Jón Gnarr og hans naívismi í utanríkis- og sjálfstæðismálum

Jón Gnarr borgarstjóri sýnir hve naíf hann er í pólitík þegar hann segir spurninguna um hvort Ísland eigi að ganga í Evrópusambandið ofmetna. "Það skipti ekki meginmáli hvort Íslandi gangi inn í sambandið, hvorki fyrir landið sjálft né Evrópusambandið," kvað hann.

Hvort tveggja er vitlaust. Við yrðum ekki lengur í bílstjórasætinu um okkar meginmál verandi inni í ESB, ekki á neinum sviðum sem falla myndu undir stjórn Evrópu­sambandsins. Og forræðið yfir 200 mílna fiskveiðilögsögunni myndi fara úr okkar höndum, bæði stjórn veiða, veiðarfæra, opinna og lokaðra fiskimiða. Ekkert héldi í raun aftur af spænskum, brezkum og öðrum fiskiskipum frá ESB-ríkjum að komast hér allt upp að 12 mílna mörkunum og jafnvel nær.

Það er mikið keppikefli fyrir Evrópusambandið að komast yfir Ísland. Fiskveiði­lögsagan er meira en sjöfalt stærri en landið sjálft. Hernaðar- og efnahagslega er Ísland þeim keppikefli. Út frá mati Olíustofnunar Norgs og Eykon Energy reiknast Norska Dagbladet til, að olían á norsk-íslenzka Jan Mayen-svæðinu sé um 125.000 milljarða ísl. króna virði, en það jafngildir 220-földum fjárlögum íslenzka ríkisins, skv. Fréttablaðinu í dag, s. 2. Yfirráð yfir nýtingu slíkra auðæfa eru stórveldum keppikefli; það sama á við um fiskimiðin og orkumálin, og Lissabon-sáttmálinn gefur Evrópusambandinu þær valdheimildir sem það þarf til þessara hluta, m.a. á sviði markaðsmála, dreifingar og jafnvel verðlagningar í olíumálum.

Svo endurtekur Jón Gnarr endemisblaðrið úr oflesnu ESB-Fréttablaðinu og bergmálað í 101-klíkunum, að Evrópusambandið snúist um "samvinnu":

• Í ýtarlegu viðtali á vefsíðunni The Reporters Hive segir hann jafnframt að sambandið sé einungis ný tegund af samvinnu milli fólks af ólíkum þjóðernum. Samvinna á sveitarstjórnarstiginu sé hins vegar mun skilvirkari en samvinna milli landa. (Mbl.is.)

Þvílík einfeldni !

Jón Valur Jensson. 

Spurningin um ESB ofmetin

Nýjasta árás ESB á Færeyinga fer fram úr öðrum hingað til

Stórmerk er grein HÉR! eftir Jón Bjarnason sem ESB-liðléttingar í síðustu ríkisstjórn ráku þaðan. Horfið á aðalatriðið hér: Afhjúpun Jóns á nýjasta ofríki ESB gagnvart Færeyingum. Hann segir þar m.a.:

• Evrópusambandið hefur í dag beitt neitunarvaldi innan Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar WTO við  því að tekin sé  til efnislegrar meðferðar kæra Færeyinga um lögmæti viðskiptaþvingana sem ESB hefur lagt á  vegna síldar og makrílveiða þeirra.   Kom í veg fyrir kæru Færeyja
• Evrópusambandið hefur einhliða beitt Færeyinga refsiaðgerðum og  viðskiptaþvingunum vegna síldar og makrílveiða. ESB tekur sér þar lögregluvald yfir litlum strandríkjum á norðurslóð sem eru að nýta auðlindir innan sinnar eigin lögsögu.
• Í krafti stærðar setur ESB afarkosti sem eru í raun brot á alþjóðalögum. Myndu þeir hafa gert þetta t.d. gegn Rússlandi?  Gamla nýlendustefnan heldur velli. *

Lesið áfram í greininni sjálfri.

