Þjóðaratkvæði um úrsögn Ítalíu og Bretlands úr Evrópusambandinu?

Það er ekki að undra, að vantrausti almennings í þessum löndum á ESB (69% Breta vantreysta því, en 53% Ítala) fylgi háværar kröfur um úrsögn landanna úr sambandinu. Fimm stjörnu-hreyfingin, sem "vann kosningasigur á Ítalíu fyrr á þessu ári, hyggst beita sér fyrir því að þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram í landinu um veru þess í Evrópusambandinu og á evrusvæðinu" (Mbl.is). Við þekkjum öflugan straum með slíku í ekki aðeins UK Independence Party, heldur líka í Íhaldsflokknum.

• Fram kemur á fréttavefnum Euobserver.com að mögulegt sé að knýja fram þjóðaratkvæði á Ítalíu með því að safna 500 þúsund undirskriftum því til stuðnings og ef stjórnlagadómstóll Ítalíu úrskurðar að tillagan sé í samræmi við stjórnarskrá landsins. (Mbl.is)

  Fróðlegt verður að sjá, hvernig tillögu flokksleiðtoga Fimm stjörnu-hreyfingarinnar (MoVimento 5 Stelle), Beppe Grillo, reiðir af í ítalska þinginu. Hann er reyndar í stjórnarandstöðu, en hefur verið mjög áberandi sem gagnrýnandi þeirrar leiðar, sem Ítalíu hefur verið ýtt út á til lausnar á efnahagsvanda landsins "að kröfu Evrópusambandsins og Alþjóðagjaldeyrisjóðsins" (Mbl.is), og orð hans hafa fallið í góðan hljómgrunn meðal almennings, því að flokkurinn náði 23,79% atkvæða til ítalska senatsins og 25,55% til fulltrúaþingsins (Camera dei Deputati; þá þingdeild afnam Mussolini á sínum tíma, 1939, en hún var endurreist 1943).

JVJ. 

Vill þjóðaratkvæði um ESB

Titanic lítur ekki vel út til björgunar Íslandi

Søren Søndergaard, Evrópuþingmaður fyrir dönsku samtökin Folkebevægelsen mod EU, segir að

• ákvörðun Íslands um hlé á viðræðum "sé alvarleg ofanígjöf við Evrópusambandið sem hafi ekki aðeins orðið sífellt óvinsælla á meðal íbúa þess heldur hafi nú fengið slíka ofanígjöf frá ríki sem búi að langri lýðræðishefð. Það líti ekki vel út í ferilskrá sambandsins. (Mbl.is)

Mat Sørens á þessu er ekki út í hött, en fullveldissinnar íslenzkir hefðu viljað þiggja hér fullan sigur úr hendi fullveldistrúrra stjórnmálaleiðtoga, ekki hálfan og óvissan til lengdar – og það niðurstöðu sem býður ESB-sinnum upp á áframhaldandi áróður og undirróður, en krefur sjálfstæðissinna um órofa baráttu fyrir landið árum saman, vitaskuld ólaunaða með öllu.

En hér verður líka að spyrja Sigmund og Bjarna Ben. (og hverju hafa fréttamenn ekki spurt svo augljósrar spurningar?): Hvað um Evrópustofu, verður henni lokað eða ekki? Og hvað um IPA-mútustyrkina, verða þeir áfram í gangi þrátt fyrir yfirlýst "hlé á viðræðum"?

• Þegar Ísland varð illa úti í alþjóðlegu fjármálakrísunni árið 2008 leituðu margir eftir bjargvætti. Evrópusambandið var tekið í misgripum fyrir bjargvætt og umsókn um inngöngu í sambandið send af stað,“ segir Søren Søndergaard. (Mbl.is, leturbr. hér).

Situr hann í nefnd Evrópuþingsins, sem heldur utan um samskipti við Ísland, Noreg og Sviss, og segir í fréttatilkynningu á heimasíðu samtakanna

• að efnahagserfiðleikarnir innan Evrópusambandsins og einkum á evrusvæðinu haft mikil áhrif á afstöðu fólks á Íslandi. Á meðan hagvöxtur minnki eða standi í besta falli í stað á evrusvæðinu hafi hann aukist á Íslandi. Og á meðan atvinnuleysi sé stjórnlaust í Evrópusambandinu og skapi óróa og fátækt hafi það minnkað mikið á Íslandi. Líkir hann sambandinu við farþegaskipið feiga Titanic en fyrirsögn tilkynningarinnar er: „Ísland vill ekki um borð í Titanic“. 

