Franski forsetinn vill fá fingraför allra í ESB - og láta skanna andlit þeirra!

Nú er ekki aðeins Schengen-sæla eftirlitsleysisins á útleið, eins og Staksteinar í gær höfðu eftir Páli Vilhjálmssyni og Þjóðverjum. François Hollande vill strangar reglur um fingraför og skönnun andlita alls þessa ofurfrjálsa fólks í Evrópu­sambandinu!

Og þegar Frakklandsforseti og Þýzkalandskanzlari leggjast á eitt um málefni, þá fylgir stjórmálastéttin í öllum hinum 26 meðlimaríkjunum yfrleitt á eftir eins og þæg hjörð.

Fyrst gáfu engillinn yfirlýsti, Angela Merkel, og varakanzlari hennar grænt ljós á hálfa til eina milljón fllóttamanna inn í ESB og Þýzkaland, tóku síðan Schengen-samninginn tímabundið úr gildi, en nú er annað uppi á teningnum: þrengt að Tyrklandi að halda stíft uppi landamæragæzlu í stað þess að taka af fyrri rausn á móti sýrlenzkum flóttamönnum, en Schengen ella varanlega fyrir bí, þ.e. að Þjóðverjar virði ytri landamæri ESB sem eigin landamæri.

Og Frakklandsforseti bætir um betur: Nú skal enginn sleppa! Eftirlitsþjóðfélagið verður enn fullkomnara en hjá Orwell og Aldous Huxley, í 1984 og Brave New World.

Jón Valur Jensson.

Vilja fingraför íbúa ESB-ríkja

Eygló­ Harðardóttir: okkar fullvalda ríki ræður sjálft, á eigin forsendum, hve mörgum flóttamönnum það tekur við

Vitaskuld leyfist Evr­ópu­sam­bandinu ekki að miðstýra því hve mörg­um flótta­mönn­um Ísland tekur við, hvað þá heldur að hóta landinu neinu. Það er einfaldlega princíp fullvalda ríkis að hafna slíkri ágengni.

Nú hefur Eygló­ Harðardóttir, fé­lags- og hús­næðismálaráðherra, einmitt tekið á þessu máli með myndarlegum hætti með skeleggum orðum sínum í morg­un­útvarpi Rás­ar 2 í morg­un. 

Rík­is­stjórn­in hefði vilja til þess að taka á móti fleiri flótta­mönn­um en það yrði að vera á for­send­um Íslands sem full­valda rík­is.

„Við vilj­um taka þátt í þessu með ná­granna­lönd­um okk­ar, Evr­ópu­ríkj­un­um, en hins veg­ar ger­um við það nátt­úrulega á okk­ar for­send­um. Og það kom til dæm­is mjög skýrt fram í máli núna inn­an­rík­is­ráðherra sem sat fund í Brus­sel með öðrum evr­ópsk­um inn­an­rík­is­ráðherr­um að við vilj­um sann­ar­lega gera okk­ar, en við ger­um það sem sagt á okk­ar for­send­um sem full­valda ríki en ekki vegna þess að Evr­ópu­sam­bandið seg­ir okk­ur að gera það,“ sagði Eygló.

Og hér hnykkir hún á þessu: 

Spurð hvort rík­is­stjórn­inni hugnaðist ekki sú aðferðafræði, að því væri miðstýrt af Evr­ópu­sam­band­inu hversu mörg­um flótta­mönn­um Ísland tæki við, svaraði Eygló því ját­andi.

Hún benti jafnframt á frammistöðu landsins hingað til og stefnu ríkisstjórnar­inn­ar (sem á þó eftir að mótast í umfangi aðgerða, enda að mörgu að hyggja):

Rík­is­stjórn­in hefði full­an hug á því að taka á móti fleiri flótta­mönn­um og leggja meira af mörk­um. Ísland færi ekki var­hluta af flótta­manna­vand­an­um í Evr­ópu. Auk­inn fjöldi hefði sótt um hæli hér á landi og fleiri um­sókn­ir verið af­greidd­ar. Tekið hefði verið við tvö­falt fleiri flótta­mönn­um á fyrstu tveim­ur árum þessa kjör­tíma­bils en gert var allt síðasta kjör­tíma­bil.

Þetta síðastnefnda er athugunar vert fyrir háværa vinstri flokkana!

En fagna ber staðfestu Eyglóar í fullveldismálum okkar.

Jón Valur Jensson.

Hugnast ekki miðstýring frá ESB

Ytri landa­mæri Evr­ópu­sambands­ins og Schengen-svæðisins eru ÓTRYGG!

