Brugðumst við forseta Íslands? (Með viðaukum)

Herra Ólaf­ur gefur ekki kost á sér til end­ur­kjörs. Hann segir umsókn um aðild að ESB og  áform um grund­vallar­breyt­ingar á fullveldinu "hafa verið lögð til hliðar," en ÓVISSA ríkir einmitt um þessi atriði bæði! Evrópu­sambandið hefur þver­skallazt við að taka mark á bréfi Gunnars Braga utan­ríkis­ráðherra um að umsóknin sé dregin til baka, og hefur oft verið verðuglega gert gys að þeirri klaufalegu, illa frágengnu aðgerð ráðherrans, nú síðast í áramótaskaupi í gær.

Viljaleysi eða heigulsskapur stjórnarflokkanna við að standa við sínar stefnu­skrár um að segja þessari umsókn formlega upp, sem bezt er gert í Alþingi, eltir enn þessa ríkisstjórn á röndum, og hennar er samábyrgðin á því, að for­ingjar stjórnar­andstöð­unnar hafa lýst því yfir, að þeir telji umsóknina enn í gangi og að þeir geti bara haldið áfram með hana, þar sem frá var horfið, ef þeir komist aftur að völdum!

Raunar er það svo við frekari umhugsun þessara mála, að jafnvel virðist sem þetta kunni að hafa verið skipulagt sem leikflétta af ESB-hlynntra ráðherra hálfu: að reyna að kljúfa raðir fullveldis­sinna, sem sumir a.m.k. myndu falla fyrir leið Gunnars Braga ("bænarskrá" hans, eins og sumir hafa kallað upp­sagnarbréfið), enda fór það svo, að sumir ESB-andstæðingar fögnuðu þeirri aðgerð hans sem réttri og fullgildri og að hún losaði okkur við ESB fyrir fullt og allt, en aðrir fullveldissinnar sáu hins vegar í hendi sér, að þetta dugði ekki til og héldu áfram (þ.m.t. á þessum vef) að krefjast þess, að staðið yrði við að láta Alþingi segja upp Össurar­umsókninni, sem með refslegum brögðum Össurar og ósvífnum svikum Stein­gríms J. & Co. var laumað þarna í gegn árið 2009. En málið er sem sé enn í þessum afleita farvegi núverandi utanríkis­ráð­herra eða þeirra, sem véluðu hér um og gætu jafnvel staðið nær Brussel en Stjórnarráðinu.

Svo er ítrekað verið að reyna að skjóta inn í stjórnarskrána ákvæði um heimild til framsals ríkisvalds, en sá er draumur ESB-yfirráða-hlynntra manna eins og Þorvaldar Gylfasonar, Ragnheiðar Ríkharðsdóttur, Benedikts Jóhannessonar, Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur, Össurar Skarphéðinssonar, Árna Páls Árna­sonar, Jóns Gnarr, Þóru Arnórsdóttur og trúlega Steingríms J. Sigfússonar, Svandísar Svavarsdóttur, Katrínar Jakobsdóttur, "Bjartrar framtíðar" og Pírata. Ekkert af þessu fólki er vert þess að treysta fyrir fullveldi Íslands.

Ákvæði um þessa framsals-heimild á fullveldis­réttindum er að veltast fyrir starf­andi stjórnar­skrár­nefnd, en ekki náðst full sam­staða í nefndinni um fyrir­liggjandi tillögur um stjórnar­skrár­breytingar, en einmitt í þessu máli er tillagan allt of lík tillögu hins ólög­mæta "stjórn­laga­ráðs" í 111. grein þess, tillögu sem gert hefði ESB-sinnum fært að hefja sókn í málinu, hvenær sem þeir sæju til þess bezt veðurútlit, en jafnframt bundið svo um hnútana (eins og í 67. grein tillagna "stjórn­laga­ráðs") að þjóðinni yrði meinað að krefjast þjóðar­atkvæða­greiðslu um úrsögn úr Evrópu­samband­inu með jafn-auðveldum og fljótvirkum hætti.

Forsetinn hefði þurft mest á því að halda, að menn styddu hann almennt í því á virkan hátt að bjóða sig aftur fram, meðan þessi mál bæði eru í raun hangandi í lausu lofti.

