Nokkrar bábiljur ESB-innlimunarsinnaðra flokka og frambjóðenda

1) "Viðreisn" lætur sem eina leiðin til lækkunar vaxta sé í gegnum ESB. En hærri raunvextir hér en í nágrannaríkjum hafa ekkert með gjaldmiðil okkar að gera, upplýsir Már Wolfgang Mixa okkur um.*

2) Þeir vilja ekki takast á við að nýta okkar fullveldisréttindi til að beita valdi þingmeirihluta og ráðherra til að breyta vaxtastefnunni í landinu og setja t.d. 2% vaxtaþak á verðtryggða vexti. Annaðhvort kemur þetta til af pólitísku kjarkleysi (að ímynda sér þetta sem ómögulegt eða illfært) eða þeir hreinlega vilja þetta EKKI, af því að þeim (t.d. ESB-innlimunarflokknum "Viðreisn") er meira í mun að hafa hið sífellda umkvörtunarefni meirihluta þjóðarinnar: okurvexti Seðlabankans og bankanna, sem sitt tæki til að reyna að hræða menn og smala þeim til að aðhyllast ESB-inngöngu sem "einu lausnina" –– sem hún þó alls ekki er! En þetta er sá herkostnaður saklausrar þjóðarinnar sem óbilgjörn "Viðreisn" er til í: að neita fólki um íslenzka vaxtalækkun, af því að ESB-Benedikt og hans fylginautar vilja einfald­lega koma okkur undir klafa Evrópu­sambandsins. En þetta sýnir vita­skuld, að "Viðreisn" hin nýja stendur ekki undir nafni, hana skortir þor til að endurtaka gott framtak Viðreisnar­stjórnar Ólafs Thors á 7. áratugnum að því að umbylta og endur­bæta íslenzka stjórnarhætti í efnahagsmálum í krafti okkar fullveldisréttinda og aflétta fyrri haftastefnu með sínum eigin, innri starfs­tækjum, en til þess hafa stjórnvöld nú sem fyrr m.a. löggjafarþingið og vald ríkisstjórnar yfir stjórn Seðlabankans og peninga­stefnunefndar.

3) Þeir gefa kjósendum til kynna, að s.k. "aðildarviðræður" feli í sér samninga tveggja jafnrétthárra aðila um málamiðlanir í átt að einhverri sameiginlegri niðurstöðu, sem verði þó ekki í samræmi við "samninga" annarra ESB-ríkja. Til að mynda hafa menn eins og Össur Skarphéðinsson látið sem við gætum fengið "hagstæða" samninga við Evrópusambandið um okkar fiskveiðimál. Ekki fengu Norðmenn slík yfirráð yfir jafnvel parti af sinni fiskveiðilögsögu, í þeim við­ræðum sem þeir áttu í við ESB og lyktaði með norsku NEI-i í þjóðar­atkvæða­greiðslu 1994. Og á hreinu er það, skv. formanni sjávarútvegs­nefndar Evrópu­sambands­þingsins, Gabriels Mato (19.9. 2012), að "Íslendingar verða að samþykkja og virða löggjöf Evrópusambandsins í sjávarútvegsmálum" - ekki boðið upp á annað í ESB! Samanber einnig skýr orð sjávarmálastjóra Spánar: auðlindir "evrópusambandsvæddar" þegar ríki gengur í ESB (5. sept. 2009). Í samræmi við þetta kallaði ráðherra Spánverja í ESB-málum fiskimið Íslands "fjársjóð" og ætlaði Spánverjum að tryggja sér fiskveiðiréttindi hér í aðildarviðræðunum (29. júlí 2009).

4) Þá hafa ESB-sinnar haldið því fram í umræðunni, að við Íslendingar tökum hvort sem er við meirihlutanum af ESB-löggöf gegnum EES-samninginn. En í reynd ná innan við 10% af lögum Evrópusambandsins hér í gegn með EES-samningnum.

5) Svo er látið sem við getum náð hér varanlegum undanþágum frá jafnvel meginreglum sáttmála Evrópusambandsins. En hitt er margstaðfest staðreynd, eins og Stefan Füle, þáv. stækkunarstjóri Evrópusambandsins, tók skýrt fram á blaðamannafundi í Brussel, að engar varanlegar undanþágur eru veittar frá lögum ESB.

6) Bábiljurnar um vaxtamálin (sem Jón Steinar Ragnarsson hefur varpað nýju ljósi á í ýmsum innleggjum sínum hér neðar) ná hámark sínu í lýðskrumi nokkurra frambjóðenda, sem allir eru ESB-sinnaðir, um himinháan mun á útlögðum kostnaði lántakenda vegna íbúðakaupa á Íslandi annars vegar og í ESB-löndum hins vegar, og er hér vísað til Ástu Guðrúnar og Óttars Proppé hjá "Bjartri framtíð" og Benedikt og Þorgerði Katrínu hjá "Viðreisn" í kosninga­baráttunni að undanförnu. Þannig fullyrti Óttarr í kynningu á flokki sínum í Sjónvarpi 19. okt. sl.: "Það er náttúrlega alveg óþolandi að við hérna á Íslandi þurfum að kaupa íbúðirnar okkar þrisvar til fjórum sinnum á meðan fólk í nágrannalöndunum er að fjármagna íbúðir með jafnvel eins og tveggja prósenta vöxtum." ––Þetta um þrefalda til fjórfalda íbúðaverðið er uppspuni eða einber fáfræði þessa misreiknandi skýjaglóps. Við athugun mjög glöggs verkfræðings var íbúðarverð hér endurgreitt (ef tekið var 100% lán) með um 15–20% meiri kostnaði en í Danmörku. Jafnvel fullyrðing Þorgerðar Katrínar um að við borgum fyrir eitt hús með andvirði tveggja húsa gegnum bankakerfið er líka rakið lýðskrum til að gylla fyrir okkur "kostinn" við að fara inn í Evrópu­sam­bandið. Síðast í gærkvöldi, daginn fyrir kosningarnar, staðhæfði Benedikt Jóhannesson, að Íslendingar væru að borga andvirði þriggja til fjögurra húsa við að kaupa sér eitt á lánum, á sama tíma og Danir væru að borga tæplega eitt og hálft andvirði húss í sínum kaupum. Í reynd eru samanburðartölurnar, að öllu útreiknuðu, um 1,35 hjá Dönum, en um 1,55 hjá okkur. Það er munur sem auðvelt er að ná niður með löggjöf um vaxtaþak á verðtryggð lán (sbr. 2. lið hér ofar) og eins á óverðtryggð lán, ásamt sérákvæðum vegna mikilla gengisfellinga eða holskefla í efnahagslífinu. Pólitískur vilji er allt, sem til þarf.

