Gagnrýnar spurningar til formanns Samfylkingarinnar fengu mjög óbein svör!

Í 'Minni skoðun' á Stöð 2 í gær ræddi Mikael við Árna Pál Árnason. Undirritaður var þar með spurningar til hans, kom inn á ESB og löggjafarmálin og fullyrðingar Árna um síversnandi launakjör hér frá 1920!

Þátturinn er HÉR, innlegg undirritaðs til málanna (ásamt stuttri kynningu Mikaels Torfasonar) er frá 39:13 til 41:28 á tímalínunni talið (þegar rúmar 39 mín. eru liðnar af þættinum og áfram) og svör Árna Páls í beinu framhaldi.

Takið eftir, að flokksformaðurinn víkur sér undan fyrri spurningunni með því að fara að tala um annað, en síðari spurningunni (um launakjörin) snýr hann út úr! Þetta eiga allir að heyra í þættinum, þeir sem leggja sig eftir því að taka eftir inntaki spurninganna og hvernig Árni Páll notar svo gamla ræðutaktík, að fara eins og köttur í kringum heitan graut, til að láta sem minnst bera á því, að hann gatar í raun á prófinu, sem fyrir hann var lagt. Er þetta ekki í raun viðurkenning hans á því, að honum skjátlaðist um meint versnandi launakjör Íslendinga frá 1920 (!) og að hann er EKKI sammála Jóni forseta Sigurðssyni um að við Íslendingar eigum að réttu lagi fyllstu löggjafarréttindi skilið?

Nánar seinna. 

Jón Valur Jensson. 

Meginmarkmið Samfylkingar eru í Brussel, ekki á Íslandi

Athyglisvert er, að Helgi Hjörvar, þingflokksformaður Samfylkingar, talar um að þrátt fyrir að nýtt framboð ESB-sinna myndi reyta fylgi af flokki hans líti hann á það sem bandamenn frekar en andstæðinga, "vegna þess að við höfum auðvitað það aðalbaráttumál að ljúka aðildarviðræðunum ... og þarna gæti verið bandamaður fyrir okkur til að ná því megin-markmiði okkar."

Viðtal þetta var á Eyjunni. Ánægður með sitt Evrópusamband kippir Helgi sér ekki upp við að flokkur hans virðist kominn niður í ca. 10,8% fylgi, það gerir ekkert til, svo lengi sem tíðni Evrópusambandsfylgispektar í samfélaginu minnkar ekki, heldur eykst jafnvel.

Hann er sem sagt meiri ESB-maður en Samfylkingarinnar. Hans ær og kýr eru í Brusel, meginmarkmiðin eru þar, ekki á Íslandi, enda yrði landið okkar bara lítið peð á skákborði "alvörustjórnmála" þegar komið yrði inn í ESB.

EN ÞAÐ SKAL ALDREI VERÐA!

JVJ. 

Margt kyndugt um skoðanakannanir um nýjan ESB-hægriflokk

Vísir.is er með greiningu á því hvaðan 20% fylgið komi, sem falli nýjum ESB-hægriflokki í skaut:

Ef greint er hvað þeir sem líklegt er að kjósi þennan flokk kusu síðast kemur í ljós að 26 prósent af fylginu kemur frá þeim sem kusu Sjálfstæðisflokkinn vorið 2013, 20 prósent Samfylkinguna, 16 prósent Framsókn, 15 prósent Bjarta framtíð, 4 prósent Vinstri græna og 2 prósent Pírata.

Og þetta sést hér á grafi:

Og þarna segir einnig (auðk. hér):

Í greiningu á könnuninni kemur fram að nýja flokknum hafi ekki verið stillt beint upp sem valkosti við hina flokkana, en ef miðað er við síðustu könnun Capacent í mars síðastliðnum og tekið mið af því hvaðan nýi flokkurinn tæki fylgi yrði niðurstaðan nálægt þessu:

Og enn segir á Visir.is: 

