Og þótt fyrr hefði verið!

Væntanlega verður samningur um rekstur "Evrópustofu", sem rennur út 31. ágúst nk., ekki endurnýjaður að sögn talskonu stækkunartjóra Evrópusam­bandsins. Athygli, al­mannatengslafyrirtæki, og hið þýzka Media Consulta hafa fitað sig á þessum útbreiðsluverkefnum, þar til á síðasta ári, er Athygli sagði sig frá verk­efn­inu, "og var í kjöl­farið öll­um starfs­mönn­um Evr­ópu­stofu sagt upp störf­um. Media Consulta hef­ur síðan séð al­farið um rekst­ur­inn." (Mbl.is)

• Samn­ing­ur­inn um rekst­ur Evr­ópu­stofu var til tveggja ára með fjár­fram­lagi upp á allt að 1,4 millj­ón­ir evra eða rúm­lega 200 millj­ón­ir króna. Sam­kvæmt samn­ingn­um var heim­ilt að fram­lengja hann til tveggja ára. Það er fram á þetta ár. Verði ákveðið að halda rekstri Evr­ópu­stofu áfram þarf því að bjóða verk­efnið út á nýj­an leik. (Mbl.is)

Evrópusambandið hefur stundað hráskinnaleik gagnvart okkur í sambandi við endalok Össurar-umsóknarinnar. Við skulum hafa gætur á þessu máli líka, að hin rangnefnda Evrópustofa haldist hér ekki áfram, enda var þetta fyrirbæri allan tímann í æpandi mótsögn við bann okkar við erlendum fjárstyrkjum til stjórnmálaflokka, sbr. einnig Vínarsáttmálann um skyldur sendiráða.

400 milljónir króna eru miklið fé og ólík aðstaða samherja stórveldisins í samanburði við félitla fullveldissinna. Engar upplýsingar hafa borizt um það, hvernig útgjöldum "Evrópustofu" hefur verið háttað og hverjir hafa fengið þaðan styrki eða laun til verkefna í þágu "kynningar" á meintum kostum "aðildar" að sambandinu. Það eru reyndar hálfgerð öfugmæli að tala um aðild að því fyrirbæri sem sogar til sín fullveldisrétt ríkja og krefst yfir þeim ráðandi stjórnvalds, löggjafar- og dómsvalds, nákvæmlega samkvæmt þeim aðildar­sáttmála, sem sumir halda ósaminn (jafnvel "ósamið um"!), en liggur þó þegar fyrir hendi í öllum aðalatriðum, og þau atriði eru óumsemjanleg, "not negotiable", eins og framkvæmdastjórn ESB hefur sjálf ítrekað hátíðlega.

En endalok ESB-umsóknarinnar og væntanlega einnig hinnar rangnefndu áróðursstofu koma á þeim tímaskilum þegar brestirnir í öryggismálum Evrópu og ekki sízt Evrópusambandsins hafa verið að birtast harla uggvænlega og ekki á þann hátt að laða ætti ríki til innlimunar í þetta stórveldi sem stendur að sumu leyti á brauðfótum.

Gagnvart Rússlandi og Úkraínu hefur Evrópusambandið haldið uppi vissum ögrunum, sem hvorki eru í takt við samkomulag stórveldanna í lok kalda stríðsins né ríkjasamkomulag sem gert var við fyrri forseta Úkraínu um lok valdatíðar hans, en blekið vart þornað á pappírunum þegar hann var hrakinn úr landi -- og var að sönnu með spilltari þjóðaleiðtogum, en sú upplausn, sem af þessu hlauzt, gaf Rússum yfirborðs-réttlætingu og sóknarfæri gagnvart þeim stjórnvöldum, sem við tóku í Kiev, og var hernám Krímskaga og mannskæðar væringar í Austur-Úkraínu beint framhald þessa. Hefur Evrópusambandið átt sinn þátt í að ögra Rússum þessi misserin, en afar hæpið, að það geri vel í því að stofna friði í álfunni í hættu. Að þessu sögðu er þó ekkert verið að draga hér úr ábyrgð Pútín-stjórnarinnar á hennar hlið málanna, sérstaklega í Úkraínu, en einnig gagnvart öryggismálum Norðurlanda og Austur-Evrópuríkja.

Á Miðjarðarhafi virðist Evrópusambandið hafa sýnt enn meiri vöntun á stjórnvizku, með því að stöðva ekki sífelldan flutning flóttafólks frá Norður-Afríku og Mið-Austurlöndum. Stórveldinu ætti að vera í lófa lagið að beita hér áströlsku reglunni að stöðva siglingar báta og skipa sem ofhlaðin eru flóttafólki. Þar er ekki um fátækasta fólk Afríku að ræða, ef rétt er, að farið kosti um 2.000 evrur á manninn (um 300.000 kr.) eða jafnvel á milli $5000 og $7500, að sögn framkvæmdastjórnar ESB,* þ.e. um 650.000 til hátt í milljón krónur. Munu glæpafélög viðriðin bátaflutningana í mörgum tilvikum og jafnvel grunur um að þau tengist glæpum í Evrópu. En þessir miklu fólksflutningar, sem t.d. grísk stjórnvöld búast við að nái 100.000 manns um gríska landhelgi á þessu ári, veikja bersýnilega varnarviðbúnað Evrópusambandsins alls gagnvart hryðjuverkasveitum eins og al-Qaída, al-Shabaab og ISIS, sem geta auðveldlega smyglað liðsmönnum sínum innan um flóttamenn til Evrópu með þessu móti. Í Ástralíu hefur hins vegar flaumur flóttamanna þangað verið stöðvaður með strangri bannstefnu gegn slíkum innflutningi yfir hafið, því að menn vita það fyrir fram, að slík ferð er tapað fé og ber engan árangur. Er Evrópusambandinu um megn að taka upp sömu stefnu?

