Bullandi ESB-agitasjón á 365 fjölmiðlum ... og jafnvel Ríkisútvarpinu!

Augljóst er, að ESB-áróður hefur allan forgang bæði á Bylgjunni og Stöð 2, fjölmiðlum ESB-sinnans Jóns Ásgeirs Jóhannessonar eða konu hans. Hádegis"fréttir" Bylgjunnar í gær voru afar hlutdrægar eins og "fréttir" Stöðvar 2 kl. 19.30 í kvöld – allt í þágu þess að liðka fyrir innlimun Íslands í stórveldið, svo að við getum nú loksins misst okkar sjálfstæði í hendur einhverra virðulegri pótentáta en okkar eigin fólks.

Huld Þórsdóttir, meintur fréttamaður á Bylgjunni og Stöð 2, virtist vel undirbúin í yfirumsjón með áróðrinum bæði á Bylgjunni í gær og Stöð 2 í kvöld og virðist hafa lagt sig eftir sérstakri matreiðslu.

Þá er Fréttastofa Rúv enn með hugann og hjartað við áherzlur Samfylkingarinnar (þeirrar sem missti 56,7% af kjörfylgi sínu við síðustu kosningar eftir "frammistöðuna" í fjögur ár) og sýndi það skýrt bæði í hádegisútvarpi í gær og Sjónvarpinu í gærkvöldi og í kvöld.

Í kvöld var þó rætt við Ragnheiði Elínu Árnadóttur úr Sjálfstæðisflokki, en ótrúlegt klúður hennar, þvert gegn landsfundi, en kannski í hlýðni við hinn óhlýðna Bjarna Ben., kom þar af vörum hennar, svo að skelfilegt var á að hlusta nema í eyrum evrókrata – ekki þó svo, að við óttumst það hér, að hætt verði við að hætta! Þingsályktunartillagan er komin fram, og þingflokkurinn lætur það ekki líðast, að fullveldisafsalssinnar eins og Vilhjálmur Bjarnason og utanaðkomandi hagsmunaaðilar fari að hnekkja ákvörðun þingflokksins. Undirskriftasöfnun evrókrata, sem komin er í gang, er ennfremur að engu hafandi vegna falsaðra forsendna hennar.

Á morgun, mánudag, verður bæði verður framhald þingumræðu um skýrslu utanríkisráðherra vegna aðildarviðræðna við Evrópusambandið, byggð á skýrslu Hagfræðistofnunar HÍ, og einnig umræða um þingsályktunartillögu utanríkisráðherra um að draga aðildarumsóknina að Evrópusambandinu til baka.

Tillagan hljóðar svo: 

Tillaga til þingsályktunar

um að draga til baka umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu
og um eflingu samstarfs við Evrópusambandið og Evrópuríki.

(Lögð fyrir Alþingi á 143. löggjafarþingi 2013–2014.)

    Alþingi ályktar að fela ríkisstjórninni að draga til baka umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu. Jafnframt ályktar Alþingi að ekki skuli sótt um aðild að Evrópusambandinu á nýjan leik án þess að fyrst fari fram þjóðaratkvæðagreiðsla um hvort íslenska þjóðin stefni að aðild að Evrópusambandinu. 

    Alþingi ályktar að fela ríkisstjórninni að treysta tvíhliða samskipti og samvinnu við Evrópusambandið og Evrópuríki.

Tillögunni fylgja miklar athugasemdir og tvö fylgiskjöl. Þetta er vefslóð Alþingis með öllu saman: http://www.althingi.is/altext/143/s/0635.html

Rætt um Evrópumálin á morgun

Jón Gnarr og hans naívismi í utanríkis- og sjálfstæðismálum

Jón Gnarr borgarstjóri sýnir hve naíf hann er í pólitík þegar hann segir spurninguna um hvort Ísland eigi að ganga í Evrópusambandið ofmetna. "Það skipti ekki meginmáli hvort Íslandi gangi inn í sambandið, hvorki fyrir landið sjálft né Evrópusambandið," kvað hann.