• Í greiningunni kemur fram að niðurstaðan sé alls ekki nákvæm og í útreikningunum hafi ekki verið reiknað með því að nýi flokkurinn fengi neitt af fylgi þeirra sem segja hvorki líklegt né ólíklegt að þeir kjósi hann. Hins vegar er reiknað með því að hann fái öll atkvæði þeirra sem segja að líklegt sé að þeir kjósi hann.
• Þess ber að geta að síðasti þingmaður Pírata stendur tæpt samkvæmt þessu og gæti það þingsæti  nánast lent hvar sem er, samkvæmt greiningunni.
• Eva Heiða Hönnudóttir stjórnmálafræðingur segir niðurstöður könnunarinnar áhugaverðar. „Það kemur ekki á óvart að af þeim sem eru tilbúnir til að kjósa nýjan hægriflokk kaus fjórðungur Sjálfstæðisflokkinn í síðustu kosningum. Þar á eftir kemur Samfylkingin og þar eru væntanlega á ferðinni hægri kratarnir sem eru Evrópusinnaðir,“ segir Eva Heiða. „Það er líka áhugavert að 16 prósent af þeim sem myndu kjósa nýtt framboð kusu Framsókn síðast, miðað við hversu mikið Framsókn hefur sett sig á móti ESB.“ 

En þar er þá sennilega um þá menn helzt að ræða, sem kusu Framsókn vegna loforða hennar í skuldamálunum (auk þeirra fekk flokkurinn líka mörg þakklætisatkvæði vegna Icesave-málsins.)

Í könnuninni var spurt: Ef fram kæmi nýtt framboð Evrópusinnaðs flokks hægra megin við miðju, hversu líklegt eða ólíklegt er að þú myndir greiða slíku framboði atkvæði þitt í alþingiskosningum ef kosið yrði til Alþingis í dag? Könnunin var unnin 3. til 10. apríl. Svarendur voru 1.667 og þar af tóku 1.378 afstöðu. 

Í nýlegri skoðanakönnun MMR sögðu 38,1 prósent aðspurðra koma til greina að kjósa nýtt framboð hægri manna sem nyti stuðnings Þorsteins Pálssonar, fyrrverandi formanns Sjálfstæðisflokksins. (Visir.is)

Þetta útleggur Páll Vilhjálmsson réttilega svo, að fylgi hins nýja "flokks" hafi hrapað á 10 dögum úr tæpum 40% í 20%.

Hver er annars stóra fréttin í þessum birtu könnunum? Að nýr hægri flokkur hrapi skv. skoðanakönnunum úr 38,1% í 20% á tíu dögum? Eða að Samfylkingin hrapi niður í 10,8% skv. ofanskráðu (á Vísis-vefslóðinni) og að VG haldi sig við 11% og þeir flokkar með 7+7 þingmenn? Neðst niður, miðað við nýlegar skoðanakannanir, myndi þó "Björt framtíð" hrapa, í 10,5%, og tækist þó með naumindum að ná 7 þingsætum eins og hinir vinstri flokkarnir (stjórnleysingjar pírata fengju hins vegar 6).

 

Og hvaða forspárgildi er í svona spám, þegar ekkert er vitað um frambjóðendur nýs ESB-flokks nema hugsanlega þrjá–fjóra (BenJ, ÞP, SvASvs)? Halda menn að þjóðin kjósi nánast ókunna menn í hrönnum?

 

Og er það ekki svo, að ESB-meinlokusinnar "kjósa taktískt" í svona skoðanakönnunum, tilbúnir að hjálpa til að láta líta svo út sem mikill klofningur sé í gangi hjá sjálfstæðismönnum og að nýr flokkur slíkra fengi mikið fylgi, með því að segjast styðja slíkan flokk, þegar það er útlátalaust fyrir viðkomandi meinlokumenn vegna eðlis könnunarinnar, enda ekki staddir við alvöru-kjörkassann, en þeir sjálfir hins vegar ráðnir í því að vera áfram evrókratar, en ekki evrósjallar?! 

 

Jón Valur Jensson. 

