Skýrsla 3ja manna nefndar utanríkisráðherra um meinta kosti og galla EES-samningsins birt

Skýrslan er birt á vef Alþingis, inngangs-kynning, tæpar 2 bls. HÉR á vef Alþingis, en skýrslan sjálf (301 bls.) hér: https://www.althingi.is/altext/pdf/150/fylgiskjol/r0001-f_I.pdf

 

Áður en hún hefur verið lesin og skoðuð í heild, skal birt hér frétt Ruv.is af skýrslunni, án þess að tekið sé undir það, sem þar kemur fram, og á það einkum við tillögugerð þremenninganna. Nánar verður í nýrri grein fjallað hér um skýrsluna, vinnubrögð höfunda hennar, upplýsingar hennar og takmarkanir þeirra, sem og um tillögugerð nefndarinnar, sem að minnsta kosti að meiri hluta til var skipuð einstaklingum sem fyrir fram voru ýmist eindregið hlynntir EES-samningnum (Björn Bjarnason) eða beinni innlimun Íslands í Evrópu­sambandið (Kristrún Heimisdóttir)!

 

En hér er sú frétt Ruv.is (en þar strax er ýmislegt vægast sagt mjög sérstætt og jafnvel verulegt áhyggjuefni um hugsanlegt framhald af tillögum þessa einhliða skipaða starfshóps utanríkisráðherrans; segja má, að strax í fyrstu klausu hennar komi fram meiri hneigð til samrunaþróunar við Evrópusambandið en menn eiga hér að venjast):

 

"Binda verður enda á stjórnlagaþrætur um aðild Íslands að EES-samningnum segir starfshópur sem vann skýrslu um EES-samstarfið. Það verður að gera annað hvort með ákvæði um aðildina í stjórnarskrá eða með viðurkenningu á því að hún hafi áunnið sér stjórnlagasess.

 

Skýrsla starfshóps utanríkisráðherra um EES-samninginn var birt á vef Alþingis í morgun. Hún var gerð að beiðni Alþingis, að tillögu þingmanna Miðflokksins, með það að markmiði að greina kosti og galla EES-samningsins og áhrif hans á íslenskt samfélag síðasta aldarfjórðunginn. Starfshópinn skipuðu þau Björn Bjarnason, fyrrverandi dómsmálaráðherra og menntamálaráðherra, og lögfræðingarnir Kristrún Heimisdóttir og Bergþóra Halldórsdóttir.

Í skýrslunni er því lýst að íslenskt samfélag hafi tekið stakkaskiptum við aðildina að samningnum um Evrópska efnahagssvæðið. Jafnframt hafi nær allir viðmælendur sagt EES-samninginn lifa góðu lífi og vera til gagns og ávinnings. Einu undantekningarnar hafi verið samtökin Frjálst land á Íslandi og Nei til EU í Noregi.

Fimmtán úrbætur

Starfshópurinn tiltekur fimmtán atriði um úrbætur. Hæst ber ágreining um það hvort stjórnarskrá Íslands heimili fulla aðild að EES-samningnum. Binda verði enda á þrætur um slíkt, annað hvort með því að viðurkenna að EES hafi áunnið sér stjórnlagasess eða með því að setja í stjórnarskrá sérstakt ákvæði um aðild Íslands að samningnum. Við núverandi aðstæður sé staða Íslands gagnvart Noregi og Liechtenstein, sem eiga aðild að samningnum við Evrópusambandið, veikari en annars væri.

Þá verði að viðurkenna í verki að samningurinn móti allt þjóðlífið en ekki megi skilgreina hann sem erlenda ásælni. Raunar verði að viðurkenna að stór hluti EES-samstarfsins sé alfarið innanríkismál. Starfshópurinn tekur fram að ekkert sambærilegt tækifæri gefist til jafn viðamikils samstarfs við Evrópusambandið og með EES-samningnum. Enginn tvíhliðasamningur komi í hans stað."

 

(JVJ kom þessu hér á framfæri með viðaukaorðum í byrjun.)

