Öfugmælamaðurinn / mærir liðsmenn sína. / Fús vill "Áfram"-faðirinn / fullveldinu týna.

Icesave-greiðslusinninn eindregni Bene­dikt Jó­hann­es­son í "Við­reisn" er afar ánægður með tvo aflóga ráðherra, Þor­stein Páls­son og Þor­gerði Katrínu, sem var mjög frjáls­lynd gagnvart óheyri­legu kúlu­láni manns síns, "þannig ég get ekki annað en verið mjög glaður yfir því,“ seg­ir hann um þá ákvörðun þeirra að ganga til liðs við Viðreisn. Þorsteinn er alræmdur ESB-maður og skánar ekki.

Bene­dikt á eftir að gera þjóðinni grein fyrir því, hvaðan hann hefði tekið þá ca. 70 milljarða króna, sem Buchheit-samningurinn (sem hann barðist fyrir eins og ljón) væri búinn að kosta ríkissjóð í einbera vexti (óendurkræfa og greiðslu­skylda í pundum og evrum samkvæmt þeim svika­samningi). Hefði hann t.d. skorið meira niður í heilbrigðis­kerfinu til að láta enda sína ná þarna saman, ef hann hefði setið í fjármálaráðuneytinu, eða látið öryrkja og aldraða blæða?

Benedikt og félagar í öfugmælaklúbbnum "Áfram" voru afar seigir að ná sér í 20 milljóna króna áróðursfé til að kosta m.a. sína landsfrægu hákarls­auglýs­ingu sem átti að kenna Íslendingum þá skynsemi og ráðdeild að gjöra svo vel að borga Icesave-kröfur Gordons Brown og Downings, þvert gegn lagalegum rétti þjóðarinnar. Meðal styrktaraðila í Icesave-vinafélaginu "Áfram" voru Sam­tök fjármála­fyrirtækja (SFF), Samtök atvinnu­lífsins (SA) og Samtök iðnað­ar­ins (SI). "Sem start-gjald veittu þessi samtök Áfram-hópnum milljón krónur, hvert fyrir sig. Alls munu styrkir sem Áfram-hópurinn þáði hjá fyrirtækjum og almanna-samtökum hafa numið 20 milljónum króna. Til samanburðar fekk Samstaða þjóðar gegn Icesave um 20 þúsund krónur frá fyrirtækjum og almanna-samtökum." (Loftur Altice Þorsteinsson verkfræðingur ritaði.)

Nú þarf Benedikt að upplýsa, hvaðan "Viðreisn" fær allt sitt áróðursfé til að vinna að innlimun Íslands í Evrópusambandið (þetta sem Jón Baldvin Hanni­bals­son líkir, vegna ástands þess, við brennandi hús, sem enginn vilji fara inn í). Fá "Viðreisnarmenn" enn sína milljóna­styrki frá SA og SI? (nota bene kemur Þorsteinn Víglundsson beint af þeim slóðum). Eða er verið að misnota lífeyr­is­sjóðina til slíks? Eða ná þræðirnir kannski alla leið til Brussel? En þaðan berst hingað ærið mútu- og styrkjafé nú þegar og skiptir milljörðum. Eitt er víst, að leigan á Hörpu og veitingarnar þar á opnum kynningarfundi hafa kostað sitt, og svo er haldið uppi viðamikilli flokksskrifstofu og áróðursstarfi.

Benedikt er reyndar sérfræðingur í rekstri öfugmælafélaga, hann er einn af stofn­endum og stjórnar­mönnum öfug­mæla­selskaparins "Já Ísland!" sem er samansafn meira en 4.500 forstokkaðra ESB-áhangenda!

„Í einni setn­ingu er okk­ar meg­in­stefna sú að við vilj­um leyfa fólki að ráða sér sjálft en ekki vera að hugsa fyr­ir það eins og gömlu flokk­arn­ir hafa verið að gera,“ segir Benedikt, en var hann ekki einmitt, í bandalagi við svikula fjölmiðla og álitsgjafa, að reyna að segja þjóðinni hvað hún ætti að gera í Icesave-málinu?

Jón Valur Jensson.

Getur ekki annað en verið glaður

Fullveldis-andstæður flokkur, "Björt framtíð", þjónar evrópsku stórveldi

Þing­menn Bjartr­ar framtíðar afhjúpa sig nú með enn frekari hætti sem þægar eða fjar­stýrð­ar jarð­ýtur í þágu inn­limunar í Evr­ópu­sam­band­ið. Áhugi þeirra á þjóðar­atkvæði um að "frek­ari skref verði tek­in í átt að inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið" birtist á ný í formi frum­varps "til breyt­inga á lög­um um fram­kvæmd þjóðar­at­kvæðagreiðsla, þess efn­is að heim­ilt verði að víkja frá ákvæðum lag­anna um þriggja mánaða lág­marks­frest áður en þjóðar­at­kvæði fer fram, ef mögu­legt er að það fari fram sam­hliða al­menn­um kosn­ing­um inn­an þess tíma." Fyrsti flutn­ings­maður er Páll Val­ur Björns­son, þingmaður flokks­ins.

Í frum­varpinu er látið sem "aug­ljós þjóðhags­leg rök" mæli með því, "enda hleyp­ur kostnaður sam­fé­lags­ins af sjálf­stæðri þjóðar­at­kvæðagreiðslu á hundr­uðum millj­óna króna sem með þess­um hætti mætti spara."

Þetta sama "sparn­aðar-sjónarmið" heyrðist í öðru ekki síður þungvægu meginmáli: þegar Jóhönnu­stjórn vildi sniðganga samhljóða úrskurð fullskipaðs Hæstaréttar um að kosningin til stjórnlaga­þings hefði reynzt stórgölluð og ógild. Þá vildu forystu­menn vinstri flokkanna ekki hlíta lögum (um stjórnlagaþing og kosningar) með því að endurtaka kosningu til stjórnlagaþings, létu sem þeir þyrftu að spara peninga fyrir þjóðina með því að sleppa kosningunni, ákváðu í staðinn að fara fram hjá lögum og úrskurði Hæstarréttar með því að bjóða 25 manns, sem höfðu verið sviptir kjörbréfum sínum og höfðu ekkert umboð kjósenda, að "stjórnlagaráðsmönnum" -- og létu gott heita, að einungis 30 þingmenn stóðu að þeirri ólöglegu þingsályktunartillögu sem mælti fyrir um skipan stjórnlagaráðs!

Frumvarpsmennirnir sex í þessu nýja máli treysta því augljóslega ekki, að landslýðurinn hafi mikinn áhuga á þessar þjóðaratkvæðagreiðslu þeirra, ekki nægan til að fá marga á kjörstað, sbr. fámennið, 48,9%, sem greiddi atkvæði um "nýja stjórnarskrá stjórnlagaráðs"; en hér yrði þó um enn fásóttari atkvæðagreiðslu að ræða. Þess vegna telja þessir frumvarpsmenn,* þörf á því að finna sér gulrót til að trekkja fólk á kjörstað og að einfaldast sé (af því að þeir eigi líka í sinni ESB-þörf rétt á því að fara fram hjá reglum) að halda kosninguna bara samhliða alþingiskosningum, sem sé miklu fyrr en þeirra eigin fyrri frumvarpsákvæði um þjóðaratkvæðagreiðslur hefðu heimilað! Þess vegna segja þau í hræsnisfullu lýðskrumi sínu: "Jafn­framt liggja lýðræðis­leg rök að baki fyr­ir­komu­lag­inu þar sem lík­urn­ar á góðri kjör­sókn í þjóðar­at­kvæðagreiðslu aukast fari hún fram sam­hliða al­menn­um kosn­ing­um." Og svo bæta þau við, að ekki þurfi að hafa áhyggj­ur af því að þing­menn mis­noti sér slíkt ákvæði -- einmitt þegar þau gefa sjálf dæmi um slíka misnotkun!

Án efa verður þetta frumvarp litið hýru auga af útsendurum Evrópu­sam­bands­ins hér á landi, sem hugsanlega hafa líka verið ráðgjafar frumvarpsaðila. Fyrsti flutningsmaður frumvarpsins er ESB-maðurinn Páll Valur Björnsson, þingmaður Bjartrar framtíðar, meðlimur öfugmælasamtakanna "Já Ísland!". Allir hinir fimm flutningsmennirnir eru úr "Bjartri framtíð" og spurning hvort sá visnandi flokkur er að búast við fjárstyrk frá Evrópusambandinu fyrir þessar hugsanlega síðustu alþingiskosningar sem þeir eiga völ á. Vitað er, að mörg félög og samtök víla ekki fyrir sér að þiggja háar fjárupphæðir, sem Brusselmenn hafa fiskað upp úr vösum skattgreiðenda í Evrópu.

* En meðal hinna flutningsmannanna í sex manna flokknum er t.d. Bryn­hild­ur Pét­urs­dótt­ir í nefndum öfugmælasamtökum, "Já Ísland!", einnig Guðmund­ur Stein­gríms­son (sem er að hverfa af þingi) og Ótt­arr Proppé. Einungis tveir af þessum BF-þingmönnum, Björt Ólafs­dótt­ir og Ró­bert Mars­hall, eru ekki meðlimir öfugmælasamtakanna.

Jón Valur Jensson.

Víkja megi frá lágmarksfresti

Hvernig dettur þessum mönnum í hug að bjóða sig fram til þings?

Ólíkt Jóni Baldvini* vilja Þor­steinn Víglundsson og Pawel Bartoszek ganga inn í "brennandi hús" Evrópusambandsins!

Ekki er það til að tryggja lýðveldið í sessi sem sjálfstætt og fullvalda.

Þeir, sem heita vilja hollustu sinni framandi heimsveldi 27 ríkja með um 1400 sinnum fleiri íbúa en Íslendinga ættu fremur að flytjast til meginlandsins en að voga sér að leita stuðnings íslenzkra kjósenda við að þeir taki sæti á Alþingi til að brjála löggjöf okkar í þágu þess tröllaukna veldis.

Báðir eru þessir menn á skrá um félagsmenn öfugmælasamtakanna "Já Ísland!"

En okkar fyrrverandi utanríkisráðherra og Alþýðuflokks-formaður Jón Baldvin hefur lengri reynslu af Evrópusambandinu en samanlagðir þessir tveir yngri menn með glýjuna í augum. 

• "Þegar ég horfi á Evrópu núna sé ég Evrópu­samband sem er nánast í sjálfs­morðs­leið­angri ... og allt þar í rugli. Frammistaða ESB núna sýnir algert póli­tískt forystu­leysi, alltaf viðbrögð eftir á og skammar­lega lítil­mennsku. Við göngum ekki inn í brenn­andi hús núna. Slökkvið fyrst eldana,“

sagði Jón Baldvin Hanni­bals­son í viðtali á Morgunvaktinni á Rúv snemma í marz í vetur, sem birti þar viðtal Óðins Jónssonar við hann.

Er ekki tímabært að grillufangarar um evrópska útópíu fari að læknast af þeim órum sínum? Og hvernig væri að þeir fengju að mæta hörðum spurningum fundarmanna og fréttamanna á áróðursfundum "Viðreisnar" vegna þeirrar stefnu að ætla sér að gera Alþingi að undirþingi ESB-stofnana? Til hvers vorum við þá að berjast fyrir sjálfstæði lands og þjóðar? Jafnvel Dönum er fullljóst að æðsta fullveldi yfir þeim er komið í hendur Brussel-herra.

Vita þessir tveir ekki, að í sérhvert sinn sem einhver lög ESB rekast á einhver landslög meðlimaríkjanna, þá skuli landslögin víkja, en ESB-lögin ríkja?  En þetta stendur í sérhverjum aðildarsáttmála sem gerður hefur verið við hvert nýtt ESB-land í meira en tvo áratugi. Já, hvers vegna ekki að halda sér við sjálfstæði landsins og fullveldi? Eða ætlar einhver að kjósa skósveina eða erindreka erlends valds?

* Jón Baldvin Hannibalsson afhuga Evrópu­samband­inu: "Það þýðir ekkert að tala um að ganga inn í brenn­andi hús!"

Jón Valur Jensson.

Þorsteinn í framboð fyrir Viðreisn

Þorvaldur Gylfason fer offörum í rangfærslum

Þvílíkt rugl í Fréttablaðinu í dag, hann lætur sem "nýja stjórn­ar­skrá­in" sé LÖG í landinu! "Stjórn­laga­ráð" hafði sem slíkt EKKERT löglegt umboð frá lands­mönn­um, aldrei var kosið til þess í al­menn­um kosn­ingum, heldur var kosið til stjórn­laga­ÞINGS, en kosningin sú með ýmsum ágöllum og ógilt af sjálfum Hæstarétti Íslands fullskipuðum og kjörbréfin tekin af þeim "kjörnu"; átti þá að endurtaka kosninguna skv. lögum, en Jóhanna og Steingrímur svikust um það og völdu í staðinn að fara að hvatn­ingu róttæks búsáhalda­mótmælanda, Illuga Jökuls­son­ar, að sniðganga úrskurð Hæstaréttar, og það gerðu þau og þeirra lið, en þó ekki nema 29 alþingismenn alls!! Frá þeim einum hafði þetta meinta stjórn­lagaráð umboð sitt, þó ólöglegt, því að við skipan "ráðsmannanna" var þess ekki gætt, að í gildi voru lög um stjórn­lagaþing, og samkvæmt þeim og almennum kosn­inga­lögum ÁTTI að endurtaka kosn­inguna til stjórnlagaþings!

Þorvaldur Gylfason og félagar, þ. á m. að minnsta kosti 10-11 ESB-innlim­un­ar­sinnar, tóku svo þátt í þessu, samþykktu (með einni undantekningu) hina ólögmætu skipan sína af hálfu hinna 29 alþingismanna! (þáttur í plottinu var að "stjórn­lagaráðs­mönnum" var lofuð tvöföldun setutíma síns og þar með tvöföldun launa!).

Aldrei stóð til, að öll stjórnarskráin yrði stokkuð upp, en glaðhlakkalegir lögðust Þorvaldur og félagar í þá óumbeðnu vinnu, eins og til að tryggja að sem minnst ráðrúm yrði til að kjósendur gætu í reynd haft áhrif á einstakar greinar.

Í lögum um stjórnlagaþing höfðu verið talin upp 8 (átta) atriði sem stjórnvöld (ríkisstjórn og Alþingi) vildu ræða og breyta. þ.á m. ákvæði um framsal ríkis­valds, en ekki þorði þó Jóhönnustjórn að leggja hina billegu lýðveldis­svíkjandi 111. tillögu­grein (og 67. gr.) stjórnlagaráðs um framsal ríkisvalds (í reynd í þágu Evrópu­sambandsins!) undir dóm kjósenda, það kom bara ekki til greina! Því réð ekki sízt Samfylkingarkonan Valgerður Bjarnadóttir, formaður eftirlits- og stjórn­skipunar­nefndar. 

Ekkert fór "stjórnlagaráð" eftir ítrekaðri hvatningu Þjóðfundarins 6. nóv. 2010 um mikilvægi fullveldisréttinda lýðveldisins!

Jón Valur Jensson.

Hvar stendur frambjóðandi í 1. sæti D-lista í NV-kjördæmi gagnvart Evrópusambandinu?

 Teitur Björn Einarsson, að­stoð­ar­maður Bjarna Ben. og sonur hins virta og vinsæla Ein­ars Odds Kristjáns­sonar, gefur kost á sér í efsta sætið í kjör­dæmi föð­ur síns heit­ins. En hvar stendur hann í málum?

Teitur var 1. varaformaður SUS þegar hann ritaði grein með formanni SUS, Þórlindi Kjartanssyni, í Morgun­blaðið 18. desember 2008. Hún er hér, opin öllum til lestrar: Auðlindir, fullveldi og ESB.

Í greininni segja þeir unga sjálfstæðis­menn hafa verið "sammála landsfundum flokksins á síðustu árum og ályktað að aðild að Evrópu­sambandinu sé ekki í samræmi við hagsmuni Íslendinga," en þrátt fyrir það hafi þeir "viljað knýja á um breytingar í gjaldmiðla­málum. Við viljum að sóst verði eftir því að semja um tengingu við evru, eða annar gjaldmiðill tekinn upp einhliða eða í samstarfi við aðra," segja þeir.

Þeir tala bæði almennt um "kosti og galla" Evrópu­sambands­aðildar, en hugsun þeirra er einna skýrust í þessum málsgreinum (og hér feitletrar undirritaður mikilvægar staðreyndir):

"Það þarf einnig að ræða um mögulega framtíðarþróun Evrópu­sambandsins því þótt framtíðin sé óráðin og óviss geta stjórnmálamenn ekki skorast undan því að leggja dómgreind sína á hvernig hún verði. Evrópusam­band­ið er langt frá því að vera fullskapað í sinni endanlegu mynd. Það tekur stöðugum breytingum. Í því ljósi er þörf á opinskárri og heiðarlegri umræðu um þá þróun sem á sér stað í þá átt að sambandið taki á sig stöðugt sterkari mynd sambandsríkis.

Það þarf jafnframt að komast upp úr þeim hjólförum umræðunnar að aðildarumsókn að Evrópusambandinu sé einhvers konar töfralausn á skammtímavandamálum – klassísk íslensk redding. Svo er vitaskuld ekki. Aðild að Evrópu­sambandinu er heldur enginn björgunar­hringur sem við getum gripið í núna þegar siglingin er erfið, en hent frá okkur þegar betur viðrar. Þvert á móti væri um nánast óafturkræft skref að ræða ef af yrði. Það ber því að hafna allir skammsýni og óskhyggju varðandi hvað kunni að felast í aðild að Evrópusambandinu."

Í kaflanum Fullveldi þjóðarinnar áttu þeir svo mjög góðan sprett í þessum upphafs-málslið (aftur er feitletrað það, sem Fullveldisvaktin kann að meta):

"Við aðild að Evrópusambandinu þyrfti Ísland að undirgangast það skilyrði að lög Evrópusambandsins yrðu rétthærri en öll önnur lög á Íslandi. Jafnvel ákvæði stjórnarskrár þyrftu að víkja fyrir lögum Evrópu­sambandsins ef þannig bæri undir. Um þetta atriði er ekki deilt og á þessu yrðu engar undanþágur. Slíkt afsal á völdum þings og þjóðar er nokkuð sem ákaflega erfitt er að kyngja þótt reyndin sé sú að með samningnum um Evrópska efnahagssvæðið þarf Ísland hvort sem er að taka upp stóran hluta Evrópulöggjafar inn í sín eigin lög. Stóri munurinn er hins vegar sá að Ísland hefur undirgengist að taka eingöngu upp í landsrétt reglur Evrópusambandsins á þeim sviðum sem heyra undir samninginn, það er á sviðum sem snerta hinn sameiginlega markað. Það er því ljóst að aðild að Evrópusambandinu fæli í sér mjög verulegt afsal fullveldis og sérstaklega ef litið er til þeirrar þróunar að stöðugt er verið að setja fleiri málaflokka undir Evrópusambandið. Í núverandi kerfi er Ísland ekki skuldbundið til þess að fylgja með í þeirri þróun. Spurningin um aðild að Evrópu­sam­bandinu tekur því ekki aðeins til hvernig Evrópusambandið er byggt upp í dag heldur hvers konar sambandsríki Evrópusambandið verður eftir nokkur ár eða áratugi."

Þrátt fyrir þetta er ýmislegt í framhaldinu þess eðlis í greininni, að höfundar fara aftur að slá úr og í og eru jafnvel ekki með það 100% á hreinu, að sjávarútvegsmálin mæli einna sterkast gegn "aðild", segja að vísu: "Ísland er eina landið þar sem sjávarútvegur er slík undirstaða og eðlilegt er að við óttumst að sú staðreynd muni mæta takmörkuðum skilningi þegar fram líða stundir," þ.e.a.s. í Evrópusambandinu, ef landið gengi í það.

Þeir spá þar ennfremur í "endurskoðun á sjávarútvegsstefnu ESB," sem standi yfir, og bæta við: "Áhugavert verður að sjá niðurstöðu þeirrar vinnu, en vísbendingar hafa verið uppi um að þar kunni að miða í skynsamlegri átt. Vera má að íslenskur sjávarútvegur geti jafnvel staðið frammi fyrir auknum tækifærum við aðild að Evrópusambandinu."

Þetta er afar óraunsætt og þvert gegn öllu sem skynsamlegast verður talið og byggt á staðreyndum. Tvímenningarnir reynast þannig vera farnir að spá verulega í Evrópusambandið í stað þess að standa traustan vörð um fullveldið. Og á þá lund eru sjálf lokaorð þeirra í greininni:

"Ef Ísland sækir um aðild að Evrópusambandinu ætti í raun aðeins tvennt að koma til greina hvað varðar sjávarútveginn. Annaðhvort varanleg undanþága frá núverandi kerfi eða Evrópusambandið hanni nýtt og skynsamlegra kerfi sem Íslendingar geti fellt sig við."

Þetta eru fánýtar bollaleggingar og taka ekkert mið af því, hve hörð stefna ESB er í þessum málum, né af hinu, að með æðsta lagavald í höndum getur sam­bandið alltaf breytt málum eftir á. Þessi linkind tvímenninganna er ekki í stíl bjargvættarins réttnefnda, Einars Odds, sem starfaði fyrir vinnandi stéttir landsins og ekki sízt sjómenn og sjávarútveginn.

En sé leitað yngri heimilda um afstöðu Teits til Evrópusambandsins, má vitna til þess, að Vilborg G. Hansen hafði haustið 2012 skoðanakönnun meðal fram­bjóð­enda í prófkjöri Sjálfstæðis­flokksins, könnun sem Sigurður Sigurð­arson birti niðurstöðurnar úr HÉR, og þar kom í ljós, að Teitur Björn var einn þeirra 14, sem voru "á móti aðild að Evrópusambandinu og áframhaldandi viðræðum," en 5 aðrir frambjóðendur vildu ýmist "halda áfram viðræðum eða fresta þeim."

Í öðrum málum mun Teitur Björn vera heldur til vinstri í Sjálfstæðisflokknum, hann og hans fólk studdi til dæmis Guðna Th. Jóhannesson í forseta­kosn­ingunum, gegn fyrrverandi formanni flokksins, Davíð Oddssyni. Ennfremur studdi sama fjölskylda mótframboð Samfylkingarkonunnar Þóru Arnórsdóttur árið 2012 gegn fullveldis­sinnanum Ólafi Ragnari Grímssyni. (En hver fjár­magn­aði kostnaðar­sama kosninga­baráttu Þóru, hefur það verið upplýst?)

Þá mun Teitur vera eindreginn fylgjandi fjölmenningar­hyggjunnar, m.a. byggingar mosku í Sogamýri, á gömlu landi Viðeyjaklausturs. Mágur hans, Illugi Gunnarsson ráðherra, bætti um betur með því að styðja líka aðra mosku, þá "íslenzku" í Feneyjum, og veita til hennar tugum milljóna króna, enda þurftu fátækir á Íslandi ekki á þeim peningum að halda, sízt öryrkjar og eftirlaunamenn!

Próf­kjör Sjálfstæðisflokksins fer fram í Norðvesturkjör­dæm­i 3. sept­em­ber.

PS. Grein þessi er þáttur í því að fylgjast með afstöðu frambjóðenda fyrir komandi kosningar í Evrópusambandsmálum og umfram allt í fullveldismálum, eins og áður hefur verið gert fyrir forsetakosningar.

Jón Valur Jensson.

Teitur Björn gefur kost á sér

Auðsær vilji þjóðar

Er þetta ekki býsna auðsær þjóð­ar­vilji að afger­andi meirihluti í öll­um skoðana­könnunum sl. sjö ár hef­ur hafnað inn­göngu í Evr­ópu­sambandið?

Þetta sam­fellda tíma­bil hófst með skoðana­könn­un sem Capacent gerði fyr­ir hug­veit­una And­ríki fyr­ir sjö árum en sam­kvæmt henni voru 48,5% and­víg inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið en 34,7% henni hlynnt. Fram að því höfðu skoðanakann­an­ir ým­ist sýnt meiri­hluta hlynnt­an inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið, and­víg­an þeim ráðahag eða and­stæðar fylk­ing­ar hníf­jafn­ar.

Sam­kvæmt niður­stöðum nýj­ustu könn­un­ar­inn­ar, sem gerð var af MMR og birt 22. júlí, eru 55,5% and­víg því að ganga í sam­bandið en 24,7% hlynnt því. Ef ein­ung­is er tekið mið af þeim sem taka af­stöðu með eða á móti inn­göngu eru rúm 69% and­víg henni en tæpt 31% vill að Ísland gangi í Evr­ópu­sam­bandið. (Hjörtur J. Guðmundsson blm. í Mbl.is-frétt, tengill neðar).

Þessar hræringar frá Evrópusambandinu hafa jafnvel aukizt upp á síðkastið, því að "stuðning­ur við inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið [hefur] minnkað tölu­vert frá því í byrj­un þessa árs sam­kvæmt skoðana­könn­un­um MMR, þegar hann var 36,2%, eða um 11,5 pró­sentu­stig. Á sama tíma hef­ur andstaðan við inn­göngu í sam­bandið auk­ist úr 47% í 55,5% eða um 8,5 pró­sentu­stig," eins og segir í sömu fréttarskýringu Hjartar.

"Nú er lag!" hefði einhver sagt við slíkar aðstæður, þ.e.a.s. fyrir ríkisstjórnina til að leggja á ný fram þingsályktunartillögu um að draga ESB-umsóknina form­lega til baka. Þótt það yrði hennar síðasta verk, þá væri þar ekki til einskis unnið. Og með samþykkt þeirrar tillögu hefði þingið og stjórnarflokkarnir loks­ins tekið á sig rögg og markað sér stöðu með þjóðinni, sem svo lengi hefur hafnað Evrópusambandinu.

Jón Valur Jensson.

Evrópusambandinu hafnað í sjö ár

Ríkisstjórn Bretlands einörð í úrsögninni

Theresa May segir það sem hún meinar og meinar það sem hún segir með orðunum Brexit is Brexit. Því ákveður hún nú að Bretar taki ekki við forseta-embættinu í ESB á næsta ári eins og til hafði staðið.

Komið er í ljós að hrakspár um einangrun Breta, m.a. frá Bandaríkjum Obama, voru úr lausu lofti gripnar.*  Jafnvel eru það viðskiptin við Bretland sem Bandaríkjunum voru efst í huga um fríverzlunarsamning við ESB. Því er jafnvel líklegt nú að slíkur samningur UK og USA, einfaldari í vinnslu en við ESB, verði meira forgangsmál í Washington en samningur við Evrópusambandið!

*Sbr. hér:  fullveldi.blog.is/admin/blog/?entry_id=2176692

JVJ.

Taka ekki við forsetaembættinu

Breytt og jákvæð stefna Obama-stjórnar gagnvart viðskiptum við ESB-laust Bret­land

Yf­ir­maður ut­an­rík­is­viðskipta í rík­is­stjórn Obama sagði fyr­ir helgi að banda­rísk stjórn­völd hafi "þegar hafið óform­leg­ar viðræður við hátt­setta breska emb­ætt­is­menn um mögu­leg­an viðskipta­samn­ing á milli Banda­ríkj­anna og Bret­lands eft­ir að Bret­ar segja skilið við Evr­ópu­sam­bandið." Mike From­an heitir maðurinn, og um þetta er fjallað í frétt Fin­ancial Times.

Fleiri ríki eins og Ástr­al­ía, Kan­ada, Nýja-Sjá­land, Mexí­kó, Ind­land og Suður-Kórea hafa þegar lýst yfir áhuga á viðskipta­samn­ingi við Bret­land auk EFTA-ríkj­anna Íslands, Nor­egs, Sviss og Liechten­stein. (Mbl.is)

Heur From­an þessi rætt við nokk­urn fjölda brezkra emb­ætt­is­manna frá því að brezk­ir kjós­end­ur samþykktu í þjóðar­at­kvæði 23. júní að yf­ir­gefa Evr­ópu­sam­bandið.

Viðræðurn­ar hafi snú­ist um þau áform Breta og mögu­leg­an tví­hliða viðskipta­samn­ing eft­ir að úr­sögn­in úr sam­band­inu hef­ur tekið gildi. (Mbl.is)

Og takið eftir þessu:

Fyr­ir þjóðar­at­kvæði sagði Obama að ef Bret­ar segðu skilið við sam­bandið lentu þeir aft­ast í röð þeirra sem vildu viðskipta­samn­ing við Banda­rík­in. Eins og fram kem­ur í frétt­inni er því ljóst að stefnu­breyt­ing hef­ur átt sér stað í þeim efn­um. (Mbl.is, nánar þar.)

Viðræður þess­ar "fara fram sam­hliða yf­ir­lýs­ing­um full­trúa re­públi­kana í full­trúa­deild Banda­ríkjaþings um að hefja ætti slík­ar viðræður við bresk stjórn­völd."

Og takið sérstaklega eftir þessu í hinni traustlegu frétt Mbl.is (leturbr. undirritaðs):

Ríkj­um Evr­ópu­sam­bands­ins er óheim­ilt að semja um viðskipti við önn­ur ríki, en From­an seg­ir ekk­ert því til fyr­ir­stöðu að óform­leg­ar und­ir­bún­ingsviðræður um viðskipti fari fram áður en Bret­land yf­ir­gef­ur sam­bandið form­lega. From­an seg­ir enn frem­ur að í ljósi fyr­ir­hugaðrar úr­sagn­ar Bret­lands úr Evr­ópu­sam­band­inu sé ástæða til að end­ur­meta yf­ir­stand­andi fríversl­un­ar­viðræður Banda­ríkj­anna við sam­bandið enda sé Bret­land stór ástæða fyr­ir því að sá samn­ing­ur sé tal­inn eft­ir­sókn­ar­verður að mati Banda­ríkja­manna. Fjórðung­ur banda­rísks út­flutn­ings til Evr­ópu­sam­bands­ins fari þannig til Bret­lands.

