ESB- og Icesave-sinnar "Bjartrar framtíðar"

ESB-hjáleiguflokkurinn með "bjarta framtíð" fyrir ESB heldur áfram að kynna framboðslista sína. Á mynd með nýrri Mbl.is-frétt eru Guðm. Steingrímsson og Heiða Kristín Helgadóttir, formenn BF. Önnur mynd birtist af Heiðu í morgun hér á Moggabloggi: Þar var hún í kröfugerðahópnum "Áfram Ísland!" sem hvatti eindregið til þess (og kostaði tugmilljónum til) að menn merktu með JÁi við Buchheit-samninginn í apríl 2011. Sem betur fór, var ekki farið að ráðum hennar og félaga hennar, fólks eins og Vilhjálms Þorsteinssonar, Margrétar Kristmannsdóttur, Sveins Hannessonar, Guðmundar Gunnarssonar í Rafiðnaðarsambandinu, Benedikts Jóhannessonar í Vísbendingu, Harðar Torfasonar söngvara né Árna Finnssonar, formanns "Náttúruverndarsamtaka Íslands").

Heiða skipar samt 2. sæti á lista flokksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. Hún er ennfremur titluð stjórnarformaður Bjartrar framtíðar og framkvæmdastjóri Besta flokksins.

Í 2. sæti á nýtilkynntum framboðslista "Bjartrar framtíðar" í NV-kjördæmi er G. Valdimar Valdemarsson, framkvæmdastjóri og frístundabóndi í Borgarbyggð, fyrrverandi framsóknarmaður, en gerðist svo eindreginn ESB-maður, að framtíð sína sá hann í Bjartri framtíð.

JVJ. 

Framboðslistar Bjartrar framtíðar samþykktir

Hvernig dettur Silfur-Agli í hug að kalla Baldur Þórhallsson til sem óháðan álitsgjafa um "Evrópustofu"?!

Baldur er margmilljóna-styrkþegi Evrópusambandsins, vissi Egill það ekki?

Baldur gerir sér alveg grein fyrir því, að það er grafalvarlegt mál fyrir hans auma málstað og ESB, að hinni rangnefndu Evrópustofu verði lokað.

Þess vegna komst hann úr jafnvægi í örvæntingarfullri viðleitni til að réttlæta þessa forsmán, Evrópusambands-áróðursskrifstofurnar BÁÐAR, í Reykjavík og á Akureyri (þótt jafnan tali hann um fyrirbærin í eintölu). 

Hann lætur eins og Þorvaldur Gylfason, að þetta sé blásaklaust fyrirbæri, til að "miðla fróðleik" eins og Þ.G. kallar það með typical understatement manns með refslegan málstað. Samt er hér um 230 milljóna króna áróðursbatterí að ræða, vafalaust í margs konar myndum og ekki farið að sjást enn til sumra þeirra, en áhlaup verður eflaust gert á sannfæringu Íslendinga, þegar úrslitabaráttan nálgast um fullveldi landsins.

Hrólfur Þ. Hraundal  ritaði þennan sunnudag á fróðlegri vefslóð ESB-samtaka:

• Hérna trompaðist vinstraliðið útaf styrkjum sem einhverjir þingmenn og stjórnmálaflokkar fengu frá innlendum fyrirtækum. 
• En svo ef það er styrkur frá guðunum í Brussel þá er það allt í lagi. Skyldi Samfylkingin hafa borgað sinn styrk til baka, eða er hún á fóðrum frá Brussel?

Ekki hefur frétzt af því, að Samfylkingin hafi borgað sína ofurstyrki frá stórfyrirtækjum til baka, en Valhöll var látin gera það og hreinsaði sig þar með af vissum óhreinindum og framhaldandi ásökun, en það er undarlegt, að Fréttastofa Rúv sleppir alveg Samfylkingu við slíkri ásökun og eftirfylgd.

