Rússar bjóða betri lánakjör en ESB og AGS, segir forseti Kýpur

Forseti Kýpur, Demetris Christofias hefur upplýst, að Rússar bjóði Kýpur betri lánakjör en Evrópusambandið og Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn gera með neyðarláni sínu en Kýpur semur nú um neyðarlán við ESB og AGS.

Demetris Christofias er mikið í mun að Kýpur geti haldið 10% fyrirtækjaskatti, sem komið var á löngu áður en Kýpur gekk í ESB. Hann segist muni berjast fyrir því að skattarnir verði ekki hækkaðir vegna krafna ESB og AGS við afgreiðslu neyðarlánsins.

Talsmaður rússnesku Dúmunnar, Sergey Naryshkin, sagði við opnun World Media Summit í Moskvu í vikkunni, að hann teldi að með Kýpur í forsæti ESB mætti búast við mildari afstöðu ESB varðandi vegabréf til Rússlands.

"Núverandi fyrirkomulag er yfirgengilega strangt og hamlar viðskiptum og mannlegum samskiptum," sagði Sergey Naryshkin.

Horfurnar verri en áður var talið

ESB-ríkin eru forstokkuð í friðunarstefnu sinni

Hnúfubaka, sem eru EKKI í útrýmingarhættu*, vilja Evrópusambandsríki banna með öllu að veiða við Grænland! Danmörk, ein ESB-ríkja, stóð með grænlenzkum frumbyggjum, sem vildu veiða 10 dýr!

• Alþjóðahvalveiðiráðið hafnaði í dag tillögu um að heimila Grænlendingum að veiða 10 hnúfubaka árlega á grundvelli frumbyggjaveiða. Evrópusambandsríkin lögðust gegn tillögunni.Danmörk óskaði eftir því að hvalveiðiráðið heimilaði Grænlendingum að veiða hvali á grundvelli frumbyggjaveiða. Öll Evrópusambandsríkin utan Danmörku lögðust gegn tillögunni. Talsmaður ESB segir að reynt hafi verið að ná samkomulagi um takmarkaðar veiðar. Eftir að sú tilraun mistókst og ákveðið var að bera tillöguna undir ráðið hefðu ESB-ríkin ákveðið að greiða atkvæði gegn tillögunni. (Mbl.is.) 

Þetta minnir á harkalega framgöngu Evrópusammbandsins í makrílmálinu. Ætla menn í alvöru að fá þessu stórveldi í hendur úrskurðarvald yfir hvalveiðum, selveiðum, hákarlaveiðum og fiskveiðum við Ísland -- og refaveiðum uppi á landi?!

 Hnúfubakar eru ekki í útrýmingarhættu við Ísland.

* Jón Már Halldórsson líffræðingur svaraði m.a. þannig á Vísindavefnum (HÉR) spurningunni: "Eru hnúfubakar í hættu við Ísland?": 

• "Talning [á hnúfubökum við Ísland] var fyrst framkvæmd [af Hafrannsóknastofnun] árið 1987 og þá reyndust vera um tvö þúsund hnúfubakar (Megaptera novaeangliae) á talningarsvæðinu. Árin 1995 og 2001 var fjöldinn um fjórtán þúsund einstaklingar. Að mati líffræðinga hefur árleg fjölgun hnúfubaka á tímabilinu frá 1986 til 2001 verið um 11,4% sem telst vera allnokkur fjölgun miðað við að hér er um stórt spendýr að ræða.
• Hnúfubakur hefur verið friðaður síðan 1985. Nú telst stofninn alls ekki vera í útrýmingarhættu heldur gæti þolað sjálfbærar veiðar að mati Gísla Víkingssonar, hvalasérfræðings hjá Hafrannsóknarstofnun."

Ætla menn að fara eftir vísindunum eða einfaldlega eigin fordómum? ESB hefur gefið sitt svar! Og svar þess er knúið fram með valdi.

Jón Valur Jensson. 

ESB hafnar hvalveiðum Grænlendinga

Oddný Harðardóttir fjármálaráðherra breiðir út, að Ísland vilji fara inn í ESB og taka upp evruna

Oddný Harðardóttir, fjármálaráðherra Íslands segir í viðtali við Wall Street Journal, að Ísland vilji fara inn í ESB og hún telji að fara verði "alla leið", þ.e.a.s. að taka upp evruna líka.

