Sjálfstæðisflokkurinn á erfitt uppdráttar með ótryggan Bjarna sem formann, hallan fyrr og síðar undir evrópska stórveldið

Fylgishrun flokksins hefur blasað við og nokkuð ljóst að það tengist formanninum, sem tvívegis gekk þvert gegn stefnu landsfunda, fyrst í Icesave-máli, svo orkupakkans. Skoði menn áhuga BB á ESB-aðild 2008, rennur kannski upp ljós fyrir mörgum, að í raun slái hjarta hans með Brussel-elítunni og útópíum hennar fremur en kappsamri þjóð þessa harðbýla lands.

Í Vísisgreininni Bjarni og Illugi vilja aðildarviðræður við ESB kemur þessi mikli áhugi hans og samherjans Illuga Gunnarssonar næsta skýrt í ljós. 13. desember 2008 lýstu þeir í Fréttablaðinu yfir þeim vilja sínum "að Ísland hefji aðildarviðræður við Evrópusambandið [!!!] og að innganga í sambandið [!!!] verði borin undir þjóðina í þjóðaratkvæðagreiðslu."

Þetta er alls ekki stefna Sjálfstæðisflokksins og hefur aldrei verið! En Bjarna hefur tekizt að koma sér þar svo þægilega fyrir, að hann hefur þar greinilega öll tögl og hagldir og getur brotið niður mótstöðu með því augljóslega að kúga samflokksmenn sína á þingi til að beygja sig jafnan fyrir stefnu hans, hver sem hún er.

Sem betur fer tókst, með miklu grasrótarstarfi meðal almennings og með órofa samstöðu þáverandi forseta Íslands, að hrinda Icesave-atlögu vinstri stjórnar Jóhönnu og bandamanna hennar í leiðitömum fylgishópi Bjarna Ben. í Sjálfstæðisflokknum 2009-2011. En þegar komið var fram á árið 2019 var fylgispektin við Bjarna í þingflokknum orðin nær alger í orkupakkamálinu, og hafa margir flokksmenn greinlega kosið fremur að styðja Miðflokkinn.

En undir kraumar bullandi óánægja. Það eru aðeins örfáir dagar síðan Jón Gunnarsson alþm. undirstrikaði óánægju sína svo skýrt, að hann kvaðst jafnvel reiðubúinn að hætta að verja ríkisstjórnina vegna einhliða ofverndunar hins umboðslausa umhverfisráðherra á stórum hlutum landsins. En vitað er einnig, að Jón hefur verið meðal fleiri óánægðra þingmanna með áberandi forræðishyggju Bjarna Ben. í málefnum flokks og ríkisstjórnar.

Jón Valur Jensson.

Segir fylgi Sjálfstæðisflokksins óásættanlegt

Orkupakka-gróðaáform undirbúin með margra ára fyrirvara! Helminga­skipta­flokkar sækja á!

Svo snemma sem 2016 var Bjarni Ben. ásamt frændum sínum Ben. Ein. og föður hans Einari Sveins­syni (föður­br. BB) að styðja hvern til for­seta­framboðs? Davíð Odds­son? Ekki aldeilis, heldur Guðna Th.! --- og voru þar í hópi annarra sem studdu Guðna, þ.á m. orku­fyrir­tækja!!* Hafa þeir þá skipu­lagt þennan orku­pakka sjálfum sér í hag með svona löngum fyrirvara -- og útvalið Guðna sem þægan bandamann og dælt í hann styrkjum?! 

Helminga­skipta­flokkar sækja fram

Listinn frá Ríkisendurskoðun er stórmerkilegur, og þar vaða uppi helztu menn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks, en "Viðreisn" kemur einnig við sögu. Kannski engin furða að grun­samlega þögull og leiðitamur var Fram­sóknar­flokkurinn með orkupakka­málinu í vor og sumar. Svo virðist sem gamla Halldórs Ásgrímssonar- og Finns Ingólfssonar-liðið hafi náð undir­tökunum í því, sem eftir er af flokknum, ásamt Valgerði Sverrisdóttur (öll fyrrv. ráðherrar) og að með þeim sé líklega Ólafur Ólafsson úr Samskipum (einu stórfyrir­tækjanna, sem ágengum, vopn­djörf­um mönnum tókst að losa út úr SÍS-samsteypunni og ná valdi yfir).

Ekki er Finnur Ingólfsson nefndur á nafn meðal þeirra sem studdu kosningasjóð Guðna Th. 2016, en Finnur er sagður standa fjár­hagslega á bak við Ásmund Einar Daðason, ráðherra Framsóknar­flokks í núverandi ríkisstjórn, og hans ótrúlega stórtæku áform um vind­orkuver á jörðum í Dalasýslu. Svo fjárfrek eru þau áform (nú þegar í forvinnslu, m.a. hjá Vegagerð ríkisins, og ljósleiðari þegar kominn á framkvæmdasvæðið), að þau myndu aldrei borga sig að óbreyttu raforkuverði frá því sem nú er, en með sæstreng gæti verðið tvöfaldazt til þrefaldazt og gífurleg gróðavon í því fyrir nýjar virkjanir sem gamlar (þær sem gírugir munu einnig sækja í að ná undan Lands­virkjun eftir að hafa hlutað hana sundur). Meðal slíkra nýrra virkjana væru þá einnig vindorkuver.

Þvílík er áætlun Ásmundar Einars og félaga, að þeir hyggjast reisa á jörðum hans á Sólheimum í Laxárdal 27 vindmyllur með 68 metra löngum spöðum og með framleiðslu­getu upp á 115MW, rúmlega á við tvær Hvalárvirkjanir. "Steypumagnið sem flytja þarf upp á Laxárdals­heiðina mun getað slagað hátt í 200.000 tonn" (Gunnar Heiðarsson, aðal-heimildarmaður minn um þetta). Tvær aðrar vindorkuvirkjanir eru svo fyrirhugaðar vestanlands, við Garpsdal og á Hróðnýjar­stöðum við Búðardal, samtals þessar þrjár með afköst allt að 375MW (á borð við Búrfellsvirkjun).