Hið sama Evrópusamband skipaði nokkra fulltrúa í gerðardóm haustið 2008 sem DÆMDI okkur Íslendinga seka og gjaldskylda í Icesavemálinu!!!!!!!!!!!! (þvert gegn ESB-lögum auðvitað!).

Svo eru til "Íslendingar" sem vilja draga þjóðina inn í þetta stórveldabandalag, sjálfir slefandi af hrifningu! Þeir ættu að lesa upplýsandi leiðara um ESB og evrumálin** í þeim Mogga sem fór í aldreifingu í gær. En lesið fyrst þetta eftir Jón Bjarnason!

* Kannski ekki að undra, þar sem tíu aflóga nýlenduveldi ráða lögum og lofum í Evrópusambandinu og fara frá 1. nóv. á þessu ári, 2014, með rúmlega 73% atkvæðavægi í hinu volduga ráðherraráði ("ráðinu") og leiðtogaráði Evrópusambandsins, en hin 18 ríkin, saklaus af nýlendustefnu, munu ráða þar innan við 27% atkvæðavægi!

** Þessi leiðari Mbl. í gær er með yfirskriftina Svæfandi sjálfsblekking ("Hreinskilin umræða í Davos um evrukreppuna er sláandi ...").

Jón Valur Jensson. 

Standið í lappirnar, ráðherrar, gagnvart hótandi Evrópusambandinu, það gera Færeyingar!

 

16-17% aflahlutdeild í makrílveiðum á NV-Atlantshafi var talin lágmarkskrafa okkar, en nú berast ítrekaðar fregnir um, að ríkisstjórnin hafi sett markið við 12% (50-60 þúsund tonna eftirgjöf!). SVIK eru það og ekkert annað, ef rétt reynist. Jón Bjarnason, fv. sjávarútvegsráðherra, hefur haldið uppi réttmætri, bráðnauðsynlegri gagnrýni á þetta framferði ráðamanna núverandi ríkisstjórnar, – "gagnrýnir Jón eftirmann sinn Sigurð Inga Jóhannsson og Framsóknarflokkinn harðlega fyrir að bogna undan hótunum Evrópusambandsins," segir í Mbl.is-frétt um málið.

Jón bendir einnig á, að Evrópusambandið hafi „beitt hótunum og ólögmætum yfirgangi“ í makríldeilunni bæði gagnvart Íslendingum og Færeyingum.

Færeyingar höfnuðu 11,9% tilboði hins valdfreka stórveldabandalags. Það sama eigum við að gera. Botninn er dottinn úr paník-yfirlýsingum Brussel-manna um að makrílstofninn sé í einhverri hættu – hann reynist langtum stærri en þeir höfðu reiknað með fyrir nokkrum mánuðum! Samt láta þeir eins og hér sé einhver þörf á þrengingu aflaheimilda Íslendinga og Færeyinga, þjóðanna sem eiga það landgrunn þar sem makríllinn kýs að halda sig og innbyrðir gífurlegt magn átu, m.a. á kostnað annarra fisktegunda og fuglalífs við löndin tvö.

Hroka og yfirgang hefur ESB sýnt þessum löndum og Grænlandi – sýnt sitt rétta andlit, alveg eins og í Icesave-málinu, þar sem Brusselvaldið réðst með beinum hætti á lagalegan rétt okkar og þjóðarhagsmuni. Og norska ríkisstjórnin reynist okkur sem fyrr verri en engin.

En hingað til hafa engir íslenzkir þingmenn eða ráðherrar riðið feitum hesti frá því að leggjast marflatir fyrir kröfum þessa hótunar- og kúgunarvalds.

Jón Valur Jensson.