Wall Street Journal túlkar orð hennar á þann veg, að Íslendingar séu ólmir að ganga í ESB og taka upp evruna, en virðist óvitandi um að þrír fjórðu hlutar þjóðarinnar vill leggja umsóknina til hliðar. 

Oddný Harðardóttir gefur í skyn, að ríkisstjórn Samfylkingarinnar hafi bjargað Íslandi og að "ESB getur komist eins vel út úr kreppunni og Ísland".

Nýlega hafa fregnir borist af því, "að kreppunni sé lokið" á Íslandi og eru m.a. kaup Seðlabankans á láni á hærri vöxtum til að greiða niður lán á lægri vöxtum notuð því til rökstuðnings. Fréttir af "kreppulokunum" hefur verið dreift víða um heiminn að undanförnu og þjónar pólitískum tilgangi ríkisstjórnarinnar til að beina athyglinni að sér sem "bjargvætti" Íslands.

Ekkert er fjarri sannleikanum:

Ísland var nær skuldlaust land undir leiðsögn Sjálfstæðisflokksins og Davíðs Oddssonar og Geirs Haarde, þegar kreppan skall á 2008.

Davíð Oddsson lagði fram þá skilgreiningu, sem var grundvöllur neyðarlaganna og sú íslenska leið, sem aðrir ættu að læra af: "við eigum ekki að borga skuldir óreiðumanna."

Þvert á móti þessarri efnahagsstefnu hefur ríkisstjórnin í tvígang reynt að þvinga þjóðina að greiða fyrir þrotabú fjármálasvindlara í Icesave. Forsetinn og þjóðin hafa afdráttarlaust hafnað leið krata og vinstrigrænna. 

Oddný Harðardóttir hefur nú bætt sjálfri sér á listann með Össuri Skarphéðinssyni og Steingrými Sigfússyni, sem vinna verk svartfættlinga að skilja eftir óhrein spor í fjölmiðlum erlendis.

Ísland á betra skilið, að frekar sé haft það sem sannara reynist.

gs 

Oddný í viðtali við Wall Street Journal

Damanaki viðrar hótanir og augljósar blekkingar í örstuttu Rúv-viðtali

Sjávarútvegsstjóri (ráðherraígildi) Evrópusambandsins, Damanaki, virðist skrökva hér nánast í beinni útsendingu, með grófum áróðursklækjum gagnvart Íslendingum.

Hún tengir ESB-viðræðuferlið við makrílmálið, og er svo að sjá sem hún þykist þekkja sína íslenzku sérlegu ESB-vini (Samfylkinguna og viðhengi hennar) nægilega vel til að reiða megi sig á það, að þeir láti undan þrýstingnum og gefi eftir af rétti okkar til makrílveiða í okkar eigin efnahagslögsögu, þar sem öll rök ættu þvert á móti að gefa okkur meira en tvöföldun veiðanna, ekki fjórfalt til fimmfalt minni en við höfum stundað!

Hún lætur þó sem hér sé ekki um neinar hótanir að ræða til að þvinga okkur til uppgjafar í makrílmálinu, því að hún sé svo bjartsýn á, að samningum um málið verði lokið í september. Þegar á hana er svo gengið með bjartsýnina, kemur í ljós, að hún er einungis "slightly optimistic" í raun! Það merkir: svolítið bjartsýn, ekki bjartsýn í alvöru.

Hún segir "skiptar skoðanir um það í ráðherraráðinu, hvort hefja eigi viðræður við Íslendinga um sjávarútvegsmál í tengslum við aðildarumsókn". Þótt þetta hljómi vel í eyrum þeirra, sem vilja ekkert með þessa umsókn hafa, heldur eigi að senda hana án tafar í ruslafötuna, þá verður að hafa hér hugfast, að þessi orð hennar virka sem þumalskrúfa á þá í ríkisstjórninni og Alþingi sem vilja óðir og uppvægir láta innlima lýðveldið Ísland í stórríki, þar sem æðstu völd, þ.m.t. allt æðsta löggjafarvald, yrði í höndum annarra en okkar sjálfra. Það á LÍKA við um sjávarútvegsmálin, enda kemur það alveg skýrt fram hjá Damanaki, að við yrðum þar að lúta forræði Evrópusambandsin, sbr. t.d. hér: "„Ráðherraráðið [ekki Ísland, aths. jvj.] ákveður hvenær [sjávaruútvegs]kaflinn verður opnaður“, segir Damanaki. Það muni horfa til þess hvort Ísland fer að reglum sambandsins." (Heimild frá í gær).

