ESB er út úr öllu korti, ef Framsóknarflokkurinn fer í ríkisstjórn

Lilja Alfreðsdótt­ir, fv. utan­rík­is­ráðherra, bráð­skýr og snörp, eins og al­þjóð veit, lætur ekk­ert rugla sig um nauð­syn­leg megin­atriði stjórn­mála fram und­an. Þar er t.d. Evrópu­sam­band­ið alls ekki uppi á borð­um, ekki frekar en að skipt­ast á sendi­herrum við plánetuna Mars.

„Við för­um bara í þetta á grund­velli mál­efn­anna og hvað hægt er að gera og hvað er ekki hægt að gera,“ seg­ir hún í sam­tali við Hjört J. Guðmundsson á mbl.is, spurð um mögu­leg­ar stjórn­ar­mynd­un­ar­viðræður. Hún hafi ekki í hyggju að segja neitt af­ger­andi í þeim efn­um fyrr en fyr­ir liggi nokkuð skýr­ar lín­ur. (Mbl.is, nánar þar)

Lilja hefur þegar sagt í sam­tali við Morg­unút­varp Rás­ar 2 í gær, að niðurstaða þing­kosn­ing­anna á laug­ar­dag­inn sé ekki vís­bend­ing um að kjós­end­ur vilji að Evr­ópu­mál­in verði sett á dag­skrá, þ.m.t. þjóðar­at­kvæði um hvort taka ætti frek­ari skref í átt að inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið. Mörg önn­ur mál væru miklu brýnni.

Benti hún á að rík­is­stjórn í út­varpsþætt­in­um að Evr­ópu­sam­bands­málið hefði leikið vinstri­stjórn­ina 2009-2013 grátt, ekki síst þar sem hún hafi ekki verið skipuð flokk­um sem hafi verið ein­huga um að ganga í sam­bandið. Í sam­tali við mbl.is seg­ir hún að önn­ur lexía frá þeirri rík­is­stjórn væri að fær­ast ekki of mikið í fang. Það er ein­fald­lega óþarfi að flækja lífið að óþörfu." (Mbl.is)

Enginn ágreiningur er milli formanns og varaformanns Framsóknarflokksins um þessa stefnu, eins og heyra mátti á viðtali við Sigurð Inga í kvöldfréttum Sjónvarps í gær. Þótt hann slægi ekki 4-6 flokka stjórn út af borðinu sem hugsanlega, tók hann skýrt fram, að sú stjórn yrði að vera sammála um þau mál sem hún hefði á sínum verkefnalista. 

Þetta útilokar vitaskuld, að ESB-málið geti orðið þar á meðal.

VIÐAUKI um evrumál

Mjög er athyglisverður leiðari Þorbjarnar Þórðarsonar í Fréttablaðinu í dag: Engin töfralausn. Þar segir hann m.a. um evrumálin:

Lengi vel hafa Íslendingar kvartað undan háum vöxtum og óstöðugleika sem fylgifiskum íslensku krónunnar. Ókostirnir sem fylgja myntsamstarfinu um evruna eru síst skárri. Með aðild að myntsamstarfinu væru Íslendingar að færa yfirstjórn peningamála í hendurnar á Evrópska seðlabankanum og Eurogroup, hóps fjármálaráðherra evruríkjanna, þar sem ákvarðanir eru teknar með mjög ólýðræðislegum hætti eins og kom bersýnilega í ljós þegar skuldakreppan í Grikklandi var í hámæli. Þá er engin leið að spá fyrir um hvaða áhrif evran hefði á vinnumarkaðinn á Íslandi og fremur líklegt en hitt að atvinnuleysi muni aukast mikið. Þá myndi íslenska ríkið missa forræði á peningastefnunni og ekki geta notað gjaldmiðilinn sem sveiflujöfnunartæki. Það er mikilvægt að hafa hugfast að íslenska krónan er í senn upphaf flestra okkar vandamála í hagstjórn en lausnin á þeim á sama tíma.

Það mun taka mörg ár fyrir evruríkin að koma sér saman um breytingar á myntsamstarfinu til að tryggja stöðugleika til framtíðar. Að þessu virtu er erfitt að sjá hvers vegna ESB og aðild að myntsamstarfinu um evruna ættu að vera á dagskrá íslenskra stjórnmála í dag enda er evran engin töfralausn.

Jón Valur Jensson.

„Kemur í ljós hverjir ná saman“

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 1.11.2017 kl. 21:42]

Lilja vill ekki flækja málin að óþörfu og hún greinir tímabilið sem vinstri stjórnin sat frá 2009,með svo mikilli þekkingu og næmni.

Við; alla vega ég hef aldrei á því tímabili,séð einhvern málsmetandi mann frá andstæðingum aðildar ESB.koma fram í Rúv og fá að tala,hvað þá mótmæla meðförum hreinu vinstri -ríkisstjórnar      á umsókninni í ríkjabandalagið. Ef eittvað þurfti að ræða kom páfagaukur eins og út úr klukku og galaði; gúlli,gúllí-- Er mál að fara að gera allt klammaríið upp.

[Jón Valur Jensson, 1.11.2017 kl. 23:10]

Já, vel athugað, Helga, og þessi mál þarf að gera upp.

Ennfremur þarf að úthýsa héðan "Evrópustofu" = Evrópusambands-áróðursstofu, sem á ekki að komast upp með það öllu lengur að reyna að véla menn til fylgis við innlimun í stórveldið; nógan skaða gera þau með styrkveitingum sínum margvíslegum á mörgum sviðum (einnig þau mál þarf að gera upp) og utanferðaboðum sem ótrúlega miklu fé er eytt til; já, eftir miklu er að slægjast hjá nytsömum sakleysingjum íslenzkum!

Að minnsta kosti einn þáttur enn var virkur í starfi stórveldisins að því að hafa áhrif á fólk hér: boðunarferðir sendiherra ESB um landið, finnskur var hann, en Tómas Ingi Olrich, fyrrv. sendiherra, sá glögglega réttarbrotin og nánast gekk frá honum með nokkrum blaðagreinum í Morgunblaðinu.