Færsluflokkur: Stjórnmál og samfélag

Blaðamaður sem snýr öllu á haus? - og er utanríkisráðherrann öllum heillum horfinn?

Af hverju kallar Þórarinn Þór­ar­insson, áberandi pólitískur blaða­maður Frétta­blaðs­ins, sjón­ar­mið Styrmis Gunnars­sonar gagn­vart Þriðja orku­pakk­anum "minni­hluta­sjónar­mið hans" í Sjálf­stæðis­flokknum?

Er Þórarinn svona illa upplýstur um meginmál? Veit hann ekki af samþykkt Landsfundar Sjálfs­tæðis­flokksins um að við eigum EKKI að samþykka 3. orkupakkann?

Veit Þórarinn ekki, að yfir 90% Íslendinga eru andvíg þessum sama Þriðja orkupakka skv. gildri skoðana­könnun á liðnu ári?

Hverjum er Þórarinn að þjóna með þessum skrifum sínum?

Ummæli Þórarins eru í þættinum Frá degi til dags í Frétta­blaðinu í dag og yfirskrift pistils hans Eintal sálar ... --- rétt eins og Styrmir sé nánast einn um andstöðu sína við Þriðja orkupakkann!

Þvert á móti hefur þeim farið mjög fjölgandi sem átelja harðlega daður Sjálfstæð­is­flokks-ráðherra við Þriðja orkupakkann og áform ESB-manna.

Ennþá alvarlegri spurninga en þessara hér fyrir ofan þarf því að spyrja þessa uppreisnar-ráðherra Sjálfstæðis­flokksins, sem eru að mæla Þriðja orku­pakkanum bót, þrátt fyrir að í 1. lagi er engin þörf á honum (enginn sýnt fram á nauðsyn hans) og í 2. lagi er hann stórhættulegur bæði fullveldi okkar í orkumálum og myndi valda hér keðjuverkunum til margföldunar rafmagnsverðs til almennings og fyrirtækja.

Í Morgunblaðinu í gær lét Guðlaugur utanríkisráðherra svo um mælt, að það væri "auðvitað markmiðið" að fara fram með frumvarp um Þriðja orkupakkann fyrir 30. þessa mánaðar! Jæja, er það "auðvitað" markmið ríkisstjórnar lands sem vill varðveita fullveldi sitt? og er það "auðvitað" (eins og "kalda matið" hans Bjarna Ben. á Icesave-samningum) markmið þessa utan­ríkis­ráðherra að sniðganga með öllu landsfundar­samþykkt síns eigin flokks?!

Jón Valur Jensson.


mbl.is
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

SI styðji verkalýð fremur en landeyður

Samtök iðnaðarins, SI, eru meðal við­semj­enda verka­lýðs­félaga. Þau ættu fremur að bæta kjör manna en að styðja þjóð­fjand­sam­lega starf­semi.

"Samtök iðnaðarins studdu Já, Ísland sem að­hyllt­ist samstarf við Evrópu­samband­ið."

Þetta kom fram í nýrri bók Helga Magnússonar, Lífið í lit, sem Björn Jón Bragason sagnfræðingur skráði. Frá þessu sagði í grein Jakobs Bjarnar í gær á vefsíðu Vísis.

Öfugmæla­samtökin Já, Ísland unnu að því að Ísland yrði enn eitt litla tannhjólið í Evrópu­sambandinu. Samtök iðnaðarins ættu fremur að stuðla að bættum kjörum verkalýðs á Íslandi heldur en að gera landið að undirlægju ráðherraráðs, framkvæmda­stjórnar og annarra stýri­appar­ata þessa stórvelda­sambands, sem að mestu leyti, í atkvæðavægi í ráðherraráðinu og á ESB-þinginu, hefur verið undir stýrivaldi hinna gömlu nýlendu­velda* álfunnar, en um það hefur áður verið fjallað hér í greinum.