Það er lítil huggun í því, sem forsetinn orðar svo, að "allir flokkar á Alþingi heita því nú, að aldrei verði aftur lagt í slíka vegferð, nema þjóðin heimili það fyrst í sérstakri atkvæða­greiðslu." Stefnu­yfirlýsingar landsfunda Sjálfstæðis­flokks og Fram­sóknar­flokks vorið 2013 gengu EKKI út á slíka þjóðar­atkvæða­greiðslu áður en umsóknin yrði formlega dregin til baka, heldur út á hitt, að ef síðar meir kæmi upp tillaga um að sækja aftur um, skyldi hún borin upp í þjóðar­atkvæða­greiðslu, áður en Alþingi afgreiddi hana. En um þetta mál hafa margir, ekki sízt fjömiðlamenn á 365 miðlum og Rúv, reynt að villa um fyrir þjóðinni og herja um leið á þau heil­brigðu öfl í stjórnar­flokkunum, sem vildu afgreiða málið sem fyrst á Alþingi eftir kosningarnar 2013.

Jón Valur Jensson.

Býður sig ekki fram til endurkjörs

Brussel verður innan 20 ára að meirihluta múslimsk borg með sterkum áhrifum sjaríalaga

Staðreynd um höfuðvígi ESB! Straumur flóttamanna eykur líkurnar, en þarf ekki til, svo mikil er tímgun múslima í Belgíu. CBN News lýsa ástandi og horfum. Í Brussel eru múslimar stærsta trúfélagið, í Antwerpen eru þeir færri, en eru þó með 40% barna í skólum þar.

Í þættinum ískyggilega er rætt við ímam, Abu Imram (leiðtoga hinna róttæku samtaka "Sjaría fyrir Belgíu") sem telur með öðrum, að 2030 verði múslimar jafnvel komnir í meirihluta í Belgíu. Ungur fræðimaður þar, belgískur, Sam van Rooy, er mjög svartsýnn á útlitið og hyggur æ fleiri Belga munu flytjast frá Brussel, og það eigi bara eftir að flýta fyrir þessari þróun - eða öfugþróun.

Ímaminn, sem rætt er við í þættinum, lítur á "lýðræðissinnaða múslima" sem sjálfsmótsögn á borð við "kristinn Gyðing" eða "múslima sem er Gyðingatrúar". Hann og félagar hans boða sjaríalög, ráðast með orðum og truflunum á hægfara múslima og eru sigurvissir um framtíðina, þetta sé bara spurning um tíma. Ímaminn storkar hinum kristnu: þeir geti ekki snúið við þessari þróun, til þess þyrftu þeir að fá sér fjórar konur hver, en ekki kvaðst hann sjá fyrir sér, að þeir færu þá leið!

Hvort eða hvernig þessi fólksfjöldaþróun muni hafa áhrif á miðstöð stjórnvalda í Evrópusambandinu verður framtíðin að skera úr um, en í Brussel eru flestar skrifstofurnar og stofnanirnar og m.a. fundarstaðir framkvæmdastjórnarinnar (e.k. ríkisstjórnar ESB, með stjórnvaldið), ráðherraráðsins volduga (hefur löggjafarvald) og að hluta ESB-þingsins, sem einnig starfar í Strassborg.

Verði ESB áfram með miðstöð sína þarna, munu múslimar bætast sterkt inn í hina fjölmennu þrýstihópa sem vinna að sínum málum gagnvart ESB í Brussel, og þá gætu múslimar náð þar auknum áhrifum, ekki hvað sízt ef Tyrkland bætist í hóp meðlimaríkja og verður fljótt það fjölmennasta.

Eins er hægt að sjá fyrir sér, að Evópusambandið neyðist til að flytja höfuð­stöðvar sínar til Berlínar, þar sem valdamiðja sambandsins er nú þegar í veigamiklum atriðum stefnumótunar.