Ekkert af þessu má túlka þannig að lýsi kaldlyndi gagnvart flóttafólki sem leitar betri lífskjara og frelsis í Evrópu. Skipverjar varðskipsins Týs eru ennfremur á allan hátt augljóslega hrósverðir fyrir sitt mikla björgunarstarf, sem hrein nauðsyn verður að teljast miðað við ríkjandi aðstæður á Miðjarðarhafi.

* The European Commission; sjá hér: http://www.huffingtonpost.com/2015/04/24/mediterranean-migrants-greece_n_7128198.html

Jón Valur Jensson.

Evrópustofu hugsanlega lokað

Nýjasta árás Evrópusambandsins á Ísland: gegn kolmunnaveiðum okkar!

Ekki lætur ESB sér nægja að hafa reitt hátt til höggs að Íslendingum í Icesave-málinu og gegn makríl­veiðum okkar, nú vill það skerða hlutdeild okkar úr 17,63% í 4,8% í kolmunnaveiði í N-Atlantshafi á þessu ári. En sem betur fer erum við þegar búnir að úthluta íslenzkum skipum "kol­munna­kvóta á grund­velli þess að hlut­ur okk­ar sé 17,63%, og skip­in eru byrjuð að veiða" (Mbl.is), enda er sjávarútvegsráðherra okkar ekki í ESB-Samfylkingunni.

Leitt er til þess að hugsa, að Evrópusambandið hefur vélað Fær­ey­ing­a inn í þennan þrýsting á samdrátt veiða okkar. En Færeyingar, sem næstum einir þjóða höfðu hjálpað okkur í Icesave-málinu (auk Póllands), höfðu reyndar verið sviknir af Íslendingum síðar;* eiginhagsmunaaðgerðir þeirra í kolmunnamálinu verður að skoða í ljósi þess, sem og í ljósi fyrri þjösnaskapar Brussel-manna gagnvart Færeyingum,** m.a. með þrýstingi á um löndunarbann í sjálfri Danmörku!

• Færeyingar og ESB leggja til að hlut­ur þeirra í kol­munn­an­um verði sam­tals 83,8% í stað 56,63% eins og verið hef­ur. Þar af var ESB með 30,5% heild­arkvót­ans og Fær­eyj­ar með 26,13%. Þá leggja ESB og Fær­eyj­ar til að hlut­deild Nor­egs minnki úr 25,75% í 11,4% en Rúss­ar haldi óbreytt­um hlut sín­um sem út­hafsveiðiþjóð. Þeir hafa veitt sem svar­ar um 7% af sam­an­lögðum kvóta strand­ríkj­anna. Fyrr­greind til­laga ESB og Fær­ey­inga um kvóta­skipt­ingu kol­munn­ans kom fram á strand­ríkja­fundi um veiðar á kol­munna fyr­ir árið 2015 í Clonakilty á Írlandi 21.-23. apríl. (Mbl.is)

Hér sést, að Evrópusambandið beitir sér gegn þjóðunum utan Evrópu­sambandsins, en þorir reyndar ekkert að stugga við Rússum! Samanlagt voru Íslendingar og Norðmenn með 43,38% kolmunnakvótans í fyrra, en nú vill Evrópusambandið skerða hann margfaldlega, allt niður í 16,2%, þó langmest hjá Íslendingum, 3,7-falt! Eru þeir svona tapsárir yfir því, að við viljum helzt ekkert með þá hafa?!

En var þetta kannski eins gott: að við fengjum að sjá framan í hið raunverulega stórveldi og innri hug þess gagnvart okkur? Ekki var hann félegur í Icesave-málinu!***

* Sjá þennan pistil á vef Þjóðarheiðurs - samtaka gegn Icesave: Færeyingar reyndust okkur bezt í Icesave-atgangi fjandsamlegra ríkja; skömmin er mikil þeirra ráðamanna sem standa ekki með þeim

** Hér sést fullveldi Dana í mikilvægu máli fokið út í veður og vind; Evrópusambandið hirti það -- Ennfremur: ESB vanvirðir rétt Færeyinga rétt eins og Íslendinga og hér: ESB í stríð við Ísland og Færeyjar og hér: Nýjasta árás ESB á Færeyinga fer fram úr öðrum hingað til

*** Sbr. ESB vann beinlínis gegn íslenzkri þjóð frá upphafi til enda í Icesave-atganginum - viðurkennt af áhrifamönnum hér! -- Auk þess, sem þar er rakið, 1) dæmdu fulltrúar ESB íslenzku þjóðina borgunarskylda í Icesave-málinu að kröfu Breta og Hollendinga, þ.e. í ófyrirleitnum "gerðardómi" sínum síðla hausts 2008, sbr. hér: ESB (útópía sumra!) vann harkalega gegn Íslandi í Icesave-málinu ; ennfremur 2): í loka-atlögunni tók Evrópusambandið þátt í málsókn Breta og Hollendinga gegn Íslendingum í Icesave-málinu fyrir EFTA-dómstólnum! sbr. hér: "Útilokað að láta eins og ekkert sé og halda áfram viðræðum um aðild að ríkjasambandi sem styður óréttmætan málarekstur gagnvart Íslandi" og hér: Framkvæmdastjórn Esb. er á bandi fjenda okkar í Icesave-málinu

Sjá einnig ýmsar greinar á þessu vefsetri, þar sem Færeyingar og yfirgangur Evrópusambandsins gagnvart þeim kemur við sögu:

http://blog.is/forsida/leit/?author_id=32945&query=F%E6reyingar -- einnig hér: http://blog.is/forsida/leit/?author_id=32945&query=F%E6reyjar

Jón Valur Jensson.

