Hverjum þjónar Brynjar Níelsson? Hann ber fyrst & fremst skyldu gagnvart þjóðarhag, stjórnarskrá og fullveldi landsins, ekki form. & varaform. flokks síns, Noregsstjórn eða ESB!

Það er áhyggjuefni að svo sjálf­stæð­ur þingmaður sem Brynj­ar Ní­els­son iðulega er, skuli eiga erf­itt með þor til að hafna kate­gór­ískt Þriðja orku­pakka ESB. "Ég vil reyna að kom­ast hjá því í lengstu lög, ef það er hægt, að inn­leiða þenn­an orkupakka," sagði hann á nýju stöðinni K100 í dag. "Ef það er hægt" -- að hugsa sér!!

Ef hann er óviss, hvað er honum þá að fyrirstöðu að neita að taka þátt í rússn­eskri rúll­ettu um þjóðar­hag og fullveldi landsins?

Ef hann er beittur þrýstingi, vill hann þá gjöra svo vel að upplýsa um, hvaðan hann kemur! -- innan lands frá eða utan frá?

Ef frá eigin forystusveit, Bjarna formanni, Þórdísi varaformanni, hinum hagsmunatengda Birni Bjarnasyni, fyrrverandi ráðherra (tengdaföður Heiðars Guðjónssonar sem er að reyna að fá IceLink í gagnið!), þá má Brynjar til með að upplýsa flokksmenn sína um það! 91,6% aðspurðra stuðningsmanna Sjálfstæðisflokksins í MMR-skoðana­könnun í vor voru andvíg þessum Þriðja orku­pakka -- höfnuðu honum! Það gerði landsfundur flokksins líka, sem og tveir fjölmennir almennir fundir sjálfstæðismanna í haust, með einróma samþykktum þar! Ef einhverjar valda­spírur í flokknum vilja ganga gegn þessum eindregna vilja flokks­manna, þá á sem fyrst að koma upp um þá, afhúpa þá og véla­brögð þeirra.

Ef þrýstingur í málinu kemur frá Brussel beint, skal Brynjar gjöra svo vel að upplýsa um það!

Ef frá Noregi, þaðan sem ráðherra(r) hafa komið til að þrýsta á um að Stór­þingið fái vilja sínum framgengt -- þeim orku­pakka-vilja sem 70% norsku þjóðar­innar er gersam­lega andstæð! -- þá skal hann líka viður­kenna hitt, að við höfum engar skyldur gagnvart norsku ríkis­stjórn­inni í þessu efni.

Ef hann veit til þess, að norskir vald­hafar beiti þving­unum, mútum eða hótunum um refsi­aðgerðir í þessu máli, skal hann upplýsa um það! 

Jón Valur Jensson.

Vilja ekki innleiða orkupakkann

Mun fylgið streyma frá Sjálfstæðisflokknum til tveggja annarra flokka vegna Þriðja orkupakka ESB? (m/viðauka)

"Vonandi rennur það upp fyrir æ fleirum á þingi, að það er allt of mikil áhætta fólgin í því fyrir hag lands­ins að inn­leiða Þriðja orku­pakka ESB. Áhætt­an við að hafna honum er hjóm eitt í sam­an­burð­inum. Að lenda í stappi við ESB síðar út af leyfis­umsókn fyrir sæstreng er hið versta mál, því að þá stendur ESB með pálmann í hönd­unum. Nú er rétt­urinn okkar til að hafna, en rétt­ur­inn til að hafna sæstrengs­umsókn eftir samþykkt bálksins verður aftur á móti ekki okkar. Slík höfnun yrði stórmál gagnvart EES, en höfnun pakkans ekki."

 Svo mælti Bjarni Jónsson rafmagnsverkfræðingur réttilega!

 

Iðnaðarráðherra, með vafasama, ESB-mótaða starfsmenn á sínum vegum, lætur sem samþykkt "pakkans" sé lítið mál, þegar í reynd fjöregg fullveldis okkar í orkunýtingar- og verðlagningarmálum er í húfi, eins og ofangreindur Bjarni hefur rökstutt manna bezt. 

Það var gleðilegt að sjá grein Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar í Morgunblaðinu í gærmorgun, Suma pakka er betra að afþakka. Miðflokkur hans stendur einarður gegn því að hleypa Þriðja orkupakkanum í gegnum þingið. Það sama á við um Flokk fólksins.

 Margir kjósendur Sjálfstæðisflokksins hafa þessa sömu afstöðu, og farnar eru að sjást og heyrast yfirlýsingar nokkurra þeirra um að þeir ætli að yfirgefa flokkinn, ef hann eða ýmsir þingmanna hans gera ógæfumuninn til að troða þessu þjóðfjandsamlega máli í gegn, þvert gegn afstöðu landsfundar flokksins og samhljóða samþykktra yfirlýsinga tveggja fjölmennra, almennra flokksfunda hans í haust.

