Nýr, fullveldissinnaður vinstri flokkur í vændum?

Bjarni Harðarson bóksali, fv. alþm., ritar m.a. í sinni fjörlegu grein í Mbl. í gær:

"Með verkum sínum hefur ríkisstjórnin hleypt inn í landið nútímainnrásarher möppudýra. Vinstrihreyfingin – grænt framboð sem áður var ankeri baráttunnar gegn ESB er í þessu máli orðið að umskiptingi. Einu stjórnmálaflokkarnir sem hafa ESB-andstöðu að baráttumáli eru vel hægra megin við miðju. Þrátt fyrir að framboð til komandi kosninga séu mörg er ljóst að það eru fáir valkostir þjóðlegra vinstrimanna sem hafna ásælni og heimsvaldastefnu hvort sem hún kemur frá NATÓ eða ESB.

 

Vinur minn Indriði Aðalsteinsson á Skjaldfönn í Djúpi skrifaði nýlega grein á Smuguna og í Morgunblaðið sem var herhvöt til Jóns Bjarnasonar og allra þeirra sem áður tilheyrðu villikattadeild VG. Jóhanna Sigurðardóttir, nafngjafi villikattadeildar, kvartaði mjög undan því að erfitt væri að smala köttum og vel þekkt er að skepna sú fer sínar eigin leiðir. Vel má samt vera að Djúpbóndanum takist með hvatningu sinni að kveðja saman söfnuð þjóðlegra vinstrimanna og er þá vel."

Þetta eru athyglisverð skrif sem annað frá Bjarna í sömu grein (sbr. HÉR og HÉR).

Glæsilega rituð grein eftir Bjarna Harðarson í opnu Mbl. í dag

Merkilegar hliðstæður dregur hann þar fram milli áður alþekkts, nú nær gleymds svindilbrasksmáls í Flóa um næstsíðustu aldamót, sem olli gjaldþrotum bænda, og Evrópusambands-pappíra- og áróðurssvindli um okkar daga.

Í skugga Glæsibæjar var skáldsaga (Víkingsútgáfan, 1945) eftir Ragnheiði Jónsdóttur rithöfund (1895-1967) og byggð á fyrrnefndum atburðum, en "Glæsibær" er þar Gaulverjabær, forn kirkjustaður. Meðal bænda í samnefndum hreppi var Jón Erlendsson í Gerðhúsum, Garði og Seljatungu, faðir Valdísar, móðurmóður undirritaðs, en hið stóra heimili hans og Kristínar konu hans frá Galtastöðum varð fyrir miklum búsifjum af völdum þeirra svindlara, sem þá fóru um sveitir og leituðu eftir uppáskriftum bænda á það, sem þeir höfðu ekki kynnzt fyrr: víxla. Fór svo, að svindlurunum tókst að hafa bújarðir og fé af ýmsum, unz stöðvast hlaut, en þá var það of seint fyrir marga. Segir Bjarni Harðarson á mjög lifandi hátt frá þessu sem bakgrunni að hálfsíðu langri grein sinni sem er fjörlegur fróðleikslestur út í gegn.

Nú eru í loftinu annars konar pappírsfreistingar í stórum stíl, kenndar við tvo eða þrjá sakleysislega útlítandi stafi, EU eða ESB, en eins og hið fyrra sinnið er mikið spilað á það, að torvelt verði að hafa hönd á réttum skilningi hlutanna, enda er pappírsmagnið í þetta sinn með ódámum mikið, og sem dæmi um það nefnir Bjarni, að bara EES-samningurinn er þvílíkur að vöxtum, að taka mundi mánuð að lesa hann og sinna engu öðru starfi á meðan. Þó er hann hreinasta hátíð hjá Evrópusambands-pappírsflóðinu sem fáir vita í raun skil á, en í krafti þeirrar vanþekkingar margra er þó spilað hér á áhættuhegðun og bríarís-þankagang margra sem vilja láta skeika að sköpuðu um jafnvel framtíð Íslands með því að flækja sig inn í þann pappírsskóg, ginningarstarfsemi og bíræfnar valdheimildir "sambandsins" og "skrifa upp á", þó ekki fyrr en við "sjáum samninginn" -- en hver treystist svo til að lesa "hann" allan, þegar þar að kemur?!

