Verður ESB-fáninn nú dreginn að húni við Ráðhús Reykjavíkur?

Nú þegar Viðreisn er komin í samstarf við Samfylkinguna og Pírata-vinstrið í Reykjavík, þá má gera ráð fyrir að ESB-flokkurinn geri kröfur um að ESB-fáninn verði notaður sem mest í stað þess íslenska.

Fólk man eflaust að Viðreisn flaggaði ekki íslenska fánanum á síðasta landsfundi sínum, þess í stað flögguðu þau ESB-fánanum. Spurning hvort borgin sæki um aðild að ESB eða reyni aftur að setja viðskiptabann á Ísrael.

Gunnlaugur Ingvarsson

Væta og sólarglennur þjóðhátíðardaginn

Persónuverndarlögin frá ESB eru "fordæmalaust framsal valdheimilda"

Dr. Stefán Már Stefánsson pró­fessor, okkar helzti sér­fræð­ingur í Evrópu­sam­bands­lögum, "var stjórn­völd­um til ráð­gjafar um upp­töku gerðar­inn­ar í samn­ing­inn. Í álits­gerð hans segir að sú leið sem far­in sé feli í sér að fram­kvæmd­ar­vald og dóms­vald yrði fram­selt til stofn­ana ESB með mjög ein­hliða hætti. Stefán réð stjórn­völdum frá því að fara þessa leið og taldi hana skapa afleitt fordæmi. Þá sé gert ráð fyrir að bókun 34 við EES-samninginn verði virkjuð í fyrsta sinn í sögu samnings­ins en hún gerir ráð fyrir því að dómstólar EFTA-ríkjanna geti farið fram á að Evrópu­dómstóll­inn taki ákvörðun um túlkun EESreglna sem samsvara ESB-reglum. Stefán segir fáa hafa trúað því þegar EES-samning­urinn var samþykktur að bókunin um Evrópu­dómstól­inn yrði einhvern tíma virkjuð. Að mati Stefáns er því um fordæma­laust framsal vald­heimilda að ræða."

(Fréttablaðið, 13. júní 2018, https://www.frettabladid.is/frettir/framsal-valds-til-stofnana-esb-a-moerkum-stjornarskrarinnar)

Því ber öllum að taka þátt í áskorun á forseta Íslands að synja þessari ESB-löggjöf staðfestingar!

JVJ.

Fullveldi skemmt á fullveldishátíðarári? Þing­menn í afgreiðsluhlutverki fyrir stórveldi?

Sorglegt var að horfa upp á at­kvæðin falla á atkvæða­töflu Al­þingis í beinni útsend­ingu þings­ins frá loka­afgreiðslu frum­varps­ins um persónu­vernd og vinnslu persónu­upp­lýs­inga. 50 atkvæði með, gegn 7 á móti frumvarpinu!(3 greiddu ekki atkvæði). Þing­fundi var að ljúka, á 1. tímanum í nótt, og Alþingi frestað til 17. júní.

Fjölmargar athugasemdir bárust Alþingi um málið (sjá hér: Öll erindi í einu skjali), og jafnvel Lögmannafélag Íslands varaði við því, að það brjóti gegn ákvæðum stjórnarskrárinnar.

Eins og einn félagsmanna Samtaka um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland, Gústaf Adolf Skúlason, benti á:

Alþingi á að fresta gildistöku laganna, ekkert annað er uppi á borðinu ef einhver virðing er borin fyrir áliti löglærðra manna.

Er ekkert að marka drengskaparheit alþingismanna við stjórnarskrá íslenska lýðveldisins? 

Einnig skrifaði Gustaf félagsmönnum þessara Samtaka um rannsóknir á ESB nú undir kvöldið:

Laganefnd Lögmannafélags Íslands bendir á að með EES-samningnum og samningum um stofnun Eftirlitsstofnunar og dómstóls, var komið fót sérstöku tveggja stoða kerfi þar sem ekki var gert ráð fyrir framsali ríkisvalds frá aðildarríkjunum til stofnana Evrópusambandsins,

Með því að lögfesta ákvæði reglugerðarínnar þar sem stofnunum Evrópusambandsíns er falið samræmingar og eftirlitshlutverk, er hugsanlegt að í því felist framsal ríkisvaldssem ekki er í samræmi víð 2. gr. stjórnarskrárinnar.