Hér fyrir neðan er tengill (smellið!) á mjög efnismikla og að mörgu leyti átakanlega grein Guðrúnar Hálfdánardóttur, blaðamanns á Morgunblaðinu, um flóttamannavandamálið í vídd og breidd þess í Evrópu og Mið-Austurlöndum. Þar kemur m.a. fram, að Sýrland á nál. 49% af 90 prósentum þeirra flótta­manna sem komið hafa bátaleiðina yfir Miðjarðar- eða Eyjahaf, Afganistan um 21% þeirra og Írak um 8%, en 11% samanlagt koma frá Erítreu, Pakistan, Nígeríu, Sómalíu og Súdan.

Jón Valur Jensson.

„Hvað er heima?“

Galdraformúla evrunnar virkar engan veginn á Finna

Evran, sem öllu átti að breyta hér til batnaðar, var helzta beita Sam­fylkingar til að narra Íslend­inga inn í stórveldi, sem nú er í stöðnun og stórfelld vandræði fram undan. 

Þótt Finn­ar vogi sér ekki að sleppa evrunni (54% vilja halda henni, 31% vilja losa sig við hana), telja rúmlega tvöfalt fleiri þeirra, að finnskt efna­hags­líf væri í betri stöðu án evr­unn­ar, heldur en hinir sem álíta að það hefði slæm áhrif að segja skilið við hana. 

• Þetta kem­ur fram í niður­stöðum nýrr­ar skoðana­könn­un­ar fyr­ir finnska rík­is­út­varpið YLE. Sam­tals eru 44% Finna á því að efna­hag­ur Finn­lands væri í betri mál­um án evr­unn­ar en 20% telja að finnskt efna­hags­líf væri í verri stöðu utan evru­svæðis­ins. 30% segja að það myndi engu skipta. (Mbl.is)

Alveg er ljóst, að við Íslendingar höfum komizt miklu betur af eftir banka­krepp­una með okkar sjálfstæða gjaldmiðil heldur en Írar, sem með evruna á bakinu og þær tilætlanir Evrópusambandsins, að þjóðin tæki ábyrgð á bönkunum, hafa glímt mun lengur við eftirköst bankahrunsins. Hér í norðri aftur á móti gaf sveigjanleg krónan okkur vítamínsprautu til útflutningsatvinnuvega, og gengis­fallið 2008 stórlækkaði hér verðlag í alþjóða-samanburði og varð þannig öflugur hvati til þeirrar byltingar í ferðamanna­straumi sem hefur átt sér stað síðan, með stóraukningu gjaldeyris- og þjóðartekna.

Grafið hér fyrir neðan sýnir m.a., að frá því að sá fæddist, sem þetta ritar, hefur erlendum ferðamönnum fjölgað hér nánast úr núlli og uppi í eina milljón og raunar yfir 1200 þúsund á þessu ári, og ekkert lát er enn á aukningunni.

Enn má nefna, að atvinnuleysi á Írlandi er nú 8,9%, en hér á landi er það 3,5%. Í Finnlandi er atvinnuleysið 8,2% nú undir lok ársins.

Jón Valur Jensson.

Telja Finnland betur sett án evrunnar

Ætlum við að lúta því, eftir 97 ára fullveldi, að ESB taki yfir landamæri Íslands?

Segi Ísland ekki senn upp Schengen-samningnum, sem ráðamenn í ESB kalla „eins og sviss­neskan ost“ og „að hluta í dauðadái“, er líklegt að fram­kvæmda­stjórn ESB fái hér fullveldis-skerðandi inngripsvald í landa­mæra­gæzlu,*

"telji hún að eitt­hvert aðild­ar­ríkja Schengen-sam­starfs­ins sé ekki að sinna eft­ir­liti á ytri landa­mær­um svæðis­ins nægj­an­lega vel. Til þess mun landa­mæra­lög­regl­an ekki þurfa samþykki viðkom­andi ríkja og rík­in munu ekki geta komið í veg fyr­ir það. Ísland er eitt aðild­ar­ríkja Schengen-sam­starfs­ins en til­lög­urn­ar gera ráð fyr­ir að loka­orðið í þess­um efn­um verði hjá fram­kvæmda­stjórn Evr­ópu­sam­bands­ins,"

segir Hjörtur J. Guðmundsson, sem hefur tvær háskólagráður í Evrópu­fræð­um, í vandaðri grein sinni á Mbl.is í gær.

