Metatvinnuleysi á Spáni og Frakklandi: hátt í 10 milljónir!

Á 2. og 4. stærstu hagkerfum evrusvæðisins, Frakklandi og Spáni, fjölgar stöðugt atvinnulausum.

Rúv-frétt í gær: Atvinnuleysi á Spáni meira en 27%. Þar segir m.a.: "Á síðasta ársfjórðungi í fyrra var atvinnuleysið 26,2%. Atvinnulausum fjölgaði um tæplega 240 þúsund milli ársfjórðunga [fleiri en allir starfandi menn á Íslandi] og eru nú 6,2 milljónir án vinnu á Spáni." [Leturbr. og innsk. jvj.]

Á Mbl.is er nánari frétt af þessu,* þar sem m.a. segir: "Atvinnuleysi hefur ekki verið meira á Spáni síðan árið 1976, ári eftir dauða einræðisherrans Franciscos Franco." 

• Sífellt fleiri eru án atvinnu í Frakklandi og í mars bættust 36.900 manns við atvinnuleysisskrána. Það eru því rúmlega 3,2 milljónir manna í atvinnuleit í landinu nú um stundir (Mbl.is.), það mesta frá 1997. 

Sem sé: Hátt á 10. milljón manna án atvinnu í þessum tveimur löndum! Ekki er þetta björgulegt, eða hvernig eiga stór ESB-ríki eins og Frakkland að bjarga þeim veikari eins og Kýpur, Grikklandi, Portúgal og Írlandi, ef sífellt hallast meira á verri hliðina hjá þeim sjálfum?

Samt er "evruland" óskaland og útópía Samfylkingar og "Bjartrar framtíðar"!  

* Metatvinnuleysi á Spáni

Jón Valur Jensson.

3,2 milljónir Frakka í atvinnuleit

Samfylking: flokkurinn sem má blygðast sín gagnvart fullveldissinnuðum Íslendingum

Sá Össur Skarphéðinsson, sem með gróflegum hætti tók fundarstjórn yfir drjúgan tíma í Sjónvarpi í fyrrakvöld, greip fram í og hélt svo uppi ítrekuðum spurningum í ræðutíma annarra, fyrir utan ýmis billeg eigin rök, reynir nú að spana Samfylkingarmenn upp í að skrökva því að þjóðinni, að vinstri stjórnin hafi "unnið afrek"!

Ekki bað hann flokksmenn sína, þrátt fyrir fríverzlunarsamnng við Kína, að fyrirgefa sér frumhlaup Samfylkingar-þingmanna með ólögmætri ESB-inntökuumsókn og þvingun Vinstri grænna undir það jarðarmen, sem síðan hefur kostað okkur á annan milljarð í ríkisútgjöldum.

Nei, áfram skal haldið, og með hjálp "hagstæðra" "fréttamanna" á bæði Ríkisstjórnarútvarpi og 365-fjölmiðlum er reynt að standa áfram gegn þeim 70% þjóðarvilja: að fara EKKI inn í ESB, með því að halda því sífellt fram, að við getum ekkert vitað um "endanlegan samning", fyrr en hann hafi allur verið skrifaður, og þess vegna þurfi að "halda samningaviðræðum áfram"! Þessu trúa mjög margir þeirra, sem vilja í könnunum halda þessu ferli áfram.

Því er svo haldið fram, að við "fáum pakkann" eftir 1-2 ár -- eitt ár segja þeir, sem ljúga hér blákalt, gegn mati aðalmannsins Stefáns Hauks Jóhannessonar, sem bendir á, að þetta taki tvö ár, enda er aðeins 11 af 33 eða 35 "köflum" lokið á þremur árum. Á þá að ljúka 22 (þar á meðal þeim erfiðustu) á einu ári?!! Gleymið því, Katrín Jakobsdóttir og Svandís Svavarsdóttir! -- nær væri að tala um þrjú ár!

