Fjórflokkurinn brást gervallur - meiri háttar svik Vinstri grænna o.fl. á Alþingi vegna forréttindafrumvarps í þágu ESB

IPA-styrkjum í þágu Evrópusambandsins var rennt með hraði í gegnum Alþingi í kvöld. stjórnarandstöðu-flokkarnir brugðust þjóðinni með þvi að bregða ekki fæti fyrir þetta gerræðisfrumvarp sem gefur útsendurum ESB fordæmalaust skatt- og tollfrelsi á öllum sviðum fyrir sitt hafurtask og starfsemi sína hér á landi!

Jafnréttisákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar er hér þverbrotið ("Allir skulu vera jafnir fyrir lögum ... Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna"). Kalla mætti þetta mismununarfrumvarpið mikla, en jafnframt þókknunar-frumvarpið harmræna til að staðfesta þýlyndi ýmissa þingmanna, allra í Samfylkingu, flestra í VG og tveggja annarra, gagnvart Evrópusambandinu.

Fyrir þessu stendur sjálft Alþingi Íslendinga (31:18 var niðurstaða atkvæðagreiðslunnar, og vantaði einn upp á, að raunverulegur meirihluti næðist allra þingmanna).

Sjá um þetta dæmalausa mál þessa ýtaregri grein undirritaðs í kvöld: GERVALLUR Fjórflokkurinn svíkur þjóðina í IPA-málinu til þægðar ESB, en VG með eindregnustum hætti auk evrókrata. -- Í greininni má svo að sjálfsögðu finna afgerandi rökstuðning fyrir því, sem fram kemur í fyrirsögninni.

Jón Valur Jensson. 

IPA-styrkir samþykktir

Ætli henni detti í hug að leggja sinn fjársjóð inn á evru-reikning?

Argentínuforseti ætlar að loka dollarareikningi sínum, en flytja 3M$ hvert? Nei, ekki á evrureikning, enda ekki illa upplýst, og það eru Pólverjar ekki heldur - "aðeins 12% þeirra vilja að evra verði tekin upp sem gjaldmiðill Póllands" og þeir "fyllast ógleði við tilhugsunina" að vera "skuldbund[nir] til að taka upp evru að uppfylltum ákveðnum skilyrðum samkvæmt aðildarsamningi við ESB."

• "Fram kemur á fréttavefnum Euobserver.com að samkvæmt þessari könnun séu 58% Pólverja andsnúnir upptöku evrunnar og þar af er þriðjungur sem telur að Pólland ætti aldrei að taka hana upp." - Nánar um þetta mál hér á Vinstrivaktinni.

Á Íslandi hefur evruáhugi sannarlega dalað; jafnvel í Samtökum iðnaðarins vildu einungis 36,5% að Ísland taki upp evru, sbr. hér. En þetta var í ofanverðum marzmánuði. Sennilega hefur enn reytzt mikið fyrgi af evrunni síðan þá. Og myglaða rúsínan í pylsuendanum er sú, að við yrðum skyldug til að taka upp evruna, ef stjórnmálaelítunni hér tækist að afvegaleiðina þjóðina inn í þetta stórveldaapparat, Evrópusambandið.

Cristina Kirchner, forseti Argentínu, ætlar að leggja sínar þrjár milljónir dollara inn á peso-reikning.  

Jón Valur Jensson. 

Lokar dollarareikningi sínum

ESB krefst meiri peninga, þrátt fyrir efnahagskreppu aðildaríkjanna

 

Gústaf Adolf Skúlason ritar:

 

Hugveitan Open Europe hefur birt nýja skýrslu

(http://www.openeurope.org.uk/Content/Documents/Pdfs/2012EUbudget.pdf ) sem sýnir, að hægt er að skera fjárlög ESB niður um mótsvarandi 41 milljarða evra árlega á sama tíma og hægt væri að einbeita sér að atvinnumálum og hagvexti.

 

 

Í skýrslunni leggur hugveitan til ný fjárlög ESB, sem eru 41 milljarði evra lægri en áætluð fjárlög ESB, sem nú fer fram á tæp 7% hækkun frá fyrra fjárlagatímablili.  Samtímis er bent á leiðir í skýrslunni, hvernig ESB ætti að beina athygli sinni að aðgerðum, sem beinast gegn atvinnuleysi og eflir hagvöxt í stað þess að krefjast sífellt stærri hluta af meðlimum sínum.