Nú er Sjálfstæðisflokkurinn kominn niður í um 20,5% í skoðanakönnun. Hefur hann efni á því að taka sviksamlega afstöðu í þessu máli og hrinda frá sér fleiri flokksmönnum? Með því móti gæti flokkurinn endað með minna hlutfall atkvæða en hinir úthrópuðu Svíþjóðardemókratar (17%) eða orðið ámóta smár og Alþýðubandalagið gjarnan var (um 16%)! Þá yrði flokkurinn í bezta falli varadekk undir samsteypustjórnir vinstri flokka á komandi árum!

Sjálfstæðismenn þurfa því að sjá þetta bæði sem baráttu fyrir fullveldis­réttindum þjóðarinnar á sviði náttúruauðlinda og orkuiðnaðar og enn­fremur sem baráttu fyrir því, að þeirra eigin flokkur endi ekki á ruslahaugi sögunnar.

Iðnaðarráðuneytið hefur ekki komið með nein gild rök fyrir því, að það yrði okkur til hagnaðar að samþykkja Þriðja orkupakkann -- og heldur ekki, að það yrði okkur til tjóns að gera það ekki.

En þau þurfa ekki að hanga í þeirri hugsun einni. Líti þau bara til þess, að í skoðanakönnun MMR í vor reyndust margfalt fleiri andvígir samþykkt þessa ESB-pakka heldur en hinir, sem hlynntir voru. Ætlar Þórdís Reykfjörð að ganga gegn eindregnum vilja þjóðarinnar í málinu og hvers vegna? Ætla Bjarni Benediktsson og þingflokksformaður hans að umbera það, að þingmenn Sjálfstæðis­flokksins svíki stefnu hans og greiði atkvæði með orku­pakkanum? -- þessari líka óþurftar­sendingu frá Brussel-valdinu!

 Sigmundur Davíð ritaði í nefndri grein, Suma pakka er betra að afþakka: 

"Ég skora á ríkisstjórnina að fara nú þegar fram á að Ísland fái undanþágu frá orkupakkanum og skili honum svo til sendanda. Í því efni getur ríkisstjórnin reitt sig á stuðning Miðflokksins."

Ennfremur ritaði hann þar í byrjun: 

"Þegar Evrópusambandið afhendir pakka, snýst það gjarnan um að taka eitthvað af viðtakendunum, setja þeim nýjar takmarkanir og skerða ákvörðunarrétt þeirra, jafnvel sjálfstæði heilla þjóða."

Og undir lokin ritaði Sigmundur:

"Það að koma í veg fyrir að erlendar stofnanir öðlist yfirþjóðlegt vald á Íslandi og aðrir hagsmunir samfélagsins verði veiktir ætti ekki að vera pólitískt þrætuepli innan lands, ekki frekar en önnur mál sem snúa að því að verja hagsmuni landsins út á við eða sjálft fullveldið.

Það er grátlegt að stjórnvöld telji það ekkert tiltökumál að framselja sneið af sjálfstæði landsins á sama tíma og haldið er upp á að 100 ár séu liðin frá því að Ísland endurheimti fullveldi sitt. Um leið fara svo fram umræður um hvort eigi að afnema svo kallað fullveldisákvæði stjórnarskrárinnar til að auðvelda slíkt framsal í framtíðinni."

Það er von að þessum flokksforingja blöskri.

VIÐAUKI:

Styrmir Gunnarsson, fv. ritstjóri Mbl., benti á þetta á vefnum Styrmir.is:

"Á landsfundi Sjálfstæðisflokksins sl. vetur var samþykkt ályktun þess efnis að flokkurinn hafnaði frekara framsali á yfirráðum yfir íslenzkum orkumarkaði til stofnana Evrópusambandsins. Í skoðanakönnun sem Maskína gerði fyrir Heimssýn sl. vor kom fram, að 91,6% kjósenda Sjálfstæðisflokksins eru sama sinnis. Afstaða fundarmanna í gær fór ekki á milli mála. Forysta og þingflokkur Sjálfstæðisflokks geta ekki hundsað viðhorf almennra flokksmanna í þessu máli."

Og undirritaður spyr: Hvernig getur Bjarni Benediktsson hundsað álit yfir 90% kjósenda Sjálfstæðisflokksins? Stefnir hann að endalokum flokksins eða klofningi? Hvað verður þá eftir af honum? Hvað er svona mikils virði fyrir BB og BB frænda hans, fyrrv. dóms- og menntamálaráðherra, að þeir vilji taka þessa áhættu fyrir þann gamla flokk? Eða má hann bara vel við því að tapa enn fleiri stuðningsmönnum?!!!