Svo verður ekki um neinn "samning" að ræða. Lagaverk Evrópusambandsins er "non-negotiable" með þess eigin orðum! Fyrirbærið heitir ekki "samningur" á erlendum málum, heldur accession treaty (inntökusáttmáli), sem er sami accession treaty eins og hjá öðrum nýjum ESB-ríkjum (enda gjarnan gerður við nokkur þeirra í einu, sbr. HÉR : ríki sem við öll þekkjum!), með örfáaum undantekningaratriðum fyrir hvert ríki og þá að meirihluta til tímabundnum.

Hvað eru t.d. komin mörg raunveruleg samningsatriði út úr þessum 11 loknu köflum? Er það ekki einhver sægur af íslenzkum hagsmunamálum, sem náð hefur þar í gegn? Nei, því er ekki að heilsa, heldur einungis fjögur atriði skv. Stefáni Hauki Jóhannessyni! Flest eru þau alger smáatriði í íslenzku þjóðlífi og þjóðarbúskap, eins og : að við höldum hér fyrirkomulagi okkar á áfengis- og tóbakssölu, sem og, að EF við förum út í að selja rafmagn til meginlandsins með sækapli, þá megum við sækja um styrk til þess! Já, upp á náð og miskunn Evrópusambandsins! Og þriðja: að Ísland fái að hafa sína sérútfærslu á reglum um frjálsa för vinnuafls. Einungis fjórða atriðið virðist þungvægt: að Ísland sé og verði herlaust land. En sá texti er reyndar teygjanlegur, og í svörum Stefáns um þessi fjögur atriði liggur almennt ekki fyrir, hvort þau verði varanleg eða tímabundin. (Flestar undanþágur Möltu, sem varð meðlimaríki ESB 1.5. 2004, eru t.d. nú þegar útrunnar.)

Af hverju tók Össur ekki þennan "poka" með atriðunum fjórum með sér til að "opna" hann á Samfylkingarfundinum? Af hverju auglýsti hann ekki þennan "glæsilega árangur" og þessi "afrek" í þættinum í Sjónvarpi í fyrrakvöld, til að sýna, að hans menn, ESB-predikarinn Þorstein Pálsson & Co., lögðu ótrúlega mikið á sig til að fá ómetanlega hluti í aðra hönd fyrir okkur Íslendinga gegn því lítilræði að lofa upptöku 100.000 blaðsíðna af lögum og reglugerðum Evrópusambandsins ... og að halda síðan áfram að taka við ÖLLUM lögum og tilskipunum þaðan til eilífðarnóns! ... og að lofa því, að þau lög skuli hafa allan forgang fram yfir íslenzk lög, ef þau rekast hver á annars horn!

Samfylkingin hefur trúlega brotið stjórnarskrána ítrekað í þessu ESB-"ferli" sínu, eins og leidd hafa verið rök að hér á vefsetrinu. Slíkt á ekki að afsaka né að klappa yfir það á fundum Samfylkingar og í meðferð hlutdrægra fjölmiðlamanna, heldur er þetta trúlega Landsdómsverkefni og það án tafar.

PS. Og vegna orðalags ráðherrans -- sem er að missa umboð sitt þrátt fyrir stjórnunartakta sína, sem nefndir voru hér fyrst í greininni -- já, vegna orðalags hans* í neðangreindri frétt alveg undir lokin, þá má spyrja hér að lokum: hve margir eru "fleiri en færri", Össur Skarphéðinsson? En slík grautarhugsun á kannski ágætlega við í höfði þessara ringluðu, úrræðalitlu evrókrata.

* "Ef það tekst þá munu fleiri en færri vakna steinhissa morguninn eftir kosninganóttina." 

Jón Valur Jensson. 

Bognar stundum en brestur aldrei

Kemst þá evran aldrei til fullorðinsára?

„Ég held að evran eigi sér takmarkaðar lífslíkur," segir dr. Kai Konrad, formaður ráðgjafarnefndar í þýzka fjármálaráðuneytinu! Hann telur að vísu Evrópusambandið mikilvægt, en ekki evruna.

Hvað segir nú Árni Páll Árnason, erfingi evru-maníu Samfylkingarinnar, við þessum fréttum? Gerir hann sér kannski ferð til Berlínar til að leiðrétta meintan misskilnings þessa sérfræóða manns?

