Gunnar Bragi Sveinsson nýtti sér ekki tilvalið tækifæri

Afleitt var af utanríkisráðherra að grípa ekki tækifærið þegar Árni Páll spurði hann hvort hann telji "ekki að aðildarviðræður við Evrópusambandið séu mikilvægt stjórnarmálefni í skilningi 17. greinar stjórnarskrár."

Hér gat ráðherrann bent á, að skv. þeirri grein, ásamt 18.-19. gr. stjórnarskrár, BAR einmitt að leggja þetta mikilvæga stjírnarmálefni, ESB-umsókina, undir forseta Íslands, og leita undirskriftar hans, eins og fyrir er mæt í stjórnarskrá, en það var ekki gert!

Fráleitt var því af Gunnari Braga að ítreka í svarinu það helzt, að fyrir liggi í stjórnarsáttmála "að gera hlé á aðildarviðræðum" og bæta svo við þessari óþörfu setningu: "Aðildarumsókn hefur ekki verið dregin til baka."

Svokölluð "aðildarumsókn" varð ógild með verkum ráðherranna sjálfra í Jóhönnustjórn.

Menn gæti að þessu:  

1. Fyrir kosningarnar 2009, fram á síðasta framboðsfund í Sjónvarpi daginn fyrir alþingiskosningar, boðaði VG andstöðu við Evrópusambandsaðild og að sá flokkur væri einarðastur í andstöðunni! Ergo var honum í þeim kosningum EKKI veitt neitt umboð til þeirrar ESB-umsóknar, sem kenna má við Össur Skarphéðinsson.

2. Í umræðu um ESB-umsóknarmálið var haldið fram röngum forsendum af hálfu ESB-sinna: að umsóknin snerist um að "kíkja í pakka" og fæli ekki í sér aðlögun o.s.frv., þvert gegn staðreyndum.

3. Naumur var meirihlutinn sem samþykkti málið, engin breið samstaða þar á þingi, og allstór hluti þeirra, sem greiddu tillögunni atkvæði, gerði það þvert gegn eigin kosningaloforðum og skuldbindingum gagnvart umbjóðendum sínum! (sjá nr. 1).

4. Þá var það gróft brot gegn 2. gr. stjórnarskrárinnar að stefna að því að flytja æðsta löggjafarvald landsins til Brussel og Strassborgar – ennfremur stríddi það gegn 86. gr. landráðalaganna ("Hver, sem sekur gerist um verknað, sem miðar að því, að reynt verði með ... svikum að ráða íslenska ríkið eða hluta þess undir erlend yfirráð, eða að ráða annars einhvern hluta ríkisins undan forræði þess, skal sæta fangelsi ekki skemur en 4 ár eða ævilangt." – En löggjafarvald Alþingis og forsetans er einn almikilvægasti hluti íslenzkrar stjórnskipunar, getum við bætt hér við ...)

5. Það hefur alla tíð frá Össurarumsókninni verið andstætt vilja verulegs meirihluta þjóðarinnar að ganga (eða láta taka Ísland inn í) Evrópusambandið – samkvæmt öllum skoðanakönnunum um þá spurningu.

6. Það var ekki farin lögformleg leið skv. b-lið 16. gr., (17. gr.), 18. og 19. gr. stjórnarskrárinnar með þessa umsókn hins nauma þingmeirihluta, ergo var ekki löglegt að leggja fram umsóknina til ESB! – sbr. HÉR!

 

Ég hef ekki minni trú á því, sem ég rita hér, en svo, að ég hika ekki við að skora á Gunnar Braga Sveinsson utanríkisráðherra að leggja þetta álit mitt eða þessi ígrundunarefni undir nefnd lögfræðinga til að kanna þessi atriði, sem í ýmsum veigamestu þáttum sínum eru lögfræðilegs eðlis. 

