Lýðræðishjal ESB-sinnanna er innistæðulaust, sem og talið um "samninga við ESB"

"Þegar þeir sem komu í veg fyrir að þjóðin yrði spurð hvort stjórnvöld ættu að sækja um aðild að ESB láta eins og þeir séu sérstakir talsmenn lýðræðis beita þeir innihaldslausri orðræðu en ekki rökum," segir Sigm. Davíð Gunnlaugsson.*

Í Kryddsíld dagsins tóku bæði Jóhanna og Steingrímur afstöðu gegn því að leyfa þjóðinni að kjósa um það bráðlega að hætta viðræðunum um "ESB-aðild". Í bak og fyrir vilja þau ekki, að þjóðin hafi neitt um þetta mál að segja, fyrr en Evrópusambandið verður búið að dreifa hér áróðri fyrir hundruð milljóna króna og mútustyrkjum þar á ofan.

Svo er það nákvæmlega rétt, sem Sigmundur Davíð sagði um svokallaðar "samningaviðræður" við ESB í Kryddsíldinni. Í áramótahugleiðingu sinni orðar hann þetta harla skýrt:

• Hér á landi hefur í nokkur ár staðið einstök og oft á tíðum furðuleg umræða um Evrópusambandið. Fáir hafa þó beitt sér fyrir aðild að ESB. Í stað þess er spurt: „Er ekki skynsamlegast að klára samningaviðræður og taka afstöðu til samningsins þegar hann liggur fyrir, gefa þjóðinni lýðræðislegt tækifæri til að taka upplýsta afstöðu, á þjóðin ekki rétt á því?“ Þetta fellur allt vel að orðræðunni, hakað er við öll helstu stikkorðin; þjóðin, tækifæri, réttur, lýðræði, upplýst, viðræður, samningur.
• Málflutningur þessi byggist hins vegar ekki á innhaldi eða rökum. Jafnvel Evrópusambandið sjálft hefur reynt að útskýra málið. Leiðarvísir ESB varar við því að talað sé um samningaviðræður** enda gefi það til kynna að verið sé að semja um eitthvað. Raunin sé að viðræðurnar snúist um það með hvaða hætti umsóknarríkið ætli að laga sig að reglum ESB. Þetta hefur síðan verið áréttað með bréfaskriftum.
• Hver er raunveruleikinn? Stjórnvöld sem sækja um aðild að ESB lýsa með því yfir vilja til að ganga í sambandið. Viðræðurnar fjalla svo um það með hvaða hætti kröfur ESB um aðlögun verði uppfylltar. Umræða um könnunarviðræður til að sjá hvað er í boði svo hægt sé að taka „upplýsta afstöðu“ eru móðgun að mati ESB.*

* Í áramótahugleiðingu hans, Lýðræði taki við af „orðræði“, Mbl. 31. des. 2012.

** Sjá nánar hér, þar sem texti framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins um þetta er birtur á íslenzku og ensku: "Aðildarviðræður" - straight from the horse's mouth (ESB).

Samtök um rannsóknir á Evrópusambandinu og tengslum þess við Ísland þakka lesendum sínum og bloggvinum árið sem er að líða og óska landsmönnum öllum farsældar og óskerts fullveldis á komandi árum.

JVJ. 

Helgispjöll í Safnahúsinu (Þjóðmenningarhúsi)

Utanríkisráðherra Eistlands er mættur í áróðursherferð fyrir Brusselbossa. Þetta eru ósvífnir tilburðir til að sannfæra Íslendinga um ágæti Evróputröllsins og sjálft Þjóðmenningarhúsið (Safnahúsið gamla) notað til þeirrar ósvinnu, til helgispjalla, vil ég segja, sem átti þar ófáa daga og ár við lestur og rannsóknir.

Nú er, eins og margir óttuðust, þegar stjórnvöld lögðu þetta hús undir sig, illa fyrir því komið margan daginn, með ýmissi misnotkun, en fáa hefði þó grunað það þá, að það yrði notað til að hýsa áróðursstarfsemi gegn Lýðveldinu Íslandi!