7) Því er haldið fram, að evran sé stöðugur og traustur gjaldmiðill í samanburði við óstöðuga krónu. Í þessu sambandi er því einnig haldið endalaust fram, að krónan hafi rýrnað um hartnær 100% frá upptöku hennar um 1922, ólíkt frammistöðu dönsku krónunnar, sem við klufum okkur þá frá. Þetta er hin mesta sýndarblekking; verðbólga og verðfall krónunnar hefur alls ekki komið í veg fyrir, að lífskjörum og verðmætasköpun í formi íbúðarhúsnæðis og atvinnufyrirtækja hafi fleygt hér fram í meira mæli en í flestum ef ekki öllum löndum Evrópu frá sama tíma, bæði í stórfelldum vexti og í gæðum húsnæðis, ennfremur bæði í kaupmætti og ótrúlegum framförum í velferðarkerfinu. Við vorum eitt fátækasta land álfunnar fyrir um 95 árum, sumir jafnvel enn búandi í moldarkofum, en erum nú meðal bezt stæðu Evrópuþjóða og jöfnuður hér, þrátt fyrir allt, meiri en annars staðar. En á grunni fengins sjálfstæðis og fullveldis höfum við frá 1918 sótt fram með aðdáunarverðum hætti í samfélagi þjóðanna, og það eru þessi fullveldisréttindi sem m.a. veittu okkur forsendurnar og réttinn til að stækka fiskveiðilögsöguna úr þremur mílum í 200 á einungis aldar­fjórð­ungi, 1950-1975! Þetta var svo mikil blóðtaka fyrir brezkan sjávarútveg, að Sameinaða konungsríkið Stóra-Bretland fór þrívegis í þorskastríð, beitandi herskipaflota sínum og öðrum vígdrekum gegn okkur af mikilli hörku (og má benda á vel myndskreytta frásögn í Morgunblaðinu í dag, bls. 34 og 36, af ásiglingu þriggja brezkra dráttarbáta á varðskipið Þór í mynni Seyðisfjarðar 1975, en slíkar ásiglingar og tilraunir til þeirra voru margar og stórhættulegar sumar hverjar, og umtalsvert tjón hlauzt af þeim á skipum beggja aðila; sjá um það t.d. líflega sagða sögu þessara landhelgismála í fallega útgefinni bók eftir nýkjörinn forseta okkar, dr. Guðna Th. Jóhannesson: Þorskastríðin þrjú. Saga landhelgismálsins 1948–1976. Rvík: Hafréttarstofnun Íslands, 2006).

8) Því er haldið fram, að matvælaverð myndi lækka umtalsvert með a) upptöku evru sem lögeyris á Íslandi, b) við inntöku landsins í Evrópusambandið. Hvorugt stenzt neina skoðun. a) Strax við upptöku evru í ýmsum löndum Evrópu­sam­bandsins, t.d. á Spáni og Austurríki og ýmsum fyrrverandi austantjaldslöndum, hækkaði verðlag á margvíslegri þjónustu og vöruverði, þegar kaupmenn og aðrir aðilar færðu sitt verð í evrumynt. b) Þær fullyrðingar, að ESB-aðild fylgi sjálfkrafa lækkun matarverðs, komu m.a. fram í máli Evu Heiðu Önnudóttur, sem titluð var sem sérfræðingur við Háskólann á Bifröst í viðtali á Rúv 21. júní 2009, þar sem hún sagði:

"Það var talið að almennt mundi vöruverð lækka um 10-15% og matvara lækka sem því nemur og jafnvel meira. Ég vil samt taka fram þegar verið er að tala um verðlækkun á matvöru og á húsnæðislánum, þá er ekki víst að það komi fram í því að vöruverð lækki eingöngu heldur að það dragi saman á vöruverði á Íslandi og meginlandi Evrópu. Þannig að það dregur úr verðhækkunum, það er reynslan hjá Finnum og Svíum."

En ótrúlega grunn var umfjöllun Rúv, eins og m.a. innflutningsaðili, Sigurður Þórðarson, benti á:

 

"Við erum nú þegar í tollabandalagi með ESB í gegn um EES þannig að almenna reglan er að það eru engir tollar á vörur frá ESB. Varðandi sumar landbúnaðarvörur þá eru takmarkanir í formi kvóta og heilbrigðisreglna.