 

Jafnframt bendir Laganefndin á að birta þurfi lög skv. 27. gr stjórnarskrárinnar skv. almennum lögum og bendir á að birta þurfi nýju lögin í Stjórnartíðindum, sbr lög 15/2005. Í frumvarpinu er talað um ”lögfestingu reglugerða ESB með tilvísunaraðferð”. Bendir laganefndin á að ekki megi verða ”lex superior”-regla sem segir lög ESB æðri íslenskum ef ég túlka málið rétt (bætir Gustaf við). Í frumvarpi alþingis er talað um að lögin öðlist gildi þegar reglugerð ESB 2016/679 hefur verið tekin upp í EES-samninginn og birt í EES-viðbæti við Stjórnartíðindi Evrópusambandsins. Sem sagt brot á íslenskum lögum um lagabirtingu í Stjórnartíðindum Íslands.

 

Mér finnst makalaust ef þingmenn ætla að skauta fram hjá afstöðu LMFÍ í málinu. Þar koma fram afgerandi rök fyrir því að fresta afgreiðslu málsins og vanda betur texta svo lögin brjóti ekki í bága við stjórnarskrána. Hafa fulltrúar LMFÍ komið verið kallaðir á fund alþingis í málinu? Þeir bjóða sig fram til þess ... (Tilvitnun í GASk. lýkur)

 

Já, þetta er sannarlega alvörumál og áhyggjuefni, að hér hafi verið samþykkt ákveðið valdaafsal okkar Íslendinga, m.a. til æðsta úrskurðar ESB-dómstólsins í Lúxemborg, um þessi mál, en hann hefur hingað til ekki verið settur yfir íslenzkt réttarfar.

Ennfremur er þetta ekki góðs viti um viðnám sitjandi alþingismanna gegn öðrum áreitnismálum hins evrópska stórveldis um íslenzk innanríkismál. Þar er hættulegasta málið um þessar mundir s.k. ACER-mál, en í því fælist, ef hér yrði að lögum, framsal réttinda okkar yfir raforkuvinnslu og umfram allt dreifingu raforku, jafnvel gegnum rafstreng til Skotlands, en það hefði einnig mjög ófarsæl áhrif til hækkunar á raforkuverði hér til almennings og fyrirtækja. En það mál verður sennilega rætt á Alþingi í haust eða vetur.

Enn einu sinni er ekki hægt að taka ofan fyrir vinnubrögðum Alþingis. Þetta persónuverndarfrumvarp kom mjög seint fram og mjög lítill tími gefinn til andmæla og kynningar.

Líta sumir þingmenn á Alþingi sem afgreiðslustofnun fyrir Evrópusambandið? Er ekki öllu tímabærara að hugleiða, hvort tími sé til kominn að segja upp EES-samningnum, svo að við losnum við fleiri inngrip stórveldisins í okkar mál?

Stefnt hefur verið að úttekt á því, hvað EES-samningurinn hafi fært okkur og hvað hann hafi kostað okkur. Svo mátti skilja sem sú úttekt yrði jafnvel í höndum ESB-sinna meðal embættismanna í stjórnarráðinu, en allt kapp verður að leggja á, að úttektin verði hlutlæg og marktæk. Og þar koma ekki aðeins bein fjárhagsleg sjónarmið til greina, til lokaálits um málið, heldur einnig mikil tímavinnsla og glataður vinnutími fólks í mörgum stéttum vegna ESB/EES-tilskipana, margs konar annað óhagræði, auk þess beinlínis, að ráðin séu tekin úr höndum okkar um úrslitavald í málum eins og okkur sjálfum hentar bezt.

Tveggja stoða kerfið virðast stjórnvöld hér farin að líta á sem úrelt eða of tímafrekt og kostnaðarsamt til að halda gangandi, sbr. nýja grein um það eftir Hjört J. Guðmundsson blaðamann, sem lærður er með tvær gráður í Evrópu­fræðum, en hér er sú grein hans, frá 7. þ.m. (smellið): Kosið að fara ekki tveggja stoða leiðina. Menn eru hvattir hér til að lesa þá afar upplýsandi grein.

Víða heyrist hvatning til undirskriftasöfnunar með áskorun á forseta Íslands að undirrita ekki þessa löggjöf frá Alþingi, heldur leggja lokaákvörðun í hendur landsmanna í þjóðaratkvæðagreiðslu. Mættu sem flestir taka til máls um það nauðsynjarmál, sbr. afar sterk rök Arn­ald­ar Hjart­ar­sonar, aðjúnkts við laga­deild Há­skóla Íslands, sem Hjörtur vitnar til í grein sinni:

Arnaldur "benti ... á það í grein í Morg­un­blaðinu um síðustu helgi að viður­kennt væri í frum­varpi að lög­um um inn­leiðingu per­sónu­vernd­ar­lög­gjaf­ar Evr­ópu­sam­bands­ins að ákv­arðanir Per­sónu­vernd­ar byggðar á ákvörðunum stofn­un­ar­inn­ar kynnu að hafa áhrif á hér­lenda ein­stak­linga og lögaðila.