Nýr flokkur nyti 20% stuðnings

Bezt utan ESB

Að sjálfsögðu þjónar ekki hagsmunum Íslendinga að ganga í Evrópusambandið, eins og forsetinn segir réttilega í viðtali við St Petersburg Times. Við hefðum þar minnst allra að vinna (og alltaf í 6.000 millj.kr. nettó-mínus árlega vegna árgjaldsins til Brussel að frádregnum styrkjum frá Brussel, fyrir utan allan annan skaða af íverunni, sem engin þörf er á í þróttmiklu ríki sem hraðfara eykur þjóðartekjur sínar með ferðamannastraumi o.fl.) og mest að tapa: í fiskveiðiréttindum og almennt í mörgu öðru sem hljótast myndi af því að fá ESB í hendur æðsta löggjafarvald yfir Íslandi.

Þetta "mesta tap allra", sem félli okkur í hlut, tengist sérstaklega 1) okkar afar verðmætu fiskimiðum og jafnvel yfirráðum yfir olíuauðlindum undir Tjörnesi/Flatey á Skjálfanda og undir landgrunninu og 2) því, að allra ríkja hefðum við minnst atkvæðavægi í Evrópusambandinu. Frá 1. nóv. þ.á. kemst breytt atkvæðahlutfall í gildi í ESB skv. ákvæðum Lissabon-sáttmálans, og þá hrapar atkvæðavægi Möltu (með um 410.000 íbúa) um meira en 90% í hinu löggefandi (m..a. um sjávarútveg) ráðherraráði ESB og í leiðtogaráði þess og yrði 0,08%.

En okkar atkvæðavægi yrði ekki nema 0,06% !!! ---> Haraldur Hansson: Ísland svipt sjálfsforræði =http://maeglika.blog.is/blog/maeglika/entry/977585/

JVJ. 

Pútín vildi ekki ræða við Ólaf

Engar 250 milljónir í þjóðaratkvæðagreiðslu um spurningu sem engin sátt yrði hvort sem er um!

Eftir ágætt viðtal við Jón Gunnarsson alþm. í Sjónvarpi í seinni fréttum í kvöld, þar sem hann ræddi ESB-málið, brá svo við, að hann hljóp í undanhaldið aðspurður um þjóðaratkvæðagreiðslu. Þar fór illa hjá hreystimenninu. 

Hvers vegna geta ráðamenn ekki einfaldlega sagt NEI, eins og þjóðin gerði í Icesave-málinu? Það er engin fjárlagaheimild til þessarar þjóðaratkvæðagreiðslu, og stjórnarfarslega séð hefði hún ekkert bindandi hlutverk, yrði einfaldlega "ráðgefandi", en þingmönnum samt skylt að fara að sannfæringu sinni í málinu, skv. 48. gr. þeirrar stjórnarskrár sem þeir hafa svarið eið að.

Þá dylst vart öðrum en þeim, sem lítt fylgjast með, að hér er um "sniðuga" og taktíska eða öllu heldur pragmatíska kröfu sem Samfylkingaröflin halda uppi í þjóðfélaginu, með afar miklum tilkostnaði við auglýsingaherferð (ekki var Samstaða þjóðar gegn Icesave með heilsíðuauglýsingar í því máli, ólíkt þessu máli). 

Áherzla Samfylingar- og ESB-sinna í málinu byggir raunar á falstúlkunum á aðildarviðræðunum, eins og þær geti falið í sér samninga um eitthvað fram hjá lagaverki Evrópusambandsins. Það er einfaldlega ekki í boði, sbr. þessa endregnu yfirlýsingu sjálfrar framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins 27.7. 2011 og þessi orðaskipti Stefans Füle, stækkunarstjóra ESB, og Össurar Skarphéðinssonar, meðan hann var ráðherra -- afar pínleg fyrir þann síðarnefnda!

Þegar gengið var á Jón Gunnarsson, kom svo vitaskuld í ljós, að hann er ekki sáttur við að óskaspurning Árna Páls og annarra ESB-innlimunarhyggjumanna fái að vera spurningin stóra í þjóðaratkvæðagreiðslunni hugsanlegu. Hann vill frekar, eins og fleiri í stjórnarflokkunum, að spurningin verði með öðru sniði. En hvernig dettur þeim yfirleitt í hug, að það sé hægt að ná nokkurri sátt við hið freka ESB-lið í þessu máli? Um leið og farið væri að lofa kvartmilljarðs-dýrkeyptri þjóðaratkvæðagreiðslu, þá myndu þessir kröfumenn ekki aðeins taka í þann litla fingur, heldur krefjast þess að fá að ráða spurningunni sjálfir!