Kannast ekki við 12% markmið

Refjar ESB með IPA-"styrkjunum"

Lúmsk var aðferð Evrópusambandsins, eins og raunar vita mátti fyrir fram: IPA-styrkirnir voru ekki aðeins ætlaðir til að liðka fyrir aðlögun lagaverks og stjórnkerfis Íslands að stórveldabandalaginu, heldur var þetta gert í gegnum íslenzk stjórnvöld (að vísu hækjustjórnvöld 2009-13, en Sigmundar- og Bjarnastjórnin situr í sömu súpu), þannig að þau þyrftu fyrst að ábyrgjast IPA-greiðslur fyrir þau samþykktu verk, sem unnin væru, en síðan fengi íslenzka ríkið þetta endurgreitt frá Evrópusambandinu. Nú er búið að vinna ýmis verkin og ætlazt til, að ríkissjóður borgi (þótt illa standi), unz ESB endurgreiði, en þá hefur Evrópusambandið þá skrúfu á stjórnvöld hér, að það vill ekki endurgreiða! Samt þjónuðu þessir styrkir fyrst og fremst Evrópusambandinu!

Allt er þetta eitt refjalið í Brussel. Það getur ekki beitt okkur hervaldi, en þar með er ekki sagt, að Brusselmenn beiti okkur ekki valdi, refjum og svikum. Þeir veittust gegn okkur í Icesave-málinu ítrekað; þeir gera það í makrílmálinu með smánartilboði, sem fæli í sér 13% minnkun veiða okkar, og reyna að sveigja Gunnar Braga til, af öllum mönnum, og þeir gera það einnig í IPA-málunum og kunna því einkar vel, ef núverandi ráðherrar komast í klandur.

Þetta Evrópusamband hefur ekki gefið okkur neitt. Athyglisverð er grein Vigdísar Hauksdóttur í Mbl. 5. nóv. 2010: 'Rúmir átta milljarðar ESB-ríkjanna'. Þar sést hvernig Jóhönnustjórnin vildi leggja átta milljarða kr. álögur á Íslendinga, til hagsbóta fyrir 15 ESB-ríki, til næstu fimm ára, þótt okkur bæri engin skylda til þess að lögum. Þannig vinna ESB-hækjur og Evrópusambandið sjálft gegn hagsmunum Íslands.

Jón Valur Jensson.

ESB sjálft slitið viðræðunum

Varlega, Gunnar Bragi Sveinsson, semdu ekki af þér við óvini okkar!

Ærin ástæða er til að veita stjórnvöldum hér -- og utanríkisráðherranum sérstaklega -- aðhald í makrílmálinu. Hættulegar tillögur gætu legið í loftinu og falið í sér, ef Evrópusambandið aðhyllist þær, undanhald af okkar hálfu og stórtjón landsins, m.a. ef svo færi, að makrílstofninn skryppi saman eftir nokkur ár og að við, þrátt fyrir áframhaldandi miklar göngur hans hingað, værum þá með allt of lítinn hlut úr honum miðað við þá viðveru hans hér og ágengni á fæðustofna hans hér.

Sjá einnig hér: Full ástæða er til að AUKA makrílhlut okkar, alls ekki að skerða hann!

Jón Valur Jensson.

Vill leysa deiluna fyrir áramót

Sjávarútvegsráðherra: makríl-samningalota skilar líklega engum samningi

Ráðherrann Sigurður Ingi segir á aðalfundi LÍÚ í dag þær ágætu fréttir, að ólíklegt sé að samningar náist í makríldeilunni í Lundúnaviðræðum strandríkja við NA-Atlantshaf í London. 

• „Við höfum sætt því að vera hótað alls kyns viðskiptahindrunum ef við ekki göngum í takt við risaveldið Evrópusambandið. Við höfum staðist allar þær sóknir. Við höfum hins vegar verið tilbúin til þess að setjast niður til viðræðna og haft frumkvæði að viðræðum á síðustu mánuðum og vikum en sagt að það gerum við þrátt fyrir hótanir. Ekki vegna þeirra. Og sú samningalota sem er í gangi núna í London og lýkur á morgun mun væntanlega ekki skila þeim árangri sem menn höfðu vænst. Við munum áfram berjast fyrir okkar hagsmunum. Við gefum ekkert eftir þar,“ sagði Sigurður.

