Ekki flóafriður fyrir neyðarfundum um evrusvæðið; en á Íslandi bíður söfnuður heittrúaðra þess að fá inngöngu!

Vandi ríkjanna á evrusvæðinu er gríðarlegur og sífelldir neyðarfundir haldnir vegna hans í ýmsum löndum, jafnvel í St Pétursborg. Cameron, forsætisráðherra Breta, "segir að ekki sé hægt að ætlast til þess að Þýskaland geti eitt leyst þann vanda sem ríkin á evrusvæðinu eigi við að eiga. Hann segir að þörf sé á margvíslegum alvarlegum aðgerðum" (Mbl.is).

Jafnvel þótt Bretar hafi sagt sig frá þátttöku í neyðaraðgerðum, var hann nú að funda um þennan risavaxna vanda með Angelu Merkel, kanzlara Þýzkalands, og ræddi einnig við Jens Stoltenberg, forsætisráðherra Noregs. Stendur til, að fá eigi lán hjá norska olíuveldinu til að bjarga málum á evrusvæðinu? Ekkert veit undirritaður um það, en hitt kom fram í fréttinni hér, að "hann sagði eftir fundinn að þörf væri á skjótum viðbrögðum."

Er það ekki undarlegt, að jafnvel nú, undir það síðasta, í eldhúsdagsumræðum til dæmis, eru Samfylkingarmenn ennþá að tala um að koma okkur Íslendingum inn á þetta illa haldna evrusvæði?! Jafnvel samherjar þeirra í Samtökum iðnaðarins hafa nú snúið við blaðinu: meirihluti félagsmanna þar vill EKKI evruna!

Jón Valur Jensson.

Þýskaland getur ekki eitt leyst vandann

ESB krefst meiri peninga, þrátt fyrir efnahagskreppu aðildaríkjanna

 

Gústaf Adolf Skúlason ritar:

 

Hugveitan Open Europe hefur birt nýja skýrslu

(http://www.openeurope.org.uk/Content/Documents/Pdfs/2012EUbudget.pdf ) sem sýnir, að hægt er að skera fjárlög ESB niður um mótsvarandi 41 milljarða evra árlega á sama tíma og hægt væri að einbeita sér að atvinnumálum og hagvexti.

 

 

Í skýrslunni leggur hugveitan til ný fjárlög ESB, sem eru 41 milljarði evra lægri en áætluð fjárlög ESB, sem nú fer fram á tæp 7% hækkun frá fyrra fjárlagatímablili.  Samtímis er bent á leiðir í skýrslunni, hvernig ESB ætti að beina athygli sinni að aðgerðum, sem beinast gegn atvinnuleysi og eflir hagvöxt í stað þess að krefjast sífellt stærri hluta af meðlimum sínum.

 

Helstu atriðin í skýrslunni eru:

·      Illa hönnuð fjárlög og oft mjög svo óljósir útgjaldaliðir ganga gegn því markmiði að samhæfa fjárlögin að atvinnusköpun og þeim hagvexti, sem ESB þarfnast. Tími aðildarríkjanna til að hafa áhrif á fjárlögin fyrir tímabilið 2014-2020 rennur brátt út.

·      Þrátt fyrir efnahagsástand aðildarríkjanna leggur framkvæmdastjórn ESB til að fjárlögin verði aukin um 6,8% á árinu 2013. Samtímis leggur framkvæmdastjórnin til að einungis 6 störf af u.þ.b. 41 þúsund störfum ESB verði skorin niður. Þá vill framkvæmdastjórnin einnig, að fjárlög næsta tímabils frá ársbyrjun 2014 verði aukin enn frekar um 5% en lítill sem enginn niðurskurður boðaður.

·      Hugveitan Open Europe  hefur skilgreint fjárhagsáætlun 2012 og komist að þeirri niðurstöðu að hægt sé að skera eigin útgjöld niður sem nemur allt að 30%, sem spara mundi skattgreiðendum aðildarríkjanna um 41 milljarð evra árlega. Bara fyrir Bretland myndi þetta spara 4,6 milljarða punda árlega.

·      Sparnaðurinn yrði gerður m.a. með því, að minnka eða stöðva peningahringrás svæðasjóða, þar sem ríkari lönd styðja hvert annað. Þar væri hægt að spara 20 milljarða evra.

·      Með því að endurskoða skilgreiningu á bændum og krefjast að landbúnaðarstyrkir yrðu einungis greiddir út til starfandi bænda væri hægt að spara allt að 24 miljarði evra (ekki eins og núverandi skipulag, þegar margir jarðareigendur eru skilgreindir sem bændur, án þess að um nokkurn starfandi landbúnað sé að ræða, sem leiðir m.a. til fáránlegra styrkja eins og til Görans Perssonar fyrrv. forsætisráðherra Svíþjóðar, sem á stóra jörð en er ekki bóndi).

·      Kostnaður við gerð ýmiss konar staðla hefur aukist um 33% á tveimur árum. Bara með því að skera burtu störf sem eru endurtekning á störfum, sem þegar hafa verið unnin, gæti 431 miljón evra sparast.

·      Ef hætt yrði með þingaðstöðu Evrópuþingsins í Strassburg sparaði það um 180 milljóna evra árlega. S.l. ár var þingið með útboð að upphæð 62,4 milljóna evra í sambandi við veru þingsins í Strassburg, þrátt fyrir að byggingarnar standi auðar 317 daga á ári.

