Mikill léttir að yfirlýsingu Bjarna Benediktssonar um að EKKI verði farið í ESB-viðræður

Hér er ný, frábær frétt af skyndi­lega mjög einarð­legri yfirlýs­ingu Bjarna um að flokk­ur hans ætli ekki að hvika frá því að fara EKKI í aðild­ar­viðræður við ESB, hags­mun­um lands­ins sé best borgið utan Evr­ópu­sam­bands­ins.

Spurður hvort til greina kæmi að Sjálf­stæðis­flokk­ur­inn setti málið á dag­skrá eða tæki þátt í því til að mynda með þjóðar­at­kvæðagreiðslu í ljósi stefnu sinn­ar sagði Bjarni: „Það er ekki okk­ar stefna að efna til slíkr­ar þjóðar­at­kvæðagreiðslu og við höf­um ekki verið til samn­inga um slíkt.“

Spurður áfram hvort málið yrði hugs­an­lega sett í hend­ur þings­ins sagði hann: „Það er auðvitað ein­hver veru­leiki sem all­ir sjá, að slík mál geta komið fram á þing­inu og það er ekki eitt­hvað sem ein­staka þing­flokk­ar geta komið í veg fyr­ir. Og það væri óskyn­sam­legt.“ (Mbl.is, í viðtali hans við mjög marktækan, vandaðan blaðamann, Evrópufræðinginn Hjört J. Guðmundsson)

Hins veg­ar skipti máli hvernig yrði brugðist við ef slík mál kæmu upp í þing­inu, segir hann.

Spurður hvernig Sjálf­stæðis­flokk­ur­inn myndi bregðast við því ef til­laga um þjóðar­at­kvæðagreiðslu um um­sókn að Evr­ópu­sam­band­inu kæmi fram í þing­inu og yrði samþykkt sagðist Bjarni ekki geta tjáð sig um það. Hann ít­rekaði hins veg­ar aðspurður að Sjálf­stæðis­flokk­ur­inn myndi ekki standa að um­sókn­ar­ferli að sam­band­inu. „Það vona ég að komi eng­um á óvart.“ (Mbl.is)

Það má taka ofan fyrir þessum skorinorðu yfirlýsingum Bjarna.

Fréttir, sem landsmönnum bárust í morgun og gengu í allt aðra átt, komu allar úr ESB-Fréttablaðinu, sem hefur líklega treyst á einhverjar vonir vina sinna í "Viðreisn" (öfugmælasamtökum), vonir sem nú eru að engu gerðar, og húrra fyrir því.

Jón Valur Jensson.

Þjóðaratkvæði ekki stefna flokksins

Óvænt "lausn" sem brúar ólík sjónarmið eða tekin stór áhætta fyrir fullveldi Íslands?

Skv. Frétta­blaðinu verður þjóðar­at­kvæðagreiðsla á kjör­tíma­bil­inu um hvort hefja eigi að nýju við­ræður við ESB. Ætla má, að með því orða­lagi telji BB sig standa við fyrri stjórnar­stefnu, þá, að rík­is­stjórn Sigmundar Davíðs og hans ákvað að draga ESB-umsóknina formlega til baka með bréfi utanríkis­ráðherra til Evrópu­sambandsins; nú sé því ekki verið að móta þessa nýju stefnu að vild Samfylkingar­manna, sem vildu einfald­lega "halda áfram viðræðunum", heldur að setja málið þannig fram, að þjóðin taki ákvörðun, hvort hafnar verði nýjar viðræður, sem gerist þá með nýrri aðildar­umsókn.

Verði þetta ofan á, er það samt engin ástæða til að fara ofan af þeirri rök­studdu skoðun sem sett er m.a. fram hér í nýlegri grein: Aukinn meirihluti til framsals fullveldis er bæði eðlilegur og nauðsynlegur. Nærliggjandi stór­veldi, sem hefur um 1580 sinnum fleiri íbúa en Ísland, getur vitaskuld, að teknu tilliti til allrar sögulegrar reynslu, ásælzt nágrannalönd sín, og ein helzta aðferðin er með leyndum og ljósum áróðri, þar sem reynt er að neyta yfir­burða í mannafla og auði.