Safnahúsið er merkt að utan nöfnum ýmissa skörunga í mennta- og lærdómslífi Íslendinga, allt frá Ara fróða, Sæmundi fróða, Snorra Sturlusyni og Sturlu Þórðarsyni. Skyldi þá ekki bjóða við, því, ef þeir vissu, að nú er lærdómssetrið tekið undir áróðursfundi í þágu útþenslustefnu erlends stórveldis?

Litlu skárra en framangreint er hitt, að Sjónvarp þjóðarinnar var í kvöld notað til að koma þessum áróðursmanni á framfæri við allan almenning með blekkjandi "upplýsingum" sínum.

Lygimál fer þessi utanríkisráðherra með, þegar hann lætur sem afstaða Eistlendinga til Evrópusambandsins ætti að hafa áhrif á Íslendinga. Eistur, sem eru aðeins fjórum sinni fleiri en við, eru í gerólíkri stöðu. Það má segja, að þeir hafi fengið sjokk- og hryllingsmeðferð 20. aldar, meðan við fengum forréttinda- og framfara-meðferð. Við fengum hingað Breta og Bandaríkjamenn, sem virtu okkar stjórnskipan og stuðluðu að atvinnubyltingu, tækniframförum og lífskjarabyltingu. Eistlendingar fengu Sovétmenn, nazistíska Þjóðverja og svo aftur Sovétmenn, sem kúguðu þjóðina og fluttu ótalmarga í fangabúðir Gúlagsins.

Það er því vel hægt að skilja það, að Eistlendingar sóttust eftir aðild að NATO, eftir að þeir öðluðust aftur frelsi fyrir rúmum tveimur áratugum, og jafnvel að þeir sæktust eftir ESB-aðild í von um skjól frá sama volduga nágranna.

Að 80% Eista styðji nú "aðild" að ESB, verður að hluta til að skilja með hliðsjón af þessum myrka bakgrunni, sem og vegna bankakreppunnar, sem lék þá grátt, en að stórum hluta vita þeir þó ekki, við hverju þeir voru að taka í raun, því að Brusselbossar eiga eftir að draga ýmislegt ljótt upp úr sínum hatti, áður en yfir lýkur. Evrópusambandið á eftir að notfæra sér sínar margvíslegu valdheimildir í sáttmálunum og halda áfram, eins og ráðgert er, að fækka tilfellum neitunarvalds ríkjanna. Smáþjóð eins og Eistur mun ekkert hafa að segja til að stöðva Evrópusambandið í fyrirætlunum þess -- og þaðan af síður myndu Íslendingar fá tækifæri til slíks. Samrunaferlið mun halda áfram, það er lögmálið sem knýr ráðandi stórþjóðir sambandsins áfram.

Utanríkisráðherra Eistlands höfðar til landbúnaðarstyrkja ESB, en þegir kirfilega um þá staðreynd, að nú er rætt um að leggja þá af að verulegu leyti. Þótt Frakkar spyrni við fótum, breytir það því ekki, að styrkjakerfið, sem nýtzt hefur til að friða marga í Evrópusambandinu, er auðvelt að afleggja, þegar ESB-valdastéttin hyggur tíma til kominn að láta til skarar skríða. Það sama á við um sjávarútvegsstefnuna. Grunnstefna ESB er jafn aðgangur að fiskimiðunum, en "reglan um hlutfallslegan stöðugleika" fiskveiða hverrar þjóðar er TÍMABUNDIN ráðstöfun, jafn-auðhætt að nota hana eins og það var auðvelt fyrir ráðherraráð ESB að búa hana til.

Ísland hefur öllu að tapa í grundvallar-auðlindum sínum, en ekkert varanlegt að vinna, með því að "ganga í" Evrópusambandið, en hitt hentar Brusselbossum að senda hingað blekkingarmeistara (einn þegar innmúraðan í Brussel-elítuna, með tryggt ofurhálaunastarf þar eftir stjórnmálastarf í eigin landi) til að agitera fyrir afsali fullveldis Íslands í þágu hins sama Evrópusambands og áhrifaríkja þar, m.a. Bretlands og Spánar.

Réttast væri, að sett yrði á fót mótmæla-varðlið  sannra Íslendinga til að andmæla kröfuglega (á staðnum) þeirri misnotkun á þjóðargersemum eins og Safnahúsinu að gera það að ræðupalli ESB-útsendara í þágu útþenslustefnu stórveldisins.

Jón Valur Jensson.