 

Þetta eru góð tíðindi, því að þau virðast ber festu stjórnvalda hér vitni. Hafi þau í raun látið sig dreyma um, að á einhvern hátt mætti samþýðast Evrópusambandið, sem vildi minnkun makrílhlutar okkar úr 16–17% niður í 11,9% – eða samþykkja einhverja málamiðlun sem gengi í þá átt – þá hafa viðbrögðin meðal þjóðhollra Íslendinga (Fréttastofa Rúv ekki meðtalin) sennilega dregið úr þeim móðinn.

Verðum samt áfram á vaktinni í þessum efnum! Sjá fyrri greinar HÉR!

Jón Valur Jensson.

Makrílsamningar ólíklegir

Full ástæða er til að AUKA makrílhlut okkar, alls ekki að skerða hann!

Yfirstandandi samningaviðræður eru í skugga hótana Evrópusambandsins og hafa beina tengingu við aðildarviðræður Íslands sem ekki hefur verið slitið. Heimssýn telur að samningagerð og eftirgjöf undir hótunum Evrópusambandsins um viðskiptabann sé Íslandi sem fullvalda þjóð ekki samboðin. Þá leggja samtökin áherslu á að stjórnvöld haldi fast við fyrri kröfur um aflahlutdeild í makríl.

Svo segir m.a. í ályktun framkvæmdastjórnar Heimssýnar, en hana skipa 9 manns með formanni og varafomanni, en þarna eru einnig þrír fyrrverandi ráðherrar, Guðni Ágústsson, landbúnaðarráðherra 1999-2007, Ragnar Arnalds, fjármálaráðherra 1980-1983, og Jón Bjarnason, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra 2009-2011.

• „Ísland hefur á undanförnum árum áskilið sér rétt til að lágmarki 16-17% af heildarveiði makríls en það er byggt á rétti strandþjóðar, magni makríls í íslenskri lögsögu og gríðarlegu fæðunámi hans hér við land."

Orð eru það að sönnu. Nú hefur ICES, hið skeikula Alþjóðahafrannsóknaráð, endurmetið stofnstærð makríls í NA-Atlantshafi, skyndilega hækkað fyrra mat um 500.000 tonn í stað þess að gefa því undir fótinn, að of mikill ágangur hafi verið á hann, eins og Evrópusambandið hefur haldið fram og verið þess lygilega réttlæting fyrir því að sækja hart að Íslendingum og Færeyingum.

• Framkvæmdastjórn Heimssýnar skorar á íslensk stjórnvöld að falla ekki frá kröfum um 16-17% hlutdeild í makrílveiðinni, nú þegar samið er um skiptingu aflans á fundi hagsmunaríkja í Lundúnum. Þar er lögð áherzla á að „ekki verði látið undan hótunum Evrópusambandsins í samningum um hlutdeild Íslands í heildar-makrílveiði“. (Mbl.is.)

Við í Samtökum um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland viljum vekja sérstaka athygli á því, að í raun ættu breyttar aðstæður að gefa okkur enn meiri rétt en þann að standa vörð um 16-17% hlutdeildina (ESB "býður" nú 11,9%!!!). Ótvíræð AUKNING makrílstofnsins kemur einmitt án efa til af nýjum og gjöfulum beitarlöndum hans við Ísland, Grænland og Færeyjar -- þess vegna hefur stofninn stækkað svona mikið -- og þess vegna ættum við að gera auknar kröfur í veiðikvótann, sennilega á bilinu 20-25%.

"Heimssýn skorar jafnframt á ríkisstjórnina að afturkalla þegar í stað umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu,“ segir ennfremur í ályktuninni, og koma þau orð ekki eins og skollinn úr sauðarleggnum, heldur skiljast þau einmitt í beinu samhengi við þá þrýstings- og ofríkispólitík sem nú er iðkuð í Brusselgarði gegn íslenzku þjóðinni. Og það mega ráðamenn okkar vita, að framtíð makrílveiðanna er fremur þjóðarmál en þeirra mál. Hér verða engin svik liðin og heldur engin hræðslugæði.