Arn­ald­ur seg­ir enn­frem­ur í grein­inni að inn­leiðing per­sónu­vernd­ar­lög­gjaf­ar Evr­ópu­sam­bands­ins virt­ist fara gegn stjórn­ar­skránni og hvatti til þess að Alþingi tæki sér nauðsyn­leg­an tíma til þess að kanna hvort gætt hafi verið fylli­lega að ákvæðum henn­ar í samn­ingaviðræðum rík­is­ins við viðsemj­end­ur sína á vett­vangi EES-samn­ings­ins."

Jón Valur Jensson.

Frumvarp um persónuvernd samþykkt

Einsýnt að við verðum að hætta í EES

"EES-samstarfið hefur nú breytzt í ofbeldissamband, þar sem Fram­kvæmda­stjórn ESB virðir forsendur EES-samn­ings­ins að vettugi.  EFTA-ríkjum, sem ekki kæra sig um að verða fylki í Sambands­ríki Evrópu eftir BREXIT, er ekki lengur vært í EES.  Það er útilokað fyrir EFTA-ríkin að breyta EES-samn­inginum.  Þá er eina lausnin að segja upp EES-samninginum og gera fríverzl­unarsamninga. Þjóðin er algerlega andvíg því að flytja stjórn hvers mála­flokksins á fætur öðrum undir stofnanir ESB.  Dæmi um það mun koma í ljós á næstunni, þegar skoðanakönnun Heimssýnar um orkumálin verður birt.  Vantar okkur stjórnvöld með bein í nefinu?"

Þannig ritar hinn bráðglöggi Bjarni Jónsson rafmagnsverkfræðingur í athugasemd á Moggabloggi sínu í gær. Verður ekki annað séð en að taka beri undir hans sjónarmið.

JVJ

Ágangur Evrópusambandsins hefur ekki minnkað, heldur eykst einmitt nú; viðspyrna nauðsynleg (aukin grein)

Það eru margar góðar áherzlur í máli Bjarna Benediktssonar í við­tali hans við Daily Telegraph um EES- og ESB-mál, hann bend­ir á ergelsi Brussel­manna yfir sjálf­stæði okkar og óviðun­andi þrýsting þeirra á okkur að láta undan um full­veldis­mál okkar í ýmsu. Um leið má og finna veikar hliðar á málflutningi Bjarna.

Hinn auk­ni þrýst­ing­ur af hálfu stórveldis­ins í garð Íslands snýst nú að undanförnu einna helzt um að taka upp frek­ari regl­ur ESB á sviði orku­mála og mat­væla, og ástandinu er lýst sem svo, að það sé fari að "skapa erg­elsi", eins og fram kom í viðtalinu í Tel­egraph við þennan fjár­mála- og efnahagsráðherra Íslands.

Hann sagði einnig að Evr­ópu­sam­bandið liti á sjálf­stæði Íslend­inga sem "vesen". (mbl.is)

Ekki er gott í efni, að svo voldugt ríkjasamband fari að umgangast viðskipta- og samningsland sitt með slíku ólundargeði. Og lausn málsins er ekki að bukta sig og beygja fyrir duttlungum embættismanna þess.

Það ber að meta hreinskilni Bjarna um málið, tjáða (svo að eftir verður tekið) í hálfgerðu hliðarríki Evrópusambandsins, Bretlandi, sem stefnir á útleið þaðan, á sitt Brexit.

Og þetta hjá Bjarna er að halda vel á spöðunum:

"Eitt til­tölu­lega nýtt dæmi er hrátt kjöt og frjálst flæði varn­ings. Lína Evr­ópu­sam­bands­ins er einn fyr­ir alla, all­ir fyr­ir einn, eng­ar sér­tæk­ar regl­ur fyr­ir neinn. En við erum sér­stakt dæmi, til að mynda er ekki sal­mónella á Íslandi, það er ekki hægt að tala um það sem vanda­mál eins og gert er í aðild­ar­ríkj­um [Evr­ópu­sam­bands­ins]" sagði Bjarni. "Ef þú bæt­ir við þetta sýkla­lyfj­um, ég meina: þau eru næst­um ekki notuð á Íslandi borið sam­an við ali­fuglaiðnaðinn á Spáni"“ bætti hann við. (mbl.is)