Tíu aflóga nýlenduveldi ráða lögum og lofum í Evrópusambandinu

Jón Valur Jensson.


mbl.is Hlakkar til að fara í verkfall
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hörður Kristjánsson: Hið heilaga ESB

Ekki er annað að sjá en að áhuga­fólki um feit emb­ætti við borð of­ur­skrif­finna Evr­ópu­sam­bands­ins í Bruss­el sé að tak­ast það ætl­un­ar­verk sitt að lauma Ís­landi, Nor­egi og Liecht­en­stein með lævísum blekkingum undir stjórn Evr­ópu­sam­bands­ins. Það virðist vera að gerast án þess að löndin gerist þar formleg aðildar­ríki. Þar með er verið að fótumtroða sjálfstæði þessara ríkja og lýðræðis­legan ákvörð­unar­rétt borg­ar­anna um eigin málefni. 

Tók steininn úr þegar greint var frá því í norskum fjölmiðlum nýverið að verið væri að ræða innan EES fyrirmæli frá ESB um að öll lagafrumvörp norska Stór­þings­ins og Alþingis Íslend­inga og reglur sveitar­félaga skuli senda til ESB þremur mánuðum áður til samþykktar. Þar segir m.a.: „Þegar stjórnvöld eða sveitar­félög hyggjast taka nýjar ákvarðanir sem hafa áhrif á þjón­ustu­mark­aðinn munu þau skyldug að tilkynna fram­kvæmda­stjórn ESB, og eftirlitsaðila ESA, a.m.k þremur mánuðum áður en ákvörðunin öðlast gildi. Í þeim tilvikum þar sem þeir telja að ákvörðun muni fela í sér mismununarmeðferð mismunandi þjónustuveitenda, þá skal framkvæmdastjórnin eða ESA stöðva slíkar ákvarðanir.“

Þetta kemur ofan á látlausan áróður undanfarna mánuði fyrir því að Íslendingar gefi eftir sjálfs­ákvörðunar­rétt um orkumál í eigin landi í hendur ESB í gegnum lög um orkupakka 3. Þetta kemur líka ofan í afar umdeilda tolla­samninga um innflutning landbúnaðar­afurða við ESB þar sem lýðheilsa þjóðar virðist engu máli skipta þegar rætt er um hagsmuni verslunar yfir landamæri. Peninga­hyggjan er þar sett í öndvegi en heilsa og líf fólks og dýra er afgangs­stærð. Meira að segja dómarar æðstu dóm­stóla EES og íslenska ríkisins virðast láta sér í léttu rúmi liggja þótt virtir vísinda­menn, bæði innlendir og erlendir, með yfirgripsmikla þekkingu í sjúkdómum manna og dýra, hafi varað við afleiðingum af slíku árum saman. Nei, peningalegir hagsmunir skulu sko ráða för, skítt með afleiðingarnar. Líf fólks og dýra á svo sannarlega ekki að fá að njóta hins fræga vafa í þessu tilfelli.    

Án efa hlýtur Hitler gamli að skrækja af fögnuði yfir þessari þróun, sitjandi á fjósbitanum hjá höfðingjanum í neðra. Það sem honum tókst ekki með sínum milljónaher gráum fyrir járnum, er jakka­klæddum skriffinnum í Brussel nú að takast með penna eina að vopni. Einhvern tíma hefðu menn örugglega slegið svona nokkru á forsíður blaða undir fyrirsöginni „LANDRÁÐ,“ en uss, uss, svona tala menn ekki í návist Guðs vors ESB.

Hér hefur hver reglugerðin af annarri frá ESB verið stimpluð góð og gild og oftast athugasemdalaust. Virðist þá gilda einu hvort slík reglugerðarinnleiðing eigi yfir höfuð nokkurn skapaðan hlut við íslenskan veruleika. Svo yppta menn bara öxlum ef einhverjum dettur sá dónaskapur í hug að gagnrýna flumbru­ganginn.