Já, sannarlega er ástæða til að standa vörð um lífshagsmuni Íslendinga í makrílmálinu.

Jón Valur Jensson.

Gefi ekki eftir í makríldeilunni

Eru svik ráðamanna yfirvofandi í makrílmálinu?

Jón Bjarnason, fv. ráðherra, beinir athygli sinni, ef ekki atgeiri, að vafasamri frammistöðu Sigurðar Inga Jóhannssonar sjávarútvegsráðherra:

• "Sjávarútvegsráðherrann lætur nú ESB kúga sig til undirgefni í makríldeilunni. Samkvæmt fréttum ætlar hann að þiggja úr hnefa ESB aðeins tæp 12% hlutdeild í heildarveiði á makríl. En það er um 30% lægri hlutdeild en við nú þegar höfum. Jafngildir þetta því að verið sé að gefa frá sér um 50-60 þús. tonn af makríl til ESB og Norðmanna.“ (Lbr. hér.)

Þannig ritar Jón á heimasíðu sinni í dag og talar um "fálmkennd vinnubrögð framsóknarmanna í mörgum meginmálum sem þeir hreyktu sér af og lofuðu í síðustu kosningabaráttu" og beiir þar einnig geiri sínum að Gunnari Braga utanríkisráðherra og ríkisstjórninni í heild. Jafnframt vill hann þó hvetja þá til góðra verka:

• "En miklar væntingar eru bundnar við að þeir standi við stóru orðin.“

Það fær samt Jón ekki til að loka augunum fyrir því sem virðist uppi á borðinu í makrílmálinu, þ.e.a.s. að "svo virðist sem ríkisstjórnin sé að bogna vegna ólögætra hótana Evrópusambandsins um viðskiptaþvinganir." (Mbl.is segir frá.)

Hér er kannski ástæða til að spyrja: Hvernig getur forsætisráðherrann fengið af sér að liggja í sólinni vikum saman í útlöndum á tímum sem þessum? Veit hann ekki, að tíundi hver kjósandi (allra kjósenda samanlagðra) hefur nú snúizt frá því að kjósa Framsóknarflokkinn? Ætlar hann sér að jarða flokkinn með fjarvist sinni sem hófst þegar Alþingi var nýsett?

Hér birtist hins vegar skýr, rökrétt og einörð hugsun Jóns Bjarnasonar:

• „Mín skoðun er reyndar sú að ekki eigi að ganga til slíkra nauðasamninga eins og nú er talað um í makríl. Og alls ekki á að bogna fyrirríkjasambandi sem í krafti stærðar og óskammfeilni heldur uppi hótunum um beitingu valds einsog ESB hefur gert gangvart  Íslendingum og Færeyingum. Færeyingar hafa þó enn haldið haus í deilunum við ESB um fiskveiðimálin, enda mikið í húfi, yfir 95% af útflutningstekjum þeirra.“

Erum við með veika ríkisstjórn eftir allt saman? Jón Bjarnason gagnrýnir Gunnar Braga Sveinsson utanríkisráðherra fyrir að hægt gangi við að afturkalla umsóknina um inngöngu í Evrópusambandið. Framgangan í makríldeilunni sem liggi í loftinu sé slæm vísbending um framhaldið varðandi umsóknina.

Og þetta er sérlega upplýsandi um makrílmálið:

• „Ég minnist þess fyrir um ári síðan þegar sá orðrómur gekk að þáverandi sjávarútvegsráðherra hafi boðið ESB að lækka hlutdeild Íslendinga niður í tæp 14% af heildarveiðimagni makríls. Þá höfðu framsóknarmenn á þingi stór orð um svik og undirlægjuhátt ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms gagnvart ESB. Verið væri að bogna fyrir hótunum. Ég sem ráðherra taldi lágmarks hlutdeild okkar vera milli 16 og 17% af heildarveiði úr makrílstofninum,“ 

segir Jón á heimasíðu sinni, segist þar hafa tekið mið af útbreiðslu makríls í íslensku efnahagslögsögunni. Álit manns með þvílíka reynslu verður ekki sniðgengið. Það hlýtur að vera krafa Íslendinga, að Sigurður Ingi sjávarútvegsráðherra upplýsi um, hvað hann hefur í hyggju, áður en stórslys verður. En Jón minnir á grunnstaðreyndir, meðal annars hér:

"Hann segir að makrílveiðar Íslendinga hafi líklega gefið samtals um 100 milljarða króna í útflutningstekjur á undanförnum 4-5 árum og það muni um minna. „Eftirgjöf Framsóknar í makrílnum, sem liggur í loftinu, er slæm vísbending um framhaldið. Það eru gríðarlegir hagsmunir í húfi að við stöndum á rétti okkar í makríl, en lyppumst ekki niður fyrir hótunum ESB eins og nú er látið í veðri vaka.“" (Mbl.is og heimsasíða J.B.)

Í stað þess að viðurkenna hrikalegan skeikulleika sinn í stofnmati makríls hefur Evrópusambandið ekki látið af hroka sínum, heldur notar þetta þvert á móti til að reyna að pína Íslendinga niður í mun lægri kvótaprósentu en við höfum áður ætlað okkur og verið reiðubúnir til. Réttlætingin á að heita sú, að við fáum þó með þessu móti álíka magn í tonnum talið og áður. Hins sleppa hinir kænu ESB-menn að geta, að þeir ætla sínum sjómönnum og útgerðarmönnum á Bretlandseyjum og víðar að fá langtum meiri afla en áður!

Svo er ennfremur verið að láta þarna eins og þetta verði eitthvert framtíðarástand, en stofninn getur auðvitað sveiflazt niður á við á ný –– t.d. þegar hann verður búinn að ryksuga um of átuna af Íslandsmiðum –– og þá er afar illt í efni að sitja uppi með veiðiheimild í aðeins 12% af stofninum, allt vegna slappra stjórnvalda og samningamanna af okkar hálfu! Þá er nú betra að semja um alls ekki neitt, enda er Evrópusambandið enginn fulltrúi makrílsins né þinglýstur eigandi fiskistofnsins. 

Jón Valur Jensson.

Sakar Framsókn um eftirgjöf

Rétt svar Færeyinga við fráleitu "tilboði" Evrópusambandsins

ESB á ekkert í makrílnum í NA-Atlantshafi, getur ekki sett fiskveiðiþjóðum þar neinar reglur, hvað þá fengið að gína yfir mestum makrílafla. Nú er komið fram lymskulegt "tilboð" sem við ættum að hafna eins og Færeyingar.

Daman gríska Damanaki segist ekki vilja makrílstríð, en "heldur ekki samkomulag sama hvað það kostar," og kemur svo með slepjulegan, PR-hljómandi áróður: "Ef við vinnum saman er samkomulag mögulegt“ (!), segir sjávarútvegsstjórinn og blaðrar svo um bjartsýni sína á "samkomulag" á færeyskum vef, eftir að hafa veifað grimmilegum hótunarvendi sínum yfir smáþjóðinni og er komin mun lengra þar en gagnvart Íslendingum.

• "Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins myndi hins vegar standa vörð um hagsmuni sambandsins í málinu," er þó haft eftir henni líka!

 

Jacob Vestergaard, hinn réttsýni sjávarútvegsráðherra Færeyja.

En það er Jacob Vestergaard, sjávarútvegs-ráðherra Færeyja, sem á hér heiður skilinn. Hann tekur skýrt fram, "að Færeyingar ætli ekki að sætta sig við 12% hlutdeild í makrílkvótanum líkt og [ESB]-framkvæmdastjórnin hefur gert að tillögu sinni." Hugmynd hennar er að Íslendingum verði boðin 11,9% en til þessa hafa íslensk stjórnvöld gert kröfu um 16-17%. (Mbl.is.)

