ESB splundrar Evrópu - Fjórða ríkið á dagskrá.

Sú framtíðarsýn, sem 11-menningarnir frá Þýskalandi, Frakklandi, Ítalíu, Spáni, Póllandi, Belgíu, Hollandi, Lúxemburg, Danmörk, Portúgal og Austurríki leggja upp í nýrri lokaskýrslu hópsins "Framtíð Evrópu" er lokahnykkurinn á áætlun um að stofna ríki ríkjanna, 4:a ríkið undir stjórn Þýzkalands.

Með tali um aukið lýðræði innan ESB eins og t.d. að leyfa Evrópuþinginu að leggja fram lagatillögur, stjórnmálafylkingum Evrópuþingsins að setja fram forsetaframbjóðendur, sem kosnir verða í almennum kosningum, ætla ríkin 11 að afnema síðustu þjóðlegu einkennin og mótstöðuna fyrir myndun 4.a ríkisins.

Með "Framtíð Evrópu" bindur Þýzkaland nánustu bandamenn til sín, sem tryggir meirihluta við atkvæðagreiðslur og endanlega yfirtöku á ESB. Rætist þá gamall draumur Þjóðverja um að halda Bretum utanvið allar mikilvægar ákvarðanir og ekki síst öll VIÐSKIPTI. 

Með lokaskýrslunni er teningunum kastað og ekki aftur snúið með ríkishugmynd, sem gefur Þýzkalandi á ný möguleikann á að byggja upp her og herveldi í áður óþekktum stíl. Þessi skýrsla mun splundra ríkjum ESB í fylgifiska Germaníu og þá, sem enn reyna að halda í þverrandi en raunverulegt lýðræði.

Spor sögunnar hræða og full ástæða að óttast, hvað framtíðin beri í skauti sér með endurvakningu og endurvæðingu þýzkrar vopnaframleiðslu og herafla. 

Kannski er það núna, sem árangurinn af ráðstefnu nazista á stríðsárunum með iðjöfrum Þýzkalands er að koma í ljós?

Yfirskrift ráðstefnunnar var:

"Hvernig tryggjum við sigurinn, ef við töpum stríðinu?" 

gs 

Kjörinn forseti skipi „evrópska ríkisstjórn“

Eina trygging eldri þorska er sjávarlögsaga Íslendinga

Væri ekki kjörið að finna sí svona 100 þorska á miðjum aldri og eldri og senda til Maríu Damanaki sjávarútvegsráðherra ESB? 

Hún gæti þá velt því fyrir sér, hvort hún teldi þorskana vera til marks um ránveiðar Íslendinga, þótt í eigin sjávarlögsögu væri (eftirlifandi eldri þorskar ESB í Norðursjó gætu ef til vill hafa tekið upp á því að bregða sér í ellilífeyrisferðalag til lögsöguparadísar Íslendinga).

María Damanaki gæti líka talið þetta til marks um ófullkomnar fiskimælingar sérfræðinga sambandsins í York, að fleiri þorskar yfir fermingu hafi fundist á lífi en þessir hundrað, sem prófessor Callum Roberts fann í Norðursjó.

Síðast kæmi henni sjálfsagt til hugar, að sjávarlögsaga Íslands eru haldbær fiskimið, sem Íslendingar nytja í sátt og samlyndi við samfélag þorska, bæði yngri þorska sem og þroskaða þorska og þá sér í lagi þá, sem komnir eru af léttasta skeiði.

Morgunblaðið hefur góð sambönd í þorskaheimum og sat falleg fyrirsæta fyrir á myndinni, sem birtist með fréttinni. Ekki var getið um aldurinn en tekið fram, að fyrirsætan var ekki úr Norðursjó.

Þorskafyrirsæturnar okkar eru fallegar enda ættaðar frá gómsætum Íslandsmiðum, þar sem mikið er af unglegum þorskum þrátt fyrir aldur.

Fullveldi.blog.is biður rannsóknarstofuna í York, sem fann þessa síðustu 100 eftirlifandi eldri þorska í Norðursjó, að skila góðum kveðjum til þeirra og færa þeim eintak af 600 síðna skýrslu Seðlabanka Íslands svo þeir geti kynnt sér kosti evrunnar sem gjaldmiðil á þurru Norðursjávarlandi, áður en togarar ESB fiska þá upp og henda dauðum aftur í hafið. 