Vilja minnka hlut Íslands

Minnkandi spenningur yfir ESB-áróðursbrellum svikulla fjölmiðla

Þrátt fyrir krónískan áróður fjölmiðla ESB-fylgjandans Jóns Ásgeirs og ódyggra ríkisstarfs­manna á Rúv vilja einungis 51% halda í Össurar-umsóknina skv. nýrri Gallup­könnun, lækkun frá í febrúar þegar hlutfallið var 53,2%.

• "Að sama skapi fjölgar þeim sem eru hlynntir því að draga um­sókn­ina til baka. Þeir voru 35,7% í fe­brú­ar en mæl­ast nú 39%. Könn­un­in nú var gerð dag­ana 19. - 25. mars eft­ir að rík­is­stjórn­in tók þá ákvör­ðun um miðjan síðasta mánuð að til­kynna Evr­ópu­sam­band­inu að Ísland væri ekki leng­ur um­sókn­ar­ríki að sam­band­inu," ritar Hjörtur J. Guðmundsson blm. á Mbl.is.

Ennfremur hefur orðið veruleg fækkun í hópi þeirra sem vilja þjóðar­at­kvæða­greiðslu um fram­hald um­sókn­ar­ferl­is­ins að Evr­ópu­sam­band­inu, samkvæmt nýrri könn­un Gallup, en 65% sögðust styðja, að slík kosn­ing færi fram. Þetta virðist hátt hlutfall, en er þó tals­vert lægra en í sam­bæri­legri Gallup-könnun fyrir ári - þá vildu 72% þjóðar­at­kvæði um fram­hald máls­ins. Fyr­ir ári voru 21% and­víg því að slík þjóðar­at­kvæðagreiðsla yrði hald­in, en nú eru 24% andvíg því sam­kvæmt þessari nýj­ustu könnun Gallup og Mbl.is (tengill neðar).

Já, þessi umtalsverða breyting í rétta átt er mjög athyglisverð, miðað við allan hamaganginn og falsáróðurinn rammhlutdræga hjá nefndum fjölmiðlum, sem og, að hvaða lekabytta sem var hafði verið dregin á flot til að bera vitni með þeim um nauðsyn framhalds málsins, þar á meðal ýmsir Icesave-spámennirnir, sem brugðizt höfðu þjóð sinni á átakatímum (þótt þeir hefðu sem betur fer ekki haft sitt fram).

Hér verður því spáð, að þessi stefnubreyting haldi áfram í vaxandi mæli, þar sem sýnt hefur sig og mun áfram sýna sig, að við höfum einskis í misst með því að stefna frá því að ánetjast Evrópusambandinu; og jafnvel háðustu aðilar geta ekki endalaust haldið áfram með sína áráttu­hegðan í helztu fréttatímum án þess að almenna furðu veki og vantraust.

Jón Valur Jensson.

Fækkar sem vilja þjóðaratkvæði

Blekkingin um "samningaviðræður" er lífæð lyganna í Skaftahlíð, herbúðum Samfylkingar og annarra innlimunarsinna

Út í hött er að Samfylking með leiðitömum vinstri flokkum, jafn-illa upplýstum, geti skipað fullveldissinnaðri ríkisstjórn fjáraustur í þjóðaratkvæðagreiðslu um leiðandi falsspurningu um "framhald samningaviðræðna við Evrópu­sam­bandið".

Það var aldrei um neinar eiginlegar samninga-viðræður að ræða. Evrópu­sambandið semur EKKI um sína eigin stofn­sáttmála og sína allsherjar-, 100.000 blaðsíðna lagabálka. Sjálf framkvæmdastjórn Evrópusambandsins tók það skýrt fram í yfirlýsingu 27. júlí 2011, að:

• "Inntökuviðræður [aðildarviðræður] varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur [... acquis ...] eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar."*

Þá er það margstaðfest af hlutaðeigandi kommissörum í framkvæmdastjórn ESB, að ekki einungis er gildandi löggjöf Evrópusambandsins ekki umsemj­an­leg, heldur er hitt líka á hreinu, að engar varanlegar undanþágur eru veittar frá lögum ESB. Ísland yrði með inngöngu í ESB að beygja sig undir sameiginlegar samþykktir ESB. Í Fréttablaðinu 8. nóv. 2010 sagði Olli Rehn, stækkunarstjóri ESB, að það væru: "Engin fordæmi fyrir varanlegri undan­þágu."** Emma Bonino, sjávarútvegsmálastjóri ESB, hafði í viðtali við Morgunblaðið 1995 þá þegar staðfest það sama, hvað fiskveiðimálin snerti, er hún sagði að Ísland fengi ekki full yfirráð yfir fiskveiðilögsögu sinni heldur yrði eins og önnur aðildarlönd að gangast undir hina sameiginlegu fiskveiðistefnu ESB. Orðrétt sagði hún: "Meginreglan er sú að sameiginleg stefna er öllum sameiginleg, hvort sem um er að ræða fiskveiðar eða landbúnað. Sami rammi gildir fyrr alla.” 

Það átti því ekki að koma neinum á óvart, að á blaðamannafundi í Brussel skyldi eftirmaður Rehns sem stækkunarstjóra ESB, Stefan Füle, lýsa yfir: "Það er ekki hægt að fá neinar varanlegar undanþágur frá lögum ESB." Þetta var sami blaðamannafundurinn þar sem Össur Skarphéðinsson opinberaði fáfræði sína eða fífldirfsku með því að svara efnislega, að það væri "ekkert mál að semja um varanlegar undanþágur"! Eftir þau orð Össurar sá Füle sérstaka ástæðu til að ítreka orð sín með því að bæta við þessu: "Að í sambandi við þessi mál yrði að hafa í huga að ESB veitti ekki varanlegar undanþágur frá lögum sambandsins."