  Ég hef hér ekki á neinn hátt reynt að endursegja hina afar fjörlega skrifuðu grein Bjarna Harðarsonar, sem sjálfur er Árnesingur og þekkir vel til svindlmálsins austur í sveitum (og víðar en í Árnesþingi). Afkomendur eins aðal-svindlarans ráku síðar af umtalsverðri drift þekkta veitingastaði í Reykjavík og sjálfa Valhöll á Þingvöllum, en ekki víkur Bjarni að því í samantekt sinni. (Kynntist ég raunar einum af yngri kynslóð þeirra við mín fyrstu íbúðakaup, en var sannarlega ekki hlunnfarinn af þeim ágæta manni.)

Menn ættu að fá sér þennan Mogga í dag, og þar kemur fleira eftirsóknarvert í ljós, en einnig hratið með saftinni; sem dæmi um það birtist þar refjagrein aftir Teit Björn Einarsson hdl., ESB-veikan Sjálfstæðisflokks-frambjóðanda, og annar, stuttur pistill sem tekur saman nokkur sýndarrök innlimunarsinna í Evrópusambandsmálinu, og er þar m.a. spilað á yfirborðshluti, gervirök og falskan samanburð, í nafni Rögnu nokkurrar Garðarsdóttur, en samsuðan með þeim hætti, að halda mætti, að hin rangnefnda Evrópustofa hafi séð um áróðurs-tilreiðsluna.

Skemmst er þar einnig að minnast fráleitlega framhleypins og vanhugsaðs pistils Kolbrúnar Bergþórsdóttur bókmenntafræðings, sem taka mætti nú á beinið hér sérstaklega, jafnframt því að hluta snyrtilega sundur áðurnefndan gervirakapistil. Hætt er oft við, að menn lesi það, sem stutt er og fljótblekkjandi, en þó má telja líklegt að þorri Morgunblaðslesenda falli beint inn í þessa spennandi grein Bjarna og slíti sig ekki frá lestrinum fyrr en við lokapunkt. Er það þá vel, enda er hún fréttnæm í þokkabót vegna vísbendinga þar um endurnýjun flokkarlitrófsins hér á landi.

Bjarni gerir ljósa grein fyrir stöðu ESB-málanna í seinni hluta greinar sinnar og leiðir lyktir hennar að hugleiðingu sinni um raunalegt, reyndar hörmulega sviksamlegt* hlutskipti Vinstri hreyfingarinnar - græns framboðs, og þar streymir niðurstaðan bert og augljóst að þeim ósi, að nauðsyn beri til, eins og Indriði Aðalsteinsson á Skjaldfönn hafði fyrstur hvatt til, að stofna nýjan, fullveldissinnaðan, þjóðdyggan vinstri flokk í stað þeirrar allsherjar-skráveifu alþýðu sem stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur nálgast það að verða. (* Orðin eru hér öll mín, JVJ.)

Þessi grein Bjarna Harðarsonar verður í minnum höfð um glæsileg tilþrif og stílhrif í íslenzkri blaðamennsku. Fyrir þá, sem aðeins geta nálgazt hana á netinu, er hana hér að finna: Svindilbraskarar ESB.

Jón Valur Jensson. 

Taugaveiklun Samfylkingar brýzt út vegna útilokunar ESB-inntöku

Greinilega álítur Magnús Orri Schram "frjálslyndi" í því fólgið að vera "líbó" gagnvart því að afsala æðsta fullveldi þjóðarinnar til stórveldis, gegn vilja hennar, og halda opnum dyrum fyrir stjórnarsamstarf við ESB-maníska Samfylkinguna eftir næstu kosningar.

