Fjarlægjumst ESB frekar eins og Bretar heldur en hitt

Bjarni Bene­dikts­son fjár­mála­ráðherra gefur lítið fyrir, að inn­an ESB sé "skjól og stöðug­leiki", og segir réttilega enga þörf fyrir Ísland að ganga í þetta ríkjasamband.

•   Bjarni sagðist ekki vita hvort sá stöðug­leiki sem væri til staðar inn­an sam­bands­ins væri endi­lega það sem Íslend­ing­ar sækt­ust eft­ir. Ekki væri eft­ir­sókn­ar­vert að búa við stöðnun. (Mbl.is)

Þetta kom fram í viðtali ráðherrans við bandarísku sjónvarpsstöðina CNBC í morgun. Þarna vísar ráðherrann til þess, að mikil stöðnun ríkir nú í efnahagslífi stórs hluta Evrópusambandsins.

Hvað varðar það, hvort kostir byðust innan þessa Evrópusambands, sagði Bjarni, að "Íslend­ing­ar nytu þegar helztu kosta þess að vera í ESB með aðild Íslands að innri markaði sam­bands­ins í gegn­um samn­ing­inn um Evr­ópska efna­hags­svæðið (EES). Hins veg­ar stæði þjóðin fyr­ir utan aðra hluti ESB sem hentuðu hags­mun­um henn­ar ekki líkt og sam­eig­in­lega sjáv­ar­út­vegs­stefnu sam­bands­ins."

Svo mætti reyndar fara í ýtarlega rannsókn á því, hvort Íslendingar hafi í raun nokkuð grætt á því að vera á Evrópska efnahagssvæðinu. Fortakslaust jákvætt svar við því blasir hreint ekki við. Hvor með sínum hætti gerðu dr. Hannes Jónsson sendiherra og Ragnar Arnalds, fv. fjármálaráðherra, athugun á þeim málum í bókum sínum undir lok 10. áratugar 20. aldar og fengu þar ekki út neinn heildar-ágóða Íslands af EES-samningnum (þótt vitaskuld hafi sumir grætt á honum, en þá á eftir að draga frá margvíslegan kostnað landsins). Síðan fengum við bankakreppuna undir lok næsta áratugar, og mikið af skaða okkar þá kom einmitt til af "fjórfrelsinu" á EES-svæðinu sem útrásarvíkingar hagnýttu sér til mikils tjóns fyrir land og lýð. En allt þetta lét Bjarni ógert að minnast á í sjónvarpsviðtalinu.

• Bjarni var enn­frem­ur spurður að því hvort hann teldi að ef Bret­um stæði til boða sama staða og Íslend­ing­ar hefðu gagn­vart ESB, hvort þeir myndu vilja hana. Hann svaraði því til að hon­um virt­ist þeir vera meira eða minna að óska eft­ir því sama. Vísaði hann þar til þess að bresk stjórn­völd hafa viljað end­ur­heimta vald yfir ýms­um mál­um frá sam­band­inu. (Mbl.is)

Athyglisvert! Þarna er stefna stórs hluta stjórnmálastéttar og meirihluta þjóðar í næsta stóra ríki í landsuðri frá Íslandi að hverfa frá samrunaþróuninni í hinu nýja Brussel-stórveldi og vill helzt endurheimta tapað vald sitt. Ætti sú afstaða, byggð á reynslu, ekki að segja Íslendingum sitthvað?

Jón Valur Jensson. 

Bjarni: Þurfum ekki aðild að ESB

Og þótt fyrr hefði verið!

Fagna ber því sem fram kemur í mála­skrá rík­is­stjórn­ar­inn­ar fyr­ir kom­andi þingvet­ur, að lögð verður fram þált. um að draga til baka Össurarumsóknina um inngöngu í Evrópusambandið.

Umsóknin sjálf árið 2009 var hreint stjórnarskrárbrot (m.a. á 16.-19. gr. hennar) eins og ítrekað hefur verið gerð grein fyrir á þessu vefsetri Fullveldisvaktarinnar.

Þar fyrir utan var þá verið að þvinga samstarfsflokk í ríkisstjórn til að greiða atkvæði þvert gegn sannfæringu þingmanna (eins og kom fram þegar nokkrir þeirra gerðu grein fyrir atkvæði sínu, þar á meðal Svandís Svavarsdóttir), og einnig það er stjórnarskrárbrot.

Ríkisstjórninni er ekki stætt á öðru en að draga þá umsókn formlega til baka. Ítök vesallar stjórnarandstöðunnar í vinstri sinnuðum fjölmiðlungum, m.a. vinnusvikara á Rúv, mun gagnslaus reynast henni, þegar tekið verður fast og hratt á málinu. Þá verður það undurskjótt og farsællega úr sögunni, rétt eins og taglhnýtingsstefna kommúnista við Sovétríkin koðnaði niður og varð að einberu hneyksli úr fortíðinni.

Jón Valur Jensson. 