En um þetta má fræðast nánar gegnum tengil hér neðar.

JVJ.

Telur lífslíkur evrunnar takmarkaðar

Vonlaus hópur siðferðislegrar uppgjafar í "Evrópustofu"-máli í kosningaumræðu

Á sama tíma og 52,2% manna eru á móti inngöngu í Evrópusambandið og aðeins 27,6% fylgjandi henni, skv. skoðanakönnun Félagsvísindastofnunar HÍ,* stendur "tilvonandi ný stjórnmálastétt" í langri röð í Sjónvarpi (öll nema tveir) til að lýsa því yfir, að þau vilji EKKI loka 230 milljóna áróðursapparati "Evrópustofu"!!! En þvílík er reyndar "upplýsingin" í starfsemi þeirrar stofu, að henni er ekki einu sinni gefið eðlilegt nafn: Evrópusambandsstofa.

Svik stjórnmálastéttar við þjóðina hafa átt sér stað áður, bæði hér á landi – í Icesave-málinu (m.a. fyrir tilstuðlan Bjarna Benediktssonar og Ragnheiðar Elínar Árnadóttur) – og í Noregi og víðar.

Í Noregi lagðist mestöll stjórnmálastéttin af öllu afli á ESB-árarnar 1993–4, ásamt atvinnurekendum, fjölmiðlum og verkalýðsforystunni. Grasrótarhreyfingar börðust gegn þessu, og þrátt fyrir ofurflæði ESB-áróðurs, sem fjármagnaður var frá Brussel, tókst með naumindum að afstýra því, að þjóðaratkvæðagreiðslan um inntöku landsins í ESB færi á versta veg. Þar var svo mjótt á mununum, að einungis 52,2% sögðu NEI við því að landið "gengi í" Evrópusambandið, en 47,8% sögðu "já". Svona litlu munaði, að landið glataði fullu forræði sínu.

Nú andar norska þjóðin léttar, að ekkert varð af "inngöngunni" – að Noregur stendur sterkur og frjáls, laus undan yfirráðum ESB-risaveldanna í fiskveiðimálum landsins. Og fullvíst má telja, að ef Noregur væri þarna "inni", myndi Evrópusambandið þar að auki með tímanum fara að beita sínum valdheimildum** til að stýra olíunýtingunni þar, rétt eins og að koma á "jöfnum aðgangi" að fiskveiðiauðlindinni.

Þvílíkt siðferðisástand á þessum frambjóðendum að hafa ekki bein í nefi til að segja hreint og klárt JÁ við lokun "Evrópustofu". Einungis Bjarni Harðarson í Regnboganum hafði það hugrekki til að bera. Jafnvel þótt Frosta Sigurjónssyni mæltist um margt afar vel um það mál í þættinum, þá sprakk hann á limminu undir lokin – í "einhverju lengsta svari við já/nei-spurningu" gat ekki fengið af sér að segja JÁ, heldur endaði á því að stynja upp: "Ég held að það þurfi að skoða"!!!

Bjarni hafði þarna hina þjóðhollustu afstöðu og hefði þó getað nýtt ræðutíma sinn um ESB-mál betur framan af; það hefði verið betra fyrir málstaðinn, því að þegar Bjarna tekst vel upp, er hann frábær ræðumaður og virðist fara létt með að standast samanburð við snilld Demosþenesar hins málhalta. 

Ragnheiður Elín Árnadóttir lét sig hins vegar ekki muna um það að ganga þarna í fótspor Hönnu Birnu Kristjánsdóttur og VERJA framhald á áróðursstarfsemi "Evrópustofu" þvert gegn eindregnum vilja yfirgnæfandi meirihluta landsfundar sjálfstæðismanna!! Þetta eru SVIK ráðamanna flokksins við vilja grasrótarinnar og vald landsfundar, sem á að vera það æðsta í málefnum flokksins – hliðstæð svik og hið "ískalda mat" Bjarna Ben. í Icesave-málinu, sem losað hefur um flokkshollustu svo margra.