Varðandi 6. liðinn hér ofar: Þingsályktunartillöguna um ESB-umsóknina átti skv. 16., 17. og 19. gr. stjórnarskrár lýðveldisins að bera undir forseta Íslands og leita undirskriftar hans undir það skjal. Það var ekki gert. Árni Páll Árnason, Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinsson, aðrir félagar þeirra og ófrjálsir VG-taglhnýtingar virðast hafa ákveðið að fara fram hjá lögformlegum ákvæðum sjálfrar stjórnarskrárinnar þar um. En þar með var sú umsókn, sem Össur rauk með út til Svíþjóðar og víðar, marklaus orðin, hafði ekki stjórnskipulegt gildi, af því að þetta lið ákvað að sniðganga stjórnarskrána og ákvæði hennar um nauðsynlega aðkomu forsetans að mikilvægum stjórnarráðstöfunum* -- rétt eins og Jóhanna gerði, þegar hún réð norskan mann sem seðlabankastjóra þvert gegn 20. grein stjórnarskrárinnar og þegar þau óvirtu úrskurð Hæstaréttar Íslands í stjórnlagaþingsmálinu.

Jóhönnustjórnin var geðþóttastjórn, og einn virkasti skúrkurinn virðist hafa verið Össur Skarphéðinsson (sbr. líka HÉR, um lagabrot hans í Icesave-málinu).

* "17. gr. stjskr.: "Lög og mikilvægar stjórnarráðstafanir skal bera upp fyrir forseta í ríkisráði." (Og Árni Páll veit, að ESB-umsóknin var mikilvæg stjórnarráðstöfun!) - 18. gr. "Sá ráðherra, sem mál hefur undirritað, ber það að jafnaði upp fyrir forseta." 19. gr. "Undirskrift forseta lýðveldisins undir löggjafarmál eða stjórnarerindi veitir þeim gildi, er ráðherra ritar undir þau með honum." -- Þau í ríkisstjórn Jóhönnu (ekki sízt utanríkisráðherrann Össur, sem nú er með bægslagang) kusu, nota bene, að þessu stjórnarerindi yrði EKKI veitt gildi með undirskrift forsetans! Þar með er plaggið allt incapaciterað í reynd, gert ógilt og að engu hafandi. Verði þeim að góðu, að sínum eigin klaufa- og ófarnaðarverkum!

Jón Valur Jensson. 

Umsóknin hefur ekki verið afturkölluð

Hér sést fullveldi Dana í mikilvægu máli fokið út í veður og vind; Evrópusambandið hirti það

Fréttin af því, að Danir ætla sér að framfylgja refsiaðgerðum Evrópusambandsins með því að meina færeyskum fiskiskipum að landa í dönskum höfnum, er staðfest af Karen Hækkerup, matvælaráðherra Dana, á fundi í dag í þingnefnd um málefni Færeyja á vegum danska Þjóðþingsins, samkvæmt færeyska fréttavefnum Portal.fo, eins og Mbl.is segir frá.

• „Við getum ekki gert annað en framfylgt ákvörðunum Evrópusambandsins þar sem Evrópudómstóllinn beitir sér að öðrum kosti gegn okkur. Við höfum ákveðnar skuldbindingar sem ESB-aðildarríki og þær hafa Færeyingar ekki og því munur á,“ sagði Hækkerup í samtali við fréttavefinn eftir fundinn. (Mbl.is.)

Hetjuleg framkoma eða hitt þó heldur! En járnhörð lögmál gilda hér um innan stórveldisins. Verndarhlutverk Dana gagnvart Færeyingum fellur dautt niður við svo búið, en hér gætum við hins vegar aðstoðað. Ekki verður þó mælt með því hér, að Færeyingar grípi nokkurn tíma til þess örþrifaráðs að sameinast okkur í einu lýðveldi – valdstéttin hér er fjarri því að vera svo traustverð, að aðrar þjóðir geti talið sér óhætt að sameinast okkur og fyrirgera síðan fullveldi beggja eða allra þriggja þjóðanna, eins og fjórða þjóðin við Norður-Atlantshaf, Nýsjálendingar, lentu í um miðja 20. öld.

• Fram kemur að ráðherrann hafi þó ekki misst alla von enn þar sem danska utanríkisráðuneytið hafi óskað eftir því við Evrópusambandið að það falli frá boðuðum refsiaðgerðum á meðan deilan er til meðferðar hjá gerðardómi Sameinuðu þjóðanna. (Mbl.is.)