Og þessu hér á eftir ber hann einnig vitni; ekki á hverjum degi sem ráðamenn hér leyfa okkur að skyggnast inn í, hvað þeir eru að skrafa sín á milli um raunverulegt ástand:

Sam­kvæmt Bjarna eru vax­andi áhyggj­ur á Íslandi vegna þess að Evr­ópu­sam­bandið virðist ekki geta sýnt af­stöðu Íslands skiln­ing og seg­ir jafn­framt að Evr­ópu­sam­bandið sé að grafa und­an tveggja stoða kerfi EES-samn­ings­ins.

Og aftur beinir hann sjónum að undarlega breyttu viðhorfi í ESB:

Fjár­málaráðherra seg­ist þó skilja, út frá póli­tísku sjón­ar­miði, af­stöðu sem fyr­ir­finnst í Evr­ópu sem varp­ar fram spurn­ing­un­um „hvenær ætla þeir að losa sig við þetta? Af hverju geta ekki all­ir bara orðið aðild­ar­ríki [Evr­ópu­sam­bands­ins]?“ Hann seg­ir Íslandi „nán­ast sýnd van­v­irðing, þetta er eins og vesen í þeirra aug­um.“

Eins gott að við vitum þetta, en bregðumst rétt við! En það er ekki hvað sízt eftirfarandi ummæli hans, sem afhjúpa hvað skýrast ástandið:

Að sögn Bjarna er þessi aukni þrýst­ing­ur frá Evr­ópu­sam­band­inu að valda erfiðleik­um í að viðhalda sjálfs­ákvörðun­ar­rétti.

Það er nefnilega það! Ráðherrar Íslands standa höllum fæti gagnvart ágengu stórveldi með hálfan milljarð íbúa á bak við sig. Þá skiptir þeim mun meira máli, að við veitum þessum ráðherrum okkar skýran stuðning í því máli og þeim sem heild verðugt aðhald, sem endurspeglar og sýnir í verki umhyggju landsmanna fyrir sjálfstæði okkar og fullveldisrétti.

Lokasetning mbl.is-fréttarinnar er svo kapítuli út af fyrir sig:

Hann [BB] staðhæf­ir að á sama tíma hef­ur EES-aðild Íslands skapað "gíf­ur­lega vel­sæld" þar sem Ísland hef­ur haldið rétt­in­um til þess að gera eig­in fríversl­un­ar­samn­inga með því að vera utan Evr­ópu­sam­bands­ins.

Ekki gaf EES-samningurinn okkur réttinn til að gera eigin fríverzl­un­ar­samn­inga, þótt hitt sé rétt, að innan Evrópusambandsins hefðum við ekki lengur haft þann rétt.

Um hvaða "gíf­ur­legu vel­sæld" Bjarni telur sig vera að tala, verður hann sjálfur að útskýra, en nú eru einmitt uppi raddir um það víða, að meta þurfi árangurinn eða afleiðingarnar af EES-samningnum, hvort hann hafi reynzt okkur hagstæður þrátt fyrir allt býrókratíið, sem af honum hefur leitt, eða heft í raun frelsi atvinnuvega okkar og skilað bæði takmörkuðum hagnaði, en um leið valdið okkur skaða, eins og hann gerði m.a. með þeim áhrifum á bóluárunum að leyfa bönkunum að belgja sig út erlendis með skelfilegum afleiðingum.

Það er of snemmt fyrir fjármálaráðherrann að gefa sér, að niðurstaða rannsóknar á áhrifum EES-samningsins, sem nú er kallað eftir á Alþingi, verði sú, að hann hafi skapað "gíf­ur­lega vel­sæld". Sumum hefur hann hjálpað, s.s. útrásarvíkingum til ævintýramennsku og stúdentum í framhaldsskólanámi (bæði erlendum hér og íslenzkum erlendis), en um annað hefur samningurinn verið til byrði, kostar gríðarmikið pappírsstarf í fjöldaþýðingum heils hers þýðenda og þrengir umfram allt að okkar sjálfsákvörðunarrétti, í raun að fullveldi okkar, og lausnin er ekki að gefast upp, heldur að krefjast þess, að staðið sé við upphafleg fyrirheit um tveggja stoða kerfi EES-samn­ings­ins (sem felur í sér meira samráð við Ísland um nýjar lagagerðir, ólíkt því sem sjá hefur mátt á síðustu árum) og fulla virðingu samingsaðila gagnvart okkur.