 

Helstu atriðin í skýrslunni eru:

·      Illa hönnuð fjárlög og oft mjög svo óljósir útgjaldaliðir ganga gegn því markmiði að samhæfa fjárlögin að atvinnusköpun og þeim hagvexti, sem ESB þarfnast. Tími aðildarríkjanna til að hafa áhrif á fjárlögin fyrir tímabilið 2014-2020 rennur brátt út.

·      Þrátt fyrir efnahagsástand aðildarríkjanna leggur framkvæmdastjórn ESB til að fjárlögin verði aukin um 6,8% á árinu 2013. Samtímis leggur framkvæmdastjórnin til að einungis 6 störf af u.þ.b. 41 þúsund störfum ESB verði skorin niður. Þá vill framkvæmdastjórnin einnig, að fjárlög næsta tímabils frá ársbyrjun 2014 verði aukin enn frekar um 5% en lítill sem enginn niðurskurður boðaður.

·      Hugveitan Open Europe  hefur skilgreint fjárhagsáætlun 2012 og komist að þeirri niðurstöðu að hægt sé að skera eigin útgjöld niður sem nemur allt að 30%, sem spara mundi skattgreiðendum aðildarríkjanna um 41 milljarð evra árlega. Bara fyrir Bretland myndi þetta spara 4,6 milljarða punda árlega.

·      Sparnaðurinn yrði gerður m.a. með því, að minnka eða stöðva peningahringrás svæðasjóða, þar sem ríkari lönd styðja hvert annað. Þar væri hægt að spara 20 milljarða evra.

·      Með því að endurskoða skilgreiningu á bændum og krefjast að landbúnaðarstyrkir yrðu einungis greiddir út til starfandi bænda væri hægt að spara allt að 24 miljarði evra (ekki eins og núverandi skipulag, þegar margir jarðareigendur eru skilgreindir sem bændur, án þess að um nokkurn starfandi landbúnað sé að ræða, sem leiðir m.a. til fáránlegra styrkja eins og til Görans Perssonar fyrrv. forsætisráðherra Svíþjóðar, sem á stóra jörð en er ekki bóndi).

·      Kostnaður við gerð ýmiss konar staðla hefur aukist um 33% á tveimur árum. Bara með því að skera burtu störf sem eru endurtekning á störfum, sem þegar hafa verið unnin, gæti 431 miljón evra sparast.

·      Ef hætt yrði með þingaðstöðu Evrópuþingsins í Strassburg sparaði það um 180 milljóna evra árlega. S.l. ár var þingið með útboð að upphæð 62,4 milljóna evra í sambandi við veru þingsins í Strassburg, þrátt fyrir að byggingarnar standi auðar 317 daga á ári.

·      Kostnaður Evrópuþingsins hefur aukist um 36% síðan árið 2005, um samtals 1,7 milljarða evra, á meðan kostnaður við laun og ýmis fríðindi þingmanna hafa aukist um 77,5% eða sem nemur 190 milljónum evra árið 2012 að frátöldum ellilífeyri og ferðagreiðslum. Árið 2009 var kostnaður þingmanna staðlaður og settur á fjárlög ESB.  Síðan 2005 hafa ellilífeyrisgreiðslur Framkvæmdastjórnarinnar aukist um 48,6% um 1,3 milljarða evra í dag á meðan launakostnaður starfsfólks framkvæmdanefndarinnar hefur aukist um tæp 18% og er í dag 2,1 milljarður evra, sem er aðeins lægra en árið 2010.

·      Síðan 2005 hefur kostnaður ESB vegna mentunar og menningar aukist um 61% og er núna um 1,5 milljarður evra. Þessi málaflokkur hefur 487 starfsmenn, sem er meiri fjöldi en vinnur við innri markaðinn.

·      Þrátt fyrir mikilvægi sitt er aðeins 2,6% af fjárlögunum ætlað fyrir viðskipti og sameiginlega markaðinn.

 

Línurit um þróun eyðslu og vöxt skriffinnskubákns ESB

Skýringar: Graf 1: þróun launakostnaðar 2005-2012. Graf 2: framlag aðildarríkja til ESB árið 2012. Graf 3: nettó-greiðslumunur á framlögum aðildaríkja til ESB og endurgreiðslu ESB til aðildaríkja. Graf 5: Þróun landbúnaðarstyrkveitinga ESB. Graf 6: kostnaður svæðasjóða. Graf 7:  kostnaður Evrópuþingsins. Graf 8: fjölgun ESB-deilda.

M= milljón  bn = milljarður

 

 

Gústaf Adolf Skúlason.

Obama fundaði með Evrópuleiðtogum um evrusvæðið

Býr efnahags- og viðskipta-, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra í fílabeinsturni?