 

Stefnt að afturköllun umsóknarinnar

Þrátt fyrir barlóm og ósjálfstæði vinstri flokka er tryggur meirihluti gegn "ESB-aðild"

Aðildin sú er í raun hægfara innlimun í stórveldi (þ.m.t. sem herveldi). Merkilegt að vinstri menn séu hlynntir slíku, en það sýnir ný Capacent-könnun og hitt þó umfram allt, að meirihluti þjóðarinnar hafnar Evrópusambands-"aðild", þ.e. 54,7%, en 45,3% að þeir myndu styðja hana. 

• Greint var frá niður­stöðum skoðana­könn­un­ar­inn­ar á aðal­fundi Já Ísland sem fram fór í dag. Sam­kvæmt henni er meiri­hluti kjós­enda Fram­sókn­ar­flokks­ins (92%) og Sjálf­stæðis­flokks­ins (83%) and­víg­ur aðild að ESB en meiri­hluti kjós­enda Sam­fylk­ing­ar­inn­ar (89%), Bjartr­ar framtíðar (81%), Vinstri­hreyf­ing­ar­inn­ar - græns fram­boðs (55%) og Pírata (55%) hlynnt­ir henni. (Mbl.is)

Þetta eru merkilega skýrar línur milli mið- og hægri flokka annars vegar og vinstri flokka hins vegar. Þó eru greinilegar vomur á VG-fólki og Pírötum, því að enn eru þar ýmsir sem óttast erlenda auðhringa. Hitt hefur samt fylgt vinstri flokkum lengi að (1) hafa aðhyllzt útópíur, og það á við um ýmsa gamla VG-harðjaxla, sem trúðu í lengstu lög á sovézka "óskalandið", "verkalýðsríkið" sem reyndist spillt og grimmt niður í rót og í flestum sínum útöngum, auk þess að stunda blóðuga útþenslustefnu, oft undir fölsku yfirvarpi stuðnings við þjóðfrelsishreyfingar (!), og (2) að hafa fælzt allt, sem amerískt er, á svo afgerandi hátt, að "Evrópa" (með sín gömlu og grimmu nýlenduveldi!) fór að líta út eins og himnasending í stjörfum augum þeirra í staðinn.

Forsjárhyggjan, sem löngum tröllríður vinstri flokkum, sbr. skatta- og eyðslustefnu þeirra, bætir hér ekki úr skák, og fylgir þessu pólitíska liði einnig hvað varðar umhugsun þeirra um stöðu Íslands meðal annarra landa, því að Samfylkingarmenn sérstaklega virðast hafa tröllatrú á því, að forsjá Evrópusambandsins með okkar efnahag og löggjöf, dóms- og framkvæmdavaldi sé önnur og betri "lausn" en sú leið sem Jón Sigurðsson og aðrir baráttumenn fyrir sjálfstæði Íslands mörkuðu á 19. og 20. öld. Engu virðist það skipta þessa draumhuga Samfylkingar og "Bjartrar framtíðar", að spilling hefur grafið svo um sig í þessu óska-stórveldi þeirra, sjálfri Stóru-Mömmu á meginlandinu, að ekki þolir lengur dagsins ljós, og endurskoðendur hafa því ekki treyst sér til að votta endurskoðun reikninga þessa Brussel-bandalags í 14 ár samfleytt.

Svo tala menn um að "ganga í" þetta valdfreka bákn, af því að HÉR ríki spilling! - og það jafnvel haft á orði um dómstóla okkar, eins og ýmsir barlóms- og niðrunarpennar eru sérstaklega farnir að tíðka upp á síðkastið. En hver var það annar en sjálfur ESB-dómstóllinn sem tók þátt í því, með sínum fulltrúa í ómarktækum "gerðardómi" um Icesave-málið haustið 2008, að dæma ríkissjóð Íslands greiðsluskyldan að fullu um allar Icesave-kröfur Bretlands og Hollands?! Og hverjar stofnanir ESB tóku einnig þátt í þessu dóms(m)orði gerðardómsins aðrar en sjálf framkvæmdastjórn Evrópusambandsins (e.k. yfirríkisstjórn þess) og Seðlabanki Evrópu?!

Og þessum stofnunum, eins og öðrum í Evrópusambandinu, eiga menn nú að treysta! 

Þetta síðastnefnda hefur lengi verið leynd og ljós stefna Fréttablaðsins, en þakkarvert, að Eygló Harðardóttir félagsmálaráðherra hefur kallað eftir því, að það blað gefi út skýra yfirlýsingu um að það sé með inngöngu í Evrópusambandið sem grundvallarstefnu sína, með öðrum orðum að það sé ESB-málgagn. En brestur ekki útgefendur blaðsins þor til að játa það fullum fetum, að það vill inntöku landsins í stórveldi og þar með beita sér gegn vilja meirihluta þjóðariunnar og svíkja Lýðveldið Ísland?

Jón Valur Jensson. 

Meirihluti andvígur aðild að ESB