Það yrði því aldrei um neina samninga að ræða um að löggjöf ESB skyldi ekki gilda á Íslandi sem ESB-ríki. Fullyrðingar um, að við getum samið okkur fram hjá einhverjum ákvæðum fastra aðildarsáttmála eða frá hinum grundvallandi Lissabon-sáttmála, eru því blekking, en undir þær blekkingar ýtir stanzlaus áróðurinn í 365 fjölmiðlum og jafnvel í margri umfjöllun í Ríkisútvarpinu.

En það er einmitt þessi blekking, sem er lífæð lyganna í höfuðstöðvum 365 fjölmiðla í Skaftahlíð, þar sem ESB-sinninn Jón Ásgeir Jóhannesson situr uppi á efsta lofti í gamla Lídó-húsinu og stjórnar strengjabrúðum sínum í ritstjórn Fréttablaðsins, Samfylkingar-fréttastjóranum á Stöð 2 og Bylgjunni og allt niður í óbreytta blaðamenn, umsjónarmenn "skoðanakannana" og launaða, vikulega skriffinna eins og Guðmund Andra Thorsson, sem síðast í gær var með afvegaleiðandi hætti að halda því að mönnum, að við hefðum um eitthvað að "semja" og: "Það er nefnilega alveg hægt að kíkja í pakkann"! Guðmundur ætti þá að drífa í því strax að kíkja í hann, því að inntökusáttmálar Svía, Finna og annarra, sem og Lissabon-sáttmálinn, samtals um 400 blaðsíður (sem þjóðin í heild myndi aldrei lesa á síðustu metrunum fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu!), liggja nú þegar fyrir, honum og öðrum til skoðunar!!

Eitt alvarlegasta málið varðandi þennan ósveigjanleika Evrópusambandsins um löggjöf þess yrði svo það, að "Samkvæmt meginreglunni um jafnan aðgang hafa öll aðildarríki ESB ótvíræðan rétt fyrir fiskiskip sín til veiða á öllum miðum aðildarríkjanna innan 200 mílna markanna." Ennfremur: "Jafn aðgangur að hafsvæðum og auðlindum hafsins er meginregla í fiskveiði­stefnu Evrópusambandsins. Meginreglan um jafnan aðgang (equal access) hefur gilt frá árinu 1970 þegar fyrsta reglugerð ESB um sjávar­útvegs­mál var samþykkt." Og: "Við aðild Íslands að ESB yrðu fjárfestingar annarra ESB-borgara og fyrirtækja í íslenskum sjávarútvegi heimilar. Ekki mætti mismuna erlendum aðilum í óhag, enda ættu allir að sitja við sama borð." Allt er þetta úr ESB-grunntextum, sjá hér!*** Engin furða, að einn af launuðum þjónum Jóns Ásgeirs á Fréttablaðinu, Ólafur Þ. Stephensen, skyldi, meðan hann var þar ritstjóri, bygðunarlaust rita í leiðara þar 13.7. 2011, að "að sjálfsögðu" væri rétt að fyrirtæki frá "öðrum Evrópu­ríkjum" fái að fjárfesta hér í sjávarútvegi og fái afnot af fiskimiðum okkar!

Guðmundur Gunnarsson, meðlimur samtakanna sem standa að Fullveldis­vaktinni hér á Moggabloggi, ritaði svo á vefsíðu Páls Vilhjálmssonar 31.10. 2010:****

• "Til öryggis gekk Samfylkingin svo frá hnútunum [þ.e.a.s. í ESB-umsóknar-þingsályktuninni árið 2009] að þjóðaratkvæðagreiðslan, sem sögð er að eigi að fara fram í lokin, er aðeins ráðgefandi en ekki bindandi. Og hvers vegna skyldi Samfylkingin hafa séð ástæðu til að sá varnagli yrði á...???"

Þarna er Guðmundur að tala um hina þungvægustu þjóðaratkvæðagreiðslu, hina endanlegu, og bendir á, að Samfylkingin og aðrir ESB-taglhnýtingar tryggðu sér það fyrir fram, að sú atkvæðagreiðsla þjóðarinnar yrði EKKI BINDANDI, þannig að ESB-sinnaður meirihluti á þingi, jafnvel naumur, jafnvel með atkvæðum innan við 32 þingmanna, gæti gengið í berhögg við niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslunnar.

Já, sá var vilji og ásetningur Samfylkingarinnar 2009, og svo tala þessir þingmenn nú um að þjóðin eigi að fá að ráða! Ekki fengust þeir þó til þess, er ESB-umsóknin var til umræðu, og treystið ekki á það, lesendur góðir, að Samfylkingarþingmenn láti þjóðarvilja ganga fyrir sínum eigin óþreyjufulla innlimunarvilja, ef eða þegar að því kæmi, að atkvæðagreiðsla yrði haldin um það stórmál meðal þjóðarinnar.

* Þetta (m. leturbreytingum undirritaðs) er úr plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy, útgefnu af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011. Sjá einnig hér á íslenzku: "Aðildarviðræður" - straight from the horse's mouth (ESB)

** Nánar hér: http://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1297366/ (Margstaðfest staðreynd: Engar varanlegar undanþágur eru veittar frá lögum ESB!).