Þetta er ný skilgreining á "frjálslyndi", og í líkum dúr hugsar ritstjóri ESB-Fréttablaðsins um víðsýni annars vegar og það sem hann hins vegar brennimerkir sem ofstæki og þröngsýni hjá Sjálfstæðisflokknum í ESB-málum (í leiðara í gær). Ólafi Stephensen finnst líka eðlilegt að hin rangnefnda "Evrópustofa" fái, eins og Þorvaldur Gylfason kallar það, að "miðla fróðleik" fyrir 230 milljónir króna til að hafa áhrif á afstöðu Íslendinga.

En það er vitaskuld ekkert frjálslynt né víðsýnt við að fyrirgera sjálfstæði þjóðarinnar, yfirráðum hennar og stjórn yfir sjávarauðlindum sínum, sem og stjórn orkumála.

Þingmaðurinn Magnús Orri missti hér hlálega marks eftir að hafa upplifað sinn versta helgarbömmer hingað til, þegar landsfundur Sjálfstæðisflokksins samþykkti, að hætta beri viðræðum við Evrópusambandið. Samfylkingarmenn eru ekki öfundsverðir af sinni taugaveiklun.

Jón Valur Jensson.

Ekki kostur fyrir frjálslynt fólk

VG gerir svik í ESB-málum að stefnu flokksins!

Það var athyglisvert að fylgjast með tveimur landsfundum um helgina, Sjálfstæðisflokksins og Vinstri Grænna. Sjálfstæðisflokkurinn styrkti fyrra álit um að gera hlé og ákvað að hætta aðildarviðræðum við ESB og er þar með búinn að taka af allan vafa um að ekki skuli byrjað með það mál upp á nýtt, nema þjóðin fái þá fyrst á lýðræðislegan hátt möguleika á að segja álit sitt í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Vinstri Grænir gerðu sér lítið fyrir og stefnufestu loforðasvik sín um að halda Íslandi utanvið ESB með því að samþykkja að aðildarviðræðum verði haldið áfram! Var nýkjörnum formanni flokksins Katrínu Jakobsdóttur sópað til hliðar, sem reyndi að bæta ásýnd flokksins með samþykkt um að þjóðin skyldi spurð álits áður en lengra yrði haldið í aðildarviðræðum. Þetta er einhver sú afbakaðasta yfirlýsing sem fyrirfinnst, að segja, að "Landsfundur VG telur að Íslandi sé best borgið utan ESB en vill ljúka aðildarviðræðum við ESB." Þetta er álíka gáfuleg skýring og alkahólisti gefur, sem segir að besta leiðin til að ljúka við drykkjuna sé að halda henni áfram!

Fylgið hefur hrunið af Vinstri Grænum, sem í dag mætti kalla "Vér Gefum" fullveldi og sjálfstæði Íslands til heimsvaldasinnanna í Brussel. VG er með þessarri landsfundarsamþykkt búin að samþykkja opinberlega hlutverk sitt sem Samfylkingarhækju, sem vonandi verður fargað af kjósendum í komandi kosningum sem og hækjuhafinn sjálfur, sem í skrifandi stund er að leysast upp í brot og brotabrot um allar jarðir. Vinstri Grænir og Samfylkingin eru hrægammaflokkar, sem í nafni fólksins véla ráðin af því og eins og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins komst svo vel að orði, hafa skapað "umsátur um heimilin."

Sjálfstæðisflokkurinn hefur aftur á móti endurheimt sjálfstraust og hlýðir kalli fólks um að hætta aðildarbröltinu og taka það dýra mál út af borðinu og þess í stað snúa sér að uppbyggingu atvinnumála og úrlausnarverkefna fyrir heimilin í landinu. Styrkur flokksins og endurheimt fyrri staðfestu felst einmitt í sterkari og skýrari áherslu, að aðildarviðræðum við ESB skuli hætt.

