Lýðræðisvaktin hallar sér að Evrópusambandinu!

Í ljós er komið að Lýðræðisvaktin "stjórnlagaráðsmanna" (3ja eða fleiri af 25) er enn eitt framboðið sem hallt er undir Evrópusambandið, enda með Þorvald Gylfason ESB-mann o.fl. slíka innanborðs.*

"Íslands ógæfu / verður allt að vopni", ef þessi tilraun og Guðmundarframboð Steingrímssonar og Róberts Marshall (sem báðir eru eindregnir evrókratar) fá einhvern framgang í kosningunum.

Árásargjarnt ESB (sbr. makríl og Icesave og ásókn í landið) ætlar áfram að reynast hinn versti klofningsvaldur í samfélaginu, truflar okkur frá einbeittri lausn skuldavanda fólks og að bjóða upp á ný atvinnu- og framkvæmdaúrræði í stað athafnaleysis stjórnvalda í atvinnumálum.

* Sjá nánar hér: Enn eitt ESB-framboðið - "stjórnlagaráðsmanna"!

Jón Valur Jensson.

Stefán Haukur Jóhannesson agiterar fyrir gæðum "samningaviðræðnanna" og "ferlisins" og lokar augum fyrir blýþungum ástæðum andstöðu Íslendinga við ESB-innlimun

Um hvað þykist þessi Stefán Haukur Jóhannesson, "aðalsamningamaður Íslands í viðræðunum um inngöngu Íslands í ESB", vera að "semja"? ESB hefur gert það kýrskýrt að rangt er að tala um "að semja" í aðildarviðræðum, sjá þess eigin yfirlýsingu um það hér.*

Stefán Haukur talar líkindalega við litháískan fréttavef um það að um mitt næsta kjörtímabil, vorið 2015, verði Ísland komið vel á veg í þeim efnum "að ganga í sambandið og hafa þannig bæði lokið viðræðunum og haldið þjóðaratkvæðagreiðslu um málið," en ekkert umboð hefur hann til "bjartsýnna" yfirlýsinga af þessu tagi, og ekki er hann hlutlaus í málinu, nota bene, enda ekki líklegt af manni sem núverandi Icesave- og ESB-hundtrygg stjórnvöld hafa valið til starfa; hér er einnig tekið mið af andanum í útvarpsviðtölum sem heyrzt hafa við Stefán Hauk. Vel má vera, að hann eigi ágætan fyrri feril, en hér er hann í þjónustu stjórnvalda, ráðherra og þingmeirihlutans sem hangir raunar nú á horriminni, enda njóta stjórnarflokkarnir aðeins 24,8% fylgis meðal þjóðarinnar skv. síðustu skoðanakönnun! Það væru því öfugmæli eða í bezta falli skrýtla að segja þau hafa aktúelt umboð frá þjóðinni til þessara hluta, því að alla tíð frá umsókn Össurar & Co. 2009 hafa allar skoðanakannanir sýnt skýra meirihlutaandstöðu við að Ísland fari inn í Evrópusambandið.

• "Stefán Haukur segist alltaf hafa viljað tala varlega í þessum efnum og ekki viljað gefa neinar dagsetningar hvenær umsóknarferlinu kynni að ljúka" en "vonist þó til þess að á síðari helmingi þessa árs, þegar Litháen fari með forsætið innan Evrópusambandsins, verði hægt að loka sem flestum af þeim viðræðuköflum sem hafi verið opnaðir en af 35 viðræðuköflum hefur 11 verið lokað og 16 aðrir opnaðir." (Mbl.is.) 

Menn  hafa haft á orði, að við eigum eftir að "gá í pakkann", en ef þetta væri raunverulegur samningapakki, þ.e. "kaflar" hans og það frágengnir, af hverju eru þeir ekki birtir? Staðeyndin er sú, að kaflavinnan öll snýst um að aðlaga Ísland að Evrópusambandinu og tryggja, að við inntöku landsins í þetta stórveldabandalag verði ekkert að vanbúnaði að innlimunin gangi hratt fyrir sig.

Þegar Stefán er spurður "um afstöðu almennings á Íslandi til inngöngu í Evrópusambandið, segir hann meirihluta þjóðarinnar vera á móti inngöngu eins og sakir standi." (Mbl.is-fréttin).

Eins og sakir standi? Nei, ALLTAF. Maðurinn á að segja satt. Er hann ekki á launum hjá íslenzkum skattgreiðendum?

• Þá segist hann aðspurður telja að það sem valdið hafi andstöðu á Íslandi við inngöngu í sambandið hafi annars vegar verið Icesave-deilan og hins vegar efnahagsástandið á evrusvæðinu.