Með þessu og öðrum slíkum í kjölfarið (t.d. á hinni víðfeðmu Grímsstaðajörð olíu­furstans Jims Ratcliff) væri því boðið heim að gerbreyta ásýnd íslenzkrar náttúru og jafnvel sjálfum barna­mála­ráðherranum gefið tækifæri til að höggva skarð í arna­stofninn eða útrýma honum með vindmyllum sem ná upp í 175 metra hæð! 

Á þessu myndbandi --- deildu af Facebók frábærs greina­höfundar og verkfræðings, Sigurðar Oddssonar -- má sjá hvernig vind­myllur berja niður stærðar erni eins og ekkert sé. 

 Myndbandið hefur verið skoðað 377.166 sinnum.

Sjón er sögu ríkari, smellið á bláu línuna!

 

Sjálfstæðisflokks-stuðningsmannagengið við Guðna Th. 2016 er úr sjálfum kjarna flokksins. Þar eru þessir áberandi:

Einar Sveinsson.................................................... 300.000 (föðurbróðir Bjarna Ben.)

Borgun hf (fyrirtæki sem náðist billega út úr Landsbankanum)................................................... 200.000 (Bjarni sjálfur Benediksson, Benedikt Einarsson og Einar Sveinsson áðurnefndur; Benedikt er sonur hans)

Arctic Green Energy Geothermal ehf......................... 400.000 (Haukur Harðarson og Illugi Gunnarsson, fyrrv. ráðherra; sá síðarnefndi var líklega helzti bandamaður Bjarna Ben. við Austurvöll, og saman áttu þeir fræga eða öllu heldur alræmda grein í Morgunblaðinu þar sem augljóslega var verið að agitera fyrir ESB-innlimum Íslands).

Becromal Ísland ehf................................................... 50.000 (Eyþór Arnalds, oddviti XD)

KOM ehf, kynning og markaður................................. 400.000 (Friðjón R Friðjónsson; hann er fyrrverandi aðstoðarmaður Bjarna Ben. og átti sæti í kosningastjórn Guðna Th. vegna forsetaframboðsins og vinnur nú sem erindreki fyrir Atlantic Superconnection, sem er með áform um að leggja raforku-sæstreng milli Íslands og Skotlands! -- já, einmitt slíkur studdi framboð Guðna Th. 2016!)

Ursus ehf................................................................ 400.000 (félag Heiðars Guðjónssonar, sæstrengs- og vindmyllumanns, fjárfestis sem stefnir einarður að sæstreng, en hann er tengdasonur Björns Bjarnasonar, fyrrv. dómsmálaráðherra, hins óþreytandi orkupakka-málsvara á Moggabloggi!); já, einnig þeim tengdafeðgum mun hafa litizt vel á að fá Guðna Th. í lið með sér 2016! 

Og ekki er allt komið enn úr röðum "sjálfstæðismanna":

Bláa Lónið ehf........................................................ 200.000 (Guðlaugur Þór Þórðarsson og Helgi Magnússon)

En hver er Helgi? Þessi sami sem á hér líka prívat og persónulega þetta framlag í kosningasjóð Guðna Th. 2016:

Helgi Magnússon................................................... 400.000 (50% eigandi Fréttablaðsins, einn af stofnendum Viðreisnar). Já, um þetta -- að styðja Guðna Th. til forsetakjörs -- sameinaðist Valhallargengið og einn máttarstólpi ESB-flokksins Viðreisnar!

En eru framlög Framsóknarflokks-fylgjenda rýrari? Um það skal ekki fullyrt hér, það þarf að skoða betur allan listann í skýrslu Ríkisendurskoðunar um fjármögnun kosningaskrifstofa framboðanna 2016. En þessa má þó tiltaka:

Askja hf................................................................ 100.000 (Ólafur Ólafsson)

Samskip hf............................................................. 400.000 (Ólafur Ólafsson, aftur sá eini sanni)

Vogabakki ehf........................................................ 400.000 (Ólafur Ólafsson, enn sá eini sanni, drjúg framlögin frá honum)

Svo er hér e.k. rúsína í pylsuendanum: 

Wow air ehf........................................................... 400.000 (Skúli Mogensen)

Hvað var hann að gera hér? Vildi hann fá Guðna í lið mér sér að auglýsa Wow air? Einhver myndi kannski leyfa sér all-djarfa, en ósannaða samsæristilgátu: Að Engeyjar-gengið (sem svo mjög hamaðist við að styðja Guðna) hafi mögulega bent Skúla á, að ef hann yrði nú meðfærilegur og sletti góðri summu í framboð eins óskakandídats á Bessastaði, þá fengi hann kannski hagstæða meðferð síns fjármálaævintýris? 

  

* Sjá hér (úr skýrslu Ríkisendurskoðunar um styrki til forseta­frambjóð­enda 2016): https://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/2238792/ --- já, takið eftir, að ítrekað koma Engeyingar þar við sögu!

Jón Valur Jensson.

Samþykkt þriðja orkupakkans felur í sér opið framtíðar-samþykki við raforku-sæstreng (með viðauka)

En talsmenn stjórnarflokkanna keppast hver um annan þveran um að af­neita þessari staðreynd, og ESB-hneigðir vinstri flokkar taka undir sama skræka söng hinna fáfróðu.

Stað­reynd­in liggur fyrir í orku­pakk­anum sjálf­um, mark­miðs­lýsingu hans í inn­gangs­orð­un­um, sem og í ákvæðum þar um, að ekki megi hindra raforku­flutning yfir landamæri. Vitaskuld er þar átt við raflínur milli landa, og þegar um þau lönd er að ræða, sem aðskilin eru með hafi, þá eru þær raflínur (eins og nú þegar er að finna hjá nágranna­þjóðum okkar) í formi sæstrengs.

Þetta má og þarf að rökstyðja miklu ýtar­legar, og það verður líka gert með viðauka við þennan pistil.