Það verður ekki erfitt fyrir fullveldissinna að velja milli þessarra tveggja markmiða í komandi alþingiskosningum. /gs 

ESB-ályktanir hvor í sína áttina

Engin evra í Póllandi - né á leiðinni í bráð!

Pólverjar – sannir stuðningsmenn okkar eins og Færeyingar í bankakreppunni – munu "ekki taka upp evruna sem gjaldmiðil sinn í fyrirsjáanlegri framtíð" að sögn sjálfs Donalds Tusk forsætisráðherra.

Tusk sagði að ein hindrunin í þeim efnum væri skortur á pólitískum stuðningi í Póllandi við að breyta stjórnarskrá landsins en þar er kveðið á um að pólska zlotið sé gjaldmiðill þess. Margir stjórnmálamenn, ekki síst hægrimenn, séu andvígir því að taka upp evruna sem gjaldmiðil Póllands.

Áður höfðu Pólverjar stefnt að upptöku evrunnar, á síðasta ári, en hverfa nú frá því ráði, m.a. vegna efnahagsástandsins í heiminum og erfiðleika evrusvæðisins sem hafa dregið úr áhuga á upptöku evrunnar.

Tusk tilheyrir frjálslyndum stjórnmálaöflum, ólíkt bræðrunum sem þar fóru með völd fyrir nokkrum misserum, unz annar þeirra fórst í miklu flugslysi.

Tusk er ESB-sinnaður, en raunsærri en ráðamenn í stjórnarráðinu litla við Lækjartorg, sem láta oft í það skína, að upptaka evru yrði mikill ávinningur hér og gæti verið bara handan hornsins, ef þeir fá áfram að véla um stjórn landsins. En ef Tusk segir, "að áður en Pólverjar gætu tekið upp evruna þyrftu að eiga sér stað frekari umbætur á stjórnsýslu og efnahagsmálum Póllands," hversu miklu fremur á það þá ekki við á Íslandi? En þar að auki á evran og evrusvæðið alveg eftir að sanna sig! Ekki eru árin 2012–13, þegar hún er að komast á fermingaraldur, beinlínis talandi auglýsing fyrir fullþroska hennar og áreiðanleika–––né fyrir samstöðu aðstandenda ungviðisins!

Jón Valur Jensson. 

Minni áhugi á evrunni í Póllandi

Á bláþræði hangir vinstri stjórnin í þinginu, enda með um 24% stuðning landsmanna!

Það er vegna þess þvergirðingsháttar Þórs Saari að vilja ALLA stjórnarskrártillögu stjórnlagaráðs – þ.m.t. fullveldisframsalið í þágu ESB – sem hann loks lætur verða af því að bera fram vantraust á ríkisstjórnina, sem sprungin er á limminu að "klára" stjórnarskrármálið, eins og var heitasta hugsjón ESB-styðjandi Valgerðar Bjarnadóttur, Álfheiðar Ingadóttur o.fl. (og Steingrímur Jóhann, maður illa áttaður, hefur þegar lýst ankannalegum vilja sínum til að keyra í gegn fullveldisframsalsheimildina!).

Báðir stóru stjórnarandstöðuflokkarnir munu styðja vantrauststillöguna, en e.t.v. með breytingartillögu af hálfu Valhallarmanna varðandi dagsetningar þingslita o.fl.

Trúverðugleiki ríkisstjórnarinnar er rokinn út í veður og vind vegna Icesave- og ESB-svikanna, eins og snemma kom í ljós í þjóðaratkvæðagreiðslum, sem forseti Íslands bauð til, og í áhrifunum af réttlátum ESTA-dómnum nýlega. Stefnuskrártrúir fv. vinstri grænir þingmenn, sem hrakizt höfðu úr þingflokknum vegna ofríkis Brusselvina þar í forystunni, eru ekki líklegir til að bjarga "stjórnarmeirihlutanum" úr snörunni, enda er sá meirihluti fyrir bí – og löngu fyrir bí í hugum almennings, eins og birtist Steingrími og Jóhönnu átakanlega í nýlegum skoðanakönnunum.

