Blekkingin um "samningaviðræður" er lífæð lyganna í Skaftahlíð, herbúðum Samfylkingar og annarra innlimunarsinna

Út í hött er að Samfylking með leiðitömum vinstri flokkum, jafn-illa upplýstum, geti skipað fullveldissinnaðri ríkisstjórn fjáraustur í þjóðaratkvæðagreiðslu um leiðandi falsspurningu um "framhald samningaviðræðna við Evrópu­sam­bandið".

Það var aldrei um neinar eiginlegar samninga-viðræður að ræða. Evrópu­sambandið semur EKKI um sína eigin stofn­sáttmála og sína allsherjar-, 100.000 blaðsíðna lagabálka. Sjálf framkvæmdastjórn Evrópusambandsins tók það skýrt fram í yfirlýsingu 27. júlí 2011, að:

• "Inntökuviðræður [aðildarviðræður] varða hæfni umsækjandans [umsóknarríkisins] til að taka á sig skyldurnar sem fylgja því að verða meðlimur [í Evrópusambandinu]. Hugtakið "viðræður" getur verið misvísandi. Inntökuviðræður beinast sérstaklega að (focus on) skilyrðum og tímasetningu á því, að umsóknarríkið taki upp, innfæri og taki í notkun reglur Evrópusambandsins, um 100.000 blaðsíður af þeim. Og þessar reglur [... acquis ...] eru ekki umsemjanlegar (not negotiable). Fyrir umsóknarríkið er þetta í kjarna sínum mál sem snýst um að samþykkja hvernig og hvenær ESB-reglur og ferli verði tekin upp og innfærð. Fyrir ESB er mikilvægt að fá tryggingar fyrir dagsetningu og virkni hvers umsóknarríkis í því að innfæra reglurnar."*

Þá er það margstaðfest af hlutaðeigandi kommissörum í framkvæmdastjórn ESB, að ekki einungis er gildandi löggjöf Evrópusambandsins ekki umsemj­an­leg, heldur er hitt líka á hreinu, að engar varanlegar undanþágur eru veittar frá lögum ESB. Ísland yrði með inngöngu í ESB að beygja sig undir sameiginlegar samþykktir ESB. Í Fréttablaðinu 8. nóv. 2010 sagði Olli Rehn, stækkunarstjóri ESB, að það væru: "Engin fordæmi fyrir varanlegri undan­þágu."** Emma Bonino, sjávarútvegsmálastjóri ESB, hafði í viðtali við Morgunblaðið 1995 þá þegar staðfest það sama, hvað fiskveiðimálin snerti, er hún sagði að Ísland fengi ekki full yfirráð yfir fiskveiðilögsögu sinni heldur yrði eins og önnur aðildarlönd að gangast undir hina sameiginlegu fiskveiðistefnu ESB. Orðrétt sagði hún: "Meginreglan er sú að sameiginleg stefna er öllum sameiginleg, hvort sem um er að ræða fiskveiðar eða landbúnað. Sami rammi gildir fyrr alla.” 

Það átti því ekki að koma neinum á óvart, að á blaðamannafundi í Brussel skyldi eftirmaður Rehns sem stækkunarstjóra ESB, Stefan Füle, lýsa yfir: "Það er ekki hægt að fá neinar varanlegar undanþágur frá lögum ESB." Þetta var sami blaðamannafundurinn þar sem Össur Skarphéðinsson opinberaði fáfræði sína eða fífldirfsku með því að svara efnislega, að það væri "ekkert mál að semja um varanlegar undanþágur"! Eftir þau orð Össurar sá Füle sérstaka ástæðu til að ítreka orð sín með því að bæta við þessu: "Að í sambandi við þessi mál yrði að hafa í huga að ESB veitti ekki varanlegar undanþágur frá lögum sambandsins."

Það yrði því aldrei um neina samninga að ræða um að löggjöf ESB skyldi ekki gilda á Íslandi sem ESB-ríki. Fullyrðingar um, að við getum samið okkur fram hjá einhverjum ákvæðum fastra aðildarsáttmála eða frá hinum grundvallandi Lissabon-sáttmála, eru því blekking, en undir þær blekkingar ýtir stanzlaus áróðurinn í 365 fjölmiðlum og jafnvel í margri umfjöllun í Ríkisútvarpinu.