Það á einfaldlega að segja NEI, þegar tími er kominn til að segja NEI. Það á líka að vera dagljóst af stöðu mála í aðildarviðræðunum. Þeim varð ekkert þokað áfram í sjávarútvegsmálunum, þótt sá væri vilji Jóhönnustjórnar, en Frakkar, Spánverjar og Portúgalar stöðvuðu málið 2011, enda voru fyrirvarar utanríkismálanefndar Alþingis við umsóknarmál þeirra Össurar & Co. óásættanlegir fyrir þessi ríki og í sjálfum sér í beinni mótsögn við ákvæði Rómarsáttmálans. Má hér t.d. vitna til orða Emmu Bonino, þáverandi sjávarútvegsmálastjóra (kommissar) ESB, í viðtali við Morgunblaðið 1995 þegar hún sagði að Ísland fengi ekki full yfirráð yfir fiskveiðilögsögu sinni, heldur yrði eins og önnur aðildarlönd að gangast undir hina sameiginlegu fiskveiðistefnu ESB. Orðrétt sagði hún: "Meginreglan er sú að sameiginleg stefna er öllum sameiginleg, hvort sem um er að ræða fiskveiðar eða landbúnað. Sami rammi gildir fyrir alla."

Sjálfhætt er viðræðum um "aðild" vegna þessa meginatriðis og þeim mun fremur vegna þeirrar ósveigjanlegu grundvallarkröfu Evrópusambandsins að fá hér æðsta löggjafarvald. Þingmenn hafa í raun ekki vegna eiðs síns að stjórnarskránni að samþykkja slíkt. Þeir yrðu þá fyrst að fótumtroða hana og fleygja þar út mörgum greinum, allt frá 2. gr. hennar. Ekki er þó að efa, að sú er innsta löngun þeirra sem meðvitað og viljandi aðhyllast innlimunarhyggjuna. Allt annar var vilji Jóns forseta Sigurðssonar, jafnvel svo snemma sem 1858 (í grein í Nýjum félagsritum, s. 209), að við Íslendingar "eigum að réttu lagi fullkomin löggjafarréttindi skilið". Þetta geta Árni Páll, Össur, Helgi Hjörvar, Sigríður Ingibjörg Ingadóttir og Árni Þór Sigurðsson engan veginn unað við. Þau vilja ekki standa á réttinum, þeim sem á 23 árum (1952-1975) veitti okkur vald og réttarstöðu til að útfæra fiskveiðilögsöguna úr 3 mílum í 200.

Höfnum innlimunarhyggjunni og gefum henni ekkert færi á þjóðinni. Segjum NEI við öllum kröfum þessa ESB-þjónustuliðs.

Með einlægri samúð með öllum þeim saklausu, sem hingað til hafa látið blekkjast í málinu,

Jón Valur Jensson, form. stjórnar Samtaka um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland.

Bjarna er vaxið bein í nef - og þekkir bæði ESB og Evrulandið

Glæsilega skeleggur var Bjarni ráðherra Benediktsson í þingræðu sem sagt var frá í meðfylgjandi frétt. "Auðvitað vitum við hvað Evrópusambandið er. Það er birt í lögum, það er birt í sáttmálum. Við vitum nákvæmlega hvað Evrópusambandið er," sagði hann. Og í annarri frétt hér: Smám saman að sambandsríki, 

• sagði Bjarni að þó almennt væri vilji til þess að eiga í alþjóðlegu samstarfi þá væri eðlilegt að staldrað væri við þegar fram kæmi krafa um að gengið yrði um of á fullveldi þjóðríkjanna. Einmitt það væri að gerast innan Evrópusambandsins þar sem rætt væri um mun dýpri samruna en til þessa. Þó sambandið væri ekki þegar orðið sambandsríki þá dyldist engum hvert hugur forystumanna innan þess stæði. (Mbl.is)

Og svo er evrulandið afar hæpið keppikefli, rétt eins og lágir stýrivextirnir þar eru EKKI til marks um þróttmikið efnahagslíf, heldur einmitt nauðsyn þess að leggja bakstra við það í veikindum þess. Bjarni ...