Mjög ólíklegt er, að Brusselvaldið fallist á slíka frestun, sem gæti orðið mjög löng, fram á næsta ár a.m.k., í þessu máli, og herskár hljómur Damanaki og annarra valdamanna bendir ekki til þess. Það styttist líka í, að við Íslendingar megum búast við svipuðu viðskiptastríði, en hraustlega verður reyndar tekið á móti, að mestu með lagaúrræðum.

Segja má, að hér sjáist fullveldi Dana í mikilvægu máli hafa fokið út í veður og vind; Evrópusambandið hirti það. Það gerðist í raun með inntöku Dana í ESB, því að inntökusáttmálar og Lissabon-sáttmálinn fela í sér fulla samþykkt á ráðandi löggjafarvaldi ríkjasambandsins.

Þeir Íslendingar, sem lengi hafa barið hausnum við steininn um þau grundvallarmál, komast kannski til fullrar meðvitundar, þegar þeir sjá til fulls, hvað hér hefur gerzt.

Já, nú er sitthvað rotnara en margur ætlaði í ríki Dana!

Jón Valur Jensson.

Danir verða að refsa Færeyingum

Árni Páll Árnason minnir óvart á að ESB-umsókn Össurar og hans eigin flokks var ólögmæt!

Látum storminn í vatnsglasi stjórnarandstöðu með kröfum um þjóðaratkvæðagreiðslu eftir hennar höfði líða hjá. En foringi Samfylkingarinnar bauð upp á augljósa gagnrýni á eigin verk þegar hann gaf í skyn lögmæti ESB-umsóknar flokks hans og framferðis fv. utanríkisráðherra í því máli, en þetta gerði Árni Páll í dag í Fréttablaðinu, í einni spurningu sinni til Gunnars Braga Sveinssonar utanríkisráðherra, þessari:

Telur utanríkisráðherra ekki að aðildarviðræður við Evrópusambandið séu mikilvægt stjórnarmálefni í skilningi 17. greinar stjórnarskrár?

En 16.-19. gr. stjórnarskrárinnar hljóða þannig: 

•  16. gr. Forseti lýðveldisins og ráðherrar skipa ríkisráð, og hefur forseti þar forsæti.
•  Lög og mikilvægar stjórnarráðstafanir skal bera upp fyrir forseta í ríkisráði.
•  17. gr. Ráðherrafundi skal halda um nýmæli í lögum og um mikilvæg stjórnarmálefni. Svo skal og ráðherrafund halda, ef einhver ráðherra óskar að bera þar upp mál. Fundunum stjórnar sá ráðherra, er forseti lýðveldisins hefur kvatt til forsætis, og nefnist hann forsætisráðherra.
•  18. gr. Sá ráðherra, sem mál hefur undirritað, ber það að jafnaði upp fyrir forseta.
•  19. gr. Undirskrift forseta lýðveldisins undir löggjafarmál eða stjórnarerindi veitir þeim gildi, er ráðherra ritar undir þau með honum.

Af þessu og eðli alls ESB-málsins (þ.e. umsókn hluta alþingismanna 2009 um upptöku landsins í ríkjabandalag, stórveldi sem gerir m.a. kröfu til æðstu og ráðandi löggjafarréttinda) er augljóst, að þingsályktunartillöguna um ESB-umsóknina átti skv. 16., 17. og 19. gr. stjórnarskrár lýðveldisins að bera undir forseta Íslands og leita undirskriftar hans undir það skjal. 

Það var ekki gert. Hvers vegna var það ekki, gert, Árni Páll Árnason, Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinsson? Var ákveðið að fara fram hjá lögformlegum ákvæðum sjálfrar stjórnarskrárinnar þar um?

Greinlega áttar Árni Páll sig á því, að "aðildarviðræður (sic) við Evrópusambandið" eru "mikilvægt stjórnarmálefni í skilningi 17. greinar stjórnarskrár". Nú þarf hann að gera þjóðinni grein fyrir því, af hverju ekki var farið að ákvæðum 16., 17. og 19. gr. stjórnarskrárinnar um að bera þetta mál undir forseta Íslands.