Nú má jafnvel óttast, að Evrópusambandið gæti séð tækifæri í að dæla peningum í þetta sítrygga flokksræksni, alveg eins og það dælir fé í Evrópufræðamiðstöð Eiríks Bergmanns Einarssonar í Bifröst og Jean Monnet-prófessorsembættið hans Baldur Þórhallssonar í Alþjóðastofnun Háskóla Íslands, fyrir utan eins konar mútugjafaviðleitni Brusselmanna, sem rennur til stofnana eins og Háskólans í Reykjavík og alls kyns verkefna, sem ESB-borgurum býðst að standa undir með sköttum, en ekki að fá sjálfir. Það er nefnilega verið að reyna að ná Íslandi inn og það markmið margyfirlýst, bæði í Brussel og í voldugustu ESB-löndum.

Svo eru það allir verkefnastyrkirnir til einstaklinga, sem minna heyrist um.

Í því samhengi virðist sem minna þurfi Egil Helgason á ESB-styrki til Baldurs Þórhallssonar, ESB-afsakanda og áróðursmanns (hann hefur beitt sér þannig í Fréttablaðinu o.fl. fjölmiðlum).

Um Baldur, sjá: 7,5 milljóna Esb-maður leysir af Esb-konuna Jóhönnu á Alþingi og: Baldur Þórhallsson stundar blekkingariðju; og þetta: Baldur Þórhallsson ESB-Monnet 7,5 millj. kr. prófessor fegrar ESB!; sbr. einnig hér: ESB-postuli, Jón Steindór Valdimarsson, hagsmunatengdur frambjóðandi til Stjórnlagaþings.

Einn styrkþeginn enn var svo tíu ESB-milljóna Árni Þór Sigurðsson, sem Steingrímur J. (ESB-meðvirkur) treysti til að verða formaður utanríkismálanefndar Alþingis! 

Jón Valur Jensson. 

Heill forseta vorum sem tryggði að sakleysi lýðveldisins í Icesave-málinu sannaðist í augsýn allra þjóða

Fullur sigur er unninn í Icesave-málinu, þótt það hafi bæði kostað mikil útgjöld (þó ekki málskostnað í EFTA-réttinum) og illt umtal um tíma, en niðurstöðunni má áfram halda á lofti, þótt heimsblöðin sjái líka um það, en með því að minna á hina réttarfarslegu niðurstöðu á grundvelli laga verður haldið áfram að endurreisa og styrkja tiltrúnað á Lýðveldið Ísland meðal þjóðanna.

Að forseti Íslands, herra Ólafur Ragnar Grímsson, hyggist ekki tjá sig um niðurstöður EFTA-dómstólsins í málinu, þarf ekki að koma neinum á óvart. Hann lítur sjálfur svo á, "að hann hafi tjáð sig nóg um Icesave í aðdraganda dómsmálsins og hyggst láta þar við sitja. Þetta kom fram í kvöldfréttum Stöðvar 2 og að fréttastofan hafi fengið þær upplýsingar á skrifstofu forsetans að hann muni ekki koma í viðtal vegna Icesave." (Mbl.is.)

• Einnig kom fram í frétt Stöðvar 2 að forsetinn telji enga ástæðu til að veita viðtöl um niðurstöðu EFTA-dómstólsins í málinu. 

En umfram allt má nota þetta tækifæri til að tjá forseta vorum innilegar þakkir fyrir hans fræknlegu, þjóðhollu framgöngu í málinu öllu, bæði með málskotum sínum tveimur og snarpri vörn fyrir Íslendinga í erlendum fjölmiðlum, þar sem sannarleg var eftir honum tekið.

Hefði hann brugðizt væntingum Icesave-samninga-andstæðinga, þ.e. meirihluta þjóðarinnar í reynd, og látið undan stjórnmálastéttinni, jafn-hvikul og hún hefur reynzt hér sem í fullveldismálunum, þá hefðu menn aldrei upplifað dómsorð réttlætisins í málinu og væru enn að borga hina ólögvörðu kröfu, eins og nær 70% alþingismanna vildu!

Svo halda sumir, að það sé bara hægt að gleyma þessu!

Nei, það er hvorki unnt að gleyma svikunum við þjóðarhagsmuni né þeim bjargvætti, sem forseti Íslands reyndist í þessu máli.