*** Esb. tekur sér alræðisvald yfir fiskveiðilögsögu milli 12 og 200 mílna!

**** http://pallvil.blog.is/blog/pall_vilhjalmsson/entry/1111392/#comments

„Herra forseti, ég skil ekkert“

Skoðanakönnun Fréttablaðsins sýnir EKKI fylgi við Evrópusambandið

Hefði undirritaður verið spurður af Frétta­blaðinu hvort hann væri ánægður með störf utan­ríkis­ráð­herra eður ei, hefði svarið verið: mjög óánægður! Þannig er um fleiri full­veldis­sinna.

Menn verða því að varast að draga rangar ályktarnir af þessari skoð­ana­könnun blaðsins. Yfirgnæfandi fjöldi þeirra, sem voru óánægðir með störf Gunnars Braga, voru langt frá því allir einhverjir þjóðaratkvæðissinnar, hvað þá Evrópusambands-innlimunarsinnar!

Stjórnarflokkarnir hafa EKKI staðið sig vel í Esb-málinu, frá sjónarhóli harla margra fullveldissinna, sem vilja hreinar línur og að þingsályktunar­tillagan með Össurar-umsókninni verði dregin formlega til baka, svo að enginn vafi leiki á og ekki verði einfaldlega hægt með refjum að "halda viðræðunum bara áfram" eftir fá eða mörg ár.

Þess var ennfremur gætt á Esb-Fréttablaðinu hans Jóns Ásgeirs Esb-vinar að spyrja ekki, hvort menn væru ánægðir með viðbrögð Evrópusambandsins. Mættu menn taka þennan pistil Björns Bjarnasonar til góðrar athugunar í því efni: 

• 
• Sann­ar ann­ars „drottn­un­ar­girni“ ESB
• 14:12 „Mái ESB ekki Ísland af skrá sinni um um­sókn­ar­ríki sann­ar tregðan til þess aðeins drottn­un­ar­girni valda­manna ESB í Brus­sel og svik þeirra við fyrri yf­ir­lýs­ing­ar um að það sé á valdi ís­lenskra stjórn­valda að ákveða stöðu lýðveld­is­ins Íslands gagn­vart Evr­ópu­sam­band­inu – annaðhvort eru ríki um­sókn­ar­ríki eða ekki, Ísland er það ekki.“Meira 

Jón Valur Jensson.

Móttakandinn skilur ekkert í bréfinu

10.000 manns mótmæla við Seðlabanka Evrópu (ESB) í Frankfurt. Bankinn grýttur og kveikt í lögreglubílum

Þetta er nú sælubanki evrusinna á Íslandi, bankinn sem sendi fulltrúa sinn í gerðardóm til að dæma Ísland sekt og greiðsluskylt í Icesave-máli! En sjáið þetta:

News for Frankfurt Central Bank

BBC News

Germany riot targets new ECB headquarters in Frankfurt BBC News - 5 hours ago Police cars were set alight and stones were thrown in a protest against the  opening of a new base for the European Central Bank (ECB). Protesters and the Police Clash Near ECB's New Headquarters New York Times - 8 hours ago Protesters, police clash near new European bank HQ in Frankfurt Reuters - 1 hour ago

Þetta gera að vísu uppivöðslusamir vinstri menn, þýzkir og úr öðrum löndum, en margir þeirra reiðir vegna meðferðar ECB á Grikklandi. Vinstri menn á Íslandi mættu skoða betur gagnrýni þeirra, í það minnsta fremur en að slefa yfir evrunni og bankanum hennar. --PS. Fregnum ber ekki alveg saman um mannfjöldann; Reuters er með mun lægri tölur (smellið á þá frétt, enda margt "grafískt" þar!). --JVJ.

Gunnar Bragi og aðrir ráðherrar gefa ESB valdið, ekki Alþingi!

"Það er Íslands að ákveða hver ná­kvæm­lega staða lands­ins er gagn­vart Evrópusam­band­inu,“ segir ut­an­rík­is­ráðherra Lett­lands, en Gunnar Bragi vill láta ESB jarða umsóknina! Valdið til þess vill hann ekki gefa Alþingi, heldur afleitustu fjandvinum okkar, sem hingað til hafa reynt sitt til að níðast á þjóðréttarlegri stöðu okkar í Icesave- og makrílmálunum, með hundraða milljarða tapi fyrir þjóðarbúið, ef ESB hefði tekizt ætlunarverkið.

Einfeldnin er ekki lítil að halda Evrópusambandið munu binda enda á þessa ólögmætu umsókn Össurar og félaga á Alþingi 2009! Margfalt stjórnarskrárbrot var þá framið, m.a. gegn 48. gr. stjórnarskrárinnar, þegar þingmenn Vinstri grænna voru þvingaðir til að kjósa með þingsályktunartillögunni þvert gegn sannfæringu sinni, og ennfremur með skýru broti Össurar gegn fyrirmælum 16.-19. gr. stjórnarskrárinnar um meðferð mikilvægra stjórnarráðstafana, eins og oft hefur verið rakið hér áður á þessari vefsíðu.

ESB mun ekki vinna verkið fyrir Gunnar Braga; Brusselmenn og stórveldin í Evrópu vilja ná okkur inn og munu vitaskuld beita til þess slægð að auki, 500-faldri á við það, sem íslenzk stjórnmálastétt hefur getu til.

Og Össurarumsóknin hefur enn ekki formlega verið dregin til baka, hún liggur enn fyrir Evrópusambandinu, og Árni Páll hefur í dag lýst því skýra áformi sínu að biðja bara um framhald aðildarviðræðna, ef hann og flokkur hans komast aftur til valda. Jafnvel formaður utanríkismálanefndar, Birgir Ármannsson, og forseti Alþingis, Einar K. Guðfinnsson, bera því vitni, að ESB-umsóknin sé enn í gildi, þar til Evrópusambandið hafi tekið ákvörðun um annað!

