Unnur Brá lætur sem kjósendur sínir vilji viðskiptabannið! Landið óvarið án banns!

Unnur Brá ræddi flótta­manna­mál o.fl. í Vikulokunum í dag. Athygli vekur réttlæt­ing hennar á við­skipta­þving­unum við Rússa: 

"Við eigum allt okkar undir því, að aðrar þjóðir og við stöndum saman í þessari baráttu, þannig að ef á reynir, þá séum við ekki ein hér úti í Ballar­hafi með engar varnir, um það snýst þetta." (Leturbr. hér.)

Af þessum orðum þingkonunnar mætti ímynda sér, að íslenzk stjórnvöld hafi í máli þessu tekið sína ákvörðun undir hótunum NATO-ríkja um að Ísland yrði ekki varið gegn hugsanlegri innrás frá Rússlandi, nema við gerðum það þeim til þægðar að taka þátt í þessum aðgerðum ESB og Bandaríkjanna gegn Rússlandi! Ef þetta lá að baki ákvörðun stjórnvalda, þá ættu Unnur Brá og utanríkisráðherrann að skýra þjóðinni frá því.

Unnur áfram: "Og auðvitað er það stundum erfitt. Ef maður stendur ekki fast við sín princíp í pólitík, þá getur maður alveg eins sleppt þessu og farið bara heim að gera eitthvað annað." Áður hafði hún sagzt skilja áhyggjur sjávar­útvegsins, en bætti við: "En ég er algerlega ósammála því að við eigum að gefa eftir þessi princíp." (Framhaldið svo eins og hér efst.)

Helgi Seljan: "En þetta hlýtur að vera samt áhyggjuefni fyrir þessa staði, eins og Vestmannaeyjar, Hornafjörð, til dæmis?"

Svar Unnar Brár var mjög athyglisvert:

"Auðvitað er þessi staða áhyggjuefni fyrir þessa staði. En ég hef ekki heyrt fólkið þar heima gera þá kröfu að Ísland breyti sinni utanríkisstefnu, alls ekki, eins og sumir þingmenn eru að halda fram, að við eigum að gera, alls ekki, heldur að við eigum að reyna að takmarka tjónið og reyna að leita einhverra leiða til að koma verðmætunum í einhvern pening. En það var auðvitað erfitt að átta sig á því, hvað nákvæmlega Rússar myndu ... til hvaða aðgerða þeir myndu grípa, erfitt að áætla það, hvað það myndi kosta Ísland þegar var verið að taka þessa ákvörðun. Og ég spyr bara á móti: Hvaða verðmiða hefðum við átt að setja á það?"

Merkilegt viðhorf -- skipti þá "verðmiðinn" í sjálfu sér engu máli -- hefði hann t.d. mátt verða helmingi hærri, allt vegna "princípsins"?

Þar að auki er algerlega ljóst, að það var ekki bara "erfitt" að áætla þennan kostnað, heldur var einfaldlega ekki lagt út í það að áætla neitt um hann! Það sést t.d. ítrekað í viðtalinu stóra við Bjarna Benediktsson í Morgunblaðinu í fyrradag! Og þetta er m.a. forsenda hinnar snörpu gagnrýni Heiðrúnar Lindar Marteinsdóttur hdl. á utanríkisráðherra í Markaði Fréttablaðsins, sjá http://www.visir.is/politiskt-vodaskot-i-vidskiptathvingun--/article/2015150818987

En hvernig er annars með þetta princíp hennar Unnar Brár -- greiddi hún ekki atkvæði með því að gerður yrði fríverzlunarsamningur við Kína? Hvað varð þá af hinum dýrmætu princípum hennar og annarra þeirra þingmanna, sem styðja þessar aðgerðir ESB og Bandaríkjanna gegn Rússlandi? Eða hvernig skyldu þessir þingmenn vilja refsa Kínverjum fyrir hernám Tíbets? Og af því að þeir tala um mannréttindabrot Rússa í Úkraínu (iðulega án þess að benda á nein ákveðin eða konkret dæmi), þykja þeim 7-10.000 aftökur á ári í Kína (sumar jafnvel fyrir "efnahagslega glæpi") eðlilegar? Og hefur alræðisstjórnin í Peking látið af sínu grimmilega hernámi í Tíbet? Eru ekki fórnarlömbin þar orðin nógu mörghundruð þúsund í mannslífum talin, að ógleymdu öllu ófrelsinu, þvinguðum fósturdeyðingum, ethnískri hreinsun, massífum innflutingi Han-Kínverja, fangelsun allra andófsmanna (Falun Gong t.d.), pyntingum o.fl. ljótu? 

Ef við ætlum að vera sjálfum okkur samkvæm, hvort eigum við þá að slíta viðskiptum við þessa einræðisstjórn í Peking eða draga til baka stuðning okkar við viðskiptaþvinganir Bandaríkjanna og Evrópusambandsins gegn Rússlandi? Getur Unnur Brá Konráðsdóttir svarað því?

Innlegg Unnar Brár um þetta mál í viðtali við Helga Seljan í Vikulokunum í morgun var endurtekið í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins, HÉR geta menn hlustað á það (frá 8 mín. 26 sek. til 9 mín. 50 sek.).

Jón Valur Jensson.

Ísland vantar vinnandi hendur