Hér skrökvar hann með þögninni rétt eins og staðhæfingum sínum. Efnahagskreppan á evrusvæðinu var ekki slík ástæða árið 2009, þegar verst horfði hér, enda þá ekki komin í algleyming. Þjösnagangur ESB í sambandi við Icesave-málið, sem hefur uppgötvazt bæði seint og snemma, hefur vissulega verið ástæða bæði tortryggni og andstöðu við ESB-"aðild" (eins og það er kallað svo léttúðugu nafni; innlimun væri réttara orð). En a.m.k. þrennt annað kemur hér líka til sem sterkar ástæður andstöðunnar við Evrópusambandið á Íslandi:

1. Sú staðreynd, að fullveldið yrði tekið af þjóðinni í hennar mestu málum, um jafnvel æðsta og ráðandi löggjafarvald, framkvæmdavald, t.d. í fskveiðistjórnun, og dómsvald.
2. Vitundin um það skriffinnskubákn og þá miklu forræðishyggju sem fylgt hefur þessu bákni.
3. Makríldeilan, þar sem ESB hefur tekið afar harða afstöðu gegn rétti Íslendinga til sinnar eigin landhelgi og gegn þjóðarhagsmunum.

Hér blasir svo við disinformantzia Stefáns Hauks:

• Stefán er einnig spurður út í sjávarútvegsmálin í tengslum við viðræðurnar við Evrópusambandið og segist hann telja að hægt verði að ná fram sérlausn vegna fiskveiða við Ísland sem rúmist innan sameiginlegrar fiskveiðistefnu sambandsins og án þess að gengið sé gegn grundvallarreglum þess. Hann segist telja sameiginlegu stefnuna nógu sveigjanlega til þess að hægt verði að koma til móts við hagsmuni Íslands. 

Þetta er allsendis fráleit yfirlýsing, og hvernig ætti hann að geta miðlað einhverjum slíkum upplýsingum (raunar um það, sem hann "telur"), þegar hann hefur haft nóg að gera allan tímann við að fást við alla hina "kaflana" og ekki snert við þessum um sjávarútvegsmálin?!

Sameiginlega stefnan í ESB felur í sér jafnan aðgang allra ESB-borgara að fiskimiðunum,** og það er ekki hægt að samrýma það með neinu móti varanlegum yfirráðum og einka-nytjarétti hinna einstöku þjóða að eigin miðum. "Reglan" um "hlutfallslegan stöðugleika fiskveiða" hvers ESB-ríkis er einungis tímabundið fyrirkomulag, breytilegt og afleggjanlegt í sjálfu sér, og ráðherraráð ESB hefur allt vald í þeim löggjafarefnum; þar hefðum við 0,06% atkvæðavægi við slíka ákvörðun!

Neðanmálsgreinar:

* Kjarninn í þeirri samantekt er hér: Upplýsingarnar frá framkvæmdastjórn ESB:

• Inntökuviðræður (e. Accession negotiations [oftast kallaðar hér aðildarviðræður])
• Inntökuviðræður varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur (sem einnig eru þekktar sem acquis, franska orðið um "það sem samþykkt hefur verið") eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er [hér] mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar.

Þetta er úr plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy , útgefnu af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011.

** Dæmi úr textanum sem finna má gegnum tengilinn (miklu meira þar):

• "Jafn aðgangur að hafsvæðum og auðlindum hafsins er meginregla í fiskveiðistefnu Evrópusambandsins. Meginreglan um jafnan aðgang (equal access) hefur gilt frá árinu 1970 þegar fyrsta reglugerð ESB um sjávarútvegsmál var samþykkt.
• "Við aðild Íslands að ESB yrðu fjárfestingar annarra ESB borgara og fyrirtækja í íslenskum sjávarútvegi heimilar. Ekki mætti mismuna erlendum aðilum í óhag, enda ættu allir að sitja við sama borð."
• "Rétturinn til að búa, starfa og fjárfesta hvar sem er í Evrópusambandinu er grundvöllur samstarfs aðildarríkjanna og því gefst lítið svigrúm til að banna einstaklingum og fyrirtækjum að fjárfesta í sjávarútvegsfyrirtækjum annarra aðildarríkja."

Jón Valur Jensson. 

 

Komin langt á veg vorið 2015?