Til að réttlæta ófögn­uðinn er gjarnan settur fram sá frasi að þetta sé allt gert í þágu íslenskra neytenda. Þannig er málatilbúnaðurinn t.d. í kringum innleiðingu á inn­flutn­ingi ferskra land­búnaðar­afurða. Ferskt skal það vera og alveg tryggt að ekki sé þá heldur hróflað við glænýjum og ferskum evrópskum lyfja­ónæmum ofurbakt­eríum. Það eru sem sé sérstakir hagsmunir íslenskra neytenda að þeir fái að sitja við sama borð og þeir evrópsku þegar kemur að úthlutun sýkinga sem lækna­vísindin hafa ekki lengur nein  úrræði til að ráða við. Við skulum fyrir alla muni ekki trufla slíkt ferli. – Í nafni hins almáttuga og heilaga ESB – AMEN.

Hörður Kristjánsson.

Þessi ritstjórnargrein í Bændablaðinu 28. febr., eftir Hörð ritstjóra þess, er sömu snilldinni merkt og margt sem frá honum kemur.

Björn Bjarnason, gersamlega ótrúr Landsfundi síns eigin flokks, leyfir sér að telja að Hörður hafi hér gert sig "endanlega mark­laus­a[n] í opinberum umræðum". Það eru stór orð, sem Björn sjálfur stendur ekki undir, en hrína ekki á Herði. Björn nálgast af einfeldni orð Harðar hér ofar um Hitler, en það blasir við af texta höfund­arins, að ekki var hann að bera nazisma, Gyðinga­hatur eða út­rým­ingar­búðir upp á sællegu Brussel­karlana, hvað þá að þeir ætli undir stjórn síns góðglaða forseta Junckers að hrinda helmingi jarðarbúa út í heims­styrjöld. Björn þarf kannski að læra að lesa upp á nýtt, áður en hann æsir sig yfir næsta leiðara í Bænda­blaðinu. En að hann sjálfur hefur brugðizt málstað Íslands í orku­pakka­málinu, er eins augljóst og um Þórdísi Kolbrúnu Reykfjörð Gylfadóttur og Sigríði Á. Andersen.

JVJ.


"Erum að taka rosalega áhættu" með innflutningi kjöts

„Frysting takmarkar smit meðan kjötið er frosið en bakt­er­íurnar lifna við þegar kjötið þiðnar í kjöt­borð­inu eða á heim­ilum lands­manna," segir Vilhjálmur Ari Arason, sérfr. í sýklalyfja­notkun barna og útbreiðslu sýkla­ónæmra baktería. Hann segir frystingu kjöts litlu breyta um raun­verulega smithættu á sýkla­lyfja­ónæmum bakteríum til landsins, í viðtals­greininni „Erum að taka rosalega áhættu“, í Bændablaðinu.

Þar fjallar hann m.a. um hræsni í rökum talsmanna óhefts innflutnings kjöts.

Vilhjálmur á sæti í sóttvarnarráði sem hefur áður sent frá sér ályktun þess efnis að það eigi að fara varlega í innflutning á hráum matvörum. Sérstaklega eggjum og kjöti vegna hugsan­legra matar­eitrunar­baktería og dýrasjúkdóma, en einnig algengrar náttúru­legrar flóru baktería sem erfitt er að forðast og meðhöndla sýkingar sem þær geta valdið og þegar þær eru orðnar sýklalyfja­ónæmar. (Sama grein.)

Upplýsandi er öll hans umræða:

"Talsmenn óhefts innflutnings á kjöti tala vísindin óhikað niður og tala einnig niður til heilbrigðisstarfsfólks sem glöggt þekkir til málsins. Sumir nefna að við komumst auðveldlega í snertingu við þessar bakteríur erlendis, sem er satt. En þar borðum við yfirleitt bakteríurnar og drepum þær þannig eða þvoum þær af okkur jafnóðum, þótt vissulega sé hætta í einhverjum tilvikum á að bakteríurnar berist með okkur eða erlendu ferðafólki til landsins.