Hvernig getur RUV haldið því fram að vöruverð lækki? Þvert á móti mun vöruverð hækka vegna þess að tolla- og fríverslunarsamningar okkar t.d. við Asíulönd munu falla úr gildi. ESB-aðild mun líka hækka tolla á fiski frá okkur, t.d. til Kína og Kóreu."

Og undirritaður jók þessu við þá umræðu (sjá einnig innlegg Guðbjörns Guðbjörnssonar tollgæzlumanns þar):

"Það er fráleitt að miða við "meðalverð í ESB", sem oft er talað um, held­ur ætti miklu fremur að miða hér við meðalverð í Norðvestur-Evrópu, þar sem kauplag og verðlag á ýmissi þjónustu hefur verið miklu líkara okkar en kauplag og verðlag í Suður-, Mið- og Austur-Evrópu.

Það fólk, sem heldur því fram, að matarverð myndi almennt lækka –– jafnvel um 10–15%!!! – á að setja upp við vegg og láta það rökstyðja þessa fullyrðingu sína. Ætlar það að lækka flutningskostnað til landsins? Ætlar það að lækka kaup verzlunarfólks? Hvernig bætir það okkur upp smæð markaðarins og fjarlægð hans frá meginlandinu? Þó að sumar matvörur yrðu ódýrari (en aðrar alls ekki), þá yrði það í 1. lagi með þeim tjóna­kostnaði, að það yrði högg fyrir okkar land­búnað og ylli auknu atvinnu­leysi, en í 2. lagi er þetta svo takmarkaður hluti matarkörfunnar (sem er sjálf í heild um 16% af útgjöldum meðalfjölskyldu), að það hefði ekki áhrif nema á sáralítinn hluta heildar­útgjalda hverrar fjölskyldu. Til frádráttar kæmu svo meiri skattbyrðar vegna atvinnulausra."

Þá benti undirritaður á, að jafnvel hin ýkta 10–15% lækkun matvælaútgjalda myndi ekki þýða lækkun heildarútgjalda fjölskyldu upp á meira en ca. 1,7–2,5%, ef satt væri fullyrt, sem það þó alls ekki var. "En jafnvel þótt þetta VÆRI satt (sem síðan ætti þó eftir að draga frá áðurnefndan tjónskostnað), myndi það vera þess virði að missa löggjafarvald okkar og yfirráð yfir auðlindunum þess vegna?!"

Samkeppnisaðilar á matvælamarkaði hafa staðið sig tiltölulega vel á seinni árum við að halda verðlagi hér í prýðilegu ásigkomulagi miðað við nágranna­lönd okkar. Með nýlegri niðurfellingu og lækkun tolla og vörugjalda á ýmsar aðrar vörur eins og raftæki, skó og fatnað hefur ástandið enn batnað til mikilla muna og því dregið mjög úr þeim innkaupa­ferðum fólks, sem áður voru orðnar árviss viðburður um þetta leyti árs og fram á aðventuna, til Glasgow o.fl. borga Evrópu.

* Már Wolfgang Mixa er með PhD-próf í Business Administration og m.a. lektor í fjármálum við Háskólann í Reykjavík; nánar um hann hér.

Jón Valur Jensson.

„Fjallið tók jóðsótt“

Evrópska stórveldið er hans ær og kýr og eina von

Meint hægrisinnað "frjálslyndi" Viðreisnar lyppast niður í nákvæmlega ekki neitt þegar flokknum stendur til boða að komast í vinstri stjórn!

En hvers vegna? Jú, af því að margfalt mikilvægara er það fyrir ESB-Benedikt og aðra Brussel-áhangendur flokksins að komast í aðstöðu til að svíkja Ísland undir hramm evrópska stórveldisins heldur en hitt að gera nokkra alvöru úr yfirlýstu "frjálslyndi" sínu!

Eða eins og segir í kviðlingnum:

 

Að jafnaði´ er Bensi Jóhannesson

     jarðbundinn fýr,

en ESB er nú hans eina von

     og ær og kýr.

 

Jón Valur Jensson.

„Áhugaverð tilraun“

Ógeðfellt er í einni lest ...

Merkilegt: að foringjar Sex­flokks­ins á Alþingi hafa lagt fram þings­álykt­un­ar­til­lögu um að minn­ast ald­ar­af­mælis stofn­unar sjálf­stæðs, frjáls og full­valda ríkis 1. des. 2018. Flokk­ar í bandi ESB eins og Sam­fylk­ing, "Björt fram­tíð" og VG eiga ekki heima í hópi full­veld­is­sinna, ekki frekar en "Við­reisnin" hans Bene­dikts Jóhannes­sonar sem svín­beygði sig létti­lega fyrir kröfum Evrópu­sambands­ins í Icesave-málinu, reyndi jafnvel að ljúga að þjóðinni, að við myndum græða á því að segja "já!" við Buchheit-samningnum, sem nú væri búinn að kosta okkur um 80 milljarða króna í erlendum gjald­eyri! Engin furða að þessi þjóðar­svika-hópur skuli einnig vilja draga Íslendinga á asnaeyrum undir klafa Evrópusambandsins.

Ógeðfellt er í einni lest

Evrópusambandsvinnuhjú

sorglegan með sinn siðferðisbrest

svikul að líta í vondri trú :

flokkana þá, sem fullveldið smána,

fláráðir hyllandi íslenzkan fána,

sjálfstæðið þótt þeir seldu í dag

fyrir silfurbuddu, í eigin hag!

                                       P.t. Egilsstöðum, 13/10.2016

Jón Valur Jensson.