Jón Valur Jensson.

Gagnleg, upplýsandi umræða Jóns Baldvins um ýmis mál

Það er glæsilegt að hlýða á margt í viðtali Jóns Baldvins við Arn­þrúði Karls­dóttur, endur­teknu enn einu sinni í dag, sér í lagi orðræðu hans um Evrópu­sam­band­ið og hvað mis­tekizt hefur og bein­línis mis­farizt þar, einkum með evru­svæðið og ofur­vald Þýzka­lands á því, með hrika­legum afleið­ingum fyrir Grikk­land, Spán og Ítalíu o.fl. lönd, sem hafa ekki átt neitt skjól í Seðlabanka Evrópu, sem ekki hefur, eins og seðlabankar eiga að gera, veitt þeim ríkjum skjól til þrautavara í kreppu. Þjóðverjar hafa á meðan "grætt á tá og fingri" vegna evrunnar, hin ríkin ekki. Ennfremur er skandall, segir hann, að Evrópu­sambandið bjóði upp á Juncker sem forseta framkvæmdastjórnar ESB, mann úr mesta skatta­skjóli Evrópu, Lúxemborg.

En á vefslóð Útvarps Sögu er tengill eða hljóðskrá með öllu viðtalinu við JBH. Framan af ræðir hann mikið um aðdraganda þess að Ísland varð aðili að EES-samningnum, og þrátt fyrir að hann sé honum hlynntur, greiðir hann samt úr hlutum í þessu sambandi sem mörgum hafa verið óljósir, sérstaklega um ORKUMÁLIN, en Ísland eigi alls ekkert erindi inn á orkumarkað ESB, og okkur ber að forðast samband við hann, með sæstreng, eins og heitan eldinn. Íslendingar hefðu engan hag af því, einungis voldugir erlendir fjárfestar. Nánar fjallaði hann um það með mjög markverðum hætti. (Frh. á eftir.)

Því má skjóta að, að EVRAN ER EKKI lausn fyrir Ísland skv. rökstuddu mati JBH, eins og fram kemur hjá honum þegar um 90 mín. eru liðnar af viðtalinu. Hann talar ennfremur jafn-hörðum orðum gegn Þriðja orkupakka ESB eins og gegn lagningu sæstrengs.

Undir lokin, þegar nær 100 mín. eru liðnar af viðtalinu, fer hann að kynna bók sína um "Norræna módelið" sem ákjósanlegustu lausnina í efnahags- og stjórnmálum, í tilefni af útgáfu bókar hans þar um á ensku (og kínversk þýðing á leiðinni). Ennfremur kom hann í fyrri hlutanum m.a. inn mál Saudi-Arabíu og áhrif "systranna sjö" (olíuauðhringanna) á linkulega stefnu vesturveldanna gagnvart því einræðis- og ofbeldisríki, og sömuleiðis kom hann inn á Rússlands- og viðskiptabanns-málin vegna Úkraínu, en um þau eru margir (m.a. undir­ritaður) með önnur viðhorf. 

Jón Valur Jensson.

Þess virði að halda í EES-samninginn?

Jón Baldvin Hannibalsson afhjúpar Evrópusambandið

Reiðiræða gamla evrókratans glymur nú á öldum ljósvakans í boði Útvarps Sögu. Illa leikið Grikk­land, ótæk evra og van­hæfur Seðla­banki Evr­ópu og margt annað blöskranlegt og langt fyrir neðan allar rósbleikar vonir sprettur þar ljós­lifandi fram í þessari diatribe (refsiræðu) gamla sósíal­demókata­foringjans.

Útvarp Saga er á FM 99,4. Þátturinn var nú á 5. tímanum, langt fram á þann sjötta og verður endurtekinn í kvöld (líkl. kl 10 fremur en 11) og einnig settur á netið.

Sannarlega vert áheyrnar!

JVJ.

"Ef þessi tilskipun ESB verður samþykkt á Alþingi, eru varnir okkar farnar"

Snilld var ræða Vig­dísar Hauks­dóttur lögfr. og fv. alþm. á fund­in­um um 3. orku­mála­pakka ESB á Há­skóla­torgi í gær. Hér eru nokk­ur af helztu atr­iðum ræð­unn­ar, sem fljót­lega verð­ur raun­ar hægt að nálg­ast í heild á mynd­bands­upp­töku af henni á net­inu.

Vigdís er mjög vel heima um þessi mál, síðan hún stóð í stríðu í Alþingi að tala gegn ESB-umsókn Samfylk­ingar­manna, og þekkir á þeim ýmsa fleti, sem öðrum eru ekki endi­lega ljósir, eins og fram kom í ræðu hennar. Hefur hún áfram fylgzt vel með ESB-málum og sér það glögglega, að í þessu tilfelli enn einnar EES-tilskipunar og tillögu um að innfæra hana í lög Íslands er um að ræða enn eitt dæmi um "spægipylsuaðferðina", þ.e. að koma öllu regluverki Evrópu­sambands­ins á okkur í smáum eða stærri skömmtum, hverjum eftir annan.