Steingrímur er svo óupplýstur, frakkur eða huglaus að fullyrða, að ráðuneyti sínu sé "ekki kunnugt um tilvik þess að Evrópusambandið hafi með fjármunum og þátttöku sendiherra og sendiráðs blandað sér með beinum hætti í umræður um áhrif ESB-aðildar á þá málaflokka sem heyra undir það."

Heyr á endemi! Sömu dagana er í fréttum, að sendiherra Evrópusambandsins, Timo Summa, hafi enn lagt land undir fót í nýrri predikunarferð um ágæti "aðildar" Íslands að stórveldinu!

Ásmundur Einar Daðason, þingmaður Framsóknarflokksins, hafði lagt fram fyrirspurn til efnahags- og viðskiptaráðherra "um áhrif Evrópusambandsins á umræður um ESB-aðild", og ofangreind tilvitnun í ráðherrann kemur fram í skriflegu svari hans.

• Meðal þess sem Ásmundur spurði um var hvernig Steingrímur hyggist tryggja að starfsemi Evrópustofu og þeir fjármunir sem ESB ver til hennar, ásamt beinni þátttöku sendiherra og sendiráðs ESB, skekki ekki lýðræðislega umræðu um þá málaflokka sem heyra undir ráðuneytið.
• Steingrímur svarar því til, að hluti af því að efla umræðu og upplýsingamiðlun um Evrópusambandið meðan á aðildarferlinu stendur sé að fjármunir hafa verið veittir af Alþingi til þeirra hreyfinga og samtaka sem halda uppi mismunandi sjónarmiðum í umræðunni.

Hann á að vita það eins og allir, sem með fylgjast, að þeir tugir milljóna, sem þar eru treindir út -- og helmingurinn í þágu þeirra hreyfinga, sem vilja fullvalda stjórnarform lýðveldis okkar okkar feigt -- vega lítið hjá þeim á þriðja hundrað milljónum króna, sem Evrópusambandið dælir beint í "Evrópustofu" sína (þ.e. Evrópusambands-áróðursskrifstofu*).

Í svari sínu dirfist Steingrímur að líta framhjá öllu þessu fjárflæði frá Brussel, sem fylgir eftir áratugs langri viðleitni ESB til að koma sér í mjúkinn hjá völdum áhrifahópum hér á landi, með boðsferðum til Brussel í fríu uppihaldi og sérvöldum "kynningar"-prógrömmum fyrir hina mismunandi hópa, svo sem fulltrúa verkalýðsfélaga, embættismenn, háskólafólk, blaðamenn, fólk úr lista- og menningargeiranum, stjórnmálamenn o.s.frv. Og svo eru það IPA-styrkirnir, yfir 5 milljarðar króna, sem hanga yfir okkur eins og frekari ógn við getu margra til að standast freistingartilboð Evrópusambandsins um þátttöku í starfsemi þess hér á landi, en allt er þetta líklegt til að hafa áhrif á fjölskyldur og samstarfsmenn þeirra sem þiggja styrkina.

En Steingrímur virðist kjósa að ganga með bundið fyrir augun um þessi mál, jafnvel þegar augljós er orðinn hinn beini og ólögmæti fjáraustur Evrópusambandsins í áróðursstofuna og ráðagerðir þess um áframhald þeirrar og annarrar áróðurstarfsemi á vegum sendiráðsins.

Halda mætti að þetta svar ráðherrans, sem eitt sinn þóttist og jafnvel ennþá þóttist vera andvígur inngöngu Íslands í Evrópusambandið, sé til orðið í þýðingarmiðstöð "Evrópustofu" eða á borðinu hjá Össuri eða Hrannari Arnarssyni:

• "Með öflugri og upplýstri umræðu þar sem öllum er gefinn kostur á þátttöku verður endanleg niðurstaða um aðildarsamning í þjóðaratkvæðagreiðslu byggð á upplýstri ákvörðun," segir Steingrímur J. Sigfússon.

Þvílík ósvífni í raun! Hann vogar sér ekki svo mikið sem að anda á ólögmætt framferði Evrópusambandsins! enda liggur kannski ráðherrastóll hans að veði. Með þessum orðum sínum er hann að tala um, að öllum sé "gefinn kostur á þátttöku" í umræðunni í krafti takmarkaðra umræðustyrkja frá Alþingi og kallar það "öfluga og trausta umræðu", vitandi hitt, að hann er með máttvana aðgerðaleysi sínu beinlínis að gefa Evrópusambandinu "kost á því" að dæla margfalt meiri fjármunum í sína áróðursherferð hér á landi og þar með að skekkja öll skilyrði til traustrar ákvörðunartöku þjóðar sinnar.