JVJ. 

Líf ríkisstjórnar hangir á bláþræði

Bretar að fá upp í kok af Evrópusambandinu - aðeins 33% vilja að landið verði þar áfram!

Þetta er ljóst af nýbirtri skoðanakönnun sem birt er í Financial Times í dag. Þegar frá eru taldir óvissir, myndu rúml. 60% kjósa úrsögn, en tæpl. 40% áframhald ESB-þátttöku. Mikil ánægja er með ákvörðun Camerons að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um málið árið 2017, eins og fram kemur hér á eftir, þótt ekki megi gleyma hinu, að margir vilja slíkt þjóðaratkvæði enn fyrr.

• Fram kemur í frétt blaðsins að 50% myndu greiða atkvæði með því að Bretland segði skilið við Evrópusambandið, 33% að þeir yrðu þar áfram innanborðs og 17% tóku ekki afstöðu til þess. Þá kemur einnig fram í niðurstöðunum að 50% breskra kjósenda sé ánægður með þá stefnu Davids Cameron, forsætisráðherra Bretlands, að halda þjóðaratkvæði um veruna í sambandinu en gert er ráð fyrir að slík kosning fari fram árið 2017. Einungis 21% aðspurðra voru óánægðir með þá stefnu. (Mbl.is, nánar þar.) 

Svo eru vinstri flokkar á Íslandi að bera víurnar í þetta Evrópusamband, bjóða það jafnvel velkomið með hundraða milljóna króna áróðursbatterí bæði nyrðra og syðra, fyrir utan milljarða króna IPA-styrkja til að mýkja upp sem flesta,* og ekki klígjar ráðamenn hér við því að gera þetta í kjölfar þess, að ESB vann beinlínis gegn íslenzkri þjóð frá upphafi til enda í Icesave-ásókninni og hefur uppi ófyrirleitnar kröfur og hótanir vegna makrílveiða Íslendinga í okkar eigin fiskveiðilögsögu!

* Skattborgarar í ESB þurfa að borga þessa IPA-styrki og fá sjálfir ekki slík framlög, en um leið og Everópusambandinu hefði tekizt að gleypa okkar litla lýðveldi, fengjum við ekki snefil í viðbót af slíkum styrkjum, þeir eru ekki til þess sniðnir að auðga okkur til frambúðar, heldur þjóna þeir öðrum tilgangi Brusselvaldsins ...

JVJ. tók saman. 

Þriðjungur vill vera áfram í ESB

Vilja Vinstri græn nýjan ESB-formann í flokki sínum, Katrínu Jakobsdóttur, eða kannski Ögmund Jónasson?!

"Ég veit ekki fyrir hvað Katrín stendur hugmyndafræðilega þrátt fyrir tvö ár í þingflokki VG. Katrín verður að taka slaginn við Steingrím J. sem ætlar sér örugglega að verða skuggastjórnandi VG,“ segir Lilja Mósesdóttir, en ekki berst Katrín fyrir fullveldi landsins, svo mikið er víst, og hafnaði því 16. júlí 2009 að veita þjóðinni heimild til að segja nei eða já um umsókn Katrínar og sjö annarra þingmanna VG um inntöku Íslands í Evrópusambandið.