·      Kostnaður Evrópuþingsins hefur aukist um 36% síðan árið 2005, um samtals 1,7 milljarða evra, á meðan kostnaður við laun og ýmis fríðindi þingmanna hafa aukist um 77,5% eða sem nemur 190 milljónum evra árið 2012 að frátöldum ellilífeyri og ferðagreiðslum. Árið 2009 var kostnaður þingmanna staðlaður og settur á fjárlög ESB.  Síðan 2005 hafa ellilífeyrisgreiðslur Framkvæmdastjórnarinnar aukist um 48,6% um 1,3 milljarða evra í dag á meðan launakostnaður starfsfólks framkvæmdanefndarinnar hefur aukist um tæp 18% og er í dag 2,1 milljarður evra, sem er aðeins lægra en árið 2010.

·      Síðan 2005 hefur kostnaður ESB vegna mentunar og menningar aukist um 61% og er núna um 1,5 milljarður evra. Þessi málaflokkur hefur 487 starfsmenn, sem er meiri fjöldi en vinnur við innri markaðinn.

·      Þrátt fyrir mikilvægi sitt er aðeins 2,6% af fjárlögunum ætlað fyrir viðskipti og sameiginlega markaðinn.

 

Línurit um þróun eyðslu og vöxt skriffinnskubákns ESB

Skýringar: Graf 1: þróun launakostnaðar 2005-2012. Graf 2: framlag aðildarríkja til ESB árið 2012. Graf 3: nettó-greiðslumunur á framlögum aðildaríkja til ESB og endurgreiðslu ESB til aðildaríkja. Graf 5: Þróun landbúnaðarstyrkveitinga ESB. Graf 6: kostnaður svæðasjóða. Graf 7:  kostnaður Evrópuþingsins. Graf 8: fjölgun ESB-deilda.

M= milljón  bn = milljarður

 

 

Gústaf Adolf Skúlason.

Obama fundaði með Evrópuleiðtogum um evrusvæðið

Býr efnahags- og viðskipta-, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra í fílabeinsturni?

Steingrímur er svo óupplýstur, frakkur eða huglaus að fullyrða, að ráðuneyti sínu sé "ekki kunnugt um tilvik þess að Evrópusambandið hafi með fjármunum og þátttöku sendiherra og sendiráðs blandað sér með beinum hætti í umræður um áhrif ESB-aðildar á þá málaflokka sem heyra undir það."

Heyr á endemi! Sömu dagana er í fréttum, að sendiherra Evrópusambandsins, Timo Summa, hafi enn lagt land undir fót í nýrri predikunarferð um ágæti "aðildar" Íslands að stórveldinu!

Ásmundur Einar Daðason, þingmaður Framsóknarflokksins, hafði lagt fram fyrirspurn til efnahags- og viðskiptaráðherra "um áhrif Evrópusambandsins á umræður um ESB-aðild", og ofangreind tilvitnun í ráðherrann kemur fram í skriflegu svari hans.

• Meðal þess sem Ásmundur spurði um var hvernig Steingrímur hyggist tryggja að starfsemi Evrópustofu og þeir fjármunir sem ESB ver til hennar, ásamt beinni þátttöku sendiherra og sendiráðs ESB, skekki ekki lýðræðislega umræðu um þá málaflokka sem heyra undir ráðuneytið.
• Steingrímur svarar því til, að hluti af því að efla umræðu og upplýsingamiðlun um Evrópusambandið meðan á aðildarferlinu stendur sé að fjármunir hafa verið veittir af Alþingi til þeirra hreyfinga og samtaka sem halda uppi mismunandi sjónarmiðum í umræðunni.

Hann á að vita það eins og allir, sem með fylgjast, að þeir tugir milljóna, sem þar eru treindir út -- og helmingurinn í þágu þeirra hreyfinga, sem vilja fullvalda stjórnarform lýðveldis okkar okkar feigt -- vega lítið hjá þeim á þriðja hundrað milljónum króna, sem Evrópusambandið dælir beint í "Evrópustofu" sína (þ.e. Evrópusambands-áróðursskrifstofu*).

Í svari sínu dirfist Steingrímur að líta framhjá öllu þessu fjárflæði frá Brussel, sem fylgir eftir áratugs langri viðleitni ESB til að koma sér í mjúkinn hjá völdum áhrifahópum hér á landi, með boðsferðum til Brussel í fríu uppihaldi og sérvöldum "kynningar"-prógrömmum fyrir hina mismunandi hópa, svo sem fulltrúa verkalýðsfélaga, embættismenn, háskólafólk, blaðamenn, fólk úr lista- og menningargeiranum, stjórnmálamenn o.s.frv. Og svo eru það IPA-styrkirnir, yfir 5 milljarðar króna, sem hanga yfir okkur eins og frekari ógn við getu margra til að standast freistingartilboð Evrópusambandsins um þátttöku í starfsemi þess hér á landi, en allt er þetta líklegt til að hafa áhrif á fjölskyldur og samstarfsmenn þeirra sem þiggja styrkina.

En Steingrímur virðist kjósa að ganga með bundið fyrir augun um þessi mál, jafnvel þegar augljós er orðinn hinn beini og ólögmæti fjáraustur Evrópusambandsins í áróðursstofuna og ráðagerðir þess um áframhald þeirrar og annarrar áróðurstarfsemi á vegum sendiráðsins.

Halda mætti að þetta svar ráðherrans, sem eitt sinn þóttist og jafnvel ennþá þóttist vera andvígur inngöngu Íslands í Evrópusambandið, sé til orðið í þýðingarmiðstöð "Evrópustofu" eða á borðinu hjá Össuri eða Hrannari Arnarssyni:

• "Með öflugri og upplýstri umræðu þar sem öllum er gefinn kostur á þátttöku verður endanleg niðurstaða um aðildarsamning í þjóðaratkvæðagreiðslu byggð á upplýstri ákvörðun," segir Steingrímur J. Sigfússon.

