans á því, að honum skjátlaðist um meint versnandi launakjör Íslendinga frá 1920 (!) og að hann er EKKI sammála Jóni forseta Sigurðssyni um að við Íslendingar eigum að réttu lagi fyllstu löggjafarréttindi skilið?

Nánar seinna. 

Jón Valur Jensson. 

Metatvinnuleysi á Spáni og Frakklandi: hátt í 10 milljónir!

Á 2. og 4. stærstu hagkerfum evrusvæðisins, Frakklandi og Spáni, fjölgar stöðugt atvinnulausum.

Rúv-frétt í gær: Atvinnuleysi á Spáni meira en 27%. Þar segir m.a.: "Á síðasta ársfjórðungi í fyrra var atvinnuleysið 26,2%. Atvinnulausum fjölgaði um tæplega 240 þúsund milli ársfjórðunga [fleiri en allir starfandi menn á Íslandi] og eru nú 6,2 milljónir án vinnu á Spáni." [Leturbr. og innsk. jvj.]

Á Mbl.is er nánari frétt af þessu,* þar sem m.a. segir: "Atvinnuleysi hefur ekki verið meira á Spáni síðan árið 1976, ári eftir dauða einræðisherrans Franciscos Franco." 

• Sífellt fleiri eru án atvinnu í Frakklandi og í mars bættust 36.900 manns við atvinnuleysisskrána. Það eru því rúmlega 3,2 milljónir manna í atvinnuleit í landinu nú um stundir (Mbl.is.), það mesta frá 1997. 

Sem sé: Hátt á 10. milljón manna án atvinnu í þessum tveimur löndum! Ekki er þetta björgulegt, eða hvernig eiga stór ESB-ríki eins og Frakkland að bjarga þeim veikari eins og Kýpur, Grikklandi, Portúgal og Írlandi, ef sífellt hallast meira á verri hliðina hjá þeim sjálfum?

Samt er "evruland" óskaland og útópía Samfylkingar og "Bjartrar framtíðar"!  

* Metatvinnuleysi á Spáni

Jón Valur Jensson.

3,2 milljónir Frakka í atvinnuleit

Kippt fótum undan alhæfingum um ofurhátt verðlag matvæla hér á landi - og varað við áróðri þeirra sem vilja fórna íslenzkri matvælaframleiðslu

Ragnhildur Þóra Káradóttir, lektor í taugavísindum við háskólann í Cambridge, á athyglisverða grein í Mogganum í dag og ritar þar í upphafi: 

• "Búandi erlendis er stundum skrítið að hlusta á þjóðfélagsumræðuna á Íslandi þegar maður kemur heim. Laugardaginn fyrir páska var mér brugðið að heyra í fréttum viðtal við formann Samtaka verslunar og þjónustu um að það sé betra að fella niður innflutningsgjöld til að lækka skuldir heimilanna heldur en að ganga að rót vandans, sem er í fjármálakerfinu sjálfu. 

Og hún spyr: "Er það staðreynd að matarverð sé svona miklu hærra á Íslandi en erlendis? Hverjar eru sannanirnar fyrir því?"

 

Ragnhildur tók það upp hjá sjálfri sér að bera saman innkaup á páskamáltíð í þremur löndum, á Íslandi, Bretlandi og Ítalíu, og bar einnig saman verð á "klassískum íslenzkum hversdagsmat," soðinni ýsu og kartöflum, en margir hafa haft hér á orði, að ýsan sé orðin hér ótrúlega dýr. Skemmst er frá því að segja, að sá ljúffengi hversdagsréttur reyndist 48% dýrari í Bretlandi en á Íslandi!

 

Páskamaturinn, humarsúpa, lambalundir og panna cotta-eftirréttur, kostaði hins vegar 15.046 kr. á Íslandi, á Englandi 23.865 kr. og á Ítalíu 19.354 kr.* Sama máltíð er þannig 59% dýrari í Englandi en hér (en ef humarsúpunni er sleppt, er hann 24% dýrari þar ytra).

    

Ekki er þetta nú í takt við linnulítinn málflutning ýmissa Evrópusambands-áróðursmanna, m.a. forystufólks í Samtökum verslunar og þjónustu (Margrétar Kristmannsdóttur og nú upp á síðkastið Andrésar Magnússonar**), sem mála skrattann á vegginn í sífri sínu yfir matvælaverði á Íslandi, en tilgangur þeirra virðist að hjálpa heildsölum og innflytjendum að eignast stærri skerf í markaðnum.

 

Ragnhildur Þóra spyr um "langtímaafleiðingar þess að fella niður innflutningsgjöld" og lízt ekki á blikuna, þetta hafi trúlega þær afleiðingar, að landbúnaður Íslands leggist af. Hún lýkur máli sínu með þessum hætti:

 

Ég bið Íslendinga að hugsa sig vel um og varast áróður þeirra sem vilja fórna íslenskri matvælaframleiðslu. Eins og ítalskt máltæki segir: Ef staðreyndarugl er endurtekið í sífellu verður það álitið sannleikur. Lítum á rökin og staðreyndir sem liggja að baki áður en við tökum afstöðu og gerum breytingar sem geta haft skaðlegar afleiðingar. Við höfum gnótt af hreinu vatni, við framleiðum nóg af ódýrri orku og mat til sjá fyrir öllum landsmönnum; sem er einstæður lúxus í þessum heimi. Verum stolt af þessari sterku sérstöðu okkar og metum hana fyrir það sem hún er. Seljum ekki matvælaöryggið frá okkur, verðum ekki þrælar erlendra markaðsafla, höldum sjálfstæði okkar.

 

Það er góð tilbreyting að sjá svona skýra hugsun í þessum málum, Ragnhildur Káradóttir áttar sig alveg á því, hvað hér geti verið í húfi, og sjálf ber grein hennar að gefnu tilefni yfirskriftina Er sjálfstæði Íslands til sölu? (smellið á þetta til að sjá greinina alla með mynd af höfundi, en þetta er einnig á bls. 35 í Mbl. í dag).

 

* Ragnhildur birtir neðanmáls upplýsingar um útreikningana og um innkaupastaði (á Íslandi var það Nóatúnsverzlunin, sem margir vita, að er hér hvorki dýrust né ódýrust til innkaupa).

 

** Hér á JVJ einnig grein með gagnrýni á áhlaup Andrésar Magnússonar, frkvstj. SVÞ, á kjúklinga- og svínarækt í landinu: Skammsýni SVÞ-manna: vilja gefa öðrum störf okkar.

 

Jón Valur Jensson.

22,6% fólks undir 25 ára aldri á evrusvæðinu er atvinnulaust

Alls eru 25 milljónir manna án atvinnu í Evrópusambandinu. Hér er ekki verið að ljúga upp á ESB, enda er þetta samhljóða fyrirsögn í sjálfu Fréttablaðinu í gær (bls. 10). Þar af eru rúmar 17 milljónir á hinu rómaða evrusvæði (í marz á þessu ári, frá þeim tíma eru nýjustu tölur). Atvinnuleysið var 10,2% í marzmánuði, en 9,4% einu ári áður. Gæfulegt eða hitt þó heldur! -JVJ.

PS. 9/5: Hér á landi var 9,3% atvinnuleysi í febr. og marz 2010, 8,6% í febr. 2011 og 7,3% í febr. 2012.