Hrátt kjöt getur hins vegar borið mikið magn baktería á yfirborði sínu sem auðveldlega getur borist í líkamsflóruna okkar úr því.

Samkvæmt lýðheilsusjónarmiðum erum við að minnsta kosti að taka rosalega áhættu með því að flytja kjöt óhindrað til landsins. Kjöt sem gæti verið í allt að þriðjungi tilfella smitað af algengum sýklalyfjaónæmum bakteríustofnum eins og svokölluðum klasakokkum sem varla finnast enn þá hér á landi.“ (Leturbr. undirritaðs.)

Auk nefndra sérfræðistarfa Vilhjálms Ara er hann sérfræðingur í heimilis­lækningum.

JVJ.


Samþykkt Þriðja ESB-orkupakkans gæti haft landflótta-afleiðingar fyrir Ísland

Elías Elíasson verkfræðingur segir helzta löst ísl. stjórn­mála­manna að þeir þrá­ast við að láta rann­saka af­leið­ingar stórra ákvarð­ana sinna á land og þjóð þegar til lengri tíma sé litið, t.d. í orku­pakka­mál­inu, verði það sam­þykkt, og segir Elías afleið­ing­arnar geta orðið graf-alvarlegar: 

”Það er geysilega mikið í húfi. Þetta er spurning um hvort Ísland verði samkeppnis­hæft meðal þjóða; það sem ég á við er að fyrst fer virði­sauka­framleiðslan úr landi, síðan fer fjár­magnið úr landi og svo fara börnin úr landi“, segir Elías.

Ennfremur kom fram í máli hans, að með Þriðja orkupakkanum yrði "farið að höggva anzi gróflega í fullveldi okkar."

Um þögn ráðamanna um málið:  "Við getum ekkert dæmt um það, af hverju þessi þögn stafar. Hún gæti verið vísvitandi bara taktísk baráttuaðferð. Hún getur líka lýst víðáttu­mikilli vanþekk­ingu. Og hérna stendur maður og bara veit ekki hverju maður á að trúa. Maður trúir því ekki, að stjórnvöld búi yfir jafn-víðáttu­mikilli vanþekkingu og þessi þögn gefur til kynna."

Um afleiðingar af því, að við hefðum samþykkt 3. orku­pakkann: "Við megum [þá] ekki bjóða okkar iðnaði, hvað sem hann nefnist, upp á annað verð en sambærilegur iðnaður í Evrópu. ... Við skulum segja, að Landsvirkjun væri nú bara í eigu garð­yrkju­bænda, þá væri hægt að láta Landsvirkjun selja garð­yrkju­bændum orku eitthvað ódýrari, en af því að fyrirtækið er í opin­berri eigu, þá getur ESB sett um það reglur, að það megi ekki hygla hinum og þessum, og bera því við, að með því væri verið að stunda niðurgreiðslur." 

"Við erum að taka mikla viðskiptalega áhættu" með því að samþykkja Þriðja orkupakkann, svaraði hann aðspurður.

"Það er geysilega mikið í húfi. Það er bara spurning hvort þessi þjóð verður samkeppnishæf í samfélagi þjóðanna ..." 

Hlusta má viðtalið í spilara (hljóðrás) á vef Útvarps Sögu.

Hér er byggt á og þegið af frétt Jóhanns Kristjánssonar tækni­manns um málið á vef Útvarps Sögu, en viðtalið við Elías B. Elíasson hafði Arnþrúður Karlsdóttir útvarpsstjóri. --jvj.


Ill tíðindi enn af ESB og íslenzkum ráðamönnum: Leiðari í Nationen: Avgivelse av suverenitet må til Stortinget

Solberg-regjeringa ber EU om forhåndsgodkjenning av demokratiske vedtak i Norge. Det bør Stortinget stoppe.

