Brezki sjálfstæðisflokkurinn með 17% fylgi

UK Independence Party, sem berst fyrir því að Bretland segi skilið við Evrópusambandið, heldur áfram að bæta við sig miklu fylgi, kominn í 17%, en Íhaldsflokkurinn sokkinn niður í 28% og Frjálsir demókratar í 8%. Verkamannaflokkurinn fengi nú 38%

Skoðanakönnun Guardians, sem gerð var dagana 2.–4. apríl, náði til 1.948 einstaklinga. Hún staðfestir enn andstöðu Breta við Evrópusambandið. Þegar frá eru taldir óvissir, myndu rúml. 60% Breta skv. nýlegri skoðanakönnun Financial Times kjósa úrsögn úr Evrópusambandinu, en tæpl. 40% áframhald þar (sjá hér: Bretar að fá upp í kok af Evrópusambandinu – aðeins 33% vilja að landið verði þar áfram!).

En á það eftir að fara svo, að Brezki sjálfstæðisflokkurinn verði stærri hlutfallslega en Sjálfstæðisflokkurinn íslenzki? Og hvað veldur vantrúnni á þann síðarnefnda? Ýmsir vinstri menn og álitsgjafar á þeirra vegum hafa haldið því fram, að Sjálfstæðisflokkurinn hafi goldið þess á síðustu vikum, að landsfundur hafi gengið of langt í Evrópusambands-andstöðu sinni og því flýi margir flokkinn, m.a. til Framsóknarflokks.

En þessi tilfærða ástæða stenzt ekki, því að Framsóknarflokkurinn tók upp alveg sömu stefnuna um að hætta viðræðum við ESB, og samt er hann að stórauka fylgi sitt. Það er hin slysalega ímynd D-listans – að flokksforystan hefur gefið til kynna, að hún viti ekki, í hvorn fótinn hún á að stíga – sem veldur því, að stefnan fram undan virðist óljós hjá þingmönnum flokksins og bein áhætta í því fólgin að kjósa hann, og hafa menn þar í huga hin sögulegu svik forystunnar við fyrri landsfund og grasrótina í Icesave-málinu. Staðfesta flokksins hefur látið á sjá – ólíkt hinum nýja systurflokki hans sem sækir nú stöðugt fram í Bretlandi! – og eðlilega skapast þá stemming fyrir því að leita á aðrar slóðir, út fyrir Sjálfstæðisflokkinn.

Jón Valur Jensson.

Breski sjálfstæðisflokkurinn með 17% fylgi

Erkibiskup Kýpurbúa: Burt af evrusvæðinu!

Erkibiskup orþódoxu kirkjunnar á Kýpur er þar mjög áhrifamikill; margir muna Makarios, sem var forseti Kýpur á erfiðum tíma 1960–77.*  Nú segir eftirmaður hans, að evran eigi sér ekki framtíð og yfirgefa verði evrusvæðið. Sá er Chrysostomos II erkibiskup.

•  Chrysostomos II erkibiskup segir í viðtalinu að það sé ekki auðveld ákvörðun að yfirgefa evruna en hana eigi að taka þar sem evran eigi sér ekki framtíð. Erkibiskupinn hefur boðist til þess að aðstoða Kýpur út úr fjárhagsvandanum með því að afhenda ríkinu eignir kirkjunnar en þær eru miklar.
• Hann segist hins vegar ekki spá falli evrunnar á morgun en miðað við heilastarfsemi þeirra í Brussel sé ljóst að samstarfið eigi ekki eftir að endast lengi. Því sé best að byrja að huga að brotthvarfi Kýpur úr samstarfinu. (Mbl.is.)

Orð þessa manns eru ekki léttvæg, og reiðubúinn er hann að vinna að björgun lands síns með afar miklu framlagi hinnar auðugu rétttrúnaðarkirkju þar. "Rétttrúnaðarkirkjan er stærsti landeigandinn á Kýpur og á einnig hlut í fjölmörgum fyrirtækjum, þar á meðal Hellenska bankanum. Er talið að eignir kirkjunnar nemi tugum milljóna evra." (Mbl.is.)