"En hér er verið að fjalla um náttúru­auðlindir" Íslands.

Ásækni ESB í þessu efni ber að skoða í ljósi þess, að "mikill orku­skortur er í Evrópu, verið er að loka þar ýmsum orku­verum, kola- og kjarn­orku­knúnum, sem eru talin úrelt og mengandi." (Orð V.H. hér jafnan höfð með tilvitn­unar­merkjum.)

"Ef Ís­land væri í ESB, stæði þessi um­ræða um Þriðja orku­mála­pakkann ekki yfir, því að við værum þá undir Lissa­bon-sátt­mál­anum" og lög ESB lög hér og engin von til þess að atkvæði okkar hefði neitt vægi gegn því í ESB-stofn­unum. (Af þessu sést raunar, hve gersamlega valdalaus við hefðum verið eftir "inngöngu" í Evrópusambandið, við myndum engu ráða t.d. um ákvörðun um sæstrenginn, og eins og bent hefur verið á, gæti ESB þá t.d. látið reisa hér ótal vindmyllur um landið og spillt hér útsýni. Aths. JVJ.)

"Það er skylda eins ríkis í ESB að skaffa öðru ríki þar orku, ef hana skortir."

"Það var í raun búið að opna orkupakkann [þ.e. stefnuna á þann þriðja] í ESB, þegar ESB-umsóknin [hans Össurar & félaga] stóð yfir," því að Lissabon-sáttmálinn gaf framkvæmdastjórninni valdheimildir í þessa átt.

"Íslendingum var lofað láni frá ESB til að leggja sæstreng, ef Ísland gengi í ESB"! Þetta var þegar umsóknin um inngöngu í Evrópusambandið var á döfinni hjá Samfylkingunni 2009, þá var lofað þessu láni, partur af því að lokka okkur inn, en þarna sést, að strax var meðvitað farið að stefna á þennan sæstreng á meginlandinu árið 2009.

"Þingmenn eru undir gríðarlegri pressu ekki aðeins frá ESB, heldur einnig frá norskum stjórnvöldum að samþykkja 3. orkupakkann." En eins og ítrekað kom fram á fundinum (og Vigdís veit vel), myndi norska þjóðin kunna Alþingi heilar þakkir fyrir að hafna þessari ESB-tilskipun, því að 70% Norðmanna eru andvíg innfærslu hennar þar í landi.

"Ef þessi tilskipun ESB verður samþykkt á Alþingi, eru varnir okkar farnar."

"Á ráðstefnu Háskólans í Reykjavík um málið voru aðallega fylgismenn tilskip­unar­innar í panelnum." [Svo var einn lesandi að kvarta hér á Fullveldis­vaktinni, að ráðstefnan á Háskóla­torgi HÍ í gær hefði verið "aðeins einhliða áróðurs­fundur"; en ekki varð þess vart, að viðkomandi segði það sama um fund HR! Ennfremur reyndi formaður Heimssýnar, próf. Haraldur Ólafsson, hvað hann gat til að fá meðmælendur Þriðja orkupakkans til að verða meðal ræðumanna í gær -- reyndi það í ráðuneytinu og víðar, en fekk engan til að taka að sér slíkt hlutverk; þetta upplýsti hann í fundar­slita­ræðu sinni í gær.] 

Norðmenn vita, að þessi tilskipun, gerð fyrir mun stærri þjóðir, á ekki við um aðstæður í þeirra landi, og ennþá síður á hún við á Íslandi. Ennfremur er enn ekki víst, að það myndi borga sig að flytja rafmagnið þessa löngu leið, svo mikil eru afföllin með núverandi tækni.

Undir lokin vék Vigdís að því, að mikið hefði verið reynt á sínum tíma að gera gys að henni fyrir að tala um "hreina orku" frá orku­auðlind­um Íslands og hins vegar "skítuga orku" frá evrópskum orkuverum (kola-, olíu- og kjarnorku­knúnum), sem við fengjum hingað til baka. En nú eru einmitt orku­fyrir­tæki hér farin að selja eignar­kvóta í sínum vottaða orkuforða og taka við óhreinum, neikvæðum kvótum í staðinn, þannig að nú geta t.d. íslenzk garðyrkju­fyrirtæki ekki lengur auglýst sig með vörur sem fram­leiddar eru með græna, endur­vinnan­lega orku að baki, því að þá yrði sagt við þau: Nei, þið eruð ekki með hreina og vottaða kvóta! (en þetta er eitt af því, sem hlotizt hefur af því, að gengið er út frá vísinda­tilgátunni um manngerða hlýnun jarðar í loftslags­málum).