Varaþjónusta Össurar afhjúpar þjenustusemi hans við aðra en íslenzka þjóð

ESB-handbendið Össur Skarphéðinsson ástundar nú hvaðeina sem bossar hans í Brussel ætla honum að koma til skila á Íslandi, þ.á m. að láta í veðri vaka, að EES-samningurinn sé á faralds fæti og að tvíhliða samningar séu á útleið, allt til að láta líta svo út sem Íslendingar o.fl. þjóðir verði bara að láta innlimast í þetta skrifræðisbákn og stórveldi gömlu nýlenduveldanna í Evrópu.

Nú er orðataktíkin sú að segja "ESB orðið hundleitt á EES" og "hundleitt á tvíhliða samningunum við Sviss." Hvers lags fyrirbæri væri það ríkjasamband (og á hraðferð til að verða algert sambandsríki) sem stæði ekki við gagnkvæma samninga? Heldur Össur virkilega, að þetta mæli með þessu fyrirbæri sem hann dýrkar sýknt og heilagt frá morgni til kvölds?

Við getum alveg treyst viðskiptasamningum okkar við Bandaríkin, Kanada og fjölmörg lönd, jafnvel Rússland, en sem sagt ekki við Evrópusambandið -- fróðlegt, ráðherranefnan þín, sem færir okkur þessi tíðindi hingað!

Þá kemur fram hér í frétt af nýframlagðri skýrslu Össurar um utanríkis- og alþjóðamál, "að sífellt gengi verr að fá Evrópusambandið til þess að fallast á undanþágur fyrir Ísland innan EES-samstarfsins og viðurkenna sérstöðu landsins í því sambandi sem eyju, til að mynda varðandi raforkumál og samgöngumál."

Vel og réttilega tók Vigdís Hauksdóttir alþm. við sér í umræðu um þetta í dag:

• Spurði hún ráðherrann hvernig hann gæti á sama tíma haldið því fram að Ísland gæti fengið einhverja sérmeðferð ef það gengi inn í sambandið einmitt vegna þess að landið hefði sérstöðu sem eyja.

"Sérstöðu"-fullyrðingin er hreint Össurarbull, og nú álpaðist hann til þess í dag að bera vitni gegn sínum eigin áróðri þess efnis á liðnum misserum, að við myndum í krafti "sérstöðu sem eyja" fá að halda okkar fiskimiðum óskertum, þótt við færum inn í Evrópusambandið! Nú er allt í einu komið í ljós í klaufatali hans á þingi í dag, að "sérstaða" yrði einskis virt.

Og ef út í það er farið, hefur ekki aðeins Malta orðið að gefa "sérstöðu" sína sem eyja upp á bátinn, heldur einnig Stóra-Bretland! Þar fengu Spánverjar hagstæðan dóm í ESB-dómstólnum í Lúxemburg, þar sem lög Breta til að verja einkarétt til eigin 200 mílna lögsögu voru send beinustu leið í ruslakörfuna, af því að þau brytu gegn gildari ESB-reglum!

Jón Valur Jensson. 

„ESB hundleitt á EES-samningnum“

Evrópusambands-inntaka kemur ekki til greina fyrir sanna lýðveldis- og fullveldissinna

Framsóknarflokkurinn er sennilega skástur flokka á Alþingi í ESB-andstöðu, en hefur áður brugðizt í málinu (2008-9) og gæti vel talað enn skýrar en hann gerði á nýafstöðnu flokksþingi sínu, a.m.k. ef miðað er við meðfylgjandi viðtal. 

•  „Það er alveg hreint samkvæmt þessari ályktun að nú verður ekki lengra haldið. Þeim verður hætt og ekki hafnar aftur nema þjóðin vilji halda áfram aðildarferlinu,“ sagði Frosti Sigurjónsson, oddviti Framsóknarflokksins í Reykjavíkurkjördæmi norður, um ályktun flokksins um utanríkismál sem samþykkt var á flokksþinginu í dag. 

Halda áfram hvaða ferli, sem kasta ber og kastað verður fyrir róða? 

• Þar segir og: „Framsóknarflokkurinn telur hag lands og þjóðar best borgið utan Evrópusambandsins. Ekki verði haldið lengra í aðildarviðræðum við Evrópusambandið nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.“ 

Ágæt fyrri setningin hér, en er Framsókn með þeirri seinni að láta í ljós þá hugmynd, að hún myndi fást til stjórnarþátttöku upp á þau býti að gefa grænt ljós á slíka þjóðaratkvæðagreiðslu að vilja samstarfsflokks í ríkisstjórn? Getur flokkurinn ekki einfaldlega sagt, að hann taki ekki í mál neinar umræður um stefnu inn í hið valdfreka, evrópska stórveldi, sem þegar hefur beitt sér frekjulega gegn þjóðarhagsmunum hér í tveimur stórum málum?