En bezta lausnin kann einmitt að reynast að segja upp EES-samningnum. Þegar hann er farinn að skila okkur lakari fisksölukjörum en Kanada nýtur með sér-viðskiptasamningi við ESB, án þess að það land þurfi að leggjast undir lagaverk Brusselmanna,* þá blasir við, að þessi samningur skilar okkur ekki því, sem honum var ætlað.

* Sbr. https://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/2214455/ (undir kaflaheitunum: Óþol ESB og Valkostur við EES) og hér (12. febr. sl.): Gæði EES-samningsins harla lítil í reynd.

Jón Valur Jensson.

Álíta sjálfstæðið vera vesen

Hvimleitt er að sjá fullveldissölu-málflutning ESB-manna

Vesalings Ole Anton ESB-maður í Frétta­blaðinu ef hann trúir sjálfur sínu ein­hliða og ein­hæfa sefj­un­ar­hjali sem hefur það fyrir mark­mið að koma Íslandi undir klafa Evr­ópu­sam­bandsins. Þetta verður ekki síðasta grein hans, en hvergi víkur hann að þeirri staðreynd, að öll æðstu og ráðandi löggjaf­armál yfir landi okkar yrðu þá í höndum valdstofnana ESB: framkvæmdastjórnarinnar í Brussel og ESB-þingsins í Strassborg og Brussel, en allt vald í úrskurðarmálum um löggjöf, ef miklíð kemur upp milli aðildarlands og ESB, yrði í höndum ESB-dómstólsins í Lúxemborg –– þess hins sama sem haustið 2008 átti fulltrúa í þeim ESB-gerð­a­rdómi sem úrskurðaði, að íslenzka ríkið skyldi borga Icesave-skuldir einka­bank­ans Landsbankans! Í þeim gerðardómi sátu einnig fulltrúar framkvæmda­stjórnar ESB (the European Commission) og Seðlabanka Evrópu –– allt stofnanir sem Ole Anton, Þorvaldur Gylfason, Benedikt Jóhannesson, Þorgerður Katrín og Samfylkingin vilja að Ísland lúti sem einn af fylgihnöttum ESB!

Jón Valur Jensson.

Fráleit uppgjöf stjórnar­flokk­anna fyrir fullveld­is­andstæðum flokkum birtist í eftir­gjöf á formennsku í stjórnsýslu- og eftir­litsnefnd

Formennskuna fær Sam­fylk­ing­in í stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefnd fyrstu tvö árin og Pírat­ar næstu tvö ár (þeir ætla að skipt­ast á nefnd­ar­for­mennsku á miðju kjör­tíma­bil­inu, þar og í velferðar­nefnd). Stjórnarskráin er eitt helzta málefni stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefndar. 

Samfylkingin hefur margítrekað vegið að fullveldis­ákvæðum stjórn­ar­skrárinnar, bæði með ESB-umsókninni ógildu og með moldvörpu­starfsemi sinni með ólög­mætum tilbúningi "stjórnlagaráðs" og meðferð tillagna þess á Alþingi. Þar gegndi Samfylkingarkonan Valgerður Bjarna­dóttir einu lykilhlutverkinu sem formaður þessarar stjórnsýslu- og eft­ir­lits­nefndar, ekki hvað sízt með því að leggjast gegn því, að kjósendur yrðu spurðir í þjóðaratkvæðagreiðslunni 2012, hvort þeir væru samþykkir ákvæðum 111. og 67. greina tillagnanna um full­veldisréttindi landsins og rétt landsmanna til að kalla eftir þjóðar­atkvæða­greiðslu um uppsögn ESB-aðildar­samnings.

Allur er ferill þessara mála með eindæmum og var m.a. ástæða þess, að ein­ungis 48,4% kjósenda tóku þátt í nefndri þjóðaratkvæða­greiðslu 20. okt. 2012.