Damanaki vílar ekki fyrir sér að reyna að komast upp með að skrökva því að okkur, að "Evrópusambandið hafi teygt sig langt" (svo!!). Þessu heldur hún fram hér í annarri Rúv-frétt, en þetta er firra, því að "tilboð", sem hækkað er úr nánast engu (3% veiði fyrir okkur af heildarveiði makríls í NA-Atlantshafi) og um jafnvel 60%, er ekki orðið nema 4,8%! Á sama tíma er 40% af líftíma makrílsins HÉR við Ísland þar sem hann fitar sig á átu í íslenzkri efnahagslögsögu, svo að nemur á 2. milljón tonna af fæðu ofan í hann!

Það er illt í efni, ef Össur Skarphéðinsson er orðinn aðalsamningamaður okkar í stað Tómasar H. Heiðar, sérfræðings í hafréttarmálum, sem ráðherrann vék úr nefndinni. Tómas fekk þá ordru, að hann ætti að "ná samningum", en gerði það ekki, þ.e. sýndi ekki þá hlýðni að semja með þeirri dýrkeyptu málamiðlunar-eftirgjöf, sem Brusselvaldið ætlaðist til, og þá náðust engir samningar. Tómas þekkir rétt okkar inn og út, en Össur ætlast til annars af sínum mönnum, að því er séð verður. Lakari leik í þessu tafli gat hann ekki leikið en þann að fjarlægja Tómas, okkar öflugasta mann, úr samninganefndinni, en án efa hugnast þetta Brusselvaldinu, þ.m.t. frú Damanaki, ekki síður vel en brottvikning Jóns Bjarnasonar úr ríkisstjórninni.

Hér er fréttin í 10-fréttum Sjónvarpsins þetta þriðjudagskvöld í heild:

• Ingólfur Bjarni Sigfússon: Sjávarútvegsstjóri Evrópusambandsins segir að skiptar skoðanir séu um það í ráðherraráðinu hvort hefja eigi viðræður við Íslendinga um sjávarútvegsmál í tengslum við aðildarumsókn. Íslendingar verði að ganga til samninga um makrílveiðar og megi ekki ákveða einhliða, hve mikið þeir veiða. – Evrópusambandið undirbýr löggjöf um refsiaðgerðir gagnvart ríkjum sem gera slíkt. 
• Fréttakona: Can you like assess [meta] how likely it is that Iceland will be sanctioned [beitt refsiaðgerðum]?
• Damanaki: Zero procent. I think that we are going to reach an agreement. This is my assessment.
• Fréttakona: So, how optimistic are you that there will be an agreement about the mackerell?
• Damanaki: Well, I can say that the challenge is there. September is very near, it's after two months. So we have to work hard. I am slightly optimistic, this is what I have to do always; I'm slight(ly) optimistic, because this helps everybody to focus on the target. 

Hér er hnefinn í raun enn á lofti: þessir samningar VERÐI að nást og það með málamiðlun (= verulegri eftirgjöf) af ÍSLANDS hálfu*, ella geti Össurarflokkurinn ekki treyst á að komast inn í Evrópusambandið.

Í þessu málflutnings-hlutverki Damanaki er vitaskuld beitt blekkingum, því að ávinningurinn Ísland er Evrópusambandinu margfalt meira virði en allar samanlagðar makrílveiðar í NA-Atlantshafi út næstu aldir. Hér er á hinn bóginn verið að þókknast þrýstihópum í ESB, heilu ríkjunum eins og Stóra-Bretlandi, Írlandi og Frakklandi; framkvæmdastjórn ESB ætlar ekki að láta þau ríki hafa neitt á sig að klaga, að ekki hafi allt verið reynt til að þrýsta Íslendingum til uppgjafar fyrir frekjulegum kröfum þeirra til mestalls makrílsins.

Um leið og við þessu yrði brugðizt af fullri sannfæringu, einurð og ákveðni um að hér komi engin slík sviksamleg "málamiðlun" til greina, þá mun án efa koma í ljós, að Evrópusambandið er ekki síður pappírstígrisdýr til nokkurra stórræða hér heldur en Bretar til þess verkefnis að sigrast á okkur með herflota sínum í þorskastríðunum, gegn íslenzkum víraklippum! En það, sem við höfðum þá með okkur líka, var ekki aðeins réttlætið eins og nú, heldur EINURÐ ÞJÓÐARINNAR og SAMSTAÐA, sem náði líka til stjórnmálastéttarinnar.