•  „Nú eru bara 30% þjóðarinnar sem segjast vilja ganga inn í Evrópusambandið og hugsanlega með skilyrðum. Það er því farsælast að gera hlé þar til almennur vilji er fyrir aðild,“ segir Frosti. 

Hreinskiptnara væri að segja, að Framsóknarflokkurinn hafi þá stefnu -- ef sú er stefna hans -- að inntaka/innlimun í risaveldið, þar sem 10 gömul nýlenduveldi hafa yfirburða-atkvæðavægi til ákvarðana, KOMI ALDREI TIL GREINA og að flokkurinn ljái aldrei máls á því að gera neitt sem fært geti Ísland nær slíkri "aðild", inntöku (accession) eða innlimun.

Af flokkum, sem tilkynnt hafa framboð, eru Hægri grænir harðastir gegn því, að Ísland verði tekið inn í Evrópusambandið.  

Jón Valur Jensson. 

Íslandi best borgið utan ESB

Umboðslaus ESB-inntökuumsókn vék þjóðinni út af braut lýðræðis

Tómas ingi Olrich, fyrrv. alþm., setur fingurinn réttilega á höfuðkjarna máls, þegar hann ritar í Mbl. í dag: 

• „Er það í anda lýðræðisins að sækja um aðild að Evrópusambandinu, án þess að ganga úr skugga um að þjóðin styðji þá umsókn?
• Er það ásættanlegt frá sjónarmiði lýðræðisins, ef annar þeirra stjórnmálaflokka, sem standa að umsókn Íslands, er yfirlýstur andstæðingur aðildar?
• Ef svarið við þessum tveimur spurningum er já er ríkisstjórn Íslands á réttri braut í viðræðum sínum við ESB. Ef svarið er nei er þjóðin komin út af braut lýðræðisins undir forystu ríkisstjórnarinnar og þeirra sem umsóknarferlið styðja." (Leturbr. JVJ.)

Vel mælt hjá þessum þaulreynda fyrrverandi sendiherra í Frakklandi og ráðherra. Hann segir enn í hlífðarlausri skarpskyggni sinni:

• "Ákvörðunin um aðildarumsókn er eitt stærsta skref, sem tekið hefur verið í íslenskum stjórnmálum frá stofnun lýðveldisins 1944. Óraunhæft er að reikna með því að þessi blekkingarleikur hafi engin eftirmál. Hann mun hafa það gagnvart Evrópusambandinu, en ekki síst gagnvart íslensku þjóðinni.“

En ekki er þetta umboðsleysi umsóknarinnar með öllu fjarlægt innra eðli Evrópusambandsins sjálfs. Tómas Ingi ræðir þarna líka lýðræðishalla þessa stórveldabandalags. Lýðræðishalli ESB heitir þessi mjög svo áhugaverð grein, sem allir ættu að komast yfir, í Mbl. í dag. M.a. segir hann í þeirri umræðu 

 

• ... Nú er svo komið að mikið efni er framleitt um þessa dapurlegu hlið lýðræðisþróunar í Evrópu. Meðal þess eru þættir, sem sýndir hafa verið í norrænum sjónvarpsstöðvum.
• Rétt er að athuga það, að umræður um vaxandi veikleika lýðræðisins innan ESB eru langt frá því að vera höfuðverkur þeirra einna, sem eru almennt á móti aðild að bandalaginu. Ég á fjölmennan hóp vina og kunningja í Evrópulöndum, sem eru heiðarlegir og einarðir stuðningsmenn ESB, en hafa þungar áhyggjur af því sem ESB kallar sjálft „lýðræðishalla“ sambandsins. ...

JVJ tók saman.

Lýðræðishalli ESB

Heill forseta vorum sem tryggði að sakleysi lýðveldisins í Icesave-málinu sannaðist í augsýn allra þjóða

Fullur sigur er unninn í Icesave-málinu, þótt það hafi bæði kostað mikil útgjöld (þó ekki málskostnað í EFTA-réttinum) og illt umtal um tíma, en niðurstöðunni má áfram halda á lofti, þótt heimsblöðin sjái líka um það, en með því að minna á hina réttarfarslegu niðurstöðu á grundvelli laga verður haldið áfram að endurreisa og styrkja tiltrúnað á Lýðveldið Ísland meðal þjóðanna.

Að forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, hyggist ekki tjá sig um niðurstöður EFTA-dómstólsins í málinu, þarf ekki að koma neinum á óvart. Hann lítur sjálfur svo á, "að hann hafi tjáð sig nóg um Icesave í aðdraganda dómsmálsins og hyggst láta þar við sitja. Þetta kom fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 og að fréttastofan hafi fengið þær upplýsingar á skrifstofu forsetans að hann muni ekki koma í viðtal vegna Icesave." (Mbl.is.)