For­sæt­is­ráðherra Ung­verja seg­ir gagn­laust að setja kvóta á hve marga flótta­menn ríki ESB taki að sér á meðan ytri landa­mæri Evr­ópu séu ótrygg. „Svo lengi sem við get­um ekki varið ytri landa­mæri Evr­ópu þá tek­ur því ekki að tala um hversu mörg­um við get­um tekið á móti,“ seg­ir forsætisráðherrann, Viktor Or­ban. (Mbl.is segir frá.)

Þetta er háalvarlegt mál. Meðan NATO sá um varnir Vestur-Evrópu, ásamt herjum og landamæravörðum hinna einstöku ríkja, var unnt að standa gegn allri ásókn 5. herdeildar manna úr austri, að heitið gæti. Nú, með frjálsri för milli Schengen-landa -- fyrirkomulagi sem var sérstakt keppikefli Evrópusambands­ins -- og niðurbroti (viðurkenndu m.a. af Andreu Merkel) á virkri landamæra­vörzlu á ytri landamærum Schengen-svæðisins, þá er Evrópa orðin galopin fyrir útsendurum hryðjuverkasamtaka jafnt úr suðaustri sem suðri, og er engin vöntun á þeim í veröldinni (al-Qaída, Hitzbollah, Islamic Jihad, Ríki islams, Boko Haram, al-Shabaab o.fl. samtök sem einskis svífast í fjöldamorðum).

Fylgismenn Evrópusambandsins hafa ranglega gumað af því, að sambandið hafi tryggt frið í Evrópu. Hafi það nokkurn tímann tekið að sér slíkt hlutverk, er ljóst, að það sinnir því engan veginn með því ástandi sem nú er upp komið, að fólk streymi eftirlitslítið inn á Schengen-svæðið svo að hundruðum þúsunda skipti. Sú hugsun, sem sækir á sum stjórnvöld (m.a. á nefnd um innflytj­enda­mál hér á Íslandi), að hleypa megi inn í lönd þeirra fólki sem fargað hefur vegabréfum sínum, bætir sízt af öllu öryggið.

Með þessum pistli eru Samtök um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland ekki að mynda sér neina afstöðu til flóttamannavandamálsins eða gegn mannúðarstarfi. En sú "lausn" að opna ytri landamæri Schengen-svæðisins upp á gátt fyrir aðkomandi fólki, iðulega án vegabréfaskoðunar, rekst með berum hætti á varnarskyldur aðildarþjóða Schengen-samkomulagsins og tryggir því ekki varnir Evrópu gegn árásum utan og innan frá, heldur gerir þær þvert á móti líklegri en ella.

Þetta gerir flóttamenn vitaskuld ekki að hryðjuverkamönnum, en er þó þess háttar vanhugsuð ákvörðun, að hún opnar landamærin fyrir óvissum fjölda fjandmanna vestrænna samfélaga, mönnum sem auðveldlega geta misnotað sér frelsið til að lauma sér inn í Evrópu og framkvæmt þau ætlunarverk gegn saklausum borgurum, sem þeim eru lögð á herðar af foringjum sinna blóði stokknu hryðjuverkasamtaka.

VIÐAUKI: Hér er afar markverð ræða Nigels Farage, formanns UKIP í Bretlandi, þar sem hann minnist m.a. á Schengen-kerfið og kemur inn á það, að fjöldi þessa fólks verður fremur að kallast "economic migrants" heldur en "refugees". Orð forsætisáðherra Slóvakíu (sjá við 1 mín. 30 sek.) eru mjög athyglisverð í því efni: að 95% þessa fólks séu "economic migrants".

 

Jón Valur Jensson.

„Smánarblettur á ímynd Evrópu“

Meirihluti Breta leggst á sveif með því að segja sig úr Evrópusambandinu

Nýlegar skoðanakann­an­ir sýna sívaxandi stuðning við brott­hvarf úr sam­band­inu. Nú er svo komið, að naum­ur meiri­hluti Breta vill yf­ir­gefa ESB, 51%, en 49% segj­ast fylgj­andi áfram­hald­andi aðild, sam­kvæmt nýrri skoðana­könn­un í The Mail on Sunday. Kosið verður um málið 2017.

JVJ.

Meirihluti Breta vill yfirgefa ESB

ESB-jámenn fá ekki forskot fram yfir nei-menn í þjóðar­at­kvæðagreiðslu Breta um Evrópusambandið

Sanngjarn og löghlýðinn er David Cameron, for­sætis­ráðherra Breta, með því að láta breyta spurn­ing­u sem lögð verður fyrir kjósendur í þjóðar­at­kvæða­greiðslu um veru lands­ins í Evr­ópu­sam­band­inu. Gert er ráð fyr­ir að kosn­ing­in fari fram á næsta ári. (Mbl.is segir frá og byggir á Guar­di­an.)