Þetta er sorglegt ástand á íslenzkri pólitík og "tilvonandi" stjórnmálastéttar, ef þetta á að verða andinn á nýju Alþingi! Sem betur fer er þarna meðfram um pólitískt illa áttað 101-lið úr smáflokkum að ræða, fólk eins og fulltrúa Pírata, sem treysta þó á stuðning anarkista og sósíalista sem andvígir eru auðhringum í ESB ekkert síður en í Bandaríkjunum (og samt talar Smári McCarthy eins og heilaþveginn ESB-sendill), "Lýðræðisvaktarinnar", Dögunar og jafnvel Flokks heimilanna.

Tókuð þið eftir því, í þessum umræðuþætti frambjóðenda um utanríkismál í Sjónvarpi í kvöld, hve viss í sinni sök Össur var, að Ísland myndi ganga í Evrópusambandið?! Hann vissi sem var, að þetta stórveldi og yfirstétt þess mun láta kné fylgja kviði, m.a. með gegndarlausum áróðri hér eins og í öðrum "umsóknarlöndum", við að framfylgja eindreginni stefnu sinni og ósk valdfrekustu landanna þar*** að innlima þetta land okkar og miðin. En látum þessum manni ekki verða að ósk sinni – og hleypum honum aldrei í Brussel-elliheimilið, sem Bjarni Harðarson talaði um, í okkar boði!

Að lokum skulum við minnast þess, að stuðningur stjórnarsinna við 230 milljóna áróðursapparatið Evrópu[sambands]stofu virðist skýrt brot á 88. gr. landráðalaganna.

Athafnasemi Evrópusambandsins í áróðursmálum á trúlega eftir að stóraukast : mest orkan sett í lokabaráttuna, þegar dregið gæti að hugsanlegri þjóðaratkvæðagreiðslu. En jafnvel þegar á liðnu ári voru réttarbrot ESB-manna í þessu efni orðin svo augljós og ófyrirleitin, að íslenzkur fyrrverandi sendiherra, Tómas Ingi Olrich, sá sig knúinn til þess að rita um það blaðagreinar til að afhjúpa, hvernig bæði "Evrópustofa" og framferði ESB-sendiherrans Timos Summa braut í bága við alþjóðlegar skyldur sendiráða samkvæmt bæði íslenzkum lögum og Vínarsáttmálanum. Sjá hér greinar hans: Summa diplómatískra lasta (eitilsnjöll grein í Mbl. 2. apr. 2012), sbr. pistil á þessu vefsetri: Lögleysu-athæfi sendiherra.

* Þetta er nýbirt könnun. Af þeim, sem afstöðu tóku, eru þannig 65,4% andvíg inngöngu í Evrópusambandið, en 34,6% hlynnt henni.

** Í orkumálabálki Lissabon-sáttmálans.

*** Sbr. að þýzkir ráðamenn, franskir, spænskir og brezkir hafa lýst yfir eindregnum ásetningi um að fá Ísland inn, talað um strategískan ávinning af því og lýst ágirnd sinni í fiskiauðlindir hér.

Jón Valur Jensson.

Meirihluti á móti inngöngu í ESB

Fjarstæða að við fengjum að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB

Jón Kristjánsson fiskifræðingur ritar:

Fullyrðingar ESB-sinna um að við höldum yfirráðarétti okkar yfir fiskimiðunum með því að semja sérstaklega við ESB eru orðnar afskaplega þreytandi. Þær eru rangar, menn þurfa ekki annað en að lesa sáttmála sambandsins til að komast að því að þar gildir reglan um "equal access" [jafnan aðgang] fyrir allar þjóðir sambandsins.

Við Magnús Þór Hafsteinsson, ásamt Friðþjófi Helgasyni myndatökumanni, vorum í Peterhead í Skotlandi 2003 og Magnús tók þá viðtal við Tomas Hay, formann skosku sjómannasamtakanna FAL, en hann hætti nýlega aldurs vegna og er nú heiðursformaður samtakanna.

Tom Hay segir þar allt sem segja þarf um yfirráða þjóða í ESB yfir eigin fiskimiðum.