Þetta hljómar í raun sem ofurróttækar fullyrðingar, en ekkert verður þó um þær efazt, því að m.a. greindu Fin­ancial Times og Wall Street Journal frá málinu í fyrradag, og einnig var um það fjallað á frétta­vefn­um Eu­obser­ver.com í gær. Og takið eftir þessu (undirstrikun jvj):

Fram kem­ur í frétt­um blaðanna að ljóst sé að til­lög­urn­ar feli í sér veru­legt framsal á full­veldi frá Schengen-ríkj­un­um til Evr­ópu­sam­bands­ins. Hugs­an­lega það mesta inn­an sam­bands­ins síðan evr­unni var komið á lagg­irn­ar, seg­ir í Fin­ancial Times. Hin nýja lands­mæra­lög­regla kæmi í staðinn fyr­ir landa­mæra­stofn­un sam­bands­ins, Frontex.

Við ættum ekki annað eftir, þegar styttist í aldarafmæli sjálf­stæðs og fullvalda ríkis á þessu landi, en að afsala ákveðnum fullveldis­réttindum í hendur erlendu lögreglu- og stjórnvaldi!

Er það þetta, meðal annars, sem stjórnmála­menn okkar, innan og utan ríkis­stjórnar, eru að sverma fyrir, þegar þeir eru hvað eftir annað að ámálga það og undirstrika, að breyta þurfi stjórnarskránni, t.d. með því að taka upp heimild til framsals ríkisvalds?!

Við höfum orðið mjög slæma reynslu af því Íslendingar í seinni tíð, að ráða­mönnum er ekki treystandi í sumum mestu þjóðar­hagsmuna­málum. Það átti t.d. bæði við um Icesave-málið, hina ólögmætu ESB-umsókn Össurar, fleiri stjórnar­skrárbrot og hugsan­lega stærstu banka-, skulda- og gjaldeyris­mál eftir hrun ekki síður en fyrir það.

Látum þessa menn vita, að þjóðin þarfnast ekki fullveldis­framsals í hendur þessu stórvelda­bandalagi handan Atlants­ála, sem veit varla, í hvorn fótinn það á að stíga í innflytjenda­málum, hefur reist sér risa­vaxna hurðarása um öxl og er komið með eigið regluverk í ónothæft ástand, eins og vitnað var til hér í bak og fyrir.

* Það var sjálfur for­seti fram­kvæmda­stjórn­ar Evr­ópu­sam­bands­ins, Jean-Clau­de Juncker, sem sagði 25. nóv. sl. í ræðu í Evr­ópuþing­inu, að Schengen-svæðið væri „að hluta til í dauðadái,“ skv. fréttinni.

E.t.v. verður aukið við þessa færslu, er líður á daginn, því að mun meira bitastætt er í fréttargreininni sjálfri, m.a. um það tengda áform, að komið verði á fót strand­gæzlu Evr­ópu­sam­bands­ins sem sjái um landa­mæra­gæzlu á hafi úti -- smellið á tengilinn hér fyrir neðan!

Jón Valur Jensson.

Tekur ESB yfir landamæri Íslands?

Ítrekað bregzt Bjarni Bene­dikts­son þeim sem unna sjálfstæði Íslands

Þetta sannast ljóslega á viðtali Mbl.is við ofjarl hans í ESB-mál­um, Styrmi Gunnarsson.  

Rétti­lega segir hann ­til­raun BB til að verja klúður rík­is­stjórn­ar­inn­ar við aft­ur­köll­un ESB-­um­sókn­ar ekki ganga upp. Bjarni seg­ir: „Ég lít þannig á að það sé ekki í gildi um­sókn Íslands að ESB.“ En Styrmir svarar réttilega:

• „Því miður dug­ar þessi skoðun Bjarna á því ekki til, að þannig sé litið á málið í Brus­sel, eins og fyrst var sagt af sendi­herra ESB á Íslandi og síðar staðfest af stækk­un­ar­deild ESB.“

Bjarni seg­ir:

• „Ég lýsi yfir furðu á því að það skuli vera ein­hverj­um vafa und­ir­orpið af Evr­ópu­sam­bands­ins hálfu, hver staða máls­ins er. Þeir hafa fengið mjög skýr skila­boð að minnsta kosti frá þeim, sem fer fyr­ir ut­an­rík­is­stefn­unni, og for­sæt­is­ráðherra.“