Gerir formaður Samfylkingarinnar sér ekki grein fyrir því, að málið allt var þaðan í frá ein lögleysa? Og þarf ekki að gera Brusselmönnum grein fyrir því, að þetta var svo sannarlega "bjölluat" einbert og ekkert að marka þessa umsókn, sem aldrei naut hvort eð var stuðnings þjóðarinnar?

Jón Valur Jensson.

Þjóðaratkvæði sjálfstæð ákvörðun

Evrópusambandið fær á snúðinn frá okkur Íslendingum í sinni eigin könnun

Ólíkt (öðrum) ESB-umsóknarlöndum eru langtum fleiri Íslendingar neikvæðir gagnvart inngöngu í Evrópusambandið heldur en hinir. 81% Íslendinga treysta Sameinuðu þjóðunum,* en aðeins 40% okkar treysta ESB, 52% treysta því ekki (12. spurning). Þótt traust okkar á því sé takmarkað, bera íbúar 19 af 33 ríkjum, sem könnunin náði til, minna traust til ESB en Íslendingar og þar af í 16 af 28 ríkjum ESB. (Mbl.is.)

57% Íslendinga telja að innganga í Evrópusambandið myndi ekki þjóna hagsmunum landsins samkvæmt niðurstöðum Eurobarometer-skoðanakönnunar fyrir sambandið sem birtar voru í vikunni en könnunin var gerð í maí síðastliðnum. Aðeins þriðjungur er á öndverðri skoðun. (Mbl.is.) Ef aðeins eru taldir þeir, sem taka afstöðu,........... Ólíkt umsóknarríkjum ESB (hin eru Serbía, Svartfjallaland, Makedónía og Tyrkland) hefur Ísland þá sérstöðu, að hér eru fleiri en í hinum löndunum þeirrar skoðunar, að innganga í ESB yrði landinu ekki í hag.

Í könnuninni kemur fram (í svörum við spurningu 15), að Íslendingar eru mjög á báðum áttum um það, hvort hugtakið lýðræði lýsi Evrópusambandinu vel eða illa; 47% telja það lýsa ESB, en 49% telja það ekki, og þeir okkar, sem telja, að 'lýðræði' lýsi ESB mjög vel, eru aðeins 7% aðspurðra, en 14% telja það lýsa Evrópusambandinu mjög illa. 

• Einnig var spurt að því hvort innganga í ESB væri jákvæð eða neikvæð fyrir Ísland. 42% Íslendinga telja að innganga í sambandið væri neikvæð fyrir landið, 24% jákvæð og 29% hvorki neikvæð eða jákvæð. Fleiri eru hins vegar þeirrar skoðunar að innganga væri jákvæð en neikvæð í hinum umsóknarríkjunum. (Mbl.is.)

Þetta er í góðu samræmi við það, sem margir hér telja, að Íslendingar hafi lítið að vinna, en gætu haft gríðarlega miklu að tapa með inntöku í þetta stórveldabandalag.

Þá er það frásagnarvert, að meirihluti Breta í könnuninni (53% gegn 36%) er á þeirri skoðun, að landi þeirra myndi farnast betur utan Evrópusambandsins heldur en innan þess.

* 13% eru á öndverðri skoðun. Íslendingar bera mest traust til SÞ af þeim þjóðum sem könnunin nær til. Næstir koma Danir með 76% traust til samtakanna og þar á eftir Svíar með 70%. (Mbl.is.)

JVJ tók saman. 

Telja ESB-aðild ekki Íslandi í hag

Árni Páll Árnason, með fullveldisafsal í maganum, vill auðvelda stjórnarskrárbreytingu

Við þekkjum þessa stefnu evrókrata frá síðasta kjörtímabili. Stjórnlagaráðs-tilbúningurinn ólögmæti átti að þjóna því markmiði þeirra að koma Íslandi undir ESB. Billeg heimild til fullveldisafsals var þar, með própagandísku orðavali til að auðvelda leikinn í kosningu um málið.