Þvílík ósvífni í raun! Hann vogar sér ekki svo mikið sem að anda á ólögmætt framferði Evrópusambandsins! enda liggur kannski ráðherrastóll hans að veði. Með þessum orðum sínum er hann að tala um, að öllum sé "gefinn kostur á þátttöku" í umræðunni í krafti takmarkaðra umræðustyrkja frá Alþingi og kallar það "öfluga og trausta umræðu", vitandi hitt, að hann er með máttvana aðgerðaleysi sínu beinlínis að gefa Evrópusambandinu "kost á því" að dæla margfalt meiri fjármunum í sína áróðursherferð hér á landi og þar með að skekkja öll skilyrði til traustrar ákvörðunartöku þjóðar sinnar.

Í einhverjum löndum væru uppi háværar kröfur um, að slíkur ráðherra segði af sér. Fyrrv. sendiherra Íslands í París hefur með fullnægjandi rökum sýnt fram á, að framferði ESB í þessu máli stríðir gegn Vínarsáttmálanum um skyldur sendiherra, auk brota á íslenzkum lögum. Steingrímur J. Sigfússon er hins vegar 100% meðvirkur með Evrópusambandinu í þessum efnum og lætur sér vel líka eða setur á sig sakleysislegan hlutleysissvipinn þegar hann leggur fram alls ótæk svör sín við réttmætri fyrirspurn þingmannsins.

Þetta kann að virka sem svo, að Steingrímur sitji einangraður í fílabeinsturni fáfræði sinnar, en hann er meiri refur í stjórnmálum en svo að vita ekki, hvað á seyði er hér -- og það er engu minni ásælni eftir yfirráðum yfir Íslandi en Hákon konungur gamli sýndi okkur á 13. öld með útsendurum sínum, þar á meðal með morði Snorra Sturlusonar og fleiri góðra manna.

Hið kolranga og hugdeiga svar Steingríms hér ofar boðar ekki gott um afstöðu hans til afgreiðslu Alþingis á fyrirliggjandi frumvarpi um IPA-styrkina upp á rúma 5 milljarða, en með þeim er ekki aðeins verið að dæla inn peningaflóði í þágu aðlögunar Íslands að ESB, heldur einnig brotið þvert gegn ákvæðum tolla- og skattalaga og sjálfri jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar! Mun Steingrímur einnig greiða atkvæði með þeirri forsmán? Væri það ekki til þess að bíta höfuðið af skömminni?

* ESB er ekki nema 42,5% af Evrópu, 43% með Króatíu.

Jón Valur Jensson.

Ráðuneyti ekki kunnugt um áhrif ESB

Umboðsleysi ESB-aðildarsinna

Það er ekki hefð fyrir því á meðal nágrannaþjóða okkar að kjósa um hvort fara eigi í aðildarviðræður við Evrópusambandið eða ekki," sagði Baldur Þórhallsson, ESB-maður mikill (og styrkþegi) í viðtali við Mbl.is. Ekki var honum annt um að fólkið fengi að kjósa, ekki frekar en Evrópusambandið vildi leyfa þjóðaratkvæðagreiðslur um Lissabon-sáttmálann, sem er endurvinnsluplagg á þeirri ESB-stjórnarskrá, sem franskir og hollenzkir kjósendur höfnuðu mjög eindregið þrátt fyrir alla "kynningarherferðina".

Þingheimur hafi sent skýr skilaboð út í samfélagið og til Evrópusambandsins í dag,

sagði Baldur, en þetta voru ekki skilaboð þjóðarinnar til Brussel, heldur flokka sem virðast vera rúnir trausti, hafa í 1. lagi um 17,5% stuðning þjóðarinnar við það að ganga í Evrópusambandið og eru í 2. lagi með met-atkvæðaflótta á kjörtímabilinu: Samfylkingin með einungis 13,6% fylgi skv. skoðanakönnun Fréttablaðsins og Stöðvar 2 (sjá blaðið, bls. 8 í gær), á sama tíma og Framsókn er með 15,8% og Sjálfstæðisflokkurinn 43,7% og Vinstri grænir 9,2%, en Dögun (með Hreyfinguna innanborðs, en einnig tilstyrk Borgarahreyfingarinnar, Frjálslyndaflokksins og stjórnlagaráðsmanna) með einungis 2,7%!

Jón Valur Jensson. 

"Sterkara Ísland" fær 5 milljónir úr vösum skattborgara til HERFERÐAR - að eigin sögn - gegn fullveldisréttindum lýðveldisins

Þetta kom í ljós við 2. úthlutun styrkja á vegum Alþingis "til já- og nei-hreyfinga". Þar er 1. liður (og stærsta fjárveitingin) þessi: "Sterkara Ísland, styrkur að fjárhæð kr. 5.000.000 til neðangreinds verkefnis: Kynningarherferð um helstu sjónarmið." Þeir velja sjálfir orðið "herferð", og herferð er þetta gegn sjálfum grunni lýðveldisins, enda vilja "ESB-sinnarnir" fullveldisákvæði stjórnarskrárinnar FEIG.

Er þetta nú eðlilegt, góðir lesendur: að á sama tíma og meðvirk eða máttvana stjórnvöld okkar blaka ekki hendi við því, að Evrópusambandið brjóti hér landslög og Vínarsamninginn um skyldur sendiráða, m.a. með því að sendiherrann Timo Summa fari hér predikunarferðir um landið, þvert gegn skyldum sínum við gistilandið, og með 230 milljóna fjáraustri til áróðurs fyrir inntöku Íslands í þetta stórveldabandalag, -- á sama tíma veiti Alþingi þeim samtökum mestan styrk af okkar skattfé, sem hafa að markmiði sínu "kynningarherferð" í þágu hins sama Evrópusambands? Af stílbrögðunum má ráða, að um áróðursherferð verður að ræða.