Og lesið þetta (leturbr. hér): Vestergaard segir að Færeyingar vilji sem fyrr 15% en vilji Evrópusambandið ekki fallast á gagnkvæmar veiðar í lögsögum strandríkjanna eins og gjarnan er samið um í samningum um deilistofna ætli þeir að gera kröfu um 23%. Fundað verður um makríldeiluna í London 23.-24. október næstkomandi. (Mbl.is.)

Sigurður Ingi Jóhannsson má verða góður, ef hann ætlar að jafnast á við þennan ráðherra. 

En það er meira í fréttum af þessu í dag, sem koma þarf hér fram og ræða. Eins og "tilboð" Evrópusambandsins var "kynnt" í hádegisútvarpi ESB-sinnaða Ríkisútvarpsins, átti það að heita svo, að stórveldabandalagið væri að "bjóða Ísendingum óbreyttan makrílafla eins og hann hafi verið síðasta ár."

En hér undir býr blekkingin ein. Samningamenn Íslands eiga vitaskuld að vita það, en von ESB-manna felst i því, að margir meðal almennings verði hér narraðir. Þarna er nefnilega miðað við stóraukningu heildar-makrílafla í NA-Atlantshafi, í nokkrum takt við leiðréttingu fiskifræðinga á kolvitlausu stofnmati ESB-manna hingað til. Þannig verða þessi 11,9% jafngild þeim 16-17% sem við höfum viljað taka okkur. En það fylgir ekki sögunni, að um leið og makrílstofninn drægist saman, niður í það sem hann var talinn í fyrra, þá myndi afli okkar út frá þessum ESB-ráðgerðu kvótaskipum, skerast stórlega niður og verða allt annað en jafngildi þess, sem var í fyrra, heldur um þriðjungi minni.

Höfnum refsskap Evrópusambandsmanna. Látum heldur ekki viðbrögð írska sjávarútvegsráðerrans blekkja okkur, eins og daman Damanaki sé að sækja að honum. Hún er í reynd að sækja gegn smáþjóðunum við Norður-Atlantshaf.

Jón Valur Jensson. 

Færeyingar fallast ekki á tillögu ESB

Þótt ESB vilji okkur, viljum við ekki ESB!

Að 55% aðspurðra Austurríkismanna segist hlynnt því, að viðræður haldi áfram um inntöku Íslands í Evrópusambandið, ólíkt andstöðu þeirra við inntöku ýmissa Balkanþjóða, skv. nýrri skoðanakönnun, er ekkert undarlegt, en heldur ekkert til að lyftast nokkra millimetra í sætinu yfir eða láta þetta verða til þess að skjalla okkur Íslendinga og bræða hjörtu okkar gagnvart hinu gleypugjarna stjórveldi.

Það hefur í engu breytzt, að affarasælast er Íslendingum að halda fullu sjálfstæði sínu, landið er að verða æ mikilvægara og verðmeira með hverju árinu sem líður, m.a. strategískt og á sviði ferðamála, og þurfum sízt á ESB að halda til að auka tekjur okkar. Þá væri fullveldi okkar illa komið að geyma það í ráðherraráðinu í Brussel og ESB-þinginu.

Hinir landluktu Austurríkismenn hafa auk þess engan skilning á afgerandi mikilvægi fiskveiða fyrir Ísland og hinni hrikalegu fórn sem það yrði að gefa ráðherraráðinu vald yfir okkur í því efni og veita Spánverjum og öðrum ESB-fiskinefjum fiskveiðiréttindi hér, auk kaupréttar í útgerðum. Sjávarútvegurinn gerir ekkert annað en auka mikilvægi sitt hér á komandi árum, eins og fyrirhuguð veruleg aukning þorskkvótans um 2015 ber vitni um.

* 52% eru andvíg aðild Makedóníu og Svartfjallalands að ESB og 66% vilja ekki Kosovo í sambandið. (Mbl.is.)

Jón Valur Jensson.

Vilja Ísland í Evrópusambandið