Lítill áhugi á sjálfbærum fiskveiðum innan ESB

Skv. umhverfisfréttaritara BBC, Richard Black, hefur umræða um almenna sjávarútvegsstefnu ESB breyst töluvert varðandi útrýmingu brottkasts, minnkun fiskveiðiflotans og enduruppbyggingu fiskistofna. Upprunalega markmiðinu um enduruppbyggingu fiskistofna 2015 seinkar a.m.k. um fimm ár.

Umræðurnar hafa snúist um viðhorf norðurríkja eins og Svíþjóðar og Þýskalands sem eru hlynnt sjálfbærum veiðum á móti afstöðu ríkja eins og Spánverja, Portúgala og Frakka, sem vilja vernda skammtímasjónarmið útgerða.

Markus Knigge, ráðgefandi hjá Pew Environment Group, segir að "spurningin [sé] mjög grundvallandi: – Munu sjávarútvegsráðherrar aðildarríkja ESB hafa hugrekki til að hætta ofveiðum eða ekki?"

Tillaga Maríu Damanaki sjávarútvegsráðherra ESB s.l. ár var um þrjú meginatriði:

1. Endurheimta hámarksstærð fiskistofna til sjálfbærra fiskveiða (MSY) árið 2015.
2. Minnka og stjórna stærð fiskveiðiflota ESB með innri kvótaviðskiptum.
3. Útrýma skaðlegu brottkasti fisks fyrir utan leyfilegan skipskvóta.

Ríkisstjórnirnar hafa ekki sýnt neinn áhuga á að semja um þessi atriði við Damanaki síðan hún lagði tillöguna fram.

Viðskiptamódel með flytjanlegum kvóta mætti mikilli andstöðu og nær ekki fram að ganga. Í stað þess er rætt, að hvert ríki beri ábyrgð á stærð eigin fiskveiðiflota. Talað er um að beita sektum til að refsa þeim löndum, sem brjóta gegn samþykktum um heildarstærð.

Þetta hefur hringt viðvörunarbjöllum hjá ýmsum umhverfissamtökum, sem bent hafa á, að margar þjóðir ESB hafi sannað óvilja sinn til að takmarka flotann á undanförnum árum. Ýmsir, sem fylgst hafa með viðræðum í bakherbergjum í Brussel, eru alveg gáttaðir á hrossakaupum Frakka og Breta, þar sem Frakkar lofa að styðja valddreifingu ákvarðanatöku í sjávarútvegi í skiptum fyrir stuðning Breta við að viðhalda skaðlegu brottkasti. Richard Benyon, sjávarútvegsmálaráðherra Bretlands, hefur andmælt því, að Bretar styðji Frakka í brottkasti fisks. Algjört bann við brottkasti verður tekið upp í Bretlandi ”mjög bráðlega.” Á meðan krefjast ýmis ríki, að brottkast verði gert að langtímamarkmiði bundnu ”endurnýjunaráætlun” fyrir einstaka fiskistofna eða svæði. Umhverfissinnar segja að með þessu verði upphaflega tillagan mjög svo útþynnt.

Megin-ágreiningurinn er að horfið verði frá endurheimt fiskstofna árið 2015.

MSY (Maximal sustainable yield) er mælikvarði á hámarksstærð fiskstofna, fyrir hámarksnýtingu án þess að gengið sé á sjálfa endurnýjunarhæfileika stofnsins til að viðhalda stærð sinni. Upprunalega tillagan var um að allir stofnar sem mögulegt væri að vernda myndu ná hámarksstærð 2015 og aðrir stofnar í síðasta lagi árið 2020. En ráðherrar aðildarríkja ESB telja að meiningin, ”sem mögulegt væri” þýði, sé að þeir þurfi ekki að flýta sér.

Það er því alls óljóst, hvort eða hvenær ESB getur byrjað að breyta þeirri sjávarútvegsstefnu sem framkvæmdastjórnin sjálf lýsir með orðinu "skaðleg."

Skv. ESB eru 75% af fiskstofnum ofveiddir og köstin skila nú aðeins broti af því, sem þau voru fyrir 15-20 árum. T.d. hefur þorskveiði dregist saman um 70% á s.l. tíu árum.

Íslendingar þurfa því ekki að gera sér neinar grillur um að geta haft áhrif á fiskveiðistefnu ESB. Útkoman við aðild að ESB yrði hins vegar sú, að kvóta Íslendinga yrði skipt á sama grundvelli og ESB deilir út makrílkvótanum og ekki liði langur tími, þar til fiskistofnar hinna gjöfulu íslensku fiskmiða yrðu í sama ásigkomulagi og aðrir fiskstofnar ESB vegna skaðlegrar sjávarútvegsstefnu ESB.

Stokkhólmi, 29. maí 2012,

Gústaf Adolf Skúlason.

Unga Evrópa - hvar er framtíð þín?