Þau samtök, sem vilja EKKI að Ísland verði hluti Evrópusambandsins og styrki fengu í þetta sinn, voru eftirfarandi: 

Evrópuvaktin, styrkur að fjárhæð kr. 1.500.000 til neðangreindra verkefna 

1. Málþing.
2. Úttektir.

Heimssýn, styrkur að fjárhæð kr. 4.500.000 til neðangreindra verkefna:

1. Sérblað um Evrópusambandið, umsókn Íslands og fullveldið.
2. Stuttmyndaröð um Evrópusambandið og Ísland.

Ísafold - félag ungs fólks gegn ESB, styrkur að fjárhæð kr. 1.500.000 til neðangreindra verkefna:

1. Kynningarherferð í fjölmiðlum og prentun bæklinga.
2. Alþjóðleg ráðstefna um Evrópusamrunann.

Samstaða þjóðar, styrkur að fjárhæð kr. 1.000.000 til neðangreinds verkefnis:

1. Vefsíðuhönnun og vefsíðugerð.

Samtök um rannsóknir á Evrópusambandinu (ESB) og tengslum þess við Ísland, styrkur að fjárhæð kr. 1.000.000 til neðangreindra verkefna:

1. Undirbúningur, útgáfa og dreifing greinasafns í formi ritraðar um ESB-málefni.
2. Vefsíðuhönnun og vefsíðugerð.

Síðastnefndu samtökin eru þau, sem standa að þessari bloggsíðu, Fullveldisvaktinni (fullveldi.blog.is). Nánari upplýsingar um þau er að finna á höfundarsíðunni og í 1. grein bloggs okkar.

Jón Valur Jensson.

Já- og nei-hreyfingar fá styrki

Strámaður Stefans Füle og það sem hann þagði um í Sjónvarpinu í gærkvöldi

Stefan Füle bjó sér til strámann: eins og umræða stæði um það, hvort ESB ætli sér að eignast auðlindir okkar í eignarréttar-merkingu, þannig að jarðorkulindir okkar yrðu t.d. þinglýstar eign ESB. Enginn hefur haldið því fram. En Füle valdi þessa merkingu, því að þar getur hann þó farið rétt með, en hann leyndi okkur hinu, að Evrópusambandið hefur þegar í Lissabon-sáttmálanum* gefið sér valdheimildir til íhlutunar um orku- og auðlindamál ríkjanna, t.d olíulinda, þ.e. til íhlutunar um stjórn þeirra, hvernig dreifingar- og sölumálum verði háttað, og það tengist líka álagningu, skattlagningu o.s.frv. Þannig getur Brussel-valdið í raun takmarkað umráðarétt ESB-ríkis yfir því t.d., hvert það megi selja olíu, og bannað beinlínis útflutning hennar út fyrir Evrópusambandið og þar með ekki leyft frjálsu markaðsverði að ráða; afleiðingin yrði lægra verð til eigenda auðlindanna: þjóðarinnar.

En með þessu væri Evrópusambandið að tryggja sér orku, rétt eins og Kínverjar reyna það með klækindalegum samningum við Afríkuríki.

Engin furða, að Füle talaði hikstalaust um, að Evrópusambandið hafi hagsmuni af því að ná Íslandi inn! En þetta hafa þó sumir ESB-talsmenn hér á landi þrætt endalaust fyrir og látið sem þeim í Brussel stæði slétt á sama, hvort Ísland færi inn eða ekki! Þetta er ekki í samræmi við umræðu um málið í Berlín, Madríd og í Bretlandi, og sjálft Evrópusambandsþingið í Strassborg og Brussel hefur beinlínis fagnað því að fá Ísland inn og jafnvel því, að íslenzkum ráðherra var vikið úr ríkisstjórninni eftir áramótin og þar með liðkað fyrir inntöku landsins í stórveldið.

Um margt annað þagði Füle og beitti raunar sjónhverfingum og blekkingum til að gera hlut Evrópusambandsins sem beztan og einkum sem jákvæðan valkost fyrir Íslendinga!!! Fekk hann mjög rúman tíma til slíks einhliða áróðurs. Ýmsar spurningar Boga Ágústssonar voru góðar og meitlaðar og fylgt nokkuð vel eftir og þó ekki í öllu, hann leyfði Füle að komast upp með undanbrögð í sumu, en um sitthvað annað var Bogi ekki nógu vakandi né einarður. Vafalaust er þetta þó erfitt hlutverk, sem hann var í, og Sjónvarpið ekki óháður fjölmiðill, en með góðri greiningu er þetta viðtal mikið efni til að vinna úr. Hætt er þó við hinu, að gagnrýnislausir hafi þar fengið áróðurinn beint í æð og látið blekkjast af vinsamlegu útliti sendimannsins, sem nú þjónar Evrópusambandinu, en áður austurevrópskum kommúnisma.

* Í íslenzkri útgáfu utanríkisráðuneytisins af honum eru þó þýðingarvillur, m.a. um þessi orkumál. Verður nánar fjallað um það hér síðar.

Jón Valur Jensson.