Bitur er reynsla Kýpurbúa af "evrusamstarfinu". Jón Bjarnason, fv. ráðherra, sem Esb-þjónar Samfylkingar og VG-forystunnar flæmdu burt úr ríkisstjórn Íslands, á grein um þessi risavandamál Kýpurbúa í Morgunblaðinu í dag: Hrunið á Kýpur og evran. Einnig er fróðlegur leiðari um Kýpurmálið í Mbl. í fyrradag, Öðrum viðvörun, og sést þar vel "virðing" ESB fyrir sjálfstæði Kýpur.

Þá ritar Styrmir Gunnarsson einnig:

Hvernig ætli standi á því að lýðveldið á Kýpur er að hruni komið efnahagslega? Kýpur er á evrusvæðinu. Gjaldmiðill Kýpur er evran. Seðlabanki Evrópu er lánveitandi til þrautavara en ekki Seðlabanki Kýpur. Hvernig getur þá staðið á því að bankakerfið á Kýpur er í raun hrunið og efnahagur landsins á sömu leið?

Ástæðan fyrir því að svona er spurt er einföld. Haustið 2008 héldu talsmenn Samfylkingarinnar og reyndar margir sérfræðingar því fram, að ef Ísland hefði verið í Evrópusambandinu, við hefðum tekið upp evru og Seðlabanki Evrópu þar með lánveitandi til þrautavara, hefði ekkert hrun orðið á Íslandi. Hvers vegna hefur þá orðið hrun á Kýpur?

Í lýðveldinu Kýpur búa um 1100 þúsund manns. Hér búa um 320 þúsund manns. Þar var bankakerfi landsins orðið átta sinnum stærra en efnahagskerfi landsins. Hér var bankakerfið orðið tíu sinnum stærra.

Kýpur er skýrt og lifandi dæmi um það þessa dagana að það stendur ekki steinn yfir steini í málflutningi þeirra Samfylkingarmanna og annarra sérfræðinga, sem héldu því fram, að hér hefði ekkert hrun orðið ef Ísland hefði verið búið að taka upp evru.

Kýpur var búið að taka upp evru. Á Kýpur hefur orðið efnahagslegt hrun.

Hvernig ætli forráðamenn Samfylkingarinnar útskýri þessa stöðu nú?

 

 Hinn vinsæli Makarios  III erkibiskup.

* Hann var erkibiskup þar 1950–dd. 3. ágúst 1977 (f. 1913). 

Vill að Kýpur yfirgefi evru-svæðið

Tillaga Þorgerðar Katrínar er í anda hennar þráláta evrókratisma

Það ER áríðandi fyrir Íslendinga að loka dyrum að því Evrópusambandi, sem leggur allt kapp á að innlima þetta lýðveldi með sinni gríðarlegu fiskveiðilögsögu og eyðir í það miklu fé á mörgum sviðum. Ferill þess gagnvart okkur í Icesave- og makríl-málunum er hneykslanlegur, en réðst af undirgefni framkvæmdastjórnarinnar undir voldug ríki þar. Við fengjum þar 0,06% atkvæðavægi í hinu volduga ráðherraráði, sem getur með einu pennastriki afnumið "regluna um hlutfallslegan stöðugleika" fiskveiða hvers Esb-ríkis, og vitað er af reynslu Norðmanna, að stórveldið fæst EKKI til að innmúra þá "reglu" inn í aðildarsáttmála. Kominn er tími til að menn átti sig hér á grunnreglu Esb. um jafnan aðgang að fiskimiðunum, áður en illa fer vegna fjárausturs hins ásælna stórveldis í mannskap hér á landi, til þjónustu við ofurvaldið, og vegna tangarhalds viðkomandi á fjölmiðlum og öðrum áhrifavöldum.

Sjálfstæðisflokki og Framsóknarflokki er alls óskylt að halda áfram hinu auvirðilega umsóknarferli, sem lagt var út í þrátt fyrir ævinlega andstöðu Íslendinga við að "ganga í" þetta stórveldi stórveldanna gömlu -- ævinlega allar götur frá 2009, þegar tveir flokkar dirfðust að fara þessa leið, þvert gegn kosningaloforðum annars þeirra og þvert gegn vilja kjósenda hans.