Færri en 100 eldri þorskar í Norðursjó

Fullveldisframsal til Evrópusambandsins er tilgangurinn með 111. grein tillagna "stjórnlagaráðs"

ESB-innlimunarsinnar í s.k. stjórnlagaráði, sem störfuðu þar í umboði 30 lögbrota-þingmanna, voru nægilega öflugir til að koma þar í gegn fisléttu, áróðurshljómandi ákvæði um fullveldisframsal til Evrópusambandsins (það er það eina, sem þeir meina með 111. grein sinni*), ákvæði sem fer fram hjá flóknum, margvíslegum fyrirstöðum núverandi stjórnarskrár gegn fullveldisframsali. Tókst þeim að narra þar með sér alla aðra í "ráðinu"! Er það makalaus vísbending um vanhæfi þessa illa undirbúna hóps til stjórnarskrárgerðar.

Þetta eru lokaorðin í grein, sem nýbirt er hér og ástæða er til að minna á: Sannleikann segja Nigel Farage og félagar um fráleitt ofríki Evrópusambandsins gagnvart Íslandi.

Hér má ennfemur minna á, að stjórnlagaráð var bæði umboðslaust frá þjóðinni og ólögmætt; skipan þess gekk jafnvel í berhögg við ákvæði stjórnarskrárinnar um aðgreiningu hinna þriggja sviða ríkisvaldsins, en þar fyrir utan braut hún í bága við almenn kosningalög og lögin um stjórnlagaþing, sem í fullu gildi voru, þegar alþingismennirnir 30 tóku sína ólöglegu ákvörðun.

* Tilgangurinn var ekki að ganga í neitt annað yfirríkjabandalag en ESB.

Jón Valur Jensson. 

Sannleikann segja Nigel Farage og félagar um fráleitt ofríki Evrópusambandsins gagnvart Íslandi

Þingmenn Brezka sjálfstæðisflokksins harma tilraunir Evrópusambandsins til að tryggja sér ítök á Íslandi í „gegnum samblöndu af fjármunum, diplómatísku ráðabruggi og blygðunarlausum hótunum,“ að sögn hins einarða Nigels Farage, leiðtoga flokksins. Flokkurinn (UK Independence Party) "hafnar lögmæti valds Evrópusambandsins til þess að setja hvers kyns lagasetningu og þar af leiðandi greiðum við atkvæði gegn öllum tillögum framkvæmdastjórnar sambandsins að lagasetningu," segir hinn sami Nigel Farage í samtali við blaðamann Mbl.is.

Sl. miðvikudag voru greidd atkvæði um refsiaðgerðir ESB gegn ríkjum sem sambandið telur stunda ósjálfbærar fiskveiðar. 659 greiddu atkvæði með þessari árás á íslenzkt fullveldi í eigin efnahagslögsögu, 8 sátu hjá, og aðeins 11 greiddu atkvæði gegn þessu. Af þeim ellefu voru níu þingmenn Brezka sjálfstæðisflokksins. Við eigum því hauk í horni í Nigel Farage og félögum hans í þeim flokki. Svo sannarlega er kominn tími fyrir Íslendinga að ljá eyra hinum bráðsnjöllu, leifturhvössu og unaðslega áheyrilegu ræðum þessa merkilega manns á Evrópusambandsþinginu. Hann telur ekki eftir sér að segja æðstu ráðamönnum þar til syndanna fyrir þeirra margvíslegustu óknytti og yfirgang.

Sjáið hér sannleikann sagðan hreinan og tæran í orðum vinar okkar, Nigels:

• „Í þessu tilviki var ennfremur ánægjulegt fyrir okkur að lýsa yfir stuðningi okkar við Íslendinga sem sjálfstæða og fullvalda þjóð og við sjálfsagðan og óafsalanlegan rétt íslensku þjóðarinnar til þess að stunda fiskveiðar í eigin efnahagslögsögu."

Óafsalanlegur er sá réttur, eins og hann segir, en svikarar okkar á meðal vilja afsala honum til stórveldis.