Bretar og ekki sízt íhaldsmenn gerast fráhverfari Evrópusambandinu - og af Stefani Füle

Bretar finna sárt til þess, að þeir þurfa "að endurheimta völd yfir mikilvægum málaflokkum sem framseld hafa verið til stofnana ESB," sjötti hver íhaldsmaður vill því "endursemja um skilmála aðildar," en um 70% vilja yfirgefa ESB með öllu! Við erum að ræða hér um meðlimi brezka Íhaldsflokksins, en um 5/6 þeirra, þ.e. "83% þeirra vilja að flokkurinn heiti því að boða til þjóðaratkvæðagreiðslu um veru Bretlands í sambandinu í stefnuskrá sinn fyrir næstu þingkosningar samkvæmt niðurstöðum nýrrar skoðanakönnunar sem birtar eru í dag" á vegum sjónvarpsstöðvarinnar Channel 4.

• Hins vegar vilja 23% félagsmanna Íhaldsflokksins vera áfram í ESB. (Mbl.is sagði frá.)

Nokkuð er jafnt á mununum á tiltrú íhaldsmannanna á því, hvort land þeirra verði þar eftir áratug: 26% telja það, þ.e. "að tengslin við ESB hald[i]st óbreytt," en "36%, að Bretland eigi eftir að segja skilið við ESB á næstu tíu árum, og "38% telja að Bretland verði áfram hluti af sambandinu, en með breyttum aðildarskilmálum."

Ekki bendir þetta til fullrar tiltrúar á Evrópusambandið, enda hefur ástandið þar undanfarið hálft ár og lengur lítt gefið tilefni til þess, og sízt er það friðarhöfn stöðugleika og eindrægni.

Hér má einnig minnast þessarar fréttar á liðnu ári: Aðeins fjórði hver Breti styður áframhaldandi veru í ESB - aðeins 8% vilja evru í stað punds!

Þá segir í þeirri frétt Mbl.is sem sagt var frá hér á undan:

• Fram kemur á fréttavefnum Msn.com að niðurstöðurnar komi á sama tíma og kröfur um þjóðaratkvæði um veru Bretlands í ESB gerast æ háværari og segir að þær muni setja aukna pressu á forystu Íhaldsflokksins sem hafi lýst því yfir að hún styðji áframhaldandi veru Breta í sambandinu.

Valdastéttin í ESB-ríkjunum 27 styður yfirleitt "aðildina", almenningur miklu síður. Eins og víðar er lítt hlustað á grasrótina, og valdhöfunum hefur ekki þókknazt að bera ákvörðun stefnumála undir þjóðirnar - þjóðaratkvæðagreiðslur heyra þar til algerra undantekninga, jafnvel þegar verið var að þessu stórveldi var valin sú e.k. stjórnarskrá, sem fólgin er í Lissabonsáttmálanum, sem takmarkar mjög neitunarvald einstakra ríkja, en gefur þeim stærstu stóraukið atkvæðavægi.* Og nú er enn stefnt að valdþéttingu í brussel, með úrslitaáhrifum ESB á fjárlög ríkjanna og þar með efnahagsstjórn.**

Á sama tíma mætir gamli KGB-skóla-kommúnistinn Stefan Füle hér á Íslandi til að telja okkur trú um, að ekkert viti hann um það, hvernig Evrópusambandið myndi fara að því að ná stjórn á auðlindum hér (um auðlindirnar sagði hann í Spegli Rúvsins í kvöld, að hann vissi ekki einu sinni "how we would do it to take control of" them; en hann þarf bara að lesa Lissabonsáttmálann og veit auðvitað betur en hann lætur, enda e.k. ráðherra í e.k. ríkisstjórn þessa stórveldis).

Füle þóttist einnig geta vísað í vonda reynslu af kommúnismanum austan tjalds, en gekk þó sjálfur í Kommúnistaflokk Tékkóslóvakíu EFTIR innrás Sovétmanna og Varsjárbandalagsríkjanna 1968 og sagði sig ekki úr flokknum fyrr en EFTIR hrun kommúnismans! Menn eiga ekki að treysta og trúa slíkum sendimönnum, þótt áferðarfallegir virðist og kurteisir fram í fingurgóma.

* 1. nóv. 2014 eykst (skv. Lissabonsáttmálanum) atkvæðavægi 6 stærstu ríkjanna úr 49,3% í 70,4% í ráðherraráði og leiðtogaráði Evrópusambandsins. Ráðherraráðið ræður m.a. mestu um sjávarútvegsmálið. Þar og í leiðtogaráðinu fengjum við 0,06% atkvæðavægi! Það yrði heldur betur stoð í því gagnvart gömlu stórveldunum þar!

** Sbr. þessi orð í leiðara Morgunblaðsins í dag:

Ekki nokkur maður sem mark er takandi á telur að evran geti lifað af við óbreytt skilyrði. Jafnvel æðstu prestar búrókratanna í Brussel leyna ekki þeirri skoðun sinni. Síðast í gær lýsti Barroso, formaður framkvæmdastjórnar ESB, því yfir að ljóst væri orðið að myntbandalag eitt og sér fengi ekki staðist. Ríki evrunnar yrðu að lúta samræmdri efnahagslegri stjórn ætti myntsamstarfið að standast. Formaðurinn sagði að vísast yrðu ýmsir órólegir við að standa frammi fyrir þessari staðreynd og samræmdri efnahagsstjórn yrði ekki komið á eins og hendi væri veifað. En því fyrr sem menn gerðu sér grein fyrir nauðsyn hennar því betra.

Enginn getur velkst í vafa um að ríki sem fer ekki lengur með efnahagslega stjórn eigin mála er ekki lengur sjálfstætt ríki nema í orði kveðnu.

Undir þetta ber svo sannarlega að taka.