PS.  Óvænt er nú umræðu lokið um málið, "fleiri eru ekki á mælendaskrá," var þingforseti (WÞÞ) að tilkynna og boðaði atkvæðagreiðslu um málið nk. mánudag, um leið og hann sleit þingfundi rétt í þessu, kl. 19.35.

V I Ð A U K I

Skúli Magnússon, héraðsdóm­ari við Héraðs­dóm Rvíkur og fyrrv. skrif­stofu­stjóri EFTA-dóm­stóls­ins, hafn­ar rök­um um að lagn­ing sæ­strengs teng­ist þriðja orku­pakk­anum.

Bless­aður lög­fræð­ing­ur­inn gengur þarna fram hjá því, að strax í upp­hafi 1. gr. reglu­gerð­ar EVRÓPU­ÞINGS­INS OG RÁÐSINS (EB) nr. 714/2009 segir svo [feitletranir JVJ]:

"Efni og gildissvið

Markmiðið með þessari reglugerð er að:

a) setja sanngjarnar reglur um raforkuviðskipti yfir landamæri

og auka þannig samkeppni á innri markaðinum með raforku

að teknu tilliti til sérkenna landsbundinna markaða og

svæðismarkaða. Þetta felur í sér að komið verði á

fyrirkomulagi vegna jöfnunargreiðslna fyrir raforkuflæði

yfir landamæri og að settar verði samræmdar meginreglur

um gjöld vegna flutnings yfir landamæri og úthlutun

tiltækrar flutningsgetu samtengilína milli landsbundinna

flutningskerfa, ..."  

----Við sjáum vitaskuld fyrir okkur, að hafa megi raforkuviðskipti yfir landamæri t.d. Belgíu og Frakklands. Það verður ekki gert með því að flytja risa-rafgeyma í löngum flutningalestum yfir landamærin. Það þarf ekki að nefna það, að vitaskuld er þetta gert með RAFLÍNUM. En ef Ísland á að verða undirsett þessari reglugerð, þá verður rafmagn vitaskuld ekki flutt héðan með öðru móti en með þess háttar raflínum, sem eru í formi SÆSTRENGS. Lögfræðingur, sem þykist ekki skilja eða viðurkenna þetta, er eins og blindur á sinn lagalega texta. 

----Og ekki er þetta aðeins (orðrétt) "markmiðið með þessari reglugerð", heldur fylgja henni líka ákvæði 19.gr. um að "eftirlitsyfirvöld skulu vinna saman og með framkvæmdastjórninni og stofnuninni til að uppfylla markmið þessarar reglugerðar, eftir því sem við á, í samræmi við IX. kafla tilskipunar 2009/72/EB," og í 21. gr.: "Með fyrirvara um 2. mgr. skulu aðildarríkin setja reglur um viðurlög við brotum gegn ákvæðum þessarar reglugerðar og gera allar nauðsynlegar ráðstafanir til að tryggja að þeim ákvæðum sé beitt...."

----Ennfremur í almennum ákvæðum í I. viðauka við reglugerðina: "Flutningskerfisstjórar skulu leitast við að samþykkja öll viðskipti, þ.m.t. þau sem tengjast viðskiptum yfir landamæri."

----Ennfremur í 4.gr. reglugerðarinnar: "Allir flutningskerfisstjórar skulu starfa saman á vettvangi Bandalagsins í Evrópuneti raforkuflutningskerfisstjóra til að stuðla að tilkomu og starfsemi innri markaðarins á sviði raforku og viðskiptum yfir landamæri og til að tryggja bestu stjórn, samhæfðan rekstur og trausta tæknilega þróun evrópska raforkuflutningsnetsins."

----Kýs Skúli Magnússon að vera blindur á þessar staðreyndir í þeim afleita þingsályktunarpakka, sem nú er reynt að narra alþingismenn til að samþykkja? AUGLJÓSLEGA eru þarna ákvæði sem mæla fyrir um  raforkuviðskipti yfir landamæri, með RAFLÍNUM, sem í tilfelli eylandsins Íslands hlýtur að vera í formi SÆSTRENGS eða SÆSTRENGJA. Allar fullyrðingar um, að þriðji orkupakkinn feli EKKI í sér sæstrengi, eru því RAKIN LYGI, sem enginn lögfræðingur á að leggja nafn sitt við, hversu mikið sem honum kann að vera boðið í vel smurða þókknun fyrir sérálit sem gangi í þessa átt!

Í reglugerð Evrópusambandsins nr. 702/2009 frá 13. júlí 2009, um að koma á fót Samstarfsstofnun eftirlitsaðila á orkumarkaði, segir svo í 1. og 5. lið:

1) Í orðsendingu framkvæmdastjórnarinnar frá 10. janúar 2007 sem ber yfirskriftina „Stefna í orkumálum fyrir Evrópu" er lögð áhersla á mikilvægi tilkomu innri markaðarins á sviði raforku og jarðgass. Það að bæta regluramma á vettvangi Bandalagsins var auðkennt sem lykilráðstöfun til að ná því markmiði. [...]

5) Aðildarríkin skulu vinna náið saman og fjarlægja hindranir í vegi viðskipta með raforku og jarðgas yfir landamæri í því skyni að ná fram markmiðum Bandalagsins á sviði orku. Mat á áhrifum tilfanga, sem miðlæg stofnun þarf, leiddi í ljós að óháð, miðlæg stofnun hafði til langs tíma litið fjölmarga kosti umfram aðra valkosti. Stofna skal Samstarfsstofnun eftirlitsaðila á orkumarkaði (stofnunin) til að bæta gloppur í löggjöfinni á vettvangi Bandalagsins og stuðla að skilvirkri starfsemi innri markaða fyrir raforku og jarðgas. Stofnunin skal einnig gera landsbundnum eftirlitsyfirvöldum kleift að auka samvinnu sína á vettvangi Bandalagsins og taka gagnkvæman þátt í Bandalagstengdri starfsemi.