Í einhverjum löndum væru uppi háværar kröfur um, að slíkur ráðherra segði af sér. Fyrrv. sendiherra Íslands í París hefur með fullnægjandi rökum sýnt fram á, að framferði ESB í þessu máli stríðir gegn Vínarsáttmálanum um skyldur sendiherra, auk brota á íslenzkum lögum. Steingrímur J. Sigfússon er hins vegar 100% meðvirkur með Evrópusambandinu í þessum efnum og lætur sér vel líka eða setur á sig sakleysislegan hlutleysissvipinn þegar hann leggur fram alls ótæk svör sín við réttmætri fyrirspurn þingmannsins.

Þetta kann að virka sem svo, að Steingrímur sitji einangraður í fílabeinsturni fáfræði sinnar, en hann er meiri refur í stjórnmálum en svo að vita ekki, hvað á seyði er hér -- og það er engu minni ásælni eftir yfirráðum yfir Íslandi en Hákon konungur gamli sýndi okkur á 13. öld með útsendurum sínum, þar á meðal með morði Snorra Sturlusonar og fleiri góðra manna.

Hið kolranga og hugdeiga svar Steingríms hér ofar boðar ekki gott um afstöðu hans til afgreiðslu Alþingis á fyrirliggjandi frumvarpi um IPA-styrkina upp á rúma 5 milljarða, en með þeim er ekki aðeins verið að dæla inn peningaflóði í þágu aðlögunar Íslands að ESB, heldur einnig brotið þvert gegn ákvæðum tolla- og skattalaga og sjálfri jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar! Mun Steingrímur einnig greiða atkvæði með þeirri forsmán? Væri það ekki til þess að bíta höfuðið af skömminni?

* ESB er ekki nema 42,5% af Evrópu, 43% með Króatíu.

Jón Valur Jensson.

Ráðuneyti ekki kunnugt um áhrif ESB

Er Guðmundur Steingrímsson strúturinn sem stingur höfðinu í sandinn og talar um góða veðrið?

Ætlar Guðmundur Steingrímsson að verða stjörnupólitíkus þeirra sem nenna ekki að hugsa og vilja bara gott veður? Hann virðist færast undan því að takast á við vandamál* og reyna jafnvel að nota þau til að afvegaleiða menn.** Á þetta smyr hann súkkulaði, eins og sumir eru farnir að smyrja á brauðsneiðar.

Um flokk sinn, "Bjarta framtíð", segir hann:

• "Okkur langar til þess að breyta pólitíkinni. Gera hana meira eins og lífið er annars staðar. Víða þarf fólk að taka ákvarðanir og tala saman. Og merkilegt nokk: Það gengur víða mjög vel.“

Ekki var Guðmundur á þeim buxunum að tala um ágæti síns heittelskaða Evrópusambands, þegar tillaga lá fyrir þinginu um að draga "aðildar"-umsóknina til baka. Þvert á móti tók hann þátt í því að reyna að binda enda á umræðurnar með því að þumbast við í þögn eins og stjórnarflokkarnir. Honum var vorkunn: Það var ekki viðlit að verjast röklega hinum vel ígrunduðu, alvarlegu gagnrýnisefnum þingmanna Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks á hina fyrirhuguðu þjóðaratkvæðagreiðslu með hennar fráleitlega loðnu, illa undirbúnu spurningum. Lakast af öllu var þó, að þær þjónuðu ágætlega því hlutverki Esb-sinna (með formann langtíma-umfjöllunar-þingnefndarinnar, Valgerði, vel upp alda í Brussel áratugum saman) að fela þá staðreynd, að stjórnarskrárdrögin innihalda stórhættulega 111. grein sem miðar að því að gera sem auðveldast og fljótvirkast að afsala landinu fullveldi á öllum þremur meginsviðum ríkisvalds.

Og telur Guðmundur ákvarðanir og samræður fulltrúa Esb-ríkjanna "ganga vel"? Hve marga "síðustu" neyðarfundi vegna Grikklands er búið að halda í Brussel og víðar? Og hvernig stendur á því, að vandamálafjallið stækkar, en minnkar ekki, eftir því sem meira er talað um það? Bretar eru farnir að gera ráð fyrir neyðarástandi í Grikklandi og dómínóáhrifum á önnur evruríki, í Austur-Evrópu og þá trúlega víðar; viðbragðsáætlun til að koma í veg fyrir alvöru-flóðbylgju atvinnulausra innflytjenda þaðan er þegar til orðin í Lundúnum og eins til að bjarga brezkum borgurum frá Grikklandi, vegna banka- og evruvanda (sjá þessa grein undirritaðs). Já, þetta gengur víst nokkuð vel hjá þeim.

