14.8.2015 | 18:00
Bjarni Ben. tvístígandi gagnvart viðskiptabanninu, þó á skárri braut en hinir ráðherrarnir
Bjarni Ben. virðist vart vita í hvorn fótinn hann á að stíga, Íslendingar séu "varla eiginlegir þátttakendur" í viðskiptastríði ESB gegn Rússum, samt tekur hann fullan þátt í því!
Það er auðvitað laukrétt athugað, að Íslendingar vilja ekki taka þátt í þessu, það sést í könnunum, en ríkisstjórnin er bara á öðru máli eða hefur verið hingað til.
Loksins rofar þó til, því að Bjarni Benediktsson virðist vera á því að endurskoða þessi mál frá grunni. Þáttur í því er að koma á fót samráðshópi með t.d. það verkefni að "fá ýtarlegar upplýsingar um eðli innflutningsbanns Rússa og að eiga samskipti við hagsmunaaðila."
Þessi frétt í hádeginu um samráðshóp með fulltrúum sjávarútvegsins kom mörgum eflaust ankannalega fyrir sjónir, því að þar er verið að gera það eftir á, sem átti að tilheyra sjálfri byrjun málsins fyrir nokkrum árum! Vitaskuld er þetta dæmi um lélegan undirbúning af hálfu stjórnvalda, sem létu svo Evrópusambandið og Bandaríkin ýta sér út í þetta.
Hér verður komið inn á ýmis atriði í þessu langa Mbl.is-viðtali við Bjarna. Fyrst skal þó notað tækifærið til að leiðrétta villu í málfutningi hans. Hann segir: Við erum hér að tala um 5% af útflutningsverðmætum okkar í vörum, og það er ákveðið áfall fyrir þjóðarbúið í heild sinni." En hlutfallstalan er í raun hærri, sennilega nálægt 7,3% af útflutningsverðmætum okkar í vörum. Þetta virðist ljóst af upplýsingum Kolbeins Árnason, framkvæmdastjóra Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi, viðtali við Rúv í dag. Þar segir hann:
Við áætlum að 80% af því sem fer í gegn Klaipéda í Litháen fari til Rússlands og um 40% af því sem fer í gegnum Rotterdam í Hollandi, segir Kolbeinn. Samkvæmt því fari því um 11 milljarðar [til Rússlands] í gegnum aðrar hafnir en rússneskar, en alls voru sjávarafurðir að andvirði 24 milljarða fluttar beint þangað á síðasta ári."
Heildarútflutningur sjávarafurða til Rússlands í fyrra hefur því verið um 35 milljarðar króna að verðmæti. Þeim mun þyngra áfall verður þetta viðskiptabann Rússa.
Spurður hvort Bjarna fyndist koma til greina, að forsetinn nýtti sambönd sín við ráðamenn í Rússlandi til að greiða fyrir málum, sagðist fjármálaráðherrann ekki vilja útiloka neitt í þeim efnum:
- Forsætisráðherra mun eiga samskipti, utanríkisráðherra mun eiga samskipti; við munum eftir öllum leiðum reyna að koma okkar sjónarmiðum á framfæri ..."
Ráðherrann á reyndar að vita, að það yrði ekkert gagn að Gunnari Braga í þessu efni. --Spurður hvort stjórnvöld gætu með einhverju móti komið til móts við útvegsfyrirtækin, svarar Bjarni:
Ég held að það sé langmikilvægast að við gerum okkur grein fyrir umfanginu á þessum tímapunkti og sjáum hvernig úr þessu spilast í framhaldinu, m.a. með möguleikann á að finna nýja markaði og koma þessum afurðum í verð. Það er kannski svona fyrsta skrefið.
En það er alveg ljóst,að hér er við mjög ramman reip að draga, þegar ekki aðeins Rússlands-, heldur og Nígeríu- og Úkraínumarkaðirnir fyrir makríl hafa hrunið. Ennfremur hefur heimsmarkaðsverð á makríl til manneldis lækkað verulega, jafnvel svo, að verð á lýsi og mjöli, sem úr makríl er hægt að vinna, hefur vegna verðhækkana nálgast þetta verð á nánast ferskum makríl. En ekki væri Evrópusambandið ginnkeypt fyrir því að leyfa útflutning á þessum úrvinnsluvörum til sinna aðildarríkja, því að það bannar í þröngsýni sinni kaup á þeim nema einungis á því möli sem unnið er úr afskorningum af makríl.