Flokkunum tveimur ætti að vera treystandi til að fara að vilja sinna landsþinga, en þó að Þorgerður Katrín hafi greinilega ekkert lært af biturri reynslu þjóðarinnar af Esb. á þessu kjörtímabili, þá er hún ekki ein um óhlýðnina við landsfund -- það sama var að heyra (í Silfri Egils) á Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, sem "gleymdi" þó að tilkynna landsfundi Sjálfstæðisflokksins fyrir kosningu sína sem varaformanns, að hún hyggist þverbrjóta gegn samþykkt flokksins um lokun hinna tveggja áróðursstofa Evrópusambandsins, í Reykjavík og á Akureyri. Hvað gengur þeirri manneskju til?

Jón Valur Jensson. 

Kosið verði um ESB 27. apríl

Fullveldisframsal og auðveldur leikur við stjórnarskrárbreytingu er tabú ; og af VG-vandræðastefnu

Bjarni Ben. þarf bara að muna það eitt, þegar hann ræðir við fulltrúa hinna flokkanna um stjórnarskrármálið, að það er tabú gagnvart flokksmönnum hans og þjóðinni svo mikið sem að ræða það að heimila framsal fullveldis. Það sama á við um þá hugmynd að gera stjórnarskrárbreytingu fljótlega og sáraeinfalda með einföldum meirihluta í þjóðaratkvæðagreiðslu án þess að nýtt þing verði kallað saman. ALDREI á að heimila fullveldisframsal án stóraukins meirihluta.

Ef við horfum til hinna smáu FÆREYJA, getum við séð, hve varaamt slíkt einfalt ákvæði, án kröfu um aukinn meirihluta, getur orðið -- fullveldið getur flogið út um gluggann einn vondan veðurdag, þegar á hefur gefið í efnahagslífinu og eftir að stórveldi hefur ausið úr gullsekkjum sínum til áróðurs, mútugjafa og mýkingar kjósenda. En Íslendingar eru bara í nákvæmlega sömu stöðu og Færeyingar gagnvart slíku, við erum algert SMÁPEÐ miðað við afl Evrópusambandsins, 1580 sinnum fólksfleira risasamfélags.

Ólíkt Katrínu Jakobsdóttur, nýjum ESB-formanni Vinstri grænna, sem taldi fram "utanríkismál" meðal þeirra sérvöldu stjórnarskrármála, sem hún vildi einbeita sér að á næstu dögum, ef valin verður sú leið að gera takmarkaðar stjórnarskrárbreytingar, þá á það ekki að koma til greina fyrir Bjarna Benediktsson, ef hann vill, að sinn flokkur standi undir nafni sem Sjálfstæðisflokkur.

Og af hverju er þetta sagt hér? Jú, af því að Katrín á með orðum sínum ekki sízt við fullveldisframsal, enda er tillögugreinin (111.) frá stjórnlagaráði um það höfð í litlum kafla um utanríkismál. 

Vinstri græn hafa ekki lagazt hætishót í fullveldismálum með því setja ESB-Katrínu og ESB-Björn Val Gíslason yfir svikulu leifarnar af þessu flokksapparati, þessum fyrrverandi vinstri flokki nema í þeim atriðum, sem horfa til þjóðnýtingar og ríkisafskipta. Þetta leggja VG líka stund á (sbr. ný frumvörp um náttúruvernd og íhlutun um landnýtingu bænda), samhliða sinni forgangs-umhyggju og 'skjaldborg' fyrir stórfyrirtækin, sér í lagi hin nafnlausu fjármagnsöfl. Alþýðan liggur hins vegar ennþá óbætt hjá garði.

Jón Valur Jensson. 

Brú byggð yfir á næsta kjörtímabil

Nýr, fullveldissinnaður vinstri flokkur í vændum?

Bjarni Harðarson bóksali, fv. alþm., ritar m.a. í sinni fjörlegu grein í Mbl. í gær:

"Með verkum sínum hefur ríkisstjórnin hleypt inn í landið nútímainnrásarher möppudýra. Vinstrihreyfingin – grænt framboð sem áður var ankeri baráttunnar gegn ESB er í þessu máli orðið að umskiptingi. Einu stjórnmálaflokkarnir sem hafa ESB-andstöðu að baráttumáli eru vel hægra megin við miðju. Þrátt fyrir að framboð til komandi kosninga séu mörg er ljóst að það eru fáir valkostir þjóðlegra vinstrimanna sem hafna ásælni og heimsvaldastefnu hvort sem hún kemur frá NATÓ eða ESB.