Fullveldið sjálft gerði hér líka gæfumuninn; innan Evrópusambandsins hefði þjóðin orðið að lúta forræði Brussel-pótintáta og axla að fullu hrun bankanna rétt eins og Írar!

Minnumst þess líka, að það var beinlínis í krafti ákvæða hinnar gömlu, góðu lýðveldisstjórnarskrár sem forsetinn beitti synjunarvaldi sínu, rétt nefndum málskotsrétti. Tökum enga áhættu á, að hann verði sviptur þeim rétti með vélabrögðum pólitísku flokkanna! Fyrr þyrfti forsetinn að beita málskotsrétti sínum enn á ný í því efni, að mati undirritaðs.

Þetta er ekki sagt hér ófyrirsynju, því að tveir stærstu flokkarnir, Sjálfstæðisflokkur og Samfylking, munu báðir vera á þeim buxunum að nota næsta tækifæri sem gefst til að afnema málskotsrétt forsetans. Það má aldrei verða. Og með ákvörðunum sínum hefur forsetinn þegar sparað ríkissjóði kostnað sem jafngilda myndi útgjöldum við þjóðaratkvæðagreiðslur næstu aldirnar.

Jón Valur Jensson. 

Ólafur tjáir sig ekki um Icesave

ESB vann beinlínis gegn íslenzkri þjóð frá upphafi til enda í Icesave-atganginum - viðurkennt af áhrifamönnum hér!

Fullnaðarsigur Íslands í Icesave-máli var "löðrungur fyrir Evrópusambandið [sem] ákvað, í fyrsta skipti, að troða sér inn í mál fyrir EFTA-dómstólnum og taka þátt í málshöfðuninni gegn Íslandi með svonefndri meðalgöngu og ... beitti ... sér mjög hart og lýsti því þannig yfir að ef Íslendingar ynnu málið fæli það í sér miklar hamfarir. Miðað við hvað það var langt seilst hjá þeim í þessum málaferlum dylst engum að niðurstaðan er mikið áfall fyrir sambandið," segir Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins (sjá tengil neðar á Mbl.is-viðtal).

Þetta sýndi sig ekki aðeins á seinni metrunum í þessu erfiða, langdregna máli, heldur vann ESB beinlínis gegn íslenzkri þjóð strax við upphaf atsóknar brezkra og hollenzkra stjórnvalda gegn okkur, eins og ráðamenn eru farnir að játa nú hver eftir annan.

Innanbúðarmaður í hópi ESB-innlimunarjarðýtna hér á landi, Ólafur Stephensen, ritstjóri ESB-Fréttablaðsins, dró þessar staðreyndir merkilega fljótt fram í dagsljósið og það á ólíklegasta stað: í leiðara í sjálfu Morgunblaðinu hinn 6. júní 2009, meðan hann enn var ritstjóri þar. Í þessari ritstjórnargrein réttlætti hann Svavarssamninginn umbúðalaust sem knýjandi nauðsyn með tilvísan til þvingana af hálfu Evrópusambandsins, eins og sést hér á neðar í orðum hans sjálfs. Þó gerði hann sér grein fyrir því, að krafan væri gígantísk: að íslenzka ríkið gæfi út "skuldabréf að andvirði 630 milljarða króna" með 5,5% ársvöxtum. "Ekki er gert ráð fyrir neinum afborgunum næstu sjö árin, en síðan greiðist upphæðin upp á sjö árum. Vextir fyrsta árið yrðu hátt í 40 milljarðar króna. Verði ekkert greitt af láninu næstu sjö árin verður skuldin komin í 989 milljarða króna með vöxtum og vaxtavöxtum," ritaði Ólafur, en frá myndu dragast eignir þrotabús Landsbankans, sem alls óvíst var þá, hve miklar eða litlar myndu reynast.