Svíar hafa verið meðlimir í ESB síðan 1995 eða í 17 ár. Berlínarmúrinn féll 1989. Á tæpum aldarfjórðungi hefur Þýskaland reist sig úr rústum seinni heimsstyrjaldarinnar. Stálgrár ægishjálmur Germaníu kastar enn á ný skugga yfir Evrópu. Í suðurhluta Evrópu eru mörg ríkin að falli komin.

Hvernig gat þetta gerst?

Megin-skýringuna er að finna í myntbandalagi ESB og hinni sameiginlegu evru. Með því fyrirkomulagi var peningastjórn landanna afnumin og sett í hendur miðstýrðs bákns, sem stjórnað er af búrókrötum, sem engir hafa kosið.

"Ég er kjörinn," segir forseti framkvæmdastjórnarinnar, Barrósó. Hann var valinn af meðlimum stjórnmálaklúbbsins, hinni nýju valdastétt álfunnar, þar sem almennir kjósendur fá ekki að vera með. Ekki er hægt að setja Barrósó af né neinn annan í framkvæmdastjórninni, þótt ákvarðanir þeirra svelti fólkið. Lýðræðishallinn breiðist út með ógnarhraða. 

Eina ríkið, sem grætt hefur á evrunni, er Þýskaland. Evran er gengislækkað deutsche Mark. Þýskar iðnaðarvörur eru fluttar út sem aldrei fyrr. Iðnaður annarra evruríkja lendir undir í samkeppninni. Alþjóðlegir þýskir þjóðarsósíalistar nugga hendurnar. Þeir sem klöppuðu fyrir Gordon Brown, þegar hann talaði á Evrópuþinginu um hið nýja hlutverk ESB að verða hið fullkomna ríki, sem stjórna mun heiminum. Þar trónir pólitíska valdastéttin og óreiðumennirnir á toppnum á meðan líf almúgans er afborgun með vöxtum. Draumurinn um ESB-stórveldið er Palli var einn í heiminum.

Icesave – eurosafe. Þjóðin reis upp og stóð af sér fyrstu árásina. Núna segist ríkisstjórn Íslands vera búin að "bjarga" öllu. Samt er talað um, að bankarnir fari aftur á hausinn. Margur sveltur, er án vinnu og framtíðarmöguleika. Búinn að missa aleiguna.

Sænskir skattgreiðendur borga daglega um 82 milljónir sænskra króna til ESB. Ca. helmingurinn er beinn óafturkræfur styrkur. Skrímslið stækkar og þarf sífellt meira og sænska krónan er matmeiri en útþynnt evran. Í Málmey hafa bara 42% af utanlands fæddum íbúum atvinnu en 74% af þeim innfæddu. Alþjóðlegu sænsku þjóðarsósíalistarnir, sem stjórnað hafa Málmey í fjöldamörg ár, kalla ríkisstjórn Svíþjóðar rasista fyrir að hafa gert sérstöðu utanlandsfæddra á atvinnumarkaðinum sýnilega.

Í sumum evrulöndum er atvinnuleysi ungmenna að nálgast 60%. Með sama áframhaldi deyr framtíð Evrópu. Unga fólkið mun spyrja, hvað þeir eldri hafa gert.

Unga Evrópa, fyrir peninga má segja hvað sem er. Pakka inn áróðri og fela staðreyndir á bak við tálbeitur. Komið með, það er svo gaman. Látið ykkur dreyma meðan tími gefst.

Í Aþenu búa þrjár kynslóðir í lítilli íbúð og lifa á ellilífeyri ömmu gömlu. 3000 Grikkir, margir ungir, hafa svipt sig lífinu.

Innihaldið í pakkanum á eftir að versna.

Stokkhólmi 29. maí 2012,

Gústaf Adolf Skúlason.

Það sem fólki dettur í hug! (ástæður til að tapa sjálfstæði)

Ýmsar hlálegar röksemdir fyrir því, að sumir vilja "ganga í Evrópusambandið", er að finna í blaðinu Unga Evrópa (þau meina: Evrópusamband!). Hér er t.d. svar Daða Rafnssonar, sem er þó ekkert verra en hvert annað þar:

• Hver er helsta ástæðan fyrir því að þú viljir ganga í Evrópusambandið?
• Helsta ástæðan fyrir því að ég vil sjá Ísland eiga aðild að Evrópusambandinu er sú að þar eru þjóðir Evrópu að vinna saman að sínum markmiðum í stað þess að vinna gegn hverri annarri [= hver gegn annarri]. Þetta stuðlar að velsæld, friði og öryggi. Með því að standa utan þessarar samvinnu óttast ég að íslensk þjóð sé að taka sér stöðu sem annars flokks Evrópubúar, með lítil völd og hverfandi áhrif á atburði sem varða eigin hagsmuni.