* Dæmi:

• Hann [Guðmundur] sagðist ekki upplifa þessa tíma sem óvissutíma.

Það er eins gott fyrir hann að taka sem minnst eftir því, sem fram fer utan þinghúss-veggjanna, svo að hann þurfi ekki að leiðrétta sig og það fyrr en varir. Hann kallar það ekki "óvissu" að fólk geti ekki treyst stjórnvöldum, haldi þó í vonina, þótt skuldastaðan versni vegna íbúðalánanna, unz sumir gefist upp, gefi frá sér að borga meira, missi húsnæðið og flytjist jafnvel til Noregs. Svo fær það að hlusta á Steingrím J. stæra sig af því á þessum eldhúsdegi, að hér sé bara 6% atvinnuleysi og jafnframt að stjórnvöld hér hafi náð árangri með miklum hagvexti, meiri en víðast hvar. En sá vöxtur kemur þó ekki úr Stjórnarráði Íslands né frá Alþingi, heldur að mestu leyti frá gjöfulum makríl- og loðnugöngum, sem fjármála-, efnahags- og viðskiptaráðherrar hafa ekkert vald yfir og þaðan af síður frú Jóhanna.

** Annað dæmi:

• Guðmundur sagði skuldavanda heimilanna afsprengi þessa eilífa íslenska efnahagsvanda. "Við verðum að koma á efnahagslegu jafnvægi til þess að geta haft á Íslandi eðlilegan lánamarkað." (Mbl.is.)

Þarna smættar Guðmundur skuldavanda fólks, sem er að missa íbúðir sínar vegna bankakreppunnar og svika ríkisstjórnarflokkanna, niður í nánast ekki neitt, þetta sé bara "afsprengi þessa eilífa íslenska efnahagsvanda"!! Og strúts-vegferð Guðmundar er ekki lokið með þessu.

Hitt er alvarlegra: hin ísmeygilega tilvísan til "efnahagslegs jafnvægis" sem mönnum er ætlað að skilja á þann veg, að það sé að finna í Evrópusambandinu, gjarnan kallað "efnahagslegur stöðugleiki" fyrir þremur árum, en nú þorir Guðmundur ekki að segja þetta beint, enda vita allir, sem vita vilja, að Evrópusambandið er kraumandi suðupottur og hættulega klaufskar aðferðir við innleiðingu evrunnar í upphafi ein aðalrót þess, að Brusselvaldið ræður ekki við ástandið nema hugsanlega með því að krefjast fjárhagslegs valds yfir ríkjunum, eins og Barroso gerir nú skv. nýjustu fréttum og alllengi hefur raunar verið í pípunum þar. Afleiðingin verður fullveldismissir á fjárlagasviði ríkjanna.

• Ennfremur sagði Guðmundur að flokkspólitískur æsingur eins og ríkir of oft á Íslandi skili engu. "Hann kemur okkur bara í vont skap. Og þegar það er gott veður er fáránlegt að vera í vondu skapi."

Guðmundur er hér með sæmdur Strútsorðunni fyrir góða viðleitni. 

Jón Valur Jensson. 

Rík þjóð sem aldrei á pening

Unga Evrópa - hvar er framtíð þín?

Svíar hafa verið meðlimir í ESB síðan 1995 eða í 17 ár. Berlínarmúrinn féll 1989. Á tæpum aldarfjórðungi hefur Þýskaland reist sig úr rústum seinni heimsstyrjaldarinnar. Stálgrár ægishjálmur Germaníu kastar enn á ný skugga yfir Evrópu. Í suðurhluta Evrópu eru mörg ríkin að falli komin.

Hvernig gat þetta gerst?

Megin-skýringuna er að finna í myntbandalagi ESB og hinni sameiginlegu evru. Með því fyrirkomulagi var peningastjórn landanna afnumin og sett í hendur miðstýrðs bákns, sem stjórnað er af búrókrötum, sem engir hafa kosið.

"Ég er kjörinn," segir forseti framkvæmdastjórnarinnar, Barrósó. Hann var valinn af meðlimum stjórnmálaklúbbsins, hinni nýju valdastétt álfunnar, þar sem almennir kjósendur fá ekki að vera með. Ekki er hægt að setja Barrósó af né neinn annan í framkvæmdastjórninni, þótt ákvarðanir þeirra svelti fólkið. Lýðræðishallinn breiðist út með ógnarhraða. 