Nú má enginn brestur verða á slíkri samstöðu, og verða allir góðir menn að gera stjórnmálamönnunum það ljóst, að undanhald og uppgjöf þjóðarhagsmuna kemur hér ekki til greina.

* "„Við höfum gert mikið“, segir Damanaki. „Við höfum boðið Íslendingum 60% meira af makrílkvótanum en við gerðum fyrir þremur árum. Svo mér finnst að íslenska ríkisstjórnin þurfi að koma til móts við okkur, því um það snúast viðræður, að ná málamiðlun“. Hún náist ekki ef aðeins annar aðilinn gefur eftir." (Úr Rúv-fréttinni frá hádegi í gær.) – Þau hafa sem sé hækkað sig upp í um 4,8% vildartilboð (!!!), og nú sé það ÍSLANDS að koma til móts við gráðugu ríkin í ESB! 

Jón Valur Jensson. 

Einar: Bein tengsl makríldeilunnar og ESB-umsóknar

Meirihluti fjárfesta býst við að a.m.k. eitt ríki yfirgefi evrusvæðið innan árs

Í nýrri skoðunakönnun hjá þýzka Sentix rannsóknarhópnum s.l. mánudag töldu yfir 55% aðspurðra fjárfesta, að a.m.k. eitt ríki yfirgefi evrusvæðið innan árs. 

Könnunin náði till 1.000 fjárfesta sem fylgdust með fundarhöldum ESB í Bryssel 28.-29. júní s.l. 

Þetta kemur fram á vefsíðunni euobserver.com 

Biðlar til frönsku þjóðarinnar

Evran á enga framtíð, segir Lars Wohlin fyrrum seðlabankastjóri Svíþjóðar

Lars Wohlin, fyrrum seðlabankastjóri Svíþjóðar og þingmaður Evrópuþingsins, segir í viðtali við Sænska Dagblaðið 1. júlí, að evran eigi enga framtíð. "Evran mun ekki lifa af sem sameiginleg mynt." Á sínum tíma stofnaði hann ESB-krítíska flokkinn Júnílistann með Nils Lundgren þjóðhagfræðingi. Flokkurinn fékk yfir 14% af atkvæðunum í kosningunum till Evrópuþingsins árið 2004.

Fyrir Lars Wohlin er stóra spurningin, hvernig hægt er að skapa virkt samstarf í Evrópu án evrunnar. Slíkt yrði að vaxa fram frá grasrótinni með stuðningi fólksins.

"Ég skil ekki, hvernig hægt er að trúa því, að Þýzkaland með sínu afkastamikla hagkerfi geti orðið sameiginlegur hluti efnahagskerfis með löndum eins og Grikklandi og Portúgal, það kemur ekki heim og saman. Þau lönd geta aldrei borgað skuldir sínar."

Lars Wohlin telur, að evran sé stærsti bófinn í gríska harmleiknum. "Land sem lifir á landbúnaði og ferðamönnum getur ekki keppt við t.d. þýzka iðnaðinn," segir hann.

"Enginn mun vilja setja fram spurninguna, hvort Svíar eigi að taka upp evruna í sænsku þingkosningunum 2014. Lokið verður lagt á og það verða engar umræður."

Eftir umræðurnar í vor um Grexit, þ.e. að Grikkland yfirgefi evruna, hefur nú hugtakið Fixit náð fótfestu, þ.e. að Finnar yfirgefi evruna. Lars Wohlin vill að Norðurlöndin vinni saman og taki upp sameiginlegan gjaldmiðil. "Slíkt gæti gefið okkur sterka rödd bæði stjórnmálalega og efnahagslega."

"Að reyna að skapa Bandaríki Evrópu er dauðadæmt. Það er enginn stuðningur frá fólkinu fyrir því og þá gengur það ekki."

gs 

Efasemdir um ESB-atkvæðagreiðslu

Andstaða við inntöku Íslands í Evrópusambandið átti sinn mikilvæga þátt í sigri forsetans

Forsetakosningarnar snerust ekki aðeins um þá lýðræðisbyltingu, sem Ólafur Ragnar talar réttilega um og fólgin var í virkjun málskotsréttarins og úrskurði þjóðarinnar í Icesave-málinu, heldur einnig um ESB-málin, eins og fram kom í viðtali forsetans við Lóu Pind Aldísardóttur á Bylgjunni nú í hádeginu.