Vilja minnast fullveldisins

Jón Baldvin Hannibalsson: stefna Evrópu­sambandsins "allsherjar-disaster"

"Evrópusambandið ætlaði að sameina þjóðir, en hefur algerlega sundrað þjóðum!" Spyrill: "Þannig að JBH er á móti inngöngu Íslands í ESB?" - JBH: "Ég efa að nokkur vilji það nú, það er fjarstæðukennt."

Þetta kom fram í viðtali Hauks Haukssonar, fréttamanns í Moskvu, við Jón Baldvin í þætti í Útvarpi Sögu í dag (endurtekið seint í kvöld, á FM 99,4). Hann fjallaði um þetta á mörgum orðum, endilega hlustið á þáttinn.

HH: "Evrópusambandið í dag?" -- JBH: "Það er í algerri klessu. Eftir fjármála­kreppuna 2008 hefur það aldrei náð sér sá strik. Tæknilega virkar það ekki - er ekki nothæft." Og hann skýrir þetta með hagfræðilegum atriðum og rökum: ríki þurfi að geta stýrt vaxtastigi og ráðið gengis­ákvörðun og haft sín ríkisframlög. Evrópusambandið hafi þetta ekki. Seðlabanki Evrópu (ESB) sé "ekki einu sinni almennilegur seðlabanki". Þetta hafi þau áhrif innan ESB, að það sé Þýzkaland sem ráði, "og það þýðir að öll hin löndin eru í spennitreyju."

"60 milljónir starfa eru horfnar!" (í Evrópusambandinu). Vá, þvílíkt!

Sannarlega fróðlegt og kannski einna helzt fyrir Benedikt Jóhann­esson og félaga hans í tímaskekkju­flokknum "Viðreisn"! Og þeir fengu nú aldeilis yfirhaln­inguna, sennilega hjá fyrrverandi seðlabankastjóra, í þessum tilvitnuðu skrifum í gær!

Jón Valur Jensson.

Alþingismenn kunna ekki að fara rétta leið til að virða landsréttindi okkar og eigin stjórnarskrá!

Komnar eru þær lyktir í hið mjög svo skað­væn­lega mál um vald­fram­sal til fjár­mála­eftirlits ESB, að þings­álykt­un­ar­til­laga ríkis­stjórn­ar­innar þar um var sam­þykkt með 31 at­kvæði gegn 18.

Við eigum að segja upp EES-samn­ingn­um, það sýnir mál­ið allt í raun, því að áfram mun verða gengið á okkar eigin réttindi með þessu móti, og hér var anað út í þá ófæru að heimila erlendu valdi að stöðva jafnvel eða banna tíma­bundið rekstur fyrirtækja og beita þau sektum, án þess að íslenzkir dómstólar hafi neitt um það að segja, jafnvel ekki Hæstiréttur, heldur skuli Evrópu­sambands-dómstóllinn settur þar yfir þau málefni!

Að því er undirrituðum heyrðist, hrökk enginn stjórnarþingmaður (jafnvel ekki Vigdís) úr skaftinu hjá leiðtogum þeirra flokka, jafn-háalvarlegt og yfirmáta vafasamt og málið er og var réttilega gagnrýnt af þremur prófess­orum sem sérfróðir eru í stjórnskipunar- og/eða ESB-rétti: Björgu Thorarensen, Skúla Magnússyni og Stefáni Má Stefánssyni.

Málið allt er hneisa fyrir Alþingi og Sexflokkinn allan, sem þar heldur áfram að fremja hin alvarlegustu þingglöp.

En "veika hliðin" á stjórnar­andstöðunni í þessu máli, öllu heldur hennar óforsvaranlega stefna í málinu, var sú, að breyta ætti stjórnar­skránni til að gefa eftir þetta fullveldis­framsal. Það hefur alla tíð frá 2009 verið markmið landsölumanna eins og Össurar Skarphéðinssonar, Árna Páls, Katrínar Júlíus­dóttur, Helga Hjörvar, Steingríms J., Katrínar Jakobsdóttur og Oddnýjar G. Harðar­dóttur, og flestallir stjórnar­andstæðingar, sem ræddu málið í ræðustól þingsins nú í hádeginu eða gerðu grein fyrir atkvæðum sínum, reyndust vera fylgjandi þeirri "nýju stjórnarskrá" sem ólöglegt "stjórnlagaráð" skilaði af sér 2011 og 2012, með mörgum tugum ágalla sem heill her lögfræðinga og annarra sérfróða þurfti síðan að reyna að lappa upp á.

Sjálf þjóðaratkvæða­greiðslan um málið 20. okt. 2012 var sömuleiðis ólögmæt, ekki aðeins vegna grundvallar-ólög­mætis "ráðsins", sem skipað hafði verið af 30 þing­mönnum 24.3. 2011 með lagabroti gegn þágildandi lögum nr.90/2010 um stjórnlagaþing og kosninga­löggjöf landsins, sem og gegn úrskurði Hæsta­réttar, því að til viðbótar kom hitt, að í því langa og flókna, tvídálka, 47 blað­síðna plaggi, sem lands­mönnum var sent með fremur stuttum fyrirvara fyrir þjóðar­atkvæðagreiðsluna, vantaði nokkrar setningar í 15. tillögu­grein­ina, þannig að þjóðin var ekki full­upplýst um, hvað verið var að kjósa um! Og þetta var aðeins ein margra missmíða á öllu þessu illa til stofnaða smíðaverki, sem hlutdrægur hagsmunaaðili, Illugi Jökulsson, hafði hvatt til að anað yrði út í þvert gegn úrskurði Hæstaréttar og þágildandi lögum. Og vegna allra þessara augljósu, marg-gagnrýndu missmíða, sem og vegna ólögmætrar stofnunar "stjórnlagaráðs" og ósæmandi aðferðar, sem beitt var þá að auki, sóttu aðeins 49,8% þjóðarinnar þessa yfirlýst merkilegu þjóðaratkvæðagreiðslu!