 

Vinur minn Indriði Aðalsteinsson á Skjaldfönn í Djúpi skrifaði nýlega grein á Smuguna og í Morgunblaðið sem var herhvöt til Jóns Bjarnasonar og allra þeirra sem áður tilheyrðu villikattadeild VG. Jóhanna Sigurðardóttir, nafngjafi villikattadeildar, kvartaði mjög undan því að erfitt væri að smala köttum og vel þekkt er að skepna sú fer sínar eigin leiðir. Vel má samt vera að Djúpbóndanum takist með hvatningu sinni að kveðja saman söfnuð þjóðlegra vinstrimanna og er þá vel."

Þetta eru athyglisverð skrif sem annað frá Bjarna í sömu grein (sbr. HÉR og HÉR).

VG gerir svik í ESB-málum að stefnu flokksins!

Það var athyglisvert að fylgjast með tveimur landsfundum um helgina, Sjálfstæðisflokksins og Vinstri Grænna. Sjálfstæðisflokkurinn styrkti fyrra álit um að gera hlé og ákvað að hætta aðildarviðræðum við ESB og er þar með búinn að taka af allan vafa um að ekki skuli byrjað með það mál upp á nýtt, nema þjóðin fái þá fyrst á lýðræðislegan hátt möguleika á að segja álit sitt í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Vinstri Grænir gerðu sér lítið fyrir og stefnufestu loforðasvik sín um að halda Íslandi utanvið ESB með því að samþykkja að aðildarviðræðum verði haldið áfram! Var nýkjörnum formanni flokksins Katrínu Jakobsdóttur sópað til hliðar, sem reyndi að bæta ásýnd flokksins með samþykkt um að þjóðin skyldi spurð álits áður en lengra yrði haldið í aðildarviðræðum. Þetta er einhver sú afbakaðasta yfirlýsing sem fyrirfinnst, að segja, að "Landsfundur VG telur að Íslandi sé best borgið utan ESB en vill ljúka aðildarviðræðum við ESB." Þetta er álíka gáfuleg skýring og alkahólisti gefur, sem segir að besta leiðin til að ljúka við drykkjuna sé að halda henni áfram!

Fylgið hefur hrunið af Vinstri Grænum, sem í dag mætti kalla "Vér Gefum" fullveldi og sjálfstæði Íslands til heimsvaldasinnanna í Brussel. VG er með þessarri landsfundarsamþykkt búin að samþykkja opinberlega hlutverk sitt sem Samfylkingarhækju, sem vonandi verður fargað af kjósendum í komandi kosningum sem og hækjuhafinn sjálfur, sem í skrifandi stund er að leysast upp í brot og brotabrot um allar jarðir. Vinstri Grænir og Samfylkingin eru hrægammaflokkar, sem í nafni fólksins véla ráðin af því og eins og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins komst svo vel að orði, hafa skapað "umsátur um heimilin."

Sjálfstæðisflokkurinn hefur aftur á móti endurheimt sjálfstraust og hlýðir kalli fólks um að hætta aðildarbröltinu og taka það dýra mál út af borðinu og þess í stað snúa sér að uppbyggingu atvinnumála og úrlausnarverkefna fyrir heimilin í landinu. Styrkur flokksins og endurheimt fyrri staðfestu felst einmitt í sterkari og skýrari áherslu, að aðildarviðræðum við ESB skuli hætt.

Það verður ekki erfitt fyrir fullveldissinna að velja milli þessarra tveggja markmiða í komandi alþingiskosningum. /gs 

ESB-ályktanir hvor í sína áttina

Engin evra í Póllandi - né á leiðinni í bráð!

Pólverjar – sannir stuðningsmenn okkar eins og Færeyingar í bankakreppunni – munu "ekki taka upp evruna sem gjaldmiðil sinn í fyrirsjáanlegri framtíð" að sögn sjálfs Donalds Tusk forsætisráðherra.