Jón Valur Jensson.

Mikill meirihluti íhaldsmanna vill úr ESB

Er Guðmundur Steingrímsson strúturinn sem stingur höfðinu í sandinn og talar um góða veðrið?

Ætlar Guðmundur Steingrímsson að verða stjörnupólitíkus þeirra sem nenna ekki að hugsa og vilja bara gott veður? Hann virðist færast undan því að takast á við vandamál* og reyna jafnvel að nota þau til að afvegaleiða menn.** Á þetta smyr hann súkkulaði, eins og sumir eru farnir að smyrja á brauðsneiðar.

Um flokk sinn, "Bjarta framtíð", segir hann:

• "Okkur langar til þess að breyta pólitíkinni. Gera hana meira eins og lífið er annars staðar. Víða þarf fólk að taka ákvarðanir og tala saman. Og merkilegt nokk: Það gengur víða mjög vel.“

Ekki var Guðmundur á þeim buxunum að tala um ágæti síns heittelskaða Evrópusambands, þegar tillaga lá fyrir þinginu um að draga "aðildar"-umsóknina til baka. Þvert á móti tók hann þátt í því að reyna að binda enda á umræðurnar með því að þumbast við í þögn eins og stjórnarflokkarnir. Honum var vorkunn: Það var ekki viðlit að verjast röklega hinum vel ígrunduðu, alvarlegu gagnrýnisefnum þingmanna Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks á hina fyrirhuguðu þjóðaratkvæðagreiðslu með hennar fráleitlega loðnu, illa undirbúnu spurningum. Lakast af öllu var þó, að þær þjónuðu ágætlega því hlutverki Esb-sinna (með formann langtíma-umfjöllunar-þingnefndarinnar, Valgerði, vel upp alda í Brussel áratugum saman) að fela þá staðreynd, að stjórnarskrárdrögin innihalda stórhættulega 111. grein sem miðar að því að gera sem auðveldast og fljótvirkast að afsala landinu fullveldi á öllum þremur meginsviðum ríkisvalds.

Og telur Guðmundur ákvarðanir og samræður fulltrúa Esb-ríkjanna "ganga vel"? Hve marga "síðustu" neyðarfundi vegna Grikklands er búið að halda í Brussel og víðar? Og hvernig stendur á því, að vandamálafjallið stækkar, en minnkar ekki, eftir því sem meira er talað um það? Bretar eru farnir að gera ráð fyrir neyðarástandi í Grikklandi og dómínóáhrifum á önnur evruríki, í Austur-Evrópu og þá trúlega víðar; viðbragðsáætlun til að koma í veg fyrir alvöru-flóðbylgju atvinnulausra innflytjenda þaðan er þegar til orðin í Lundúnum og eins til að bjarga brezkum borgurum frá Grikklandi, vegna banka- og evruvanda (sjá þessa grein undirritaðs). Já, þetta gengur víst nokkuð vel hjá þeim.

* Dæmi:

• Hann [Guðmundur] sagðist ekki upplifa þessa tíma sem óvissutíma.

Það er eins gott fyrir hann að taka sem minnst eftir því, sem fram fer utan þinghúss-veggjanna, svo að hann þurfi ekki að leiðrétta sig og það fyrr en varir. Hann kallar það ekki "óvissu" að fólk geti ekki treyst stjórnvöldum, haldi þó í vonina, þótt skuldastaðan versni vegna íbúðalánanna, unz sumir gefist upp, gefi frá sér að borga meira, missi húsnæðið og flytjist jafnvel til Noregs. Svo fær það að hlusta á Steingrím J. stæra sig af því á þessum eldhúsdegi, að hér sé bara 6% atvinnuleysi og jafnframt að stjórnvöld hér hafi náð árangri með miklum hagvexti, meiri en víðast hvar. En sá vöxtur kemur þó ekki úr Stjórnarráði Íslands né frá Alþingi, heldur að mestu leyti frá gjöfulum makríl- og loðnugöngum, sem fjármála-, efnahags- og viðskiptaráðherrar hafa ekkert vald yfir og þaðan af síður frú Jóhanna.

** Annað dæmi:

• Guðmundur sagði skuldavanda heimilanna afsprengi þessa eilífa íslenska efnahagsvanda. "Við verðum að koma á efnahagslegu jafnvægi til þess að geta haft á Íslandi eðlilegan lánamarkað." (Mbl.is.)

Þarna smættar Guðmundur skuldavanda fólks, sem er að missa íbúðir sínar vegna bankakreppunnar og svika ríkisstjórnarflokkanna, niður í nánast ekki neitt, þetta sé bara "afsprengi þessa eilífa íslenska efnahagsvanda"!! Og strúts-vegferð Guðmundar er ekki lokið með þessu.

Hitt er alvarlegra: hin ísmeygilega tilvísan til "efnahagslegs jafnvægis" sem mönnum er ætlað að skilja á þann veg, að það sé að finna í Evrópusambandinu, gjarnan kallað "efnahagslegur stöðugleiki" fyrir þremur árum, en nú þorir Guðmundur ekki að segja þetta beint, enda vita allir, sem vita vilja, að Evrópusambandið er kraumandi suðupottur og hættulega klaufskar aðferðir við innleiðingu evrunnar í upphafi ein aðalrót þess, að Brusselvaldið ræður ekki við ástandið nema hugsanlega með því að krefjast fjárhagslegs valds yfir ríkjunum, eins og Barroso gerir nú skv. nýjustu fréttum og alllengi hefur raunar verið í pípunum þar. Afleiðingin verður fullveldismissir á fjárlagasviði ríkjanna.