Eru Íslendingar að "vinna gegn" einhverri annarri þjóð? Fjarri fer því. Og þó að brezk og hollenzk stjórnvöld hafi unnið gegn okkur í Icesave-málinu og geri enn, auk makríl-málanna, er það engin ástæða til að ganga í eina flatsæng með þeim í sambandsríki, þar sem Hollendingar hefðu 55 sinnum meira atkvæðavægi (3,3%) heldur en við (0,06%) í bæði leiðtogaráði og ráðherraráði Evrópusambandsins og Bretar hefðu 205,5 sinnum meira atkvæðavægi en við (12,33%). - Og svo orkar hitt mjög tvímælis, hvort þjóðir Evrópu séu í reynd að vinna saman nú um stundir, og gætu þau mál þó farið á enn verri veg. Og það stuðlar sízt að velsæld, friði og öryggi, nema síður sé.

 

Daði þessi notar það gegn okkur, að ráðamenn hér skrifuðu upp á EES-samninginn, og vill þess vegna "aukna þátttöku" í Evrópusambandinu til að "vera þjóð meðal þjóða í okkar heimshluta". En vægi okkar yrði þar hverfandi lítið (já, bókstaflega hverfandi, gæti t.d. hrokkið úr 0,06% í 0,04%). Þar að auki myndu öll sjávarútvegsmálin o.fl. mál fara undir löggjafar- og valdsvið Evrópusambandsins við "inngöngu" í það. Og af hverju ættum við frekar en Svisslendingar eða Norðmenn að fara inn í valdsækinn stórveldisbræðing margra fyrrverandi nýlenduríkja? Og vorum við ekki þjóð meðal þjóða í Eurovision? Erum við það ekki á ótal sviðum, þegar að er gáð? Er eitthvað sem knýr okkur til að fela öðrum fullveldi okkar?

   

Annað dæmi úr viðtalinu: 

• Hvers vegna ætti ungt fólk að vilja ganga í ESB?
• Ungt fólk vill hafa velsæld, vinnu og öryggi næstu sextíu til áttatíu árin á meðan það lifir sínu lífi og lengur fyrir börnin sín. Heimurinn í dag er ekki heimurinn sem foreldrar okkar ólust upp í og heimurinn sem börnin okkar munu búa í verður ólíkur þeim sem við þekkjum í dag.

Þvílík vantrú á þróunargetu eigin lands og nánast ofsatrú á þróunargetu gömlu Evrópu!! Veit Daði ekki, að bara vegna fárra fæðinga þar undanfarna áratugi lendir álfan í nýjum hremmingum aldursmisskiptingar upp úr 2030, í ofanálag við allan óstöðugleikann?

Já, þessi vin stöðugleikans, sem átti að heita, er nú orðin suðupottur óstöðugleikans og evrusvæðið raunar hættu-fenjasvæði fyrir ekki bara Evrópu, heldur alla jarðkringluna!

Það er ekki að furða, að hvatvísir og bláeygir leiti í slíkt sæluríki!

Jón Valur Jensson.

Meirihluti alþingismanna kaus þvert gegn eindregnum þjóðarvilja 24. maí 2012

Athyglisverðar þessar skoðanakannanir 365 fjölmiðla síðustu daga! Hve margir vildu að tillaga Vigdísar Hauksdóttur yrði samþykkt? Nærri því jafnstór meirihluti og í "Icesave 3"! Hve margir vilja hætta ESB-viðræðum? Yfirgnæfandi meirihluti! Hér er þetta hvort tveggja nánar:

(Heimild: http://bylgjan.visir.is/kannanir/)

Þeir eru tvöfalt fleiri sem vilja hætta viðræðum en hinir sem vilja halda þeim áfram!

Og svo var það könnun Fréttablaðsins ESB-sinnaða, birt í gær. Á að halda þjóðaratkvæðagreiðslu á næstunni til að ákveða hvort halda eigi aðildarviðræðum við Evrópusambandið áfram? Já sögðu 57,9%, nei 42,1%.

Þeim er ekki alveg alls varnað á 365 fjölmiðlum að birta þó þessar staðreyndir!

Með ákvörðun sinni sl. fimmtudag, 24. maí, hefur meirihluti alþingismanna augljóslega gengið þvert gegn eindregnum vilja landsmanna. Hið sama gerðist raunar, þegar stofnað var til þessa óhæfuverks í júlí 2009. Í maí–júní það sama ár, þegar þingsályktunartillaga lá fyrir Alþingi um að sækja um "aðild" að ESB, var gerð Capacent-Gallup-könnun um afstöðu almennings og spurt: "Hversu miklu eða litlu máli finnst þér skipta að fram fari þjóðaratkvæðagreiðsla um hvort Ísland eigi að sækja um aðild að Evrópusambandinu?" Þá reyndust heil 61,1% svara: "Mjög miklu máli", en 15,2%: "Frekar miklu máli" (alls 76,3%), en 4,9% sögðu: "Frekar litlu máli" og 13% "mjög litlu máli" (alls 17,9%); en "hvorki né" sögðu 5,8%. (Heimild hér.)