Við svikurum er oft hægt að sjá, en það fer í verra, þegar skilningslausir eða óupplýstir sakleysingar gerast nytsamir málstað svikara, jafnvel sumir hverjir þvert gegn eigin vilja. Eru það mikil og þung örlög þjóða, ef og þegar atkvæði eða atfylgi slíkra ríður baggamun til að hnekkja réttarstöðu þeirra eigin landa.

Evrópusambandsinnlimunarsinnar í s.k. stjórnlagaráði, sem störfuðu þar í umboði 30 lögbrota-þingmanna, voru nægilega öflugir til að koma þar í gegn fisléttu, áróðurshljómandi ákvæði um fullveldisframsal til Evrópusambandsins (það er það eina, sem þeir meina með 111. grein sinni), ákvæði sem fer fram hjá flóknum, margvíslegum fyrirstöðum núverandi stjórnarskrár gegn fullveldisframsali. Tókst þeim að narra þar með sér alla aðra í "ráðinu"! Er það makalaus vísbending um vanhæfi þessa illa undirbúna hóps til stjórnarskrárgerðar.

Jón Valur Jensson. 

Ánægjulegt að styðja Íslendinga

Vigdís skapar tækifæri enn á ný

Enn á ný gefur Vigdís Hauksdóttir, þingkona Framsóknarflokksins, alþingismönnum og þjóðinni tækifæri til að segja álit sitt á tilraunum ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur að troða Íslandi að fólki forspurðu inn í ESB.

Síðast þegar Vigdís lagði fram svipaða tillögu greiddu orðameistarar VinstriGrænna, sem þykjast vera á móti ESB, atkvæði gegn tillögu Vigdísar. Verst kom atkvæðið út hjá Ögmundi Jónassyni, innanríkisráðherra, sem nokkrum sinnum í hverjum mánuði undanfarið hálfa árið hefur sagt, að nú sé tími til kominn til að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um málið. Sem kunnugt er greiddi Ögmundur atkvæði gegn tillögu Vigdísar um að þjóðin fengi að segja sitt álit.

Allt ESB ferli ríkisstjórnarinnar er laumuspil með furðulegustu útspilum oftast í kringum einhvern ennþá furðulegri "pakka", sem enginn hefur séð, fær nokkurn tímann að sjá, hvorki umbúðir né innihald. Ráðherrar vinstri grænna halda sér dauðahaldi í stólana sína og farga má landinu svo lengi sem takið heldur, hvort sem það heitir ESB eða eitthvað annað.

Skyldi kosningaár gera haldið sleipara?

Ef Ögmundur vill vera samkvæmur sjálfum sér í tvöfeldninni, þá finnur hann sér ástæðu til að greiða atkvæði gegn tillögu Vigdísar í þetta skiptið líka. Vigdís er með tvo herramenn sér við hlið núna, sem á sinn hvern hátt gætu gefið Ögmundi ástæðu til að segja nei: nefnilega fyrrum samherjann Ásmund Einar Daðason, sem ekki lét bjóða sér að axla þá tvöföldu skikkju gagnvart kjósendum sínum, sem Ögmundur og aðrir Vinstri Grænir bera. Ásmundur skildi skikkjuna eftir og gekk í hinn röska Framsóknarflokk, sem heill fer fyrir bændum og öðrum landsmönnum í varðveislu sjálfstæðis okkar og rétti til að ráða yfir eigin lífi. Hinn herramaðurinn, Árni Johnsen, þingmaður sjálfstæðismanna til margra ára er sjálfsagt ástæða Ögmundar til enn fleiri ára að segja NEI, NEI, NEI, þjóðin má ekki kjósa um aðildina að ESB!

Svik VinstriGrænu forystunnar tryggir, að flokkurinn hverfur undir steingrímu eftir næstu alþingiskosningar.

Hvíl í friði VinstriGræn.

gs 

Kosið verði um aðildarviðræður

ESB í stríð við Ísland og Færeyjar

Með 659 já atkvæðum gegn einungis 11 nei samþykkti Evrópuþingið næstum einhliða að fara í refsiaðgerðir gegn Íslendingum og Færeyingum, sem ESB ásakar fyrir ofveiðar á makríl. Það er fullur þungi í ESB batteríinu að hlaða áróðursbyssurnar og skjóta þeim lygum um allar jarðir, að Íslendingar og Færeyingar séu ránfiskarar og umhverfishryðjuverkamenn, sem í engu skeyta um sjálfbærar, ábyrgar fiskveiðar né lífríki sjávar.