Eina ríkið, sem grætt hefur á evrunni, er Þýskaland. Evran er gengislækkað deutsche Mark. Þýskar iðnaðarvörur eru fluttar út sem aldrei fyrr. Iðnaður annarra evruríkja lendir undir í samkeppninni. Alþjóðlegir þýskir þjóðarsósíalistar nugga hendurnar. Þeir sem klöppuðu fyrir Gordon Brown, þegar hann talaði á Evrópuþinginu um hið nýja hlutverk ESB að verða hið fullkomna ríki, sem stjórna mun heiminum. Þar trónir pólitíska valdastéttin og óreiðumennirnir á toppnum á meðan líf almúgans er afborgun með vöxtum. Draumurinn um ESB-stórveldið er Palli var einn í heiminum.

Icesave – eurosafe. Þjóðin reis upp og stóð af sér fyrstu árásina. Núna segist ríkisstjórn Íslands vera búin að "bjarga" öllu. Samt er talað um, að bankarnir fari aftur á hausinn. Margur sveltur, er án vinnu og framtíðarmöguleika. Búinn að missa aleiguna.

Sænskir skattgreiðendur borga daglega um 82 milljónir sænskra króna til ESB. Ca. helmingurinn er beinn óafturkræfur styrkur. Skrímslið stækkar og þarf sífellt meira og sænska krónan er matmeiri en útþynnt evran. Í Málmey hafa bara 42% af utanlands fæddum íbúum atvinnu en 74% af þeim innfæddu. Alþjóðlegu sænsku þjóðarsósíalistarnir, sem stjórnað hafa Málmey í fjöldamörg ár, kalla ríkisstjórn Svíþjóðar rasista fyrir að hafa gert sérstöðu utanlandsfæddra á atvinnumarkaðinum sýnilega.

Í sumum evrulöndum er atvinnuleysi ungmenna að nálgast 60%. Með sama áframhaldi deyr framtíð Evrópu. Unga fólkið mun spyrja, hvað þeir eldri hafa gert.

Unga Evrópa, fyrir peninga má segja hvað sem er. Pakka inn áróðri og fela staðreyndir á bak við tálbeitur. Komið með, það er svo gaman. Látið ykkur dreyma meðan tími gefst.

Í Aþenu búa þrjár kynslóðir í lítilli íbúð og lifa á ellilífeyri ömmu gömlu. 3000 Grikkir, margir ungir, hafa svipt sig lífinu.

Innihaldið í pakkanum á eftir að versna.

Stokkhólmi 29. maí 2012,

Gústaf Adolf Skúlason.

Ég skammast mín fyrir að ég kaus evruna

“ESB-búrókratarnir vissu mætavel að evran mundi lenda í krísu en reiknað var með að allir myndu festast og kreppan við það breytast í lyftistöng sem gæti þvingað fram stofnun Bandaríkja Evrópu þrátt fyrir andstöðu fólksins,” skrifar Lars Bern, meðlimur í Konunglegu Verkfræðivísindaakademíunni um áramótin á vefsíðu Newsmill.se

 

 

Þeir eru margir Svíarnir sem algjörlega hefur snúist hugur eftir að raunverulegur tilgangur evrunnar og evrukrísunnar hefur afhjúpast og allar þær þjáningar sem einkum íbúar Suður-Evrópu þurfa að þola, vegna tilraunarinnar um Súperríki Evrópu.

 

Í dag eru næstum því 86% Svía andvígir því að taka upp evru. Einungis 11,4% vilja taka upp evru skv. skoðanakönnun SKOP um áramótin meðal 1000 Svía (sjá línurit).

 

 

 

 

“Við Evrópubúar höfum lengi dáðst að og öfundað framgang og styrkleika Bandaríkjamanna. Sú tilfinning hefur örugglega verið mikilvæg ástæða fyrir vexti Evrópusambandsins. Fyrir yfirstétt stjórnmálanna í Evrópu hefur markmiðið allan tímann verið að mynda Bandaríki Evrópu. Í ákafanum hefur manni yfirsést, hversu gjörólíkar forsendurnar hafa verið”, skrifar Lars.

 

“Líti menn á ríki Evrópu og beri saman við USA ættu allir að skilja, að verkefnið, sem við reyndum að fá í gang hérna megin, hafði miklu verri möguleika á að heppnast. Sjálfur hef ég lengi tilheyrt þeim, sem fönguðu drauminn á gagnrýnislausan hátt. Í öllum kosningum hef ég kosið það sem var jákvætt fyrir sænskan aðgang og sambandshugmyndina. Ég kaus meira að segja evruna, sem ég sé eftir í dag og skammast mín fyrir. Ég hefði mátt vita betur.