Hér ber allt að sama brunni og ljóst, að með orkupakkanum er verið að gera öllum aðilum hans skylt fylgja eftir því aðal-markmiði að fjarlægja hindranir í vegi viðskipta með raforku yfir landamæri í því skyni að ná fram markmiðum Bandalagsins á sviði orku.

Í tilfelli Íslands merkir þetta ekki í sjálfu sér skyldu ríkisvaldsins að kosta og leggja héðan sæstreng, heldur einfaldlega, að engum leyfist að hindra viðskipti með raforku um slíkan sæstreng. Íslenzka ríkið mundi eiga aðild að þessum reglugerðum báðum, ef þriðji orkupakkinn verður samþykktur nk. mánudag 2. september, og stjórnvöld geta þá ekki undanþegið sjálf sig frá þeirri skyldu, skv. ofangreindu, að sjá til þess, að engar hindranir verði settar í veg fyrir lagningu og starfrækslu slíks sæstrengs eða sæstrengja.

Þeir stjórnmálamenn eru naumast læsir, sem sjá þetta ekki.

Jón Valur Jensson.

„Ekki koma með enn eitt bullið“

Hver er trúverðugleiki Bjarna Benediktssonar?

Eftir Ragnhildi Kolka.

Á meðan Bjarni Benediktsson gerir ekki grein fyrir ástæðu þess að hann kúventi í afstöðu til framsals í orkumálum til Evrópu­sambandsins verða allar yfirlýsingar hans metnar sem "ótrúlega ótrúverðugur málflutningur."*

* Svo að gripið sé til orða hans á Valhallarfundi um málflutning annarra.

Höfundur er félagi í Samtökum um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland.

Orkupakkinn takmarkað framsal

Lesið þessar merkilega afhjúpandi upplýsingar af Facebók Orkunnar okkar

Hildur Sif Thorarensen‎ til Orkan okkar baráttuhópur

Í gær klukkan 14:43 · 

 

Það hlýtur að vera erfitt að taka hlutlausa afstöðu gagnvart orku­pakk­anum þegar hagsmuna­öflin greiða reikninginn fyrir forseta­framboð manns.

Útdráttur úr endur­skoðuðu upp­gjöri Guðna Th. Jóhannes­sonar vegna þátttöku í kjöri til forseta Íslands árið 2016, sbr. lög nr. 162/2006.

Arctic Green Energy Geothermal ehf......................... 400.000 (Haukur Harðarson og Illugi Gunnarsson)

Askja hf................................................................ 100.000 (Ólafur Ólafsson)

Becromal Ísland ehf................................................. 50.000 (Eyþór Arnalds, oddviti XD)

Bláa Lónið ehf........................................................ 200.000 (Guðlaugur Þór Þórðarsson og Helgi Magnússon)

Borgun hf............................................................... 200.000 (Bjarni Benediksson, Benedikt Einarsson, Einar Sveinsson)

HS Orka hf.............................................................. 200.000 (lífeyrissjóðirnir og útrásargengið)

KOM ehf, kynning og markaður.................................. 400.000 (Friðjón R Friðjónsson)

Samskip hf.............................................................. 400.000 (Ólafur Ólafsson, sá eini sanni)

Ursus ehf................................................................ 400.000 (félag Heiðars Guðjónssonar forstjóra Sýn, Stöðvar 2, Visis.is og Bylgjunnar og tengdasonur Björns Bjarnasonar, sæstrengs- og vindmyllumaður)

Vogabakki ehf........................................................ 400.000 (Ólafur Ólafsson, sá eini sanni)

Wow air ehf........................................................... 400.000 (Skúli Mogensen)

Einar Sveinsson...................................................... 300.000 (föðurbróðir Bjarna Ben)

Helgi Magnússon.................................................... 400.000 (eigandi Fréttablaðsins, einn af stofnendum Viðreisnar)

 

RIKISENDURSKODUN.IS

 

rikisendurskodun.is

 

82

Fullveldið skiptir máli

Hér er þessi rómaða grein eftir Arnar Þór Jónsson héraðsdómara:

 

Inn­leiðing hins svo­nefnda þriðja orkupakka ESB (O3) hef­ur reynst rík­is­stjórn­ar­flokk­un­um þyngri í skauti en út­lit var fyr­ir þegar til­laga til þings­álykt­un­ar um málið var lögð fram á Alþingi vorið 2019. Í ljósi frétta og vax­andi þunga í al­mennri umræðu um málið tel ég ekki of­mælt að ágrein­ing­ur um inn­leiðingu O3 sé að um­breyt­ast í djúp­stæða póli­tíska krísu, sem skek­ur ekki aðeins rík­is­stjórn­ar­flokk­ana á grunn­in­um held­ur einnig flokka í stjórn­ar­and­stöðu.

Í því sem hér fer á eft­ir vil ég freista þess að bregða nán­ara ljósi á þann póli­tíska land­skjálfta sem O3 hef­ur valdið. Í stuttu máli tel ég að skýr­ing­in sé sú að O3 sé mynd­birt­ing mun stærra und­ir­liggj­andi vanda­máls. Vand­inn, eins og ég sé hann, er stjórn­skipu­leg­ur. Ég tel m.ö.o. að ræt­ur ágrein­ings­ins um inn­leiðingu O3 liggi djúpt í rétt­ar­vit­und al­menn­ings og stöðu Íslands gagn­vart ESB á grunni EES-sam­starfs­ins. 

Menn skilja bet­ur regl­ur sem þeir semja sjálf­ir

Það er ekk­ert feimn­is­mál að segja eins og er, að í EES-sam­starf­inu hafa Íslend­ing­ar verið mót­tak­end­ur reglna en ekki tekið þátt í mót­un þeirra. Það er held­ur ekk­ert ljótt að segja það hreint út, að slík staða er engu lýðræðis­ríki sæm­andi til lengd­ar. Slík staða er held­ur ekki í neinu sam­ræmi við þann laga­lega grunn sem lagður var að stofn­un Alþing­is árið 930 og mótað hef­ur laga­hefð Íslend­inga alla tíð, þrátt fyr­ir löng tíma­bil niður­læg­ing­ar, und­irok­un­ar og kúg­un­ar.