Jón Valur Jensson.

Þriðji orkupakkinn í febrúar

Nú gefst tækifærið til að hlýða á sérfræðinginn um 3. orkupakka ESB sem frú Reykfjörð lætur plata sig til að agitera fyrir utan og innan þings

Prófessor Peter Thom­as Öre­bech við lagadeild há­skól­ans í Trom­sö er mættur hér á Íslandi til að fjalla um þriðja orkupakka Evr­ópu­sam­bands­ins, sem hann telur að muni illu heilli "eiga full­kom­lega við um Ísland, hafni Íslend­ing­ar ekki upp­töku hans."

Það myndi þýða að hans mati að ís­lenskt bann við því að stofna til sæ­strengsteng­inga við út­lönd væri and­stætt EES-samn­ingn­um. (mbl.is)

Hann hefur tekið saman ýtarlega umfjöllun um þetta mál og molað sundur í frumeindir sínar þá grein­argerð lögfræðings með takmarkaða þekkingu á ESB-regluverkinu, sem Reykfjörð iðnaðar­ráðherra lét taka saman, en hún"ein­kenn­ist af mis­skiln­ingi," eins og próf. Örebech hefur sýnt fram á.

Bæði er fjallað um þetta álita­efni í Morg­un­blaðinu í dag og fundur haldinn á Háskólatogi í HÍ síðdegis þennan mánudag kl. 17.15, í stofu HT-102, þar sem Örebech verður aðalfyrirlesari, en aðrir frummælendur verða Vigdís Hauksdóttir lögfræðingur og Bjarni Jónsson rafmagns­verkfræðingur. Þá verða einnig almennar umræður, en fundarstjóri verður Haraldur Ólafsson prófessor, formaður Heimssýnar. Fundarboðendur eru Ísafold, Herjan og Heimssýn, en þessi eru m.a. fundarefnin:

- Hvaða vald fær orkustofa Evrópusambandsins og landsreglarinn og hvernig munu þessir aðilar beita því?

- Hver er stefna Evrópusambandsins í orkumálum og er skynsam­legt að Íslendingar undirgangist hana?

- Munu íslensk stjórnvöld missa vald til að ákveða hvort sæstrengur verður lagður eða ekki?

- Er best fyrir Íslendinga að afþakka orkulöggjöfina? Hvernig mun Evrópusambandið bregðast við höfnun?

 JVJ.

Bann við sæstreng yrði andstætt EES

Af evru-meðvirkni minnislítilla Rúvara

Hvimleitt var að horfa upp á samstöðu Rúvara í þætti Gísla Mart­eins. Atli Fannar reið á vaðið með því að uppteikna krón­una sem meiri háttar söku­dólg, vita­skuld án raka (hann kærir sig ekki um þau frekar en áreitnis­hópur femín­istanna; "rökræður eru ekki leyfðar" segja þær á sínum "lokaða" vef þegar Jón Steinar hrl. er veginn og léttvægur fundinn, svo að pent og vægt sé orðað um dólgslegt athæfi þeirra).

Gísli Marteinn, sem þrátt fyrir Valhallar­merkið hefur verið vinstri-meðvirkur síðasta áratug eða svo (m.a. þægt verkfæri í höndum flug­vallar­andstæð­inga í þeim herbúðum, rétt eins og Hanna Birna), lét sér krónu-níðið vel líka, og næstur á dagskrá var Bogi Ágústsson frétta­stjóri, sem byrjaði gamlan söng ESB-sinna um hve krónan hefði rýrnað mikið, síðan henni  var ýtt úr vör um 1922, miðað við dönsku krónuna, eins og þetta segi einhverja sögu um lífskjör okkar hér! En sér hann, sem fréttamaður, sem á að vera hlutlægur, ekki þessi þungvægu grundvallaratriði:

Það er engin spurning, að frá 1922 hefur lífskjörum Íslendinga, sem og gæðum íbúðarhúsnæðis okkar og tækni­væðingu atvinnu­veganna fleygt langum meira fram en hjá Dönum. Af hverju þagði Bogi um það?

Það er sömuleiðis alveg ljóst og viður­kennt af erlendum sér­fræðingum, að við banka­kreppuna reyndist sveigjan­leiki krónunnar okkur mikil björgunar­taug: án hennar hefði sam­keppnisstaða okkar erlendis og gagnvart ferðamennsku ekki stór­batnað, útflutningur fisk­afurða ekki gefið jafn­mikið af sér og bylt­ingin í ferða­mennsku jafnvel ekki átt sér stað! Það þarf meira en Eyja­fjalla­jökuls­gos til að laða að milljónir manna! Af hverju þagði Bogi um þetta?