 

Nú er Árni Páll, formaður Samfylkingarinnar, farinn í gang með greinaskrif í Fréttablaðið til að liðka fyrir stjórnarskrárbreytingu, með þetta markmið evrókrata innanstokks, eins og við munum vísast sjá í hans næstu grein. Það er svo látið hljóma teknókratískt trúverðugt að breyta stjórnarskránni með þessum billega hætti, þar sem naumasti meirihluti, jafnvel tiltölulega fárra kjósenda, geti tekið ákvörðun sem leitt geti til óviðbreytanlegs fullveldisafsals íslenzkra valdstofnana um ókomna tíð, Alþingis, forseta Íslands, ríkisstjórnar Íslands og Hæstaréttar Íslands, í hendurnar á Evrópusambandi gömlu stórveldanna í álfunni, í stofnunum þess í Brussel, Strassborg og Lúxemborg.

 

Nei takk, ekkert fullveldisafsal ! -- enga ódýra heimild til grundvallar-stjórnarskrárbreytingar í dulargervi blekkjandi áróðurs Þorvaldar Gylfasonar & Co. um að fullveldisafsal sé "í þágu friðar og efnahagssamvinnu"! Engar slíkar afsalsgreinar (111. gr. "stjórnlagaráðs") samhliða öðru ákvæði sama plaggs (67. gr.) þar sem innlimunarsinnar ganga tryggilega svo um hnútana, að ekki sé hægt að krefjast þjóðaratkvæðagreiðslu um að snúa til baka frá innlimun í Evrópusambandið!

 

Við fengum miklu meira en nóg af rotinni Samfylkingarpólitík á síðasta kjörtímabili. Nú skiptir máli, að þingmenn stjórnarflokkanna haldi vöku sinni og taki ekki þátt í lymskulegum tilburðum Samfylkingarinnar sem gætu allt eins átt sér sín upptök í teymi spinndoktora Brusselvaldsins og koma sér a.m.k. einkar vel fyrir hagsmuni þeirra og keppikefli.

 

Sýnum lýðveldinu hollustu! Tökum þátt í baráttu fyrir óskertu fullveldi lands og þjóðar. 

 

Jón Valur Jensson. 

Sendiherra Íslands stendur sig vel í makrílmálinu, en ESB þorir aðeins í smáþjóðir!

 

Benedikt Jónsson, sendiherra Íslands í Bretlandi og Írlandi, hefur vakið athygli á því, sem hér er rétt að kalla tvöfeldni Evrópusambandsins í makrílmálinu, því að það hótar einungis Íslendingum og Færeyingum, en RÚSSA lætur það í friði, þótt þeir stundi miklar veiðar úr makrílstofninum í NA-Atlantshafi.

• Sendiherrann bendir ennfremur á að allar þjóðirnar sem nýttu makrílstofninn væru sameiginlega að veiða meira en vísindamenn ráðlögðu. Íslendingar væru að veiða 22,7% ráðlagðrar veiði og Evrópusambandið og Norðmenn saman 90,3%. (Mbl.is, leturbr. hér.)

Það er gleðilegt, að sendiherra Íslands í þessum löndum haldi uppi vörn og sókn í mikilvægu hagsmunamáli okkar – gleðileg breyting frá því, sem virtist ástandið í utanríkisþjónustunni undir yfirstjórn Össurar Skarphéðinssonar, að því er Icesave-málið áhrærði; en þar sté þá forseti Íslands með eftirminnilegum hætti fram okkur til varnar, m.a. í brezkum fjölmiðlum.

Viðtalið við Benedikt birtist í Irish Times, og hann lét sér ekki nægja að benda á þessa ósamkvæmni í makríl-stefnu Evrópusambandsins, gagnvart smáþjóðum annars vegar og stórþjóð hins vegar, því að hér er annað dæmi um góðar áherzlur hans:

• Þá ítrekar Benedikt við Irish Times að íslensk stjórnvöld telji að refsiaðgerðir myndu brjóta gegn reglum Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar (WTO) og 9. grein samningsins um Evrópska efnahagssvæðið (EES).

Látum ekki semja okkur út í einhverja vitleysu – stöndum á réttinum yfir okkar lögsögu! Og það er fullkomlega rétt hjá forsætisráðherra, Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni, að innan Evrópusambandsins "hefðum [við] ekki haft aðstöðu til að verja rétt okkar [í makrílmálinu]. Þetta er því ... áminning um mikilvægi þess að hafa yfirráð yfir eigin auðlindum – verja fullveldið til þess að geta varið hagsmuni þjóðarinnar út á við."