 

Núna skil ég, að draumurinn er hægt en örugglega að breytast í martröð. Við höfum skapað búrókratiskan risa á leirfótum, sem lifir sínu eigin lífi án nokkurrar lýðræðislegrar stjórnunar.”

 

“Það sem auðkennir stóran búrókratisma er stöðug ásækni þeirra eftir meiri viðurkenningu til að auka vald sitt. Fyrir ESB-búrókratanna hefur þetta þýtt, að þeir hafa leitað eftir ógn, sem hægt væri að nota til réttlæta meiri yfirbyggingu. Í byrjun, á meðan ESB var fríverslunarsamband, þá voru viðskiptamálin aðalatriðið.  En með aukinni valdagræðgi hefur verið ruðst inn á önnur svið eins og öryggismál, umhverfismál og innflytjendapólitík.”

 

Lengra í greininni skrifar Lars Bern:

 

“Hvernig gat fallegi draumurinn um sameinaða Evrópu mistekist svona herfilega? Það finnast sjálfsagt margar hlutaskýringar en ég held, að manneskjulegur veikleiki skipti hér miklu máli. Allt sjónarspilið með stórfundi ESB, ráðherraráðinu og hinu táknræna þingi hefur orðið að leikstofu yfirstéttar stjórnmálamanna í Evrópu. Það hefur í hæsta máta verið hvetjandi fyrir ráðherra okkar að geta farið til Bryssel og snætt kvöldverð með þekktum þjóðarleiðtogum og komast með á myndir í heimspressuna eða að minnsta kosti í sjónvarp í Evrópu. Þetta hefur verið mun skemmtilegra heldur en að puða á þinginu heimavið eða í fundarherbergjum sveitafélaganna.”

 

“Fyrir ESB-búrókratana var upptaka evrunnar að sjálfsögðu mikilvægt skref í að malbika völdin og þjappa þeim enn meira saman í Bryssel. Það hafði engin áhrif, að margir hagfræðingar vöruðu við því að taka upp einn og sama gjaldmiðilinn hjá öllum þessum ólíku löndum. Persónur í leiðandi stöðum vissu mætavel, að það yrði kreppa á leiðinni, en þá var gengið út frá því, að allir myndu festast og kreppan við það breytast í lyftistöng, sem gæti þvingað fram stofnun Bandaríkja Evrópu, þrátt fyrir andstöðu fólksins. Það er síðasti kaflinn í þessu ferli, sem við erum vitni að í dag.

 

Núna, þegar allt lítur út fyrir að ganga á verri veg, fáum við að heyra frá þessum stjórnmálamönnum, sem hafa málað sig út í ESB-hornið, að ESB sé upprunalega friðarverkefni. Með því að búa til sambandið sé hægt að forðast illdeilur í framtíðinni. Það er smámunasamt að komast að því, að staðan sem þeir hafa nú komið okkur í með óheyrilegum lýðræðisskorti og þýsk/frönskum einræðistilskipunum leiðir líklega til þess ástands, sem fullyrt er að ESB eigi að koma í veg fyrir. Mótsetningarnar aukast milli fólksins í Evrópu.

 

Ef stjórnmálamenn Evrópu gætu haft hemil á sér væri það skynsamlegasta, sem þeir gætu gert, að skrúfa sundur risann í Bryssel og hverfa aftur til þess, sem hefur verið jákvætt í ESB-verkefninu. Látum fríverslunarbandalag duga og sameiginlegan markað fyrir vörur og þjónustu, það sem fólkið vill hafa ... Látum fólkið í Evrópu fá að lifa í sjálfstæðum frjálsum ríkjum sínum og þróa sérstakar menningararfleifðir sínar í Evrópu, þar sem öllum blómunum verður leyft að vaxa.”

 

Ég hef engu við þessi orð Lars Berns að bæta. Spurningin er, hvort þróunin hafi ekki þegar gengið svo langt, að ekki verði aftur snúið og friðarverkefnið breytist í andstöðu sína.

 

Stokkhólmi 15. maí 2012,

Gústaf Adolf Skúlason.

Greinarhöf. er fyrrv. ritari evrópskra samtaka smáfyrirtækjaeigenda,

hefur birt fjölmargar blaðagreinar um efnahags-, sjávarútvegs- og stjórnmál

og er varaform. Samtaka um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland.