• vísaði til nýlegra ummæla Marios Draghi, bankastjóra Evrópska seðlabankans, að hans stærsti ótti um þessar mundir væri að Evrópusambandið væri að festast í stöðnunartímabili. Búið væri að lækka stýrivexti en evrusvæðið tæki ekki við sér. Vitnaði hann einnig til fjárfestisins George Soros sem hafi nýverið sagt að raunveruleg hætta væri á að evrusvæðið væri að sigla inn í krísu sem hefði þekkst í Japan undanfarna áratugi þar sem örvunaraðgerðir dygðu ekki til að kveikja líf í hagkerfinu.
• Þess vegna hlyti umræðan meðal annars að snúast um það hvort heppilegt væri að tengjast svæði sem væri í algerri stöðnun og raunveruleg hætta á að væri að sigla inn í verðhjöðnun. Væri Ísland í Evrópusambandinu við slíkar aðstæður þýddi það að landið yrði af tækifærum til vaxtar og yrði að aðlaga sig að aðstæðum á evrusvæðinu. Spyrja þyrfti hvort það væri þess virði að fá stöðugleika sem yrði á endanum að stöðnun. Því væri enginn að sækjast eftir. (Mbl.is, leturbr. jvj.)

Þetta var hressilegur dagur hjá Bjarna í þinginu.

 

Bjarna er vaxið bein í nef,

blaðrar ekki: "kannski og ef."

Honum er það hentast nú

að hafna allri villutrú

og halda sér við sjálfstætt ríki,

þótt Samfylkingu aldrei líki.

 

 

Jón Valur Jensson. 

„Vitum hvað Evrópusambandið er“

Ekki akademískt frambærileg skýrsla Alþjóðastofnunar HÍ um sjávarútvegsmál Íslands og ESB

Sjávarútvegskaflinn er afar undarlegur, þar er ekki vísað í neinar heimildir að ráði, að öðru leyti en því að óþekktir og andlitslausir embættismenn í Brussel virðist koma þarna inn með heimildir sem skýrsluhöfundar treysta sér ekki til að upplýsa hverjir eru. Þetta er ekki í boði í háskólasamfélaginu að koma fram með svona órökstuddar fullyrðingar í skýrslu af þeim gæðum sem svona skýrsla á að hafa. Það er engin heimildarskrá um það hver segir hvað. Þetta er eiginlega skýrsla óþekkta embættismannsins,

segir Vigdís [Hauksdóttir um skýrslu Alþjóðamálastofnunar HÍ, sem birt var í dag] og bætir við að vitnað hafi verið í minnisblöð embættismanna sem ekki hafi verið lögð fram sem gögn í aðlögunarferlinu. (Mbl.is)

• „Það er ekki hægt að bjóða okkur uppá það að vitna í tveggja manna tal. Ég hef farið í gegnum háskólanám og veit að allt þarf að vera skothelt varðandi heimildir og rökstutt til að ritgerðir og skýrslur séu teknar gildar af háskólasamfélaginu. Ef að ekki er gefin upp ákveðin heimild fyrir ákveðnum fullyrðingum þá veit maður ekki hvort að þær séu réttar,“ segir Vigdís sem telur ekkert benda til þess í skýrslunni að tilefni sé til að draga tillöguna til baka um að slíta viðræðum við ESB. Í raun sé búið að draga umsóknina til baka með því að hætta viðræðum og slíta samninganefndum. (Mbl.is)