Myndin er af sendiherranum Benedikt Jónssyni. 

Jón Valur Jensson. 

Hótunum ekki beint að Rússum

Hættið annaðhvort að brosa eða yggla ykkur, ESB-menn!

Uppgerðarjákvæðnin í sendimönnum ESB hingað er engu lík nema öðru eins smjaðri af hálfu pólitískra frambjóðenda fyrir kosningar. Kurteisishjalið er grynnra en harðvítug andstaða þeirra við okkur og Færeyinga vegna fiskveiða í okkar eigin efnahagslögsögu, og þjóðinni má ekki líða úr minni liðveizla Evrópusambandsins við ríkisstjórnir Breta og Hollendinga í ófyrirleitinni, ólögvarinni og ólögmætri aðför þeirra að okkur í Icesave-málinu.

Og svo eru okkur sagðar fagnaðarsögur af Króötum af því tilefni, að land þeirra verður nú hið 28. í ESB, en hinu sleppt að nefna, að þjóðin er ekki einhuga um áhugann á að renna inn í Evrópusambandið. 66,27% greiddu atkvæði með því í þjóðaratkvæðagreiðslu snemma árs 2012, en 33,13% greiddu atkvæði á móti. Þetta var niðurstaðan eftir mikinn kosningaáróður, en frá maí 2011 höfðu skoðanakannanir sýnt 55 til 63% stuðning við "inngöngu í ESB". Þarna hefur miklu ráðið um endanlega útkomu, að bæði stjórnarflokkarnir króatísku og stjórnarandstaðan voru fylgjandi Evrópusambandsinntöku landsins, og fjárráðin voru þeim megin. 

"Þetta er subbulegt!" sagði þjóðhollur maður í símtali til undirritaðs, þegar hann sagði frá því, að nú boði Evrópustofa hátíðarhöld í Iðnó vegna inntöku Króatíu. Allt er nú notað til að auglýsa þetta gráðuga stórveldisbandalag gömlu nýlenduveldanna í Evrópu. "Nú held ég að það ætti að fara að skora á ríkisstjórnina að loka Evrópustofu," sagði sami maður, enda er þetta allt liður í áróðri með ESB-inntöku Íslands. Þeir einir fagna með 230 milljóna króna "Evrópustofu" sem vilja fullveldi Íslands feigt. Gegn þeim þarf baráttan að harðna og sízt að linast. Það er ekkert gagn að ESB-andstæðum atkvæðum fullveldissinna, sem greiddu götu núverandi stjórnarflokka til valdastólanna, ef þeir sömu flokkar hyggjast hafa þetta kvartmilljarðs áróðursapparat í gangi hér áfram.

En Íslendingar skulu einnig minnast þess, að gerólík er staða okkar og hinna fátæku Króata -- við höfum hér nánast ekkert að vinna, en gríðarlega miklu að tapa -- einkaréttindum okkar til fiskveiða í okkar lögsögu, sem yrði ESB-löndum að leiksoppi og féþúfu, ef gengið yrði inn í Evrópusambandið á þess járnhörðu skilmálum, sem kommissarar framkvæmdarstjórnar ESB hafa hver eftir annan ítrekað, að engin varanleg undanþága fáist frá.

Jón Valur Jensson.

Undirbúa hátíð vegna inngöngu í ESB

Eftir harkalegar aðgerðir ESB gegn okkur í Icesave-málinu þurfum við sízt á fleiri hótunum að halda. Um 17. júní-ræðu forsætisráðherra

„Hugmyndin um fullveldi byggist á því að menn trúi því raunverulega að íslensku þjóðinni farnist best þegar hún ræður sér sjálf og hefur full yfirráð yfir auðlindum sínum og örlög sín í eigin höndum,“ sagði Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra í 17. júní-ræðu sinni í morgun.

Við mættum aldrei missa þá sannfæringu að trúa því að Ísland ætti að vera sjálfstætt land, sagði hann.