Denne uka ble det via ABC Nyheter kjent at Norge, sammen med Liechtenstein og Island, ber EU innføre den omstridte «Services Notifi­cation Procedure» i EU/EØS. Det er EU-kommisjonen som foreslår at vedtak fra medlemslandene skal forhånds­godkjennes for å sikre den frie flyten av tjenester, og et friksjons­fritt indre marked. Ved mistanke om at vedtak kan komme til å hindre fri kon­kurranse og fri flyt av tjenester, vil vedtakene bli stoppet av EU. For Norges del vil kontrollen skje via ESA, over­våkings­organet som påser at Efta-landene følger EUs regler.

EU-kommisjonens forslag om forhåndssensur er kontroversielt og omstridt i EU. En rekke organisasjoner og politiske partier i medlemslandene protesterer fordi prosedyren griper inn i lokaldemokratiet, og ytterligere innsnevrer handlingsrommet for nasjonal og regional politikk. Mens protestene blir flere og flere i EU, ber altså den norske regjeringa om at kontrollen innføres. Det faktum at Norge ikke er EU-medlem, gjør regjeringas holdning ekstra problematisk – og kritikkverdig.

LO advarer regjeringa, og sier i en høringsuttalelse:«LO er sterkt bekymret for at dette vil innebære en utilbørlig inngripen i nasjonale lovgivningsprosesser». Fredag sa første nestleder, Peggy Hessen Følsvik, til Nationen at LO er spesielt bekymret for kommunenes mulighet til å overvinne sosial dumping gjennom sin innkjøpspolitikk. Kommunale innkjøp er ett eksempel på områder der EU kan ta enda sterkere kontroll i Norge.

Den prosedyren Solberg-regjeringa ber EU innføre, og dermed innføre i Norge, er problematisk fordi det handler om å avgi myndighet til en organisasjon Norge ikke er medlem av. Det er i strid med Grunnlovens prinsipper. Dernest er en slik forhåndskontroll av EU problematisk fordi den kan forandre Norge på en måte norske folkevalgte ikke har noen innflytelse over.

LO-nestleder Peggy Hessen Følsvik sa det slik i Nationen fredag: «Denne regjeringa prøvar å utnytte EØS-avtalen til å drive gjennom høgrepolitikk. Vi har sett mange døme på det den siste tida.»

Det er i første omgang betryggende at parlamentarisk leder i Sp, Marit Arnstad, varsler at partiet vil ta saken opp i Stortinget. Arnstad viser til at forhåndskontrollen vil være en utilbørlig innblanding i norsk lovgivning, og et sterkt inngrep i den folkevalgte styringen. «Det er stor grunn til uro», sa Arnstad til Nationen torsdag.

Saken kan bli avgjort av KrF i Stortinget. KrF under ledelse av Knut Arild Hareide viste en prinsipiell holdning til avgivelse av suverenitet, som for eksempel i Acer-saken da KrF stemte nei. Spørsmålet er om KrF er like prinsipielle under Olaug Bollestad, i flertallsregjering med Frp og Høyre. KrFs velgere er i hovedsak EU-motstandere, så det kan koste partiet dyrt å avgi enda mer suverenitet til EU.


mbl.is „Sérstakur staður í helvíti“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Vel mælt hjá Ólafi Stephensen, af öllum mönnum!

"Þetta mál er ekkert á dagskrá og engin stemming fyrir því, hvorki á meðal pólitíkusa né almennings."

(Á Hringbraut 9. febr. 2019.)

Hvað átti hann við? Jú, upptöku evrunnar sem gjaldmiðils fyrir Ísland!

Já, það er ágætt að ESB-sinnar fari að gerast raunsæir!

JVJ.