En það er einmitt þessi blekking, sem er lífæð lyganna í höfuðstöðvum 365 fjölmiðla í Skaftahlíð, þar sem ESB-sinninn Jón Ásgeir Jóhannesson situr uppi á efsta lofti í gamla Lídó-húsinu og stjórnar strengjabrúðum sínum í ritstjórn Fréttablaðsins, Samfylkingar-fréttastjóranum á Stöð 2 og Bylgjunni og allt niður í óbreytta blaðamenn, umsjónarmenn "skoðanakannana" og launaða, vikulega skriffinna eins og Guðmund Andra Thorsson, sem síðast í gær var með afvegaleiðandi hætti að halda því að mönnum, að við hefðum um eitthvað að "semja" og: "Það er nefnilega alveg hægt að kíkja í pakkann"! Guðmundur ætti þá að drífa í því strax að kíkja í hann, því að inntökusáttmálar Svía, Finna og annarra, sem og Lissabon-sáttmálinn, samtals um 400 blaðsíður (sem þjóðin í heild myndi aldrei lesa á síðustu metrunum fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu!), liggja nú þegar fyrir, honum og öðrum til skoðunar!!

Eitt alvarlegasta málið varðandi þennan ósveigjanleika Evrópusambandsins um löggjöf þess yrði svo það, að "Samkvæmt meginreglunni um jafnan aðgang hafa öll aðildarríki ESB ótvíræðan rétt fyrir fiskiskip sín til veiða á öllum miðum aðildarríkjanna innan 200 mílna markanna." Ennfremur: "Jafn aðgangur að hafsvæðum og auðlindum hafsins er meginregla í fiskveiði­stefnu Evrópusambandsins. Meginreglan um jafnan aðgang (equal access) hefur gilt frá árinu 1970 þegar fyrsta reglugerð ESB um sjávar­útvegs­mál var samþykkt." Og: "Við aðild Íslands að ESB yrðu fjárfestingar annarra ESB-borgara og fyrirtækja í íslenskum sjávarútvegi heimilar. Ekki mætti mismuna erlendum aðilum í óhag, enda ættu allir að sitja við sama borð." Allt er þetta úr ESB-grunntextum, sjá hér!*** Engin furða, að einn af launuðum þjónum Jóns Ásgeirs á Fréttablaðinu, Ólafur Þ. Stephensen, skyldi, meðan hann var þar ritstjóri, bygðunarlaust rita í leiðara þar 13.7. 2011, að "að sjálfsögðu" væri rétt að fyrirtæki frá "öðrum Evrópu­ríkjum" fái að fjárfesta hér í sjávarútvegi og fái afnot af fiskimiðum okkar!

Guðmundur Gunnarsson, meðlimur samtakanna sem standa að Fullveldis­vaktinni hér á Moggabloggi, ritaði svo á vefsíðu Páls Vilhjálmssonar 31.10. 2010:****

• "Til öryggis gekk Samfylkingin svo frá hnútunum [þ.e.a.s. í ESB-umsóknar-þingsályktuninni árið 2009] að þjóðaratkvæðagreiðslan, sem sögð er að eigi að fara fram í lokin, er aðeins ráðgefandi en ekki bindandi. Og hvers vegna skyldi Samfylkingin hafa séð ástæðu til að sá varnagli yrði á...???"

Þarna er Guðmundur að tala um hina þungvægustu þjóðaratkvæðagreiðslu, hina endanlegu, og bendir á, að Samfylkingin og aðrir ESB-taglhnýtingar tryggðu sér það fyrir fram, að sú atkvæðagreiðsla þjóðarinnar yrði EKKI BINDANDI, þannig að ESB-sinnaður meirihluti á þingi, jafnvel naumur, jafnvel með atkvæðum innan við 32 þingmanna, gæti gengið í berhögg við niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslunnar.

Já, sá var vilji og ásetningur Samfylkingarinnar 2009, og svo tala þessir þingmenn nú um að þjóðin eigi að fá að ráða! Ekki fengust þeir þó til þess, er ESB-umsóknin var til umræðu, og treystið ekki á það, lesendur góðir, að Samfylkingarþingmenn láti þjóðarvilja ganga fyrir sínum eigin óþreyjufulla innlimunarvilja, ef eða þegar að því kæmi, að atkvæðagreiðsla yrði haldin um það stórmál meðal þjóðarinnar.

