Vonlaus hópur siðferðislegrar uppgjafar í "Evrópustofu"-máli í kosningaumræðu

Á sama tíma og 52,2% manna eru á móti inngöngu í Evrópusambandið og aðeins 27,6% fylgjandi henni, skv. skoðanakönnun Félagsvísindastofnunar HÍ,* stendur "tilvonandi ný stjórnmálastétt" í langri röð í Sjónvarpi (öll nema tveir) til að lýsa því yfir, að þau vilji EKKI loka 230 milljóna áróðursapparati "Evrópustofu"!!! En þvílík er reyndar "upplýsingin" í starfsemi þeirrar stofu, að henni er ekki einu sinni gefið eðlilegt nafn: Evrópusambandsstofa.

Svik stjórnmálastéttar við þjóðina hafa átt sér stað áður, bæði hér á landi – í Icesave-málinu (m.a. fyrir tilstuðlan Bjarna Benediktssonar og Ragnheiðar Elínar Árnadóttur) – og í Noregi og víðar.

Í Noregi lagðist mestöll stjórnmálastéttin af öllu afli á ESB-árarnar 1993–4, ásamt atvinnurekendum, fjölmiðlum og verkalýðsforystunni. Grasrótarhreyfingar börðust gegn þessu, og þrátt fyrir ofurflæði ESB-áróðurs, sem fjármagnaður var frá Brussel, tókst með naumindum að afstýra því, að þjóðaratkvæðagreiðslan um inntöku landsins í ESB færi á versta veg. Þar var svo mjótt á mununum, að einungis 52,2% sögðu NEI við því að landið "gengi í" Evrópusambandið, en 47,8% sögðu "já". Svona litlu munaði, að landið glataði fullu forræði sínu.

Nú andar norska þjóðin léttar, að ekkert varð af "inngöngunni" – að Noregur stendur sterkur og frjáls, laus undan yfirráðum ESB-risaveldanna í fiskveiðimálum landsins. Og fullvíst má telja, að ef Noregur væri þarna "inni", myndi Evrópusambandið þar að auki með tímanum fara að beita sínum valdheimildum** til að stýra olíunýtingunni þar, rétt eins og að koma á "jöfnum aðgangi" að fiskveiðiauðlindinni.

Þvílíkt siðferðisástand á þessum frambjóðendum að hafa ekki bein í nefi til að segja hreint og klárt JÁ við lokun "Evrópustofu". Einungis Bjarni Harðarson í Regnboganum hafði það hugrekki til að bera. Jafnvel þótt Frosta Sigurjónssyni mæltist um margt afar vel um það mál í þættinum, þá sprakk hann á limminu undir lokin – í "einhverju lengsta svari við já/nei-spurningu" gat ekki fengið af sér að segja JÁ, heldur endaði á því að stynja upp: "Ég held að það þurfi að skoða"!!!

Bjarni hafði þarna hina þjóðhollustu afstöðu og hefði þó getað nýtt ræðutíma sinn um ESB-mál betur framan af; það hefði verið betra fyrir málstaðinn, því að þegar Bjarna tekst vel upp, er hann frábær ræðumaður og virðist fara létt með að standast samanburð við snilld Demosþenesar hins málhalta. 

Ragnheiður Elín Árnadóttir lét sig hins vegar ekki muna um það að ganga þarna í fótspor Hönnu Birnu Kristjánsdóttur og VERJA framhald á áróðursstarfsemi "Evrópustofu" þvert gegn eindregnum vilja yfirgnæfandi meirihluta landsfundar sjálfstæðismanna!! Þetta eru SVIK ráðamanna flokksins við vilja grasrótarinnar og vald landsfundar, sem á að vera það æðsta í málefnum flokksins – hliðstæð svik og hið "ískalda mat" Bjarna Ben. í Icesave-málinu, sem losað hefur um flokkshollustu svo margra.

Þetta er sorglegt ástand á íslenzkri pólitík og "tilvonandi" stjórnmálastéttar, ef þetta á að verða andinn á nýju Alþingi! Sem betur fer er þarna meðfram um pólitískt illa áttað 101-lið úr smáflokkum að ræða, fólk eins og fulltrúa Pírata, sem treysta þó á stuðning anarkista og sósíalista sem andvígir eru auðhringum í ESB ekkert síður en í Bandaríkjunum (og samt talar Smári McCarthy eins og heilaþveginn ESB-sendill), "Lýðræðisvaktarinnar", Dögunar og jafnvel Flokks heimilanna.

Tókuð þið eftir því, í þessum umræðuþætti frambjóðenda um utanríkismál í Sjónvarpi í kvöld, hve viss í sinni sök Össur var, að Ísland myndi ganga í Evrópusambandið?! Hann vissi sem var, að þetta stórveldi og yfirstétt þess mun láta kné fylgja kviði, m.a. með gegndarlausum áróðri hér eins og í öðrum "umsóknarlöndum", við að framfylgja eindreginni stefnu sinni og ósk valdfrekustu landanna þar*** að innlima þetta land okkar og miðin. En látum þessum manni ekki verða að ósk sinni – og hleypum honum aldrei í Brussel-elliheimilið, sem Bjarni Harðarson talaði um, í okkar boði!

Að lokum skulum við minnast þess, að stuðningur stjórnarsinna við 230 milljóna áróðursapparatið Evrópu[sambands]stofu virðist skýrt brot á 88. gr. landráðalaganna.

Athafnasemi Evrópusambandsins í áróðursmálum á trúlega eftir að stóraukast : mest orkan sett í lokabaráttuna, þegar dregið gæti að hugsanlegri þjóðaratkvæðagreiðslu. En jafnvel þegar á liðnu ári voru réttarbrot ESB-manna í þessu efni orðin svo augljós og ófyrirleitin, að íslenzkur fyrrverandi sendiherra, Tómas Ingi Olrich, sá sig knúinn til þess að rita um það blaðagreinar til að afhjúpa, hvernig bæði "Evrópustofa" og framferði ESB-sendiherrans Timos Summa braut í bága við alþjóðlegar skyldur sendiráða samkvæmt bæði íslenzkum lögum og Vínarsáttmálanum. Sjá hér greinar hans: Summa diplómatískra lasta (eitilsnjöll grein í Mbl. 2. apr. 2012), sbr. pistil á þessu vefsetri: Lögleysu-athæfi sendiherra.

* Þetta er nýbirt könnun. Af þeim, sem afstöðu tóku, eru þannig 65,4% andvíg inngöngu í Evrópusambandið, en 34,6% hlynnt henni.

** Í orkumálabálki Lissabon-sáttmálans.

*** Sbr. að þýzkir ráðamenn, franskir, spænskir og brezkir hafa lýst yfir eindregnum ásetningi um að fá Ísland inn, talað um strategískan ávinning af því og lýst ágirnd sinni í fiskiauðlindir hér.

Jón Valur Jensson.

Meirihluti á móti inngöngu í ESB

Fjarstæða að við fengjum að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB

Jón Kristjánsson fiskifræðingur ritar:

Fullyrðingar ESB-sinna um að við höldum yfirráðarétti okkar yfir fiskimiðunum með því að semja sérstaklega við ESB eru orðnar afskaplega þreytandi. Þær eru rangar, menn þurfa ekki annað en að lesa sáttmála sambandsins til að komast að því að þar gildir reglan um "equal access" [jafnan aðgang] fyrir allar þjóðir sambandsins.

Við Magnús Þór Hafsteinsson, ásamt Friðþjófi Helgasyni myndatökumanni, vorum í Peterhead í Skotlandi 2003 og Magnús tók þá viðtal við Tomas Hay, formann skosku sjómannasamtakanna FAL, en hann hætti nýlega aldurs vegna og er nú heiðursformaður samtakanna.

Tom Hay segir þar allt sem segja þarf um yfirráða þjóða í ESB yfir eigin fiskimiðum.

Þetta er mjög sterkt viðtal og ætti að vera skyldulesning öllum, sem um sjávarútvegsmál fjalla.

Aðalástæðan fyrir minnkun breska fiskveiðiflotans er stöðugur niðurskurður aflaheimilda, sem ESB ákveður í takt við ráðleggingar ICES. Það þýðir lítið fyrir þá að mótmæla niðurskurði, það er Brussel sem ákveður kvótana. Þar er nú við stjórn grísk frú, sem hefur lítið vit á fiskveiðum og er haldin græningjahugsjónum.

Gleymum ekki heldur að Samherji komst yfir allan úthafsveiðikvóta Breta með því að kaupa útgerðir, sem voru í kröggum.

Það er fjarstæða að halda því fram að við getum fengið að halda íslenskri stjórn á okkar miðum eftir inngöngu í ESB. Bretar, já einmitt Bretar, hafa sagt að þeir myndu aldrei samþykkja að Íslendingar fengju varanlegar undanþágur frá CFP [Sameiginlegu fiskveiðistefnunni hjá ESB], en allar þjóðir verða að veita samþykki sitt við slíku ef svo ólíklega vildi til að þetta kæmi til athugunar.

Jón Kristjánsson.

Lagaverk ESB er "ekki umsemjanlegt" í neinum aðalatriðum né til frambúðar

ESB-viðræðurnar snúast um samþykkt umsóknarlands á lögum ESB. Frábærlega skýrt viðtal við "aðalsamninganefndarmann" Íslands, Stefán Hauk Jóhannesson, í Mbl. 16/4, sýnir í hnotskurn, að það er í reynd EKKI verið að "semja" um eitthvað milli hinna tveggja málsaðila, miklu fremur en hitt, að verið sé að "semja", því að langflestum "köflunum" er lokið ÁN nokkurra umsaminna atriða, sem öðruvísi séu en hjá öllum hinum löndunum, og hinar örfáu undantekningar varða flestar smámál í reynd í okkar þjóðarbúskap og þjóðlífi, og svo verða þau mál líklega í meirihluta einungis tímabundnar undanþágur (eins og hjá Möltu).

Þetta áttu menn raunar að vita fyrir fram, því að ESB hefur sérstaklega varað við þeim misskilningi, að um "samningaviðræður" sé að ræða. Lagaverk ESB sé nefnilega alls ekki "negotiable" - ekki umsemjanlegt.*

Einhver mesti blekkingarleikur í íslenzkri nútímasögu hefur farið fram um þessi mál, og sú er eina ástæðan fyrir niðurstöðu skoðanakönnunar, birtrar nú á miðvikudegi, um afstöðu til framhalds eða slita eða söltunar á viðræðunum, þar sem naumur meirihluti virðist fyrir framhaldi.

Skýringuna á þeirri niðurstöðu mun sennilega að finna í eftirfarandi:

1. Stöð 2 og sérstaklega Fréttablaðinu er alls ekki treystandi til skoðanakannana um ESB-mál, þar sem eigandinn er yfirlýstur ESB-sinni, vitað er um afskipti hans af ritstjórn, og a.m.k. annar ritstjóri blaðsins er mikill ESB-predikari (Ól. Stephensen), og í líkum anda starfa ýmsir blaðamenn þar. Greinilega hlutdrægur fjölmiðill á ekki sjálfur að annast skoðanakannanir um slík mál.
2. Þar að auki var þessi könnun ESB-hliðhollu fjölmiðlanna, með 55% fylgi við framhald viðræðna, í verulegu ósamræmi við þessa GALLUP-könnun í sept.-okt. sl., þar sem 59,6% voru hlynnt afturköllun ESB-umsóknar, en 40,4% á móti afturköllun.
3. Mönnum hefur verið haldið óupplýstum hér um umsóknar- og aðlögunar-viðræðurnar og þeirri villu dreift vísvitandi, að um "samningaviðræður" sé að ræða. Þótt óheyrilegt fé hafi farið í allar "samninganefndirnar" og þýðingarstörf, ferðalög aðila o.m.fl., þá er í ljós komið, að í reynd er nánast ekki verið að semja um nokkurn skapaðan hlut, sem heiti geti. En "(samninga)viðræður" er opið orð sem hljómar vel, og það hefur áhrif á fólk, ásamt hinu, að fjölmiðlum -- m.a. ofangreindum -- hefur vísvitandi og slægðarlega verið beitt til að koma óorði á þá hugmynd að hætta beri við Össurar-umsóknina frá 2009 og slíta viðræðunum.
4. Hér kann einnig að birtast peningahugsun sumra: að eyddu fé í allt þetta yrði kastað á glæ, ef allt í einu verði hætt við. En það myndi einungis bætast við rúmlega milljarðs fjárútlátin (á þremur árum) með áframhaldi umsóknarinnar í tvö ár (mat Stefáns Hauks**), og tilgangurinn getur ekki verið verjanlegur, því að VITAÐ er af yfirlýsingum leiðandi fulltrúa Brussel-valdstofnana, að grunnreglur ESB í sjávarútvegsmálum, um jafnan aðgang meðlimaþjóða að fiskimiðunum, eru ófrávíkjanlegar, að minnsta kosti til lengdar (en boðið upp á nokkurn umþóttunar- og aðlögunartíma). Þetta er EKKI umsemjanlegt af okkar hálfu og því sjálfhætt þessari umsókn Össurar & Co., sem ríkisstjórnarflokkarnir fengu aldrei neitt meirihlutaumboð þjóðarinnar fyrir í kosningunum 2009. 
5. Og þrátt fyrir að sumar (ekki allar) skoðanakannanir sýni, að það sé allstór hluti kjósenda, sem vilji "ekki hætta við viðræðurnar", þá hefir hver einasta skoðanakönnun frá sumrinu 2009 sýnt, að þegar spurt er, hvort Ísland eigi að ganga í Evrópusambandið, þá er mjög eindreginn meirihluti aðspurðra á móti því. Nú eru þeir um 70%, en fylgjandi "aðild" 27%!

Af þessu er ljóst, að þeir flokkar, sem vilja hætta við ESB-umsóknina, eru í raun og sann í beztum tengslum við þjóðarviljann í þessu máli.

* Í plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy, útg. af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011, segir, og lesið nú vel í gegn, þetta er stórmerkilegur texti:

• "Inntökuviðræður varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur (sem einnig eru þekktar sem acquis, franska orðið um "það sem samþykkt hefur verið") eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er [hér] mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar."

Nánar hér (og enski textinn með): http://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1267916/.

** Takið eftir, að mat sérfræðingsins í þessum viðræðum er : TVÖFALT lengri tími til viðræðuloka heldur en Katrín Jakobsdóttir, nýr formaður VG, leyfði sér í sjónvarpsviðræðum nú í vikunni að tala um, þegar hún var að reyna að réttlæta, að landsfundur Vinstri grænna vill halda viðræðunum áfram! Katrín kaus að kríta liðugt yfir heilt ár!

Jón Valur Jensson.

Skekkjandi áhrif inngripa ESB-áróðursstöðva á íslenzkar kosningar

Nú er "Já Ísland!" farið að auglýsa hér á Mbl.is: "Klárum viðræðurnar"!! Hvar fær "Já Ísland!" stuðningsfé til þess?

Varað hefur verið við milljónahundraða peningaflaumi frá Brussel til áróðurs hér. 300.000 kr. er hámarkið sem fyrirtæki mega greiða til stjórnmálaflokks á hverju ári. Samt kyngja Samfylkingar- og VG-menn í þeim meirihluta á þingi, sem á sér afar takmarkaðan þjóðarstuðning lengur, allri 230 milljóna áróðursárás Evrópusambandsins inn á íslenzkan athyglismarkað.

Menn leiði hugann að því, að með fjárstuðningi -- erlendum eða frá innlendum hagsmunaaðilum -- við ESB-innlimunarmarkmið í fjölmiðlum hér er verið að SKEKKJA MYNDINA, skekkja möguleika flokka til kjörs manna á þing, verið að HYGLA Samfylkingarjálkum til að ná (kannski naumlega) kjöri, á sama tíma og það kemur þá niður á öðrum framboðum. En þarna er ekki verið að huga neitt að 300.000 króna hámarkinu, heldur svína á það með ófyrirleitinni hjáleið þeirra, sem vilja íslenzkt fullveldi feigt.

Jón Valur Jensson. 

Katrín Jakobsdóttir heldur áfram að hrinda fullveldissinnum frá VG - og um ESB-andstöðu Alþýðufylkingarinnar

Þetta kom í ljós í foringjayfirheyrslu Sjónvarps í kvöld. Ágætlega ágengar spurningar fekk hún og var vandræðaleg, svo að af bar. Ljóst er, að ekta VG-fólk snýr sér að Regnboganum, ef ekki Alþýðufylkingunni. EBS-þókknun Katrínar er pínleg og loftkennt mjög í öllum hennar innantómu "rökum" - það lá við, að hún svifi í loft upp, blessunin, og hefði verið sjón að sjá.

En við verðum víst að bíða til kjördags að sjá Vinstri græna gufa upp.

Það er reyndar full ástæða til að kynna hér glerharða afstöðu eins af nýju flokkunum, klofningsbrots út úr Vinstri grænum, þ.e. Alþýðufylkingarinnar. Þar er um "fortakslausa andstöðu við ESB-aðild" að ræða, eins og einn leiðandi manna þar, Vésteinn Valgarðsson (læknis Egilssonar, og Katrínar Fjeldsted, læknis og fv. þingkonu), upplýsti um á vefsíðu sinni, og hér sést þetta skýrt:

Þegar ríkisstjórnin sótti um aðild Íslands að Evrópusambandinu var látið að því liggja að það væri sakleysisleg athugun á því hvað væri í boði í samningaviðræðum. En síðan hefur milljörðum verið eytt í aðlögun að Evrópusambandsaðildinni og mútur í formi styrkja til að afla málinu fylgis. Hvergi er hins vegar talað um að aðild að sambandinu muni kosta tugi milljarða í aðildargjald.

Svo virðist sem beðið sé eftir hentugu tækifæri til að afgreiða málið þegar þjóðin hefur fengið upp í kok af áróðri og þá verði notað sem rök að svo miklu hafi verið eytt í aðildarundirbúninginn að ekki megi láta það fara til spillis. Einnig talar Samfylkingin um aðild að ESB eins og um sé að ræða lausn á gjaldmiðilsvanda.

Aðild að Evrópusambandinu snýst hins vegar hvorki um gjaldmiðil eða möguleika á styrkjum. Þegar allt kemur til alls snýst hún um sjálfstæði þjóðarinnar og möguleika hennar á að taka lýðræðislegar ákvarðanir um framtíð sína. Kjarninn í regluverki ESB snýst um frjálshyggju og markaðsvæðingu. Allt skal keypt og selt á markaði sem mögulegt er. Þannig vilja auðmenn ESB komast yfir samfélagsleg gæði á Íslandi, auðlindir, vinnuafl og fyrirtæki, eins og í Grikklandi og öðrum ríkjum ESB. Það mun auka enn á ójöfnuð og torvelda okkur sem þjóð að breyta því og vinda ofan af markaðsvæðingunni.

Þetta er greinilega ekki grauturinn í skálinni hennar Katrínar Jakobsdóttur.

Jón Valur Jensson.

Straight from the horse's mouth: grundvallargallar í fyrirkomulagi myntsamstarfs ESB

 "Evrusvæðið er eins og hálfbyggt hús, ófullgert og á ótraustum grunni," segir Jón Baldvin Hannibalsson í ræðu sem hann flutti í Vilnius. Það var tími til kominn að fá það viðurkennt hjá ESB-málpípum – þ.m.t. þetta, að hinar ótraustu stoðir Evrusvæðisins "endurspegla grundvallargalla í fyrirkomulagi myntsamstarfsins." Hvað segir nú lærisveinninn Össur, já og amen? Og vill hann þetta með "meistaranum":

• Telur Jón Baldvin að aðgerðir til handa evrusvæðinu að undanförnu gangi of skammt og séu að óbreyttu dæmdar til að mistakast. Stuðla þurfi að frekari samruna og samhæfingu efnahagskerfanna. (MBl.is.)

Þetta er það, sem fullveldissinnaðir andstæðingar Evrópusambands-innlimunar hafa bent á: að þessi ríkjasamsteypa hefur í sér innbyggða hvöt til enn meiri samruna, samhæfingar og valdþjöppunar í ESB-veldinu sjálfu, og það gerist ekki nema með því að skerða fullveldi meðlimaríkjanna enn meira.

Jón Valur Jensson. 

Stoðir evrusvæðisins ótraustar

Af Evrópusambands-stofustássinu Hönnu Birnu Kristjánsdóttur

Hanna Birna hafði engar vöflur á því, heldur valtaði yfir samþykkt landsfundar Sjálfstæðisflokks örstuttu eftir hann, í drottningarviðtali í Silfri Egils. Hún lýsti sig þar andstæða hinni sjálfsögðu lokun Evrópusambandsstofu, sem landsfundur krafðist þó. Hún var sem sé fljótari að svíkja landsfund en Bjarni Ben. í sinni ísköldu Icesave-þjónkun.

Þessi Evrópusambandsstofu-Hanna Birna verðskuldar ekki traust til forystu. Vill hún ekki bara fara í Evrópusambandið þrátt fyrir látalætin? Og ætlar hún að taka undir þá LYGI, að "Evrópustofa" (skrautyrði og skrök um Evrópusambandsstofu) sé bara dæmi um eðlilegt "kynningarstarf" eins og fram fer í Norræna húsinu? Veit hún ekki, að Evrópusambandið vill komast yfir Ísland rétt eins og Tékkland, Austurríki, Svíþjóð og Noreg á sínum tíma? Heldur hún, að það sé eftir litlu að slægjast fyrir gömlu nýlenduveldin þar í inntöku Íslands? Þvílík fáfræði, ef hún heldur það! Þýzkir, brezkir, franskir og spænskir áhrifamenn hafa lýst miklum hug sínum til að fá Ísland inn. (Bara fjögur ríki þeirra munu ráða 50,79% atkvæðavægi í leiðtogaráði ESB og ráðherraráði ESB (sem setur lög um sjávarútvegsmál) frá 1.11. 2014, sjá HÉR.)

230 milljónum króna dælir Brusselvaldið í sínar tvær ESB-stofur, á Akureyri og í Reykjavík, það fé þjónar innlimunaráformum ESB-ríkjasambandsins. Tíu milljónum dældi það áður í Árna Þór Sigurðsson, sem Steingrímur fól forystu í utanríkismálanefnd og leiðandi starf gagnvart Icesave-óværunni (sem ESB þrýsti ákaft á um) og ESB-þingákvörðunum!

Á virkan hátt dældi ESB fé inn í Noreg, Svíþjóð og Tékkland stuttu fyrir þjóðaratkvæðagreiðslur þar um ESB-"aðild", það fylltist allt þar af ESB-áróðri. Norðmönnum, grasrótinni, rétt tókst að verjast ásókninni, eftir svik sinnar stjórnmálastéttar, verkalýðsforystu, atvinnurekendasamtaka og fjömiðlastéttar, með aðeins 52,2% meirihluta NEI-atkvæða. Ætli ESB líti ekki á litla Ísland sem auðveldari bráð?

Hanna Birna veit, að jafnvel stórfyrirtækjum er óheimilt að styrkja stjórnmálaflokka hér á landi með meira en 300.000 krónum. Þykir henni samt eðlilegt, að 230 milljóna króna áróðursbatterí ESB ("Evrópustofa") fái að athafna sig hér?! Veit hún ekki, að með því er stórveldið einnig að styðja málstað og gengi andstöðuflokks Hönnu Birnu sjálfrar, Samfylkingarinnar?

Þurfa sjálfstæðismenn á svona vanhugsun að halda í forystu flokks síns?

Og af hverju segir Hanna Birna sjaldan neitt í skrifum? Er hún hrædd við að þurfa að standa þar fyrir svörum?

Jón Valur Jensson.

Fylgið myndi aukast ef Hanna Birna væri formaður

Píratar: enn einn ESB-flokkurinn! - Þá er nú Regnboginn ólíkt betri

Í einkaviðtali Sjónvarpsins við fulltrúa Pírataflokksins, Smára McCarthy, nú í kvöld kom m.a. fram, að þetta er enn einn svikuli smáflokkurinn sem vill halda áfram s.k. aðildarviðræðum við Evrópusambandið. Hann sagðist andvígur því, að flokkar tækju afstöðu í þessu máli, þjóðin ætti að gera það í þjóðaratkvæðagreiðslu. Samt tekur hans flokkur afstöðu í alls konar málum! Á hann að vera skoðanalaus í svo afgerandi máli?! Raunar er hann ekki hlutlaus, heldur tekur afstöðu með hinni ólögmætu Össurarumsókn frá árinu 2009, þeirri sem í var fólgið a.m.k. tvöfalt stjórnarskrárbrot og var þar að auki án umboðs frá þjóðinni; og 14%-flokkarnir (Samfylking og VG, sem í gær höfðu samtals 14% fylgi) unnu þá beinlínis og af hörku gegn því, að sjálf umsóknin yrði borin undir þjóðina í þjóðaratkvæðagreiðslu!

Að Pírataflokkurinn leggist þannig á sömu sveif og kapítalíseruðu tækni- og evrókratarnir í Samfylkingu og útfrymum hennar, "Bjartri framtíð" og "Lýðræðisvaktinni", þ.e.a.s. að stefna landinu áleiðis inn í stórkapítals-efnahagsheild Evrópusambandsins, er líklega frétt fyrir suma ofursósíalistana og anarkistana sem héldu að Pírataflokkur væri eitthvað fyrir þá. Þeir myndu gera betur í því að styðja Regnbogann, flokk Atla Gíslasonar, Bjarna Harðarsonar, Jóns Bjarnasonar og kvennanna sem skipa fremstu sætin á J-listanum í Kraganum (sjá tengil hér neðar).

Sá flokkur, Regnboginn, berst einarðlega fyrir því að viðhalda fullveldi og sjálfstæði Íslands. Hér skal honum spáð hraðvaxandi fylgi (og margt hefur breytzt hratt síðasta hálfa mánuð í flokkafylginu). Regnboginn er ekki aðeins augljós valkostur allra vinstri sinnaðra andstæðinga innlimunar í 500 milljóna Evrópusambandið, heldur má jafnvel ætla, að sumir mið- og jafnvel hægri menn skoði vel þennan valkost, m.a. með hliðsjón af frambjóðendum hans í viðkomandi kjördæmi og af hugsanlega vanhæfum eða ótraustverðum frambjóðendum sumra stóru flokkanna.

Jón Valur Jensson. 

Konur leiða Regnbogann í Kraganum

Samanlagt fylgi stjórnarflokkanna komið niður í 14%!

Þetta er að verðleikum. En samt eru þessir tveir flokkar enn nógu borubrattir til að telja sig hafa leyfi til að halda áfram umsókn um innlagningu Lýðveldisins Íslands inn í stórveldi! Þeir hafa eytt á 2. milljarð í þetta óþurftarmál og ekkert hikað við framhaldið þrátt fyrir afar fjandsamlega framkomu Evrópusambandsins við okkur í Icesave-málinu og síðan einnig í makrílmálinu!

Þessi skoðanakönnun var birt í dag, framkvæmd af Bylgjunni og Reykjavík síðdegis. Þátttakan var afar mikil, 17.728 manns. Athyglisvert er þar líka, að stundarhrifning ýmissa yfir "Bjartri framtíð" er að gufa upp, fylgið komið niður í 5%.

Jón Valur Jensson. 

Brezki sjálfstæðisflokkurinn með 17% fylgi

UK Independence Party, sem berst fyrir því að Bretland segi skilið við Evrópusambandið, heldur áfram að bæta við sig miklu fylgi, kominn í 17%, en Íhaldsflokkurinn sokkinn niður í 28% og Frjálsir demókratar í 8%. Verkamannaflokkurinn fengi nú 38%

Skoðanakönnun Guardians, sem gerð var dagana 2.–4. apríl, náði til 1.948 einstaklinga. Hún staðfestir enn andstöðu Breta við Evrópusambandið. Þegar frá eru taldir óvissir, myndu rúml. 60% Breta skv. nýlegri skoðanakönnun Financial Times kjósa úrsögn úr Evrópusambandinu, en tæpl. 40% áframhald þar (sjá hér: Bretar að fá upp í kok af Evrópusambandinu – aðeins 33% vilja að landið verði þar áfram!).

En á það eftir að fara svo, að Brezki sjálfstæðisflokkurinn verði stærri hlutfallslega en Sjálfstæðisflokkurinn íslenzki? Og hvað veldur vantrúnni á þann síðarnefnda? Ýmsir vinstri menn og álitsgjafar á þeirra vegum hafa haldið því fram, að Sjálfstæðisflokkurinn hafi goldið þess á síðustu vikum, að landsfundur hafi gengið of langt í Evrópusambands-andstöðu sinni og því flýi margir flokkinn, m.a. til Framsóknarflokks.

En þessi tilfærða ástæða stenzt ekki, því að Framsóknarflokkurinn tók upp alveg sömu stefnuna um að hætta viðræðum við ESB, og samt er hann að stórauka fylgi sitt. Það er hin slysalega ímynd D-listans – að flokksforystan hefur gefið til kynna, að hún viti ekki, í hvorn fótinn hún á að stíga – sem veldur því, að stefnan fram undan virðist óljós hjá þingmönnum flokksins og bein áhætta í því fólgin að kjósa hann, og hafa menn þar í huga hin sögulegu svik forystunnar við fyrri landsfund og grasrótina í Icesave-málinu. Staðfesta flokksins hefur látið á sjá – ólíkt hinum nýja systurflokki hans sem sækir nú stöðugt fram í Bretlandi! – og eðlilega skapast þá stemming fyrir því að leita á aðrar slóðir, út fyrir Sjálfstæðisflokkinn.

Jón Valur Jensson.

Breski sjálfstæðisflokkurinn með 17% fylgi