Svo er sífellt sífrað um krónuna og vexti í herbúðum ESB-sinna, en aldrei minnast þeir á hitt, að bæði raforku- og hitunar­kostnaður húsa er margfalt lægri hér en úti í Evrópu, sem Atli kaus að miða okkur við. Veit hann ekki af því, að rafmagn til almenn­ings á Íslandi er fimmfalt ódýrara en í Þýzkalandi? Allt þetta vegur mikið í lífskjörum okkar.

Að sjálfsögðu á Bogi Ágústsson að vita þetta, en minntist ekki einu orði á það! Fremur sat hann þarna, ríkisstarfsmaður, og tók þátt í einhliða níði um gjaldmiðil þjóðarinnar! Er kannski næsti bær hjá honum að ganga í enn einn fáfræðiklúbb Loga Samfylking­ar­formanns, sem heldur að evran sé gjaldmiðill í Noregi, Danmörku og Svíþjóð?!!

Þá er enn óminnzt á Jón okkar blessaðan Ólafsson. Sá jafnvel hann ekki í gegnum það, að "Magga Kristmanns" er alltaf að gera lítið úr krónunni? -- þ.e.a.s. Margrét Kristmannsdóttir, formaður Samtaka verzlunar og þjónustu, sem er liðsmaður ESB-hópsins hlálega "Já Ísland" og gekk fram fyrir skjöldu til að mæla alveg sérstaklega með Icesave-áþjáninni?! Eigum við að taka slíka sem marktækan álitsgjafa um gjaldmiðil okkar og lífskjör?

Og getum við ekki einu sinni reitt okkur á það, að sjálfur frétta­stjóri Rúv kunni að gæta hlutlægni og standa á óvilhallan hátt með þjóð okkar frekar en þeim sem sífellt róa undir því, að við glötum fullveldisréttindum okkar til stórveldisins ESB?

Í beinu framhaldi af því: Munum við á komandi mánuðum geta treyst fréttaflutningi Boga og undirmanna hans af ACER-málinu? -- því sem nú ógnar dýrmætum hluta fullveldis okkar -- sem og lága verðinu á raforkunni!

Jón Valur Jensson.

Greinar sem eru einstakar í sinni röð og fjalla um afar þýðingarmikil mál fyrir fullveldi Íslands

Greinar Bjarna Jónssonar verk­fræð­ings eru í sér-gæða­flokki á Mogga­bloggi, þótt ekki séu allar árenni­leg­ar fyrir allan al­menn­ing, séu menn ekk­ert komn­ir inn í málin. Af hræðsluáróðri og Evrópu­gerð um innviði nefnist hans nýjasta grein, og einkennir hana sem fyrrum hárbeitt rökvísi og glöggskyggni á innihald lagagreina og reglugerða og þá stefnu Evrópu­sambands­ins sem þar er mörkuð, að fylgt verði við framkvæmd "pakkans", hvort sem þjóðum líkar það vel eða miður.

Gagnrýni prófessors Peters Örebech er önnur grein eftir Bjarna, meiri háttar og grundvallandi krítík á Þriðja orku­mark­aðs­laga­bálk Evrópu­sambandsins og sérstaklega á þá álitsgerð, sem Birgir Tjörvi Pétursson lögfræð­ingur tók saman að beiðni iðnaðar­ráðherra okkar (vara­formanns Sjálf­stæðis­flokksins), Þórdísar Kolbrúnar Reykfjörð Gylfadóttur, en reynist vera með afbrigðum meðvirk og ómarktæk í raun, eins og rakið er í grein Örebechs, sem Bjarni segir þarna frá.

JVJ.

Tryggja þarf fullveldi EFTA-ríkjanna

Ólafur Ragnar Grímsson: Framtíð Íslands best borgið utan ESB

• "Ólafur Ragnar Grímsson fyrr­ver­andi for­seti Ís­lands seg­ir erf­itt að sjá að nokk­ur geti fært fram sann­fær­andi rök fyrir því af hverju Ís­lend­ingar ættu að ganga í Evrópu­sam­bandið.

Þetta kemur fram í ítar­legu við­tali við Ólaf Ragnar í tilefni þess að tíu ár eru liðin frá alþjóðlegu fjár­mála­krepp­unni og banka­hruninu á Íslandi." HÉR má sjá myndband Stöðvar 2 með viðtali Þorbjarnar Þórðarsonar við forsetann fyrrverandi.

"Ólafur Ragnar var forseti Íslands frá 1996-2016 og var í mörg ár alþingismaður og ráðherra þar á undan. 

Á Ísland að standa áfram utan við ESB?
„Það hefur ávallt verið mín skoðun og það var ein af ástæðunum fyrir því að ég ákvað að opinberlega og alþjóðlega lýsa þeirri skoðun þrátt fyrir að þáverandi ríkisstjórn hefði samþykkt aðild að Evrópusambandinu.