Gegn þessum almenna vilja gekk Alþingi árið 2009 (raunar með múlbundnum vinstri grænum þingmönnum, þvert gegn þeirra eigin yfirlýstum vilja). Það sama gerðist nú, eins og ljóst er af báðum þeim könnunum nýliðinnar viku, sem hér var sagt frá.

Það er því sama, hvernig þingmenn og óbreyttir fylgismenn Samfylkingarinnar hælast um vegna niðurstöðunnar 24. maí og umsnúa staðreyndum -- sannleikurinn er kominn í ljós og hverfur ekki, meðan Íslendingar hafa augun opin.  

Gleðilegan hvítasunnudag! 

Jón Valur Jensson. 

Grænir eru vesalingar, sem gera aðlögunarferli Íslands að ESB mögulegt

Vesælum grænum, sem enn taka þingstólinn fram yfir hagsmuni þjóðarinnar, verður sífellt meiri fótaskortur á tungunni til að útskýra fyrir kjósendum, að þeir séu ekki sá aðili, sem gerir aðlögunarferli Íslands að ESB mögulegt. Án stuðnings VG við Samfylkinguna væri aðildarferli Íslands að ESB sjálfhætt.

Rök innanríkisráðherrans um að nauðsynlegt hafi verið að segja nei við tillögu Vigdísar Hauksdóttur um þjóðaratkvæði um aðlögunarferlið, vegna þess að brýn nauðsyn sé á að fá fljótt þjóðaratkvæði um aðlögunarferlið, minnir mig á áfengissjúklinginn, sem fékk sér í glas vegna þess, að það væri svo mikilvægt að hætta að drekka. 

Er kjósendum Vinstri grænna skemmt? Kjósendur munu refsa VG í næstu kosningum og Samstaða tekur broddinn af þeim atkvæðum.

Gamall sannleikur í viðskiptum: Ef þú afgreiðir ekki það sem þú hefur lofað þarft þú að greiða tólfföldu verði til baka til að endurvinna viðskiptatraustið.

Ég vona, að morgunbænin hjálpi.

Hér fyrir neðan er bréf mitt til Ögmundar Jónassonar á heimasíðu hans: 

LEIKUR TVEIMUR SKJÖLDUM

Sæll Ögmundur.

Hvernig líður þér í hlutverki stjórnmálamannsins, sem leikur tveimur skjöldum? 

"Það hefur aldrei verið vitlausara en nú að ganga í Evrópusambandið." 

Og: 

"Ég segi nei við að þjóðin megi fái að greiða atkvæði um aðildarferli ríkisstjórnarinnar að Evrópusambandinu." 

Til þess að komast úr þeim pólitíska skækjudal, sem þú ert búinn að koma þér í, verður þú að endurgreiða kjósendum þínum tólffalt högg á upplogið og uppáþvingað ESB-aðildarferli krataklíkunnar. Hér er smáhjálp. Morgunbæn: 

Góði Guð. Hjálpa þú mér í dag að verða betri maður til að framkvæma heit mitt að stöðva aðlögunarferli Íslands í ESB. Hjálpa þú mér að skilja kjósendur mína, svo ég valdi þeim ekki vonbrigðum og sársauka í einfeldni minni, að halda að ráðherrastóllin geri mig æðri öðrum.

Með kærri kveðju,
því lengi má manninn reyna. 
Gústaf Adolf Skúlason.

ESB-viðræðurnar á fulla ferð

"Stríðsaðgerð af hálfu ESB" (sagði hver?!)

• "Þessa dagana er verið að dæma nokkra skipstjóra frá Hjaltlandseyjum í hæstarétti Skotlands í gífurlegar fjársektir fyrir að landa makríl og síld framhjá vigt. Slíkt framferði er álíka ábyrgt og að fleygja fiski í sjóinn í ótrúlegum mæli eins og hin sameiginlega fiskveiðistefna ESB hvetur til. Nú boðar ESB viðskiptahindranir gagnvart Færeyingum og Íslandi, sem standast hvorki samþykktir EES-samningsins né Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar WTO. ESB og Noregur leggjast auk þess svo lágt að neita að endurnýja gagnkvæma fiskveiðisamninga við Færeyinga vegna þessara deilna. Stórmannlega að verki staðið."

Þannig skrifar Hjörtur Gíslason, ritstjóri Útvegsblaðsins, í 5. tölublað þessa 13. árgangs þess (maí 2012), og heldur áfram:

• Steingrímur J.Sigfússon, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, lýsir þessum aðferðum í viðtali við Útvegsblaðið sem stríðsaðgerð af hálfu ESB og slíkt verði ekki látið viðgangast. Vonandi stendur Steingrímur við stóru orðin. Íslendingar eiga ekkert erindi inn í ríkjasamband, sem hefur áratugum saman klúðrað fiskveiðistjórnun sinni með svo eftirminnilegum hætti að varla finnst fiskistofn innan lögsögu þess, sem ekki er ofveiddur eða í útrýmingarhættu og slíkt framferði að auki ríkisstyrkt. Ríkjasamband sem áratugum saman keypti sér veiðiheimildir innan lögsögu annarra þjóða eins og Marokkó og launaði greiðann með rányrkju. Ríkjasamband sem stundaði rányrkju á Miklabanka við Nýfundnaland, sem meðal annars leiddi til hruns eins stærsta þorskstofns veraldar og veiðibanns 1992. Þorskstofninn þar er enn í rúst.