Ólafur sór sig ekki í hóp þeirra varnarmanna Íslands, sem höfnuðu kröfunum og voru ódeigir við að láta á rétt okkar reyna fyrir dómstólunum, heldur fann hann sér einmitt handhæga réttlætingu fyrir uppgjöf ríkisstjórnarsinna ... og í hverju? Jú, í fjárkúgun síns heittelskaða Evrópusambands á hendur okkur! Það er deginum ljósara í þessum orðum hans í leiðaranum 6. júní 2009 (feitletrun jvj): 

• "Efasemdir hafa komið upp um hvort skuldbindingin um innstæðutrygginguna stæðist, en Evrópusambandið kom því til skila svo ekki varð um villzt að ekki væri áhugi á að láta á það reyna – slíkar efasemdir gætu kallað fram áhlaup á banka um alla Evrópu.
• Því var komið á framfæri við íslenzk stjórnvöld að það væri sameiginleg afstaða allra aðildarríkja Evrópusambandsins að leggjast gegn því að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn aðstoðaði Íslendinga, yrðu kröfur Breta og Hollendinga ekki viðurkenndar og gengið til samninga um Icesave. Stjórnvöldum var því nauðugur einn kostur."

Hér vitnaði margsigldi ESB-innanbúðarmaðurinn blygðunarlaust um þessa nauðung, þessa fjárkúgun, af hálfu ESB, og samt hafa ESB-sinnar reynt að afneita þessari staðreynd hátt á fjórða ár í viðleitni sinni til að fela það fyrir þjóðinni, hvernig Evrópusambandið hefur unnið miskunnar- og sleitulaust gegn okkur í þessu Icesave-máli rétt eins og í makrílmálinu.

En ráðamenn ríkisstjórnarinnar eru sjálfir farnir að játa það nú -- sér til lokavarnar í veikri stöðu sinni vegna niðurstöðu EFTA-dómsmálsins, sem afhjúpar skrípaframferði þeirra 2009-2011 -- að þetta var allt rétt hjá Ólafi Stephensen 6. júní 2009: þau Steingrímur og Jóhanna voru undir beinum þrýstingi eða hótunum frá Evrópusambandinu, rétt eins og frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum, þótt fulltrúi hans hafi í Sjónvarpi í gær reynt með kattarþvotti að hreinsa AGS af allri ábyrgð. Þessar hávirðulegu stofnanir virðast síðan hafa þrýst á ríkisstjórnir Norðurlandanna í þeirri viðleitni að knébeygja Íslendinga í þágu tveggja aflóga nýlenduvelda (og í ESB eru slík tíu talsins og munu frá 1. nóv. á næsta ári ráða 73,34% atkvæðavægi í hinu volduga ráðherraráði, sem færi m.a. með æðstu löggjöf yfir sjávarútvegsmálum Íslands, ef við létum innlimast!).

Í Kastljósþætti 28. þ.m. sagði svartipéturinn Steingrímur J. Sigfússon orðrétt (2.23-): "Þá bið ég um það fyrst, að við ræðum þá bara þetta stóra mál í heild sinni, og við verðum þá að taka inn í myndina þær aðstæður sem Ísland var sett þarna í, og núna er kannski orðið skárra fyrir okkur að taka upp á borðið þegar við erum búin að fá þessa glæsilegu niðurstöðu ..."

Hann hefði betur tekið þetta "upp á borðið" hreinskilnislega gagnvart íslenzkri þjóð strax árið 2009, þ.e.a.s. að verið væri að þvinga stjórnvöld hér með ofríkisvaldi Evrópusambandsins, en hann steinþagði um það, þótt það hefði orðið til þess að efla Icesave-andstöðuna hér enn meira. Sami ráðherra var á sama tíma sjálfur illilega flæktur, þvert gegn sínum kosningaloforðum, í umsókn um inngöngu í það sama Evrópusamband; hann hefur sennilega ekki viljað "rugga þeim báti" þeirra Jóhönnu!

En hér eru orð hans sjálfs því til staðfestingar, að hann vissi þá þegar af þrýstingi ESB til að láta okkur borga í stað þess að reyna dómstólaleiðina (Kastljósþátturinn, þegar 9.50-10.12 mín. voru liðnar af honum). Steingrímur sjálfur, "straight from the horse's mouth":

• "Ég er enn þeirrar skoðunar, sem ég varð mjög fljótt eftir að ég kom að þessu þarna upp úr áramótunum 2008 og '9, að staða Íslands, því miður, bauð ekki upp á annað en að reyna einhvern veginn að koma málinu frá með samningum. Við áttum ekki kost á því að koma til dómstóla, þeir lögðust algerlega gegn því, Bretar og Hollendingar og allt Evrópubatteríið, sagði, að það væri stórhættulegt að skapa einhverja minnstu óvissu um það, að þetta væri svona."