Í þessum áróðri verður þess ekki getið að ESB ofveiðir sjálft að eigin sögn yfir 80% af fiskistofnum í sjávarvötnum ESB með yfir 30% fiskistofna í beinni útrýmingarhættu. Enginn veit heldur fyrir víst enn þá, hvort breyttar göngur makrílsins til norðurs séu hreinlega vegna fæðuskorts í suðri en margir telja fyrir víst að breyting á hitastigi sjávar hafi áhrif á hegðun fisksins.

ESB hefur vöðva til að valda Íslendingum og Færeyingum þungum búsifjum, svo full ástæða er að taka mark á hótununum. Hins vegar eiga Íslendingar ekki að sitja við borðið með þeim, sem veifa vopnum til að komast að "samkomulagi." Það rétta er því í þessarri stöðu að skilja stólinn eftir auðan á næsta fundi í London í október. En það skiptir litlu máli, því eyra Damanaki heyrir bara orð þeirra, sem hæst hrópa í Brussel. 

Þrátt fyrir gríðarlegan vöðvamun hafa bæði Íslendingar og Færeyingar málstaðinn sínum megin. Þökk sé Hafrannsóknarstofnuninni hefur betri mynd af hegðun makrílsins fengist en menn vissu áður um. Kemur þá í ljós að hinar miklu "ofveiðar" eru töluvert innan við ramma sjálfbærra fiskiveiða og þess vegna óhætt að hækka kvóta Íslendinga þó nokkuð án þess að valda neinum usla. Tíminn mun vinna með málstað okkar í þeim málum. 

En þessar staðreyndir henta ekki útgerðarmönnum ESB landanna, sem stöðugt þurfa að ásælast lengra og dýpra til að geta fengið bröndu sjálfir vegna þess að fiskurinn er uppveiddur í eigin lögsögum. Eða eins og einn sagði, þegar bent var á, að ESB hefði engan rétt til ránveiða í lögsögu Vestur-Sahara: "Heldur þú virkilega að við getum sleppt því núna? Þá yrðu yfir 100 Spánartogarar að koma aftur inn á fiskimiðin okkar þar, sem engan fisk er lengur að fá."

Þegar fram í sækir mun það verða þrautin þyngri fyrir ESB að útskýra fyrir umheiminum, hvers vegna fjórfrelsi EES-samningsins, þ.e.a.s. frjálst flæði vöru, þjónustu, fólks og fjármagns eigi ekki við um EES-aðilann Ísland. Hvers vegna ekki er hægt að treysta Hafrannsóknarstofu einnar bestu fiskveiðiþjóðar heims. Þá mun sannleikurinn síast fram um að ESB er að krefjast tolla af öðrum vegna eigin ofveiði í heiminum.

Íslendingar þurfa að fara að leita að nánari samstarfi við lönd utan ESB í öðrum heimsálfum. Við þurfum ekki að láta neina búrókrata í Brussel segja okkur fyrir verkum á sviði sjávarútvegsmála. Þar yrði það beinn ávinningur fyrir ESB að taka upp sjávarútvegsstefnu Íslendinga í staðinn. En þannig virka ekki málin hjá nýja stórríkinu, sem verður að verða eitt ríki, þótt Baróssóstjóranum vefjist tunga um tönn og afneiti súper til að reyna að vera eins og alþýðlegur fasisti, sem telur fólki trú um, að lífið sé eingöngu þess virði að lifa, að hægt sé að standa og sitja eins og stóra hendin veifar.

Því miður vinnur íslenska ríkisstjórnin að því að leggjast undir Brusselstígvélið enda er áráttan að fá að vera með í fína klúbbi svartsígvélanna æðri öllu öðru. Landsmenn þurfa að undirbúa sig undir nýja "Icesave" samningalotu, því búast má við, að Steingrímur og jafnvel Össur komi með "samning aldarinnar" frá ráðamönnum ESB.