Alþingi – og ís­lenska þjóðveldið – var reist á vilja manna til að eiga sam­fé­lag hver við ann­an á grund­velli laga sem þeir áttu sam­an; laga sem mótuð voru í sam­búð þeirra út frá eig­in reynslu, um­hverfi og aðstæðum. Um þenn­an stór­merka viðburð, sem í raun má kall­ast heims­sögu­leg­ur, hef­ur Sig­urður Lín­dal ít­ar­lega fjallað. Sjálf­ur stend ég í ævi­langri þakk­ar­skuld við hann sem kenn­ara minn fyr­ir að hafa vakið hjá mér áhuga á þess­ari perlu sög­unn­ar, þegar menn með ólík­an bak­grunn, í nýju landi, ákváðu að hafa lög hver við ann­an en ekki ólög.

Sam­mæli en ekki fyr­ir­skip­an­ir

Á þess­um tíma voru lög­in óskráð; arf­ur sem menn höfðu flutt með sér og í sam­ein­ingu aðlagað ís­lensk­um aðstæðum. Lög­in birtu viðleitni til að setja niður deil­ur sem óhjá­kvæmi­lega rísa í sam­skipt­um manna á öll­um tím­um. Nán­ar byggðust þessi lög á venj­um, siðaregl­um, hátt­ern­is- og um­gengn­is­regl­um, trú­ar­regl­um, hefðum o.fl. Lög í þess­um skiln­ingi voru bæði und­ir­staða og lím í sam­fé­lagi manna. Í stuttu máli var litið á lög sem sam­mæli en ekki sem fyr­ir­skip­an­ir yf­ir­valda. M.ö.o. hvarflaði ekki að nokkr­um manni að hann væri ein­fær um að setja lög eða breyta lög­um. 

Með til­komu miðstýrðs laga­setn­ing­ar­valds, fjær fólk­inu sem við lög­in á að búa, opnuðust áður óþekkt tæki­færi fyr­ir valdagíruga menn. Sam­hliða því krist­allaðist nauðsyn þess að dóm­stól­ar veittu lög­gjaf­an­um aðhald, m.a. til að hindra hvers kyns mis­notk­un og mis­beit­ingu valds. Hlut­verk dóm­stóla er að gæta rétt­ar manna gagn­vart lög­un­um; skera úr um rétt þeirra og skyld­ur að lög­um.

Í þessu sam­hengi blas­ir líka við að það er al­gjör öf­ug­snún­ing­ur á hlut­verki lög­gjafa og dóm­stóla ef hinum síðar­nefndu er ætlað að taka á sig nýtt hlut­verk og fara að marka sam­fé­lags­lega stefnu. Dómur­um er ætlað það stjórn­skipu­lega hlut­verk að finna og beita lög­um þess sam­fé­lags sem þeir þjóna til að verja rétt þeirra sem brotið hef­ur verið gegn. Þetta er mik­il­væg­asta skylda dóm­ara, en ekki að vera vilja­laust hand­bendi ríkj­andi vald­hafa eða þeirra sem telja sig vera full­trúa siðferðilegs meiri­hluta á hverj­um tíma.

Alþingi, lög og til­gang­ur sam­tals

Mik­il­vægi síðast­nefnds atriðis er ekki lít­il­fjör­legt í lýðræðis­legu og stjórn­skipu­legu sam­hengi. Vilji menn bjóða sig fram til starfa á lög­gjaf­arþingi þá ber þeim að axla ábyrgð á því að semja laga­texta. Slíkt hef­ur óhjá­kvæmi­lega í för með sér að viðkom­andi orði hugs­an­ir sín­ar og setji þær fram með kjarnyrt­um og skýr­um hætti. Til­laga hans get­ur svo í fram­hald­inu orðið grunn­ur skoðana­skipta, breyt­ing­ar­til­lagna og að lok­um at­kvæðagreiðslu þar sem tek­in er afstaða til þess hvort text­inn eigi að öðlast laga­gildi. Í þessu birt­ist mik­il­vægi lýðræðis­legr­ar rök­ræðu og lýðræðið þjón­ar auðvitað mik­il­vægu hlut­verki þegar kem­ur að því að kjósa hand­hafa lög­gjaf­ar­valds. Þannig verður til virkt sam­spil og aðhald: Lög­in móta sam­fé­lagið og sam­fé­lagið lög­in. Þráður­inn þarna á milli er órofa. Kjósi menn að höggva á þenn­an þráð milli sín og lag­anna, milli laga og sam­fé­lags, milli sam­fé­lags og rík­is­valds, er vá fyr­ir dyr­um. Þá skap­ast for­send­ur fyr­ir því að til verði al­ríki sem virðir ekk­ert af þessu; þar sem smáríki verða aðeins óvirk­ir áhorf­end­ur.

Skila­boð al­rík­is­ins eru þau að menn eigi frem­ur að hlýða en að andæfa, því að í al­rík­inu kem­ur valdið ofan frá og niður en ekki öf­ugt. Þegar svo er komið hef­ur gjör­bylt­ing átt sér stað frá því sem áður var lýst. Í stað þess að regl­ur séu sett­ar af fjöl­skyld­um, í ná­býli manna og mót­ist inn­an eins og sama sam­fé­lags­ins, koma lög­in frá yf­ir­valdi sem vill þröngva sér inn í hvers­dags­líf okk­ar, jafn­vel hugs­an­ir okk­ar. Nú­tíma­tækni gef­ur slíku miðstýrðu valdi nán­ast tak­marka­lausa mögu­leika á slíkri áleitni. Jafn­vel ein­veld­is­kon­ung­ar fyrri alda blikna í sam­an­b­urði. Í stað um­hyggju í nærsam­fé­lagi býr al­ríkið til stofn­an­ir sem sýna okk­ur gervium­hyggju en krefja okk­ur um al­gjöra holl­ustu. 