• Ennfremur sagði Guðmundur að flokkspólitískur æsingur eins og ríkir of oft á Íslandi skili engu. "Hann kemur okkur bara í vont skap. Og þegar það er gott veður er fáránlegt að vera í vondu skapi."

Guðmundur er hér með sæmdur Strútsorðunni fyrir góða viðleitni. 

Jón Valur Jensson. 

Rík þjóð sem aldrei á pening

Unga Evrópa - hvar er framtíð þín?

Svíar hafa verið meðlimir í ESB síðan 1995 eða í 17 ár. Berlínarmúrinn féll 1989. Á tæpum aldarfjórðungi hefur Þýskaland reist sig úr rústum seinni heimsstyrjaldarinnar. Stálgrár ægishjálmur Germaníu kastar enn á ný skugga yfir Evrópu. Í suðurhluta Evrópu eru mörg ríkin að falli komin.

Hvernig gat þetta gerst?

Megin-skýringuna er að finna í myntbandalagi ESB og hinni sameiginlegu evru. Með því fyrirkomulagi var peningastjórn landanna afnumin og sett í hendur miðstýrðs bákns, sem stjórnað er af búrókrötum, sem engir hafa kosið.

"Ég er kjörinn," segir forseti framkvæmdastjórnarinnar, Barrósó. Hann var valinn af meðlimum stjórnmálaklúbbsins, hinni nýju valdastétt álfunnar, þar sem almennir kjósendur fá ekki að vera með. Ekki er hægt að setja Barrósó af né neinn annan í framkvæmdastjórninni, þótt ákvarðanir þeirra svelti fólkið. Lýðræðishallinn breiðist út með ógnarhraða. 

Eina ríkið, sem grætt hefur á evrunni, er Þýskaland. Evran er gengislækkað deutsche Mark. Þýskar iðnaðarvörur eru fluttar út sem aldrei fyrr. Iðnaður annarra evruríkja lendir undir í samkeppninni. Alþjóðlegir þýskir þjóðarsósíalistar nugga hendurnar. Þeir sem klöppuðu fyrir Gordon Brown, þegar hann talaði á Evrópuþinginu um hið nýja hlutverk ESB að verða hið fullkomna ríki, sem stjórna mun heiminum. Þar trónir pólitíska valdastéttin og óreiðumennirnir á toppnum á meðan líf almúgans er afborgun með vöxtum. Draumurinn um ESB-stórveldið er Palli var einn í heiminum.

Icesave – eurosafe. Þjóðin reis upp og stóð af sér fyrstu árásina. Núna segist ríkisstjórn Íslands vera búin að "bjarga" öllu. Samt er talað um, að bankarnir fari aftur á hausinn. Margur sveltur, er án vinnu og framtíðarmöguleika. Búinn að missa aleiguna.

Sænskir skattgreiðendur borga daglega um 82 milljónir sænskra króna til ESB. Ca. helmingurinn er beinn óafturkræfur styrkur. Skrímslið stækkar og þarf sífellt meira og sænska krónan er matmeiri en útþynnt evran. Í Málmey hafa bara 42% af utanlands fæddum íbúum atvinnu en 74% af þeim innfæddu. Alþjóðlegu sænsku þjóðarsósíalistarnir, sem stjórnað hafa Málmey í fjöldamörg ár, kalla ríkisstjórn Svíþjóðar rasista fyrir að hafa gert sérstöðu utanlandsfæddra á atvinnumarkaðinum sýnilega.

Í sumum evrulöndum er atvinnuleysi ungmenna að nálgast 60%. Með sama áframhaldi deyr framtíð Evrópu. Unga fólkið mun spyrja, hvað þeir eldri hafa gert.

Unga Evrópa, fyrir peninga má segja hvað sem er. Pakka inn áróðri og fela staðreyndir á bak við tálbeitur. Komið með, það er svo gaman. Látið ykkur dreyma meðan tími gefst.

Í Aþenu búa þrjár kynslóðir í lítilli íbúð og lifa á ellilífeyri ömmu gömlu. 3000 Grikkir, margir ungir, hafa svipt sig lífinu.

Innihaldið í pakkanum á eftir að versna.

Stokkhólmi 29. maí 2012,

Gústaf Adolf Skúlason.

"Stríðsaðgerð af hálfu ESB" (sagði hver?!)

• "Þessa dagana er verið að dæma nokkra skipstjóra frá Hjaltlandseyjum í hæstarétti Skotlands í gífurlegar fjársektir fyrir að landa makríl og síld framhjá vigt. Slíkt framferði er álíka ábyrgt og að fleygja fiski í sjóinn í ótrúlegum mæli eins og hin sameiginlega fiskveiðistefna ESB hvetur til. Nú boðar ESB viðskiptahindranir gagnvart Færeyingum og Íslandi, sem standast hvorki samþykktir EES-samningsins né Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar WTO. ESB og Noregur leggjast auk þess svo lágt að neita að endurnýja gagnkvæma fiskveiðisamninga við Færeyinga vegna þessara deilna. Stórmannlega að verki staðið."