Vel mælt hjá Vigdísi og þarft verk að afhjúpa svo augljósa þverbresti í þessari skýrslu sem átti að heita akademískt frambærileg, en er það ekki! Það verður aldrei neitt traust byggt á orðum nafnleysingja í málum sem varða þjóðarhag. Ónafngreindir embættismenn hafa t.d. ekkert vægi til móts við sjálfan stækkunarstjóra Evrópusambandsins, Stefan Füle, einn af kommissörunum í sjálfri framkvæmdastjórn ESB og þannig með e.k. ráðherraígildi, en hann andmælti eindregið og leiðrétti á staðnum í Brussel fyrir nokkrum árum hjali Össurar Sarphéðinssonar um "klæðskerasaumaða lausn" handa Íslandi í sjávarútvegsmálum, --- sjá upptöku af orðaskiptum þeirra hér: fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1359088/ --- en samt er þetta óábyrga klæðskerasaumstal endurtekið í þessari skýrslu Alþjóðastofnunar HÍ !! -- og vitaskuld án tilgreindrar heimildar!!

Jón Valur Jensson.

Skýrsla óþekkta embættismannsins

Að Úkraína fari í ESB og NATO er ekki jafn-sjálfsagt og sumum virðist

ESB-predikaranum Ólafi Þ. Stephensen virðist í leiðara 4. þ.m. þykja sjálfsagt að Úkraína hefði sótt um að ganga í NATO og raskað þar með öllu jafnvægi á svæðinu. Kænugarður er ein af upphafsborgum Rússaveldis, bæði veraldlega og andlega, þar var heil. Vladimír stórfursti, ættfaðir rússnesku konungs- og keisaraættarinnar, og tignaður sem þjóðardýrlingur Rússlands. Það væri fráleitt fyrir Rússa að vita af NATO-herstöð norðarlega í Úkraínu, nærri Kiev, og eins að NATO taki við Sevastopol-flotastöðinni um 2043. (Nánar um allt þetta o.fl. >  http://jonvalurjensson.blog.is/blog/jonvalurjensson/entry/1369690/ ).

En Ólafi ritstjóra ESB-Fréttablaðsins finnst líka sjálfsagt, að Evrópusambandið ágirnist Úkraínu, eins og segja má að komið hafi fram í opinberri yfirlýsingu Rampuys, forseta leiðtogaráðs ESB. (-->  http://jonvalurjensson.blog.is/blog/jonvalurjensson/entry/1366854/ ).

Sennilegt er, að samhliða hafi ESB stundað undirróðursaðferðir til að stuðla að upplausninni þar og valdatöku ESB-sinnaðra afla. Vinur minn íslenzkur á konu frá Úkraínu, og ættingjar hennar vita af því, að fólki var boðið að í endurgjald fyrir þriggja daga mótmælaþátttöku á Maidan-torginu í Kiev fengi það sem svaraði til hálfs mánaðar launa. Útþenslustefna lýsir sér ekki bara í beinu hernámi, og Brusselherrarnir geta sem bezt litið í eigin barm um tilefni þess sem nú hefur gerzt.

Jón Valur Jensson. 

Fv. utanríkisráðherra, varakanzlari Þýzkalands 1998-2005, mikill ESB-talsmaður, viðurkennir hér ýmislegt athyglisvert!

Joschka Fischer á grein í Mbl. 1/4, Stund sannleikans fyrir Evrópu, ritar m.a.:

• Vissulega, hvort sem leiðtogar þess viðurkenna það eða ekki, er Evrópusambandið nú í beinum átökum við Rússa um stækkunarstefnu sína frá lokum kalda stríðsins. 

Já, það er miklu athyglisverðara, hvað Fischer játar hér, heldur en hitt, sem sem hann segir í áróðursskyni. Ennfremur segir hann:

• Evrópusambandið verður að skilja að það er ekki í tómarúmi í nágrenni sínu til austurs og suðurs, og að vegna öryggis álfunnar er ekki hægt að líta framhjá mismunandi hagsmunum annarra velda þar, eða það sem verra er, samþykkja þá. Stækkunarstefna ESB er ekki bara eitthvert dýrt og forgengilegt gremjuefni; það er grundvallarþáttur í öryggi ESB og vörpun valds út á við.