 

Gústaf Adolf Skúlason 

Samþykkja beitingu refsiaðgerða

Á hnjánum til Brussel

Ríkisstjórnin verður seint ásökuð um að liggja á lötu hliðinni í eina stefnumáli sínu að troða Íslandi gegn vilja mikils meirihluta landsmanna inn í Evrópusambandið. Allur sá tími og kostnaður, sem kratakljúfar íslensks samfélags leggja í þessa fyrirfram vonlausu ferð, mundi nýtast landsmönnum mun betur til eigin sparnaðar, styrkingu heimila og uppbyggingu atvinnulífs eftir stærstu fjármálaárás í sögu landsins. En í staðinn leggjast þeir fjármunir til allra hinna, sem brenndir eru á báli atvinnuleysis, lélegrar þjónustu hins opinbera við ellilífeyrisþega, sjúka, börnin í skólum og á dagheimilum. Og áfram stækkar skuld ríkisins og er nú komin á það stig að í alvöru má ræða hrun 2.0, ef skútunni verður ekki tafarlaust snúið frá Samspillingarstefnu ríkisstjórnarinnar.

Og allur er þessi skaði til þess eins að þjóna markmiðum ráðandi krata að krækja í feitu pulsubitana í Brussel. Það er eftir heilmiklu að slægjast, þegar mánaðarlaun þingmanna Evrópuþingsins slagar hátt í tíu miljónir krónur, laun starfsmanna allt að 4 miljónum krónum og fólk í leiðandi stöðum með hærri laun en sjálfur Bandaríkjaforseti. Og enginn þarf að borga skatta, því þessir u.þ.b. 50 þús starfsmenn ESB eru svo uppteknir af þýðingarmiklum störfum og eiífum fundahöldum, af því að þeir eru að bjarga aðildarríkjunum frá vandamálunum, sem ESB sjálft og evran hefur komið þeim í.

Sósíaldemókratar sambandsríkja og evrusvæðis hafa verið minst sagt duglegir við að leggja álfuna í rúst og flokksbræður þeirra á Íslandi horfa öfundaraugum á árangurinn. Ekki nóg með að búið er að pína upp hærra atvinnuleysi en þekkst hefur í lengri tíma, hleypa inn þríeyki í stað lýðræðis, skera niður venjulega þjónustu sjúkrahúsa og skóla og skapa þannig upplausnarástand og gjaldfellingu siðmenntaðs samfélags, að nýir nazistar þramma að næturlagi um stræti sjálfrar vöggu lýðræðisins, þá er einnig verið að afnema það sem eftir er af fjárhagslegu sjálfstæði þjóða á færibandi með endalausum nýjum tilskipunum eins og t.d. um yfirstjórn bankamála evrusvæðisins. Þar er helsta umræða toppanna, hvort nauðsynlegt sé að taka yfirráðin af öllum 6000 bönkum ESB eða hvort það dugi ekki bara að taka yfir 200 stærstu bankanna, sem ráða 90% fjármagnsins.

Þjóðverjar vilja stjórna öllu ESB og setja skilyrði um sífellt meiri völd sér til handa "af því að þeir leggja hvort eð er svo mikið í púkkið." Hvort svo sem ný bankastjórn hrynjandi evru eða nýjar, hispurslausari tillögur sem eru á leiðinni og segja hreint út að þjóðirnar verði endanlega að kasta fullveldi sínu í hendur Framkvæmdastjórnarinnar, þá er stóra spurningin á meginlandinu, hvort algjör upplausn brýst út áður en Þjóðverjar, Framkvæmdastjórnin og handfylli ríkja mynda saman 4. ríkið til að beygja undir sig það sem eftir verður.

Hvað Ísland varðar er ekkert að marka þá pappíra sem á utanríkisráðuneytismáli kallast "samningsafstaðan í peningamálum". Það er sama blaðrið og einkennir tal ríkisstjórnarinnar um lausnir, sem eiga að falla frá himnum ofan í framtíðinni. Á meðan raunveruleikinn er sá, að ríkissjóður sligast með yfir ársframleiðslu landsins í skuldir, sem aukast dag frá degi, landið býr við gjaldeyrishöft og atvinnuleysi sem náð hefur fótfestu, er skútunni stýrt í hrun 2.0. Allt tal um "hyggist uppfylla", "mun taka", "áætlar að" "hyggst taka", "gert ráð fyrir", "stefnt er að", "núverandi spár", "gefa til kynna", "verði náð" er í besta falli hægt að nota sem skreytingu á pappír, sem venjulega er notaður annars staðar en í nánd við þann stað, þar sem heilinn er venjulega. Ísland uppfyllir ekki Maastricht-skilyrðin og allt orðagjálfrið fær í engu breytt þeirri staðreynd.