Hvað ger­ist?

Þegar rík­is­vald sýn­ir til­b­urði í þá átt að umbreyt­ast í al­ríki eru marg­ar ástæður fyr­ir því að viðvör­un­ar­bjöll­ur hringi. Yfirþjóðlegt laga­setn­ing­ar-, fram­kvæmda- og dómsvald rýf­ur það sam­hengi sem hér hef­ur verið lýst milli laga og sam­fé­lags, rýr­ir laga­lega arf­leifð, lít­ur fram hjá hags­mun­um þeirra sem standa næst vett­vangi og van­v­irðir í stuttu máli sam­hengi lýðræðis­hug­sjón­ar­inn­ar við rétt­ar­ríkið. Slíkt er aug­ljós­lega á skjön við stjórn­skip­an Íslands.

Af­leiðing­arn­ar blasa við í mál­um eins og O3: Þing­menn hyggj­ast taka að sér að inn­leiða í ís­lensk­an rétt regl­ur sem er­lend­ir skriff­inn­ar hafa samið út frá er­lend­um aðstæðum og er­lend­um hags­mun­um; lög­fræðing­ar taka að sér hlut­verk ein­hvers kon­ar spá­manna og freista þess með krist­als­kúl­um að segja fyr­ir um hvernig ís­lensk­um hags­mun­um muni reiða af við fram­kvæmd hinna er­lendu reglna; lög­gjaf­arþing tek­ur hinar er­lendu regl­ur ekki til efn­is­legr­ar umræðu og end­ur­skoðunar en læt­ur sér nægja að leika hlut­verk lög­gjaf­ans.

Við slík­ar aðstæður breyt­ist Alþingi Íslend­inga í kaffi­stofu þar sem fjallað er um hið smáa en ekki hið stóra og víðtæka; smá­mál eru gerð að stór­mál­um, en stór­mál töluð niður og dul­bú­in sem smá­mál. Hreyfi menn and­mæl­um er því svarað með að ákv­arðanir um inn­leiðingu hafi „þegar verið tekn­ar“ með þeim hætti að við „verðum að ganga frá þeim form­lega“ til að þær öðlist gildi meðal þeirra þjóða sem í hlut eiga „ef við vilj­um áfram vera aðilar að EES“.

Á móti spyr stór hluti ís­lenskr­ar þjóðar hvað sé lýðræðis­legt við það ferli sem hér um ræðir. Fyr­ir mitt leyti sé ég ekk­ert lýðræðis­legt við það að maður í teinótt­um jakka­föt­um rétti upp hönd til samþykkt­ar á lokuðum fundi sam­eig­in­legu EES-nefnd­ar­inn­ar og málið eigi þar með að heita „lýðræðis­lega út­kljáð“. Þetta er í mín­um huga af­skræm­ing á lýðræðis­leg­um rétti full­valda þjóðar og mætti með réttu kall­ast lýðræðis­blekk­ing.

Sam­an­tekt

Íslend­ing­ar eru ekki í neinu raf­orku­sam­fé­lagi með þjóðum sem búa hand­an við hafið. Við höf­um því ekki haft nein áhrif á eða aðkomu að regl­um sem þar hafa verið samd­ar um raf­orku og flutn­inga raf­orku milli ríkja. Í ljósi alls framan­ritaðs er vand­séð, svo ekki sé meira sagt, hvers vegna við eig­um að inn­leiða þess­ar regl­ur í ís­lensk­an rétt og veikja auk þess um leið stöðu okk­ar í hugs­an­leg­um samn­ings­brota­mál­um sem höfðuð verða í kjöl­farið. 

Þótt margt megi vafa­laust finna lýðveld­inu Íslandi til foráttu vil ég með vís­an til fram­an­greindra atriða mót­mæla því sjón­ar­miði að það væri ís­lensk­um al­menn­ingi mjög til fram­drátt­ar að æðsta dómsvald og ákvörðun­ar­vald í inn­an­rík­is­mál­um Íslands sé, í trássi við stjórn­ar­skrá lýðveld­is­ins Íslands nr. 33/1944, geymt í er­lend­um borg­um. Kröf­ur um slík­an vald­flutn­ing hljóma held­ur ekki vel úr munni þeirra sem vilja stilla sér upp sem sér­stök­um málsvör­um lýðræðis, lýðfrels­is og mann­rétt­inda, þ.m.t. sjálfs­ákvörðun­ar­rétt­ar ein­stak­linga og þjóðar. Ég rita þess­ar lín­ur til að and­mæla því að Íslandi sé best borgið sem ein­hvers kon­ar léni ESB eða MDE sem léns­herr­ar, ólýðræðis­lega vald­ir, siði til og skipi fyr­ir eft­ir hent­ug­leik­um án þess að Íslend­ing­ar sjálf­ir fái þar rönd við reist. Slíkt verður ekki rétt­lætt með vís­an til þess að Íslend­ing­ar hafi kosið að „deila full­veldi sínu“ með öðrum þjóðum.

Þessi grein Arnars Þórs Jónssonar dómara birtist upphaflega í Morgunblaðinu 27. júlí.

Atkvæðagreiðslan ráðgefandi

Arn­ar Þór Jóns­son dóm­ari hrekur málflutning í Mbl.grein Bjarna Más Magnússonar þar sem fullyrt var að hafréttar­samningur SÞ gefi okkur einhliða rétt til að hafna sæstreng

  Arnar Þór svarar: "Sem sér­samn­ing­ur geng­ur EES-samn­ing­ur­inn fram­ar al­menn­um þjóðarrétt­ar­samn­ing­um. Því er mik­il­vægt að hafa í huga að Haf­rétt­ar­dóm­stóll­inn eða aðrar alþjóðastofn­an­ir munu ekki leysa úr ágrein­ings­mál­um vegna skuld­bind­inga Íslands tengd­ra EES-samn­ingn­um, held­ur stofn­an­ir ESB." Þetta seg­ir hann í færslu sem hann birt­ir á Face­book í dag.