Og fleiri ráðamenn vissu af þessari hörðu afstöðu Evrópusambandsins, sem seint og um síðir er loksins viðurkennd -- mestallan tímann vorum við snuðuð um fulla vitneskju þessa.

Nú er eðlilega talað um réttmæti vantrausts á ríkisstjórnina (sbr. forsíðufrétt Mbl. í dag) vegna vægast sagt óhreinnar handfjötlunar hennar á þessu sóknarmáli erlends valds á hendur íslenzkri þjóð. En er ekki líka kominn tími til þess, að almenningur þrýsti á um það, að Ólafur Stephensen segi af sér sem ritstjóri Fréttablaðsins eða verði sagt þar upp störfum? Þau eindregnu tilmæli eiga fyrst og fremst að vera frá alþýðu manna, sem þarf að þola ítroðslu þessa blaðs í bréfalúgur sínar daglega, með lítt duldum ESB-ítroðsluboðskap í hverri viku, ef ekki daglega. Eins ættu auglýsendur að taka undir þessa kröfu, þennan þrýsting, því að ljóst er, að þeir eru ella að kyngja því að styðja þennan Icesave-borgunarsinna, hinn meðvirka ESB-kúgunarsinna, og virða að vettugi fram komin rök fyrir brottvísun hans.

Aðalmálið hér er samt bein ábyrgð Evrópusambandsins á þeim þrýstingi á Steingrím og Jóhönnu að "fara samningaleiðina", ekki dómstólaleiðina, í Icesave-málinu. Þar eins og í makríldeilunni vinnur þetta stórveldasamband gegn okkar þjóðarhagsmunum, og skyldi engan undra.

Jón Valur Jensson.

„Löðrungur fyrir Evrópusambandið“

Unnur Brá Konráðsdóttir: Ísland já takk - ESB nei takk

Ísland er nú í aðildarferli að ESB vegna umsóknar Samfylkingar og VG. Í vor verður kosið til Alþingis. Í þeirri kosningabaráttu munu Evrópumálin og afstaða flokkanna og frambjóðenda til aðildarumsóknarinnar verða í brennidepli. Ég er algerlega sannfærð um að hagsmunum Íslands er betur borgið utan sambandsins en innan og vil halda áfram að vinna að því markmiði að tryggja áfram sterkt Ísland utan ESB.

Allar þær skoðanakannanir sem gerðar hafa verið frá því í byrjun ágúst 2009 segja okkur að mikill meirihluti landsmanna er andvígur inngöngu Íslands í ESB. Niðurstöður skoðanakönnunar sem Capasent Gallup gerði fyrir Heimssýn í október sl. eru þær að 57,6 prósent þjóðarinnar er andvígur aðild Íslands að Evrópusambandinu, hlynntir aðild eru 27,3 prósent og hlutlausir eru 15 prósent. Það er því einsýnt að meirihluti landsmanna hefur ekki áhuga á því að ganga í ESB.

Suðurland státar af öflugum landbúnaði og eigum við mikil sóknarfæri í þessari mikilvægu atvinnugrein. Ljóst er að hart verður sótt að íslenskum landbúnaði ef af aðild verður, það sýnir reynsla annarra þjóða. Bændur munu því skipa sér í fylkingarbrjóst þeirrar baráttu sem framundan er. Fullyrðingar um undanþágur frá regluverki ESB breyta ekki skoðun minni enda ljóst að allir aðlögunarsamningar í sögu ESB hafa allir verið tímabundnir. Hinir margumræddu norðurslóðastyrkir til landbúnaðar sem m.a. eru til staðar í Finnlandi eru greiddir úr ríkissjóði Finnlands en ekki af ESB og ekki er ljóst hversu lengi þeir verða leyfðir. Slíkir styrkir eru til þrátt fyrir ESB, ekki vegna ESB.