Já, ekki er það fagurt og sízt nein hvatning til okkar að feta þessa slóð: að leyfa Evrópusambandinu og ríkjunum þar að fá hér úrslitavald yfir sjávarauðlind okkar, og eðlileg er þessi ályktun leiðarhöfundarins Hjartar Gíslasonar:

• Afstaða ESB í makríldeilunni gegn Íslandi og Færeyjum staðfestir yfirgang og ábyrgðarleysi ESB í fiskveiðum. Vonandi verða það fleiri í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur en Steingrímur sem sjá hverju við eigum von á með inngöngu í ESB og gera meira en að spyrna við fótum. Segja hingað og ekki lengra. Að selja sjálfstæði sitt ríkjasambandi sem kann ekki fótum sínum forráð, kann ekki góðri lukku að stýra.

Sjá hér fyrri grein um þetta mál: Hingað og ekki lengra, Evrópusamband! Menn ættu að fylgjast vel með greinum í Útvegsblaðinu, það er vandað blað, 48 bls. að þessu sinni og er "dreift til allra áskrifenda Morgunblaðsins, útgerða, þjónustuaðila í sjávarútvegi og fiskvinnslustöðva - átta sinnum á ári" og er jafnframt hér á netinu! (Bændablaðið er líka á netinu.)

Allt er þetta hið merkilegasta mál, en eins og í tilfelli Ögmundar Jónassonar er undarlegt að bera orð ráðherrans um Evrópusambandið saman við gerðir þeirra beggja, þegar þeir greiddu atkvæði gegn tillögu Vigdísar Hauksdóttur á Alþingi nú í vikunni. Geta menn lengi furðað sig á vitsmunalegri akróbatík þessara ráðamanna okkar og þeim mun fremur sem þeir hafa talað hart gegn ESB.

En er þetta í alvöru rétt -- menn þurfa kannski að klípa sig í lærið, til að vera vissir um að þá sé ekki að dreyma -- talaði Steingrímur með þeim hætti, sem lýst var í leiðaraskrifum Útvegsblaðsins? -- Jú, heldur betur, lesið þau ummæli hans hér:

"Það er algjörlega fráleitt annað en að horfast í augu við það að makríllinn veiðist nú og dvelur hér innan lögsögunnar í marga mánuði á hverju ári og í miklu magni. Hann er hér á fóðrum hjá okkur, étur út úr okkar lífríki gríðarlegt magn. Hann þyngist kannski um 600.000 til 700.000 tonn meðan hann er hér „á beit“. Ég tel því að sú hlutdeild, sem við höfum verið að krefjast, sé fullkomlega réttmæt. Það er ennfremur ósanngjarnt að benda bara á okkur og Færeyinga og segja að við séum vandamálið. Hin ríkin verða líka að horfast í augu við sína ábyrgð í þessum efnum,“ segir Steingrímur J. Sigfússon, sjávarútvegsráðherra.

Það er líka mjög hvimleitt að vera að beita þeim aðgerðum sem ESB hótar. Ég tala nú ekki um ef þær fara út fyrir lög og reglur, út fyrir alþjóðlega samninga Alþjóða-viðskiptastofnunarinnar, EES-samninginn og fleira. Þá er það bara stríðsaðgerð af hálfu EEB í okkar garð að ætla að þvinga okkur til uppgjafar með slíkum aðferðum. Það munum við ekki láta bjóða okkur. Ég kann því líka mjög illa að því er oftast hnýtt með að við séum óábyrg og sýnum engan samningsvilja og verið að reyna að klína þeim stimpli á okkur, sem Íslendingar eiga ekki skilið. Við höfum oft staðið hart á okkar málum og varið okkar hagsmuni á sviði sjávarútvegsmála og landhelgismála og höfum ætíð haft góðan málstað í þessum efnum, enda byggist tilvera okkar á því nýta auðlindir hafsins á ábyrgan og sjálfbæran hátt. við erum ein af ábyrgustu þjóðum heims í þessum efnum.

Að fá slíkar einkunnir frá aðilum sem sjálfir henda fiski í sjóinn í gríðarlegum mæli og banna meira að segja að komið sé með hann að landi, finnst mér dálítið skrítið. Evrópusambandið ætti kannski að huga að sínum brottkastreglum og öðru slíku áður en það fer að skammast út í Íslendinga, segja að þeir séu óábyrgir í sínum fiskveiðimálum." {Feitletrun jvj; viðtalið er raunar forsíðugrein Útvegsblaðsins undir fyrirsögninni "Stríðsaðgerð af hálfu ESB".]