Eini boðskapur "samningsafstöðu í peningamálum" er enn á ný endurtekin viljayfirlýsing um að fá að ganga inn í ESB-klúbbinn. Virðast allir "samningar" ríkisstjórnarinnar við ESB vera eitt allsherjarbænakall á hnjánum til að fá að vera með.

Var það þess vegna, sem lýðveldið Ísland var stofnað á Þingvöllum 17. júní 1944, svo að fáeinir stjórnmálaskussar gætu tæpum 70 árum síðar selt landið fyrir fáeina stóla við hliðina á "stóru strákunum" í Brussel? 

Gústaf Adolf Skúlason 

Samningsafstaðan í peningamálum birt

Framsókn veitir þjóðinni brautargengi í baráttunni gegn svikum VG og ESB-aðlögun

Vigdís Hauksdóttir, hinn góði fulltrúi meirihluta þjóðarinnar í baráttunni fyrir sjálfsforræði Íslands, samkvæm sjálfri sér í hugsun og athöfnum, ein af skærum stjörnum Framsóknarflokksins, sem staðið hefur staðföstum fótum á landsins grund í baráttunni gegn erlendri ásælni og svikulli ríkisstjórn í Icesave, ESB-aðlögun og nú síðast makríldeilu, hefur fullkomlega rétt fyrir sér, þegar hún bendir á hræsni Ögmundar Jónassonar innanríkisráðherra.

Stór orð innanríkisráðherrans um lýðræði og möguleika landsmanna að kjósa um afstöðuna til aðildarumsóknar ríkisstjórnarinnar til ESB reyndust tóm og nakin blekking, þegar tækifæri gafst á Alþingi til að kjósa um málið, vegna frumvarps Vigdísar Hauksdótturs.

Það virðist ekki duga fyrir ráðherra VG að svíkja kjósendur einu sinni. Aftur og aftur þegar tækifæri gefast til að efna orðin endurtaka þeir svikin, sem stöðugt stækka og rista dýpra í samfélaginu. Er nú svo komið, að grasrót VG er orðið ljóst, að forvígismenn flokksins ná ekki út fyrir ráðherrasetuna og búnir að hengja sig aftan í Brussel-elítu Samfylkingarinnar.

Eins gott fyrir ráðamenn VG að kasta þykjustu lýðræðisgrímunni og segja bara hreint út: Við viljum að Ísland gangi í ESB og við vinnum að því 24 tíma á sólarhring.

Hverslags afstaða er það til málefnis að segja að það sé rangt hjá öllum öðrum en aðeins "rétt" í eigin hendi? Eða hvenær verður það rétt hjá Ögmundi Jónassyni að gefa kjósendum "leyfi" til að segja álit sitt?

Er ekki bara alveg eins gott fyrir Ögmund að hoppa í pakkann með menntaklíku Samfylkingarinnar sem segja við landsmenn: "þið fáið að tala, þegar við erum búin að troða Íslandi inn í ESB?"

Er til meiri hræsni en að láta eins og maður sé á móti aðild á sama tíma og maður vinnur að aðild? Að plata landsmenn til að halda að þeir fái að segja sitt álit á meðan unnið er að því að taka landið frá þeim? 

Gústaf Adolf Skúlason 

Vigdís sakar Ögmund um hræsni

4, 12, 50 og 200 mílna fiskveiðilögsaga: áfangasigrar í krafti fullveldis íslenzka ríkisins

Hálf öld er liðin frá útfærslu landhelginnar í 50 mílur. Þá stækkaði hún um nær 220%, var þá orðin tvöföld stærð landsins, en með 200 mílna lögsögunni 1975 varð hún 7½-föld stærð landsins. Þetta gaf FULLVELDIÐ okkur.