Já, þetta er staðreynd málsins um hina fyrirferðarlitlu, brosmildu Katrínu Jakobsdóttur, sem 1. desember 2008 mætti sem ræðumaður á fundi sjálfrar Heimssýnar í Gerðarsafni í Kópavogi til að hala þar inn atkvæði fyrir næstu þingkosningar, að þegar á reyndi vildi hún ekki einu sinni leyfa þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-umsóknina! Tillagan um umsóknina er hér: http://www.althingi.is/altext/137/s/0256.html). Katrín sagði NEI í atkvæðagreiðslunni um þjóðaratkvæði, sjá hér: http://www.althingi.is/dba-bin/atkvgr.pl?nnafnak=41077

Svo hlýðin eða sammála var hún formanninum Steingrími, að hún greiddi umsókninni sjálfri atkvæði sitt, þvert gegn því sem fimm samflokksþingmenn þeirra gerðu (Atli Gíslason, Ásmundur Einar Daðason, Lilja Rafney Magnúsdóttir, Jón Bjarnason og Þuríður Backman). Guðfríður Lilja Grétarsdóttir greiddi hins vegar ekki atkvæði, og átta þingmenn flokksins sögðu "já", þar á meðal Ögmundur Jónasson!

Sjá um þessa atkvæðagreiðslu: http://www.althingi.is/dba-bin/atkvgr.pl?nnafnak=41080

Ferill málsins: http://www.althingi.is/dba-bin/ferill.pl?ltg=137&mnr=38

Um atkvæðagreiðslurnar, sjá hér (þar er líka hægt að smella á tengla inn á tillögurnar sjálfar): http://www.althingi.is/dba-bin/nafnak.pl?btim=2009-07-16+12:02:46&etim=2009-07-16+14:00:42&timi=12:02-14:00

Um þrautseiga húsbóndahollustu Katrínu Jakobsdóttur undir hrikalegri leiðsögn Steingríms J. Sigfússonar í þessu máli rétt eins og í Icesave-málinu verður ekki efazt, nema hún sé einfaldlega svona forfallinn ESB-innlimunarsinni sjálf.

Ef Vinstri græn hyggjast endurnýja sig siðferðislega og hlaða batteríin jákvæðum straumum á komandi landsfundi, vilja þau þá kjósa sér nýjan ESB-sinnaðan formann til flokksforystu?

Frammi fyrir þeirri alvarlegu samvizkuspurningu standa þeir nú, þegar Steingrímur J. hrekst með réttu og vonum seinna af formannsstólnum.

Jón Valur Jensson.

PS. Eitt enn frá Lilju Mósesdóttur: 

• Vandmálið við Katrínu er hins vegar að hún hefur aldrei farið gegn Steingrími J. Nægir að nefna Icesave-málið og lækkun virðisaukaskatts á umhverfisvænar bleiur sem hún gat ekki stutt, þrátt fyrir að hafa gefið út bók um umhverfisvænt uppeldi. (Mbl.is) 

„Veit ekki fyrir hvað Katrín stendur“

Lýðræðisvaktin hallar sér að Evrópusambandinu!

Í ljós er komið að Lýðræðisvaktin "stjórnlagaráðsmanna" (3ja eða fleiri af 25) er enn eitt framboðið sem hallt er undir Evrópusambandið, enda með Þorvald Gylfason ESB-mann o.fl. slíka innanborðs.*

"Íslands ógæfu / verður allt að vopni", ef þessi tilraun og Guðmundarframboð Steingrímssonar og Róberts Marshall (sem báðir eru eindregnir evrókratar) fá einhvern framgang í kosningunum.

Árásargjarnt ESB (sbr. makríl og Icesave og ásókn í landið) ætlar áfram að reynast hinn versti klofningsvaldur í samfélaginu, truflar okkur frá einbeittri lausn skuldavanda fólks og að bjóða upp á ný atvinnu- og framkvæmdaúrræði í stað athafnaleysis stjórnvalda í atvinnumálum.

* Sjá nánar hér: Enn eitt ESB-framboðið - "stjórnlagaráðsmanna"!

Jón Valur Jensson.