Þar að auki hefur þjóðin aldrei kosið þessar tillögur "ráðsins", sem aðeins hafði umboð hinna 30 þingmanna -- aldrei kosið þetta 114-115 greina vandræðaplagg sem slíkt sem nýja stjórnarskrá landsins, enda er í 1. lagi engin heimild til slíks skv. ákvæðum 79. greinar núgildandi stjórnarskrár, og í 2. lagi var þjóðin ekki að kjósa um þetta plagg sem beina tillögu um stjórnarskrá, heldur hvort hún vildi, að tillögur stjórnlagaráðs yrðu "lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá". Og þetta er EKKI að kjósa nýja stjórnarskrá, eins og þjóðin gerði 1944.

Lýðveldisstjórnarskráin, með nokkrum breytingum sem gerðar voru á henni á 20. öld, er því enn í fullu gildi.

Jón Valur Jensson.

Umdeilt mál samþykkt á Alþingi

Hart tekizt á um fullveldi landsins í eigin málum á Alþingi

Jafnvel Össur Skarphéðinsson segir að í umdeildri þings­álykt­unartillögu* felist meira fullveldisframsal en dæmi séu um. Hans "lausn" er hins vegar ekki skömminni skárri en hans alræmda ESB-auðsveipni fram til þessa: hann vill að við gerum þetta valdaframsal bara auðvelt með því að heimila það með stjórnarskrárbreytingu!!

Allmikið var fjallað um þetta málefni í hádegisfréttum Rúv í dag, enda mikið deilt um það á þingfundi í morgun.

Merkilegt þótti mér hve linur og slappur hinn annars ágæti Birgir Ármannsson reyndist í málinu. Jafnvel Katrín Jakobsdóttir, form. VG, var mun skörulegri í orðum sínum um að það sé mjög alvarlegt mál, ef hér verði gengið hart að fullveldisréttindum landsins.

"Svo bregðast krosstré sem önnur tré" (og á ég þó ekki við krosstré Krists í þessu sambandi, enda er Birgir ekkert af því taginu!).

* Þarna var gefinn tengill beint inn á þingskjal Alþingis með þessari alvarlegu tillögu til þingsályktunar, þ.e. um að Ísland gang­ist und­ir yfirþjóðlegt fjár­mála­eft­ir­lit ESB, en umfjöllun um málið má finna í þessum vefgreinum:

Styrmir Gunnarsson í fyrradag: Athyglisverð niðurstaða hjá Össuri - en skrýtin ályktun

og í gær: Það getur ekki verið að samstaða sé um aukið framsal fullveldis hjá VG (sjá neðar**)

og þessi pistill undirritaðs hér í gær: Fljóta þingmenn sofandi að feigðarósi gagnvart EES-máli sem stefnir í fullveldis­framsals­brot gagnvart stjórnarskrá?

** Vera má, að með grein sinni í gær hafi Styrmi tekizt að ýta með þeim hætti við formanni Vinstri grænna, að hvatt hafi hana til þeirra óvenju-skörulegu orða í dag, sem vísað var til hér ofar.

En NEI, þetta var borin von um Katrínu, eins og ljóst er af orðum Styrmis:

... Hitt kemur meira á óvart, sem fram kemur í fréttum mbl.is, netútgáfu Morgunblaðsins, að Katrín Jakobsdóttir, formaður VG vill líka breyta stjórnarskránni í þessa veru.

Samkvæmt þeirri frétt hefur Katrín sagt á Alþingi að það sé "löngu tímabært að setja ákvæði í stjórnarskrána um heimild til framsals á ríkisvaldi að því gefnu að framsalið njóti stuðnings aukins meirihluta þingmanna".

Uppgjafarstefnan í algleymingi hér! En það er eðlilegt, að Styrmir REYNI, það gerði hann hér (í gær):

• Getur verið að samstaða sé um þessa afstöðu meðal Vinstri grænna?
• Það er einfaldlega óhugsandi.
• Nú skiptir máli að þeir meðlimir Vinstri grænna, sem eru annarrar skoðunar, láti til sín heyra.
• Þeir geta með engu móti tekið þátt í þessum leik.

Og e.t.v. hafði þetta stundaráhrif á Katrínu í þinginu í morgun, nema orð hennar séu bara til að sýnast svo stuttu fyrir kosningar.

En umfram allt höldum þessu máli vakandi með þrýstingi á Alþingi, m.a. með innleggjum á þessa vefsíðu, sem sést víða, og með netpósti til alþingismanna (hér komast menn í netfangaskrá þeirra og símanúmer!). 

Jón Valur Jensson.

Meira framsal en nokkur dæmi eru um

Fljóta þingmenn sofandi að feigðarósi gagnvart EES-máli sem stefnir í fullveldis­framsals­brot gagnvart stjórnarskrá?

Menn ættu að lesa stór­alvar­lega frétt um þings­álykt­un­ar­til­lögu á Alþingi um að Ísland gang­ist und­ir yfirþjóðlegt fjár­mála­eft­ir­lit ESB gegn­um Eft­ir­lits­stofn­un EFTA (ESA). Þetta fæli í sér framsal á fram­kvæmd­ar­valdi og dómsvaldi að ein­hverju leyti, segir Björg Thorarensen, og "íþyngj­andi ákv­arðanir ... gagn­vart lögaðilum og ein­stak­ling­um hér á landi, sem tekn­ar yrðu af sér­hæfðum eft­ir­lits­stofn­un­um ESB á fjár­mála­markaði."