Augljóst er, að forsvarsmenn ríkisins stóðu sig ekki í hlutverki sínu gagnvart ásælni Evrópu­sambandsins á þessu sviði, meðan hin ESB-sinnaða Jóhönnustjórn sat hér að völdum. 

1. Svokallaðri "Evrópustofu" var gefið hér frjálst skotleyfi til áróðurs og áhrifa og heimildir til að eyða hér yfir hálfum milljarði króna í þessu skyni.
2. Sendiráð ESB á Íslandi var ennfremur misnotað í þessum sama tilgangi, ESB-sendi­herrann fór m.a. í "kynnisferðir" um Evrópu­sambandið víða um land. Hvort tveggja var harðlega gagnrýnt af einum okkar reyndustu sendiherrum, Tómasi Inga Olrich, í blaðagreinum hans og bók, enda telst þetta brot á s.k. Vínarsamningi um skyldur sendiráða.
3. ESB-fjármagnaðir styrkir flæddu hér um samfélagið, til þess fallnir að mýkja hugsun þiggjendanna og fjölskyldna þeirra gagnvart þessu stór­veldi. Er enn eftir að upplýsa betur um allt það ágenga útþenslu-apparat, sem mun hafa dreift hér um fimm milljörðum króna til ýmissa fyrir­tækja, samtaka og einstaklinga. Um þetta ritaði t.d. Vigdís Hauksdóttir, þáv. formaður fjárlaga­nefndar, grein í Morgunblaðið.
4. Þá var óspart verið að bjóða héðan fulltrúum ýmissa samtaka: verka­lýðs­félaga, pólitískra samtaka, lista­manna og fagfélaga, ungmenna­samtaka o.s.frv. til Brussel, til að "fræðast" í höfuð­stöðvum sambandsins, og þar var ekki sparað við þiggj­endurna í viðurgerningi, gistirými og dagpen­ingum! Hefur Jón Bjarnason, núv. formaður Heimssýnar, m.a. fjallað um það í blaðagrein í Fréttablaðinu.

Sporin hræða því nú þegar og ekki aðeins hér innanlands, heldur einnig vegna reynslunnar erlendis, þar sem ESB beitti sér miskunnarlaust við að ausa fé í ESB-innlimunar-áróður í löndum eins og Tékklandi, Svíþjóð og Noregi. 

Evrópusambandið hefur lengi stefnt á að verða stórveldi , vill að Evrópa öll verði þar inni* og VILL því komast yfir ný lönd og m.a. hernaðarlega mikilvæg svæði, enda hefur verið tekin ákvörðun um að hervæða sambandið með því að koma á fót ESB-her (en andstaða upp­lýstra Breta við að sjóher þeirra yrði settur undir ESB-stjórn átti m.a. sinn þátt í Brexit-málinu). Að Bretar hverfi úr ESB mun ekki minnka ásókn þess síðar­nefnda í efnahags­lega arðbær land- og hafsvæði, og muna skulum við, að þótt Ísland sé 103.000 ferkílómetrar, er fiskveiði­lögsagan 758.000 fkm. Það er eftir miklu að slægjast í þessari efna­hags­lögsögu okkar, og hernaðar­mikilvægi ("strategische Interesse", með orðum útþenslusinna í Berlín) bæði landsins og lögsögunnar hefur ekki minnkað!

* Sbr. hér: ESB ætlar sér ekkert minna en ALLA EVRÓPU, þ.e. sú athugasemd undirritaðs, sem er bein tilvitnun í samþykkt Evrópusambandsins, þar sem fram kemur, að "Our aim is One Europe."

Jón Valur Jensson.

Þjóðaratkvæði um ESB