Áberandi meirihluti Breta vill að Brexit-ákvörðunin verði virt -- RÚV ekki með á nótunum?

Í skoðana­könn­un­ 6.-8. sept­. kom fram að 54% eru hlynnt því að Brexit-niðurstaða þjóðar­at­kvæðis­ins sum­arið 2016 sé virt, 25% voru því ósam­mála, en 21% tóku ekki af­stöðu. Hér sést (í könnun fyr­ir­tæk­isins Com­Res fyr­ir breska dag­blaðið Daily Tel­egraph) að drjúgur helm­ing­ur Breta tel­ur með Boris Johnson, "að virða eigi niður­stöðu þjóðar­at­kvæðagreiðslunn­ar sem fram fór í Bretlandi, þar sem meiri­hluti kjós­enda samþykkti að landið skyldi ganga úr Evr­ópu­sam­band­inu" (Mbl.is).

Þegar aðeins eru taldir þeir, sem afstöðu tóku, voru 68,3% sammála því að virða Brexit-niðurstöðuna, en 31,7% ósammála.

Af þeim sem kusu með áfram­hald­andi veru í Evr­ópu­sam­band­inu 2016 vilja 35% nú að Bret­land gangi úr sam­band­inu. Tæp­ur helm­ing­ur, eða 49%, er and­víg­ur því að út­göng­unni verði frestað frek­ar en 29% eru hlynnt því. Þá vilja 43% að Bret­ar gangi úr Evr­ópu­sam­band­inu án samn­ings ef sam­bandið gefi ekki eft­ir en 32% eru því and­víg.

Hátt í helm­ing­ur Breta, eða 44%, vill frek­ar yf­ir­gefa Evr­ópu­sam­bandið án samn­ings en að Jeremy Cor­byn, leiðtogi Verka­manna­flokks­ins, verði næsti for­sæt­is­ráðherra Bret­lands, en þriðjung­ur er á önd­verðum meiði. Helm­ing­ur aðspurðra sagðist telja það ólýðræðis­legt af hálfu þeirra þing­manna sem væru að reyna að koma í veg fyr­ir að Bret­land gengi úr sam­band­inu í ljósi lof­orðs þings­ins um að fram­kvæma niður­stöðu þjóðar­at­kvæðis­ins. Rúm­ur fjórðung­ur, eða 26%, sagðist því ósam­mála. (Mbl.is)

Þessi býsna eindregnu viðhorf brezks almennings virðast lítt fá að njóta sín í almennum frétta­burði Ríkisútvarps­ins af Brexitmál­um. Ítrekað er því einnig slegið upp ­að varpað sé skugga á Johnson og vaktar efasemdir um heilindi hans. Iðulega er nei­kvæður tónninn í fréttaritara Rúv í Lundúnum, Sigrúnu Davíðs­dóttur, sem virðist hallari undir álit Brussel-manna en brezkra stjórn­valda. Væri fróðlegt að fá upplýst, hve margar boðsferðir hún hefur þegið til Brussel.

Jón Valur Jensson.

Vilja að þjóðaratkvæðið verði virt

Logi Már Einarsson kvartar yfir heimsókn Pence, varaforseta Bandaríkjanna, en unir vel við heimsókn Angelu Merkel

Ekki leyfir "Kjarninn" fólki að komast betur að kjarna máls með því að opna á umræður um "frétt" sína af við­horfum Loga. Hann mun áfram stefna í fár­án­legum til­raunum að mæla með innlimum lands okkar í Evrópu­sambandið og að leggja áþján allra orku­pakk­anna á þjóð­ina, þrátt fyrir aug­ljósa stöðn­un sem ríkir í ESB, með 0,2% hagvöxt (10,5 sinnum minni en í Banda­ríkjunum, en við með 6,9% hagvöxt á hverju einasta ári að meðaltali 2009-2017) og mikið atvinnuleysi í ESB-ríkjum (ungmenna allt upp í 40%).