Framsal sam­kvæmt EES-samn­ingn­um hafi upp­haf­lega einkum snú­ist um eitt svið, þ.e. sekta­vald á sviði sam­keppn­is­mála, en síðan hafi fleiri og óskyld svið bæst við (Mbl.is),

og hér er það enn að gerast -- skref í þá átt í þessari óafgreiddu, stórhættu­legu þings­álykt­unartillögu, en þingmenn í stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis virðast fljóta þar sofandi að feigðarósi.

Upphaflegur flutnings­maður þings­ályktunar­tillögunnar var Gunnar Bragi Sveinsson, þáv. utanríkisráðherra!

Grein Hjartar J. Guðmundssonar um málið á Mbl.is er afar skýr og öflug að efni til og rekur vel öll helztu málsatriði, og þar er viðtal hans við Björgu Thor­aren­sen, laga­prófessor við Háskóla Íslands og sérfræðing í stjórn­skip­unarrétti, þunga­miðjan, og rennur fullveldis­sinnum nánast kalt vatn milli skinns og hör­unds að lesa það sem fram kemur í máli hennar. Og HÉR er sú afar fróðlega grein og ekkert of löng fyrir neinn að lesa.

Hér er hins vegar eldri frétt um málið: Stenst ekki stjórn­ar­skrána.

Hér er trúlega eitt þeirra tímavillumála, þar sem alþingismenn fylgjast ekki með þróun mála og láta kerfiskarla í Brussel komast upp með að tala sig til að draga okkur enn meira undir sitt áhrifasvið til að fjötra okkur í sína valdrænandi skriffinnsku. Þegar sjálfur Þorbjörn Þórðarson, vel hæfur, upplýstur viðskipta­blaðamaður Fréttablaðsins og Stöðvar 2, er farinn að skrifa tvívegis nýlega leiðara í Fréttablaðið, þar sem hann varar við tvíbentum ávinningi og jafnvel skaðsamlegum áhrifum EES-samningsins, þá ættu alþingismenn að taka við sér og einsetja sér að flana ekki að neinu í þessu alvörumáli sem hér var um rætt.

Umfram allt má ekki afgreiða þetta mál í bráðræði á lokadögum þessa þings, heldur leggjast aftur vel yfir allt málið og leita umsagna um þings­ályktunar­tillöguna hjá færum stofnunum, samtökum og einstaklingum utan þings, en fram kemur á þessari vefsíðu Alþingis, að einungis var send umsagnarbeiðni um málið til EINS aðila! ("Allar umsagnabeiðnir (1).")

Þetta eru ekki boðleg vinnubrögð Alþingis í stórmáli!

Jón Valur Jensson.

Verður ekki lengra komist

"Viðreisn" vill taka þátt í að manna eða kosta ESB-her (fylgir í pakkanum með innlimun í ESB ásamt öðru ókræsilegu)

Í Brexit-vandræðum vilja Bruss­el-ráðamenn þétta raðirnar, styrkja völd ESB og m.a. koma á fót ESB-her (en vilja ekki að Frakk­ar sjái einir um það).

Hér er ný skoðana­könnun um afstöðu Ís­lend­inga til þessa fram­tíðar"kosts":

SKOЭANA­KÖNNUN á vef Útvarps Sögu 15. til 16. sept. 2016:

Eiga Íslendingar að taka þátt í hernaðarsamstafi Evrópusambandsins?

•  Nei: 90,63%
•  Já: 7,07%
•  Hlutlaus: 2,29%.

Ekki margir fylgjandi hér þessu framtíðarmáli "Viðreisnar"! Augljóst er, að ESB-her yrði rekinn og mannaður af öllum meðlimaríkjunum. Ef við Íslendingar færum þarna inn, að hvöt gamalla Icesave-berserkja eins og Benedikts Jóhannessonar Zoëga, þá er viðbúið, að Ísland yrði að bjóða fram nýliða í þann her, hvort sem um beina herskyldu yrði að ræða eður ei. En ef hér yrði þvertekið fyrir það af stjórnvöldum að manna þann her með Íslendingum, þá yrði að sjálfsögðu ætlazt til þess, að við yrðum að borga þeim mun meira framlag til að standa undir kostnaði við þann her.

 

Svo er ekki einu sinni víst, að íslenzk stjórnvöld í ESB-meðlimaríki gætu neitað þeim Íslendingum, sem hefðu áhuga á svona hernaðar-ævintýramennsku, um að munztra sig í ESB-herinn -- þeir yrðu úrskurðaðir jafnréttháir til að afla sér slíkrar vinnu eins og borgarar í öðrum ESB-ríkjum -- já úrskurðaðir það í sérstakri ákvörðun ESB-dómstólsins í Lúxemborg, sem eins og allir eiga að vita yrði æðsti dómstóll Íslands, ef Viðreisnar- og öðrum landsölumönnum hér á landi tækist að koma okkur undir ok Evrópusambandsins.