Lög sem samþykkt voru á breska þing­inu fyrr á þessu ári gera ráð fyr­ir því að spurt verði hvort Bret­land eigi að vera áfram í Evr­ópu­sam­band­inu með svar­mögu­leik­un­um já eða nei. Kosn­ingaráð Bret­lands, sem er sjálf­stæð stofn­un ábyrg gagn­vart breska þing­inu, gerði at­huga­semd við það fyr­ir­komu­lag og taldi það hygla þeim sem vildu vera áfram í sam­band­inu.

Stofn­un­in lagði þess í stað til að spurt yrði hvort Bret­land ætti að yf­ir­gefa Evr­ópu­sam­bandið eða vera áfram inn­an þess. (Mbl.is; auðk. hér)

Þetta er mjög athyglisverð afstaða og einarðleg stefnumörkun þessa kosn­inga­ráðs Bretlands og reyndar í fullu samræmi við eðli máls og það, sem sanngjarnt getur heitið. Löngum hefur það nefnilega verið ávinningur fyrir þá, sem fylgja öðrum svarkosti í spurningu í skoðanakönnum, ef sá kostur felur í sér JÁið. JÁ virkar oft ósjálfrátt jákvæðara en NEIið. (Frá þessum sérstöku spurningar­háttar-áhrifum eru þó góðkunnar undantekningar, sbr. Icesave-kosningarnar okkar báðar, enda var NEIið þá áberandi ákall þjóðarinnar gegn ranglætinu.)

Talsmaður Ca­merons sagði við fjöl­miðla að rík­is­stjórn­in hefði í hyggju að fara að ráðlegg­ing­um Kosn­ingaráðsins og breyta spurn­ing­unni. (Mbl.is)

Klapp fyrir Cameron hér. Hann reynir ekki að halda í eitthvert hálmstrá í viðleitni til að knýja fram sinn vilja í þessu væntanlega kosningamáli.

Hugsanlega gæti þetta nýákveðna fyrirkomulag haft úrslitaáhrif um niðurstöðu kosninganna, þó að raunar væri óskandi, að sem stærstur meirihluti Breta myndi hafna Evrópusambandsaðild. Það gæti t.d. rutt veginn fyrir kröfu um sér-tollasamninga í staðinn, líkt og Svisslendingar njóta nú þegar.

Jón Valur Jensson.

Cameron breytir spurningunni

Nýtt hlutverk Evrópusambandsins - eða fylgt eftir stefnu þess að komast yfir Úkraínu?*

"Á síðasta ári fékk Euronews, sem sendir út fréttir á mörgum tungumálum, 25,5 milljóna evra styrk til þess að auka útsendingar á rússnesku og úkraínsku." (= um 3,3 milljarðar ísl. kr.) Þetta var lokasetningin í athyglisverðri grein Styrmis Gunnarssonar: ESB lýsir yfir upplýsingastríði á hendur Rússum.

* Herman van Rampuy, sjálfur forseti ráðherraráðs ESB, lýsti því yfir, að Úkraína ætti heima í Evrópusambandinu. Hann kom ekki með þessa yfirlýsingu sem prívatmaður, heldur sem forseti valdamestu stofnunar Evrópusambandsins. Þetta var því álit og vilji Evrópusambandsins sjálfs, enda hafa hvorki ráðherra­ráðið né framkvæmdastjórn (EC) sambandsins komið fram með neina leiðrétt­ingu á þessum orðum Rampuys.

Og orðum fylgja gerðir.

Jón Valur Jensson.

Ráðherra og prófessor í hagfræði ráðast á sjávarútveginn með hótunum og niðrandi tali!

Gunn­ar Bragi segir út­gerðar­menn, sem andvígir eru viðskiptastríðinu, taka "eigin­hags­muni fram yfir heild­ar­hags­muni" og að þá væri "rétt að velta því fyr­ir sér hvort þeir væru beztu menn­irn­ir til að fara með auðlind­ina"!!!

Þetta er ekkert minna en HÓTUN ráðherrans, í beinni útsendingu á Sprengisandi, og alls óhafandi af hálfu fulltrúa lýðveldisins.