Ég hef á kjörtímabilinu lagt fram þingsályktunartillögu þess efnis að aðildarumsóknin verði dregin til baka. Ég óska eftir þínum stuðningi til þess að halda áfram að vinna að því markmiði að tryggja áfram sterkt Ísland utan ESB og sækist eftir 2. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi í prófkjöri flokksins sem fram fer 26. janúar n.k.

Höfundur er alþingismaður Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi.

• Eftirmáli. Yfirgangur stjórnarþingmanna í ESB-máli sést m.a. af bolabrögðum þeirra í utanríkismálanefnd með brottrekstri Jón Bjarnasonar, sem nú skilur við þingflokk VG.
• En okkur er heiður að því að fá að birta hér grein eins traustasta fullveldissinnans á Alþingi, Unnar Brár. Nýbirt er hún í Sunnlenzka fréttablaðinu og er endurbirt hér með leyfi Unnar og hennar mynd. Það er sannarlega mikilvægt að sjálfstæðissinni sem þessi fái traust umboð til næsta þings. JVJ.

„Kornin sem fylltu mælinn“

Hættunum fjölgar. Seðlabanki Svíþjóðar lagrar dollara í stað evru.

G-20 löndin héldu fund um helgina í Mexíkó og skv. minnisblaði, sem fréttaveitan Bloomberg hefur séð eru horfurnar vaxandi slæmar í öllum heiminum. Hættur, sem nefndar eru, eru möguleg seinkun á kreppuaðgerðum í Evrópu og styrkleikinn í þörfum á efnahagslegum niðurskurði bæði í USA og Japan. Minnkandi heimsverslun skaðar útflutning margra landa eins og Japan.

Árið 2010 samþykktu G-20 löndin að minnka fjárlagahalla ríkjanna um helming fram til 2013 og fá stöðuleika í skuldastöðu ríkjanna sem hluta af vergri þjóðarframleiðslu árið 2016. Fjármálaráðherra Kanada Jim Flaherty sagði að trúverðugleiki G-20 ríkjanna væri í hættu, ef þau stæðu ekki við gefin fyrirheit. Hann beindi orðum sínum sérstaklega til Bandaríkjanna og sagði: "Það eru þokkalegir möguleikar, að USA nái markmiðum sínum til lengri tíma. Það er afar mikilvægt, að Ameríkanarnir taki forystu í þessum málum."

Stálbaðið, sem Spánn, Portúgal, Ítalía og Grikkland gangast undir, er farið að hafa mikil áhrif á sænskar útflutningsgreinar. Útflutningur hefur fallið með 35% á þremur árum til Spánar og 65% til Grikklands.

Þetta sumar hefur Seðlabanki Svíþjóðar skipt út stórum hluta evru gegn dollar. Reynsla bankans eftir Lehman Brother hrunið er, að það sé betra að eiga nóg af dollar, þegar kreppir að. Bankinn hefur aukið andvirði bréfa í dollar frá 30 til 50% af gjaldeyrisforðanum og svipuð bréf í evrum hefur lækkað frá 50 til undir 40%. 75% evra er bundið í þýskum ríkisbréfum.

"Í fjármálakreppunni minnkaði magn dollara í umferð, því ameríkanski fjármálamarkaðurinn vildi ekki fjármagna evrópska banka og tók heim mikið af dollurum," segir Göran Robertsson hjá Seðlabanka Svíþjóðar. "Eykst óróleikinn í Evrópu metum við ástandið þannig, að skortur verði á dollar hjá evrópskum bönkum. Seðlabanki Evrópu dælir inn evrum í kerfið."

Financial Times greindi nýverið frá því, að seðlabankar á vaxandi mörkuðum hefðu undanfarið losað sig við evruna og keypt eigin gjaldmiðla í staðinn.

Af ofangreindu má sjá, að orð Merkels standa fyrir hana sjálfa og ekki eru allir henni sammála um að sólin sjáist á ný í Evrópu eftir 5 ár. /gs

 

 

Merkel: Fimm ár í lok skuldakreppunnar

Getum við öll deilt sömu stjörnu?

