Færsluflokkur: Norræn málefni
24.2.2019 | 23:44
Ill tíðindi enn af ESB og íslenzkum ráðamönnum: Leiðari í Nationen: Avgivelse av suverenitet må til Stortinget
Solberg-regjeringa ber EU om forhåndsgodkjenning av demokratiske vedtak i Norge. Det bør Stortinget stoppe.
Denne uka ble det via ABC Nyheter kjent at Norge, sammen med Liechtenstein og Island, ber EU innføre den omstridte «Services Notification Procedure» i EU/EØS. Det er EU-kommisjonen som foreslår at vedtak fra medlemslandene skal forhåndsgodkjennes for å sikre den frie flyten av tjenester, og et friksjonsfritt indre marked. Ved mistanke om at vedtak kan komme til å hindre fri konkurranse og fri flyt av tjenester, vil vedtakene bli stoppet av EU. For Norges del vil kontrollen skje via ESA, overvåkingsorganet som påser at Efta-landene følger EUs regler.
EU-kommisjonens forslag om forhåndssensur er kontroversielt og omstridt i EU. En rekke organisasjoner og politiske partier i medlemslandene protesterer fordi prosedyren griper inn i lokaldemokratiet, og ytterligere innsnevrer handlingsrommet for nasjonal og regional politikk. Mens protestene blir flere og flere i EU, ber altså den norske regjeringa om at kontrollen innføres. Det faktum at Norge ikke er EU-medlem, gjør regjeringas holdning ekstra problematisk og kritikkverdig.
LO advarer regjeringa, og sier i en høringsuttalelse:«LO er sterkt bekymret for at dette vil innebære en utilbørlig inngripen i nasjonale lovgivningsprosesser». Fredag sa første nestleder, Peggy Hessen Følsvik, til Nationen at LO er spesielt bekymret for kommunenes mulighet til å overvinne sosial dumping gjennom sin innkjøpspolitikk. Kommunale innkjøp er ett eksempel på områder der EU kan ta enda sterkere kontroll i Norge.
Den prosedyren Solberg-regjeringa ber EU innføre, og dermed innføre i Norge, er problematisk fordi det handler om å avgi myndighet til en organisasjon Norge ikke er medlem av. Det er i strid med Grunnlovens prinsipper. Dernest er en slik forhåndskontroll av EU problematisk fordi den kan forandre Norge på en måte norske folkevalgte ikke har noen innflytelse over.
LO-nestleder Peggy Hessen Følsvik sa det slik i Nationen fredag: «Denne regjeringa prøvar å utnytte EØS-avtalen til å drive gjennom høgrepolitikk. Vi har sett mange døme på det den siste tida.»
Det er i første omgang betryggende at parlamentarisk leder i Sp, Marit Arnstad, varsler at partiet vil ta saken opp i Stortinget. Arnstad viser til at forhåndskontrollen vil være en utilbørlig innblanding i norsk lovgivning, og et sterkt inngrep i den folkevalgte styringen. «Det er stor grunn til uro», sa Arnstad til Nationen torsdag.
Saken kan bli avgjort av KrF i Stortinget. KrF under ledelse av Knut Arild Hareide viste en prinsipiell holdning til avgivelse av suverenitet, som for eksempel i Acer-saken da KrF stemte nei. Spørsmålet er om KrF er like prinsipielle under Olaug Bollestad, i flertallsregjering med Frp og Høyre. KrFs velgere er i hovedsak EU-motstandere, så det kan koste partiet dyrt å avgi enda mer suverenitet til EU.
Sérstakur staður í helvíti | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Norræn málefni | Breytt s.d. kl. 23:56 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Ekki eykst stuðningur við inngöngu í Evrópusambandið í Noregi. Nú hefur Siv Jensen, leiðtogi norska Framfaraflokksins, lýst því yfir, að hún myndi segja NEI við tillögu um inngöngu í Stórþinginu.
Fari svo, að hennar afstaða verði ofan á á landsfundi flokksins í maí, yrði það í fyrsta sinn í sögu hans, sem tekin væri afstaða gegn inngöngu landsins í Evrópusambandið.