 

En tökum svo líka eftir þessu:

• "Viðreisn" vill afnema hér hvalveiðar og selveiði fyrir fullt og allt, einnig hákarlaveiði, til að þókknast Evrópusambandinu. 
• "Viðreisn" vill kippa stoðunum undan íslenzkri landbúnaðarframleiðslu með því að leyfa hér innflutning á kjöti frá ESB-löndum, þar sem notuð eru 60 sinnum meiri sýklalyf í hráefnið en hér (Spánn) eða 40 sinnum meiri (Þýzkaland).
• "Viðreisn" vill gefa evrópskum auðhringum skotleyfi á íslenzkar útgerðir og opna hér fiskimiðin fyrir jafnri aðstöðu ESB-útgerða.*

Og þá er alveg ógetið um stærsta málið: að lög Evrópusambandsins yrðu öll að lögum hér, og þar sem þau rækjust á íslenzk lög, myndu lög ESB ráða úrslitum. Kæmu upp vafaatriði þar um, yrði valdið í höndum ESB-dómstólsins ú Lúxemborg að úrskurða um það "rétta"!

 

Upp á slíkar trakteringar bjóða bæði "Viðreisn" og Samfylkingin íslenzkri þjóð í aðdraganda komandi þingkosninga!

 

* Sbr. m.a.: 

Sjávarmálastjóri Spánar: auðlindir "evrópusambandsvæddar" þegar ríki gengur í ESB

"Íslendingar verða að samþykkja og virða löggjöf Evrópusambandsins í sjávarútvegsmálum" -- ekki boðið upp á annað í ESB!

Malta fræðir okkur ekkert um að óhætt sé að sogast inn í Evrópubandalagið

ESB tekur sér alræðisvald yfir fiskveiðilögsögu milli 12 og 200 mílna!

Jón Kristjánsson fiskifræðingur ritar (21.4. 2013): Fjarstæða að við fengjum að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB

Samanber einnig þessar greinar:

ESB vann beinlínis gegn íslenzkri þjóð frá upphafi til enda í Icesave-atganginum - viðurkennt af áhrifamönnum hér!

Og síðast, en ekki sízt: Haraldur Hansson: Ísland svipt sjálfsforræði.

Jón Valur Jensson.

Segir ESB í erfiðri stöðu

Öfugmælamaðurinn / mærir liðsmenn sína. / Fús vill "Áfram"-faðirinn / fullveldinu týna.

Icesave-greiðslusinninn eindregni Bene­dikt Jó­hann­es­son í "Við­reisn" er afar ánægður með tvo aflóga ráðherra, Þor­stein Páls­son og Þor­gerði Katrínu, sem var mjög frjáls­lynd gagnvart óheyri­legu kúlu­láni manns síns, "þannig ég get ekki annað en verið mjög glaður yfir því,“ seg­ir hann um þá ákvörðun þeirra að ganga til liðs við Viðreisn. Þorsteinn er alræmdur ESB-maður og skánar ekki.

Bene­dikt á eftir að gera þjóðinni grein fyrir því, hvaðan hann hefði tekið þá ca. 70 milljarða króna, sem Buchheit-samningurinn (sem hann barðist fyrir eins og ljón) væri búinn að kosta ríkissjóð í einbera vexti (óendurkræfa og greiðslu­skylda í pundum og evrum samkvæmt þeim svika­samningi). Hefði hann t.d. skorið meira niður í heilbrigðis­kerfinu til að láta enda sína ná þarna saman, ef hann hefði setið í fjármálaráðuneytinu, eða látið öryrkja og aldraða blæða?

Benedikt og félagar í öfugmælaklúbbnum "Áfram" voru afar seigir að ná sér í 20 milljóna króna áróðursfé til að kosta m.a. sína landsfrægu hákarls­auglýs­ingu sem átti að kenna Íslendingum þá skynsemi og ráðdeild að gjöra svo vel að borga Icesave-kröfur Gordons Brown og Downings, þvert gegn lagalegum rétti þjóðarinnar. Meðal styrktaraðila í Icesave-vinafélaginu "Áfram" voru Sam­tök fjármála­fyrirtækja (SFF), Samtök atvinnu­lífsins (SA) og Samtök iðnað­ar­ins (SI). "Sem start-gjald veittu þessi samtök Áfram-hópnum milljón krónur, hvert fyrir sig. Alls munu styrkir sem Áfram-hópurinn þáði hjá fyrirtækjum og almanna-samtökum hafa numið 20 milljónum króna. Til samanburðar fekk Samstaða þjóðar gegn Icesave um 20 þúsund krónur frá fyrirtækjum og almanna-samtökum." (Loftur Altice Þorsteinsson verkfræðingur ritaði.)

Nú þarf Benedikt að upplýsa, hvaðan "Viðreisn" fær allt sitt áróðursfé til að vinna að innlimun Íslands í Evrópusambandið (þetta sem Jón Baldvin Hanni­bals­son líkir, vegna ástands þess, við brennandi hús, sem enginn vilji fara inn í). Fá "Viðreisnarmenn" enn sína milljóna­styrki frá SA og SI? (nota bene kemur Þorsteinn Víglundsson beint af þeim slóðum). Eða er verið að misnota lífeyr­is­sjóðina til slíks? Eða ná þræðirnir kannski alla leið til Brussel? En þaðan berst hingað ærið mútu- og styrkjafé nú þegar og skiptir milljörðum. Eitt er víst, að leigan á Hörpu og veitingarnar þar á opnum kynningarfundi hafa kostað sitt, og svo er haldið uppi viðamikilli flokksskrifstofu og áróðursstarfi.

Benedikt er reyndar sérfræðingur í rekstri öfugmælafélaga, hann er einn af stofn­endum og stjórnar­mönnum öfug­mæla­selskaparins "Já Ísland!" sem er samansafn meira en 4.500 forstokkaðra ESB-áhangenda!