Slík voru orð hans, harla einörð að sjá og vel rökstudd, og menn horfa svo í forundran á þennan sama ráðherra, sem vildi ekki gefa þjóð sinni kost á því að taka undir þetta mat hans né að ráða einu né neinu til að stöðva hina þunghlöðnu "Evrópu[sambands]hraðlest Samfylkingarinnar með því að segja NEI við áframhaldi umsóknarinnar í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Jón Valur Jensson.

Hingað og ekki lengra, Evrópusamband!

Stjórnvöld reyna nú að beita sér gegn ofveiði Rússa á karfa. Annar vandi er þó stærri.

• Fyrir liggur að makríllinn kemur hingað á beit á hverju sumri og étur meira en milljón tonn út úr lífríkinu til að fita sig um fleiri hundruð þúsund tonn. Til þessara staðreynda vilja hvorki Norðmenn né Evrópusambandið taka tillit. Að þeirra mati eigum við ekkert tilkall til þess að veiða þennan fisk. Hlutverk okkar sé einungis að fita hann fyrir þá sjálfa. Þeir kalla veiðar okkar óábyrgar en á undanförnum áratugum hafa þessar þjóðir veitt þennan fisk í sameiningu langt umfram tillögur Alþjóðahafrannsóknaráðsins.

Þannig skrifar Hjörtur Gíslason, ritstjóri Útvegsblaðsins, í 5. tölublað þessa 13. árgangs þess (maí 2012), þ.e. í leiðaranum Hingað og ekki lengra. Þetta ritar hann í tilefni þess, að "makríldeilan stendur nú sem hæst, þegar styttist í að veiðar okkar á þessum verðmæta fiski eru að hefjast."

Já, nú stendur í raun sem hæst mjög alvarleg milliríkjadeila okkar við það sama Evrópusamband, sem eys hér á sama tíma af hundraða milljóna sjóðum sínum til "kynningar" og áróðurs til að fá Ísland inn í ríkjasambandið (engin furða, þegar efnahagslögsaga okkar er í raun rúmlega áttfalt stærri en landið eitt). Já, þessi óleysta deila og þessi áþján af hálfu ESB stendur enn yfir, þegar fulltrúar Evrópusambandsins eru farnir að birtast hér á fundum og í fjölmiðlum til að gylla fyrir okkur "kostina" við að "ganga í" stórveldið!

Við skulum ekki gleyma því, að eitt af því, sem ESB-sinnar hamra á sem "reglu" í ríkjasambandinu, er "hlutfallslegur stöðugleiki". En þar undanskilur Evrópusambandið svo sannarlega hvalveiðar, selveiðar og hákarlaveiðar, rétt eins og tófu- og svartfuglaveiðar! Það gefur engin "fyrirheit" um veiðar á neinu af þessu, a.m.k. ekki á sjávarspendýrunum.

Það er alfarið rangt að treysta og reiða sig á "regluna um hlutfallslegan stöðugleika", því að hún er í 1. lagi forgengileg, í 2. lagi forgengileg og í 3. lagi forgengileg -- fýkur út í buskann, þegar henni verður stórlega breytt eða skóflað út, eins og rætt hefur verið í Brussel, enda er hún í 1. lagi ekki partur af sáttmálum ESB, og í 2. lagi er hún í verulegu ósamræmi við grundvallarregluna sem gildir þar um jafnan aðgang allra ESB-þjóðanna að fiskveiðiauðlindum landanna.

En skoðum þó möguleikann á því, að "reglunni" yrði komið hér á við inntöku/innlimun Íslands í ESB, t.d. á næsta ári. Þá gætum við nánast gleymt makrílveiðum okkar, sem skiluðu okkur 24 milljörðum króna í þjóðarbúið árið 2011. "Reglan" sú arna byggir nefnilega veiðirétt á veiðireynslu. Þar fengi ESB einmitt tangarstað á okkur: gæti vísað til eigin veiðireynslu á liðnum árum gegn okkar litlu reynslu. Veiðireynslutímabilið geta þeir stillt af eftir eigin höfði (eða höfðum háværra þrýstilanda fremur en -hópa innan ESB), enda er það hvort sem er misjafnt eftir tegunum og svæðum. Þó að mestallur makríll færðist hingað, gæfi það okkur þá engan yfirburðarétt, hvað þá einkarétt, á að veiða hann, þ.e.a.s. ef við værum í ESB, heldur fengju Skotar, Írar og aðrir að ganga í hann hér í stórum stíl í takt við veiðireynslu sína á liðnum árum. Fiskveiðistjórnunin væri auk heldur ekki hjá Hafró -- nei, vinir, hún yrði í Brussel.