Þvílíkt sjáfsálit hefur þessi ríkisstjórn að geta ekki tekið ábyrgð á sínum verkum, heldur leggur það í hendur hagsmunasambands stórvelda, sem vilja komast yfir okkur, að taka ákvörðun um það, sem Alþingi á að fá að ákveða!

Gunnar Bragi þarf hér að gæta sóma síns, svíkjast ekki um í starfi, gagnvart kjósendum sínum og þjóðinni, og bera þess í stað fram þingsályktunartillögu um að draga umsóknina formlega til baka.

Það er laukrétt hjá Árna Páli í þingræðu í dag, að einmitt með því að leggja fram slíka þingsályktunartillögu í fyrra bar Gunnar Bragi því vitni, að hann taldi þá sjálfur Össurarumsóknina ennþá vera í gildi!

Jón Valur Jensson.

 

 

Skiptir sér ekki af umræðunni

Þrjár leiðir í ESB-málinu - og fráleitt samráð ríkisstjórnarinnar við stórveldið! (með VIÐAUKA)

Þrjár leiðir Alþingis eru helztar nú til að skýra stöðu þess og landsins í ESB-umsóknarmálinu:

1. að stjórnarandstaðan lýsi vantrausti á utan­ríkis­ráðherrann vegna bréfs hans til Evrópu­sambandsins; verði slík tillaga samþykkt, yrði ríkisstjórnin að fá sér í 1. lagi nýjan utanríkisráðherra og í 2. lagi að velja aðra leið í málinu til að koma fram vilja sínum; verði hún hins vegar felld, verður það til marks um, að sjálft Alþingi telji gjörð ráðherrans ekki í andstöðu við vilja sinn;
2. að ríkisstjórnin leggi fram formlega tillögu um, að umsóknin um aðild að Evrópusambandinu verði afturkölluð og það kunngjört því sambandi og öllum þjóðum;
3. vilji Samfylkingin og e.t.v. fleiri á Alþingi enn halda þessu umsóknarmáli á loft, þá geta viðkomandi borið fram tilögu þess efnis og sagzt þar um leið líta svo á, að umsóknin, sem samþykkt var naumlega á Alþingi í júlí 2009, sé enn í gildi sem vilji Alþingis. Verði tillagan felld, eins og fullar líkur eru á (og t.d. með tilstyrk Ögmundar Jónassonar), þá er málið endanlega og farsællega úr sögunni. Að þar með séu "aðrar leiðir fyrir okkur lokaðar" í efnahagsmálum en þær að búa bara að sínu áfram, er ekki rétt; Árni Páll Árnason gæti ennþá, á komandi árum, borið fram tillögu um, að Ísland eigi að gerast 51. ríki Bandaríkjanna (það fæli í sér minna fullveldisframsal en að fara inn í ESB) eða að sækja eigi aftur um inngöngu í Evrópusambandið. Að "leið sé lokað" til frambúðar er nefnilega bara áróður ættaður ú Skaftahlíð, þar sem ESB-innlimunarsinninn Jón Ásgeir Jóhannesson stýrir leikbrúðum sinum á 365 fjölmiðlum, m.a. ritstjóra ESB-Fréttablaðsins og fréttastjórn á Stöð 2 og Bylgjunni.

Helzta frétt kvöldsins er ekki það, sem Bjarni Benediktsson benti Katrínu, formanni VG, á í þingræðu sinni, þ.e. að forveri hennar, Steingrímur J., hefði sjálfur áskilið sér rétt til þess slíta viðræðunum við Evr­ópu­sam­bandið hvenær sem væri og bætt því við, að það ætti þingið að gera líka; "þannig hafi þeir sem staðið hefðu að þings­álykt­un­ar­til­lög­unni ekki talið sig sjálfa bundna af henni," sagði Bjarni, en byggir þó þarna á eigin túlkun á því, vegna þess að ljóst er, að lagaflækjufrömuðir vinstri flokkanna geta, jafnvel með tilstyrk hins volduga Evrópusambands, er tímar líða, haldið því fram, að eitt sé að slíta viðræðum um tíma og annað að draga umsókn formlega til baka. Ekki hafa Tyrkir verið í aðildarviðræðum við ESB mörg síðastliðin ár, jafnvel naumast í neinni alvöru á þessari öld, en eru þó samt með umsókn þar skráða.

En við þurfum --- Alþingi þarf --- að taka af öll tvímæli um, að Ísland er ekki í neinni umsóknarstöðu.

Helzta frétt kvöldsins er aftur á móti ræða forsætisráðherrans á þingfundinum í dag, þar sem hann staðfesti í raun þau orð, sem Styrmir Gunnarsson hafði ritað 13. þ.m. og gáfu til kynna, að ríkisstjórnin hefði verið í einhverju samráði um þetta mál við Evrópusambandið á undangengnum dögum eða vikum. Sigmundur Davíð upplýsti einmitt í ræðunni, "að ákvörðun um að senda bréfið til ESB hafi verið tekin í samráði við ESB. ... Það hafi tekist að gera þetta í góðu gagnvart ESB." (Eyjufrétt.)

Þarna var sem sé verið að ráðfæra sig nánast við höfuðandstæðinginn (ESB, sem vill komast yfir Ísland og hefur þó hingað til sýnt okkur fullan fjandskap með dómsmorði sínu í Icesave-málinu og andstöðu við makrílveiðar okkar, sem hafa gefið okkur langt yfir 100 milljarða í gjaldeyristekjur) -- já, ríkisstjórnin dirfðist að leita ráða í Brussel, hvað hún ætti að gera, þegar hún sat uppi í örvæntingu gagnvart umræðu­frekum pappírs­tígrisdýrum Samfylkingar og vinstri flokka allra handa, að ógleymdum launuðum talsmönnum Jóns Ásgeirs og eineltisiðkandi vinnusvikamönnum á Fréttastofu Ríkisútvarpsins! (Þetta síðastnefnda rökstyður undirritaður í annarri grein sinni í dag, HÉR).