Daniel Hannan skrifar í The Telegraph, að á skriftstofu framkvæmdastjórnar ESB í Brussel hangi mynd af stjörnu með textanum:

"Við getum öll deilt sömu stjörnunni. Europe4all."

Hannan skrifar: "Kíktu vel á þessa kynningarmynd. Sérðu eitthvað sérstakt? Við hliðina á merkjum kristni, gyðinga, jainisma o.s.frv. er eitt af hræðilegustu merkjum som manneskjan hefur búið til: hamarinn og sigðið."

Hannan rekur síðan, hvernig merki sovésku byltingarinnar þýddi fátækt, þrældóm, pyndingar og dauða fjölda manns í þrjár kynslóðir.

"Fyrir hundruð miljóna Evrópubúa þýddi merkið erlent hernám. Ungverjaland, Litháen og Moldóva hafa bannað notkun þess og mörg fyrrum kommúnistaríki vilja að það sé meðhöndlað á sama hátt og merki Nazismans."

"Samt sem áður er merkið með á mynd hjá Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins...Að hægt er að ganga fram hjá því daginn út og inn í göngum Brussels athugasemdalaust er ógeðslegt."

Fyrirsögn greinar Daniel Hannan er:

"Þú hélst að allt tal um "EUSSR" væri yfirdrifið? Kíktu á myndina."

Og hvað hefur nú þetta að gera með nýja bankaeftirlitð? Niðurleggingu sjálfstæðs efnahags aðildarríkja ESB og fjárlög ríkja lögð í hendur framkvæmdastjórnarinnar. Fer ekki að líða á löngu að við fáum 5 ára framleiðsluáætlun frá Brussel eins og USSR sendi undirsátum sínum.

gs

Samið um bankaeftirlit á evrusvæðinu

Fjármálastöðugleikaáætlanir ESB sundra Evrópu í norður og suður

Ríkisstjórnin er dugleg að strá skattapeningum í alls konar gæluverkefni. Nú síðast í "sérfræðingahóp um fjármálastöðugleika". Að venju er setið á löngum fundum og mikið magn af orðum framleitt og prentað á pappír. Í þetta sinn á 50 síðna þykkri skýrslu á ensku. Hvað kostaði þessi vinna? 

Spyrja má fyrir hvern ríkisstjórnin er að vinna? Erlenda kröfuhafa eða íslenskan almenning?

Nú er lagt til, að lögin sem björguðu þjóðinni frá gjaldþroti verði afnumin og í þeirra stað sett "væntanleg tilskipun" ESB. Þetta er í sama véfréttarstíl og "skýrsla" Seðlabankans um að íslenska krónan sé ónýt og eina leiðin fyrir Íslendinga til að lifa af sé að fleygja krónunni og taka upp evru.

Sem mundi mótsvara 7 þjóðargjaldþrotum á sjö dögum eins og gamall vitur maður ættaður frá órólega svæðinu sagði.

Reynslan af stöðugleika evrunnar hefur sýnt sig og sannað: löndin í suður Evrópu eru mörg eins og Grikkland þegar gjaldþrota. Gjaldþrota bönkum er haldið gangandi með peningaprentun á meðan búrókratarnir koma bankabandalagi, skattabandalagi, fjármunabandalagi og öðrum nauðsynlegum bandalögum í gegn í bandalagi bandalaganna. Lesist leggi niður síðustu leifar sjálfsforræðis aðildarríkjanna og steypi fjárlögum evruríkjanna í ein sameiginleg fjárlög með nýjum allsherjar fjármálaráðherra evrusvæðisins.

Áætlunin er sú sama og hjá keisaranum í Róm. Hann sem drottnaði yfir öllum þegnum risasvæðis síns með reglunni: gjaldið keisaranum það sem keisarans er.

Búrókratarnir í Brussel eru fyrirmynd Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra litlu eyjunnar, þar sem allir gera allt vitlaust: fólk fellir Icesave, veiðir makríl, neitar að ganga í ESB, stendur á stjórnarskránni, er illa við að borga skatta og notar krónu sem gjaldmiðil.