Ólafur sagðist þar myndu tryggja, að niðurstaða þjóðaratkvæðagreiðslu verði endanleg, en ekki bara ráðgefandi. Þá kvaðst hann áfram myndu halda við að hugsa og ræða um Evrópusambandsmál og deila þeim hugsunum sínum með þjóðinni, eins og hann gerði þegar hann benti á, að í nánast allri Norður-Evrópu og allt frá Grænlandi, Íslandi, Færeyjum, Bretlandi og austur um alla Skandinavíu fyrirfyndist engin evruþjóð, það væri ekki fyrr en komið væri til Finnlands, sem evran hefði verið tekin upp sem gjaldmiðill; hún væri fyrst og fremst í notkun á meginlandinu (sunnan Norðursjávar og Eystrasalts).

Hann sagði forsetann ekki eiga að verða foringi annarrar hreyfingarinnar, með og móti inngöngu í Evrópusambandið, en deila hlyti hann þekkingu sinni með þjóðinni.

• Þá sagði Ólafur umræðu um bakland hans vera á nokkrum villigötum. Stuðningsmenn hans hefðu komið úr öllum stjórnmálaflokkum en ekki aðeins úr flokkum í stjórnarandstöðunni. (Mbl.is.)

Þetta er algerlega rétt, en Rúv-Sjónvarpið reyndi mikið til þess í nótt að klína því á forsetann, að eina fagnaðarsamkoma stuðningsmanna hans hefði verið í Valhöll. Þar var þó aðeins um 20-30 ungmenni að ræða, sannarlega vökul og hress, en það voru menn líka á þúsundum heimila heitra stuðningsmanna Ólafs Ragnars nú í nótt og á þessum gleðinnar sunnudegi.   

Jón Valur Jensson. 

Krafa um aukið lýðræði

Fréttablaðið vill taka þátt í skuldasöfnun og hallarekstri ESB

Í leiðara Fréttablaðsins nýlega gagnrýnir Ólafur Þ. Stephensen Sjálfstæðisflokkinn fyrir að vera eina undantekningin frá hópi flokka íhalds- og hægriflokka á Norðurlöndum. Ólafur spyr um útskýringar Sjálfstæðisflokksins, hvers vegna allt sé svo öðru vísi varðandi Ísland en hin Norðurlöndin. Hann skrifar m.a.:

"Meiningin er ekki að stofnanir Evrópusambandsins skipti sér af því hvernig skattfé í einstökum ríkjum er varið, heldur að settar verði reglur um að ekki megi reka ríkissjóði með gegndarlausum halla eða safna of miklum skuldum. Af hverju finnst íslenzkum íhaldsmönnum það slæmt? Finnst þeim hallarekstur og skuldasöfnun spennandi?"

Það virðist hafa farið fram hjá ritstjóra Fréttablaðins, að allar tillögur embættismanna ESB í Brussel miðast að því að koma á einni yfirstjórn fjármála aðildarríkjanna í Brussel með ákvörðunarrétti framkvæmdastjórnarinnar að ákveða fjárlög ríkjanna að meðtaldri skattinnheimtu. Enginn forystumaður Sjálfstæðisflokksins hefur nokkurn tíman haldið því fram, að skilmálar Maastricht um hámark skuldasöfnunar eða ríkishalla séu slæm viðmiðun. Þvert á móti hefur það margoft komið fram, að þessi viðmiðunaratriði væru góð leitarmerki fyrir íslenskan fjárhag burtséð frá aðildarumsókn að ESB.

Ritstjóri Fréttablaðsins virðist ekki þekkja til þeirrar staðreyndar - eða það er e.t.v. of óþægileg staðreynd að tala um, að einungis fjögur ríki ESB fylgja Maastrichtsáttmálanum: Svíþjóð, Finnland, Eistland og Lúxembúrg. Öll hin brjóta sáttmálann. Þess vegna hittir spurning Ólafs hann sjálfan: Finnst Fréttablaðinu það slæmt að halda sér burtu frá gegndarlausri skuldasöfnun og hallarekstri ESB-ríkjanna?