• Einnig kom fram í frétt Stöðvar 2 að forsetinn telji enga ástæðu til að veita viðtöl um niðurstöðu EFTA-dómstólsins í málinu. 

En umfram allt má nota þetta tækifæri til að tjá forseta vorum innilegar þakkir fyrir hans fræknlegu, þjóðhollu framgöngu í málinu öllu, bæði með málskotum sínum tveimur og snarpri vörn fyrir Íslendinga í erlendum fjölmiðlum, þar sem sannarleg var eftir honum tekið.

Hefði hann brugðizt væntingum Icesave-samninga-andstæðinga, þ.e. meirihluta þjóðarinnar í reynd, og látið undan stjórnmálastéttinni, jafn-hvikul og hún hefur reynzt hér sem í fullveldismálunum, þá hefðu menn aldrei upplifað dómsorð réttlætisins í málinu og væru enn að borga hina ólögvörðu kröfu, eins og nær 70% alþingismanna vildu!

Svo halda sumir, að það sé bara hægt að gleyma þessu!

Nei, það er hvorki unnt að gleyma svikunum við þjóðarhagsmuni né þeim bjargvætti, sem forseti Íslands reyndist í þessu máli.

Fullveldið sjálft gerði hér líka gæfumuninn; innan Evrópusambandsins hefði þjóðin orðið að lúta forræði Brussel-pótintáta og axla að fullu hrun bankanna rétt eins og Írar!

Minnumst þess líka, að það var beinlínis í krafti ákvæða hinnar gömlu, góðu lýðveldisstjórnarskrár sem forsetinn beitti synjunarvaldi sínu, rétt nefndum málskotsrétti. Tökum enga áhættu á, að hann verði sviptur þeim rétti með vélabrögðum pólitísku flokkanna! Fyrr þyrfti forsetinn að beita málskotsrétti sínum enn á ný í því efni, að mati undirritaðs.

Þetta er ekki sagt hér ófyrirsynju, því að tveir stærstu flokkarnir, Sjálfstæðisflokkur og Samfylking, munu báðir vera á þeim buxunum að nota næsta tækifæri sem gefst til að afnema málskotsrétt forsetans. Það má aldrei verða. Og með ákvörðunum sínum hefur forsetinn þegar sparað ríkissjóði kostnað sem jafngilda myndi útgjöldum við þjóðaratkvæðagreiðslur næstu aldirnar.

Jón Valur Jensson. 

Ólafur tjáir sig ekki um Icesave

ESB vann beinlínis gegn íslenzkri þjóð frá upphafi til enda í Icesave-atganginum - viðurkennt af áhrifamönnum hér!

Fullnaðarsigur Íslands í Icesave-máli var "löðrungur fyrir Evrópusambandið [sem] ákvað, í fyrsta skipti, að troða sér inn í mál fyrir EFTA-dómstólnum og taka þátt í málshöfðuninni gegn Íslandi með svonefndri meðalgöngu og ... beitti ... sér mjög hart og lýsti því þannig yfir að ef Íslendingar ynnu málið fæli það í sér miklar hamfarir. Miðað við hvað það var langt seilst hjá þeim í þessum málaferlum dylst engum að niðurstaðan er mikið áfall fyrir sambandið," segir Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins (sjá tengil neðar á Mbl.is-viðtal).

Þetta sýndi sig ekki aðeins á seinni metrunum í þessu erfiða, langdregna máli, heldur vann ESB beinlínis gegn íslenzkri þjóð strax við upphaf atsóknar brezkra og hollenzkra stjórnvalda gegn okkur, eins og ráðamenn eru farnir að játa nú hver eftir annan.

Innanbúðarmaður í hópi ESB-innlimunarjarðýtna hér á landi, Ólafur Stephensen, ritstjóri ESB-Fréttablaðsins, dró þessar staðreyndir merkilega fljótt fram í dagsljósið og það á ólíklegasta stað: í leiðara í sjálfu Morgunblaðinu hinn 6. júní 2009, meðan hann enn var ritstjóri þar. Í þessari ritstjórnargrein réttlætti hann Svavarssamninginn umbúðalaust sem knýjandi nauðsyn með tilvísan til þvingana af hálfu Evrópusambandsins, eins og sést hér á neðar í orðum hans sjálfs. Þó gerði hann sér grein fyrir því, að krafan væri gígantísk: að íslenzka ríkið gæfi út "skuldabréf að andvirði 630 milljarða króna" með 5,5% ársvöxtum. "Ekki er gert ráð fyrir neinum afborgunum næstu sjö árin, en síðan greiðist upphæðin upp á sjö árum. Vextir fyrsta árið yrðu hátt í 40 milljarðar króna. Verði ekkert greitt af láninu næstu sjö árin verður skuldin komin í 989 milljarða króna með vöxtum og vaxtavöxtum," ritaði Ólafur, en frá myndu dragast eignir þrotabús Landsbankans, sem alls óvíst var þá, hve miklar eða litlar myndu reynast.

Ólafur sór sig ekki í hóp þeirra varnarmanna Íslands, sem höfnuðu kröfunum og voru ódeigir við að láta á rétt okkar reyna fyrir dómstólunum, heldur fann hann sér einmitt handhæga réttlætingu fyrir uppgjöf ríkisstjórnarsinna ... og í hverju? Jú, í fjárkúgun síns heittelskaða Evrópusambands á hendur okkur! Það er deginum ljósara í þessum orðum hans í leiðaranum 6. júní 2009 (feitletrun jvj): 

• "Efasemdir hafa komið upp um hvort skuldbindingin um innstæðutrygginguna stæðist, en Evrópusambandið kom því til skila svo ekki varð um villzt að ekki væri áhugi á að láta á það reyna – slíkar efasemdir gætu kallað fram áhlaup á banka um alla Evrópu.
• Því var komið á framfæri við íslenzk stjórnvöld að það væri sameiginleg afstaða allra aðildarríkja Evrópusambandsins að leggjast gegn því að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn aðstoðaði Íslendinga, yrðu kröfur Breta og Hollendinga ekki viðurkenndar og gengið til samninga um Icesave. Stjórnvöldum var því nauðugur einn kostur."

Hér vitnaði margsigldi ESB-innanbúðarmaðurinn blygðunarlaust um þessa nauðung, þessa fjárkúgun, af hálfu ESB, og samt hafa ESB-sinnar reynt að afneita þessari staðreynd hátt á fjórða ár í viðleitni sinni til að fela það fyrir þjóðinni, hvernig Evrópusambandið hefur unnið miskunnar- og sleitulaust gegn okkur í þessu Icesave-máli rétt eins og í makrílmálinu.

En ráðamenn ríkisstjórnarinnar eru sjálfir farnir að játa það nú -- sér til lokavarnar í veikri stöðu sinni vegna niðurstöðu EFTA-dómsmálsins, sem afhjúpar skrípaframferði þeirra 2009-2011 -- að þetta var allt rétt hjá Ólafi Stephensen 6. júní 2009: þau Steingrímur og Jóhanna voru undir beinum þrýstingi eða hótunum frá Evrópusambandinu, rétt eins og frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum, þótt fulltrúi hans hafi í Sjónvarpi í gær reynt með kattarþvotti að hreinsa AGS af allri ábyrgð. Þessar hávirðulegu stofnanir virðast síðan hafa þrýst á ríkisstjórnir Norðurlandanna í þeirri viðleitni að knébeygja Íslendinga í þágu tveggja aflóga nýlenduvelda (og í ESB eru slík tíu talsins og munu frá 1. nóv. á næsta ári ráða 73,34% atkvæðavægi í hinu volduga ráðherraráði, sem færi m.a. með æðstu löggjöf yfir sjávarútvegsmálum Íslands, ef við létum innlimast!).

Í Kastljósþætti 28. þ.m. sagði svartipéturinn Steingrímur J. Sigfússon orðrétt (2.23-): "Þá bið ég um það fyrst, að við ræðum þá bara þetta stóra mál í heild sinni, og við verðum þá að taka inn í myndina þær aðstæður sem Ísland var sett þarna í, og núna er kannski orðið skárra fyrir okkur að taka upp á borðið þegar við erum búin að fá þessa glæsilegu niðurstöðu ..."

Hann hefði betur tekið þetta "upp á borðið" hreinskilnislega gagnvart íslenzkri þjóð strax árið 2009, þ.e.a.s. að verið væri að þvinga stjórnvöld hér með ofríkisvaldi Evrópusambandsins, en hann steinþagði um það, þótt það hefði orðið til þess að efla Icesave-andstöðuna hér enn meira. Sami ráðherra var á sama tíma sjálfur illilega flæktur, þvert gegn sínum kosningaloforðum, í umsókn um inngöngu í það sama Evrópusamband; hann hefur sennilega ekki viljað "rugga þeim báti" þeirra Jóhönnu!

En hér eru orð hans sjálfs því til staðfestingar, að hann vissi þá þegar af þrýstingi ESB til að láta okkur borga í stað þess að reyna dómstólaleiðina (Kastljósþátturinn, þegar 9.50-10.12 mín. voru liðnar af honum). Steingrímur sjálfur, "straight from the horse's mouth":

• "Ég er enn þeirrar skoðunar, sem ég varð mjög fljótt eftir að ég kom að þessu þarna upp úr áramótunum 2008 og '9, að staða Íslands, því miður, bauð ekki upp á annað en að reyna einhvern veginn að koma málinu frá með samningum. Við áttum ekki kost á því að koma til dómstóla, þeir lögðust algerlega gegn því, Bretar og Hollendingar og allt Evrópubatteríið, sagði, að það væri stórhættulegt að skapa einhverja minnstu óvissu um það, að þetta væri svona."

Og fleiri ráðamenn vissu af þessari hörðu afstöðu Evrópusambandsins, sem seint og um síðir er loksins viðurkennd -- mestallan tímann vorum við snuðuð um fulla vitneskju þessa.

Nú er eðlilega talað um réttmæti vantrausts á ríkisstjórnina (sbr. forsíðufrétt Mbl. í dag) vegna vægast sagt óhreinnar handfjötlunar hennar á þessu sóknarmáli erlends valds á hendur íslenzkri þjóð. En er ekki líka kominn tími til þess, að almenningur þrýsti á um það, að Ólafur Stephensen segi af sér sem ritstjóri Fréttablaðsins eða verði sagt þar upp störfum? Þau eindregnu tilmæli eiga fyrst og fremst að vera frá alþýðu manna, sem þarf að þola ítroðslu þessa blaðs í bréfalúgur sínar daglega, með lítt duldum ESB-ítroðsluboðskap í hverri viku, ef ekki daglega. Eins ættu auglýsendur að taka undir þessa kröfu, þennan þrýsting, því að ljóst er, að þeir eru ella að kyngja því að styðja þennan Icesave-borgunarsinna, hinn meðvirka ESB-kúgunarsinna, og virða að vettugi fram komin rök fyrir brottvísun hans.

Aðalmálið hér er samt bein ábyrgð Evrópusambandsins á þeim þrýstingi á Steingrím og Jóhönnu að "fara samningaleiðina", ekki dómstólaleiðina, í Icesave-málinu. Þar eins og í makríldeilunni vinnur þetta stórveldasamband gegn okkar þjóðarhagsmunum, og skyldi engan undra.

Jón Valur Jensson.

„Löðrungur fyrir Evrópusambandið“

Anna Kvaran: ESB er EKKI hugsað fyrir þjóðlega hagsmuni

Ég var að horfa á ZDF-fréttir rétt áðan og þar talaði hr. Westerwelle Außenminister (utanríkisráðherra Þýskalands) um "sérþarfir" Englands gagnvart ESB og hann sagði orðrétt: "EU ist NICHT für Nationale Interessen gedacht! Es ist eine Schicksals-gemeinschaft." !!!!!!! (Hann lagði áherslu á "NICHT")

Schicksal= Destiny= ÖRLÖG!!! Örlagabandalag!!!

Hahh! Hann er sko ekki til í að gefa "England oder andere Nationen" fleiri undanþágur á þeirra sérþörfum!!!!!!!!!!

Oder andere Nationen= Englandi og Íslandi!?! (erum við andere Nationen?)

Það var þungt í Westerwelle í kvöld.

Ekkert bros, þungar brúnir...

Anna Kvaran.

Við þökkum Önnu þessa ágætu sendingu, sem barst okkur í gær. 

Hægt verði að yfirgefa evrusvæðið

Unnur Brá Konráðsdóttir: Ísland já takk - ESB nei takk

Ísland er nú í aðildarferli að ESB vegna umsóknar Samfylkingar og VG. Í vor verður kosið til Alþingis. Í þeirri kosningabaráttu munu Evrópumálin og afstaða flokkanna og frambjóðenda til aðildarumsóknarinnar verða í brennidepli. Ég er algerlega sannfærð um að hagsmunum Íslands er betur borgið utan sambandsins en innan og vil halda áfram að vinna að því markmiði að tryggja áfram sterkt Ísland utan ESB.

Allar þær skoðanakannanir sem gerðar hafa verið frá því í byrjun ágúst 2009 segja okkur að mikill meirihluti landsmanna er andvígur inngöngu Íslands í ESB. Niðurstöður skoðanakönnunar sem Capasent Gallup gerði fyrir Heimssýn í október sl. eru þær að 57,6 prósent þjóðarinnar er andvígur aðild Íslands að Evrópusambandinu, hlynntir aðild eru 27,3 prósent og hlutlausir eru 15 prósent. Það er því einsýnt að meirihluti landsmanna hefur ekki áhuga á því að ganga í ESB.