Þannig skrifar Hjörtur Gíslason, ritstjóri Útvegsblaðsins, í 5. tölublað þessa 13. árgangs þess (maí 2012), og heldur áfram:

• Steingrímur J.Sigfússon, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, lýsir þessum aðferðum í viðtali við Útvegsblaðið sem stríðsaðgerð af hálfu ESB og slíkt verði ekki látið viðgangast. Vonandi stendur Steingrímur við stóru orðin. Íslendingar eiga ekkert erindi inn í ríkjasamband, sem hefur áratugum saman klúðrað fiskveiðistjórnun sinni með svo eftirminnilegum hætti að varla finnst fiskistofn innan lögsögu þess, sem ekki er ofveiddur eða í útrýmingarhættu og slíkt framferði að auki ríkisstyrkt. Ríkjasamband sem áratugum saman keypti sér veiðiheimildir innan lögsögu annarra þjóða eins og Marokkó og launaði greiðann með rányrkju. Ríkjasamband sem stundaði rányrkju á Miklabanka við Nýfundnaland, sem meðal annars leiddi til hruns eins stærsta þorskstofns veraldar og veiðibanns 1992. Þorskstofninn þar er enn í rúst.

Já, ekki er það fagurt og sízt nein hvatning til okkar að feta þessa slóð: að leyfa Evrópusambandinu og ríkjunum þar að fá hér úrslitavald yfir sjávarauðlind okkar, og eðlileg er þessi ályktun leiðarhöfundarins Hjartar Gíslasonar:

• Afstaða ESB í makríldeilunni gegn Íslandi og Færeyjum staðfestir yfirgang og ábyrgðarleysi ESB í fiskveiðum. Vonandi verða það fleiri í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur en Steingrímur sem sjá hverju við eigum von á með inngöngu í ESB og gera meira en að spyrna við fótum. Segja hingað og ekki lengra. Að selja sjálfstæði sitt ríkjasambandi sem kann ekki fótum sínum forráð, kann ekki góðri lukku að stýra.

Sjá hér fyrri grein um þetta mál: Hingað og ekki lengra, Evrópusamband! Menn ættu að fylgjast vel með greinum í Útvegsblaðinu, það er vandað blað, 48 bls. að þessu sinni og er "dreift til allra áskrifenda Morgunblaðsins, útgerða, þjónustuaðila í sjávarútvegi og fiskvinnslustöðva - átta sinnum á ári" og er jafnframt hér á netinu! (Bændablaðið er líka á netinu.)

Allt er þetta hið merkilegasta mál, en eins og í tilfelli Ögmundar Jónassonar er undarlegt að bera orð ráðherrans um Evrópusambandið saman við gerðir þeirra beggja, þegar þeir greiddu atkvæði gegn tillögu Vigdísar Hauksdóttur á Alþingi nú í vikunni. Geta menn lengi furðað sig á vitsmunalegri akróbatík þessara ráðamanna okkar og þeim mun fremur sem þeir hafa talað hart gegn ESB.

En er þetta í alvöru rétt -- menn þurfa kannski að klípa sig í lærið, til að vera vissir um að þá sé ekki að dreyma -- talaði Steingrímur með þeim hætti, sem lýst var í leiðaraskrifum Útvegsblaðsins? -- Jú, heldur betur, lesið þau ummæli hans hér:

"Það er algjörlega fráleitt annað en að horfast í augu við það að makríllinn veiðist nú og dvelur hér innan lögsögunnar í marga mánuði á hverju ári og í miklu magni. Hann er hér á fóðrum hjá okkur, étur út úr okkar lífríki gríðarlegt magn. Hann þyngist kannski um 600.000 til 700.000 tonn meðan hann er hér „á beit“. Ég tel því að sú hlutdeild, sem við höfum verið að krefjast, sé fullkomlega réttmæt. Það er ennfremur ósanngjarnt að benda bara á okkur og Færeyinga og segja að við séum vandamálið. Hin ríkin verða líka að horfast í augu við sína ábyrgð í þessum efnum,“ segir Steingrímur J. Sigfússon, sjávarútvegsráðherra.

Það er líka mjög hvimleitt að vera að beita þeim aðgerðum sem ESB hótar. Ég tala nú ekki um ef þær fara út fyrir lög og reglur, út fyrir alþjóðlega samninga Alþjóða-viðskiptastofnunarinnar, EES-samninginn og fleira. Þá er það bara stríðsaðgerð af hálfu EEB í okkar garð að ætla að þvinga okkur til uppgjafar með slíkum aðferðum. Það munum við ekki láta bjóða okkur. Ég kann því líka mjög illa að því er oftast hnýtt með að við séum óábyrg og sýnum engan samningsvilja og verið að reyna að klína þeim stimpli á okkur, sem Íslendingar eiga ekki skilið. Við höfum oft staðið hart á okkar málum og varið okkar hagsmuni á sviði sjávarútvegsmála og landhelgismála og höfum ætíð haft góðan málstað í þessum efnum, enda byggist tilvera okkar á því nýta auðlindir hafsins á ábyrgan og sjálfbæran hátt. við erum ein af ábyrgustu þjóðum heims í þessum efnum.

Að fá slíkar einkunnir frá aðilum sem sjálfir henda fiski í sjóinn í gríðarlegum mæli og banna meira að segja að komið sé með hann að landi, finnst mér dálítið skrítið. Evrópusambandið ætti kannski að huga að sínum brottkastreglum og öðru slíku áður en það fer að skammast út í Íslendinga, segja að þeir séu óábyrgir í sínum fiskveiðimálum." {Feitletrun jvj; viðtalið er raunar forsíðugrein Útvegsblaðsins undir fyrirsögninni "Stríðsaðgerð af hálfu ESB".]

Slík voru orð hans, harla einörð að sjá og vel rökstudd, og menn horfa svo í forundran á þennan sama ráðherra, sem vildi ekki gefa þjóð sinni kost á því að taka undir þetta mat hans né að ráða einu né neinu til að stöðva hina þunghlöðnu "Evrópu[sambands]hraðlest Samfylkingarinnar með því að segja NEI við áframhaldi umsóknarinnar í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Jón Valur Jensson.