Hvort tveggja er vitlaust. Við yrðum ekki lengur í bílstjórasætinu um okkar meginmál verandi inni í ESB, ekki á neinum sviðum sem falla myndu undir stjórn Evrópu­sambandsins. Og forræðið yfir 200 mílna fiskveiðilögsögunni myndi fara úr okkar höndum, bæði stjórn veiða, veiðarfæra, opinna og lokaðra fiskimiða. Ekkert héldi í raun aftur af spænskum, brezkum og öðrum fiskiskipum frá ESB-ríkjum að komast hér allt upp að 12 mílna mörkunum og jafnvel nær.

Það er mikið keppikefli fyrir Evrópusambandið að komast yfir Ísland. Fiskveiði­lögsagan er meira en sjöfalt stærri en landið sjálft. Hernaðar- og efnahagslega er Ísland þeim keppikefli. Út frá mati Olíustofnunar Norgs og Eykon Energy reiknast Norska Dagbladet til, að olían á norsk-íslenzka Jan Mayen-svæðinu sé um 125.000 milljarða ísl. króna virði, en það jafngildir 220-földum fjárlögum íslenzka ríkisins, skv. Fréttablaðinu í dag, s. 2. Yfirráð yfir nýtingu slíkra auðæfa eru stórveldum keppikefli; það sama á við um fiskimiðin og orkumálin, og Lissabon-sáttmálinn gefur Evrópusambandinu þær valdheimildir sem það þarf til þessara hluta, m.a. á sviði markaðsmála, dreifingar og jafnvel verðlagningar í olíumálum.

Svo endurtekur Jón Gnarr endemisblaðrið úr oflesnu ESB-Fréttablaðinu og bergmálað í 101-klíkunum, að Evrópusambandið snúist um "samvinnu":

• Í ýtarlegu viðtali á vefsíðunni The Reporters Hive segir hann jafnframt að sambandið sé einungis ný tegund af samvinnu milli fólks af ólíkum þjóðernum. Samvinna á sveitarstjórnarstiginu sé hins vegar mun skilvirkari en samvinna milli landa. (Mbl.is.)

Þvílík einfeldni !

Jón Valur Jensson. 

Spurningin um ESB ofmetin

Standið í lappirnar, ráðherrar, gagnvart hótandi Evrópusambandinu, það gera Færeyingar!

 

16-17% aflahlutdeild í makrílveiðum á NV-Atlantshafi var talin lágmarkskrafa okkar, en nú berast ítrekaðar fregnir um, að ríkisstjórnin hafi sett markið við 12% (50-60 þúsund tonna eftirgjöf!). SVIK eru það og ekkert annað, ef rétt reynist. Jón Bjarnason, fv. sjávarútvegsráðherra, hefur haldið uppi réttmætri, bráðnauðsynlegri gagnrýni á þetta framferði ráðamanna núverandi ríkisstjórnar, – "gagnrýnir Jón eftirmann sinn Sigurð Inga Jóhannsson og Framsóknarflokkinn harðlega fyrir að bogna undan hótunum Evrópusambandsins," segir í Mbl.is-frétt um málið.

Jón bendir einnig á, að Evrópusambandið hafi „beitt hótunum og ólögmætum yfirgangi“ í makríldeilunni bæði gagnvart Íslendingum og Færeyingum.

Færeyingar höfnuðu 11,9% tilboði hins valdfreka stórveldabandalags. Það sama eigum við að gera. Botninn er dottinn úr paník-yfirlýsingum Brussel-manna um að makrílstofninn sé í einhverri hættu – hann reynist langtum stærri en þeir höfðu reiknað með fyrir nokkrum mánuðum! Samt láta þeir eins og hér sé einhver þörf á þrengingu aflaheimilda Íslendinga og Færeyinga, þjóðanna sem eiga það landgrunn þar sem makríllinn kýs að halda sig og innbyrðir gífurlegt magn átu, m.a. á kostnað annarra fisktegunda og fuglalífs við löndin tvö.

Hroka og yfirgang hefur ESB sýnt þessum löndum og Grænlandi – sýnt sitt rétta andlit, alveg eins og í Icesave-málinu, þar sem Brusselvaldið réðst með beinum hætti á lagalegan rétt okkar og þjóðarhagsmuni. Og norska ríkisstjórnin reynist okkur sem fyrr verri en engin.

En hingað til hafa engir íslenzkir þingmenn eða ráðherrar riðið feitum hesti frá því að leggjast marflatir fyrir kröfum þessa hótunar- og kúgunarvalds.