Aðkoma núverandi stjórnarflokka að þessu máli í dag, með því að gefa fullveld­is­andstæðum flokkum eftir for­mennskuna í stjórnsýslu- og eft­ir­lits­nefnd, verður að teljast í ljótasta lagi á Alþingi, og er þá allmikið sagt. Aðild að ríkisstjórninni eiga tveir flokkar, sem báðir segjast andstæðir aðild að Evrópu­sambandinu, auk Vinstri grænna, sem hafa svikið landsmenn herfilega í því máli og tala með tillögum "stjórnlagaráðs"[1] -- en með þessari linkind gagnvart Samfylk­ingunni og hinum engu skárri Pírötum birtist það ljóslega, að meirihluta­vilji í flokkunum þremur fær ekki að ráða í þessu máli, heldur hafa foringjar flokk­anna talið eft­ir­gjöfina í lagi, og beinir það einkum sjónum að áður svikulum Bjarna forsæt­is­ráðherra í þessu ESB-máli. Hann skrifaði fyrir þónokkrum árum Morgun­blaðs­grein með félaga sínum Illuga Gunnarssyni, þar sem næsta ljóslega var verið að mæla með inntöku landsins í Evrópu­sambandið. Ennfremur hefur Bjarni alls ekki staðið sig við það verkefni, sem fyrir liggur, að Alþingi þarf að gera ský­lausa samþykkt þar sem Össurarumsóknin ólögmæta um inngöngu í þetta trölla­bandalag er formlega dregin til baka. Umsóknina þá er ekki lengur að finna í sumum skúffum í gljáhöllunum í Brussel, en hins vegar í öðrum skúffum þar, og vitað er af þeim landráðahug Samfylkingar að ætla sér að ítreka formlegt gildi þeirrar umsóknar.

Og nú stendur Bjarni ekki á verðinum fyrir fullveldið -- enn einu sinni!

[1] Það var einmitt klaufinn Valgerður Bjarna­dóttir, sem viðurkenndi það í útvarps­viðtali, að "stjórn­lagaráð" var ekki með umboð frá þjóðinni -- gerði það ekki með svo berum orðum, heldur með því að nefna ráðið "nefnd Alþingis", eins og það raunar er; og hefði mátt fylgja sú athugasemd, að nefndarskipanin sú var ólögleg: gekk þvert gegn þágildandi lögum um stjórnlaga­þing (sem hafa skyldi þjóðarumboð, ekki alþingis­umboð!) og það hlutverk þess fyrir­hugaða þings að endurskoða stjórnarskrána.

Jón Valur Jensson.

Taka að sér nefndaformennsku

Meirihluti þings og þjóðar gegn ESB

Þrír vinstri flokkar (fyrrv. krata, kommún­ista, kvenna­lista og stjórn­leys­ingja) í slag­togi með Fram­sóknar­flokki hafa minni­hluta kjós­enda að baki sér, aðeins 31½ þingmann og vita sem er, að meiri hluti lands­manna vill EKKI Evrópu­sambandið, enda varð hrun í fylgi ESB-manna í kosningunum og engin vinstri bylgja þar, heldur straumur inn á miðjuna.

Engu að síður er fullrar varfærni þörf gagnvart hugsanlegri stjórn þessara flokka, hvort þeir t.d. ætla sér að fara að skera upp stjórnar­skrána, en þar eru Píratar róttækastir og Framsókn íhalds­sömust. Hér gæti legið undir, að þeir róttæku vilji m.a. kvitta upp á 111. og 67. gr. tillagna hins ólögmæta "stjórn­laga­ráðs", þar sem opnað var á snögga innlimun í Evrópusambandið, en lokað á frumkvæðis­vald þjóðarinnar að eðlilegri útleið úr því.

Já, höldum áfram að fylgjast með athöfnum þeirra sem með völdin fara.

Jón Valur Jensson.

Funda heima hjá Sigurði Inga

ESB er út úr öllu korti, ef Framsóknarflokkurinn fer í ríkisstjórn

Lilja Alfreðsdótt­ir, fv. utan­rík­is­ráðherra, bráð­skýr og snörp, eins og al­þjóð veit, lætur ekk­ert rugla sig um nauð­syn­leg megin­atriði stjórn­mála fram und­an. Þar er t.d. Evrópu­sam­band­ið alls ekki uppi á borð­um, ekki frekar en að skipt­ast á sendi­herrum við plánetuna Mars.

„Við för­um bara í þetta á grund­velli mál­efn­anna og hvað hægt er að gera og hvað er ekki hægt að gera,“ seg­ir hún í sam­tali við Hjört J. Guðmundsson á mbl.is, spurð um mögu­leg­ar stjórn­ar­mynd­un­ar­viðræður. Hún hafi ekki í hyggju að segja neitt af­ger­andi í þeim efn­um fyrr en fyr­ir liggi nokkuð skýr­ar lín­ur. (Mbl.is, nánar þar)

Lilja hefur þegar sagt í sam­tali við Morg­unút­varp Rás­ar 2 í gær, að niðurstaða þing­kosn­ing­anna á laug­ar­dag­inn sé ekki vís­bend­ing um að kjós­end­ur vilji að Evr­ópu­mál­in verði sett á dag­skrá, þ.m.t. þjóðar­at­kvæði um hvort taka ætti frek­ari skref í átt að inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið. Mörg önn­ur mál væru miklu brýnni.