Tusk sagði að ein hindrunin í þeim efnum væri skortur á pólitískum stuðningi í Póllandi við að breyta stjórnarskrá landsins en þar er kveðið á um að pólska zlotið sé gjaldmiðill þess. Margir stjórnmálamenn, ekki síst hægrimenn, séu andvígir því að taka upp evruna sem gjaldmiðil Póllands.

Áður höfðu Pólverjar stefnt að upptöku evrunnar, á síðasta ári, en hverfa nú frá því ráði, m.a. vegna efnahagsástandsins í heiminum og erfiðleika evrusvæðisins sem hafa dregið úr áhuga á upptöku evrunnar.

Tusk tilheyrir frjálslyndum stjórnmálaöflum, ólíkt bræðrunum sem þar fóru með völd fyrir nokkrum misserum, unz annar þeirra fórst í miklu flugslysi.

Tusk er ESB-sinnaður, en raunsærri en ráðamenn í stjórnarráðinu litla við Lækjartorg, sem láta oft í það skína, að upptaka evru yrði mikill ávinningur hér og gæti verið bara handan hornsins, ef þeir fá áfram að véla um stjórn landsins. En ef Tusk segir, "að áður en Pólverjar gætu tekið upp evruna þyrftu að eiga sér stað frekari umbætur á stjórnsýslu og efnahagsmálum Póllands," hversu miklu fremur á það þá ekki við á Íslandi? En þar að auki á evran og evrusvæðið alveg eftir að sanna sig! Ekki eru árin 2012–13, þegar hún er að komast á fermingaraldur, beinlínis talandi auglýsing fyrir fullþroska hennar og áreiðanleika–––né fyrir samstöðu aðstandenda ungviðisins!

Jón Valur Jensson. 

Minni áhugi á evrunni í Póllandi

Dönum fullljóst að æðsta fullveldi yfir þeim er komið í hendur Brussel-herra

Sigurður Ragnarsson ritar:

ESB-sinnar hér og annars staðar hafa oft dálítið sérstakar hugmyndir um stjórnarskrármál, sem lýsir sér meðal annars í því, að hinn 20. febrúar dæmir Hæstiréttur Danmerkur, hvort í framhaldi af Lissabonsáttmálanum eigi að breyta stjórnarskránni á þessa leið: "Den lovgivende magt er hos Europakommissionen og Unionens ministerråd i forening eller hver for sig. Nogle gange er den hos EF-Domstolen. Den udøvende magt er hos Europakommissionen og EU-Domstolen i forening eller hver for sig. - Beføjelser, som ikke udnyttes af Unionens myndigheder, kan udfyldes af Folketinget, regeringen eller danske domstole. Dog må ingen af deres handlinger stride mod unionsretten" (Heimild: Demokratisk Europa á Facebook).

Varla er einboðið, að Danir hefðu gengið í ESB árið 1973, ef þetta hefði verið stafað svona ofan í þá, en nú er erfitt að snúa til baka. Það er auðvitað, ef slík breyting verður ofan á, að gildi dönsku stjórnarskrárinnar rýrnar mjög mikið.

Það hafa ýmsir tjáð sig um málið hjá Demokratisk Europa, og væntanlega er hægt að finna fleiri heimildir, sem skýra málið ef til vill betur.

Viðauki JVJ: 

• Sigurður upplýsti um þetta á Facebók JVJ og leyfir góðfúslega endurbirtingu þessara athyglisverðu upplýsinga. 
• Greinilega eru stofnanir ESB gerðar þarna rétthærri dönsku löggjafar-, framkvæmda- og dómsvaldi (þjóðþings, ríkisstjórnar og dómstóla): "Beføjelser, som ikke udnyttes af Unionens myndigheder, kan udfyldes af Folketinget, regeringen eller danske domstole. Dog må ingen af deres handlinger stride mod unionsretten," og í lokin í þessari tilvitnun er tekið fram, að viðaukar við löggjöf, framkvæmdir eða dóma ESB af hálfu Dana í þeirra stofnunum mega EKKI stríða gegn rétti ESB! (unionsretten). Svo tala sumir hér um, að við myndum halda fullveldi okkar innan Evrópusambandsins!!! 