En það er líka unnt að fara aðra leið samkvæmt þeim vísa manni, sem kann þó að vera að sefa Brusselmenn með þessu:

Hugs­an­legt sé að Bret­land verði aðili að fríversl­un­ar­samn­ingn­um á milli Banda­ríkj­anna og Evr­ópu­sam­bands­ins þegar landið seg­ir skilið við sam­bandið og viðræðum um samn­ing­inn hef­ur verið lokið að sögn From­ans. Það sé einn af þeim mögu­leik­um sem rædd­ir hafi verið varðandi mögu­leg­an viðskipta­samn­ing á milli Banda­ríkj­anna og Bret­lands. (Mbl.is)

En það er greinilegt af öllu, að hrakspár ESB-sinna, m.a. í fréttamannastétt á Rúv og Fréttablaðinu, um yfirvofandi einangrun Bretlands viðskiptalega vegna Brexit, eiga ekki við nein rök að styðjast.

Jón Valur Jensson.

Vilja viðskiptasamning við Bretland

Nær tveir þriðju aðspurðra Breta vilja ekki nýja þjóðar­at­kvæða­greiðslu um Evrópu­sam­bandið

Þrátt fyrir fullyrðingar Evrópu­sam­bands­sinna reynist við skoð­ana­könn­un mik­ill meiri­hluti Breta andvígur því að fram fari önn­ur þjóðar­at­kvæða­greiðsla um veru eða útgöngu Bret­lands úr Evr­ópu­sam­band­inu. Ýms­ir, m.a. ESB-innlim­unar­sinnar íslenzkir, hafa talað um að brezka þjóðin þurfi að fá nýtt tækifæri til að "leið­rétta" sína ákvörðun í þjóðar­at­kvæða­greiðsl­unni 23. júní sl., en þessi skoð­ana­könn­un, gerð af fyr­ir­tæk­inu Com­Res fyr­ir brezku blöðin Sunday Mirr­or og In­depend­ent dag­ana 13. til 15. júlí, náði til rúm­lega tvö þúsund manns, og sam­kvæmt henni eru 57% and­víg því að boðað verði til nýs þjóðar­at­kvæðis um málið. Tæp­ur þriðjung­ur, eða 29%, er því hins veg­ar hlynnt­ur. Með öðrum orðum: Nánast tveir á móti hverjum einum vilja, að ekki verði raskað því ferli sem ákveðið var 29. f.m.

Fleiri eru enn frem­ur and­víg­ir því að boðað verði til nýrra þing­kosn­inga eða 46% á móti 38%. Nýr for­sæt­is­ráðherra Bret­lands, Th­eresa May sem sjálf studdi áfram­hald­andi veru í ESB, hef­ur lýst því yfir að hvorki verði boðað til nýs þjóðar­at­kvæðis né nýrra þing­kosn­inga. (Mbl.is; Frétt Reu­ters).

JVJ.

Vilja ekki annað þjóðaratkvæði

Það mættu fleiri pakka niður sínum innlimunar­hugmyndum

Eftir langþráð brotthvarf Breta úr Evrópu­sam­band­inu er mörgum enn ljósara en áður, að Ísland á þangað ekkert erindi. Utan­ríkis­við­skipti Íslendinga við Breta námu 240 millj­örð­um króna árið 2014. ESB mun tapa meira á Brexit en Bretar sjálfir, sem geta unnið upp lakari samkeppnisaðstöðu á meginlandinu með nýju frelsi til eigin viðskiptasamninga við önnur lönd, þ. á m. Kanada og mörg önnur gömul samveldislönd, að ógleymdum Bandaríkjunum og löndum Asíu og Suður-Ameríku.

En það er ekki að undra, að Fréttablaðið hefur allt á hornum sér varðandi bæði Brexit og Boris Johnson, hinn nýja utanríkisráðherra Breta! Brexit er meiri háttar áfall fyrir "Evrópuhugsjón" Brussel-manna og harðra innlimunarsinna á Íslandi, og eftir því eru upphrópanirnar og særingarnar sem berast jafnt úr Skaftahlíðinni sem frá ESB-pótintátum ýmsum, m.a. utanríkisráðherra Frakka -- og ekki í minna mæli frá býrókratíumni íParís eftir því sem áhugi franskrar þjóðar hefur aukizt á hennar eigi Frexit!

Jón Valur Jensson.

Pakkaði fjögurra ára ESB-vinnu niður