Til þessa hefur flokkurinn sem slíkur ekki tekið formlega afstöðu til málsins en þess í stað lagt áherslu á að norska þjóðin ætti að taka þá ákvörðun í þjóðaratkvæðagreiðslu. (Mbl.is segir frá.)
Við könnumst við sama sönginn hjá sumum okkar eigin flokkum, sem þora ekki að opinbera eigin afstöðu í reynd. En ljóst er, að nú hefur þessi gamla afstaða Framfaraflokksins breytzt:
Fram kemur á fréttavef norska dagblaðsins Nationen að efasemdir um Evrópusambandið hafi hins vegar farið vaxandi innan Framfaraflokksins. Málefnanefnd flokksins í utanríkismálum leggur til að tekin verði upp sú stefna að hafna inngöngu Noregs í sambandið og ennfremur að opnað verði á endurskoðun samningsins um Evrópska efnahagssvæðið (EES).
Lögð er áhersla á að EES-samningurinn hafi skipt miklu máli fyrir hagsmuni Noregs. Hins vegar þyrfti að framfylgja honum með strangari hætti á sumum sviðum, en að öðrum kosti þyrfti að endurskoða hann, eins og segir í drögum málefnanefndarinnar. (Mbl.is)
Og hér mega íslenzkir lesendur hafa hugfast, að það er einmitt Framfaraflokkurinn sem myndar núverandi ríkisstjórn Noregs í samstarfi við norska Hægriflokkinn.
Þó vill leiðtoginn Siv Jensen ekki kalla eftir því að EES-samningnum verði sagt upp. Flokkurinn vilji einfaldlega betrumbæta hluta samningsins, sagði hún á fundi framkvæmdaráðs flokksins sl. laugardag.
Jensen lagði ennfremur áherslu á að milliríkjaviðskipti væru Norðmönnum mjög í hag. Henni hugnaðist ekki að teknir yrðu aftur upp tollar í viðskiptum við Evrópusambandið eða önnur ríki í heiminum. Þvert á móti vildi hún sjá meiri milliríkjaviðskipti.
Spurð hvort hugsanlegt væri að samþykkt yrði á landsfundi Framfaraflokksins sú stefna að segja EES-samningnum upp, sagði hún landsfundinn sjálfstæðan í ákvörðunum sínum en hins vegar teldi hún að breið samstaða væri um mikilvægi samningsins. (Mbl.is)
Hér er það reyndar spurning, hvort óvinsældir ESB-aðildarkostsins meðal norskra kjósenda hafi áhrif á afstöðu formannsins:
Jensen var einnig spurð að því hvort stefnubreyting Framfaraflokksins væri tilkomin vegna þess að Miðflokkurinn hefði verið auka fylgi sitt samhliða harðari afstöðu gegn inngöngu Noregs í Evrópusambandið. Sagði hún svo ekki vera.
Þessi umræða hefur lengi farið fram innan Framfaraflokksins, sagði Jensen. Það kæmi því ekki á óvart að þess sæjust merki í drögum að utanríkisstefnu flokksins og þeirri umræðu sem átt hefði sér stað í aðdraganda landsfundarins.
En það er líka ljóst, að sjálf hefur hún kúvent í málinu: Hún var var hlynnt því að fara inn í ESB fyrir 22 árum, en ekki lengur:
Sjálf sagðist Jensen hafa greitt atkvæði með því að ganga í Evrópusambandið þegar Norðmenn kusu um það í þjóðaratkvæði 1994. Hins vegar væri hún annarrar skoðunar í dag. Í dag myndi ég kjósa nei.
Og hún bendir á þá uggvænlegu valdsamruna-þróun í stórveldinu, sem gætt hefur í stórum stíl í millitíðinni:
Evrópusambandið snerist [nú] ekki lengur um viðskipti og minna regluverk, heldur lagasetningu sem ríki sambandsins hefðu ekki vald yfir. Viðskipta- og friðarverkefnið hefur orðið að skriffinnskuverkefni.
Í dag myndi ég kjósa nei | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Norræn málefni | Breytt s.d. kl. 09:56 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (2)