Á fyrstu árum mínum sem forseti fékk ég margar heimsóknir frá erlendum áhrifamönnum sem sögðu að Ísland þyrfti að ganga í Evrópusambandið þá, um síðustu aldamót, til að vera á undan Noregi. Til þess að við stæðum ekki uppi með það að Noregur væri búinn að móta sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins þegar við gengjum inn, ekki ef, heldur þegar.

Núna vita auðvitað allir að Noregur er ekkert á leið inn í Evrópu­sambandið og það munu örugglega líða áratugir þangað til, ef einhvern tímann það gerist.

Tony Blair hafði það sem meginþátt í sinni efnahagsstefnu á sínu fyrsta kjörtímabili að á öðru kjörtímabili myndi hann hafa forystu um það að Bretar gengju inn í evrusamstarfið.

Það myndu allir hlæja að slíkri tillögu í Bretlandi núna og það sem meira er þá er Bretland á leiðinni út úr Evrópusambandinu.

Þessar spár og þessi umræða, sem ég varð vitni að sjálfur á fyrstu árum mínum sem forseti, er auðvitað dæmi um það að þessir spádómar um að Evrópusambandið væri hin örugga framtíð og væri á beinni braut og allir yrðu að ganga þar inn ef þeir ætluðu sér að eiga einhverja sómasamlega framtíð, þetta hefur alltsaman reynst rangt. Þvert á móti sjáum við hér í Norður-Atlantshafi þar sem Íslendingar og Norðmenn hafa staðið utan, Grænlendingar og Færeyingar, öllum þessum þjóðum vegnar tiltölulega vel saman­borið við þær þjóðir sem eru á meginlandi Evrópu og glíma við þau gríðarlegu vandamál sem Evrópusambandið glímir við þar.

Þannig að ég á mjög bágt með að sjá það að einhver geti fært fram í dag einhverjar sannfærandi röksemdir fyrir því að af hverju, út frá íslenskum hagsmunum, við ættum að ganga í Evrópusambandið,“ segir Ólafur." (Visir.is)

Sjá má viðtalið við Ólaf í heild sinni HÉR. 

Nýtt mat á EES-samningi er orðið brýnt; nefnd til að meta galla hans og kosti er grun­samlega fámenn, með 2 þekktum og 1 lítt þekktum nefndarmanni

Utanríkisráðhr. skipaði 30/8 sl. 3ja manna starfshóp sem ætlað er að gera úttekt á kostum og göllum EES-aðildar Íslands. Nefndar­form. er Björn Bjarna­son, en Kristrún Heimisdóttir, fyrrv. að­stoðarm. Ingi­bjargar Sól­rún­ar og síðar Árna Páls Árna­sonar við­skipta­ráðherra, situr í nefndinni með Birni, og þótt bæði séu vitfólk mikið, er kannski ekki við því að búast, að þau komi með nýjar og óvæntar tillögur að rannsókn sinni lokinni. Björn hefur með eindregnum hætti ítrekað lýst sig mjög hlynntan EES-samningnum, og ekki er Kristrún líkleg til að leggja neitt til, sem fjarlægir okkur frá Evrópusambandinu, það þveröfuga gæti jafnvel gerzt.

Eflaust er það rétt mat hjá Birni Bjarnasyni, þegar hann segir á heimasíðu sinni: "Það er vel við hæfi að gera ítarlega og vandaða úttekt á aðild Íslands að samningnum þegar 25 ár eru liðinn frá gildistöku hans." En hér hlýtur ekki sízt að skipta máli, hvernig sú nefnd er skipuð, sem gerir þessa úttekt á því, hvort við höfum á heildina litið grætt eða haft gagn af EES-samningnum eða hvort hann hafi jafnvel lengi verið þjóðinni til þyngsla á sumum sviðum.

En hver er þriðji nefndarmaðurinn? Bergþóra heitir hún Hall­dórs­dótt­ir, núv. lög­fræðing­ur hjá Sam­tök­um at­vinnu­lífs­ins og er­ind­reki um sam­starf at­vinnu­lífs­ins og ut­an­rík­isþjón­ust­unn­ar. Hún varð 35 ára í fyrradag (til hamingju með það!), ólst upp í Reykjavík, og lauk ML-prófi í lögfræði frá Háskólanum í Reykjavík auk þess sem hún lauk diplómaprófi í frönsku frá Aix-Marseille Université. Hún var fyrst saksóknarafulltrúi á sviði skattamála hjá Embætti sérstaks saksóknara, einnig sérfræðingur hjá Sam­keppnis­eftir­litinu og sinnti lögfræðiaðstoð fyrir kosningaeftirlitsnefnd Öryggis- og samvinnu­ráðs Evrópu áður en hún hóf störf hjá SA, í upphafi á vinnumarkaðssviði samtakanna.