VIÐAUKI í hád. 17/3: Rúv-fréttir í hádeginu af fundi utanríkis­mála­nefndar Alþingis bera það ótvírætt með sér, að aðferð stjórnar­flokkanna og ráðherrans í þessu máli er allsendis óviðunandi. Formaður nefndar­innar, Birgir Ármannsson, segir beinlínis, að Ísland hafi "auðvitað stöðu umsóknar­ríkis, þar til" Evrópu­sambandið hafi tekið ákvörðun um annað, þetta sé "þeirra listi". Össur Skarphéðinsson bregzt svo við með því að segja það "mjög jákvætt, að [umsóknin] sé enn í fullu gildi." 

Með þessu er ljóst, að ríkisstjórnin valdi þá leið að fela Evrópu­sambandinu allt vald um túlkun bréfs ráðherrans, og helzti baráttu­jálkur ESB-innlim­unar­stefnunnar, fyrrv. utanríkis­ráðherra Össur (sá sem jafnvel braut stjórnarskrána á "vegferð" sinni til að svíkja landsmenn í málinu), getur ekki leynt ánægju sinni með, að niðurstaðan (hingað til) er vitaskuld honum og Evrópusambandinu í hag.

Hér er þá líka á hreinu, að þegar undirritaður skar sig úr hópi flestra þeirra fullveldissinna, sem tjáð höfðu sig framan af um aðferð ríkisstjórnarinnar í málinu (þ.e. um bréfs-tilkynningu utanríkisráðherra), sennilega úr hópi allra álitsgefandi ESB-inngöngu-andstæðinga fram að því, fyrir utan Styrmi Gunnarsson, þá var það afstaða okkar Styrmis sem var sú rétta, m.ö.o. að leiðin, sem farin var, var röng eða að minnsta kosti allsendis ónóg í sjálfri sér. (Undirritaður er hins vegar ekki hlynntur tillögu Styrmis um að leysa hnútinn með þjóðaratkvæði.)

Það má ekkert orka tvímælis um stefnu landsins í þessu máli. Það kemur ekki til greina, að "kannski" liggi ólögmæta umsóknarplaggið hans Össurar frá 2009 á skrifborðinu hjá Brusselmönnum, sem geti bara beðið endurnýjaðrar óskar einhverrar ríkisstjórnar hér með Samfylkingu innan borðs um að "halda þá bara áfram viðræðunum, þar sem frá var horfið!" Alþingi ber að jarða þessa umsókn um inngöngu í stórveldið og gera það með ótvíræðum hætti, annað kemur ekki til greina og ekki minnsta ástæða til að styðja stjórnarflokkana í þeirri stefnu, sem þverbrýtur gegn þeim vilja landsþinga þeirra, að umsóknin verði formlega dregin til baka ... og það vitaskuld með viðhlítandi hætti, sem komi í veg fyrir enn eina skjóta atrennu ESB-innlimunarsinna að fullveldi landsins.

Jón Valur Jensson.

Töldu tillöguna heldur ekki bindandi

ESB-rök Gunnars Hólmsteins halda hvorki vatni né vindi

Ekki voru allir í mótmælum dagsins ESB-sinnar. En það er Gunnar Hólmsteinn Ársælsson í Frbl.grein um helgina. Ekki er hann nákvæmur um sannleikann, er hann ritar: "Maður er orðlaus," því að meira en nóg fjölyrðir hann. En að hann sé nokkurn veginn raka-laus, það má kannski fallast á. Lítum á málið.

Þessi eru meint rök hans fyrir því sem hann kallar „okkar [Esb-inntökusinna] afstöðu í Evrópumálum“ :

1) Það sé „náttúrlega ekki rétt,“ að þeir vilji færa fullveldið í hendur ESB, „því allar þjóðir ESB eru enn frjálsar og fullvalda.“

En jafnvel brezkir stjórnmálamenn (í því fjölmenna ríki) eru orðnir mjög fúlir yfir miklu fullveldisframsali til Brussel. Danir og Svíar eru farnir að finna sárt fyrir þessu, enda hrapaði þeirra atkvæðavægi í leiðtogaráði ESB og í hinu löggefandi ráðherraráði þess niður í 1,1% og 1,85%, respective, hinn 1. nóvember síðastliðinn.

Þar að auki samþykkja ný meðlimaríki með sínum inngöngusáttmála allt lagaverk Evrópusambandsins, það sem þangað til hefur verið grautað saman (oft við mjög takmarkaða hrifningu), og skuldbindur sig til að taka við öllum nýjum lögum þaðan (frá ESB-þinginu og ráðherraráðinu, sem er jafnvel voldugri löggjafarstofnun en sú fyrrnefnda; þar fengjum við 0,06% atkvæðavægi!), og því er svo bætt við þetta í inngöngusáttmálanum (accesion treaty, „aðildarsamningnum“ sem sumir hér kalla svo), að "Community law takes precedence over any national provisions which might conflict with it," þ.e.a.s.: ESB-lög hafa forgang fram yfir hvaða ráðstafanir sem er af vettvangi þjóðanna (aðildarþjóða) sem kunna að rekast á þá ESB-löggjöf! Og ekki nóg með það, heldur er túlkun ágreinings milli miðstjórnar ESB og einstakra aðildarríkja um lagamál falin þeim ESB-vinnuferlum á vald, sem sjá um samræmda (einsleitna, uniform) túlkun ESB-laga. Sjá á ensku um allan þennan upphafs-grunn hvers aðildaráttmála: http://jonvalurjensson.blog.is/blog/jonvalurjensson/entry/878892/ 

2) Ekki sé um að ræða baktjaldamakk í "reykfylltum" herbergjum í Brussel, segir Gunnar Hólmsteinn. ---Ekki eru þetta nú veigamikil rök, enda mörg dæmi um slíkt baktjaldamakk, ekki sízt á seinni árum, og eru ýmis ESB-ríkin harla ósátt við ofríki Frakka og Þjóðverja í æðstu stjórn ESB á ýmsum málum.