Eftir að hafa leikið okkur grátt í þessum efnum gæti svo ESB afnumið "regluna um hlutfallslegan stöðugleika" um 5 til 10 árum seinna, eins og tillögur voru um í grænbók þess sjálfs fyrir um fjórum árum, og þá gætu skip ESB-ríkja vaðið hér um alla landhelgina að ausa upp öllum fisktegundum milli 12 og 200 mílna (nema í tilfelli svæðalokana ... að fyrirlagi ESB!).

En meira af þessu makrílmáli hér í framhaldsgrein: "Stríðsaðgerð af hálfu ESB" (sagði hver?!).

Jón Valur Jensson. 

Athugasemdir við Rússa

Staðfestingin komin!

• Með því að fella tillögu Vigdísar Hauksdóttur um að spyrja þjóðina hvort halda ætti ferlinu áfram staðfesta þingmennirnir að ESB-umsóknin er ekki í umboði íslensku þjóðarinnar.

Frábærlega vel athugað. Margir afburðagóðir pistlar hafa birzt á Vinstrivaktinni gegn ESB, þar sem Ragnar Arnalds hefur einkum verið ötull við sín málefnalegu skrif. Lítið á þennan pistil: Haldreipi ESB-umsóknarinnar farið.

JVJ. 

ESB-flokkarnir á Alþingi eru þrír - og allir andvígir þjóðarvaldi yfir því hvort ráðamenn fái að halda áfram ESB-umsókn eða hún verði dregin til baka - Hræsni Þórs augljós

Tillaga Vigdísar Hauksdóttur um að þjóðin verði spurð í haust, hvort draga eigi til baka Evrópusambands-umsóknina, var felld í dag með 34 atkvæðum gegn 25; fjórir voru fjarverandi.

Ógæfa þessarar þjóðar eftir kosningarnar 2009 er sú að hún ræður engu um sín mestu málefni ... nema með víðtæku, tíma- og orkufreku átaki eins og birtist í undirskriftasöfnun InDefence-hópsins og seinna Samstöðu þjóðar gegn Icesave (kjósum.is) og í þjóðaratkvæðagreiðslunum tveimur um Icesave-málið.

ALLAN TÍMANN FRÁ UMSÓKNINNI HEFUR ÞJÓÐIN VERIÐ ANDVÍG ÞVÍ AÐ GANGA Í EVRÓPUSAMBANDIÐ, samkvæmt hverri einustu skoðanakönnun.*

Nú hefur stjórnarmeirihlutinn (sem nýtur um 31-33% stuðnings í nýjustu skoðanakönnunum), með fullum stuðningi Hreyfingarinnar, þrátt fyrir allt hjal hennar um þjóðaratkvæðagreiðslur, tekið algera afstöðu gegn því að fólkið í landinu fái að úrskurða um það, hvort áfram skuli haldið í umsóknarferlinu eða umsóknin dregin til baka.

Upphrópunin "Hræsni!" heyrðist í þingsalnum, þegar einn þingmaður var að gera grein fyrir atkvæði sínu. Sá var Þór Saari, leiðtogi Hreyfingarinnar. Ástæðan var augljós þeim, sem fylgzt hafa með umræðum á Alþingi. Þór Saari sagði þar í ræðustól, að ekki ætti að "blanda saman óskyldum málum" í þjóðaratkvæðagreiðslunni í haust (þ.e. stjórnarskrár-umturnunarmálinu annars vegar og ESB-umsókn vinstri flokkanna hins vegar). En sjálfur hafði þessi sami Þór barizt fyrir því, að tveimur óskyldum málum yrði slengt saman í júlímánuði: forsetakosningunni og stjórnarskrármálinu! Hræsni hans með ofangreindum orðum sínum er því augljós, en svona rakalausar eru samt hans forsendur fyrir því að hafna valdi almennings í þessu máli!

Það voru orð að sönnu hjá Einar K. Guðfinnssyni alþm., þegar hann gerði grein fyrir atkvæði sinu, að tala um "ESB-flokkana á Alþingi" og tiltók þrjá flokka: Samfylkingu, Vinstri græna og Hreyfinguna.

Því má spá hér, að þetta verði uppreisnarefni í grasrót Vinstri grænna og upphafið að endalokum Hreyfingarinnar. Við þetta ber þó að bæta, að Guðfríður Lilja Grétarsdóttir, fyrrum þingflokksformaður VG, greiddi atkvæði með tillögu Vigdísar, og ennfemur Jón Bjarnason, fyrrv. ráðherra. Heiður sé þeim að standa með sannfæringu sinni og eigin kjósendum.