Og Styrmir svarar í samræmi við sorglegar staðreyndir málsins:

• „Það ligg­ur nú fyr­ir staðfest­ing á því að þau skila­boð hafa ekki verið nægi­lega skýr, hvort sem Bjarna lík­ar bet­ur eða verr.“

Og það sem meira er: Vegna afstöðu Evrópu­sambandsins, sem er bein­tengd við afstöðu Samfylking­arinnar og annarra ESB-afla á Íslandi, þá er það borð­leggjandi, að þessir aðilar ætla sér ekki að hefja allt umsóknar­ferlið upp á nýtt, þegar þeir fá aðstöðu til, heldur að láta sem Össurarumsóknin sé enn í fullu gildi, og sú er t.d. afstaða Árna Páls Árnasonar, sbr. bænarbréf hans þess efnis til Brussel, þar sem hann segir bréf utanríkisráðherrans ekkert gildi hafa, ólíkt umsókninni árið 2009.

Á Mbl.is var þetta þarfasta viðtal (tengill neðst) vandaðs blaðamanns, Baldurs Arnarsonar, við þennan fyrrverandi ritstjóra Morgunblaðsins, annan máttar­stólpa Evrópu­vaktarinnar (sem nú er reyndar í starfshléi, en þar á vefnum er gríðarmargt gott að finna um ESB-mál, sem og á vefsíðum Styrmis og Björns Bjarnasonar, hins meginhöfundarins á Evrópuvaktinni).

Það eru orð að sönnu, þegar Styrmir ritar í pistli sínum um málið, að „það verða ekki marg­ir kjós­end­ur, sem taka mark á svona yf­ir­lýs­ing­um af hálfu nú­ver­andi stjórn­ar­flokka.“ 

Makalausast af öllu er, að landsfundarfulltrúar Sjálfstæðisflokks hafa í haust reynzt auðsveipir formanni sínum, sem svikið hefur þá í þessu máli, rétt eins og hann sveik bæði landsfund sinn og þjóðina í Icesave-málinu. Með þögninni var landsfundur 2015 að auglýsa uppgjöf sína fyrir aðgangsfrekri Samfylk­ingunni í málinu, og það er engin afsökun Bjarna eða landsfundar eða ríkis­stjórnar­innar sjálfrar, að misnotkun fjölmiðla í linnulausum ESB-hollum áróðri skelfdi svo þessa ráðherra, að þeir lyppuðust niður eins og lostnir skjótvirkri eiturör og svikust um sitt ætlunarverk.

Það er merkilegt, að atkvæði sjálfstæðissinna, sem falla á Sjálfstæðisflokk, verða til lítils eða einskis með þessum hætti. Hvenær ætlar Sjálfstæðis­flokkurinn sér að axla á ný það verkefni sitt að virða sína eigin grasrót, hinn yfirgnæfandi meirihluta flokksmanna og kjósenda hans, sem hafnar algerlega inngöngu Íslands í þetta stórveldabandalag?

Jón Valur Jensson.

Tilraun Bjarna í ESB-málinu gangi ekki upp

Sigur ESB-skeptíkera í Danmörku

Danir höfnuðu nú í þjóðaratkvæði (53,1:46,9%) sífellt ágengara ESB um valdheimildir til Brussel. Þetta er sigur fyrir Danska þjóðar­flokk­inn og sjálfstæðis-viðleitn­ina, ósigur fyrir ESB-með­virkan forsæt­isráðherrann Rasmussen.

Danir vilja með sinni ákvörðun halda undanþágu sinni frá þátttöku í samstarfi ríkja Evrópusambandsins á sviði lögreglu- og dómsmála, undanþágu sem þeir fengu fyrir rúmum tveimur áratugum, eftir að þeir höfnuðu Maastricht-sáttmálanum.

JVJ.

Danir segja nei

Fullveldishátíð

Þennan sjálfstæðisdag þjóðar­innar, 1. desember, verður Heims­sýn - hreyfing sjálf­stæðis­sinna í Evrópu­málum - með fullveldis­hátíð í Hótel Sögu, þ.e. kl. 20 í kvöld.