* Þetta (m. leturbreytingum undirritaðs) er úr plagginu Understanding Enlargement – The European Union’s enlargement policy, útgefnu af framkvæmdastjórn Evrópusambandsins 27.7. 2011. Sjá einnig hér á íslenzku: "Aðildarviðræður" - straight from the horse's mouth (ESB)

** Nánar hér: http://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1297366/ (Margstaðfest staðreynd: Engar varanlegar undanþágur eru veittar frá lögum ESB!).

*** Esb. tekur sér alræðisvald yfir fiskveiðilögsögu milli 12 og 200 mílna!

**** http://pallvil.blog.is/blog/pall_vilhjalmsson/entry/1111392/#comments

„Herra forseti, ég skil ekkert“

Athugasemdir

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 24.3.2015 kl. 17:49]

Ég spyr nú bara, hvað er svona merkilegt við þetta ESB mál að það verði að henda öllu öðru til hliðar til að ræða þetta ómerkilega mál vinstri stjórnarinnar.

[Samtök um rannsóknir á ESB ..., 24.3.2015 kl. 18:02]

Einmitt, takk, félagi. 

JVJ.

[Jón Steinar Ragnarsson, 24.3.2015 kl. 19:32]

Nú er spurning hvers skal spyrja.

Ekki er hægt að spyrja um hvort viðræðum verði haldið áfram. Þær eru stopp af augljósum ástæðum, auk þess sem ekki er hægt að neyða ríkistjórnina út í viðræður gegn stjórnarsáttmála og sannfæringu.

Á þessum tímapunkti er einungis hægt að spyrja hvort fólk vilji að umsóknin verði dregin til baka eða hvort fólk vilji almennt ganga í evrópusambandið.

Ef því verður hinsvegar náð í gegn að samþykkja áframhald, þá fer Gunnar Bragi til Brussel og lokar því á sömu stundu á sömu forsendum og því var lokað síðast, auk þess sem ljóst er að ekki megi halda áfram með framsalskafla fyrr en stjórnarskrá er breytt.

Þá a eftir að eyða öðrum 250 milljónum í að spyrja fólk aftur þegar og ef ríkistjorn hliðholl inngöngu verður kosin. Fyrst á þó eftir að taka alla fyrirvara fyrir fullveldisframsali í burtu úr stjórnarskrá og halda önnur 250 milljóna atkvæði til að fá það samþykkt.

ef svo illa og ótrúlega vill til að þjóðin vilji afsala sér fullveldi í öllu sem máli skiptir fyrir sjálfstæða þjóð og samningar kláraðir, þá þarf að kjósa aftur upp á 250 milljónir til að samþykkja inngöngu hjá þjóð sem hefur verið 70% á móti inngöngu frá 2009.

Þessi skrípaleikur er að verða svo yfirgengilegur að manni skortir orð að lýsa honum.

[Jón Steinar Ragnarsson, 25.3.2015 kl. 10:48]

Hér er allt sem fólk þarf að vita um viðræður og meinta samninga. Veit ekki hvort þetta er til á íslensku, en EU klifar á því að gagnsæi sé og upplýsingar um ferlið kynnt. Einhver brotalöm virðist vera á því miðað við endalausan misskilning um þessar viðræður og stöðu þeirra.

Í spurningalista sambandsins er mikið talað um stjórnarskrá og hvernig gangi að breyta henni.

ásteitingarsteinarir er margir og óyfirstíganlegir. T.d. Bara það eitt að opna á erlenda fjárfestingu í sjávarútvegi og raunar öllum iðnaði, sem þýðir að við munum ekki eiga neitt af þessu innan nokkurra ára ef við göngum að því og allur arður flyst úr landi. Hér er um nýlenduveldi að ræða sem ætlar sér með lagaklækjum og búókratísku torfi að hirða skerið.

read it and weap.

http://eu.mfa.is/documents/

[Jón Valur Jensson, 25.3.2015 kl. 13:58]

 

Lissabon-sáttmálinn, sem er s.k. stjórnarskrá Evrópusambandsins og er 388 bls. í heildina talið, er allur fyrirliggjandi hér í íslenzkri þýðingu:

http://www.utanrikisraduneyti.is/media/PDF/Lissabon-sattmali-2.-utgafa-juni-2012.pdf

Inntökusáttmáli Noregs, Svíþjóðar, Finnlands og Austurríkis (Accession Treaty ...; sá sem 365 fjölmiðlar og Rúv kalla "aðildarsamning") var allur fyrirliggjandi í auðveldu formi á netinu, en sú vefslóð* hefur af einhverjum ástæðum verið tekin út og virkar ekki lengur, og virðist ekki auðhlaupið að því að finna allan textann aftur. Norðmenn höfnuðu þeim inntökusáttmála, sem stjórnvöld höfðu samþykkt í seinna skiptið 1994.

Þessi sáttmáli var, að mig minnir, á bilinu 10–20 blaðsíður eða rúmlega það, þannig að það er um 400 blaðsíðna texti, sem Íslendingar þyrftu að lesa til að geta af upplýstum huga gengið til atkvæða um að gera Lýðveldið Ísland að Evrópusambands-ríki. En flestir myndu sennilega spara sér þá vinnu! – og fjöldinn allur af fólki myndi gera sér að góðu að láta 365 fjölmiðla, Ríkisútvarpið og stjórnmálamenn (eins og þeir eru nú ábyggilegir!) "leiðbeina" sér, hvað þeir ættu að kjósa um!

Við getum bara spurt, til samanburðar: Hve stórt hlutfall kjósenda um tillögur hins ólögmæta "stjórnlagaráðs" hafði lesið það 31 blaðsíðu plagg í heild fyrir kosningadaginn 20. okt. 2012? Örugglega ekki nærri allir! Svo eru menn að taa um, að "þjóðin" muni bara kjósa um inngönguna í Evrópusambandið, "þegar samningurinn liggur fyrir", rétt eins og það eitt nægi til upplýsts samþykkis!

Ef menn kjósa um eitthvað, þurfa þeir þá ekki að vita, hvað þeir eru að kjósa um? Af hverju er þá tíminn ekki notaður til að kynna þessa tvo sáttmála, Lissabon-sáttmálann og allan kjarnann í hverjum inntökusáttmála nýrra ESB-ríkja?

Og aldrei heyrir maður eða sér 365 fjölmiðlar nokkurn tímann fræða lesendur sína og hlustendur og áhorfendur um þá staðreynd, að strax í upphafi inntökusáttmálans samþykkir umsóknarríkið ALLT LAGAVERK Evrópusambandsins og ennfremur að veita viðtöku öllu því, sem síðar verður þar að lögum, sem og, að þegar þetta lagaverk (nú um 100.000 blaðsíður) rekst í einhverjum atriðum á landslög hinna einstöku ríkja, þá skuli Evrópusambndslögin ráða alfarið!

* http://eur-lex.europa.eu/en/treaties/dat/11994N/htm/11994N.html#0001010001

 

[Jón Valur Jensson, 25.3.2015 kl. 14:04]

Þarna átti að standa:

Lissabon-sáttmálinn, sem er e.k. [eins konar] stjórnarskrá Evrópusambandsins ...

[Jón Páll Garðarsson, 26.3.2015 kl. 19:07]

Betra væri að fá leigu fyrir kvótann hjá ESB en gefa hann til siðspilltra samviskulausra aulabárða.
Blankheit landsins má skrifa alfarið á þá, þeir veðsettu eign þjóðarinnar og kerfið hrundi, nú er ekki hægt að taka hann til baka því þá fara bankarnir aftur á hausinn.
Á meðan sveltur þjóðin...

[Jón Valur Jensson, 26.3.2015 kl. 22:19]

Ánægjulegt að þú ræður ekki ráðum okkar í þessu landi, Jón Garðar.

[Jón Páll Garðarsson, 27.3.2015 kl. 05:50]

Á maður þá að þakka þér og þínum líkum fyrir þá fátækt sem ríkir á landinu?

[Jón Valur Jensson, 27.3.2015 kl. 10:12]

Ríkir fátækt á landinu? Nei, Jón Garðar, þú þarft að fara sunnar og austar í Evrópu til að sjá verulega og útbreidda fátækt. Meðallaun hér á landi eru komin í yfir 500.000 kr. á mánuði.

En ef sumir eru farnir að svelta í landinu, hvers vegna var þá borgarstjórn Reykjavíkur að minnka styrkinn litla til Fjölskylduhjálpar Íslands úr 2,6 millj. kr. niður í 1,6 millj., um leið og borgarstjórnin hafði þó handbært fé til að dæla milljónum króna í Gay Pride? Þarftu ekki að spyrja vinstri samherja þína að því?