Varaþjónusta Össurar afhjúpar þjenustusemi hans við aðra en íslenzka þjóð

ESB-handbendið Össur Skarphéðinsson ástundar nú hvaðeina sem bossar hans í Brussel ætla honum að koma til skila á Íslandi, þ.á m. að láta í veðri vaka, að EES-samningurinn sé á faralds fæti og að tvíhliða samningar séu á útleið, allt til að láta líta svo út sem Íslendingar o.fl. þjóðir verði bara að láta innlimast í þetta skrifræðisbákn og stórveldi gömlu nýlenduveldanna í Evrópu.

Nú er orðataktíkin sú að segja "ESB orðið hundleitt á EES" og "hundleitt á tvíhliða samningunum við Sviss." Hvers lags fyrirbæri væri það ríkjasamband (og á hraðferð til að verða algert sambandsríki) sem stæði ekki við gagnkvæma samninga? Heldur Össur virkilega, að þetta mæli með þessu fyrirbæri sem hann dýrkar sýknt og heilagt frá morgni til kvölds?

Við getum alveg treyst viðskiptasamningum okkar við Bandaríkin, Kanada og fjölmörg lönd, jafnvel Rússland, en sem sagt ekki við Evrópusambandið -- fróðlegt, ráðherranefnan þín, sem færir okkur þessi tíðindi hingað!

Þá kemur fram hér í frétt af nýframlagðri skýrslu Össurar um utanríkis- og alþjóðamál, "að sífellt gengi verr að fá Evrópusambandið til þess að fallast á undanþágur fyrir Ísland innan EES-samstarfsins og viðurkenna sérstöðu landsins í því sambandi sem eyju, til að mynda varðandi raforkumál og samgöngumál."

Vel og réttilega tók Vigdís Hauksdóttir alþm. við sér í umræðu um þetta í dag:

• Spurði hún ráðherrann hvernig hann gæti á sama tíma haldið því fram að Ísland gæti fengið einhverja sérmeðferð ef það gengi inn í sambandið einmitt vegna þess að landið hefði sérstöðu sem eyja.

"Sérstöðu"-fullyrðingin er hreint Össurarbull, og nú álpaðist hann til þess í dag að bera vitni gegn sínum eigin áróðri þess efnis á liðnum misserum, að við myndum í krafti "sérstöðu sem eyja" fá að halda okkar fiskimiðum óskertum, þótt við færum inn í Evrópusambandið! Nú er allt í einu komið í ljós í klaufatali hans á þingi í dag, að "sérstaða" yrði einskis virt.

Og ef út í það er farið, hefur ekki aðeins Malta orðið að gefa "sérstöðu" sína sem eyja upp á bátinn, heldur einnig Stóra-Bretland! Þar fengu Spánverjar hagstæðan dóm í ESB-dómstólnum í Lúxemburg, þar sem lög Breta til að verja einkarétt til eigin 200 mílna lögsögu voru send beinustu leið í ruslakörfuna, af því að þau brytu gegn gildari ESB-reglum!

Jón Valur Jensson. 

„ESB hundleitt á EES-samningnum“

Fordæmi komið fyrir brottrekstri ESB-manna vegna ólöglegrar starfsemi* þeirra hér á landi

 Afskipti ráðherra af FBI-mönnum ættu eðli málsins samkvæmt að knýja þá hina sömu til miklu harðari aðgerða gagnvart ESB-útsendurum -- til að kasta út þessu Evrópu[sambands]stofu-áróðursdrasli og skikka sendiherrann inn á teppið, þegar hann kemur úr næstu predikunarferð út á land, og geta þess í leiðinni, að hann eigi að hafa afsagnarbréfið meðferðis.

 

* Sjá t.d. þessa grein hér á vefsíðunni: Lögleysu-athæfi sendiherra.

PS. Myndin er af valdsmannslegum ESB-sendiherranum Timo Summa. Mjög er þó ólíklegt, að maðurinn með honum á myndinni sé sammála honum um að færa fullveldi Íslands yfir til Belgíu, Lúxemborgar og Frakklands (að ógleymdri Berlín).

 

Jón Valur Jensson. 

Pólitísk taugaveiklun og Kanafóbía