Jón Valur Jensson.

Kannast ekki við 12% markmið

1. desember - nauðsyn heitstrengingar við sjálfstæði okkar og vel heppnaður fullveldisfagnaður sjálfstæðishreyfinga

Ísland varð sjálfstætt og fullvalda ríki fyrir 95 árum, 1. desember 1918. Að því stefndi þróun og þroski þjóðarinnar, sjálfsvitund, atorka og áræði. Úrtölumenn urðu undan að láta. En nú heyrast aftur hjáróma raddir þeirra sem efast um gagnsemi þess, að við stöndum áfram sjálfstæð og fullvalda, og eru þær eigindir þó öflugustu varnir smárra þjóða.

Sjálfstæðið hefur einnig reynzt okkur sívirk auðlind, veitt okkur fjögurra, tólf, fimmtíu og tvö hundruð mílna fiskveiðilögsögu og stutt að varðveizlu sérstöðu okkar meðal þjóða og eflt okkur í atvinnuefnum. Það er því fráleitt þegar nokkrir Íslendingar láta sér detta í hug að afhenda æðstu fullveldisréttindi yfir þessu elskaða landi okkar í hendur meginlandsmanna á ný.

Hjá Heimssýn, í nýrri miðstöð félagsins að Hafnarstræti 20 (steinhúsinu við Lækjartorg, 2. hæð), var í dag haldið upp á fullveldisdaginn, á fundi sem á 2. hundrað manns mun hafa sótt, en þar voru ekki aðeins félagsmenn úr Heimssýn, heldur einnig félaganna Ísafoldar, Herjans og Nei við ESB. Ræðumenn voru Jón Bjarnason, fv. ráðherra, Jóhanna María Sigmundsdóttir, yngsta alþingiskonan, og Halldóra Hjaltadóttir, formaður Ísafoldar. Inga Bachmann söng einsöng við harmonikkuleik, falleg íslenzk lög, Bjarki Karlsson, verðlaunahafinn úr ljóðakeppni kenndri við Tómas Guðmundsson flutti langan og góðan brag úr verðlaunabók sinni, Árleysi alda, og endað var með öflugum og áhrifamiklum fjöldasöng. 

Mætti gera meira úr 1. desember

Hvaða fullveldismál? spyrja sumir eins og álfar út úr hól

Ágætur maður taldi á Facebók, að gaman væri að heyra hvaða "fullveldismál" ýmsir væru "alltaf að tala um". Hér er svarið:

Það er öndverðan við ESB-innlimunaráráttu meirihluta (en ekki nærri allra) samfylkingarmanna. Eins og flestir eiga að vita, myndi sú stefna kosta það, að æðstu löggjafarréttindi yfir Íslandi yrðu þá komin í hendur Brusselbossa, og það væri nú nógu illt í sjálfu sér, en ekki batnaði það við, að þeir fengju líka í hendur æðsta stjórnvald og dómsvald á mörgum sviðum líka.

Allt tilheyrir þetta vald FULLVELDI Íslands, en evrókratar vilja í reynd stórskerða það, okkur til óbætanlegs skaða. Það er því ekkert undarlegt við hneykslan okkar fullveldissinna á landleysingjunum. Á 95 ára afmæli fullveldis og sjálfstæðis Íslands, eftir aðeins 13 daga, mættu þeir síðarnefndu iðrast í sekk og ösku, kafroðna og skammast sín.

Jón Valur Jensson. 

Full ástæða er til að AUKA makrílhlut okkar, alls ekki að skerða hann!

Yfirstandandi samningaviðræður eru í skugga hótana Evrópusambandsins og hafa beina tengingu við aðildarviðræður Íslands sem ekki hefur verið slitið. Heimssýn telur að samningagerð og eftirgjöf undir hótunum Evrópusambandsins um viðskiptabann sé Íslandi sem fullvalda þjóð ekki samboðin. Þá leggja samtökin áherslu á að stjórnvöld haldi fast við fyrri kröfur um aflahlutdeild í makríl.