Arn­ar svar­ar þar grein sem dr. Bjarni Már Magnús­son, pró­fess­or í lög­um, rit­ar í Frétta­blaðið í morg­un, en í þeirri grein árétt­ar Bjarni að ekk­ert sé í þriðja orkupakk­an­um fjallað beint um skyldu aðild­ar­ríkja EES „til að koma á eða leyfa sam­teng­ingu um flutn­ing orku sín á milli“.

Seg­ir Bjarni að öll aðild­ar­ríki EES-samn­ings­ins, sem og Evr­ópu­sam­bandið sjálft, séu aðilar að haf­rétt­ar­samn­ingi Sam­einuðu þjóðanna frá 1982 og bend­ir á að 311. grein þess samn­ings kveði á um að ákvæði annarra samn­inga, sem aðild­ar­ríki haf­rétt­ar­samn­ings­ins eiga aðild að, skuli vera í sam­ræmi við haf­rétt­ar­samn­ing­inn. „Með öðrum orðum, haf­rétt­ar­samn­ing­ur­inn trón­ir á toppn­um í alþjóðakerf­inu,“ seg­ir Bjarni og bæt­ir við að samn­ing­ur­inn sé stund­um kallaður stjórn­ar­skrá hafs­ins.

Á móti seg­ir Arn­ar að lög­lærðum megi vera ljóst að EFTA-dóm­stóll­inn túlki mál jafn­an „í sam­hengi við og í ljósi mark­miðs og til­gangs“ samn­inga og gerða sem um ræðir á því rétt­ar­sviði, þ.e. að EFTA-dóm­stóll­inn láti anda orkupakk­ans ráða frem­ur en haf­rétt­ar­samn­ing­inn.

Arn­ar Þór er dóm­ari við Héraðsdóm Reykja­vík­ur. Hann hef­ur á und­an­förn­um miss­er­um verið virk­ur í umræðum um orkupakk­ann og meðal ann­ars viðrað það mat sitt, ít­rekað, að orku­pakk­inn grafi und­an full­veldi Íslands. (Mbl.is)

Sjá nánar fleiri fréttir mbl.is af skrifum Arnars Þórs, hér: 

Ákvörðun­ar­valdið sé ekki geymt í er­lend­um borg­um (ýtarleg grein; þar er líka að finna í heild sinni hans merku Morgunblaðs-grein Full­veldið skipt­ir máli.)

 

 

Verið að samþykkja óheft flæði raf­orku

Og ennfremur, um enn eina innkomu hins sama Arnars Þórs inn í umræðuna um orkupakkann:

 Fyr­ir­var­arn­ir hindra ekki mál­sókn

jvj.

EES framar almennum þjóðréttarsamningum

Er Sjálf­stæðis­flokkurinn dæmdur til aðgerðarleysis þegar honum er rétt líflínan -- marar bara í kafi?

Ekki ætlar form. þing­flokks Sjálf­stæðis­flokks að ganga 1 milli­metra til móts við flokks­menn vegna and­stöðu þeirra við OP3, Birg­ir seg­ir "ekki til­efni til að efna til at­kvæða­greiðslu meðal flokks­manna vegna þriðja orku­pakk­ans miðað við inn­tak máls­ins og eðli þess"!!!

Þó eru forsendur fyrir því, að þessi leið sé farin, í skipu­lags­regl­um flokks­ins, þótt nýlegar séu. Samt segir hann "brýnt að ræða við flokks­menn", en verður það gert á fjölda­fundi í Háskóla­bíói, eða ætlar hann að taka einn og einn á tal í einu, eða er þetta einbert orðagjálfur eða til þess eins að tefja málið fram yfir afgreiðslu málsins með jafnvel því, sem sumir kalla landráða­samþykkt, á Alþingi 2. eða 3. september nk.? (eftir 41 dag).

Birg­ir vís­ar til þess að þriðji orkupakk­inn feli ekki með nein­um hætti í sér þær stór­felldu breyt­ing­ar sem stund­um séu látn­ar í veðri vaka. (Mbl.is)

Heyr á endemi, hann ætlast til að við kokgleypum það! En það gera einmitt sízt allra hans eigin flokksmenn, hinn breiði fjöldi, bæði virk og óvirk grasrót. Og margir hafa tekið til fótanna, maður heyrir af æ fleiri tilkynningum um úrsögn úr flokknum, og í skoð­anakönnunum er greinilegur straumur úr flokknum.

Ætlar Birgir að hjálpa með þessu blaðri sínu Bjarna formanni að halda áfram að stýra flokknum lóðbeint niður?

Í um­fjöll­un um mál þetta í Morg­un­blaðinu í dag seg­ir Matt­hild­ur Skúla­dótt­ir, stjórn­ar­maður í Verði - full­trúaráði sjálf­stæðis­fé­lag­anna í Reykja­vík, and­stæðinga orkupakk­ans svekkta yfir því hvernig komið er og marg­ir séu óánægðir með rík­is­stjórn­ina. (Mbl.is)

En Birgir stendur vörð um sína fánýtu vegarhindrun:

„Þing­flokk­ur­inn hef­ur rætt það, vegna þess­ara skiptu skoðana inn­an flokks­ins, að það sé brýnt að nota sum­arið til að eiga sam­töl við flokks­menn með ein­um eða öðrum hætti og ræða þetta mál, koma sjón­ar­miðum á fram­færi og hlusta á at­huga­semd­ir,“ seg­ir Birg­ir.

En sjálfur formaðurinn hefur virzt bæði mállaus og heyrnarlaus um orkupakkamálið; fær hann nú málið, og verður hann ein eyru?

Viðmæl­end­ur Morgunblaðsins úr hópi and­stæðinga þriðja orkupakk­ans inn­an flokks­ins vilja sum­ir flýta flokks­ráðsfundi sem halda á í sept­em­ber nk. og halda hann áður en þing kem­ur sam­an og ræðir orkupakk­ann.