 

Mike Pence hitti Angelu Merkel að máli. Mynd: The Times of Israel

 

Logi ætti að huga að því, eins og Angela Merkel, að víkja úr sessi í stað þess að þenja sig í utanríkis­málum. En miðað við fordóma hans er ekki undarlegt að hann átti sig engan veginn á mikilvægi heimsóknar Pence varaforseta (þeirri sem undirritaður færði hér í tal; en þar tala ég í eigin nafni, ekki þeirra samtaka sem reka þessa vefsíðu, Fullveldisvaktina).

JVJ.

Pence til Íslands 3. september

Sendiherra brýtur gegn skyldum sínum með áróðursgrein fyrir innlimun Íslands í stór­veldi sitt!

Ófyrirleitið er af sendi­herra Evr­ópu­sam­bands­ins að endur­taka sinn fyrri leik að brjóta Vínar­samþykkt um skyldur sendiráða, með ein­hliða gyll­ingar­grein um evrópska stór­veldið, í raun með áróðri fyrir því, að Íslend­ingar láti innlimast í Evrópu­sambandið.

Þetta samrýmist ekki skyldum hans sem sendiherra, ekki frekar en að Evrópu­sambandið dæli styrkjum og mútufé í fyrir­tæki, samtök og einstak­linga hér á landi.

Vísa ber manninum úr landi, eins og ætla má, að gert hafi verið við fyrir­rennara hans Timo Summa 2012, ef hann var þá ekki beinlínis kallaður til baka af yfir­mönnum sínum í Brussel, eftir að hitna tók undir honum eftir skelegga gagnrýni Tómasar Inga Olrich (fyrrv. ráðherra og sendiherra í París) á framferði hans, m.a. með áróðurs­ferðum hans um landið. Sjá einnig hér (15.11. 2018): https://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/2225873/

Er ekki eitthvað brogað við fullyrðingar Michaels Mann um "frelsi og velmegun" í borgum eins og Ríga, Aþenu og Lissabon? -- eru það vel valin dæmi, eftir að þýzkir og franskir bankar fengu að leika þjóðarhag Grikkja grátt í boði ESB og Evrópubanka þess? Litlu skárra er ástandið í Portúgal, en fólksflótti hefur verið þaðan frá atvinnu­leysi og þó um enn lengri tíð frá Lettlandi, og ekki er fæð­ingar­tíðnin þar í landi til að hrópa húrra yfir: 1,52 börn á hver hjón! -- örugg leið til útþurrkunar þjóðar á 6-7 kynslóðum!

Mann þessi geipar af því, að hinn verðandi forseti fram­kvæmda­stjórn­ar ESB, Ursula von der Leyen, hafi "sett fram metnaðar­fulla og hvetj­andi áætlun til næstu fimm ára," en "gleymir" alveg að nefna, að þessi fráfarandi varnar­mála­ráðherra Þýzkalands hefur af elju og hörku hvatt til þess (rétt eins og herra Macron Frakk­lands­forseti), að uppfyllt verði fyrir­heiti Lissabon­sáttmálans um stofnun öflugs Evrópu­sambands­hers, til að ESB verði síður háð Banda­ríkj­unum um liðveizlu. Af hverju sleppir hr. Mann að nefna það, en kemur svo með smjör­klípuna um að "NATO verði ávallt hornsteinn varna Evrópu"? Mátti sannleik­urinn ekki koma skýrar í ljós, eða hentaði það ekki að upplýsa Íslendinga um, að ef þeir láta narrast inn í Evrópu­sambandið, þá bíður ungmenna landsins hugsanlega her­skylda og ríkissjóðs okkar óefað það hlutverk að leggja um það bil 2% af lands­framleiðslunni í her­apparat og hergögn handa ESB-bossum og generálum að leika sér við, til dæmis til að fara út í áhættu­samar ögranir við Rússa.

Jón Valur Jensson.