Svo segir m.a. í ályktun framkvæmdastjórnar Heimssýnar, en hana skipa 9 manns með formanni og varafomanni, en þarna eru einnig þrír fyrrverandi ráðherrar, Guðni Ágústsson, landbúnaðarráðherra 1999-2007, Ragnar Arnalds, fjármálaráðherra 1980-1983, og Jón Bjarnason, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra 2009-2011.

• „Ísland hefur á undanförnum árum áskilið sér rétt til að lágmarki 16-17% af heildarveiði makríls en það er byggt á rétti strandþjóðar, magni makríls í íslenskri lögsögu og gríðarlegu fæðunámi hans hér við land."

Orð eru það að sönnu. Nú hefur ICES, hið skeikula Alþjóðahafrannsóknaráð, endurmetið stofnstærð makríls í NA-Atlantshafi, skyndilega hækkað fyrra mat um 500.000 tonn í stað þess að gefa því undir fótinn, að of mikill ágangur hafi verið á hann, eins og Evrópusambandið hefur haldið fram og verið þess lygilega réttlæting fyrir því að sækja hart að Íslendingum og Færeyingum.

• Framkvæmdastjórn Heimssýnar skorar á íslensk stjórnvöld að falla ekki frá kröfum um 16-17% hlutdeild í makrílveiðinni, nú þegar samið er um skiptingu aflans á fundi hagsmunaríkja í Lundúnum. Þar er lögð áherzla á að „ekki verði látið undan hótunum Evrópusambandsins í samningum um hlutdeild Íslands í heildar-makrílveiði“. (Mbl.is.)

Við í Samtökum um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland viljum vekja sérstaka athygli á því, að í raun ættu breyttar aðstæður að gefa okkur enn meiri rétt en þann að standa vörð um 16-17% hlutdeildina (ESB "býður" nú 11,9%!!!). Ótvíræð AUKNING makrílstofnsins kemur einmitt án efa til af nýjum og gjöfulum beitarlöndum hans við Ísland, Grænland og Færeyjar -- þess vegna hefur stofninn stækkað svona mikið -- og þess vegna ættum við að gera auknar kröfur í veiðikvótann, sennilega á bilinu 20-25%.

"Heimssýn skorar jafnframt á ríkisstjórnina að afturkalla þegar í stað umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu,“ segir ennfremur í ályktuninni, og koma þau orð ekki eins og skollinn úr sauðarleggnum, heldur skiljast þau einmitt í beinu samhengi við þá þrýstings- og ofríkispólitík sem nú er iðkuð í Brusselgarði gegn íslenzku þjóðinni. Og það mega ráðamenn okkar vita, að framtíð makrílveiðanna er fremur þjóðarmál en þeirra mál. Hér verða engin svik liðin og heldur engin hræðslugæði.

Já, sannarlega er ástæða til að standa vörð um lífshagsmuni Íslendinga í makrílmálinu.

Jón Valur Jensson.

Gefi ekki eftir í makríldeilunni

Eru svik ráðamanna yfirvofandi í makrílmálinu?

Jón Bjarnason, fv. ráðherra, beinir athygli sinni, ef ekki atgeiri, að vafasamri frammistöðu Sigurðar Inga Jóhannssonar sjávarútvegsráðherra:

• "Sjávarútvegsráðherrann lætur nú ESB kúga sig til undirgefni í makríldeilunni. Samkvæmt fréttum ætlar hann að þiggja úr hnefa ESB aðeins tæp 12% hlutdeild í heildarveiði á makríl. En það er um 30% lægri hlutdeild en við nú þegar höfum. Jafngildir þetta því að verið sé að gefa frá sér um 50-60 þús. tonn af makríl til ESB og Norðmanna.“ (Lbr. hér.)

Þannig ritar Jón á heimasíðu sinni í dag og talar um "fálmkennd vinnubrögð framsóknarmanna í mörgum meginmálum sem þeir hreyktu sér af og lofuðu í síðustu kosningabaráttu" og beiir þar einnig geiri sínum að Gunnari Braga utanríkisráðherra og ríkisstjórninni í heild. Jafnframt vill hann þó hvetja þá til góðra verka:

• "En miklar væntingar eru bundnar við að þeir standi við stóru orðin.“

Það fær samt Jón ekki til að loka augunum fyrir því sem virðist uppi á borðinu í makrílmálinu, þ.e.a.s. að "svo virðist sem ríkisstjórnin sé að bogna vegna ólögætra hótana Evrópusambandsins um viðskiptaþvinganir." (Mbl.is segir frá.)