Benti hún á að rík­is­stjórn í út­varpsþætt­in­um að Evr­ópu­sam­bands­málið hefði leikið vinstri­stjórn­ina 2009-2013 grátt, ekki síst þar sem hún hafi ekki verið skipuð flokk­um sem hafi verið ein­huga um að ganga í sam­bandið. Í sam­tali við mbl.is seg­ir hún að önn­ur lexía frá þeirri rík­is­stjórn væri að fær­ast ekki of mikið í fang. Það er ein­fald­lega óþarfi að flækja lífið að óþörfu." (Mbl.is)

Enginn ágreiningur er milli formanns og varaformanns Framsóknarflokksins um þessa stefnu, eins og heyra mátti á viðtali við Sigurð Inga í kvöldfréttum Sjónvarps í gær. Þótt hann slægi ekki 4-6 flokka stjórn út af borðinu sem hugsanlega, tók hann skýrt fram, að sú stjórn yrði að vera sammála um þau mál sem hún hefði á sínum verkefnalista. 

Þetta útilokar vitaskuld, að ESB-málið geti orðið þar á meðal.

VIÐAUKI um evrumál

Mjög er athyglisverður leiðari Þorbjarnar Þórðarsonar í Fréttablaðinu í dag: Engin töfralausn. Þar segir hann m.a. um evrumálin:

Lengi vel hafa Íslendingar kvartað undan háum vöxtum og óstöðugleika sem fylgifiskum íslensku krónunnar. Ókostirnir sem fylgja myntsamstarfinu um evruna eru síst skárri. Með aðild að myntsamstarfinu væru Íslendingar að færa yfirstjórn peningamála í hendurnar á Evrópska seðlabankanum og Eurogroup, hóps fjármálaráðherra evruríkjanna, þar sem ákvarðanir eru teknar með mjög ólýðræðislegum hætti eins og kom bersýnilega í ljós þegar skuldakreppan í Grikklandi var í hámæli. Þá er engin leið að spá fyrir um hvaða áhrif evran hefði á vinnumarkaðinn á Íslandi og fremur líklegt en hitt að atvinnuleysi muni aukast mikið. Þá myndi íslenska ríkið missa forræði á peningastefnunni og ekki geta notað gjaldmiðilinn sem sveiflujöfnunartæki. Það er mikilvægt að hafa hugfast að íslenska krónan er í senn upphaf flestra okkar vandamála í hagstjórn en lausnin á þeim á sama tíma.

Það mun taka mörg ár fyrir evruríkin að koma sér saman um breytingar á myntsamstarfinu til að tryggja stöðugleika til framtíðar. Að þessu virtu er erfitt að sjá hvers vegna ESB og aðild að myntsamstarfinu um evruna ættu að vera á dagskrá íslenskra stjórnmála í dag enda er evran engin töfralausn.

Jón Valur Jensson.

„Kemur í ljós hverjir ná saman“

Lilja Alfreðsdóttir í sínum lykilflokki tekur ekki í mál að hefja ESB-ferli í nýrri ríkisstjórn

Flokk­ur­inn sé ekki reiðubú­inn að samþykkja að boðað verði til þjóðar­at­kvæðis um frek­ari skref í átt­ina að inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið. Þetta sagði hún í Morg­unút­varp­i á Rás 2 í morg­un.

Lilja ræddi málið að fyrra bragði og sagði úr­slit þing­kosn­ing­anna á laug­ar­dag­inn ekki vís­bend­ingu um að Evr­ópu­sam­bands­málið væri á dag­skrá ís­lenskra stjórn­mála. Spurð hvort Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn vildi taka málið upp svaraði hún því neit­andi. (Mbl.)

Óneitanlega var framan af reynt að þagga þetta mál niður í fráttatímum Rúv í morgun (sbr. nánar hér), þótt það fengi loks að heyrast í þeirra eigin útgáfu í hádeginu, en oft hefur ummælum stjórnmálamanna verið af minna tilefni leyft að heyrast hrein og tær eins og þau komu fyrir. Vinstri menn og einkum ESB-sinnar, þ.m.t. hlutdrægir fréttamenn á Rúv, eru náttúrlega í sjokki yfir þessu!