Fréttablaðið dreifir fölskum upplýsingum, þegar það breiðir yfir staðreyndir og heldur uppi linnulausum áróðri um að Ísland eigi að ganga með í ESB. Að líta fram hjá augljósum staðreyndum um skuldastöðu ESB ríkja og hrun evrunnar er ekki sæmandi neinum miðlum, sem vilja láta taka mark á sér. 

Það er einmitt þess vegna, sem Ólafur Stephenssen ritstýrir Fréttablaðinu en ekki Morgunblaðinu.

 

gs 

Fjárkúgun með lokkandi evruskuldabréfum í þágu vaxandi fullveldisframsals?

Angela Merkel kanzlari virðist vilja "blackmaila" evruríkin: Evruskuldabréfin, sem hún hafði sagzt ALDREI myndu samþykkja, meðan hún lifði, er hún nú reiðubúin að opna á, EF Evrópusambandinu er látið í té fullnaðarvald yfir fjárlagagerð ESB-ríkjanna!!

Það var sjálfur Wolfgang Schäuble, fjármálaráðherra Þýzkalands, einn voldugasti maður ESB, sem staðfesti þessa "stefnubreytingu" Merkel í viðtali við bandaríska blaðið Wall Street Journal í dag.

Eins og varaformaður samtakanna, sem standa að þessari vefsíðu (fullveldi.blog.is), sagði í bréfi til mín, er þetta reyndar "samningataktík, sem Þjóðverjar og Frakkar hafa beitt lengi: þeir hittast fyrst og semja tillögur og þá hafa þeir alltaf eitthvað með til að semja um og "gefa eftir". Þegar þau hafa gert það ná þau þeim markmiðum, sem þau í upphafi vildu ná." (Gústaf Adolf Skúlason, sem margir þekkja að góðu vegna snarpra Morgunblaðsgreina hans um efnahags- og sjávarútvegsmál.)

Ekkert lát virðist á þeim upptekna hætti ráðamanna í Berlín og París að ráðskast með minni ríkin í Evrópusambandinu, eins og sést af framangreindum tíðindum. Ekki mun það lægja í þeim rostann, þegar atkvæðavægi þeirra eykst stórum hinn 1. nóvember 2014, samkvæmt Lissabon-sáttmálanum, þegar Frakkland fer úr 8,41% atkvæðavægi í ráðherraráði og leiðtogaráði ESB í 12,88% og Þýzkaland úr 8,41% í 16,41%! Ef land okkar yrði þar eitt inntökulandið, fengjum við þar í mesta lagi 0,06% atkvæðavægi! Og þarna er um að ræða einhverjar voldugustu stofnanir Evrópusambandsins: ráðherraráðið er t.d. með æðsta löggjafarvald yfir sjávarútvegsmálunum!

Það er líklega yfir þessum dýrðarinnar ávinningi, 0,06% vægi, sem Ólafur Stephensen, ritstjóri Fréttablaðsins, ranghvolfir augunum í himneskri sýn í leiðara þar í dag. En BARA AUKNINGIN 1.11. 2014 hjá hinum nú þegar valdfreku Frökkum og Þjóðverjum (aukningin samtals 12,47% alls atkvæðavægis í ráðunum tveimur) er næstum 208 sinnum meiri en það litla atkvæðavægi sem Litla-Ísland fengi. Já, þá væri sannarlega orðin ástæða til að tala aftur um Litla-Ísland, sem þá væri komið upp á náð og miskunn þessara gömlu stórvelda og annarra aflóga nýlenduvelda, Spánar, Bretlands og Ítalíu, svo að þau helztu séu hér nefnd. Öll auka þau vægi sitt 1. nóv. 2014, samtals þessi fimm ríki úr núverandi 41,47% í 62,81%.

Jón Valur Jensson.

Þýskaland tilbúið í evruskuldabréf?

Baráttan um Bessastaði

Gústaf Adolf Skúlason ritar:

Aldrei hefur þjóðin frá stofnun lýðveldisins 1944 áður staðið frammi fyrir því, að innlendir sjálfskipaðir fulltrúar erlends stórveldis, ESB, leggi allt í sölurnar til að koma manni sínum, Þóru Arnórsdóttur, að á Bessastöðum.

Leiðtogar Samfylkingarinnar eru fyrir löngu búnir að selja út Ísland gegn loforði um bitlinga og betri stóla í Brussel. Engin takmörk eru sett aðferðum þessara valdafíkla til að ná markmiðum sínum: "Við höfum ríkið, þingið og höfuðborgina. Núna tökum við Bessastaði."