Hér er kannski ástæða til að spyrja: Hvernig getur forsætisráðherrann fengið af sér að liggja í sólinni vikum saman í útlöndum á tímum sem þessum? Veit hann ekki, að tíundi hver kjósandi (allra kjósenda samanlagðra) hefur nú snúizt frá því að kjósa Framsóknarflokkinn? Ætlar hann sér að jarða flokkinn með fjarvist sinni sem hófst þegar Alþingi var nýsett?

Hér birtist hins vegar skýr, rökrétt og einörð hugsun Jóns Bjarnasonar:

• „Mín skoðun er reyndar sú að ekki eigi að ganga til slíkra nauðasamninga eins og nú er talað um í makríl. Og alls ekki á að bogna fyrirríkjasambandi sem í krafti stærðar og óskammfeilni heldur uppi hótunum um beitingu valds einsog ESB hefur gert gangvart  Íslendingum og Færeyingum. Færeyingar hafa þó enn haldið haus í deilunum við ESB um fiskveiðimálin, enda mikið í húfi, yfir 95% af útflutningstekjum þeirra.“

Erum við með veika ríkisstjórn eftir allt saman? Jón Bjarnason gagnrýnir Gunnar Braga Sveinsson utanríkisráðherra fyrir að hægt gangi við að afturkalla umsóknina um inngöngu í Evrópusambandið. Framgangan í makríldeilunni sem liggi í loftinu sé slæm vísbending um framhaldið varðandi umsóknina.

Og þetta er sérlega upplýsandi um makrílmálið:

• „Ég minnist þess fyrir um ári síðan þegar sá orðrómur gekk að þáverandi sjávarútvegsráðherra hafi boðið ESB að lækka hlutdeild Íslendinga niður í tæp 14% af heildarveiðimagni makríls. Þá höfðu framsóknarmenn á þingi stór orð um svik og undirlægjuhátt ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms gagnvart ESB. Verið væri að bogna fyrir hótunum. Ég sem ráðherra taldi lágmarks hlutdeild okkar vera milli 16 og 17% af heildarveiði úr makrílstofninum,“ 

segir Jón á heimasíðu sinni, segist þar hafa tekið mið af útbreiðslu makríls í íslensku efnahagslögsögunni. Álit manns með þvílíka reynslu verður ekki sniðgengið. Það hlýtur að vera krafa Íslendinga, að Sigurður Ingi sjávarútvegsráðherra upplýsi um, hvað hann hefur í hyggju, áður en stórslys verður. En Jón minnir á grunnstaðreyndir, meðal annars hér:

"Hann segir að makrílveiðar Íslendinga hafi líklega gefið samtals um 100 milljarða króna í útflutningstekjur á undanförnum 4-5 árum og það muni um minna. „Eftirgjöf Framsóknar í makrílnum, sem liggur í loftinu, er slæm vísbending um framhaldið. Það eru gríðarlegir hagsmunir í húfi að við stöndum á rétti okkar í makríl, en lyppumst ekki niður fyrir hótunum ESB eins og nú er látið í veðri vaka.“" (Mbl.is og heimsasíða J.B.)

Í stað þess að viðurkenna hrikalegan skeikulleika sinn í stofnmati makríls hefur Evrópusambandið ekki látið af hroka sínum, heldur notar þetta þvert á móti til að reyna að pína Íslendinga niður í mun lægri kvótaprósentu en við höfum áður ætlað okkur og verið reiðubúnir til. Réttlætingin á að heita sú, að við fáum þó með þessu móti álíka magn í tonnum talið og áður. Hins sleppa hinir kænu ESB-menn að geta, að þeir ætla sínum sjómönnum og útgerðarmönnum á Bretlandseyjum og víðar að fá langtum meiri afla en áður!

Svo er ennfremur verið að láta þarna eins og þetta verði eitthvert framtíðarástand, en stofninn getur auðvitað sveiflazt niður á við á ný –– t.d. þegar hann verður búinn að ryksuga um of átuna af Íslandsmiðum –– og þá er afar illt í efni að sitja uppi með veiðiheimild í aðeins 12% af stofninum, allt vegna slappra stjórnvalda og samningamanna af okkar hálfu! Þá er nú betra að semja um alls ekki neitt, enda er Evrópusambandið enginn fulltrúi makrílsins né þinglýstur eigandi fiskistofnsins. 