„Í einni setn­ingu er okk­ar meg­in­stefna sú að við vilj­um leyfa fólki að ráða sér sjálft en ekki vera að hugsa fyr­ir það eins og gömlu flokk­arn­ir hafa verið að gera,“ segir Benedikt, en var hann ekki einmitt, í bandalagi við svikula fjölmiðla og álitsgjafa, að reyna að segja þjóðinni hvað hún ætti að gera í Icesave-málinu?

Jón Valur Jensson.

Getur ekki annað en verið glaður

Fullveldis-andstæður flokkur, "Björt framtíð", þjónar evrópsku stórveldi

Þing­menn Bjartr­ar framtíðar afhjúpa sig nú með enn frekari hætti sem þægar eða fjar­stýrð­ar jarð­ýtur í þágu inn­limunar í Evr­ópu­sam­band­ið. Áhugi þeirra á þjóðar­atkvæði um að "frek­ari skref verði tek­in í átt að inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið" birtist á ný í formi frum­varps "til breyt­inga á lög­um um fram­kvæmd þjóðar­at­kvæðagreiðsla, þess efn­is að heim­ilt verði að víkja frá ákvæðum lag­anna um þriggja mánaða lág­marks­frest áður en þjóðar­at­kvæði fer fram, ef mögu­legt er að það fari fram sam­hliða al­menn­um kosn­ing­um inn­an þess tíma." Fyrsti flutn­ings­maður er Páll Val­ur Björns­son, þingmaður flokks­ins.

Í frum­varpinu er látið sem "aug­ljós þjóðhags­leg rök" mæli með því, "enda hleyp­ur kostnaður sam­fé­lags­ins af sjálf­stæðri þjóðar­at­kvæðagreiðslu á hundr­uðum millj­óna króna sem með þess­um hætti mætti spara."

Þetta sama "sparn­aðar-sjónarmið" heyrðist í öðru ekki síður þungvægu meginmáli: þegar Jóhönnu­stjórn vildi sniðganga samhljóða úrskurð fullskipaðs Hæstaréttar um að kosningin til stjórnlaga­þings hefði reynzt stórgölluð og ógild. Þá vildu forystu­menn vinstri flokkanna ekki hlíta lögum (um stjórnlagaþing og kosningar) með því að endurtaka kosningu til stjórnlagaþings, létu sem þeir þyrftu að spara peninga fyrir þjóðina með því að sleppa kosningunni, ákváðu í staðinn að fara fram hjá lögum og úrskurði Hæstarréttar með því að bjóða 25 manns, sem höfðu verið sviptir kjörbréfum sínum og höfðu ekkert umboð kjósenda, að "stjórnlagaráðsmönnum" -- og létu gott heita, að einungis 30 þingmenn stóðu að þeirri ólöglegu þingsályktunartillögu sem mælti fyrir um skipan stjórnlagaráðs!

Frumvarpsmennirnir sex í þessu nýja máli treysta því augljóslega ekki, að landslýðurinn hafi mikinn áhuga á þessar þjóðaratkvæðagreiðslu þeirra, ekki nægan til að fá marga á kjörstað, sbr. fámennið, 48,9%, sem greiddi atkvæði um "nýja stjórnarskrá stjórnlagaráðs"; en hér yrði þó um enn fásóttari atkvæðagreiðslu að ræða. Þess vegna telja þessir frumvarpsmenn,* þörf á því að finna sér gulrót til að trekkja fólk á kjörstað og að einfaldast sé (af því að þeir eigi líka í sinni ESB-þörf rétt á því að fara fram hjá reglum) að halda kosninguna bara samhliða alþingiskosningum, sem sé miklu fyrr en þeirra eigin fyrri frumvarpsákvæði um þjóðaratkvæðagreiðslur hefðu heimilað! Þess vegna segja þau í hræsnisfullu lýðskrumi sínu: "Jafn­framt liggja lýðræðis­leg rök að baki fyr­ir­komu­lag­inu þar sem lík­urn­ar á góðri kjör­sókn í þjóðar­at­kvæðagreiðslu aukast fari hún fram sam­hliða al­menn­um kosn­ing­um." Og svo bæta þau við, að ekki þurfi að hafa áhyggj­ur af því að þing­menn mis­noti sér slíkt ákvæði -- einmitt þegar þau gefa sjálf dæmi um slíka misnotkun!

Án efa verður þetta frumvarp litið hýru auga af útsendurum Evrópu­sam­bands­ins hér á landi, sem hugsanlega hafa líka verið ráðgjafar frumvarpsaðila. Fyrsti flutningsmaður frumvarpsins er ESB-maðurinn Páll Valur Björnsson, þingmaður Bjartrar framtíðar, meðlimur öfugmælasamtakanna "Já Ísland!". Allir hinir fimm flutningsmennirnir eru úr "Bjartri framtíð" og spurning hvort sá visnandi flokkur er að búast við fjárstyrk frá Evrópusambandinu fyrir þessar hugsanlega síðustu alþingiskosningar sem þeir eiga völ á. Vitað er, að mörg félög og samtök víla ekki fyrir sér að þiggja háar fjárupphæðir, sem Brusselmenn hafa fiskað upp úr vösum skattgreiðenda í Evrópu.

* En meðal hinna flutningsmannanna í sex manna flokknum er t.d. Bryn­hild­ur Pét­urs­dótt­ir í nefndum öfugmælasamtökum, "Já Ísland!", einnig Guðmund­ur Stein­gríms­son (sem er að hverfa af þingi) og Ótt­arr Proppé. Einungis tveir af þessum BF-þingmönnum, Björt Ólafs­dótt­ir og Ró­bert Mars­hall, eru ekki meðlimir öfugmælasamtakanna.

Jón Valur Jensson.

Víkja megi frá lágmarksfresti