Gunnar Bragi Sveinsson sagði 17. marz 2014:
Það væri fróðlegt að fá afrit af fundargerð utanríkismálanefndar um þetta mál um 18. marz 2014 eða á næsta fundi á eftir, hvort t.d. einhver hafi gert aths. við þetta hjá ráðherranum eða hvort þeir hafi ekki tekið eftir neinu!
Hefur þjóðin nokkurn tímann verið frædd um, að eitthvað (loðið eða hálf-leynilegt) í EES-samningnum geti lagt svona gífurlegar skyldur á Íslendinga? og það margfaldar skyldur, hlutfallslega, á við það sem ESB-þjóðir þurfa að þola!
Í fréttaskýringu Kolbeins Óttarssonar Proppé í Fréttabl. í dag, s.8, kemur fram, að Gunnar Bragi lýsti yfir stuðningi Íslands við þvingunaraðgerðirnar 17. marz 2014 með útgáfu reglugerðar, og sagt að sú ákvörðun byggðist á ákvörðun Evrópuráðsins frá 6. marz, og svo var bætt við þessu ofangreinda um að ákvörðun "Íslands" hafi verið "á grundvelli EES-samningsins".
Hvaða gögn styðja það? Hvað er það í EES-samningnum, sem skyldar okkur til þessara aðgerða? Ef svo íþyngjandi skyldur fylgja þeim samningi, sem geta jafnvel kostað okkur 35-40 milljarða gjaldeyristekjur á ári hverju, er það þá ekki viðbótar-röksemd með því, sem ýmsir telja, að okkur væri hagstæðast að segja upp EES-samningnum?
Við þetta má bæta undirtektum við orð Sigurðar Inga Jóhannssonar sjávarútvegsráðherra (sem segist á Mbl.is vilja ræða nýja nálgun við stjórnun veiða á uppsjávartegundum), að
"ákveðin ógn felst í því ef strandríki ná ekki samningi og vaxandi þrýstingur er, ekki síst í Evrópu og þá um leið Evrópusambandinu, um að yfirþjóðlegt vald af einhverjum toga taki jafnvel yfir stjórnun fiskveiða."
Sannarlega er það ekki óskastaða fyrir Ísland að verða sett undir yfirþjóðlegt vald Evrópusambandsins yfir stjórnun fiskveiða okkar!
Jón Valur Jensson.
Ógn af umræðu um yfirþjóðlegt vald | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Athugasemdir
Í EES-samningnum er hvergi að finna stafkrók um það að aðildarríki samningsins hafi nokkra skyldu til að fylgja ESB í utanríkismálum. Svo Utanríkisráðherra er á algjörum villigötum þarna, eins og á svo mörgum sviðum.
Jóhann Elíasson, 19.8.2015 kl. 13:04
Árlega fær Ísland um 50 fyrirskipanir frá Evrópusambandinu, um að Ísland skrifi uppá alþjóðlegar aðgerðir og yfirlýsingar ESB. Yfir 90% þessara fyrirskipana samþykkir utanríkisráðuneyti Íslands umyrðalaust.
Nýleg dæmi um slíkar fyrirskipanir eru: viðskiptabann á Rússland og aðgerðir í loftlagsmálum. Báðar þessar aðgerðir byggja á lognum forsendum og munu hafa kostnað fyrir Ísland í för með sér og ómælda erfiðleika.
Ríkistjórn sem heldur svona á málum mun gufa upp, ekki ósvipað og mun ské í Ragnarökum. Ísland þarfnast sjálfstæðrar utanríkisstefnu, svo að hægt sé að tala um sjálfstætt ríki á Íslandi.
Loftur Altice Þorsteinsson.
Samstaða þjóðar, 19.8.2015 kl. 17:07
Við erum að missa okkar sjálfstæði- vegna fávita sem eru hresstir upp í stöður sem þeir hafa ekki vit til að sinna.
Erla Magna Alexandersdóttir, 19.8.2015 kl. 22:04
Höfum í stjórnarskrá að það sé óheimilt að veita stuðning fyrir hönd þjóðarinnar við árás á aðra þjóð eða kúgun hver konar, viðskiptalega eða hernaðarlega.
Snorri Hansson, 20.8.2015 kl. 01:37
Fjögur vitni hér auk höfundar,um gjörsamlega vitfyrrta stjórnvaldsaðgerð utanríkisráðherra,sem áréttar að eiga lögbundið (eina skiptið sem hann vísar til íslenskra laga)-samráð við utanríkismálanefnd,er ekki að vinna af heilindum fyrir Ísland.Liðsmaður í Heimsýn liggur flatur fyrir yfirþjóðlega valdinu,því sem við verðum af öllum mætti að varast. Ég fæ ekki betur séð,en það séu seinustu forvöð að safna liði til að taka við stjórninni. Þar eru mergjaðir kraftar sem munu reisa Ísland til fyrirmyndar ríkis.
Helga Kristjánsdóttir, 20.8.2015 kl. 03:37
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.