Jón Valur Jensson.

Sakar Framsókn um eftirgjöf

Rétt hjá Gunnari Braga að leysa marga tugi ESB-umsóknar-starfsmanna frá störfum

Hlálegt er að heyra Össur þingmann tala um að utanríkisráðherra "stork[i] fullveldi Alþingis". Össur studdi ólögmæta ESB-umsókn og braut stjórnarskrána, er hann rauk með hana til útlanda án aðkomu forseta lýðveldisins; áður hafði Össur brotið landráðalögin í Icesave-málinu! Svo fer hann í pontu á Alþingi til að mótmæla Gunnari Braga Sveinssyni utanríkisráðherra sem framfylgir stefnu flokka sem njóta mikils þingmeirihluta, flokka sem fengu til þess meirihluta í kosningunum í vor.

Utanríkisráðherra hefur nú góðu heilli leyst samninganefnd, samningahópana (tugi manna) og samráðsnefnd vegna viðræðna við Evrópusambandið frá störfum. Það eru gleðileg tíðindi, en annars var ekki að vænta, þar sem "þessi ríkisstjórn hefur talað skýrt um, að hún ætlar ekki að halda áfram [umsóknar]viðræðum," eins og hann sagði í viðtali við Fréttablaðið, birtu þar í dag.

Ljóst er, að mikill sparnaður hlýzt fljótlega af ákvörðun ráðherrans. Þegar hafði tugum manna verið sagt upp í utanríkisráðuneytinu vegna U-beygju landsins í þessum ESB-umsóknarmálum, og var þar einkum um þýðendur að ræða. Nú bætast við þessar uppsagnir 17 manns í aðalsamninganefndinni og ennfremur tugir manna í samningahópum og samráðshópi í kringum hana. Þetta er eitt röskasta átak í sparnaði í ríkisbúskapnum sem frétzt hefur af lengi – og um leið það sem mestri lukku kann að stýra.

Jón Valur Jensson.

„Orð skulu standa“

Bretar hafa tapað fullveldi í málum og veitist erfitt að ná því aftur

David Cameron vill semja við ESB um að endurheimta ýmis völd frá stofnunum þess sem Bretar hafa framselt til þeirra á liðnum árum og áratugum, m.a. í sjávarútvegi, en mun ekki takast það, þar sem önnur ríki sambandsins eiga eftir að koma í veg fyrir það, segir hér í frétt Mbl., hafðri eftir Vince Cable, viðskiptaráðherra Bretlands, en hann kemur úr flokki Frjálslyndra demókrata. Cable lét ummælin falla á fundi í fjármálahverfi Lundúnaborgar. (Mbl.is).

• Cameron hefur heitið því að í kjölfar slíkra viðræðna verði haldin þjóðaratkvæðagreiðsla um veruna í Evrópusambandinu árið 2017 að því gefnu að Íhaldsflokkurinn vinni næstu þingkosningar sem fyrirhugaðar eru 2015. (Mbl.is.) 

Grasrótin í Íhaldsflokki Camerons neyðir hann til þessa, og horfurnar fram undan eru ekki góðar fyrir ESB-sinnana þar í landi.

Greinilega hefur viðskiptaráðherrann Cable gefizt upp á því að reyna að endurheimta eitthvað af fyrri völdum Bretlands á sínu eigin yfirráðasvæði, sem eitt sinn var og hét, því að ...

• Cable sagði ennfremur að í stað þess að reyna að endurheimta völd frá Evrópusambandinu ætti Bretland að beita sér fyrir því að endurbætur væru gerðar á sambandinu. (Mbl.is.)

En skyldi Bretum ganga það auðveldlega að fá hin 27 ríkin til að endurbæta ESB í þágu Bretlands?!

Allt er þetta verðugt umhugsunarefni fyrir þá, sem ímynda sér, að aldrei hafi það gerzt, að fullveldi nágrannaþjóða okkar hafi skerzt í Evrópusambandinu. Sú fullyrðing kemur einungis til af vanþekkingu.