Þetta er mjög sterkt viðtal og ætti að vera skyldulesning öllum, sem um sjávarútvegsmál fjalla.

Aðalástæðan fyrir minnkun breska fiskveiðiflotans er stöðugur niðurskurður aflaheimilda, sem ESB ákveður í takt við ráðleggingar ICES. Það þýðir lítið fyrir þá að mótmæla niðurskurði, það er Brussel sem ákveður kvótana. Þar er nú við stjórn grísk frú, sem hefur lítið vit á fiskveiðum og er haldin græningjahugsjónum.

Gleymum ekki heldur að Samherji komst yfir allan úthafsveiðikvóta Breta með því að kaupa útgerðir, sem voru í kröggum.

Það er fjarstæða að halda því fram að við getum fengið að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB. Bretar, já einmitt Bretar, hafa sagt að þeir myndu aldrei samþykkja að Íslendingar fengju varanlegar undanþágur frá CFP [Sameiginlegu fiskveiðistefnunni hjá ESB], en allar þjóðir verða að veita samþykki sitt við slíku ef svo ólíklega vildi til að þetta kæmi til athugunar.

Jón Kristjánsson.

Lagaverk ESB er "ekki umsemjanlegt" í neinum aðalatriðum né til frambúðar

ESB-viðræðurnar snúast um samþykkt umsóknarlands á lögum ESB. Frábærlega skýrt viðtal við "aðalsamninganefndarmann" Íslands, Stefán Hauk Jóhannesson, í Mbl. 16/4, sýnir í hnotskurn, að það er í reynd EKKI verið að "semja" um eitthvað milli hinna tveggja málsaðila, miklu fremur en hitt, að verið sé að "semja", því að langflestum "köflunum" er lokið ÁN nokkurra umsaminna atriða, sem öðruvísi séu en hjá öllum hinum löndunum, og hinar örfáu undantekningar varða flestar smámál í reynd í okkar þjóðarbúskap og þjóðlífi, og svo verða þau mál líklega í meirihluta einungis tímabundnar undanþágur (eins og hjá Möltu).

Þetta áttu menn raunar að vita fyrir fram, því að ESB hefur sérstaklega varað við þeim misskilningi, að um "samningaviðræður" sé að ræða. Lagaverk ESB sé nefnilega alls ekki "negotiable" - ekki umsemjanlegt.*

Einhver mesti blekkingarleikur í íslenzkri nútímasögu hefur farið fram um þessi mál, og sú er eina ástæðan fyrir niðurstöðu skoðanakönnunar, birtrar nú á miðvikudegi, um afstöðu til framhalds eða slita eða söltunar á viðræðunum, þar sem naumur meirihluti virðist fyrir framhaldi.

Skýringuna á þeirri niðurstöðu mun sennilega að finna í eftirfarandi:

1. Stöð 2 og sérstaklega Fréttablaðinu er alls ekki treystandi til skoðanakannana um ESB-mál, þar sem eigandinn er yfirlýstur ESB-sinni, vitað er um afskipti hans af ritstjórn, og a.m.k. annar ritstjóri blaðsins er mikill ESB-predikari (Ól. Stephensen), og í líkum anda starfa ýmsir blaðamenn þar. Greinilega hlutdrægur fjölmiðill á ekki sjálfur að annast skoðanakannanir um slík mál.
2. Þar að auki var þessi könnun ESB-hliðhollu fjölmiðlanna, með 55% fylgi við framhald viðræðna, í verulegu ósamræmi við þessa GALLUP-könnun í sept.-okt. sl., þar sem 59,6% voru hlynnt afturköllun ESB-umsóknar, en 40,4% á móti afturköllun.
3. Mönnum hefur verið haldið óupplýstum hér um umsóknar- og aðlögunar-viðræðurnar og þeirri villu dreift vísvitandi, að um "samningaviðræður" sé að ræða. Þótt óheyrilegt fé hafi farið í allar "samninganefndirnar" og þýðingarstörf, ferðalög aðila o.m.fl., þá er í ljós komið, að í reynd er nánast ekki verið að semja um nokkurn skapaðan hlut, sem heiti geti. En "(samninga)viðræður" er opið orð sem hljómar vel, og það hefur áhrif á fólk, ásamt hinu, að fjölmiðlum -- m.a. ofangreindum -- hefur vísvitandi og slægðarlega verið beitt til að koma óorði á þá hugmynd að hætta beri við Össurar-umsóknina frá 2009 og slíta viðræðunum.
4. Hér kann einnig að birtast peningahugsun sumra: að eyddu fé í allt þetta yrði kastað á glæ, ef allt í einu verði hætt við. En það myndi einungis bætast við rúmlega milljarðs fjárútlátin (á þremur árum) með áframhaldi umsóknarinnar í tvö ár (mat Stefáns Hauks**), og tilgangurinn getur ekki verið verjanlegur, því að VITAÐ er af yfirlýsingum leiðandi fulltrúa Brussel-valdstofnana, að grunnreglur ESB í sjávarútvegsmálum, um jafnan aðgang meðlimaþjóða að fiskimiðunum, eru ófrávíkjanlegar, að minnsta kosti til lengdar (en boðið upp á nokkurn umþóttunar- og aðlögunartíma). Þetta er EKKI umsemjanlegt af okkar hálfu og því sjálfhætt þessari umsókn Össurar & Co., sem ríkisstjórnarflokkarnir fengu aldrei neitt meirihlutaumboð þjóðarinnar fyrir í kosningunum 2009. 
5. Og þrátt fyrir að sumar (ekki allar) skoðanakannanir sýni, að það sé allstór hluti kjósenda, sem vilji "ekki hætta við viðræðurnar", þá hefir hver einasta skoðanakönnun frá sumrinu 2009 sýnt, að þegar spurt er, hvort Ísland eigi að ganga í Evrópusambandið, þá er mjög eindreginn meirihluti aðspurðra á móti því. Nú eru þeir um 70%, en fylgjandi "aðild" 27%!

Af þessu er ljóst, að þeir flokkar, sem vilja hætta við ESB-umsóknina, eru í raun og sann í beztum tengslum við þjóðarviljann í þessu máli.

* Í plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy, útg. af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011, segir, og lesið nú vel í gegn, þetta er stórmerkilegur texti:

• "Inntökuviðræður varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur (sem einnig eru þekktar sem acquis, franska orðið um "það sem samþykkt hefur verið") eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er [hér] mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar."

Nánar hér (og enski textinn með): http://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1267916/.

** Takið eftir, að mat sérfræðingsins í þessum viðræðum er : TVÖFALT lengri tími til viðræðuloka heldur en Katrín Jakobsdóttir, nýr formaður VG, leyfði sér í sjónvarpsviðræðum nú í vikunni að tala um, þegar hún var að reyna að réttlæta, að landsfundur Vinstri grænna vill halda viðræðunum áfram! Katrín kaus að kríta liðugt yfir heilt ár!

Jón Valur Jensson.

Skekkjandi áhrif inngripa ESB-áróðursstöðva á íslenzkar kosningar

Nú er "Já Ísland!" farið að auglýsa hér á Mbl.is: "Klárum viðræðurnar"!! Hvar fær "Já Ísland!" stuðningsfé til þess?

Varað hefur verið við milljónahundraða peningaflaumi frá Brussel til áróðurs hér. 300.000 kr. er hámarkið sem fyrirtæki mega greiða til stjórnmálaflokks á hverju ári. Samt kyngja Samfylkingar- og VG-menn í þeim meirihluta á þingi, sem á sér afar takmarkaðan þjóðarstuðning lengur, allri 230 milljóna áróðursárás Evrópusambandsins inn á íslenzkan athyglismarkað.

Menn leiði hugann að því, að með fjárstuðningi -- erlendum eða frá innlendum hagsmunaaðilum -- við ESB-innlimunarmarkmið í fjölmiðlum hér er verið að SKEKKJA MYNDINA, skekkja möguleika flokka til kjörs manna á þing, verið að HYGLA Samfylkingarjálkum til að ná (kannski naumlega) kjöri, á sama tíma og það kemur þá niður á öðrum framboðum. En þarna er ekki verið að huga neitt að 300.000 króna hámarkinu, heldur svína á það með ófyrirleitinni hjáleið þeirra, sem vilja íslenzkt fullveldi feigt.