Sáu kostina við aðildina

"Þetta er tækifærið! ... Algerlega einboðið að leyfa íslenzku þjóðinni að segja sinn hug"

"Það er ekki einu sinni farið að sjá í það hvenær landbúnaðar- og sjávarútvegskaflinn verði opnaður, þannig að þetta er komið út í þær ógöngur, að ég tel algerlega einboðið að leyfa íslenzku þjóðinni að segja sinn hug. Og hún hefur það miklar upplýsingar og fylgist það vel með og er það innvikluð í þennan málaflokk að ég treysti henni fullkomlega til að geta tekið upplýsta afstöðu," segir Ragnheiður Elín Árnadóttir alþm. í athyglisverðu viðtali við Mbl.is, eftir hina mjög svo fréttnæmu tillögu meirihluta utanríkismálanefndar Alþingis um að stöðva beri viðræðurnar og taka þær ekki upp aftur nema þjóðin hafi kosið um það.

Þetta er sköruleg framganga, sem fagna ber. "Þetta er tækifærið," segir Ragnheiður með hliðsjón af stöðu málsins, þegar ljóst er, að VG eru að þrotum komnir í málinu, jafnvel Steingrímur jólasveinn, með yfirlýsingum síðustu daga,og afstaða utanríkismálanefndar ekki aðeins skýr, heldur kunn viðræðuforingjum Evrópusambandsins, Füle og fulltrúa ESB-þingsins, þannig að hér á ekkert að koma þeim á óvart, enda hafa þeir raunar vitað af andstöðu ísl. þjóðarinnar við ESB-"aðild" (innlimun) í öllum skoðanakönnunum allan tímann frá því að bjölluat Össurar hófst árið 2009.

JVJ.

Þjóðin geti kosið um ESB

Er fréttaritari Ríkisútvarpsins í Lundúnum ESB-málsvari?

Svo hefur undirritaðan grunað sterklega. Í kvöld blasir annaðhvort við megn vanþekking Sigrúnar Davíðsdóttur á málefnum Möltu (sem hún kaus þó að ræða og það sem e.k. hliðstæðu Íslands) ellegar gróf málsvörn hennar fyrir Evrópusambandið. Ber henni þó að fjalla um málefni af hlutlægni og sízt að stefna hagsmunum Lýðveldisins Íslands í tvísýnu, þ.m.t. með villandi áhrifum á hlustendur útvarpsins.

Sigrún talaði í Spegils-þætti Rúv. í kvöld m.a. um erfiðar viðræður um sjávarútvegsmál við Evrópusambandið, þótt síðar verði, en sagði Möltubúa og ESB hafa náð niðurstöðu um þau mál þannig, að báðir aðilar hefðu getað verið ánægðir. Hitt sleppti hún að nefna, að Möltubúar hafa mjög takmarkaðan einkaaðgang að landhelgi sinni, sem og að heildarafli þeirra sjálfra er ekkert til að tala um, eitthvað um 1800 tonn á ári (hálfur ársafli sumra togara við Ísland), þannig að þetta er ekki neins konar hliðstæða við Ísland og fordæmið heldur ekkert fagnaðarefni fyrir neinn, jafnvel ekki bullandi ruglaða ESB-taglhnýtinga á Íslandi.

Jón Valur Jensson.

Ekki bjargar evran Spáni

Hrikalega er komið fyrir Spáni, eins og Elvira Pinedo lýsti í Silfri Egils. Almennt atvinnuleysi þar er nú 26,2%*. 6.480 milljarða kr. var Spánn að biðja um og fá samþykki fyrir hjá ESB (39,5 ma. evra), en allt fer það fé til nokkurra banka, ekki alþýðunnar.

* Í okt. sl. (Fréttabl. í dag, s. 4). Atvinnuleysi í Evrópusambandinu var þá 10,7%, þ.e. 26 milljónir manna, þar af 19 milljónir á evrusvæðinu margrómaða, þar sem er 11,7% atvinnuleysi. Yfir 50% ungs fólks á Spáni er atvinnulaust. Svo halda menn eins og t.d. Sighvatur Björgvinsson á Bylgjunni í dag) áfram að mæla með evrunni sem "stöðugleika"-björgunarúrræði fyrir Íslendinga!

JVJ.

Spánn óskar eftir aðstoð frá ESB