1) Eru Danir fullvalda í gerðum sínum, þegar Færeyingar vilja samstöðu síns sambandsríkis? Ekki aldeilis –– í ófrelsi sínu innan Esb. neyðist danska ríkisstjórnin til að taka þátt í löndunarbanni á færeysk fiskiskip og flutningaskip þaðan!!! Ef það kemur einhverjum fyrir sjónir sem "danskt fullveldi", þá lýsir það ekki glöggskyggni.

2) Voru Írar fullvalda til að fara sömu leið og við með neyðarlögum okkar 2008, eins og þeir öfunduðu okkur af? Nei, þeir urðu að punga út ótrúlegu fé vegna bankanna, einkafyrirtækja!

3) Héldu Króatar fiskveiðilögsögu sinni óskertri við "inngöngu" í Esb. á þessu ári? Nei, AUÐVITAÐ EKKI, nú fá Ítalir og Spánverjar frjálsar hendur að gramsa þar!

4) Héldu ekki að minnsta kosti Bretar einkarétti sínum á sinni eigin fiskveiðilögsögu í Norðursjó eftir að þeir fóru inn í Evrópusambandið? EKKI ALDEILIS, þeir voru dæmdir af ESB-dómstólnum í Lúxemborg til að hlíta ESB-löggjöf og ónýta sína eigin löggjöf, sem hafði átt að vernda brezka sjómenn, útgerð og fiskiðnað, en Spánverjar græddu á öllu saman.

Menn ættu að kynna sér betur þessi mál. Það er t.d. enginn "pakki" sem opnazt gæti bara í framtíðinni, heldur bíða tilbúnir til skoðunar inntökusáttmálar ríkjanna með sínum ströngu skilmálum, og lagaverkið er sameiginlegt öllum og skyldubundið og ofar landslögum.

Þó búa ekki allar þjóðir við jafnan hlut –– hlutur Þjóðverja í ráðherraráðinu er langstærstur, atkvæðavægi þeirra í þessu löggefandi ráði yrði 273 sinnum meira en okkar, ef við álpuðumst þangað inn, og Bretlands 205 sinnum meira en okkar!

Og ESB-inntökusinnarnir sleikja bara út um, eða hvað?! –– Lesefni handa þeim er víða á vefsetri þessara Samtaka um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland, m.a. hér: fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1297366/.

Jón Valur Jensson. 

Tekst ekki að semja við ESB

Schengen gerir landið berskjaldað fyrir austantjalds-mafíósum og islamistum

Íslendingum er lítil vörn í Schengen-kerfinu frá mönnum sem smygla sér inn frá aðliggjandi löndum ESB-landa, t.d. Rússlandi og Hvíta-Rússlandi. Vandinn myndi margfaldast með "aðild" Tyrkja. Ný frétt frá Eistlandi sannar þetta:

• Gæsla á landamærum Eistlands og Rússlands við ána Narva í Eistlandi er ófullnægjandi og brýnt er að bæta þar úr. Landamærin eru hluti af ytri landamærum Schengen-svæðisins.
• Alda Hrönn Jóhannsdóttir, yfirmaður lögfræðisviðs lögreglustjórans á Suðurnesjum, sótti í vor ráðstefnu um mansal í Eistlandi og skoðaði m.a. landamærastöð við Narva.
• Í samtali í Morgunblaðinu í dag segir hún að eistnesk stjórnvöld séu meðvituð um vandann, en það hafi komið henni á óvart hversu lítil fyrirstaða sé á landamærunum. (Mbl.is.) 

Um þetta má lesa nánar í Morgunblaði dagsins í dag.

Hingað geta þá flutzt án vegabréfaskoðunar rússneskir mafíósar eða öllu heldur skósveinar þeirra, og þegar Stefani Fühle, "stækkunarstjóra" ESB, verður að þeirri ósk sinni og margra ráðamanna í Evrópusambandinu að fá Tyrki inn í bandalagið, þá margfaldast vandinn með því að gera öfgamúslimum kleift að lauma sér inn í Evrópusambandið yfir hin 1673 km löngu landamæri Tyrklands að Sýrlandi, Írak og Íran.

Jón Valur Jensson.

Lítil fyrirstaða á Schengenlandamærum