Hann gekk nokkuð til móts við ESB-sinnana með þeim orðum, að við þyrftum einnig að virða afstöðu þeirra, sem velta því fyrir sér, hvort aðild að Evrópusambandinu myndi styrkja stöðu Íslands (hvað er svona virðingarvert við þá röngu afstöðu? – annað má segja um samvizkufrelsi manna til að leita sannleikans, hver með sínum ófullkomna hætti), en hann bætti því við, að við gætum verið sammála um að nú þyrfti sambandið að sanna sig gagnvart Íslandi, og það eru orð að sönnu, því að svo hrapallega hefur þetta stórveldabandalag gamalla nýlenduvelda brugðizt okkur Íslendingum, eins og svo skýrt kom fram í ræðu Sigmundar:

„ESB tók þátt í tilraunum til að þvinga Íslendinga til að taka á sig gríðarlegar efnahagslegar byrðar í andstöðu við lög og braut svo blað í sögu sinni til að taka þátt í málaferlum gegn Íslandi. Nú þarf ESB að sýna að það sé samband sem byggi á lögum og jafnræði en ekki valdi í krafti stærðar og hagsmuna hinna stóru.“

Þar, eftir upprifjun Icesave-málsins, var hann að vísa til makrílmálsins, en eins og kunnugt er, hefur Evrópusambandið endurnýjað hótanir sínar í okkar garð og þolir ekki að Íslendingar veiði 16% af aflanum í NA-Atlantshafi, þótt sjálft ætli það sér og Norðmönnum margfalt meira!

Hann sagði að í ljósi umræðunnar um áhrif aðildar Íslands að ESB hlytu Íslendingar að líta til þess hvort Evrópusambandið myndi sýna Íslendingum aukna sanngirni í deilum um fiskveiðar í eigin lögsögu. „Það að beita smáþjóð ólögmætum refsiaðgerðum fyrir að veiða fisk samkvæmt vísindalegum viðmiðum í eigin lögsögu á sama tíma og stærri þjóðir veiða úr sama stofni óáreittar myndi varla boða gott um sameiginlega fiskveiðistefnu,“ sagði Sigmundur Davíð réttilega. Það er gott að hafa þennan einarða hug lykilmanns til varnar þjóðarhagsmunum á næstu mánuðum.

• Eðlilegt að forseti Íslands tjái sig um fullveldið
• Sigmundur Davíð vitnaði til ræðu forseta Íslands, Ólafs Ragnars Grímssonar, við setningu þingsins fyrr í þessum mánuði, þar sem hann ræddi stöðu Íslands gegn Evrópusambandinu.
• „Það hefðu líklega fáir trúað því árið 1944 – eða 1994, að síðar yrði leitað til sérfræðinga til að spyrja hvort það heyrði undir viðeigandi umræðuefni fyrir forseta Íslands að tjá sig um fullveldi landsins. Sem betur fer var ekkert út á mat sérfræðinganna að setja en það kom þó ekki í veg fyrir að þeir sem eru viðkvæmir fyrir umræðuefninu túlkuðu það áfram á sinn hátt.“ (Mbl.is.)

„Íslendingar ... hafa löngum verið sjálfstæðir í hugsun og þolað illa yfirvald, hvað þá kúgun. Það sýndi sig vel í ICESAVE-deilunni þar sem þjóðin felldi samkomulag sem hún taldi ósanngjarnt. Alþjóðlegur dómstóll staðfesti síðan þessa niðurstöðu sem sýndi að réttlætistilfinning þjóðarinnar var góður vegvísir.“

• Í ræðu sinni kom Sigmund Davíð inná aðgerðir fyrir íslensk heimili. Hann sagði að við myndum ekki láta alþjóðastofnun segja okkur að ekki sé hægt að gera meira fyrir íslensk heimili um leið og við værum minnt á mikilvægi þess að ljúka uppgjöri efnahagshrunsins. (Mbl.is.)

Í meginatriðum er þessi ræða forsætisráðherra verðug upprifjun á nauðsyn þjóðar til að ráða sér sjálf og hafa "full yfirráð yfir auðlindum sínum og örlög sín í eigin höndum," eins og hann sjálfur kvað að orði.