Ætli innlimunarsinnar Íslands hafi áttað sig á þessu? -- Og hann segir enn:

• kannski mun meginlandið nú átta sig á því að sameining Evrópu verður að fara mun hraðar fram, því að heimurinn – og nágrenni Evrópu sérstaklega – hefur ekki reynst vera eins friðsamur og margir, sérstaklega Þjóðverjar, hafa litið á hingað til.  

Þarna keyrir Fischer enn á samrunastefnuna, sem er raunar stefna ESB.

En þegar hann ritar:

Evrópa mun verða minna háð orku frá Rússum, fara yfir stöðu sína í öryggismálum og lykilhagsmuni, og draga til baka fjárfestingu og tvíhliða samstarf, –– og:

Rússland er algjörlega háð, viðskipta- og stjórnmálalega, vöru- og orkuútflutningi sínum, sem fer helst til Evrópu. Minni eftirspurn í Evrópu og olíuverð sem heldur ekki lengur uppi fjárlögum Rússa mun tálma Kremlverja fljótlega,

þá er það harla hláleg áherzla utanríkisráðherrans fyrrverandi, ESB-talsmannsins mikla, á þessum tímapunkti, þegar Rússar hafa nýverið gert risavaxinn viðskiptasamning við Japan um kaup á gasi, m.a. úr nýuppgötvuðum orkulindum á Sakhalín-eyju í Íshafinu. Með því hafa þeir til langframa gert sig langtum óháðari orkusölu til Mið-og Austur-Evrópu en þeir hafa verið fram til þessa, og það gerir þá um leið öruggari gagnvart viðskiptaþvingunum af hálfu ESB og Bandaríkjanna, m.a. vegna Úkraínu, sem Evrópusambandið ágirnist.

Jón Valur Jensson. 

Takið eftir : Hörð afstaða gegn ESB-inngöngu er margfalt algengari en hörð afstaða með henni

Pistill þessi birtist hér áður 15.6.2013.

Afar ólík hlutföll áhuga og áhugaleysis

Samkvæmt könnun Vísis.is, Bylgjunnar og Stöðvar 2 sem gerð var sumarið 2012 var "áhuginn" meinti á ESB þvílíkur, að á móti hverjum einum, sem var mjög áhugasamur um að Ísland gangi í ESB voru nálega fjórir og hálfur mjög andvígir því. Einungis 18% aðspurðra höfðu veika afstöðu í málinu, þ.e. voru annaðhvort „nokkuð hlynnt“, „nokkuð andvíg“ eða hlutlaus. Yfirgnæfandi meirihluti hafði sterka skoðun á málinu, þar af voru 67% landsmanna „mjög andvíg“ inngöngu Íslands í ESB, en einungis 15% „mjög hlynnt“. Einungis 3% voru hlutlaus, 8% „voru nokkuð hlynnt" og 7% „nokkuð andvíg" (heimild).

Þarna voru sem sagt 74% andvíg því, að Ísland gangi í Evrópusambandið, en 22% hlynnt því, en greinilega gerólík samsetning þessara tveggja hópa, því að innan þess síðarnefnda er mikli áhuginn á "jáinu" nær tvöfalt minni en linari áhuginn, þveröfugt við samsetningu hins hópsins, þar sem mikli áhuginn á NEIINU var í margföldum meirihluta!

Það eru slíkar skoðanakannanir, sem einnig verður að athuga vel, þegar menn vilja ráða í styrk andstöðunnar í þssu máli. Greinilega slær hjarta íslenzku þjóðarinnar með fullveldi lands síns.

En nú um stundir, skv. nýjustu skoðanakönnun, eru 70% almennings andvíg því, að Lýðveldið Ísland verði partur af Evrópusambandinu. Er þá til of mikils ætlazt af núverandi stjórnvöldum, sem fengu umboð til að staðfesta einmitt þá afstöðu, að þau geri það í verki, fremur en að halda enn við lýði hinni alræmdu Össurarumsókn, sem átti sér ekki einu sinni stoð í stjórnarskrá? [skrifaði undirritaður þá, en raunar var fyrirbærið afgreitt með ótvíræðu broti gegn 16.-19. gr. stjórnarskrárinnar, eins og fjallað hefur verið um hér áður.]

Jón Valur Jensson.