Eitt enn: Tveir þingmenn: Siv Friðleifsdóttir og Skúli Helgason, héldu því fram, að "forsendurbrestur [hefði] ekki orðið" í þessu máli, frá því að sótt var um ESB-inngöngu árið 2009, og réttlættu með því mótatkvæði sín gegn tillögu Vigdísar. Það var amalegt, að engir þingmenn tóku beinlínis á þessum fáfengilegu rökum þeirra. Hér eru nefnilega dæmi sem sýna jafnvel ýmsum ESB-hlynntum greinilega breyttar og brostnar forsendur fyrir umsókn:

• Makrílstríð ESB gegn Íslandi, með hótunum um viðskiptabann!
• Aðgerðir ESB gegn Íslandi í Icesave-málinu (sjá aðra grein hér í dag).
• "Umræðuferlið" reyndist rangmæli; engar samningaviðræður fóru fram í tvö ár, en aðlögunarferli hófst og stendur enn yfir. Þarna virðist því hafa verið logið að þingi og þjóð strax í upphafi, en ekkert tillit tekið til þeirra, sem gagnrýnt hafa þetta -- þvert á móti var helzta gagnrýnandanum kastað út úr ríkisstjórninni, Jóni Bjarnasyni, og því fagnaði ESB-þingið í sérstakri ályktun!
• Ekki var talað um það í upphafi, þegar Siv og Skúli kusu með ESB-umsókn, að Evrópusambandið fengi að eyða hér hundruðum milljóna króna í áróður, m.a. í formi rangnefndrar "Evrópustofu".** Þessi óeðilegu áhrif stórveldisins, sem stjórnarþingmenn sætta sig vel við, eru vitaskuld ógnun við lýðræðislegt vald og aðstöðu almennings til að að skoða málið í ljósi upplýsinga án tengsla við fjárhagslegt ofurvald.
• Fulltrúar Evrópusambandsins hafa ítrekað hlutazt til um íslenzk málefni með ólöglegum hætti, "stækkunarstjórinn" Olli Rehn, sendiherrann Timo Summa og einnig sendiherra voldugasta ríkisins innan ESB: Þýzkalands.
• Evrópusambandið sjálft hefur tekið miklum breytingum frá 2009, er nú enn síðri valkostur fyrir okkur, er sjálft í stórkostlegum efnahags- og skuldamála-vandræðum, umfram allt á evrusvæðinu, sem hafði verið helzta gulrótin fyrir ýmsa hér á landi: að "fá" evruna.
• Jafnframt þessu er komin upp mjög sterk hreyfing meðal ráðamanna Evrópusambandsins og stærstu ríkjanna þar að efla miðstjórnarvald þess, gefa því meiri valdheimildir um sjálf fjárlög meðlimaríkjanna o.fl. fjárhagsmál, að taka af ríkjunum veigamikinn hlut af fullveldisrétti þeirra og auka samlögunarferlið.

Er það svo í alvöru, að Siv Friðleifsdóttir hafi verið fyrir fram sátt við alla þessa hluti, sem komið hafa á daginn? Er hún kannski reiðubúin að láta þjóð sína taka við enn meiri smánun, lítillækkun og yfirgangi af hálfu Brusselvaldsins?

* Í öllum 13 (10) skoðanakönnunum eftir umsóknina, frá 4.8. 2009 og áfram, þar sem spurt hefur verið, hvort menn vilji, að Ísland gangi í Esb., hefur svarið verið eindregið NEI! - NEI gegn JÁI hefur verið í þessum hlutföllum (óákveðnir ekki taldir með), í tímaröð frá 4. ágúst 2009 til 27. apríl 2012: 48,5%/34,7% --- 50,2/32,7 --- 61,5/38,5 --- 54/29 (könnun á vegum Hásk. í Bifröst) --- 55,9/33,3 --- 60,0/24,4 --- 69,4/30,5 --- 60/26 --- 50,5/31,4 --- 61,1/38,9 --- 55,7/30 --- 50,1/37,3 --- 64,5/35,5 --- 63/37 --- 67,4/32,6 --- 66/34.

** Evrópusambandið er aðeins 42,5% af Evrópu (43% með Króatíu). 

Jón Valur Jensson.

Tillaga Vigdísar felld

Látið er skína í æðsta vald þjóðar um stærstu mál, en þjóðin snuðuð um valdið!

Að þjóðin "fái" að svara 5 handvöldum spurningum Esb-sinna í ríkisstjórn og þingnefnd, en leyfa henni EKKI að hafna þar fullveldisframsalsákvæði í 111. grein stjórnarskrár-draga umboðsvana stjórnlagaráðs, jafngildir því EKKI að gefa þjóðinni æðsta vald um nýja stjórnarskrá, heldur virðist þetta form á málinu skollaleikur einber -- sýnd veiði, en ekki gefin um þjóðarvald í æðstu málum. Þar að auki er atvæðagreiðslan einungis sögð ráðgefandi.

Frumvarp, sem inniheldur ákvæði (í bland með hlálegum áróðurshljómi) frá Evrópusambands-sinnum í stjórnlagaráði um tiltölulega auðvelt og hraðvirkt fullveldisframsal, ætti að draga til baka og vanda betur alla vinnu að endurskoðun stjórnarskrár í framhaldinu.

Jón Valur Jensson. 

Umræðu um þjóðaratkvæði frestað