Suðurland státar af öflugum landbúnaði og eigum við mikil sóknarfæri í þessari mikilvægu atvinnugrein. Ljóst er að hart verður sótt að íslenskum landbúnaði ef af aðild verður, það sýnir reynsla annarra þjóða. Bændur munu því skipa sér í fylkingarbrjóst þeirrar baráttu sem framundan er. Fullyrðingar um undanþágur frá regluverki ESB breyta ekki skoðun minni enda ljóst að allir aðlögunarsamningar í sögu ESB hafa allir verið tímabundnir. Hinir margumræddu norðurslóðastyrkir til landbúnaðar sem m.a. eru til staðar í Finnlandi eru greiddir úr ríkissjóði Finnlands en ekki af ESB og ekki er ljóst hversu lengi þeir verða leyfðir. Slíkir styrkir eru til þrátt fyrir ESB, ekki vegna ESB.

Ég hef á kjörtímabilinu lagt fram þingsályktunartillögu þess efnis að aðildarumsóknin verði dregin til baka. Ég óska eftir þínum stuðningi til þess að halda áfram að vinna að því markmiði að tryggja áfram sterkt Ísland utan ESB og sækist eftir 2. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi í prófkjöri flokksins sem fram fer 26. janúar n.k.

Höfundur er alþingismaður Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi.

• Eftirmáli. Yfirgangur stjórnarþingmanna í ESB-máli sést m.a. af bolabrögðum þeirra í utanríkismálanefnd með brottrekstri Jón Bjarnasonar, sem nú skilur við þingflokk VG.
• En okkur er heiður að því að fá að birta hér grein eins traustasta fullveldissinnans á Alþingi, Unnar Brár. Nýbirt er hún í Sunnlenzka fréttablaðinu og er endurbirt hér með leyfi Unnar og hennar mynd. Það er sannarlega mikilvægt að sjálfstæðissinni sem þessi fái traust umboð til næsta þings. JVJ.

„Kornin sem fylltu mælinn“

Ólafur Ragnar Grímsson: Engin ESB-aðild fram undan í hans forsetatíð

Forsetinn, staddur á Alþjóða-efnahagsþinginu í Davos í Sviss, hélt ekki aðeins uppi harðri, verðskuldaðri gagnrýni á Gordon Brown vegna Icesave-afskipta hans, í viðtali við Sky í dag, heldur lét líka umhugsunarverð orð falla um ESB-málið.

• Ólafur Ragnar gaf einnig til kynna í viðtalinu að Ísland muni innan tíðar láta af fyrirætlunum sínum um aðild að Evrópusambandinu. Aðspurður hvort hann sjái fyrir sér að Ísland muni ganga í sambandið á kjörtímabili hans svaraði Ólafur: „Ef þú vilt að ég veðji á það, þá myndi ég tvímælalaust segja nei.“
• Hann bætti því við að það væri alveg ljóst bæði á Íslandi og annars staðar í Norður-Evrópu að efasemdir gagnvart þróun Evrópusambandsins væru vaxandi. „Á undanförnum þremur árum hefur evrusvæðið afhjúpað sjálft sig sem allt aðra skepnu. Við höfum tekið þá ákvörðun að staldra við og halda ekki áfram á næstu mánuðum, en taka málið aftur upp síðar.“ (Mbl.is.)

Eins er haft eftir Ólafi Ragnari í Stöð 2, að ekki verði af 'aðild' Íslands, meðan hann verður forseti. Má e.t.v. ætla, að gerist það nauðsynlegt, muni hann beita synjunarvaldi í 'ferlinu', ef áróðursstarfsemi Evrópusambandsins hér á landi leiðir til verulegs þrýstings í átt til 'aðildar' landsins að þessu bandalagi evrópskra stórvelda.

Þá sagði hann ennfremur í viðtali við Bloomberg-fréttastofuna, að Ísland sé dæmi þess að þjóðir geti blómstrað án atbeina Evrópusambandsins. Á Eyjunni er haft eftir honum, skv. Bloomberg-viðtalinu, að endurreisn íslensks efnahagslífs eftir bankahrunið sýni að þjóðir utan Evrópusambandsins geti notið velgengni án atbeina sambandsins. Þróun mála í Bretlandi sýni ennfremur aukna tortryggni í garð ESB þar í landi.

Þetta eru ánægjulegar fréttir af okkar einarða, málsnjalla forseta.

Jón Valur Jensson. 

Forsetinn ræðst að Gordon Brown