Nú er vitað, að SA hafa mjög viljað halla sér að Evrópusambandinu, og úr hópi stjórn­enda í þeim samtökum atvinnu­lífs hafa t.d. allmargir forystu­menn ESB-sinna á Íslandi komið, sem og þónokkrir af þing­mönnum "Viðreisnar", sbr. hér og hér). Því liggur beint við að spyrja: Er líklegt, að lögfræðingur SA sl. hálfan áratug sé fyrir fram hlutlaus gagnvart EES-samn­ingnum og Evrópu­sambandinu sjálfu?

En Björn Bjarnason er ósköp glaður yfir þessu öllu saman og ritar þess utan: "Fyrir okkur sem sitjum við að safna efni í þessa skýrslu er ánægjulegt að sjá að vinnulagið veldur ekki deilum á alþingi." Þá upplýsir hann um, að Pétur Gunnarsson, sérfræðingur í EES-málum í utanríkisráðuneytinu, er ritari hópsins.

Ef einhverjum þykir hér ógáfulega spurt út í mál eða of mikillar tortryggni gæta gagnvart nefndarmönnunum þremur, þá er sjálfsagt að nefna það hér í athuga­semd og koma með rök fyrir því, að þetta sé allt í bezta fari undir leiðsögn Björns Bjarnasonar. Afstaða hans til Þriðja (ACER) orku­mála­pakka Evrópu­sambands­ins dregur þó ekkert úr áhyggjum undirritaðs.

Í frétt á Mbl.is um þetta mál sagði svo:

Björn fjallaði um skip­un­ina á vefsíðu sinni [...] þar sem hann sagði meðal ann­ars: "Ég var og er á móti ESB-aðild og tel að EES-leiðin sé best til óhjá­kvæmi­legs sam­starfs okk­ar við ESB. Að greina EES-stöðuna nú og draga álykt­an­ir af þeirri vinnu er verðugt viðfangs­efni."

Fyrrverandi utanríkisráðherra fekk hér tilefni til að skjóta spotzkur á Björn (úr sömu frétt):

Þessi um­mæli vöktu at­hygli Gunn­ars Braga Sveins­son­ar, þing­flokks­for­manns Miðflokks­ins, sem birti um­mæli Bjarn­ar á Face­book-síðu sinni og velti því fyr­ir sér hvort niðurstaða skýrslu starfs­hóps­ins lægi fyr­ir í ljósi orða for­manns hans: "Er þá niðurstaðan kom­in?" (!)

VIÐAUKI

Undirritaður setti eftirfarandi texta á Facebók, m.a. á Stjórnmálaspjallið, með vísan á þessa grein:

Er þriggja manna nefnd undir forystu Björns Bjarnasonar treystandi fyrir framtíðarstöðu landsins? Hér er um afgerandi mikilvægt endurmat á EES-samningnum að ræða, en er þá við því að búast, að þrjár manneskjur, sem allar gætu fyrir fram virzt vera hlynntar honum, gefi á sínum vel launaða 12 mánaða matstíma traustsverða rniðurstöðu um allar hliðar þess máls? Víst er, að samningurinn hefur kostað mikið í árlegum útgjöldum ríkissjóðs vegna eilífrar þýðingarvinnu á löggjöf, sem við höfum alla jafnan ekkert með að gera og oft er til óþurftar og takmörkunar á athafnafrelsi Íslendinga, sem og með fráleitum framlögum héðan til þróunarstarfs ESB-ríkja í Austur-Evrópu, en það versta er þó, ef skuldbindingar okkar aukast enn, á borð við ACER-málið skelfilega og sæstrengs-málið. Björn Bjarnason virðist forstokkaður fylgismaður Þriðja orkumálapakka Evrópusambandsins, með öllu hans fullveldisframsali til ACER og ESB, og er því naumast rétti maðurinn til að leiða svona matsvinnu. Vísa ég um það mál til frábærs upplýsingastarfs Bjarna Jónssonar rafmagnsverkfræðings og nú síðast til greinar hans: Gagnrýni prófessors Peters Örebech (sérfræðings í Evrópurétti) sem malar niður í smátt hið afar meðvirka álit með Acer-samningnum sem Þórdís Kolbrún, varaformaður Sjálfstæðisflokksins, kallaði eftir! -- Eitt er víst að þessi mál eru ekki í góðu fari -- að mörgu er hér að ugga, en hér er grein Bjarna Jónssonar: https://bjarnijonsson.blog.is/blog/bjarnijonsson/entry/2223574/

Sjá einnig athugasemdirnar og umræður hér á eftir.

Jón Valur Jensson.

„Er þá niðurstaðan komin?“