Fagnaðarefni Bretum og mörgum öðrum að úrsögnin úr ESB er að verða að veruleika

Dagurinn skal ekki líða svo, að Bretum verði ekki færðar hér heilla- og hamingjuóskir með að hefja í dag formlegt ferli út­göng­unnar úr ESB, sem á að ljúka í marz 2019.

 Það, sem fáir bjuggust við, gerðist! Eða hver trúði þessu fyrir tveim­ur árum? En brezka þjóð­in og síðan brezka ríkis­stjórnin hafa framkvæmt þetta af sinni ein­urð, og á Theresa May forsætis­ráðherra heiður skilinn fyrir framgöngu sína í málinu. "There is no turning back," segir hún - Bretland sé að yfirgefa Evrópu­sambandið, þótt landið vilji áfram halda góðu sambandi við alla Evrópu.

 David Cameron var ekki maðurinn til að fylgja þjóðinni eftir með þetta úrsagnarferli, enda hafði hann barizt fyr­ir því, að Bret­ar yrðu áfram inn­an Evr­ópu­sambands­ins, en hann hafði þó staðið við lof­orð sitt um þjóðar­at­kvæði og telur enn "að það hafi verið rétt að gera það" og að Th­eresa May sé "með réttu að taka næsta skref til þess að tryggja að vilji fólks­ins nái fram að ganga.“

Og hann gekk lengra í þessu viðtali í tilefni dagsins, en það var tekið við hann á ferð í Úkraínu:

Ca­meron sagðist vona að Bret­land yf­ir­gæfi Evr­ópu­sam­bandið. Landið myndi þó áfram vinna með öðrum Evr­ópu­ríkj­um á sviði ör­ygg­is­mála og annarra mála. Þrátt fyr­ir að vera að yf­ir­gefa sam­bandið væri Bret­land ekki að yf­ir­gefa Evr­ópu eða að segja skilið við evr­ópsk gildi. Minnti hann á að Bret­ar hefðu alltaf verið frem­ur ófús aðild­arþjóð inn­an Evr­ópu­sam­bands­ins.

„Við vor­um í Evr­ópu­sam­band­inu frem­ur á for­send­um nota­gild­is en til­finn­inga. Við vor­um þar vegna viðskipta, við vor­um þar vegna sam­vinn­unn­ar og ég taldi rétt að vera áfram inn­an sam­bands­ins vegna þess að ég vildi meiri viðskipti og meiri sam­vinnu. En hins veg­ar sigraði hin fylk­ing­in kosn­ing­una og fyr­ir vikið verðum við að halda áfram með út­göng­una.“ (Mbl.is, leturbr. jvj)

Hefði þetta bandalag Evrópuríkja haldið sig við það að vera fríverzlunar­samband, hefðu Bretar naumast gengið úr því. En ágengnin á löggjafarvald meðlimaríkjanna er þvílíkt, að fullveldi þeirra er skert í verulegum atriðum á ýmsum sviðum og getur skerzt í sívax­andi mæli fyrir sakir þeirra verkferla og starfshátta, sem þar eru komnir í gang, enda m.a. tryggðir á grunni Lissabon­sáttmálans (2007/2009). Þetta líkar Bretum ekki. Ráðamenn í Brussel hefðu trúlega getað komið í veg fyrir úrsögnina, hefðu þeir gefið meira eftir í samn­ingum við Cameron-stjórnina og snúið í veigamestu málum til baka af samruna­brautinni, en ekki gátu þeir hugsað sér það! En um leið kann þetta þá jafnvel að marka endalok þessa sambands, því að fleiri þjóðir stynja undan álaginu af þungbærri efnahags­stjórn þess, skriffinnsku og megnri forræðishyggju.

Jón Valur Jensson.

Bretar ekki að yfirgefa Evrópu

Athugasemdir

[Valdimar Samúelsson, 30.3.2017 kl. 16:22]

Góð grein og ég minnist þess sem Össur og CO sagði það það væri nú ekkert mál aæ ganga út ef mönnum líkaði ekki að vera meðlimur í ESB. Við erum enþá með svona fólk í stjórn.  

[Eyjólfur Jónsson, 31.3.2017 kl. 00:01]

Forræðishyggjan er verst!