Ennfremur vitnaði hann í grein eft­ir Pawel Bartoszek í Frétta­blaðinu í gær, las þar m.a.s. orðrétt upp ögrandi loka­orðin (sjá tengil neðar), en þar gerir Bartoszek því skóna, að ef Ísland hætti stuðningi við viðskiptabann á Rússa, þá sé fiskveiðilögsaga okkar ekki lengur örugg (eins og aðrir en Landhelgisgæzlan hafi gætt hennar!), aðrar þjóðir séu þá ekki reiðubúnar að tryggja, að við fáum áfram að eiga okk­ar fisk í friði, og Bartoszek endar á orðunum: "Við get­um ekki ætl­ast til að þær geri það um­hugs­un­ar­laust ef við sjálf erum ekki til í að færa nein­ar fórn­ir"! Og fórnirnar þær eru þó a.m.k. fimmfalt þungbærari en á nokkra aðra þjóð á Evrópska efnahagssvæðinu!!!

Einnig þessi ummæli skriffinnsins, sem ráðherrann vitnaði svo hrifinn til (sagði þetta "kjarna máls­ins"!), eru bein hótun um harðar refsiaðgerðir bannsinna, hér af hálfu ESB-ríkja, en í fyrri ummælum ráðherrans var um að ræða hótun af hálfu hans sjálfs eða ríkisstjórnarinnar gegn útgerðarmönnum.

Hefur ráðherrann ekki misst öll tök á málum? Er Sigmundi Davíð og samþingmönnum hans í alvöru óhætt að hafa svo óvarkáran ráðherra við stjórnartaum, með ómæld áhrif á atvinnu yfir þúsund sjómanna og reiðubúinn að fórna árum saman 35-40 milljarða gjaldeyristekjum landsins árlega eins og ekkert sé? Og af hvaða réttlætanlegum ástæðum?

En það vantar ekki, að utanríkisráðherrann fljótfæri líti stórt á sig:

Gunn­ar Bragi vék einnig orðum sín­um að Gunnþóri Ingvars­syni, for­stjóra Síld­ar­vinnsl­unn­ar, sem hef­ur gagn­rýnt ís­lensk stjórn­völd harðlega og bent á að þau eigi að gæta hlut­leys­is í mál­inu og ein­beita sér að því að gæta hags­muna ís­lenskra fyr­ir­tækja.

Ut­an­rík­is­ráðherra sakaði hann um óheiðarleg­an mál­flutn­ing og hvatti Síld­ar­vinnsl­una til þess að taka sér eng­an arð á aðal­fundi sín­um í næstu viku til að tak­ast á við þá al­var­legu stöðu sem er kom­in upp. (Mbl.is)

Hér ræðst Gunnar Bragi af hörku gegn andmælum Gunnþórs gegn hinu stór­skaðlega viðskiptabanni, snuprar hann og fer að segja honum fyrir verkum um hvernig fyrirtæki hans skuli haga aðalfundagjörðum sínum! Utanríkis­ráð­herrann gerði jafnframt lítið úr útflytj­end­um, sagði þá "fyrst og fremst að hugsa um næsta árs­reikn­ing. Hann bað þá um að sýna sam­fé­lags­lega ábyrgð í þessu máli"! En hvar er sam­fé­lags­leg ábyrgð ráðherrans sjálfs í málinu? Eiga atvinnusviptir sjómenn að sækja sárabætur í vasa hans?

Þórólfs þáttur Matthíassonar

Vinur undirritaðs hlýddi á framlag Þórólfs prófessors Matthíassonar á Stöð 2 í gærkvöldi, þar sem hann með lítilli virðingu talaði niður til sjávarútvegsins og nauðsynjar hans á makrílveiðum. "Guð minn góður, að þessi maður skuli vera hagfræðiprófessor við Háskóla Íslands!" sagði vinurinn. Þórólfur hefði gert lítið úr viðskiptabanninu fyrir sjávarútveginn, og er hann þó sífellt kvartandi yfir margfalt minni útgjöldum þjóðarbúsins vegna landbúnaðarmála. "Og hann gleymir allri loðnunni!" kvað vinurinn, þ.e.a.s. loðnuútflutningi til Rússlands, og við má bæta síld, þorski o.fl. fisktegundum. En ekki taldi hann við miklu að búast af þessum hagfræðingi til að ráða okkur heilt, enda vildi það loða við hagfræðina að vera "eftirávísindi" fremur en að hún hafi komið okkur til hjálpar í stefnumörkun stórmála.

Sannarlega er undarlegt að skoða þetta viðtal við Þórólf á Stöð 2 (fyrsta viðmælanda þar í gærkvöldi), en þeim mun betra að hlusta þar á snjöll mótrök Jens Garðars Helgasonar, formanns Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi (hlustið!). Fjarri fari því, telur Jens, að atvinnugreinin geti bara tekið því að hverfa aftur til sama ástands og var fyrir okkar makrílveiðar, það væri sambærilegt og að ferðaþjónustan þyrfti að taka á sig fækkun ferðamanna til jafns við þann miklu minni ferðamannastraum, sem þá var hingað. (Reyndar mun lokast á ferðamenn hingað frá Rússlandi vegna bannsins, en þeir hafa eytt hér einna mestum gjaldeyri allra ferðamanna!). 

Mikla fjárfestingu segir Jens Garðar hafa verið lagða í tæknibúnað vegna makrílveiðanna og viðauki þeirra veiða frá 2009 hafi því langt frá því verið útlátalaus. Þá nefndi hann, að 80% af frystri loðnu fer á Rússlands­markaðinn. Þar verði mörg hundruð störf í hættu, því að mjög erfitt verði að finna aðra markaði fyrir þessar loðnuafurðir. Þetta verði mjög þungt högg á staði sem eru með uppsjávarfrystihús, fyrir Fáskrúðsfjörð, Vopnafjörð, Neskaupsstað, Vestmannaeyjar o.fl. útgerðarstaði, þar sem þau verði á litlum afköstum og ekki mikillar driftar að vænta þar á loðnuvertíðinni, ef loðnan fer mestöll í bræðslu.

Jón Valur Jensson.

Útgerðin sýni samfélagslega ábyrgð

Bjarni Ben. tvístígandi gagnvart viðskipta­bann­inu, þó á skárri braut en hinir ráðherrarnir

Bjarni Ben. virðist vart vita í hvorn fótinn hann á að stíga, Íslend­ingar séu "varla eiginlegir þátttak­endur" í viðskiptastríði ESB gegn Rússum, samt tekur hann fullan þátt í því!

Það er auðvitað laukrétt athugað, að Íslendingar vilja ekki taka þátt í þessu, það sést í könnunum, en ríkisstjórnin er bara á öðru máli eða hefur verið hingað til.

Loksins rofar þó til, því að Bjarni Benediktsson virðist vera á því að endurskoða þessi mál frá grunni. Þáttur í því er að koma á fót sam­ráðshópi með t.d. það verk­efni að "fá ýt­ar­leg­ar upp­lýs­ing­ar um eðli inn­flutn­ings­banns Rússa og að eiga sam­skipti við hags­munaaðila."

Þessi frétt í hádeginu um samráðshóp með fulltrúum sjávarútvegsins kom mörgum eflaust ankannalega fyrir sjónir, því að þar er verið að gera það eftir á, sem átti að tilheyra sjálfri byrjun málsins fyrir nokkrum árum! Vitaskuld er þetta dæmi um lélegan undirbúning af hálfu stjórnvalda, sem létu svo Evrópusambandið og Bandaríkin ýta sér út í þetta.

Hér verður komið inn á ýmis atriði í þessu langa Mbl.is-viðtali við Bjarna. Fyrst skal þó notað tækifærið til að leiðrétta villu í málfutningi hans. Hann segir: „Við erum hér að tala um 5% af út­flutn­ings­verðmæt­um okk­ar í vör­um, og það er ákveðið áfall fyr­ir þjóðarbúið í heild sinni." En hlutfallstalan er í raun hærri, sennilega nálægt 7,3% af út­flutn­ings­verðmæt­um okk­ar í vör­um. Þetta virðist ljóst af upplýsingum Kolbeins Árnason, framkvæmdastjóra Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi, viðtali við Rúv í dag. Þar segir hann:

„Við áætlum að 80% af því sem fer í gegn Klaipéda í Litháen fari til Rússlands og um 40% af því sem fer í gegnum Rotterdam í Hollandi,“ segir Kolbeinn. Samkvæmt því fari því um 11 milljarðar [til Rússlands] í gegnum aðrar hafnir en rússneskar, en alls voru sjávarafurðir að andvirði 24 milljarða fluttar beint þangað á síðasta ári."

Heildarútflutningur sjávarafurða til Rússlands í fyrra hefur því verið um 35 milljarðar króna að verðmæti. Þeim mun þyngra áfall verður þetta viðskiptabann Rússa.

Spurður hvort Bjarna fynd­ist koma til greina, að for­set­inn nýtti sam­bönd sín við ráðamenn í Rússlandi til að greiða fyr­ir mál­um, sagðist fjár­málaráðherrann ekki vilja úti­loka neitt í þeim efn­um:

• „For­sæt­is­ráðherra mun eiga sam­skipti, ut­an­rík­is­ráðherra mun eiga sam­skipti; við mun­um eft­ir öll­um leiðum reyna að koma okk­ar sjón­ar­miðum á fram­færi ..."

Ráðherrann á reyndar að vita, að það yrði ekkert gagn að Gunnari Braga í þessu efni. --Spurður hvort stjórn­völd gætu með ein­hverju móti komið til móts við út­vegs­fyr­ir­tæk­in, svarar Bjarni:

„Ég held að það sé lang­mik­il­væg­ast að við ger­um okk­ur grein fyr­ir um­fang­inu á þess­um tíma­punkti og sjá­um hvernig úr þessu spil­ast í fram­hald­inu, m.a. með mögu­leik­ann á að finna nýja markaði og koma þess­um afurðum í verð. Það er kannski svona fyrsta skrefið.“

En það er alveg ljóst,að hér er við mjög ramman reip að draga, þegar ekki aðeins Rússlands-, heldur og Nígeríu- og Úkraínumarkaðirnir fyrir makríl hafa hrunið. Ennfremur hefur heimsmarkaðsverð á makríl til manneldis lækkað verulega, jafnvel svo, að verð á lýsi og mjöli, sem úr makríl er hægt að vinna, hefur vegna verðhækkana nálgast þetta verð á nánast ferskum makríl. En ekki væri Evrópusambandið ginnkeypt fyrir því að leyfa útflutning á þessum úrvinnsluvörum til sinna aðildarríkja, því að það bannar í þröngsýni sinni kaup á þeim nema einungis á því möli sem unnið er úr afskorningum af makríl.

Réttilega mælir Bjarni hér:

„Í fyrsta lagi: það að lenda á bann­lista Rússa vegna inn­flutnings á mat­væl­um til Rúss­lands er miklu al­var­legra mál fyr­ir Íslend­inga en ein­stök aðild­ar­ríki Evr­ópu­sam­bands­ins eða Evr­ópu­sam­bandið í heild. Og þar mun­ar mjög miklu. Í öðru lagi; ef stjórn­völd á Íslandi myndu fara að reyna að lina erfiðleika þeirra sem hér eiga í hlut, þá væru það miklu þyngri byrðar, í fyrsta lagi útaf þessu sem ég nefndi, og í öðru lagi þá erum við bara ein­ir til að axla þær byrðar. Það er í sjálfu sér létt verk fyr­ir Evr­ópu­sam­bandið að deila úr þeim sjóðum sem þeir hafa til ráðstöf­un­ar, og ef við lít­um svo til annarra þeirra sem eru á list­an­um, t.d. Banda­ríkja­mann, þá skipt­ir það þá í sjálfu sér engu máli að vera á bann­lista Rússa, þannig að þeir þurfa svo sem ekki mikl­ar áhyggj­ur að hafa af því.“

Hér fer hann svo út í að benda með sínum hætti á afkáraleik þess, að Íslendingar séu að taka þátt í þessu viðskiptabanni, ekki með því að þrengja að stjórnvöldum Rússa hernaðarlega, heldur alþýðu manna þar:

„Viðskiptaþving­an­ir Evr­ópu­sam­bands­ins hafa af­skap­lega tak­markað raun­hæft gildi gagn­vart Íslandi. Eðli viðskiptaþving­an­anna er í raun og veru með þeim hætti að það er óraun­hæft að tala um að Ísland sé eig­in­leg­ur þátt­tak­andi. Segj­um t.d. í því að banna sölu her­gagna til Rúss­lands. Við erum ekki í því að miðla eða fram­leiða her­gögn. En hins veg­ar, á hinn bóg­inn, erum við að verða hlut­falls­lega verst úr þeim aðgerðum sem Rúss­ar beita til að bregðast við viðskiptaþving­un­um og þetta er sjón­ar­mið sem ég held að sé mik­il­vægt að heyr­ist.“

Með hliðsjón af þessum ábendingum Bjarna mætti spyrja, hvers vegna Evrópu­sambandinu sé akkur í því að fá Rússa til að drýgja þá gömlu, kapítalísku og oftlega fordæmdu stórsynd að eyðileggja matvæli í massavís -- áður var t.d. kornuppskera í Bandaríkjunum brennd, jafnvel á kreppuárunum, þegar sumt fólk svalt, en nú að keyra á rússneskum ýtum yfir ostasendingar frá Vestur-Evrópu!

Í eftirfarandi klausu slær Bjarni í og úr um stefnu sína:

Bjarni sagði fulla ástæðu til að staldra við og skoða það í stóra sam­heng­inu með hvaða hætti aðgerðir á borð við viðskiptaþving­an­irn­ar gegn Rúss­um væru tekn­ar upp og inn­leidd­ar. Hann sagði hins veg­ar mikla sam­stöðu á þingi um þær aðgerðir sem nú stæðu yfir gegn Rúss­um og að eng­inn þyrfti að ef­ast um stefnu Íslands hvað þær varðaði. (Mbl.is)

Þarna virtist fyrst sem Bjarni væri hlynntur allsherjar-endurskoðun og uppstokkun á þeirri viðskiptaþvinganastefnu, sem upp hafði verið tekin (og nýlega framlengd) hér á landi, en svo segir hann allt í einu í næsta orði, að mikil sam­staða sé á þingi um þær aðgerðir sem nú standa yfir gegn Rúss­um "og að eng­inn þyrfti að ef­ast um stefnu Íslands hvað þær varðaði"!! --Til lítils var því að gera sér vonir um endurbættan Bjarna Benediktsson í þessu máli!

Gunnar Bragi Sveinsson hafði rætt það, að Evrópusambandið væri með 18% toll á innflutning makríls frá Íslandi og gefið til kynna, að biðja mætti um niðurfellingu hans, en það hljómaði eins og þar talaði beiningamaður. Bjarni kemur inn á þetta í svari sínu við spurningu fréttamanns Mbl.is: "En kæmi til greina að semja við Evr­ópu­sam­bandið um t.d. tolla­lækk­an­ir fyr­ir þess­ar afurðir sem ekki fara inn á Rúss­lands­markað?" --Svar Bjarna er fróðlegt um afstöðu hans:

„Ja, eig­um við ekki að segja að það skjóti a.m.k. skökku við að við still­um okk­ur upp með banda­mönn­um okk­ar í þessu máli, sem á end­an­um hef­ur þær af­leiðing­ar að við fáum ekki markaði í Rússlandi eins og t.d. fyr­ir mak­ríl­inn. Og á sama tíma erum við með 18% toll inn í Evr­ópu­sam­bandið fyr­ir mak­ríl, og stönd­um reynd­ar í stríði við þá um rétt okk­ar til að stunda þær veiðar sem við telj­um eðli­leg­ar. Eitt­hvað verður und­an að láta þegar svona staða kem­ur upp.“

Vonandi verður það þátttakan í bannstefnu ESB, viðskiptastríði þess við Rússland, sem fær "undan að láta" í þessum efnum og það sem fyrst. Og þrátt fyrir nóg verkefni á viðskiptasviðinu ættu íslenzk stjórnvöld líka að ganga fast eftir því að fá frá þessu sama Evrópusambandi einhverjar sannanir fyrir því, að Rússaher hafi framið stríðsglæpi í Úkraínu, eitthvað sem réttlæti svona hörkulegar aðgerðir gegn Rússlandi. Naumast verður Evrópusambandinu stætt á því að halda uppi endalausu viðskiptabanni á Rússland vegna Krímskaga-málsins, því að vitaskuld munu stjórnvöld í Moskvu aldrei láta svínbeygjast til að "skila" Krímskaga til Úkraínu, þar sem hann á ekki í raun heima. Ágætur prestur tjáði sig um það mál á Facebók sinni í dag:

 

"Það að láta sér detta í hug að Rússar létu Krím af hendi eins og ekkert væri er pólitísk bilun."

 

Jón Valur Jensson.

Íslendingar varla eiginlegir þátttakendur

Grein í The Times: "Í ljós kom að það tryggir litlum ríkjum ekki öryggi að vera hluti af stærri einingu"

"Ef reynsla Íslands er borin saman við reynslu annarra lítilla ríkja, sem leituðu skjóls í faðmi ESB, kemur í ljós að þau standa verr að vígi en Ísland. Grikkland, Kýpur og Írland eru öll enn á hinum ýmsu stigum afneitunar, veiklunar eða ánauðar." Svo ritar Matt Ridley, þekktur þingmaður, rithöfundur og blaðamaður, í nýrrri grein í The Times (of London): Standið teinrétt (og lítil) utan ESB: Það virkar. (Greinin er þýdd á Eyjunni og þegar byrjuð þar fyrirsjáanleg móður­sýkis­viðbrögð ýmissa Eyjubloggara.)

"Það sem Ísland hafði fram yfir Írland og Grikkland var að hægt var að gengisfella gjaldmiðilinn og verða þannig samkeppnisfær," ritar hann. -- Merkilegt:

"Saga Íslands talar sínu máli um hversu hagstætt það er að vera sjálfstætt ríki. ... Ísland minnir okkur hin á að stærð er ekki nærri því eins mikilvæg og stjórnmálamenn vilja vera láta. Lítil lönd þrífast oft vel, til dæmis Nýja-Sjáland, Singapore, Eistland og Kúveit. Þau geta verið miklu liprari í ákvarðanatöku sinni.

Ef ríki með 320.000 íbúa býr yfir sjálfstrausti til að þrífast og dafna aleitt í Norður-Atlantshafi, eiga í viðskiptum við ESB en þó ekki flækt í net þess, af hverju getur þá ekki fimmta stærsta hagkerfi heims gert það sama?"

Og þarna talar Ridley um Bretland, en einnig HÉR:

"Ef við [BRETAR!] fengjum sjálfstæði okkar aftur myndi það auka áhrif okkar á þessum vettvangi [yfirþjóðlegra heimsviðskipta]."

Já, jafnvel Bretar hafa orðið að lúffa með sitt fyrra sjálfstæði í ýmsum málum vegna ráðríkis Evrópuaambandsins. ESB-taglhnýtingar Íslands hafa verið í afneitun á þessar staðreyndir, en nú fengu þeir ærna meðalagjöf við innanmeinum sínum.

PS. Já, og ekki var þetta ónýtur partur af grein Ridleys:

"Dæmið um Ísland er mikilvægt fyrir Grikkland, Bretland, Evrópu og heiminn, það sýnir að sjálfstæði virkar. Ísland og Grikkland lentu í jafnslæmu hruni fyrir sjö árum en nú er góður vöxtur á Íslandi, útflutningsjöfnuðurinn er jákvæður, atvinnuleysi er í lágmarki og lífeyrissjóðirnir standa sterkir að vígi. Fljótlega verður gengið frá samningum við eigendur föllnu bankanna þriggja og fjármagnshöftum verður aflétt.

Grunnstoðir landsins (fiskur, ferðamannaiðnaðurinn, jarðhiti og vel menntað vinnuafl) varð ekki fyrir áhrifum af kreppunni. Með aðstoð 60 prósenta gengisfellingar var stefnan sett á að vinna sig út úr niðurskurði og yfir í velmegun. Dregið var úr ríkisútgjöldum, stýrivextir voru hækkaðir og að kröfu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins voru fjármagnshöft sett á til að halda aftur af verðbólgunni. Með aðstoð veikrar krónu hefur fjöldi ferðamanna tvöfaldast á fimm árum og fiskveiðar eru í hámarki enda loðnu og þorskstofnarnir sjálfbærir."

 

Jón Valur Jensson.

Guðlaugur Þór: EFTA-aðild betri en að vera í ESB

 Guðlaugur Þór Þórðar­son, fyrrv. ráðherra, stendur sig vel í því að kynna Bretum (m.a. á BBC, þar sem þessi mynd var tekin í dag) kosti þess að standa utan Evrópusambandsins, og má telja hér upp marga þeirra, t.d. um tollamál: "EFTA-rík­in standi utan sam­eig­in­legra tolla­stefnu Evr­ópu­sam­bands­ins. Rík­in geti þar með ekki aðeins átt í fríversl­un við sam­bandið held­ur einnig samið um fríverslun við ríki utan þess. Það sé nokkuð sem Bret­land geti ekki sem hluti af Evr­ópu­sam­band­inu. Bæði Sviss og Ísland hafi gert fríversl­un­ar­samn­ing við Kína á síðasta ári. Bret­ar hafi ekki heim­ild til þess."

Þetta er meðal þess sem Guðlaugur og félagar hans í Evr­ópu­sam­tökum íhalds­manna og um­bóta­sinna (AECR) hafa verið að benda á, en Guðlaug­ur er vara­formaður þeirra samtaka.

„Fríversl­un og sjálf­stæð þjóðríki hef­ur reynst mjög góð sam­blanda. Tekj­ur miðað við íbúa­fjölda eru að meðaltali 56% hærri í EFTA-ríkj­un­um en inn­an Evr­ópu­sam­bands­ins. Bæði heima­lönd okk­ar flytja meira út til sam­bands­ins en Bret­land," og:

„Mörg ár eru síðan skoðanakann­an­ir hafa sýnt meiri­hluta fyr­ir inn­göngu í sam­bandið í lönd­um EFTA. Ísland hef­ur form­lega dregið um­sókn sína til baka og hreyf­ing stuðnings­manna inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið í Sviss hef­ur viður­kennt ósig­ur sinn og hætt störf­um. Hvað Nor­eg varðar sýndi síðasta skoðana­könn­un 17,8% hlynnt inn­göngu og 70,5% á móti,“ segja Guðlaugur og aðrir talsmenn AECR.

Og athyglisverður þessi punktur, að ef Bretland væri nú utan ESB, þá gæti Evr­ópu­sam­bandið ekki sann­fært Breta um að ganga þar inn í dag. Bretland var áður í EFTA, Fríverzlunarsamtökum Evrópu, og hefði trúlega allan hag af því að ganga í þau aftur.

JVJ

Fríverslun og sjálfstæði góð blanda