Tóku út 700 milljónir evra

Viðsnúningur Bjarna Benediktssonar í EES- og stjórnarskrármáli er fagnaðarefni

"Stórkostlegt valdaframsal til ESB" er fyrirsögn á forsíðu Fréttabl. í dag. Þar segir Bjarni sameiginlegt fjármálaeftirlit á EES-svæðinu krefjast þessa, verði kerfið innleitt í EES-samninginn, og að menn verði að gera sér grein fyrir að risahagsmunir séu þar undir. Bjarni virðist hafna því, að hið nýja kerfi megi að óbreyttu innleiða hér, og tekur sérstaklega fram, að hann er því algerlega mótfallinn að fara þá leið, sem Össur Skarphéðinsson hafði lagt til, því að BB segir orðrétt:

• "Ég tel fráleitt að við myndum hrökkva til og breyta stjórnarskránni út af þessari gerð ESB, það finnst mér alls ekki koma til greina."

Hefðu þessar reglur verið í gildi 2008, þá hefði Alþingi ekki getað sett neyðarlögin. 

• "Ef þessar gerðir sem ESB er að fara fram á að verði innleiddar í EES-samninginn hefðu verið í gildi þegar bankakrísan skall á 2008, þá hefðum við að mestu tekið við fyrirskipunum frá Brussel," segir Bjarni.

Og takið eftir þessum lokaorðum í hinni ágætu forsíðufrétt:

• Með breytingunum er í fyrsta sinn farið fram hjá tveggja stoða kerfi sem byggt hefur verið inn í EES-svæðið. "Það eitt og sér er stórmál," [sagði Bjarni]. (Sbr. nánar HÉR.)

Af stöðu mála ætti að vera ljóst, að mikið er nú komið undir því, að stjórnmálamenn í Noregi og á Íslandi taki einhuga afstöðu, þvert á allar flokkalínur, gegn þeirri óbilgjörnu stefnu Evrópusambandsins nú um stundir að vilja engar málamiðlanir um eðli hugsanlegra breytinga á þessum málum í EES-löndum utan ESB, en þannig eru Brusselherrarnir að óvirða tveggja stoða kerfið með því að ákveða sjálfir allt einhliða í málinu.

Þessi ánægjulegi viðsnúningur Bjarna í málinu er gott skref í þá réttu átt að mynda þá norrænu samvinnu um staðfestu gegn einhliða boðvaldi ESB, sem hér var rætt um. Hann er einnig með orðum sínum að draga nokkuð úr líkunum á því, að Össur geti neytt hér færis til að láta umbreyta stjórnarskránni til þess í raun að búa þar til fráleita heimild til að ofurselja Evrópusambandinu æðstu fullveldisréttindi þessa lands.

Jón Valur Jensson. 

Manuel Hinds telur upptöku Bandaríkjadals álitlegan kost, en ekki upptöku evrunnar

Manuel Hinds, ráðgjafi stjórnvalda í El Salvador, var í Silfri Egils í dag og VARAÐI Íslendinga við upptöku evru vegna fylgifiska hennar, þ.e. vegna þess tröllaukna reglukerfis sem myndi fylgja. Íslendingar hafi búið við mjög frjálst (liberal) efnahagskerfi, jafnvel á tíma vinstri stjórna, en þarna yrði breyting á, ef samið yrði við Evrópusambandið.

Á fundi VÍB, eignastýringarþjónustu Íslandsbanka, í fyrradag (sjá tengil neðar) taldi hann raunhæfan kost fyrir Ísland að taka einhliða upp Bandaríkjadal. "Hann segir það ekki rétt sem haldið hefur verið fram að það kosti mikla fjármuni að stíga slíkt skref" (Mbl.is) og sagði í Silfrinu í dag, að jafnvel þótt Bernake í Bandaríkjunum legðist gegn einhliða upptöku dollarans hér, hefði það ekkert að segja, því að svo mikið magn sé af Bandaríkjadal í umferð í heiminum og því auðvelt fyrir okkur að fá lán í þeirri mynt.

Við fjöllum e.t.v. nánar um þetta mál hér í annarri grein -- og bjóðum velkomnar allar umræður um það -- og ekki má taka þetta frétta-viðbragð til marks um afstöðu Samtaka um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland (fullveldi.blog.is) til gjaldeyrismála. Við höfum ekki tekið neina afstöðu í þeim málum og ýmsir félagsmanna sennilega fylgjandi því, að við höldum áfram með krónuna; í hópi þeirra er t.d. undirritaður.

Jón Valur Jensson.

Telur einhliða upptöku færa leið