En þá kemur babb í bátinn:

Birg­ir seg­ir það ekki raun­hæf­an kost. „Flokks­ráðsfund­ur er hald­inn af öðru til­efni og til þess að fjalla al­mennt um stefnu­mörk­un flokks­ins, en ekki til að taka af­stöðu til ein­stakra mála. [Þetta er reyndar risamál, hann nefnir það ekki!] Það er nokkuð um­hend­is að færa jafn stór­an og viðamik­inn fund til,“ seg­ir hann og vís­ar til þess sem fyrr kom fram, að ann­ar vett­vang­ur verði notaður til þess að ræða mál­in.

Já, "nokkuð umhendis að færa fundinn til"! Þvílík vandræði! Eru þeir dæmdir til að geta engu breytt um örlög sín? Það er verið að rétta þeim líflínu til að koma þessum ákvörðunarmálum í lag með þeim hætti, sem getur leyst þetta farsællega, þannig að sem flestir kjósendur flokksins geti orðið sáttir og stoltir af sínum Sjálfstæðisflokki, en nei, þá vill flokksforystan alls ekki taka við þeirri líflínu, vill heldur síga í djúpið, að séð verður!

Jón Valur Jensson.

Ekki tilefni til atkvæðagreiðslu

Elliði Vignisson tekur af skarið með uppreisn í Sjálfstæðis­flokknum gegn 3.orkupakkanum

 Honum blæðir fylgistap flokks­ins vegna máls sem Samfylk­ing og Við­reisn stefna að, en er í and­stöðu við lands­fund flokks hans og afstöðu gras­rót­ar­innar, sem fremur en að elta Bjarna í þvílíku grund­vall­ar­máli gegn sjálf­stæði okkar fer þá heldur yfir á Mið­flokkinn meðan þessir gerningar standa yfir í Valhöll.

Hann ber því vitni að átök hafa geisað inn­an Sjálf­stæðis­flokks­ins um þriðja orkupakka Evr­ópu­sam­bands­ins (þótt reynt hafi verið að þagga það niður), en þetta "þurfi ekki að vera ógn­vekj­andi," því að "í átök­um geti fal­ist tæki­færi til þess að leiðrétta kúrsinn þar sem þess væri þörf." Og það er greinilegt að nú sér hann fulla þörf á að leiðrétta kúrsinn í Val­höll, eins og meiri hluti fylgismanna flokksins hefur einmitt talið! Yfirgnæfandi andstaða sjálfstæðismanna gegn orkupakkanum hefur blasað við í hverri skoðana­könn­un eftir aðra um málið til þessa.

En fleira er í vopnabúri Elliða, bæjarstjóra Ölfuss og áður í Vestmannaeyjum:

„Mér hef­ur enda fund­ist það vera nán­ast áskor­un á sjálf­stæðis­menn að kjósa eitt­hvað annað þegar full­yrt hef­ur verið: „Þetta mál (Orkupakki 3) hef­ur ekki haft áhrif á fylgið“ [!!]“

Þá hef­ur Elliði einnig lýst áhyggj­um af eðli EES-samn­ings­ins sem feli í sér aðlög­un að Evr­ópu­sam­band­inu og velt því upp hvort ekki sé ástæða fyr­ir þing­flokk Sjálf­stæðis­flokks­ins að vera hugsi yfir því að stuðning­ur við þriðja orkupakk­ann komi aðallega úr röðum Sam­fylk­ing­ar­inn­ar, Viðreisn­ar og Pírata sam­kvæmt könn­un­um. (Mbl.is)

Með sínu hugrakka og skelegga frum­kvæði er Elliði vís með að kalla fram fagnaðar­bylgju meðal flokksmanna, sem knýi forystu flokksins til að endur­skoða allt málið frá grunni, vonandi með farsælli niðurstöðu fyrir land og þjóð, og þá verður um leið flokki hans bjargað frá smánarlegu hruni.

Jón Valur Jensson. 

Skorað á sjálfstæðismenn að kjósa annað

Landsamband bakarameistara andvígt orkupakka-meðvirkni hinna ESB-sinnuðu Samtaka iðnaðarins

Bakaríið Gæðabakstur hefur nú sagt sig úr Lands­sam­bandi bak­ara­meist­ara, ekki vegna and­stöðu við LB, held­ur í and­stöðu við fylgi Sam­taka iðn­að­ar­ins við þriðja orku­pakk­ann og til að þurfa ekki að borga gjöld til SI, en LB er aðili að SI.

Bakarar hafa bent á, að með öðrum orku­pakk­anum stór­hækk­aði raf­orku­verð til bakaría, því að við upptöku 2. pakkans hækkaði næturverð rafmagns um 50%! (sjá Mbl.is-fréttartengil neðar). En eins og mönnum er kunnugt, fer bakst­urinn í bakaríum mest fram á nóttunni.

Aðrir, m.a. Birgir Þórarinsson alþingismaður, hafa vakið athygli á tjóni Íslendinga vegna 1. og 2. orku­pakkans, sem juku hér al­menn­an kostnað við orkukaup (með fjölgun söluaðila og fjölgun innheimtu­reikninga til allra) og sérstak­lega með stór­hækk­un rafmagns­verðs til húsahitunar, á bilinu ca. 70% og hátt í 100%!

Einkennilegt er, að Samtök iðn­að­arins standa ekki með aðildar­félögum sínum, sem verða að gjalda fyrir uppáskrift íslenzkra stjórnvalda á orkupakkana. En Samtök iðnaðarins standa ekki með óskertu fullveldi þjóðarinnar, og helzti málsvari samtakanna í fjölmiðlum hefur lengi verið ESB-linnlim­unar­sinni, jafnvel á þeim árum sem hann var ritstjóri Morgunblaðsins.

Nei takk! er afstaða meirihluta almennings til þessara orkupakka!

Jón Valur Jensson.

Úrsögn vegna 3. orkupakkans