Menn taka almennt vel og jafnvel fagnandi þessari hátíðarræðu ráðherrans.

Jón Valur Jensson.

Evrópusambandið þarf að sanna sig

Afar ólík hlutföll áhuga og áhugaleysis

Samkvæmt könnun Vísis.is, Bylgjunnar og Stöðvar 2 sem gerð var sumarið 2012 var "áhuginn" meinti á ESB þvílíkur, að á móti hverjum einum, sem var mjög áhugasamur um að Ísland gangi í ESB voru nálega fjórir og hálfur mjög andvígir því. Einungis 18% aðspurðra höfðu veika afstöðu í málinu, þ.e. voru annaðhvort „nokkuð hlynnt“, „nokkuð andvíg“ eða hlutlaus. Yfirgnæfandi meirihluti hafði sterka skoðun á málinu, þar af voru 67% landsmanna „mjög andvíg“ inngöngu Íslands í ESB, en einungis 15% „mjög hlynnt“. Einungis 3% voru hlutlaus, 8% „voru nokkuð hlynnt" og 7% „nokkuð andvíg" (heimild).

Þarna voru sem sagt 74% andvíg því, að Ísland gangi í Evrópusambandið, en 22% hlynnt því, en greinilega gerólík samsetning þessara tveggja hópa, því að innan þess síðarnefnda er mikli áhuginn á "jáinu" nær tvöfalt minni en linari áhuginn, þveröfugt við samsetningu hins hópsins, þar sem mikli áhuginn á NEIINU var í margföldum meirihluta!

Það eru slíkar skoðanakannanir, sem einnig verður að athuga vel, þegar menn vilja ráða í styrk andstöðunnar í þssu máli. Greinilega slær hjarta íslenzku þjóðarinnar með fullveldi lands síns.

En nú um stundir, skv. nýjustu skoðanakönnun, eru 70% almennings andvíg því, að Lýðveldið Ísland verði partur af Evrópusambandinu. Er þá til of mikils ætlazt af núverandi stjórnvöldum, sem fengu umboð til að staðfesta einmitt þá afstöðu, að þau geri það í verki, fremur en að halda enn við lýði hinni alræmdu Össurarumsókn, sem átti sér ekki einu sinni stoð í stjórnarskrá?

Jón Valur Jensson.

Hálfvelgju-tvíeykinu Bjarna og Sigmundi var um megn að gefa þjóðinni endanlegt frí frá ESB-málinu

Formlega er Össurarumsóknin ólögmæta enn í gangi. Það er blöskranlegt af nýrri ríkisstjórn. Menn setja ekki HLÉ á það, sem er GEGN STJÓRNARSKRÁ.

Þeir í Brussel líta örugglega á þetta sem SINN VARNARSIGUR, þegar illa horfði hjá þeim!

Hálfvelgju-tvíeykinu Bjarna og Sigmundi var það um megn að gefa þjóðinni endanlegt frí frá þessari óværu. Þjóðfrelsisbaráttan verður að halda áfram. Það blasir við, að það verður ekkert lát á ESB-áróðri og baráttu gegn innlimun, því að HLÉ er ekki það sama og SLIT á viðræðum.

Það á ekki að gefa næstu ríkisstjórn eftir þessa nýju refjastjórn tækifæri til að "halda umsókninni áfram", heldur á að senda Össurarumsóknina beint í ruslafötu Alþingis. Einmitt með því að gera það EKKI er verið að gefa næstu stjórn færi á "áframhaldi umsóknarinnar", í stað þess að hún yrði að byrja allt upp á nýtt. Sú nýja stjórn (2017-?) gæti þá líka borið það fyrir sig, að fyrri stjórn (Bjarna og Sigmundar) hafi EKKI hafnað ESB, heldur hafi sú stjórn aðeins sett málið í BIÐ, í "HLÉ"!

Og hvað er að hjá Mbl.is, að vera ekki komið með neina nákvæma frétt um þetta mál í dag? (kl. orðin 14.17). Eiga lesendur að trúa fréttinni frá í gærkvöldi, sem gaf í skyn, að hætt yrði við allt saman?

Jón Valur Jensson.