 

Endilega mætið, þetta eru notalega gefandi samkomur samherja í fullveldis­málum. Með í hátíðarhaldinu taka þátt félög ungra fullveldissinna: Ísafold og Herjann. Áhugasamir eru velkomnir á hátíðina og til að kynnast félögunum, störfum og stefnu samtakanna. Og eins og undibúningsnefndin segir: Heitt á könnunni og allir velkomnir!

 

Heimssýn hefur nú flutt aðsetur sitt og er skrifstofa samtakanna nú í Ármúla 6, 108 Reykjavík.

Þessum sendiherra er ekki stætt á að vera hér áfram - en um leið þarf ríkisstjórnin að taka á sig rögg!

Glöggt er athugað hjá Birni Bjarnasyni, að sendi­herr­a ESB gef­ur í skyn að Gunnar Bragi og Sigmundur Davíð séu ómerk­ing­ar, er þeir segja ESB-um­sókn­ina aft­ur­kallaða, en sendiherrann sjálfur fullyrti í Morg­un­blaðinu í gær að hugs­an­legt sé að um­sókn­in um inn­göngu í sam­bandið sé enn í fullu gildi, og þó hafa for­ystu­menn rík­is­stjórn­ar­inn­ar ít­rekað sagt að svo sé ekki.

„Þetta er ekki í fyrsta sinn sem ESB-sendi­herra á Íslandi hlutast til um ís­lensk inn­an­lands­mál. For­ver­ar Brink­manns hafa ekki fengið um­vand­an­ir af hálfu ut­an­rík­is­ráðuneyt­is­ins,“ seg­ir Björn og velt­ir fyr­ir sér hvernig Gunn­ar Bragi Sveins­son ut­an­rík­is­ráðherra bregðist við. (Mbl.is)

Ætlar Gunnar Bragi Sveinsson að sitja undir því, að yf­ir­maður sendi­nefnd­ar Evr­ópu­sam­bands­ins á Íslandi, Matt­hi­as Brinkmann, lýsi ráðherra ríkis­stjórnarinnar ómerka orða sinna um þessi mál?

1. Fyrri dæmi um íhlutun sendiherra ESB í okkar innanríkismál voru mjög gróf og snerust um Timo Summa, hinn finnska sendi­herra Evrópu­sam­bandsins. Sjá um það hér: Lögleysu-athæfi sendiherra, en þó umfram allt hér í hinni eitilsnjöllu grein Tómasar Inga Olrich, fyrrv. sendiherra: Summa diplómatískra lasta.

Ráðherrar ríkisstjórnarinnar geta ekki unað því að vera virtir með þessum hætti að vettugi af sendiherra ESB og af Evrópusambandinu sjálfu -- því að ljóst er, að sendiherrann talar í fullu umboði þess, til þess hefur hann fullt vald, eins og áherzla var lögð á í síðustu grein hér á þessu vefsetri, og á sömu sveif leggst Styrmir Gunnarsson, með öðrum rökum, í grein á vefsetri sínu þennan fimmtudag: Yfirlýsing sendiherrans jafngildir formlegri afstöðu ESB. 

Þar með hefur ríkisstjórnin fengið það staðfest, að Evrópusambandið tekur ekki mark á bréfaskrifum Gunnars Braga utanríkisráðherra, sem áttu að heita uppsögn hans f.h. ríkisstjórnarinnar á Össurarumsókninni frá 2009. Þessi bréf Gunnars Braga voru í raun aðferð hans til að víkja sér undan því að leggja málið fyrir Alþingi; ástæðan var ekki merkilegri en svo, að þarna var gripið til þess ráðs að gefast upp fyrir samfelldum áróðurs-þrýstingi Samfylkingarinnar, annarra ESB-sinna og samherja þeirra í fjölmiðlum, þ.m.t. í sjálfum ríkis­fjöl­miðl­unum, sem voru blygð­unar­laust misnotaðir í þessu skyni misserum saman.