Vopnum beittum við til að tryggja okkur þennan gríðarmikilvæga ávinning hins sjálfstæða ríkis, togvíraklippunum, sem halaklipptu brezka landhelgisbrjóta 82 sinnum með stórskaða fyrir þá.

Ekki er að spyrja að því, að stæðum við nú í sömu sporum og þá, með 12 mílna fiskveiðilögsögu, eins og við höfðum 1958-1972, og værum í núverandi Evrópusambandi, þá ættum við ekkert forræði þessara mála -- það væri allt í Brussel, samkvæmt hinum rómaða Lissabon-sáttmála !

Ömurlegt er hlutskipti þeirra manna sem mæla með framsali fullveldis okkar til evrópsks stórveldis. Á þjóðveldisöld hefði ugglaust mörgum þótt við hæfi að dæma baráttumenn fyrir slíku í eina hörðustu refsinguna: skóggang, þ.e. ævilanga útlegð, eða að öðrum kosti fjörbaugsgarð, þriggja ára útlegð.

Þarf að fara að endurskoða hegningarlögin?

Jón Valur Jensson. 

40 ár frá stækkun fiskveiðilögsögunnar

Eigi skal launa slæma framkomu

Það verður fróðlegt, að sjá heimkomu fjöldamálaráðherrans Steingríms J. Sigfússonar eftir fundinn með sjávarútvegsráðherra/kommissjóner Maria Damanaki í London 3. sept. n.k. Honum verður gert ljóst, að ESB ræður för og hann sendur til baka með samning að skapi ESB. Annars!

Það virðist enginn hörgull á hótunum hjá ESB og þeim, sem eru uppfóstraðir í menningu Evrópusambandsins. Þar þýðir "samstarf" að ganga að kröfum framkvæmdastjórnarinnar. Þess vegna verður áhugavert að sjá, hvað mikið af ellefu kröfum útgerðarfyrirtækja í ESB og Noregi, sem Maria Damanaki lætur fylgja með sem ESB-kröfur í "samninga"viðræðunum við íslenska fjöldamálaráðherrann.

Ísland fékk ekki að vera með við "samninga"borðið hér áður fyrr. Það þótti ekki taka því að vera bjóða svona smáþjóð við borð hinna stóru og þurfti landið að beita olnbogunum til að fá að komast að. Enda er ein af kröfum dagsins að útiloka Grænlendinga frá borðinu með því að neita að viðurkenna landið sem strandríki. Samt er Grænland strandríki, hvað svo sem vitringar ESB segja. En ekki hentar ESB eða  Norðmönnum núna frekar en fyrri daginn, að viðurkenna landfræðilegar staðreyndir, þegar "semja" þarf um skiptingu makrílkvótans, því sérhver fiskur til Grænlands verður einn mínus til hinna. 

Kröfurnar gagnvart Íslandi eru í grænlenska veru:

Byrja upp á nýtt, draga fyrri "tilboð" til baka. Ásaka Ísland og Færeyjar fyrir yfirgengilegar kröfur og alls ekki launa slæma framkoma. Banna veiðar Íslands í norskri eða ESB lögsögu og beita öðrum bönnum og kvöðum eftir "þörfum". Stöðva aðildarferli Íslands að ESB, endurskoða kolmunnasamninga, svo hægt sé að skerða hlutdeild Íslands og þar fram eftir götunum.

Ef marka væri eitt milligram af orðum klofintunguráðherrans, sem heldur því fram, að Ísland sé ekki í aðlögunarferli, þá er fyrirséð að hann snýr heim án samnings. Eins og andstæðingar Íslands segja: Enginn samningur er betri en slæmur.

En við er að búast, að fjöldamálaráðherrann komi heim, þrátt fyrir vísindalegar rannsóknir Íslendinga upp á margfalt meiri haldbæran afla, með samning upp á 3,1 % kvóta skv. hlutfallslegum stöðugleika. Skiptir þá eigin ráðherrastóll og stöðuleiki ríkisstjórnarinnar öllu máli. 

Spurningin verður þá, hvort ráðaherrastóllinn velti, vegna óstöðuleikahlutfalls og Valts Gengis Vinstri Grænna. /gs

Vilja hlé á ESB-viðræðunum