Samfylkingin ætlar sér að þröngva þjóðinni inn í ESB á kjörtímabilinu og þá þarf að koma allri ESB andstöðu burt frá Bessastöðum. Búið er að gera hreinsanir í ríkisstjórn og samninganefndum. Síðasta varnarvirki Íslendinga, Bessastaðir, stendur eða fellur eftir því, hver verður næsti forseti. Milli Ólafs R. Grímssonar og Þóru Arnórsdóttur er því spurningin fyrir ESB-sinna að koma Ólafi út og Þóru inn. Er þá engu til sparað og reynt að kaupa fylgi með persónudýrkun, pylsuáti og blöðrum. Nái Þóra Arnórsdóttir kjöri ná ESB-sinnar valdi á öllum helstu stofnunum íslenska lýðveldisins.

Íslendingar hafa fengið að kynnast:

• breskum flokkssystkinum Samfylkingarinnar, þegar Gordon Brown listaði Ísland sem hryðjuverkaland a la Al-Quida. Kanski var sú stjórnlist unnin í samvinnu með flokkssystkinum á Íslandi, sem notuðu sér fjárhagskreppuna til að komast til valda.
• starfsaðferðum ESB í Icesve málinu, þar sem láta átti skattgreiðendur greiða skuldir óreiðumanna. Málið er hjá EFTA dómstólnum, þar sem ESB gerist meðákærandi dómstólsins í fyrsta skipti í sögu dómstólsins.  
• ESB í makríldeilunni, þar sem ESB lætur nú lagasérfræðinga sína leita að götum í EES-, WTO- og SÞ-samningum til að koma á viðskipta-, löndunar- og hafnbanni á Íslendina og Færeyinga.
• hvernig samspillt Samfylking og VinstriGrænir breiða út virðingarleysi fyrir lögum og stofnunum lýðveldisins m.a. með því að hunsa og brjóta stjórnarskrána, lög um umhverfismál og jafnréttismál, vanvirða Alþingi og ganga gegn niðurstöðum Hæstaréttar.  
• ríkisstjórn, sem varð til upp úr hruni banka sem rændir voru innanfrá. Sjálf var ríkisstjórnin helsti bandamaður þeirra afbrotamanna, sem enn ganga lausir og bera ábyrgð á eyðileggingu efnahagslífsins með skelfilegum afleiðingum fyrir fyrirtæki og heimili.
• hvernig ríkisstjórnin hunsaði rannsóknarskýrslu Alþingis og notaði tímann fyrst og fremst til að koma höggi á pólitíska andstæðinga sína, sinna þörfum fjármálaskjólstæðinga sinna og skilja landsmenn eftir á klakanum.
• hvernig ríkisstjórnin ræðst á grundvallaratvinnuvegi þjóðarinnar og skattpínir almenning og fyrirtæki á meðan embættismenn sjálfir mata krókinn.

Kanski hefur fv. forsætisráðherra Íslands, Geir Haarde, ekki hugsað út í þá merkingu orða sinna, þegar hann bað Guð að blessa Ísland, að skaparinn ætti fyrst og fremst að bjarga þjóðinni undan komandi ríkisstjórn. Hverjum datt þá í hug, að hægt væri að komast úr öskunni í eldinn? Þessa bæn verða landsmenn nú að biðja, svo auðlindum landsins til sjávar og sveita og sjálfum fjöllunum verði ekki stolið líka.

Fyrst komu bankaræningjarnir. Síðan skálmöld og siðspilling Samfylkingarinnar. Eina leiðin fyrir áframhaldandi afkomu margra Samfylkingarmanna er að komast á spenann í Brussel.

Ísland hefur aldrei áður, sem sjálfstæð þjóð, þurft að horfa upp á og glíma við valda embættismenn, sem svo grímulaust selja út land sitt fyrir loforð um stöður í framandi löndum.

Mikil er ógæfa þjóðarinnar með slíka embættismenn. Miklu meiri verður hún, ef embættismönnunum tekst ætlunarverk sitt. Lýðveldið stendur og fellur með vörnum þjóðarinnar.

Guð blessi Ísland, landsmenn og forseta vorn og forði okkur frá því, að Bessastöðum verði breytt í brúðuhús fyrir ESB.

Stokkhólmi 27. júní 2013

Gústaf Adolf Skúlason