Arn­ar Þór Jóns­son dóm­ari hrekur málflutning í Mbl.grein Bjarna Más Magnússonar þar sem fullyrt var að hafréttar­samningur SÞ gefi okkur einhliða rétt til að hafna sæstreng

  Arnar Þór svarar: "Sem sér­samn­ing­ur geng­ur EES-samn­ing­ur­inn fram­ar al­menn­um þjóðarrétt­ar­samn­ing­um. Því er mik­il­vægt að hafa í huga að Haf­rétt­ar­dóm­stóll­inn eða aðrar alþjóðastofn­an­ir munu ekki leysa úr ágrein­ings­mál­um vegna skuld­bind­inga Íslands tengd­ra EES-samn­ingn­um, held­ur stofn­an­ir ESB." Þetta seg­ir hann í færslu sem hann birt­ir á Face­book í dag.

Arn­ar svar­ar þar grein sem dr. Bjarni Már Magnús­son, pró­fess­or í lög­um, rit­ar í Frétta­blaðið í morg­un, en í þeirri grein árétt­ar Bjarni að ekk­ert sé í þriðja orkupakk­an­um fjallað beint um skyldu aðild­ar­ríkja EES „til að koma á eða leyfa sam­teng­ingu um flutn­ing orku sín á milli“.

Seg­ir Bjarni að öll aðild­ar­ríki EES-samn­ings­ins, sem og Evr­ópu­sam­bandið sjálft, séu aðilar að haf­rétt­ar­samn­ingi Sam­einuðu þjóðanna frá 1982 og bend­ir á að 311. grein þess samn­ings kveði á um að ákvæði annarra samn­inga, sem aðild­ar­ríki haf­rétt­ar­samn­ings­ins eiga aðild að, skuli vera í sam­ræmi við haf­rétt­ar­samn­ing­inn. „Með öðrum orðum, haf­rétt­ar­samn­ing­ur­inn trón­ir á toppn­um í alþjóðakerf­inu,“ seg­ir Bjarni og bæt­ir við að samn­ing­ur­inn sé stund­um kallaður stjórn­ar­skrá hafs­ins.

Á móti seg­ir Arn­ar að lög­lærðum megi vera ljóst að EFTA-dóm­stóll­inn túlki mál jafn­an „í sam­hengi við og í ljósi mark­miðs og til­gangs“ samn­inga og gerða sem um ræðir á því rétt­ar­sviði, þ.e. að EFTA-dóm­stóll­inn láti anda orkupakk­ans ráða frem­ur en haf­rétt­ar­samn­ing­inn.

Arn­ar Þór er dóm­ari við Héraðsdóm Reykja­vík­ur. Hann hef­ur á und­an­förn­um miss­er­um verið virk­ur í umræðum um orkupakk­ann og meðal ann­ars viðrað það mat sitt, ít­rekað, að orku­pakk­inn grafi und­an full­veldi Íslands. (Mbl.is)

Sjá nánar fleiri fréttir mbl.is af skrifum Arnars Þórs, hér: 

Ákvörðun­ar­valdið sé ekki geymt í er­lend­um borg­um (ýtarleg grein; þar er líka að finna í heild sinni hans merku Morgunblaðs-grein Full­veldið skipt­ir máli.)

 

 

Verið að samþykkja óheft flæði raf­orku

Og ennfremur, um enn eina innkomu hins sama Arnars Þórs inn í umræðuna um orkupakkann:

 Fyr­ir­var­arn­ir hindra ekki mál­sókn

jvj.

EES framar almennum þjóðréttarsamningum

Boris Johnson sýnir skýr dæmi um að "taking back control" nýtist þjóðinni ekki sízt utan höfuð­borgar­innar, með stefnu nýrrar ríkisstjórnar hans

Í Manchester í dag kvað hann "gríðarleg tæki­færi" fel­ast í Brex­it og lofaði aukn­um fjár­fest­ing­um í inn­viði utan Lund­úna og SA-hluta lands­ins.