3) "Það geta varla talist landráð, að leyfa íslensku þjóðinni að ráða?" (þ.e.a.s. með því "að klára aðildarviðræður, fá samning á borðið [og] kjósa um hann"), segir Gunnar. –––En er það í alvöru að kjósa um „samning“ að ganga að kjörborði og segja JÁ eða NEI við einhverju sem menn hafa EKKI LESIÐ? Hve margir lásu t.d. "nýju stjórnarskrána" í 114–115 greinum í heild (eða bara hálfa!), áður en þeir (reyndar ekki nema tæp 49% manna með kosningarétt) kusu um hana 20. okt. 2012? Halda einhverjir, að ennþá lagaflækjulegri texti ESB-inntökusáttmála verði almennt lesinn af kjósendum hér?!!

En ef þetta grunnplagg verður ekki almennt lesið, verður þá í raun og veru hægt að tala um, að verið sé að kjósa um inntökusáttmálann af einhverri upplýsingu? (Og átta allir sig á því, að sumt í lagatextanum er jafnvel áróðurskennt?!)

Og er vert að láta óupplýst fólk kjósa með einni einustu kosningu um eitthvað svona afdrifaríkt næstu áratugi, jafnvel aldir, sem meðal annars mundi fá Evrópusambandinu í hendur æðsta STJÓRNVALD yfir fiskveiðimálum okkar (jafnvel svæðalokunum, veiðibanni vissra tegunda o.m.fl., allt niður í möskvastærðina á netum okkar!), einnig æðsta og RÁÐANDI LÖGGJAFARVALD (með forgangsrétti, eins og áður sagði, yfir öll okkar lög, gömul sem ný), sem og ÆÐSTA DÓMSVALD (þ.e. ESB-dómstólsins í Lúxemborg)? Og hér minni ég á, að fulltrúi þess dómstóls tók þátt í gerðardómi fulltrúa þriggja ESB-stofnana* haustið 2008 þar sem þeir samhljóða dæmdu Ísland sekt saka í Icesave-málinu og að við ættum að borga Bretum og Hollendingum það sem þeir kröfðust af okkur! Sem betur fer hafði Árni M. Mathiesen vit á því að skipa ekki íslenzkan fulltrúa í þann "gerðardóm" hinna hlutdrægu –– manna sem frömdu þarna dómsmorð, dæmdu falskan dóm, þvert gegn tilskipun sjálfs Evrópusambandsins (94/19/EC)! Hafi Árni ævarandi þökk fyrir einurð sína á þeim úrslitatíma.

* Hinar tvær voru framkvæmdastjórn Evrópusambandsins (nú undir forsæti Junkers, sem nýlega hvatti til þess, að ESB stofni sinn eigin HER, og undir það tóku þýzkir ráðherrar!) og Seðlabanki Evrópu, sá sem nú lætur prenta evrur í gríð og erg, með verðbólguhvetjandi áhrifum; en evran er, nota bene, helgimynd hins hreina evrókrata. Fór hún þó illa með fjárhag Íra og annarra, eftir 2008!

Jón Valur Jensson.

Mótmælin í myndum

Einurðarleysið reyndist harla veikur grunnur "endanlegra ákvarðana" sem allir tækju mark á

Tvær grímur eru farnar að renna á menn sem héldu ákvörðun stjórnar­flokk­anna í gær lýsa mikilli og tíma­bærri rögg­semi. En hefur í reynd nokkuð þokazt áfram fyrir þá sem vilja losa Ísland alger­lega undan þeirri Evrópu­sambands-inngöngu­umsókn sem Össur Skarphéðinsson verkstýrði með stjórnarskrárbroti í júní 2009? Er á hreinu í hugum allra, að sú umsókn er ekki gild lengur?

Nei, um það er enginn einhugur hér heima, meðal pólitíkusa og fræðimanna, og það er heldur ekki viðurkennt hjá fjandvinum okkar í Brussel.

Ekki mun það draga úr þeim þar í borg að fá stuðning við útþenslustefnu sína gagnvart okkur frá formönnum stjórnarandstöðuflokkanna á Íslandi. Allir þeir aðilar geta svo með hægðinni sett þetta mál í salt, látið hér heima sem þeim sé þessi ákvörðun Gunnars Braga og Bjarna Ben afar óljúf og tilefni til heitra yfirlýsinga og þykkjuþungra mótmælafunda við Alþingi, jafnvel hótana hinna róttækustu um nýja (búsáhalda- eða gerviraka-)byltingu.

En þessum foringjum og þingmönnum er í alvöru bara ljúft að látast, meðan þeim er eftir skilin vissan um, að ekki muni þessi ríkisstjórn gera út af við umsóknina formlega, hvað sem hún segir. Til þess skortir ráðherrana þá einurð og tryggð við fullveldið sem þó átti að móta gerðir þeirra og verða farsæl undirstaða virðingarverðra ákvarðana sem ekki yrði lengur um efazt.

Sú er að minnsta kosti ætlan þess, sem hér ritar og hefur sagt fleira um þetta annars staðar.

Jón Valur Jensson.

Stjórnarandstaðan sendir ESB bréf