Guðlaug­ur Þór skýtur í báðar áttir á deiluaðila um EES-samning, en er þó langt í frá hlutlaus

Hann benti þó á rang­færsl­ur ESB-sinna um að Ísland inn­leiði um 80-90% af ESB-­til­skip­un­um. Í raun innleiði Ísland 13,4%. 

En að tala um "að lyfta umræðunni um EES-samn­ing inn á hærra plan", eins og Guðlaugur gerði á samkomu í HR í dag, þegar 25 ár eru liðin frá inn­leiðingu EES, er fánýtt hjal af utanríkis­ráðherrans hálfu og kemur ekki í stað þess að ræða nýlega fram komið fjár­hagstjón af honum, sem er geysimikið árlega í milljörðum talið. 

Ólaf­ur Stephen­sen, fram­kvæmda­stjóri Fé­lags at­vinnu­rek­enda, sem var einnig meðal fram­sögu­manna, tók und­ir með Guð­laugi og sagði umræð­una mega gjarn­an fara á hærra plan.  

En það eru lítil meðmæli með málefnastöðu Guðlaugs Þórs, þegar einn helzti ESB-sinni landsins tekur sér stöðu með honum.

Hann segir hreyf­ingu sem vilji inn­göngu í ESB og "sjálf­skipaða full­veld­issinn­a" hafa sam­ein­azt um að "koma EES-samn­ing­um fyr­ir katt­ar­nef," en gefur sér sjálfur, að samn­ing­ur­inn sé "góður".

Hitt var rétt hjá honum að bena á þá lygastarfsemi ESB-sinna, að með EES-samn­ingn­um séum við að inn­leiða um 80 til 90% af Evr­ópu­til­skip­un­um. „Hér er um hreina og klára rang­færslu að ræða,” sagði Guðlaug­ur. Inn­leiðing­ar­hlut­fall Íslands frá gildis­töku samn­ings­ins sé í raun 13,4%. 

 

mbl.is Vill umræðuna um EES á hærra plan
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það sem eitt sinn virtist óheppni virðist nú happ í hendi

Það eru tíðindi að sjálfur forsætis­ráðherra Íslands segist hafa tekið ranga afstöðu til tillögu um það 2009 að halda þjóðar­atkvæða­greiðslu um, hvort sækja ætti um inngöngu í Evrópusambandið.

Á því ári var í raun spilað fjárhættuspil um framtíð Íslands og fullveldi.

Hlutirnir geta litið út allt öðruvísi eftir á. Nú hefur Katrín Jak­obs­dóttir endurskoðað hug sinn og telur að Ísland ætti aldrei -- og hefði aldrei átt -- að sækja um inngöngu í Evrópu­sambandið án þess að þjóðin fengi fyrst að tjá sig um það mál. Samt greiddi hún atkvæði gegn þingsályktunartillögu um það árið 2009.

Augljós var yfirgangur Jóhönnu- og Steingríms­liðsins árið 2009 að hafna því að vísa málinu fyrst til dóms þjóðarinnar. Það var bara keyrt á það, að Íslandi ætti að troða í þetta stórríkja­samband í Evrópu og spyrja almenning helzt einskis. Katrín tók þátt í því á fullu, strengjabrúða Steingríms Joð eins og fleiri í flokki VG.

En eftir á að hyggja hefur þetta í raun snúizt okkur til góðs, þrátt fyrir illan tilgang. Hefði þings­ályktunar­tillagan um að halda fyrst þjóðaratkvæða­greiðslu um umsóknarmálið verið samþykkt, þá hefði tímans vegna og illra aðstæðna (við hámark bankakrepp­unnar) verið hætt við við, að innlimunarsinnar hefðu getað náð meirihluta atkvæða við þá tillögu, jafnvel þótt nokkrum mánuðum síðar hafi verið komin meirihluta-andstaða gegn ESB-aðild, afstaða sem styrktist og hefur allar götur síðan verið meirihluta­afstaða aðspurðra kjósenda. En hefði þessi meirihluti náðst í þjóðaratkvæðagreiðslu 2009, væri aðstaða Alþingis nú erfiðari til að samþykkja þá tillögu Sigmundar Davíðs að þingið lýsi formlega yfir endalokum umsóknar að ESB.