Í ræðu hans í Man­ches­ter í dag hét hann því að auka fjár­fest­ing­ar á svæðum sem kusu með Brex­it og lofaði að setja full­an kraft í viðræður um fríversl­un­ar­samn­inga við ríki heims­ins sem myndu nýt­ast við út­göngu úr Evr­ópu­sam­band­inu. (Mbl.is)

Ennfremur:

„Að taka aft­ur völd­in [taking back control] nær ekki bara til þess að þingið end­ur­heimti full­veldi sitt frá Evr­ópu­sam­band­inu,“ sagði for­sæt­is­ráðherr­ann og lofaði því að auka sjálfs­ákvörðun­ar­rétt á lægra stjórn­sýslu­stigi. Þá hét hann því einnig að auka fjár­fest­ingu í innviði. (Mbl.is)

Ennfremur kom fram í ræðunni þung áherzla á það sem við gætum kallað "jafnvægi í byggð landsins", með auknu sjálfræði byggða utan Lundúna-svæðisins og fullri virðingu fyrir arfleifð þeirra og réttindum og tækifærum til framfara og aukinnar atvinnu, en Manchester er gott dæmi um að þetta getur gerzt.

Hér er þessi skýra og snarpa ræða hans.

https://www.youtube.com/watch?v=_jbLzMEZNrw

 

 

 (Þarna sést ræðan öll. Enn betra er að njóta hennar með því að stækka þetta (neðst t.h.) upp í fulla skjámynd.)

 

Og ræða hans í morgun var upplýsandi um fleira, m.a. um málefni Norður-Írlands (sjá tengilinn neðar) og um hugsanlegar kosningar:

Álits­gjaf­ar hafa velt því fyr­ir sér hvort John­son muni kalla til kosn­inga í þeim til­gangi að end­ur­heimta meiri­hluta Íhalds­flokks­ins á breska þing­inu. For­sæt­is­ráðherr­ann sagðist „al­gjör­lega“ úti­loka kosn­ing­ar áður en Bret­land seg­ir skilið við Evr­ópu­sam­band­ið. (mbl.is)

Hlustið á hinn mælska mann og áform hans um tækniframfarir á svæðum sem of lengi voru vanrækt af ráðandi stjórnmálastétt.

Jón Valur Jensson.

Frá vettvangi í Manchester í dag.

„Gríðarleg tækifæri felast í Brexit“

Mikill völlur á Evrópusambandinu nánast ofan í Stjórnarráði Íslands

Sendinefnd? Þarf lítil sendinefnd mikið rými? Hvaða erindi á sendiherra ESB hér í landi, sem er ekki í ESB, annað en að hóta (eins og hann gerir nú í blaðaviðtali) og blekkja?
Liggur kannski fiskur undir steini?

Þannig ritar Snjáfríður M. Árnadóttir Egilson á Facebók sinni.

Sendinefnd ESB á Íslandi er greinilega komin til að vera, rétt eins og í meðlimaríkjunum. Sendiherrar ESB, a.m.k. tveir eða þrír þeirra, hafa þegar brotið Vínarsáttmálann um skyldur sendiráða.

Og nú breiða þeir úr sér rétt við Stjórnarráð Íslands, á Kalkofnsvegi 2.

Jón Valur Jensson.

PS. Paþetískt er að hlusta á verjendur þriðja orkupakkans í yfirstandandi umræðum á Alþingi, sem sjónvarpað er á sjónvarpsrás þingsins.

ESB á Íslandi flytur

Theresa May á síðustu metrunum eftir vinstra feilsporið

Ýmsir hafa dáðst að þrautseigju hennar, að gefast aldrei upp við allar mögulegar útfærslur á því að slíta sig frá ESB að meira eða minna leyti, en nú ofbýður þing­mönnum Íhalds­flokksins og hafa lesið henni pistilinn, sem hún kaus að þegja við, end­an­lega skák og mát. 

Hin áhrifa­mikla 1922-nefnd óbreyttra þing­manna flokks­ins fundaði með May á skrif­stofu hennar í Down­ingstræti 10 og tjáði henni "að bæði flokks­menn og aðrir stuðnings­menn flokks­ins hefðu snú­ist gegn henni. Heim­ild­armaður Daily Telegraph seg­ir May hafa hlustað á þing­menn­ina lýsa því, hvernig hún væri að stórskaða Íhalds­flokk­inn, án þess að segja neitt. Hún hafi síðan neitað að ræða um framtíð sína. Aðstæðurn­ar eru sagðar minna á síðustu dag­ana áður en Marga­ret Thatcher, þáver­andi leiðtogi flokks­ins, sagði af sér fyr­ir tæp­um 30 árum." (Mbl.is).

Út af sakramentinu fór hún ekki aðeins með því að makka með Jeremy Corbyn, leiðtoga Verkamannaflokksins, heldur með því að taka í mál hið ómögulega: að Bret­land yrði "áfram í tolla­banda­lagi Evr­ópu­sam­bands­ins eða í tolla­banda­lagi með sam­band­inu. Þar með gæti landið ekki samið um sjálf­stæða viðskipta­samn­inga við önn­ur ríki, en það er eitt­hvað sem stuðnings­menn út­göng­unn­ar hafa litið á sem einn stærsta kost­inn við að yf­ir­gefa Evr­ópu­sam­bandið." (Mbl.is)

En þarna var Theresa að snúa gersamlega við blaðinu frá fyrri afstöðu sinni, "hafði áður ít­rekað þver­tekið fyr­ir að Bret­land yrði áfram inn­an tolla­banda­lags Evr­ópu­sam­bands­ins." En for­ystu­menn ESB hafa verið að þrýsta á May og Cor­byn að ná sam­an um að Bret­ar verði áfram inn­an tolla­banda­lags­ins. Nú hrynur sú spilaborg og frúin á útleið, eftir því sem bezt verður séð.

JVJ.

Telja Theresu May vera vandamálið

Hörður Kristjánsson: Hið heilaga ESB

Ekki er annað að sjá en að áhuga­fólki um feit emb­ætti við borð of­ur­skrif­finna Evr­ópu­sam­bands­ins í Bruss­el sé að tak­ast það ætl­un­ar­verk sitt að lauma Ís­landi, Nor­egi og Liecht­en­stein með lævísum blekkingum undir stjórn Evr­ópu­sam­bands­ins. Það virðist vera að gerast án þess að löndin gerist þar formleg aðildar­ríki. Þar með er verið að fótumtroða sjálfstæði þessara ríkja og lýðræðis­legan ákvörð­unar­rétt borg­ar­anna um eigin málefni. 

Tók steininn úr þegar greint var frá því í norskum fjölmiðlum nýverið að verið væri að ræða innan EES fyrirmæli frá ESB um að öll lagafrumvörp norska Stór­þings­ins og Alþingis Íslend­inga og reglur sveitar­félaga skuli senda til ESB þremur mánuðum áður til samþykktar. Þar segir m.a.: „Þegar stjórnvöld eða sveitar­félög hyggjast taka nýjar ákvarðanir sem hafa áhrif á þjón­ustu­mark­aðinn munu þau skyldug að tilkynna fram­kvæmda­stjórn ESB, og eftirlitsaðila ESA, a.m.k þremur mánuðum áður en ákvörðunin öðlast gildi. Í þeim tilvikum þar sem þeir telja að ákvörðun muni fela í sér mismununarmeðferð mismunandi þjónustuveitenda, þá skal framkvæmdastjórnin eða ESA stöðva slíkar ákvarðanir.“

Þetta kemur ofan á látlausan áróður undanfarna mánuði fyrir því að Íslendingar gefi eftir sjálfs­ákvörðunar­rétt um orkumál í eigin landi í hendur ESB í gegnum lög um orkupakka 3. Þetta kemur líka ofan í afar umdeilda tolla­samninga um innflutning landbúnaðar­afurða við ESB þar sem lýðheilsa þjóðar virðist engu máli skipta þegar rætt er um hagsmuni verslunar yfir landamæri. Peninga­hyggjan er þar sett í öndvegi en heilsa og líf fólks og dýra er afgangs­stærð. Meira að segja dómarar æðstu dóm­stóla EES og íslenska ríkisins virðast láta sér í léttu rúmi liggja þótt virtir vísinda­menn, bæði innlendir og erlendir, með yfirgripsmikla þekkingu í sjúkdómum manna og dýra, hafi varað við afleiðingum af slíku árum saman. Nei, peningalegir hagsmunir skulu sko ráða för, skítt með afleiðingarnar. Líf fólks og dýra á svo sannarlega ekki að fá að njóta hins fræga vafa í þessu tilfelli.    