Jón Valur Jensson. 

Katrín Jakobsdóttir heldur áfram að hrinda fullveldissinnum frá VG - og um ESB-andstöðu Alþýðufylkingarinnar

Þetta kom í ljós í foringjayfirheyrslu Sjónvarps í kvöld. Ágætlega ágengar spurningar fekk hún og var vandræðaleg, svo að af bar. Ljóst er, að ekta VG-fólk snýr sér að Regnboganum, ef ekki Alþýðufylkingunni. EBS-þókknun Katrínar er pínleg og loftkennt mjög í öllum hennar innantómu "rökum" - það lá við, að hún svifi í loft upp, blessunin, og hefði verið sjón að sjá.

En við verðum víst að bíða til kjördags að sjá Vinstri græna gufa upp.

Það er reyndar full ástæða til að kynna hér glerharða afstöðu eins af nýju flokkunum, klofningsbrots út úr Vinstri grænum, þ.e. Alþýðufylkingarinnar. Þar er um "fortakslausa andstöðu við ESB-aðild" að ræða, eins og einn leiðandi manna þar, Vésteinn Valgarðsson (læknis Egilssonar, og Katrínar Fjeldsted, læknis og fv. þingkonu), upplýsti um á vefsíðu sinni, og hér sést þetta skýrt:

Þegar ríkisstjórnin sótti um aðild Íslands að Evrópusambandinu var látið að því liggja að það væri sakleysisleg athugun á því hvað væri í boði í samningaviðræðum. En síðan hefur milljörðum verið eytt í aðlögun að Evrópusambandsaðildinni og mútur í formi styrkja til að afla málinu fylgis. Hvergi er hins vegar talað um að aðild að sambandinu muni kosta tugi milljarða í aðildargjald.

Svo virðist sem beðið sé eftir hentugu tækifæri til að afgreiða málið þegar þjóðin hefur fengið upp í kok af áróðri og þá verði notað sem rök að svo miklu hafi verið eytt í aðildarundirbúninginn að ekki megi láta það fara til spillis. Einnig talar Samfylkingin um aðild að ESB eins og um sé að ræða lausn á gjaldmiðilsvanda.

Aðild að Evrópusambandinu snýst hins vegar hvorki um gjaldmiðil eða möguleika á styrkjum. Þegar allt kemur til alls snýst hún um sjálfstæði þjóðarinnar og möguleika hennar á að taka lýðræðislegar ákvarðanir um framtíð sína. Kjarninn í regluverki ESB snýst um frjálshyggju og markaðsvæðingu. Allt skal keypt og selt á markaði sem mögulegt er. Þannig vilja auðmenn ESB komast yfir samfélagsleg gæði á Íslandi, auðlindir, vinnuafl og fyrirtæki, eins og í Grikklandi og öðrum ríkjum ESB. Það mun auka enn á ójöfnuð og torvelda okkur sem þjóð að breyta því og vinda ofan af markaðsvæðingunni.

Þetta er greinilega ekki grauturinn í skálinni hennar Katrínar Jakobsdóttur.

Jón Valur Jensson.

Straight from the horse's mouth: grundvallargallar í fyrirkomulagi myntsamstarfs ESB

 "Evrusvæðið er eins og hálfbyggt hús, ófullgert og á ótraustum grunni," segir Jón Baldvin Hannibalsson í ræðu sem hann flutti í Vilnius. Það var tími til kominn að fá það viðurkennt hjá ESB-málpípum – þ.m.t. þetta, að hinar ótraustu stoðir Evrusvæðisins "endurspegla grundvallargalla í fyrirkomulagi myntsamstarfsins." Hvað segir nú lærisveinninn Össur, já og amen? Og vill hann þetta með "meistaranum":

• Telur Jón Baldvin að aðgerðir til handa evrusvæðinu að undanförnu gangi of skammt og séu að óbreyttu dæmdar til að mistakast. Stuðla þurfi að frekari samruna og samhæfingu efnahagskerfanna. (MBl.is.)