Slíkir þverhausar þurfa náttúrulega mörg og mikil sérfræðiálit helst frá útlöndum, alla vega frá gáfuðu fólki, sem skilur dýrðarljómann hjá ESB. Jóhanna Sigurðardóttir vill, að eftirmenn hennar fái störf í hásætum hirðarinnar í Brussel svo þeir geti leiðbeint þverblindum íslenskum almúganum í betliraðirnar til Brussel.

Því þannig virkar kerfi fjármálastöðugleikans og innlánatryggingarkerfis ESB, að enginn ræður lengur sinni för og verður að sækja um leyfi fyrir matarpening yfir daginn hjá þeim, sem vitið og valdið hafa og engin lög ná yfir vegna þess hversu óskeikulir þeir eru enda valdið frá himnum komið en ekki sauðsvörtum þorska- og álmúganum.

Best að leggja þetta plagg með öllum hinum dýru orðunum í kringlótta gatið og sturta niður./gs 

Vilja afnema ábyrgðaryfirlýsingu

Erlend blöð taka eftir því íslenzka andófi sem hið ESB-dygga Fréttablað þegir um!

Evrópusambandið ætlast til þess að styrkþegar sínir og "samstarfsaðilar" eins og háskólar auglýsi ESB með því að flagga ESB-fánanum ekki síður en þjóðfánanum. En bændur á Suðurlandi sýna sinn hug og sinn dug með skiltum sínum: ESB - Nei takk, og þessu taka erlendir blaðamenn eftir, þótt Fréttablaðið og Fréttatíminn "láti sér fátt um finnast" og feli einfaldlega þessa staðreynd.

Eftirfarandi er mjög athyglisvert í frétt Mbl.is um þetta mál:

• Þá segir í umfjölluninni að íslenskir embættismenn hafi varað Steingerði [Hreinsdóttur, umsjónarmanni verkefnisins Katla Jarðvangur í tengslum við gosið í Eyjafjallajökli 2010] við því að það kunni ekki að verða vinsælt á meðal íbúa svæðisins að setja upp skilti með fána Evrópusambandsins en venjulega gerir sambandið þá kröfu að verkefni sem fjármögnuð eru af því séu merkt fánanum. Haft er eftir Steingerði að embættismennirnir hafi sagt að Evrópusambandið vildi að auglýst væri að sambandið hefði veitt fjármagni til verkefnisins en að það skildi að það gæti verið viðkvæmt í augum bænda.

ESB-tröllið neyðist sem sé til að halda sig á mottunni til að styggja ekki landann enn frekar og gerir því ekki sömu kröfur þarna eins og t.d. í Bretlandi þar sem hinn hvimleiði fáni þessa gamla nýlenduvelda-bandalags fær að þjóna auglýsinga- og montáráttu pótintátanna í Brussel, jafnvel á fornfrægum menntasetrum eins og Oxford, Cambridge og St Andrews, sem hvert um sig er meira en 50 sinnum eldra en evran, og vafalítið munu þessar stofnanir lifa evru-tilraunina um margar aldir.

Jón Valur Jensson. 

Varað við óvinsældum ESB-fánans

67% Þjóðverja treysta ekki Seðlabanka Evrópu - 84% Katalóníubúa vilja kosningar um aðskilnað við Spán

Samkvæmt nýrri skoðanakönnun þýzka Institut fur Demoskopie kemur í ljós, að 67% Þjóðverja bera ekki traust til Seðlabanka Evrópu. Einungis 18% segjast treysta bankanum. Fyrir tveimur árum sögðu 31% Þjóðverja, að þeir treystu bankanum. Þessar upplýsingar koma fram í Handelsblatt.

Skoðanakannanir i Katalóníu sem birtar eru í El País sýna að 43% íbúanna vilja sjálfstæði frá Spáni á meðan 41% eru á móti. Samkvæmt annarri skoðanakönnun í La Vanguardia vilja 84% íbúa Katalóníu þjóðaratkvæðagreiðslu um aðskilnað við Spán.