Jón Valur Jensson.


mbl.is Hefðu átt að halda þjóðaratkvæði
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ekki fyrir okkar hönd! Embættismaður getur ekki skuldbundið þjóðina til að lúta ofríki starfshóps SÞ um innflytjendamál

Í vel falinni smá­frétt hád.útv. Rúv* þennan örlaga­dag 10. des. segir að "150 ríki SÞ, Ísland þar á meðal," hafi stað­fest fólks­flutninga­sátt­mála SÞ!

Sátt­mál­inn var ALDREI kynnt­ur hér af hálfu stjórn­valda,** ALDREI kynntur Alþingi né borinn undir atkvæða­greiðslu í þinginu og ALDREI nefnd­ur á nafn í kosn­inga­kynn­ingu flokk­anna fyrir þing­kosning­arnar 2017!

Þessi sáttmáli var EKKI undir­rit­aður fyrir hönd íslenzku þjóð­ar­innar, hún á enga aðkomu að honum, og allar skoðana­kann­anir hér hafa sýnt yfir­gnæfandi andstöðu við hann, m.a. nú síðast sú sem birt var nú kl. 12 í Útvarpi Sögu. 92,9% sögðu þar NEI við spurningunni hvort Ísland ætti að undir­rita sátt­mál­ann, aðeins 5,8% sögðu já, en 1,2% hlutlausir! Í skoðanakönnun, sem staðið hefur yfir á Stjórnmálaspjalli Facebókar, vilja 237 manns, að fram fari þjóðaratkvæðagreiðsla um málið, en aðeins 21 er þar andvígur því.

Það ber ótvírætt að hafna þessum samningi sem m.a. felur í sér fullveldis­framsal yfir landamærunum og alvarleg brot á ákvæðum 73. gr. stjórnar­skrárinnar um tjáningar­frelsi, en miklu fleiri ákvæði hans fela í sér stóralvarlegar byrðar á þjóð okkar, efnahag og velferðar­kerfið og sjálfa samsetningu "þjóð­ar­innar" eða öllu heldur íbúatölu landsins, með margföldun innflutnings hælisleitenda og farandfólks. Þetta er t.d. langtum alvar­legra mál en jafnvel hinn hrikalegi Þriðji orkupakki Evrópu­sambandsins! 

Mál þetta stenzt ekki stjórnar­skrá Lýðveld­isins Íslands -- og hvergi neina vestræna stjórnar­skrá í raun, m.a. vegna málfrelsis­ákvæða þeirra. Afglöp þess ráðherra, sem mun hafa sent ráðu­neytis­stjóra forsætisráðuneytisins til óheilla­verks þessa, eru mikil.

* Þessi frétt, sem falin var á eftir umfjöllun um 70 ára afmæli Mann­rétt­inda­yfir­lýsingar SÞ) var enn ekki talin nógu merkileg kl. 17.00 í dag á Rúv til þess að hún hafi náð inn á vefsíðuna Ruv.is, og er það í fullu samræmi við þá ÞÖGGUN sem hefur ríkt um þetta mál víða í Evrópu, en kannski hvergi meiri en hér!

** Jafnvel á fundi í Valhöll 28. nóvember sl. kom fram, að utan­ríkisráðherra hafði ekki kynnt sér sáttmálann (sem er 34 blaðsíður þéttprentaðar), en að hann ætlaði að láta embættismenn sína gera það, áður en hann tæki afstöðu! Sáttmálinn hefur enn ekki verið þýddur á íslenzku, hvað þá kynntur þjóð og þingi! Samt er undir­maður forsætisráðherra látinn uppáskrifa samninginn án umboðs frá þjóð og þingi!

Jón Valur Jensson.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband