Unnur Brá Konráðsdóttir: Ísland já takk - ESB nei takk

Ísland er nú í aðildarferli að ESB vegna umsóknar Samfylkingar og VG. Í vor verður kosið til Alþingis. Í þeirri kosningabaráttu munu Evrópumálin og afstaða flokkanna og frambjóðenda til aðildarumsóknarinnar verða í brennidepli. Ég er algerlega sannfærð um að hagsmunum Íslands er betur borgið utan sambandsins en innan og vil halda áfram að vinna að því markmiði að tryggja áfram sterkt Ísland utan ESB.

Allar þær skoðanakannanir sem gerðar hafa verið frá því í byrjun ágúst 2009 segja okkur að mikill meirihluti landsmanna er andvígur inngöngu Íslands í ESB. Niðurstöður skoðanakönnunar sem Capasent Gallup gerði fyrir Heimssýn í október sl. eru þær að 57,6 prósent þjóðarinnar er andvígur aðild Íslands að Evrópusambandinu, hlynntir aðild eru 27,3 prósent og hlutlausir eru 15 prósent. Það er því einsýnt að meirihluti landsmanna hefur ekki áhuga á því að ganga í ESB.

Suðurland státar af öflugum landbúnaði og eigum við mikil sóknarfæri í þessari mikilvægu atvinnugrein. Ljóst er að hart verður sótt að íslenskum landbúnaði ef af aðild verður, það sýnir reynsla annarra þjóða. Bændur munu því skipa sér í fylkingarbrjóst þeirrar baráttu sem framundan er. Fullyrðingar um undanþágur frá regluverki ESB breyta ekki skoðun minni enda ljóst að allir aðlögunarsamningar í sögu ESB hafa allir verið tímabundnir. Hinir margumræddu norðurslóðastyrkir til landbúnaðar sem m.a. eru til staðar í Finnlandi eru greiddir úr ríkissjóði Finnlands en ekki af ESB og ekki er ljóst hversu lengi þeir verða leyfðir. Slíkir styrkir eru til þrátt fyrir ESB, ekki vegna ESB.

Ég hef á kjörtímabilinu lagt fram þingsályktunartillögu þess efnis að aðildarumsóknin verði dregin til baka. Ég óska eftir þínum stuðningi til þess að halda áfram að vinna að því markmiði að tryggja áfram sterkt Ísland utan ESB og sækist eftir 2. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi í prófkjöri flokksins sem fram fer 26. janúar n.k.

Höfundur er alþingismaður Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi.

• Eftirmáli. Yfirgangur stjórnarþingmanna í ESB-máli sést m.a. af bolabrögðum þeirra í utanríkismálanefnd með brottrekstri Jón Bjarnasonar, sem nú skilur við þingflokk VG.
• En okkur er heiður að því að fá að birta hér grein eins traustasta fullveldissinnans á Alþingi, Unnar Brár. Nýbirt er hún í Sunnlenzka fréttablaðinu og er endurbirt hér með leyfi Unnar og hennar mynd. Það er sannarlega mikilvægt að sjálfstæðissinni sem þessi fái traust umboð til næsta þings. JVJ.

„Kornin sem fylltu mælinn“

Ólafur Ragnar Grímsson: Engin ESB-aðild fram undan í hans forsetatíð

Forsetinn, staddur á Alþjóða-efnahagsþinginu í Davos í Sviss, hélt ekki aðeins uppi harðri, verðskuldaðri gagnrýni á Gordon Brown vegna Icesave-afskipta hans, í viðtali við Sky í dag, heldur lét líka umhugsunarverð orð falla um ESB-málið.

• Ólafur Ragnar gaf einnig til kynna í viðtalinu að Ísland muni innan tíðar láta af fyrirætlunum sínum um aðild að Evrópusambandinu. Aðspurður hvort hann sjái fyrir sér að Ísland muni ganga í sambandið á kjörtímabili hans svaraði Ólafur: „Ef þú vilt að ég veðji á það, þá myndi ég tvímælalaust segja nei.“
• Hann bætti því við að það væri alveg ljóst bæði á Íslandi og annars staðar í Norður-Evrópu að efasemdir gagnvart þróun Evrópusambandsins væru vaxandi. „Á undanförnum þremur árum hefur evrusvæðið afhjúpað sjálft sig sem allt aðra skepnu. Við höfum tekið þá ákvörðun að staldra við og halda ekki áfram á næstu mánuðum, en taka málið aftur upp síðar.“ (Mbl.is.)

Eins er haft eftir Ólafi Ragnari í Stöð 2, að ekki verði af 'aðild' Íslands, meðan hann verður forseti. Má e.t.v. ætla, að gerist það nauðsynlegt, muni hann beita synjunarvaldi í 'ferlinu', ef áróðursstarfsemi Evrópusambandsins hér á landi leiðir til verulegs þrýstings í átt til 'aðildar' landsins að þessu bandalagi evrópskra stórvelda.

Þá sagði hann ennfremur í viðtali við Bloomberg-fréttastofuna, að Ísland sé dæmi þess að þjóðir geti blómstrað án atbeina Evrópusambandsins. Á Eyjunni er haft eftir honum, skv. Bloomberg-viðtalinu, að endurreisn íslensks efnahagslífs eftir bankahrunið sýni að þjóðir utan Evrópusambandsins geti notið velgengni án atbeina sambandsins. Þróun mála í Bretlandi sýni ennfremur aukna tortryggni í garð ESB þar í landi.

Þetta eru ánægjulegar fréttir af okkar einarða, málsnjalla forseta.

Jón Valur Jensson. 

Forsetinn ræðst að Gordon Brown

Katrín Júlíusdóttir talar af sér um ESB í Wall Street Journal; kitlar hláturvöðva; fær hvassa gagnrýni

Þurfti Katrín Júlíusdóttir að gera sig að augljósum skotspæni lesenda stórblaðsins WSJ með því að fara þar með einfaldanir og bjartsýnisblaður?

• "We need to be a member," Katrin Juliusdottir said in a cafe located in the island nation's capital city late Friday. "We would be a sovereign nation working with other sovereign nations on our future, working together to raise the standard of living." 

Lawrence Beck er ekkert að skafa utan af því:

• Ms. Juliusdottir is either stupid or dreadfully ignorant. She should go today to Greece, Italy, Spain, Portugal or Ireland to learn what can happen to a country when it gives up control of its currency.

Einhver sem virðist sjaldan sammála Mr. Beck, William Ledsham, kemst ekki hjá því að skrifa: "For once Mr. Beck, we are agreed."

Bill Wilson á þessa stingandi athugasemd: "The Icelandic politicians want to sell out the country for their personal gain."

Scott Davenport ritaði þetta: "Joing the EU viewed as improving their lot in life? Incredible. Better we send them a bunch of artificial sunlight."  (!!)

Tom Fisher segir: Iceland would be better off becoming State #51 . . . . [í Bandaríkjunum auðvitað, á hann við.] 

Dennis Mabrey skrifar:

• I know this is a crazy idea but what do the people think? To hell with the politicians and their desire to be 'invited' to Merkel's table. Latest polls say the people overwhelmingly do NOT want to join -- og vísar í skoðanakannanirnar sem Wikipedia gerir góða grein fyrir:  http://en.wikipedia.org/wiki/Accession_of_Iceland_to_the_European_Union#Public_opinion

Ennfremur ritar hann:

• Quoting inflation rates for 2008 are terrible. Try looking at where they are at now (4.2%). 
• And ask yourselves that all important question "After the Icesave and banking failure where would Iceland be now had they no control over their currency?"

Og þetta:

• It is ludicrous to think they would have ANY say over EU policies if they were 'sitting at the table'. The EU is run by Germany while France is doing its best to keep what power it has left. How much influence do the Dutch now have or even Austria? They have some... but only if they concur with Germany. [Mjög athyglisverð ábending; aths. JVJ.]
• And YES... joining the EU is giving up a ton of sovereignty. [Feitletrun JVJ.] Why does anyone think UKIP is doing so well? [Brezki sjálfstæðisflokkurinn er nú með 15-16% í skoðanakönnunum og dregur mikið fylgi frá Íhaldsflokknum.] It is bad enough when the elected officials don't do what the people want... joining the EU you end up with a level of UNELECTED officials above them who are not accountable to anyone.
• Strange days indeed....most peculiar mama...

Og Hugo Cunningham ritar, vitnandi fyrst í þessa setningu: "joining the EU would mean giving up too much control over important domestic matters such as the fishing industry, which accounts for 40% of the country's exports," [end of quote] og segir sjálfur:

Indeed.

Do EU proponents expect a special deal that would allow Iceland to keep control of its fisheries, unlike any other EU member? EU fisheries management is among the worst in the developed world, pouring ever more subsidies into already heavily overbuilt national fishing fleets. 

Joshua Van Buskirk skrifar:

• The EU will continue to have serious economic problems until both monetary and fiscal policies are joined together. Even so, there's no guarantee the EU will survive. That said.... whether Iceland gives the EU control of printing their currency, or the eventual control of both printing and spending said currency, it's difficult to argue Iceland will maintain their sovereign rights regarding such issues. 

Ætli Katrín og félagar skilji þetta, eða þurfa þau enn frekari hneisu við erlendis?

Ken Peffers er með ábendingu, sem fær góðar undirtektir: "Should we not invite Iceland to join Nafta? We can always use more fish." (Leturbr. JVJ; og "við" þarna = Bandaríkjamenn.)

Jeffrey Solomon gerir þessa hvössu athugasemd: "On the bright side, at least the U.S. doesn't have a monopoly on idiocy in government."

H. Edwin Hall bendir á, að ***Most Icelanders Want to Drop EU Membership Bid, Poll Shows*** og vísar í Businessweek 12. nóvember 2012: http://www.businessweek.com/news/2012-11-12/most-icelanders-want-to-drop-eu-membership-bid-poll-shows

James Johnson er í svartsýnna lagi: "Because the people don't want it that's why they'll get it." -- Hann á kannski auðveldara en ýmsir fáráðarnir hér á Íslandi með að átta sig á því, að 1580 sinnum fólksfleira veldi en Lýðveldið Ísland geti kannski átt í fullu tré við okkur, ef það fær frjálsar hendur til mútugjafa og áróðurs hér. Og það er einmitt það sem hefur gerzt, í boði okkar ábyrgðarlausu stjórnvalda sem haga sér þar eins og leppar Brusselvaldsins.

Juan Carlos de Cardenas á þarna mjög athyglisvert innlegg:

• Stockholm syndrome? After all what Iceland suffered at the hands of a few EU members which wanted his tiny population to assume the private debt of banks, even to the point of being branded "terrorist" why would you want to join?
• By the way, Iceland could adopt the Euro, the US Dollar or any other fiat currency or a bunch of them without having to join the EU, others have done it.
• Arguably Iceland is much better now because it took the sovereign decision not to assume private bank debt. It could not have done the same had it been an EU member and wanted to remain so. Ask Ireland.

Og Karl Noell er í fyndnara lagi, en full alvara þó í orðum hans:

• "A seat at the table" sounds like an invitation to a sheep by a pack of wolves. Quick, Let's vote on what's for dinner."

Ekki einn einasti hefur enn tekið undir með Katrínu! Sautján eru innleggin þó! 

Minnumst þess nú, að hér á landi kvarta innlimunarsinnar sífelldlega yfir meintri hörku í gagnrýni fullveldissinna. Skyldu þeir frekar kjósa, að á þeim verði tekið með þeim áberandi sterka hætti sem þarna má sjá í innleggjum lesenda Wall Street Journal?

Staðeyndin er sú, að ESB-sinnarnir hafa það sem eina starfsaðferð sína hér að gera lítið úr öllum vörnum fullveldissinna fyrir Ísland og láta sem gagnrýni á ásigkomulag og hátterni Evrópusambandsins sé einhvers konar villt öfgatal þjóðernisofstækismanna. En hvað eru slík viðbrögð þessara ESB-sinna annað en öfgatal? 

Og hér fengu þeir laglega fyrir ferðina, í verðskulduðum viðtökum vel upplýstra skríbenta á kommentarakerfi Wall Street Journal.

Jón Valur Jensson.

Kosið um ESB 2014 eða 2015?

Annað stóráfall Norðmanna vegna hryðjuverkamála - hernaður Frakka beinir reiði islamista að þeim og öðrum Evrópumönnum - vandi Frakka verður vandi ESB

Mannfallið mikla við alsírsku gasvinnslustöðina, sem er rekin af BP, Statoil og Sonatrach, tengist innrás Frakka í Malí. Sú innrás er skiljanleg vegna nálægðar Malí við Evrópu (landið liggur að suðurlandamærum Alsírs), til að hindra valdatöku islamista í öllu ríkinu. al-Qaída er beinlínis að verki í gíslatökunni, og kröfurnar, sem settar voru fram, voru um stöðvun hernaðar Frakka í Malí og um lausn islamistískra fanga úr haldi í Alsír.

Frakkar hafa brugðizt við af snerpu, en opnað um leið Pandórubox og þar með aukið vanda sinn, því að nú fjölgar örugglega árásum á þá og aðra Evrópumenn, þ.m.t. á evrópskri grund. Vandi Frakka -- ekki smár, með margar milljónir múslima innan landamæra sinna -- verður fljótt orðinn að vanda bandamanna þeirra í Evrópusambandinu, Þjóðverja, Spánverja, Hollendinga ... Við gætum líka eignazt "hlutdeild" í þeim vanda, ef við álpumst inn í þennan stórveldishóp síhrörnandi þjóða ESB.* Í versta falli gætu þá íslenzkir borgarar, m.a. ferðamenn, diplómatar og verktakar erlendis, orðið skotmark öfgaaflanna, ef vitað væri, að við hefðum gerzt meðlimaríki í því ESB, sem stæði í stríði við islamista. Og í 2. lagi yrði fjárhagsbyrði af slíkum afskiptum ESB af málefnum múslima deilt yfir á ESB-þjóðirnar, þ.m.t. smæstu aðildarþjóðir ESB.

En nú samhryggjumst við ótal einstaklingum, í Noregi og mörgum öðrum löndum, sem misst hafa ástvini sína vegna átaka Alsírhers og islamista. Fyrir Norðmenn er þetta ekki sambærilegt við illræðisverk Breiviks, en er þó eins og salt í sárin, sem ýfð eru upp á nýtt, og grafalvarlegt umhugsunarefni um næstu framtíð. Hryðjuverk og öfgastefnur tilheyra nú því miður upplifun Norðmanna af samtíð sinni.

* Meðalaldur færist upp á við í ESB, og æ færri vinnandi hendur fá það hlutverk að halda uppi velferðarkerfi, spítalakerfi og öldrunarþjónustu sístækkandi hóps aldraðra. 

Jón Valur Jensson.

Um fimmtíu látnir í Alsír

Afar athyglisverður, ýtarlegur þáttur um Ísland og sjálfstæðishugsun okkar, í þýzku sjónvarpi

Þetta (6,35 mín. afar áhugaverðan Íslandsþátt)  horfði ég á í þýska sjónvarpinu í gær.

http://www.zdf.de/ZDFmediathek/beitrag/video/1816630/aussendienst-Fischer-in-Island#/beitrag/video/1816630/aussendienst-Fischer-in-Island

Þarna talar þulurinn um 200 mílurnar og hvernig innganga í ESB væri óhagstæð fyrir okkur!
Síðasta setningin er góð. Þar segir hann að þjóðin berjist með öllu valdi gegn inngöngu í ESB :D

Meira af þessu!

Anna Kvaran.

Gamall DV-ritstjóri sigar ungu fólki út á vonlítinn vinnumarkað ESB

Jónas Kristjánsson lét mikinn yfir því á vef sínum (og ESB-Fréttablaðið endurbirti) að ungt fólk á Íslandi ætti að fara til ESB að fá sér vinnu. Veit hann ekki af 26 millj. manna atvinnuleysi þar? Meðal ungs fólks er það 24,4% á evrusvæðinu, en 23,7% í ESB öllu hjá þeim ungu. Glæsilegt að fara þangað í atvinnuleit eða hitt þó heldur!

En til Noregs, sem er hvorki á evrusvæðinu né í Evrópusambandinu, hafa menn héðan getað sótt í mikla vinnu, og nú fær Jónas Kristjánsson að klóra sér rækilega í kollinum.

JVJ.

Aldrei fleiri án vinnu á evrusvæðinu

Lýðræðishjal ESB-sinnanna er innistæðulaust, sem og talið um "samninga við ESB"

"Þegar þeir sem komu í veg fyrir að þjóðin yrði spurð hvort stjórnvöld ættu að sækja um aðild að ESB láta eins og þeir séu sérstakir talsmenn lýðræðis beita þeir innihaldslausri orðræðu en ekki rökum," segir Sigm. Davíð Gunnlaugsson.*

Í Kryddsíld dagsins tóku bæði Jóhanna og Steingrímur afstöðu gegn því að leyfa þjóðinni að kjósa um það bráðlega að hætta viðræðunum um "ESB-aðild". Í bak og fyrir vilja þau ekki, að þjóðin hafi neitt um þetta mál að segja, fyrr en Evrópusambandið verður búið að dreifa hér áróðri fyrir hundruð milljóna króna og mútustyrkjum þar á ofan.

Svo er það nákvæmlega rétt, sem Sigmundur Davíð sagði um svokallaðar "samningaviðræður" við ESB í Kryddsíldinni. Í áramótahugleiðingu sinni orðar hann þetta harla skýrt:

• Hér á landi hefur í nokkur ár staðið einstök og oft á tíðum furðuleg umræða um Evrópusambandið. Fáir hafa þó beitt sér fyrir aðild að ESB. Í stað þess er spurt: „Er ekki skynsamlegast að klára samningaviðræður og taka afstöðu til samningsins þegar hann liggur fyrir, gefa þjóðinni lýðræðislegt tækifæri til að taka upplýsta afstöðu, á þjóðin ekki rétt á því?“ Þetta fellur allt vel að orðræðunni, hakað er við öll helstu stikkorðin; þjóðin, tækifæri, réttur, lýðræði, upplýst, viðræður, samningur.
• Málflutningur þessi byggist hins vegar ekki á innhaldi eða rökum. Jafnvel Evrópusambandið sjálft hefur reynt að útskýra málið. Leiðarvísir ESB varar við því að talað sé um samningaviðræður** enda gefi það til kynna að verið sé að semja um eitthvað. Raunin sé að viðræðurnar snúist um það með hvaða hætti umsóknarríkið ætli að laga sig að reglum ESB. Þetta hefur síðan verið áréttað með bréfaskriftum.
• Hver er raunveruleikinn? Stjórnvöld sem sækja um aðild að ESB lýsa með því yfir vilja til að ganga í sambandið. Viðræðurnar fjalla svo um það með hvaða hætti kröfur ESB um aðlögun verði uppfylltar. Umræða um könnunarviðræður til að sjá hvað er í boði svo hægt sé að taka „upplýsta afstöðu“ eru móðgun að mati ESB.*

* Í áramótahugleiðingu hans, Lýðræði taki við af „orðræði“, Mbl. 31. des. 2012.

** Sjá nánar hér, þar sem texti framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins um þetta er birtur á íslenzku og ensku: "Aðildarviðræður" - straight from the horse's mouth (ESB).

Samtök um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland þakka lesendum sínum og bloggvinum árið sem er að líða og óska landsmönnum öllum farsældar og óskerts fullveldis á komandi árum.

JVJ. 

Helgispjöll í Safnahúsinu (Þjóðmenningarhúsi)

Utanríkisráðherra Eistlands er mættur í áróðursherferð fyrir Brusselbossa. Þetta eru ósvífnir tilburðir til að sannfæra Íslendinga um ágæti Evróputröllsins og sjálft Þjóðmenningarhúsið (Safnahúsið gamla) notað til þeirrar ósvinnu, til helgispjalla, vil ég segja, sem átti þar ófáa daga og ár við lestur og rannsóknir.

Nú er, eins og margir óttuðust, þegar stjórnvöld lögðu þetta hús undir sig, illa fyrir því komið margan daginn, með ýmissi misnotkun, en fáa hefði þó grunað það þá, að það yrði notað til að hýsa áróðursstarfsemi gegn Lýðveldinu Íslandi!

Safnahúsið er merkt að utan nöfnum ýmissa skörunga í mennta- og lærdómslífi Íslendinga, allt frá Ara fróða, Sæmundi fróða, Snorra Sturlusyni og Sturlu Þórðarsyni. Skyldi þá ekki bjóða við, því, ef þeir vissu, að nú er lærdómssetrið tekið undir áróðursfundi í þágu útþenslustefnu erlends stórveldis?

Litlu skárra en framangreint er hitt, að Sjónvarp þjóðarinnar var í kvöld notað til að koma þessum áróðursmanni á framfæri við allan almenning með blekkjandi "upplýsingum" sínum.

Lygimál fer þessi utanríkisráðherra með, þegar hann lætur sem afstaða Eistlendinga til Evrópusambandsins ætti að hafa áhrif á Íslendinga. Eistur, sem eru aðeins fjórum sinni fleiri en við, eru í gerólíkri stöðu. Það má segja, að þeir hafi fengið sjokk- og hryllingsmeðferð 20. aldar, meðan við fengum forréttinda- og framfara-meðferð. Við fengum hingað Breta og Bandaríkjamenn, sem virtu okkar stjórnskipan og stuðluðu að atvinnubyltingu, tækniframförum og lífskjarabyltingu. Eistlendingar fengu Sovétmenn, nazistíska Þjóðverja og svo aftur Sovétmenn, sem kúguðu þjóðina og fluttu ótalmarga í fangabúðir Gúlagsins.

Það er því vel hægt að skilja það, að Eistlendingar sóttust eftir aðild að NATO, eftir að þeir öðluðust aftur frelsi fyrir rúmum tveimur áratugum, og jafnvel að þeir sæktust eftir ESB-aðild í von um skjól frá sama volduga nágranna.

Að 80% Eista styðji nú "aðild" að ESB, verður að hluta til að skilja með hliðsjón af þessum myrka bakgrunni, sem og vegna bankakreppunnar, sem lék þá grátt, en að stórum hluta vita þeir þó ekki, við hverju þeir voru að taka í raun, því að Brusselbossar eiga eftir að draga ýmislegt ljótt upp úr sínum hatti, áður en yfir lýkur. Evrópusambandið á eftir að notfæra sér sínar margvíslegu valdheimildir í sáttmálunum og halda áfram, eins og ráðgert er, að fækka tilfellum neitunarvalds ríkjanna. Smáþjóð eins og Eistur mun ekkert hafa að segja til að stöðva Evrópusambandið í fyrirætlunum þess -- og þaðan af síður myndu Íslendingar fá tækifæri til slíks. Samrunaferlið mun halda áfram, það er lögmálið sem knýr ráðandi stórþjóðir sambandsins áfram.

Utanríkisráðherra Eistlands höfðar til landbúnaðarstyrkja ESB, en þegir kirfilega um þá staðreynd, að nú er rætt um að leggja þá af að verulegu leyti. Þótt Frakkar spyrni við fótum, breytir það því ekki, að styrkjakerfið, sem nýtzt hefur til að friða marga í Evrópusambandinu, er auðvelt að afleggja, þegar ESB-valdastéttin hyggur tíma til kominn að láta til skarar skríða. Það sama á við um sjávarútvegsstefnuna. Grunnstefna ESB er jafn aðgangur að fiskimiðunum, en "reglan um hlutfallslegan stöðugleika" fiskveiða hverrar þjóðar er TÍMABUNDIN ráðstöfun, jafn-auðhætt að nota hana eins og það var auðvelt fyrir ráðherraráð ESB að búa hana til.

Ísland hefur öllu að tapa í grundvallar-auðlindum sínum, en ekkert varanlegt að vinna, með því að "ganga í" Evrópusambandið, en hitt hentar Brusselbossum að senda hingað blekkingarmeistara (einn þegar innmúraðan í Brussel-elítuna, með tryggt ofurhálaunastarf þar eftir stjórnmálastarf í eigin landi) til að agitera fyrir afsali fullveldis Íslands í þágu hins sama Evrópusambands og áhrifaríkja þar, m.a. Bretlands og Spánar.

Réttast væri, að sett yrði á fót mótmæla-varðlið  sannra Íslendinga til að andmæla kröfuglega (á staðnum) þeirri misnotkun á þjóðargersemum eins og Safnahúsinu að gera það að ræðupalli ESB-útsendara í þágu útþenslustefnu stórveldisins.

Jón Valur Jensson.

Sáu kostina við aðildina

"Þetta er tækifærið! ... Algerlega einboðið að leyfa íslenzku þjóðinni að segja sinn hug"

"Það er ekki einu sinni farið að sjá í það hvenær landbúnaðar- og sjávarútvegskaflinn verði opnaður, þannig að þetta er komið út í þær ógöngur, að ég tel algerlega einboðið að leyfa íslenzku þjóðinni að segja sinn hug. Og hún hefur það miklar upplýsingar og fylgist það vel með og er það innvikluð í þennan málaflokk að ég treysti henni fullkomlega til að geta tekið upplýsta afstöðu," segir Ragnheiður Elín Árnadóttir alþm. í athyglisverðu viðtali við Mbl.is, eftir hina mjög svo fréttnæmu tillögu meirihluta utanríkismálanefndar Alþingis um að stöðva beri viðræðurnar og taka þær ekki upp aftur nema þjóðin hafi kosið um það.

Þetta er sköruleg framganga, sem fagna ber. "Þetta er tækifærið," segir Ragnheiður með hliðsjón af stöðu málsins, þegar ljóst er, að VG eru að þrotum komnir í málinu, jafnvel Steingrímur jólasveinn, með yfirlýsingum síðustu daga,og afstaða utanríkismálanefndar ekki aðeins skýr, heldur kunn viðræðuforingjum Evrópusambandsins, Füle og fulltrúa ESB-þingsins, þannig að hér á ekkert að koma þeim á óvart, enda hafa þeir raunar vitað af andstöðu ísl. þjóðarinnar við ESB-"aðild" (innlimun) í öllum skoðanakönnunum allan tímann frá því að bjölluat Össurar hófst árið 2009.

JVJ.

Þjóðin geti kosið um ESB

Er fréttaritari Ríkisútvarpsins í Lundúnum ESB-málsvari?

Svo hefur undirritaðan grunað sterklega. Í kvöld blasir annaðhvort við megn vanþekking Sigrúnar Davíðsdóttur á málefnum Möltu (sem hún kaus þó að ræða og það sem e.k. hliðstæðu Íslands) ellegar gróf málsvörn hennar fyrir Evrópusambandið. Ber henni þó að fjalla um málefni af hlutlægni og sízt að stefna hagsmunum Lýðveldisins Íslands í tvísýnu, þ.m.t. með villandi áhrifum á hlustendur útvarpsins.

Sigrún talaði í Spegils-þætti Rúv. í kvöld m.a. um erfiðar viðræður um sjávarútvegsmál við Evrópusambandið, þótt síðar verði, en sagði Möltubúa og ESB hafa náð niðurstöðu um þau mál þannig, að báðir aðilar hefðu getað verið ánægðir. Hitt sleppti hún að nefna, að Möltubúar hafa mjög takmarkaðan einkaaðgang að landhelgi sinni, sem og að heildarafli þeirra sjálfra er ekkert til að tala um, eitthvað um 1800 tonn á ári (hálfur ársafli sumra togara við Ísland), þannig að þetta er ekki neins konar hliðstæða við Ísland og fordæmið heldur ekkert fagnaðarefni fyrir neinn, jafnvel ekki bullandi ruglaða ESB-taglhnýtinga á Íslandi.

Jón Valur Jensson.