Án efa hlýtur Hitler gamli að skrækja af fögnuði yfir þessari þróun, sitjandi á fjósbitanum hjá höfðingjanum í neðra. Það sem honum tókst ekki með sínum milljónaher gráum fyrir járnum, er jakka­klæddum skriffinnum í Brussel nú að takast með penna eina að vopni. Einhvern tíma hefðu menn örugglega slegið svona nokkru á forsíður blaða undir fyrirsöginni „LANDRÁÐ,“ en uss, uss, svona tala menn ekki í návist Guðs vors ESB.

Hér hefur hver reglugerðin af annarri frá ESB verið stimpluð góð og gild og oftast athugasemdalaust. Virðist þá gilda einu hvort slík reglugerðarinnleiðing eigi yfir höfuð nokkurn skapaðan hlut við íslenskan veruleika. Svo yppta menn bara öxlum ef einhverjum dettur sá dónaskapur í hug að gagnrýna flumbru­ganginn.

Til að réttlæta ófögn­uðinn er gjarnan settur fram sá frasi að þetta sé allt gert í þágu íslenskra neytenda. Þannig er málatilbúnaðurinn t.d. í kringum innleiðingu á inn­flutn­ingi ferskra land­búnaðar­afurða. Ferskt skal það vera og alveg tryggt að ekki sé þá heldur hróflað við glænýjum og ferskum evrópskum lyfja­ónæmum ofurbakt­eríum. Það eru sem sé sérstakir hagsmunir íslenskra neytenda að þeir fái að sitja við sama borð og þeir evrópsku þegar kemur að úthlutun sýkinga sem lækna­vísindin hafa ekki lengur nein  úrræði til að ráða við. Við skulum fyrir alla muni ekki trufla slíkt ferli. – Í nafni hins almáttuga og heilaga ESB – AMEN.

Hörður Kristjánsson.

Þessi ritstjórnargrein í Bændablaðinu 28. febr., eftir Hörð ritstjóra þess, er sömu snilldinni merkt og margt sem frá honum kemur.

Björn Bjarnason, gersamlega ótrúr Landsfundi síns eigin flokks, leyfir sér að telja að Hörður hafi hér gert sig "endanlega mark­laus­a[n] í opinberum umræðum". Það eru stór orð, sem Björn sjálfur stendur ekki undir, en hrína ekki á Herði. Björn nálgast af einfeldni orð Harðar hér ofar um Hitler, en það blasir við af texta höfund­arins, að ekki var hann að bera nazisma, Gyðinga­hatur eða út­rým­ingar­búðir upp á sællegu Brussel­karlana, hvað þá að þeir ætli undir stjórn síns góðglaða forseta Junckers að hrinda helmingi jarðarbúa út í heims­styrjöld. Björn þarf kannski að læra að lesa upp á nýtt, áður en hann æsir sig yfir næsta leiðara í Bænda­blaðinu. En að hann sjálfur hefur brugðizt málstað Íslands í orku­pakka­málinu, er eins augljóst og um Þórdísi Kolbrúnu Reykfjörð Gylfadóttur og Sigríði Á. Andersen.

JVJ.

Vel mælt hjá Ólafi Stephensen, af öllum mönnum!

"Þetta mál er ekkert á dagskrá og engin stemming fyrir því, hvorki á meðal pólitíkusa né almennings."

(Á Hringbraut 9. febr. 2019.)

Hvað átti hann við? Jú, upptöku evrunnar sem gjaldmiðils fyrir Ísland!

Já, það er ágætt að ESB-sinnar fari að gerast raunsæir!

JVJ.