Réttilega mælir Bjarni hér:
Í fyrsta lagi: það að lenda á bannlista Rússa vegna innflutnings á matvælum til Rússlands er miklu alvarlegra mál fyrir Íslendinga en einstök aðildarríki Evrópusambandsins eða Evrópusambandið í heild. Og þar munar mjög miklu. Í öðru lagi; ef stjórnvöld á Íslandi myndu fara að reyna að lina erfiðleika þeirra sem hér eiga í hlut, þá væru það miklu þyngri byrðar, í fyrsta lagi útaf þessu sem ég nefndi, og í öðru lagi þá erum við bara einir til að axla þær byrðar. Það er í sjálfu sér létt verk fyrir Evrópusambandið að deila úr þeim sjóðum sem þeir hafa til ráðstöfunar, og ef við lítum svo til annarra þeirra sem eru á listanum, t.d. Bandaríkjamann, þá skiptir það þá í sjálfu sér engu máli að vera á bannlista Rússa, þannig að þeir þurfa svo sem ekki miklar áhyggjur að hafa af því.
Hér fer hann svo út í að benda með sínum hætti á afkáraleik þess, að Íslendingar séu að taka þátt í þessu viðskiptabanni, ekki með því að þrengja að stjórnvöldum Rússa hernaðarlega, heldur alþýðu manna þar:
Viðskiptaþvinganir Evrópusambandsins hafa afskaplega takmarkað raunhæft gildi gagnvart Íslandi. Eðli viðskiptaþvingananna er í raun og veru með þeim hætti að það er óraunhæft að tala um að Ísland sé eiginlegur þátttakandi. Segjum t.d. í því að banna sölu hergagna til Rússlands. Við erum ekki í því að miðla eða framleiða hergögn. En hins vegar, á hinn bóginn, erum við að verða hlutfallslega verst úr þeim aðgerðum sem Rússar beita til að bregðast við viðskiptaþvingunum og þetta er sjónarmið sem ég held að sé mikilvægt að heyrist.
Með hliðsjón af þessum ábendingum Bjarna mætti spyrja, hvers vegna Evrópusambandinu sé akkur í því að fá Rússa til að drýgja þá gömlu, kapítalísku og oftlega fordæmdu stórsynd að eyðileggja matvæli í massavís -- áður var t.d. kornuppskera í Bandaríkjunum brennd, jafnvel á kreppuárunum, þegar sumt fólk svalt, en nú að keyra á rússneskum ýtum yfir ostasendingar frá Vestur-Evrópu!
Í eftirfarandi klausu slær Bjarni í og úr um stefnu sína:
Bjarni sagði fulla ástæðu til að staldra við og skoða það í stóra samhenginu með hvaða hætti aðgerðir á borð við viðskiptaþvinganirnar gegn Rússum væru teknar upp og innleiddar. Hann sagði hins vegar mikla samstöðu á þingi um þær aðgerðir sem nú stæðu yfir gegn Rússum og að enginn þyrfti að efast um stefnu Íslands hvað þær varðaði. (Mbl.is)
Þarna virtist fyrst sem Bjarni væri hlynntur allsherjar-endurskoðun og uppstokkun á þeirri viðskiptaþvinganastefnu, sem upp hafði verið tekin (og nýlega framlengd) hér á landi, en svo segir hann allt í einu í næsta orði, að mikil samstaða sé á þingi um þær aðgerðir sem nú standa yfir gegn Rússum "og að enginn þyrfti að efast um stefnu Íslands hvað þær varðaði"!! --Til lítils var því að gera sér vonir um endurbættan Bjarna Benediktsson í þessu máli!
Gunnar Bragi Sveinsson hafði rætt það, að Evrópusambandið væri með 18% toll á innflutning makríls frá Íslandi og gefið til kynna, að biðja mætti um niðurfellingu hans, en það hljómaði eins og þar talaði beiningamaður. Bjarni kemur inn á þetta í svari sínu við spurningu fréttamanns Mbl.is: "En kæmi til greina að semja við Evrópusambandið um t.d. tollalækkanir fyrir þessar afurðir sem ekki fara inn á Rússlandsmarkað?" --Svar Bjarna er fróðlegt um afstöðu hans:
Ja, eigum við ekki að segja að það skjóti a.m.k. skökku við að við stillum okkur upp með bandamönnum okkar í þessu máli, sem á endanum hefur þær afleiðingar að við fáum ekki markaði í Rússlandi eins og t.d. fyrir makrílinn. Og á sama tíma erum við með 18% toll inn í Evrópusambandið fyrir makríl, og stöndum reyndar í stríði við þá um rétt okkar til að stunda þær veiðar sem við teljum eðlilegar. Eitthvað verður undan að láta þegar svona staða kemur upp.
Jón Valur Jensson.
Íslendingar varla eiginlegir þátttakendur | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Meginflokkur: Fiskveiðar, sjávarútvegur | Aukaflokkar: Stjórnmál og samfélag, Utanríkismál/alþjóðamál, Viðskipti og fjármál | Breytt 15.8.2015 kl. 07:01 | Facebook
Athugasemdir
Góður pistill !
Guðmundur Jónas Kristjánsson, 14.8.2015 kl. 22:09
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.