Þetta er það, sem fullveldissinnaðir andstæðingar Evrópusambands-innlimunar hafa bent á: að þessi ríkjasamsteypa hefur í sér innbyggða hvöt til enn meiri samruna, samhæfingar og valdþjöppunar í ESB-veldinu sjálfu, og það gerist ekki nema með því að skerða fullveldi meðlimaríkjanna enn meira.

Jón Valur Jensson. 

Stoðir evrusvæðisins ótraustar

Af Evrópusambands-stofustássinu Hönnu Birnu Kristjánsdóttur

Hanna Birna hafði engar vöflur á því, heldur valtaði yfir samþykkt landsfundar Sjálfstæðisflokks örstuttu eftir hann, í drottningarviðtali í Silfri Egils. Hún lýsti sig þar andstæða hinni sjálfsögðu lokun Evrópusambandsstofu, sem landsfundur krafðist þó. Hún var sem sé fljótari að svíkja landsfund en Bjarni Ben. í sinni ísköldu Icesave-þjónkun.

Þessi Evrópusambandsstofu-Hanna Birna verðskuldar ekki traust til forystu. Vill hún ekki bara fara í Evrópusambandið þrátt fyrir látalætin? Og ætlar hún að taka undir þá LYGI, að "Evrópustofa" (skrautyrði og skrök um Evrópusambandsstofu) sé bara dæmi um eðlilegt "kynningarstarf" eins og fram fer í Norræna húsinu? Veit hún ekki, að Evrópusambandið vill komast yfir Ísland rétt eins og Tékkland, Austurríki, Svíþjóð og Noreg á sínum tíma? Heldur hún, að það sé eftir litlu að slægjast fyrir gömlu nýlenduveldin þar í inntöku Íslands? Þvílík fáfræði, ef hún heldur það! Þýzkir, brezkir, franskir og spænskir áhrifamenn hafa lýst miklum hug sínum til að fá Ísland inn. (Bara fjögur ríki þeirra munu ráða 50,79% atkvæðavægi í leiðtogaráði ESB og ráðherraráði ESB (sem setur lög um sjávarútvegsmál) frá 1.11. 2014, sjá HÉR.)

230 milljónum króna dælir Brusselvaldið í sínar tvær ESB-stofur, á Akureyri og í Reykjavík, það fé þjónar innlimunaráformum ESB-ríkjasambandsins. Tíu milljónum dældi það áður í Árna Þór Sigurðsson, sem Steingrímur fól forystu í utanríkismálanefnd og leiðandi starf gagnvart Icesave-óværunni (sem ESB þrýsti ákaft á um) og ESB-þingákvörðunum!

Á virkan hátt dældi ESB fé inn í Noreg, Svíþjóð og Tékkland stuttu fyrir þjóðaratkvæðagreiðslur þar um ESB-"aðild", það fylltist allt þar af ESB-áróðri. Norðmönnum, grasrótinni, rétt tókst að verjast ásókninni, eftir svik sinnar stjórnmálastéttar, verkalýðsforystu, atvinnurekendasamtaka og fjömiðlastéttar, með aðeins 52,2% meirihluta NEI-atkvæða. Ætli ESB líti ekki á litla Ísland sem auðveldari bráð?

Hanna Birna veit, að jafnvel stórfyrirtækjum er óheimilt að styrkja stjórnmálaflokka hér á landi með meira en 300.000 krónum. Þykir henni samt eðlilegt, að 230 milljóna króna áróðursbatterí ESB ("Evrópustofa") fái að athafna sig hér?! Veit hún ekki, að með því er stórveldið einnig að styðja málstað og gengi andstöðuflokks Hönnu Birnu sjálfrar, Samfylkingarinnar?

Þurfa sjálfstæðismenn á svona vanhugsun að halda í forystu flokks síns?

Og af hverju segir Hanna Birna sjaldan neitt í skrifum? Er hún hrædd við að þurfa að standa þar fyrir svörum?

Jón Valur Jensson.

Fylgið myndi aukast ef Hanna Birna væri formaður