Okkur er enginn óleikur gerður með því að vera minnt á slík meginatriði.

JVJ. 

„Ísland vill ekki um borð í Titanic“

ESB á von á "vondum fréttum" frá Íslandi

Austurríska ESB-þingmanninum Angeliku Werthmann er ljóst að lítill stuðningur er meðal almennings á Íslandi við að ganga í Evrópusambandið og hefur áhyggjur af því hvernig beri að haga samskiptum Íslands og ESB í framtíðinni, "ef Íslendingar hafna inngöngu í sambandið í þjóðaratkvæðagreiðslu eða ef tekin verður ákvörðun af hálfu nýrrar ríkisstjórnar landsins um að hætta alfarið aðildarviðræðunum," og hefur lagt fram fyrirspurn þessa efnis til framkvæmdastjórnar ESB. Svar hefur dregizt við fyrirspurninni, en framkvæmdastjórnin getur gefið sér allt að einn og hálfan mánuð til að svara slíkum fyrirspurnum.

Brusselmenn ættu að búa sig undir "vondar fréttir" frá Íslandi, því að flokkarnir tveir, sem eru að bræða saman ríkisstjórn og ganga frá stjórnarsáttmála annað kvöld, hafa þegar skuldbundið sig til að slíta viðræðunum um Össurarumsóknina sem samþykkt var með svo naumum meirhluta á Alþingi 2009. Þar með verður í raun engin breyting á viðskiptasamningum okkar né tollamálum.

JVJ. 

Spyr um breytta stöðu á Íslandi

Margstaðfest staðreynd: Engar varanlegar undanþágur eru veittar frá lögum ESB!

Guðmundur 2. Gunnarsson ritaði á þessari vefslóð:

„Það er ekki hægt að fá neinar varanlegar undanþágur frá lögum ESB,“ sagði Stefan Füle, stækkunarstjóri Evrópusambandsins, á blaðamannafundi í Brussel þegar spurt var út í sjávarútvegsstefnu sambandsins, og Össur gerði sig að fífli með að svara efnislega - að það væri ekkert mál að semja um varanlegar undanþágur.

Eftir að Össur hafði svarað spurningunni bætti Füle við:  “Að í sambandi við þessi mál yrði að hafa í huga að ESB veitti ekki varanlegar undanþágur frá lögum sambandsins.”

Forsvarsmenn ESB hafa alla tíð verið ærlegir gagnvart Íslendingum um það að Ísland yrði með inngöngu í ESB að beygja sig undir sameiginlegar samþykktir ESB. Í Fréttablaðinu 8. nóvember síðastliðinn sagði Olli Rehn, stækkunarstjóri ESB, að það væru:  “Engin fordæmi fyrir varanlegri undanþágu.” Emma Bonino, framkvæmdarstjóri sjávarútvegsmála ESB, í viðtali við Morgunblaðið 1995 þegar hún sagði að Ísland fengi ekki full yfirráð yfir fiskveiðilögsögu sinni heldur yrði eins og önnur aðildarlönd að gangast undir hina sameiginlegu fiskveiðistefnu ESB. Orðrétt sagði hún: “Meginreglan er sú að sameiginleg stefna er öllum sameiginleg, hvort sem um er að ræða fiskveiðar eða landbúnað. Sami rammi gildir fyrr alla.”

Svo mörg voru þau orð. Séð í þessu ljósi þarf vart að undrast þegar rifjuð eru upp orð norska stjórnmálaforingjans Eriks Solheim sem sagði varðandi tvær árangurslausar inngöngutilraunir:  “Það er mjög lítill skilningur innan EB á sérstöðu Norðmanna. Fiskurinn er undirstaða búsetu eftir allri strandlengju Noregs. Þessu hefur EB ekki sýnt áhuga.”

Birt með leyfi höfundar, Guðm. Gunnarssnar.

9% Svía vilja evru!

Ef við tökum mark á frændþjóðum með reynslu af Evrópusambandinu, ættu viðhorf Svía sízt að freista okkar til að stefna hér að upptöku evru. Einungis 9% Svía vilja taka upp evruna. Ekki hafa Danir heldur gert það, og eru sumar þjóðir jafnvel farnar að tala um að hverfa af evrusvæðinu, eftir að annmarkar þessa gjaldmiðils fóru að koma æ skýrar fram, eftir að hann komst yfir fermingaraldur.

Páll Vilhjálmsson blaðamaður ritar:

• Evran eyðileggur samstöðuna í Evrópusambandinu þar sem hún gerir kröfur um að öll efnahagskerfin 17 sem nota gjaldmiðilinn taki upp þýska fjármálastjórn. Og það einfaldlega gerist ekki.
• Eina leiðin til að bjarga evru er að smíða utan um hana Stór-Evrópu þar sem sameiginlegt ríkisvald þvingar þjóðfélög undir sameiginlega efnahagsstefnu.

Þetta telur Páll ekki munu gerast, og óneitanlega geta viðhorf Svía bent til þess, að hann hafi rétt fyrir sér, en einungis 11% Svía vilja, að Evrópusambandið verði að einu sambandsríki, skv. þeirri sömu skoðanakönnun, sem hér sagði frá og unnin var í tengslum við rannsókn prófessors í stjórnmálafræði við Gautaborgarháskóla og birt í sænska ríkisútvarpinu Sveriges Radio (sjá tengil hér neðar).

En okkur ber einnig að minnast hins, að harla litlu ráða Svíar í Evrópusambandinu, hafa t.d. 10 atkvæði nú af 345 í ráðherraráðinu í Brussel skv. Nice-samningnum, þ.e. 2,9%, en missa um 36% af atkvæðavægi sínu við gildistöku Lissabon-sáttmálans í þessu efni hinn 1. nóvember 2014 og verða þá með einungis 1,85% atkvæðavægi.

Vilji ráðamanna í Brussel, París og Bonn er alveg ljós: meiri samlögun og stefna á sambandsríki, enda var sú jafnvel stefna ESB-þingsins strax fyrir aldamótin. Joschka Fischer, fyrrv. utanríkisráðherra Þýzkalands, tjáir vel þennan vilja ESB-ráðamanna í grein, sem birtist eftir hann í Mbl. í dag, þar sem hann segir m.a.:

• "Það hefur lengi verið ljóst hvað þarf að gera. Verðmiðinn á því að myntbandalagið komist af, og þar með Evrópuverkefnið, er nánara samstarf: bankabandalag, fjármálabandalag og stjórnmálalegt bandalag. Þeir, sem eru þessu mótfallnir vegna þess að þeir óttast sameiginlega ábyrgð, tilfærslu fjármuna frá ríkum til fátækra og að missa fullveldið, munu þurfa að sætta sig við endurkomu þjóðríkisins í Evrópu ..." o.s.frv. 

Íslendingum er það hins vegar fullljóst, að þeir vilja halda sínu þjóðríki. Að munztra okkur á björgunarskip evrunnar gæti hins vegar orðið okkur skeinuhætt. Tilraunin er í reynd líkleg til að mistakast, enda gæti evran sjálf staðið stórveldisdraumum ráðamanna ESB* fyrir þrifum, og því fáum við líka þessi viðbrögð frá Þýzkalandi (með orðum Páls Vilhjálmssonar):

Fjármálaráðherra Þýskalands, þegar evran varð að mynt Evrópusambandsins, Oskar Lafontaine, afneitar afkvæminu og vill gjaldmiðilinn feigan áður en sambandið splundrast. 

* Sbr. stórveldisyfirlýsingar tveggja forseta framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, Jacques Delors (1985-1995) og Barrosos (2004-2013-).

Jón Valur Jensson. 

9% Svía vilja taka upp evruna

Björn S. Stefánsson: Næst förum við öðru vísi að

Jóhannes Snorrason (1917-2006), yfirflugstjóri, beitti sér mjög gegn aðild Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem tekist var á um fyrir einum tveimur áratugum. Ég kynntist honum í þeirri baráttu. Hann sagði mér þá, af hverju hann væri knúinn í baráttunni. Það var þannig, að hann lærði að fljúga í Kanada í stríðinu, og fyrst eftir stríð flaug hann milli Kanada og Evrópu. Eitt sinn varð hann í vélinni áheyrandi að tali þýskra farþega, Þeir hafa væntanlega ekki gert ráð fyrir, að flugmaður á kanadískri vél skildi þýsku, eins og Jóhannes gerði eftir menntaskólanám á Akureyri. Þeir þóttust eiga dálítið undir sér, heyrðist honum. Stríðslokin voru rædd, og þeir sögðu: Næst förum við öðru vísi að. Jóhannes kvaðst líta á myndun Evrópska efnahagssvæðisins í þessu ljósi -- með því sæktu þjóðverjar fram -- og orð þeirra sóttu á hann.

Í vetur hitti ég í fyrsta sinn eftir tuttugu ár son Jóhannesar, Snorra bónda á Augastöðum í Hálsasveit og refaskyttu. Það var í Snorrastofu (Sturlusonar) í Reykholti. Hann flutti þar erindi um refinn. Á eftir ræddi ég við Snorra um sögu Jóhannesar af samtali þýsku farþeganna og hvers vegna hann hafði hana ekki með um árið í skrifum sínum. Mér hafði dottið í hug, að sem flugmaður hafi hann almennt verið bundinn trúnaði um það, sem hann yrði vitni að í starfi, þótt hann segði mér þetta að vísu. Snorri taldi, að trúnaðinum hlyti nú að vera aflétt.

Í Morgunblaðinu 11. f.m. er grein eftir Atla Harðarson, sem lýsir því, hvernig nú er farið að því að taka Ísland. Það var öðru vísi farið að fyrir stríð, þegar þjóðverjar voru hér undir ýmsu yfirskini. Síðar mátti átta sig betur á því. Grein Atla heitir Hvernig er hægt að komast í Evrópusambandið þótt flestir vilji vera fyrir utan það?

Morgunblaðinu, 1. maí 2013; endurbirt hér með leyfi höfundar, sem er dr. scient.

Flott mótmæli Heimssýnar

Glæsilega heppnaðist mótmæla-átak Heimssýnar-fólks í dag, 1. maí, með þátttöku í göngu niður Laugaveg og útifundi á Ingólfstorgi. Hátt í 60 manns báru mótmælaspjöld og stóra borða, og margir aðrir fylgdu með, samherjar í baráttunni gegn inntöku Íslands í Evrópusambandið.

Á spjöldin var m.a. ritað: NEI við ESB og ESB – NEI TAKK, og meðal þeirra, sem báru borðana, voru þrír fyrrverandi þingmenn, Jón Bjarnason, Atli Gíslason og Bjarni Harðarson.

Það var gleðilegt að taka þátt í þessu, og margir eldri samherja sá maður á svæðinu (á myndinni má m.a. kenna Guðna Karl Harðarson, sem sat með undirrituðum í stjórn Þjóðarheiðurs, samtaka gegn Icesave, Kristínu Snæfells Arnljótsdóttur og Árna Thoroddsen). Áhrifamenn í Heimssýn voru þarna vitaskuld, Gunnlaugur Snær Ólafsson, Halldóra Hjaltadóttir, Þorleifur Gunnlaugsson varaborgarfulltrúi, Ásgeir Geirsson úr Reykholti, formaður Ísafoldar, o.fl. Skoðið fleiri myndir, sem fylgja frétt Mbl.is (tengill neðar), einnig á Facebókarsíðu Nei við ESB.

En það var líka frábært að kynnast nýju baráttufólki á svæðinu og efla samstöðuna bæði á vettvangi og yfir góðum kaffisopa eftir á í rúmgóðri skrifstofu Heimssýnar að Hafnarstræti 18.

Meira af svo góðu, Heimssýnarfólk og fullveldissinnar allir! 

Jón Valur Jensson.

Mótmæltu hugsanlegri ESB-aðild

Fjarstæða að við fengjum að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB

Jón Kristjánsson fiskifræðingur ritar:

Fullyrðingar ESB-sinna um að við höldum yfirráðarétti okkar yfir fiskimiðunum með því að semja sérstaklega við ESB eru orðnar afskaplega þreytandi. Þær eru rangar, menn þurfa ekki annað en að lesa sáttmála sambandsins til að komast að því að þar gildir reglan um "equal access" [jafnan aðgang] fyrir allar þjóðir sambandsins.

Við Magnús Þór Hafsteinsson, ásamt Friðþjófi Helgasyni myndatökumanni, vorum í Peterhead í Skotlandi 2003 og Magnús tók þá viðtal við Tomas Hay, formann skosku sjómannasamtakanna FAL, en hann hætti nýlega aldurs vegna og er nú heiðursformaður samtakanna.

Tom Hay segir þar allt sem segja þarf um yfirráða þjóða í ESB yfir eigin fiskimiðum.

Þetta er mjög sterkt viðtal og ætti að vera skyldulesning öllum, sem um sjávarútvegsmál fjalla.

Aðalástæðan fyrir minnkun breska fiskveiðiflotans er stöðugur niðurskurður aflaheimilda, sem ESB ákveður í takt við ráðleggingar ICES. Það þýðir lítið fyrir þá að mótmæla niðurskurði, það er Brussel sem ákveður kvótana. Þar er nú við stjórn grísk frú, sem hefur lítið vit á fiskveiðum og er haldin græningjahugsjónum.

Gleymum ekki heldur að Samherji komst yfir allan úthafsveiðikvóta Breta með því að kaupa útgerðir, sem voru í kröggum.

Það er fjarstæða að halda því fram að við getum fengið að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB. Bretar, já einmitt Bretar, hafa sagt að þeir myndu aldrei samþykkja að Íslendingar fengju varanlegar undanþágur frá CFP [Sameiginlegu fiskveiðistefnunni hjá ESB], en allar þjóðir verða að veita samþykki sitt við slíku ef svo ólíklega vildi til að þetta kæmi til athugunar.

Jón Kristjánsson.

Lagaverk ESB er "ekki umsemjanlegt" í neinum aðalatriðum né til frambúðar

ESB-viðræðurnar snúast um samþykkt umsóknarlands á lögum ESB. Frábærlega skýrt viðtal við "aðalsamninganefndarmann" Íslands, Stefán Hauk Jóhannesson, í Mbl. 16/4, sýnir í hnotskurn, að það er í reynd EKKI verið að "semja" um eitthvað milli hinna tveggja málsaðila, miklu fremur en hitt, að verið sé að "semja", því að langflestum "köflunum" er lokið ÁN nokkurra umsaminna atriða, sem öðruvísi séu en hjá öllum hinum löndunum, og hinar örfáu undantekningar varða flestar smámál í reynd í okkar þjóðarbúskap og þjóðlífi, og svo verða þau mál líklega í meirihluta einungis tímabundnar undanþágur (eins og hjá Möltu).

Þetta áttu menn raunar að vita fyrir fram, því að ESB hefur sérstaklega varað við þeim misskilningi, að um "samningaviðræður" sé að ræða. Lagaverk ESB sé nefnilega alls ekki "negotiable" - ekki umsemjanlegt.*

Einhver mesti blekkingarleikur í íslenzkri nútímasögu hefur farið fram um þessi mál, og sú er eina ástæðan fyrir niðurstöðu skoðanakönnunar, birtrar nú á miðvikudegi, um afstöðu til framhalds eða slita eða söltunar á viðræðunum, þar sem naumur meirihluti virðist fyrir framhaldi.

Skýringuna á þeirri niðurstöðu mun sennilega að finna í eftirfarandi:

1. Stöð 2 og sérstaklega Fréttablaðinu er alls ekki treystandi til skoðanakannana um ESB-mál, þar sem eigandinn er yfirlýstur ESB-sinni, vitað er um afskipti hans af ritstjórn, og a.m.k. annar ritstjóri blaðsins er mikill ESB-predikari (Ól. Stephensen), og í líkum anda starfa ýmsir blaðamenn þar. Greinilega hlutdrægur fjölmiðill á ekki sjálfur að annast skoðanakannanir um slík mál.
2. Þar að auki var þessi könnun ESB-hliðhollu fjölmiðlanna, með 55% fylgi við framhald viðræðna, í verulegu ósamræmi við þessa GALLUP-könnun í sept.-okt. sl., þar sem 59,6% voru hlynnt afturköllun ESB-umsóknar, en 40,4% á móti afturköllun.
3. Mönnum hefur verið haldið óupplýstum hér um umsóknar- og aðlögunar-viðræðurnar og þeirri villu dreift vísvitandi, að um "samningaviðræður" sé að ræða. Þótt óheyrilegt fé hafi farið í allar "samninganefndirnar" og þýðingarstörf, ferðalög aðila o.m.fl., þá er í ljós komið, að í reynd er nánast ekki verið að semja um nokkurn skapaðan hlut, sem heiti geti. En "(samninga)viðræður" er opið orð sem hljómar vel, og það hefur áhrif á fólk, ásamt hinu, að fjölmiðlum -- m.a. ofangreindum -- hefur vísvitandi og slægðarlega verið beitt til að koma óorði á þá hugmynd að hætta beri við Össurar-umsóknina frá 2009 og slíta viðræðunum.
4. Hér kann einnig að birtast peningahugsun sumra: að eyddu fé í allt þetta yrði kastað á glæ, ef allt í einu verði hætt við. En það myndi einungis bætast við rúmlega milljarðs fjárútlátin (á þremur árum) með áframhaldi umsóknarinnar í tvö ár (mat Stefáns Hauks**), og tilgangurinn getur ekki verið verjanlegur, því að VITAÐ er af yfirlýsingum leiðandi fulltrúa Brussel-valdstofnana, að grunnreglur ESB í sjávarútvegsmálum, um jafnan aðgang meðlimaþjóða að fiskimiðunum, eru ófrávíkjanlegar, að minnsta kosti til lengdar (en boðið upp á nokkurn umþóttunar- og aðlögunartíma). Þetta er EKKI umsemjanlegt af okkar hálfu og því sjálfhætt þessari umsókn Össurar & Co., sem ríkisstjórnarflokkarnir fengu aldrei neitt meirihlutaumboð þjóðarinnar fyrir í kosningunum 2009. 
5. Og þrátt fyrir að sumar (ekki allar) skoðanakannanir sýni, að það sé allstór hluti kjósenda, sem vilji "ekki hætta við viðræðurnar", þá hefir hver einasta skoðanakönnun frá sumrinu 2009 sýnt, að þegar spurt er, hvort Ísland eigi að ganga í Evrópusambandið, þá er mjög eindreginn meirihluti aðspurðra á móti því. Nú eru þeir um 70%, en fylgjandi "aðild" 27%!

Af þessu er ljóst, að þeir flokkar, sem vilja hætta við ESB-umsóknina, eru í raun og sann í beztum tengslum við þjóðarviljann í þessu máli.

* Í plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy, útg. af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011, segir, og lesið nú vel í gegn, þetta er stórmerkilegur texti:

• "Inntökuviðræður varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur (sem einnig eru þekktar sem acquis, franska orðið um "það sem samþykkt hefur verið") eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er [hér] mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar."

Nánar hér (og enski textinn með): http://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1267916/.

** Takið eftir, að mat sérfræðingsins í þessum viðræðum er : TVÖFALT lengri tími til viðræðuloka heldur en Katrín Jakobsdóttir, nýr formaður VG, leyfði sér í sjónvarpsviðræðum nú í vikunni að tala um, þegar hún var að reyna að réttlæta, að landsfundur Vinstri grænna vill halda viðræðunum áfram! Katrín kaus að kríta liðugt yfir heilt ár!

Jón Valur Jensson.

Straight from the horse's mouth: grundvallargallar í fyrirkomulagi myntsamstarfs ESB

 "Evrusvæðið er eins og hálfbyggt hús, ófullgert og á ótraustum grunni," segir Jón Baldvin Hannibalsson í ræðu sem hann flutti í Vilnius. Það var tími til kominn að fá það viðurkennt hjá ESB-málpípum – þ.m.t. þetta, að hinar ótraustu stoðir Evrusvæðisins "endurspegla grundvallargalla í fyrirkomulagi myntsamstarfsins." Hvað segir nú lærisveinninn Össur, já og amen? Og vill hann þetta með "meistaranum":

• Telur Jón Baldvin að aðgerðir til handa evrusvæðinu að undanförnu gangi of skammt og séu að óbreyttu dæmdar til að mistakast. Stuðla þurfi að frekari samruna og samhæfingu efnahagskerfanna. (MBl.is.)

Þetta er það, sem fullveldissinnaðir andstæðingar Evrópusambands-innlimunar hafa bent á: að þessi ríkjasamsteypa hefur í sér innbyggða hvöt til enn meiri samruna, samhæfingar og valdþjöppunar í ESB-veldinu sjálfu, og það gerist ekki nema með því að skerða fullveldi meðlimaríkjanna enn meira.

Jón Valur Jensson. 

Stoðir evrusvæðisins ótraustar