En lesum áfram:

 Spurð áfram um mögu­lega þjóðar­at­kvæðagreiðslu um frek­ari viðræður við Evr­ópu­sam­bandið um inn­göngu í sam­bandið sagðist Lilja ekki telja þjóðina vera að kalla eft­ir frek­ari kosn­ing­um. Frek­ar að stjórn­mála­menn næðu sátt um sam­eig­in­leg mál­efni.

Spurð aft­ur hvort þetta þýddi að Fram­sókn vildi ekki að slíkt þjóðar­at­kvæði færi fram sagði Lilja: „Nei, við telj­um að þetta mál sé ekki á dag­skrá ís­lenskra stjórn­mála.“ Viðreisn hafi sett málið á odd­inn í kosn­inga­bar­áttu sinni og tapað fylgi frá kosn­ing­un­um fyr­ir ári og þó að Sam­fylk­ing­in hafi gert það líka hafi það ekki verið með eins af­ger­andi hætti. (Mbl.is)

Og þetta eru sannarlega hressandi skilaboð frá þessari skeleggu þingkonu, fyrrverandi utanríkisráðherra, sem endurnýjaði umboð sitt á Alþingi 28. þ.m.:

Spurð hvort Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn gerði and­stöðuna við þjóðar­at­kvæði um Evr­ópu­mál­in að al­geru úr­slita­atriði varðandi mögu­lega stjórn­ar­mynd­un sagði Lilja að horfa þyrfti til stöðunn­ar í Evr­ópu­sam­band­inu. Bret­ar væru á leið úr sam­band­inu, ótrú­leg staða væri uppi í Katalón­íu á Spáni og skulda­mál sem ekki væri búið að gera upp.

„Það eru næg verk­efni á dag­skrá ís­lenskra stjórn­mála til þess að við séum ekki að bæta þessu við,“ sagði Lilja enn frem­ur og rifjaði upp stöðuna í vinstri­stjórn­inni 2009-2013 þar sem ann­ar flokk­ur­inn hafi viljað í Evr­ópu­sam­bandið en hinn ekki. Mjög erfitt væri að starfa í slíkri rík­is­stjórn því ann­ar aðil­inn myndi alltaf tapa og missa þar með umboð sitt.

Gríðarleg orka hafi farið í Evr­ópu­sam­bands­um­sókn­ina 2009-2013. „Og ég segi bara: það eru næg verk­efni sem við get­um farið í þannig [önnur] en þetta og við telj­um að hags­mun­um okk­ar sé bet­ur borgið utan Evr­ópu­sam­bands­ins.“ Norðmenn væru ekki á leið í sam­bandið og Bret­ar á leiðinni út. Evr­ópu­sam­bandið myndi lík­lega taka mikl­um breyt­ing­um í ná­inni framtíð.

Spilin lögð á borðið! Þetta liggur nú allt fyrir sem grundvallandi staðreyndir að taka mið af í komandi stjórnar­myndunar­viðræðum. Tími fyrir ESB-málpípur til að sleikja sár sín, en hafa sig sem minnst í frammi á næstu árum, því að Framsókn­ar­flokkurinn mun ekki, frekar en Flokkur fólksins eða Miðflokkurinn, taka þátt í að stefna Íslandi inn í evrópskt stórveldi.

VIÐAUKI: Nánar af orðum Lilju:

„Niðurstaða þessara kosninga er ekki að segja okkur það að þetta mál sé á dagskrá íslenskra stjórnmála.“

Þetta er ekki mál sem þið viljið að ný ríkisstjórn taki með nokkrum hætti upp, hvað með þessa þjóðaratkvæðagreiðslu, að þjóðin ákveði með framhald viðræðna?

„Ég held að það sem þjóðin sé ekki að kalla eftir séu frekari kosningar, hún vill frekar að stjórnmálin nái sátt um þessi mikilvægu málefni og þessvegna er ég að segja að það sem við leggjum upp með þarf að vera mjög skýrt, bæði þau markmið sem við höfum og hvernig við ætlum að gera þetta,“ segir Lilja.

Þannig að, bara svo við höfum það á hreinu, þá viljið þið ekki sjá þessar kosningar þá um framhald viðræðna? [Rúvarinn enn að knýja á um ESB-áhuga sinn og sumra!]

„Nei, við teljum að þetta mál sé ekki á dagskrá íslenskra stjórnmála,“ segir Lilja,

skv. Ruv.is eftir hádegið.

Jón Valur Jensson.

Hafnar þjóðaratkvæði um ESB