8% Tyrkja styðja Ríki islams (ISIS-samtökin); samt býður ESB þá velkomna á Schengen-svæðið!

Er ekki eitthvað mikið að þessu Evrópusambandi? Hvernig létu ESB-menn sér detta það í hug að bjóða tyrkn­esku þjóð­inni að fara um allt Schengen-svæðið án vega­bréfs­áritunar? Í Tyrk­landi eru meðal­laun helm­ingi lægri en hjá láglauna­fólki í Evrópu­sambandinu. Þessi ákvörðun stuðlar því að miklum fólks­flutn­ingum; og með munu óhjákvæmilega slæðast menn hlynntir hryðju­verkum. 

Þetta afhjúpar hinn brezki Nigel Farage hér í ESB-þinginu (smellið!):

https://www.facebook.com/informatiecontenti/videos/10154012369073960/

Farage: "[Turkey] is a country, according to the Pew Institute, whose poll last week showed that 8% of those 75 million actively encourage and support the aims of ISIS."

 

Skoðað 94.416 sinnum

JVJ.

	Íslendingur sagður í Ríki íslams
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 19.4.2016 kl. 15:53]

8% af 75 milljónum eru 6 milljónir. Ef 6 milljónir Tyrkja styðja ISIS og þessi sami fjöldi plús einhver ótilgreindur fjöldi annarra stuðningsmanna ISIS í ESB, er ekki von á góðu.

Hvað eru íslensk stjórnvöld að bíða með að endurskoða veru okkar í Schengen? er ekki orðið löngu tímabært að taka þá umræðu á Alþingi og meðal þjóðarinnar? Frosti Sigurjónsson, þingmaður Framsóknarflokksins hefur ítrekað bent á hættuna sem getur stafað af Schengen samstarfinu.

[Jón Valur Jensson, 20.4.2016 kl. 01:54]

Heilar þakkir, Tómas, fyrir þessi ágætu viðvörunarorð.

Ef stjórnarflokkarnir eru vanmegna um að sinna jafnvel þessu máli, þá mega þeir sannarlega búa sig undir, að aðrir gangi þar fram fyrir skjöldu. En vegna næsta kjörtímabils er ekki seinna vænna en í haust fyrir flokkana að taka á þessu máli, eða vill nokkur í alvöru, að hér flæði tyrkneskir borgarar frjálst um landið án vegabréfsáritunar (og jafnvel menn sem geta útvegað sér falsaða passa)?

Taka menn ISIS og útþenslustefnu islams ekki alvarlega? Átta menn sig ekki á því, að heimsvaldastefna þarf ekki að einskorða sig við hefðbundna hernaðartækni, heldur fer hverja þá leið, sem árennilegust virðist hvrju sinni og lætur jafnan tilganginn helga meðalið; skæruhernaði hefur t.d. verið beitt af kommúnistum (Latneska Ameríka, Angóla, Móçambik, Nepal og víðar), einnig borgarskæruhernaði (Úrúgúay, Norður-Írland, IRA var marxísk cellu-hreyfing), og islamistar beita hryðjuverkum óspart, oftar en ekki gegn almennum borgurum í eigin löndum, en nú einnig í Evrópu; stórfelldar árásir án þess að beita hermönnum höfum við einnig dæmin um frá 11. sept. 2001 í New York og í lesta-hryðjuverkunum í Madríd og Lundúnum, og vitað er um áhuga hryðjuverkasamtaka á því að komast yfir eitur- og efnavopn og "skítuga kjarnorkusprengju", og fleiri aðferðir spá þeir í til að spilla m.a. vatnsbólum og valda miklu mannfalli í þjóðfélögum sem þeir vilja berjast gegn.

Ekki er ráð nema í tíma sé tekið, en augljóst er, að hér hefur Evrópusambandið sofið á verðinum og látið narra sig út í samninga sem setja munu Evrópumenn í mikla hættu, þar með talda okkur Íslendinga, nema við reynum eftir megni að lágmarka hættuna með því að segja upp Schengen-samningnum.