Menn lesi nú endilega skrif Björns og Styrmis um málið, en ríkisstjórnin hefur nú það augljósa, knýjandi verkefni, sem ágætur maður, Jóhann Elíasson, lýsti svo, að hún ætti "að hætta þessari hræðslu við stjórnarandstöðuna og leggja fram frumvarp um afturköllun umsóknarinnar og afgreiða það frumvarp á þann hátt sem ber ... að afturkalla þessa umsókn á ÓUMDEILDAN HÁTT ÞANNIG AÐ EKKI VERÐI UM NEINA ÓVISSU AÐ RÆÐA." 

Slík afturköllun væri einmitt í fullu samræmi við stefnu­mörkun lands­funda ríkisstjórnar­flokkanna tveggja stuttu áður en þeir komust til valda.

Jón Valur Jensson.

„Hvað gerir Gunnar Bragi núna?“

Sendiherra ESB tjáir vilja ESB: að komast yfir Ísland

Ófyrirleitið er það ekki aðeins af sendi­herra ESB á Íslandi, heldur af stór­veldinu sjálfu að tala um að Össurar­umsóknin geti enn verið í gildi, því að full­mekt­ugur (pléni­potenti­aire) er sendi­herrann til að tjá stefnu Evrópu­sambandsins fyrir þess hönd, skv. sínu skip­unar­bréfi, og gerði það með þessu (sjá tengil neðar).

Það var við því að búast, að refsskapur Brusselmanna kæmi fram í þessu máli, ekki sízt þegar utanríkisráðherrann Gunnar Bragi reyndist jafn-ragur, svikull og meðfærilegur í málinu og raun ber vitni og ríkisstjórnin engu skárri.

Menn hafa lengi vitað um yfirlýstan illan ásetning Árna Páls og Össurar í málinu: Þeir hafa skrifað til Brussel og láta sem bréf Gunnars Braga hafi ekkert gildi og að ótrauðir ætli þeir sér að "halda áfram með" umsókn sína (Össurarumsóknina ólögmætu) um leið og þeim gefst tækifæri til, enda telur Samfylkingin hana í fullu gildi eða lætur sem hún sé það.

Og þetta er auðvitað útþenslu­sinnuðu stórveldinu að skapi. Þess vegna eiga menn ekki að láta það blekkja sig, hvað gerzt hefur á einhverjum (en alls ekki öllum) vefsíðum ESB. Engin formleg yfirlýsing hefur komið frá fram­kvæmda­stjórn Evrópu­sambandsins um að Ísland hafi endan­lega og formlega hætt við umsóknina og að hún sé því ekki lengur til staðar og að sækja yrði um upp á nýtt, ef einhver ríkisstjórn hér vildi komast inn í þeirra tröllslega bákn.

Og þess vegna eiga menn heldur ekki að láta það koma sér á óvart hvernig sendiherra ESB talar. Það staðfestir einmitt það, sem hér var sagt um stefnu Evrópusambandsins í málinu, enda er sendiherrann þess löglega málpípa með fullu valdi til að lýsa stefnu þess fyrir þess hönd.

Svo er það bara aukageta hans, svona eins og til gamans að stinga fleini í Gunnar Braga og sýna honum fullkomna óvirðingu um leið, að láta vita af því, að það sé ekkert mark tekið á leikþætti hans og óskuldbindandi afturfóta- og handarbaks-vinnubrögðum.

Hér verðum við að vera sammála Styrmi Gunnarssyni* og Jóni Bjarna­syni,** formanni Heimssýnar, eins og þeir hafa sjáð sig um málið.

* http://styrmir.is/entry.html?entry_id=2160442

** http://jonbjarnason.blog.is/blog/jonbjarnason/entry/2160457/

Jón Valur Jensson.

ESB-umsóknin mögulega enn í gildi

Samfylkingin orðin munaðarlaus vegna allsherjarvanda ESB?

Nú vill meirihluti Breta (53:47%) úrsögn lands síns úr Evrópu­sam­band­inu. Ein­ung­is 22% telja lík­legt að Cameron tak­ist að landa góðu sam­komu­lagi við ESB skv. nýrri könn­un­.

Virki­lega sorg­legt fyrir Sam­fylk­ingar-kálfa,

sauð­tryggir sem elta vildu Jóhönnu´ að því borði.

Munaðarlausa þá mætti kalla, álfa,

og mjög svo út úr hól, ef við kveðum rétt að orði.

 

Jón Valur Jensson.

Meirihluti Breta vill úr ESB