Stefán Haukur Jóhannesson agiterar fyrir gæðum "samningaviðræðnanna" og "ferlisins" og lokar augum fyrir blýþungum ástæðum andstöðu Íslendinga við ESB-innlimun

Um hvað þykist þessi Stefán Haukur Jóhannesson, "aðalsamningamaður Íslands í viðræðunum um inngöngu Íslands í ESB", vera að "semja"? ESB hefur gert það kýrskýrt að rangt er að tala um "að semja" í aðildarviðræðum, sjá þess eigin yfirlýsingu um það hér.*

Stefán Haukur talar líkindalega við litháískan fréttavef um það að um mitt næsta kjörtímabil, vorið 2015, verði Ísland komið vel á veg í þeim efnum "að ganga í sambandið og hafa þannig bæði lokið viðræðunum og haldið þjóðaratkvæðagreiðslu um málið," en ekkert umboð hefur hann til "bjartsýnna" yfirlýsinga af þessu tagi, og ekki er hann hlutlaus í málinu, nota bene, enda ekki líklegt af manni sem núverandi Icesave- og ESB-hundtrygg stjórnvöld hafa valið til starfa; hér er einnig tekið mið af andanum í útvarpsviðtölum sem heyrzt hafa við Stefán Hauk. Vel má vera, að hann eigi ágætan fyrri feril, en hér er hann í þjónustu stjórnvalda, ráðherra og þingmeirihlutans sem hangir raunar nú á horriminni, enda njóta stjórnarflokkarnir aðeins 24,8% fylgis meðal þjóðarinnar skv. síðustu skoðanakönnun! Það væru því öfugmæli eða í bezta falli skrýtla að segja þau hafa aktúelt umboð frá þjóðinni til þessara hluta, því að alla tíð frá umsókn Össurar & Co. 2009 hafa allar skoðanakannanir sýnt skýra meirihlutaandstöðu við að Ísland fari inn í Evrópusambandið.

• "Stefán Haukur segist alltaf hafa viljað tala varlega í þessum efnum og ekki viljað gefa neinar dagsetningar hvenær umsóknarferlinu kynni að ljúka" en "vonist þó til þess að á síðari helmingi þessa árs, þegar Litháen fari með forsætið innan Evrópusambandsins, verði hægt að loka sem flestum af þeim viðræðuköflum sem hafi verið opnaðir en af 35 viðræðuköflum hefur 11 verið lokað og 16 aðrir opnaðir." (Mbl.is.) 

Menn  hafa haft á orði, að við eigum eftir að "gá í pakkann", en ef þetta væri raunverulegur samningapakki, þ.e. "kaflar" hans og það frágengnir, af hverju eru þeir ekki birtir? Staðeyndin er sú, að kaflavinnan öll snýst um að aðlaga Ísland að Evrópusambandinu og tryggja, að við inntöku landsins í þetta stórveldabandalag verði ekkert að vanbúnaði að innlimunin gangi hratt fyrir sig.

Þegar Stefán er spurður "um afstöðu almennings á Íslandi til inngöngu í Evrópusambandið, segir hann meirihluta þjóðarinnar vera á móti inngöngu eins og sakir standi." (Mbl.is-fréttin).

Eins og sakir standi? Nei, ALLTAF. Maðurinn á að segja satt. Er hann ekki á launum hjá íslenzkum skattgreiðendum?

• Þá segist hann aðspurður telja að það sem valdið hafi andstöðu á Íslandi við inngöngu í sambandið hafi annars vegar verið Icesave-deilan og hins vegar efnahagsástandið á evrusvæðinu.

Hér skrökvar hann með þögninni rétt eins og staðhæfingum sínum. Efnahagskreppan á evrusvæðinu var ekki slík ástæða árið 2009, þegar verst horfði hér, enda þá ekki komin í algleyming. Þjösnagangur ESB í sambandi við Icesave-málið, sem hefur uppgötvazt bæði seint og snemma, hefur vissulega verið ástæða bæði tortryggni og andstöðu við ESB-"aðild" (eins og það er kallað svo léttúðugu nafni; innlimun væri réttara orð). En a.m.k. þrennt annað kemur hér líka til sem sterkar ástæður andstöðunnar við Evrópusambandið á Íslandi:

1. Sú staðreynd, að fullveldið yrði tekið af þjóðinni í hennar mestu málum, um jafnvel æðsta og ráðandi löggjafarvald, framkvæmdavald, t.d. í fskveiðistjórnun, og dómsvald.
2. Vitundin um það skriffinnskubákn og þá miklu forræðishyggju sem fylgt hefur þessu bákni.
3. Makríldeilan, þar sem ESB hefur tekið afar harða afstöðu gegn rétti Íslendinga til sinnar eigin landhelgi og gegn þjóðarhagsmunum.

Hér blasir svo við disinformantzia Stefáns Hauks:

• Stefán er einnig spurður út í sjávarútvegsmálin í tengslum við viðræðurnar við Evrópusambandið og segist hann telja að hægt verði að ná fram sérlausn vegna fiskveiða við Ísland sem rúmist innan sameiginlegrar fiskveiðistefnu sambandsins og án þess að gengið sé gegn grundvallarreglum þess. Hann segist telja sameiginlegu stefnuna nógu sveigjanlega til þess að hægt verði að koma til móts við hagsmuni Íslands. 

Þetta er allsendis fráleit yfirlýsing, og hvernig ætti hann að geta miðlað einhverjum slíkum upplýsingum (raunar um það, sem hann "telur"), þegar hann hefur haft nóg að gera allan tímann við að fást við alla hina "kaflana" og ekki snert við þessum um sjávarútvegsmálin?!

Sameiginlega stefnan í ESB felur í sér jafnan aðgang allra ESB-borgara að fiskimiðunum,** og það er ekki hægt að samrýma það með neinu móti varanlegum yfirráðum og einka-nytjarétti hinna einstöku þjóða að eigin miðum. "Reglan" um "hlutfallslegan stöðugleika fiskveiða" hvers ESB-ríkis er einungis tímabundið fyrirkomulag, breytilegt og afleggjanlegt í sjálfu sér, og ráðherraráð ESB hefur allt vald í þeim löggjafarefnum; þar hefðum við 0,06% atkvæðavægi við slíka ákvörðun!

Neðanmálsgreinar:

* Kjarninn í þeirri samantekt er hér: Upplýsingarnar frá framkvæmdastjórn ESB:

• Inntökuviðræður (e. Accession negotiations [oftast kallaðar hér aðildarviðræður])
• Inntökuviðræður varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur (sem einnig eru þekktar sem acquis, franska orðið um "það sem samþykkt hefur verið") eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er [hér] mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar.

Þetta er úr plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy , útgefnu af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011.

** Dæmi úr textanum sem finna má gegnum tengilinn (miklu meira þar):

• "Jafn aðgangur að hafsvæðum og auðlindum hafsins er meginregla í fiskveiðistefnu Evrópusambandsins. Meginreglan um jafnan aðgang (equal access) hefur gilt frá árinu 1970 þegar fyrsta reglugerð ESB um sjávarútvegsmál var samþykkt.
• "Við aðild Íslands að ESB yrðu fjárfestingar annarra ESB borgara og fyrirtækja í íslenskum sjávarútvegi heimilar. Ekki mætti mismuna erlendum aðilum í óhag, enda ættu allir að sitja við sama borð."
• "Rétturinn til að búa, starfa og fjárfesta hvar sem er í Evrópusambandinu er grundvöllur samstarfs aðildarríkjanna og því gefst lítið svigrúm til að banna einstaklingum og fyrirtækjum að fjárfesta í sjávarútvegsfyrirtækjum annarra aðildarríkja."

Jón Valur Jensson. 

 

Komin langt á veg vorið 2015?